What do you think?
Rate this book
Kucharz
Piotr Chomczyński, uznany kryminolog, przemyca niuanse swojej pracy w powieści o narkotykach syntetycznych, które zalewają polskie ulice.
Nowa trucizna na rynku, stare demony w cieniu. Kto pociąga za sznurki w grze, w której stawką jest życie?
W Poznaniu pojawił się nowy kucharz narkotyków, który zalał miasto nieznanym syntetykiem. Nowa substancja zbiera śmiertelne żniwo, pozostawiając za sobą pytania, na które nikt nie chce odpowiadać. W żyłach ofiar płynie trucizna, której skład przypomina laboratorium szaleńca.
Marcin Koch – młody kryminolog, który dotąd jedynie konsultował sprawy dla policji – tym razem wchodzi w śledztwo głębiej, niż powinien. Wciąga go nie tylko tajemnica syntetyków, ale też determinacja Natalii, córki jego guru, która za wszelką cenę chce poznać prawdę.
Tropy urywają się w podejrzany sposób. Wszyscy, którzy wiedzą za dużo, milkną albo znikają. Koch czuje, że w tej sprawie chodzi o coś więcej niż nielegalne laboratoria.
Kiedy śmierć staje się tylko eksperymentem, a wiedza zabójczą bronią, agonia przybiera nową twarz. Czy Marcin Koch odważy się odkryć prawdę?
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Nowa trucizna na rynku, stare demony w cieniu. Kto pociąga za sznurki w grze, w której stawką jest życie?
W Poznaniu pojawił się nowy kucharz narkotyków, który zalał miasto nieznanym syntetykiem. Nowa substancja zbiera śmiertelne żniwo, pozostawiając za sobą pytania, na które nikt nie chce odpowiadać. W żyłach ofiar płynie trucizna, której skład przypomina laboratorium szaleńca.
Marcin Koch – młody kryminolog, który dotąd jedynie konsultował sprawy dla policji – tym razem wchodzi w śledztwo głębiej, niż powinien. Wciąga go nie tylko tajemnica syntetyków, ale też determinacja Natalii, córki jego guru, która za wszelką cenę chce poznać prawdę.
Tropy urywają się w podejrzany sposób. Wszyscy, którzy wiedzą za dużo, milkną albo znikają. Koch czuje, że w tej sprawie chodzi o coś więcej niż nielegalne laboratoria.
Kiedy śmierć staje się tylko eksperymentem, a wiedza zabójczą bronią, agonia przybiera nową twarz. Czy Marcin Koch odważy się odkryć prawdę?
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
320 pages, Paperback
First published July 9, 2025
1 person is currently reading
35 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 14 of 14 reviews
July 27, 2025
Dziś poważnie, bo o narķotyķåch. Piotr Chomczyński podjął się trudnej tematyki, i co tu dużo mówić, zdecydowanie stanął na wysokości zadania.🔥
“Kucharz” to, wydawać by się mogło, dość niecodzienny pomysł na tytuł książki kryminalnej. Nic bardziej mylnego, mamy tu bowiem branżowe nazewnictwo, a sam kucharz oznacza osobę przygotowującą syntetyczne naŕķotyķi. Fabuła powieści kręci się wokół nowej trucizny, która pojawiła się na rynku, a Marcin Koch, młody kryminolog, próbuje dojść do sedna sprawy i znaleźć źródło tajemniczej substancji.🤔
Książka oczywiście nie należy do najłatwiejszych. Na co dzień często sięgamy po kryminały, które wydawać nam się mogą dalsze od rzeczywistości, trochę mniej realne. Mọrdẹrstwa, strzelaniny czy porwania nie są nam tak bardzo bliskie, nie o wszystkim słyszymy zresztą na co dzień. Inna sprawa ma się natomiast kiedy na pierwszy plan wychodzi temat nårķotyķów. O tych słyszymy już od czasów nastoletnich, w mediach ciągle nagłaśniane są sprawy związane z przedawkowaniem czy wyczynami osób po spożyciu. I tak też jest w tym wypadku, kiedy to czytamy o młodych osobach zażywających substancje nieznanego pochodzenia. Wszystko to jakoś bardziej dotyka.🫂
Co więcej, autor książki jest uznanym kryminologiem, mamy więc stuprocentową pewność autentyczności opisów, jeśli chodzi o wytwarzanie niebezpiecznych używek, ich form wykrywania, testowania, czy i samych zachowań po ich spożyciu. W szczegółowy sposób poznajemy to środowisko, obcując nawet z tytułowymi kucharzami czy technikami zajmującymi się badaniami w laboratorium.🧪
I choć zagadka sama w sobie może nie jest zbyt skomplikowana, bo udało nam się ją rozwiązać poprawnie typując winnych, bardzo dobrze bawiliśmy się czytając “Kucharza”. Dla osób, które pragną zgłębić ten przerażający temat substancji uzależniających, będzie to odpowiednia lektura.🖤
“Kucharz” to, wydawać by się mogło, dość niecodzienny pomysł na tytuł książki kryminalnej. Nic bardziej mylnego, mamy tu bowiem branżowe nazewnictwo, a sam kucharz oznacza osobę przygotowującą syntetyczne naŕķotyķi. Fabuła powieści kręci się wokół nowej trucizny, która pojawiła się na rynku, a Marcin Koch, młody kryminolog, próbuje dojść do sedna sprawy i znaleźć źródło tajemniczej substancji.🤔
Książka oczywiście nie należy do najłatwiejszych. Na co dzień często sięgamy po kryminały, które wydawać nam się mogą dalsze od rzeczywistości, trochę mniej realne. Mọrdẹrstwa, strzelaniny czy porwania nie są nam tak bardzo bliskie, nie o wszystkim słyszymy zresztą na co dzień. Inna sprawa ma się natomiast kiedy na pierwszy plan wychodzi temat nårķotyķów. O tych słyszymy już od czasów nastoletnich, w mediach ciągle nagłaśniane są sprawy związane z przedawkowaniem czy wyczynami osób po spożyciu. I tak też jest w tym wypadku, kiedy to czytamy o młodych osobach zażywających substancje nieznanego pochodzenia. Wszystko to jakoś bardziej dotyka.🫂
Co więcej, autor książki jest uznanym kryminologiem, mamy więc stuprocentową pewność autentyczności opisów, jeśli chodzi o wytwarzanie niebezpiecznych używek, ich form wykrywania, testowania, czy i samych zachowań po ich spożyciu. W szczegółowy sposób poznajemy to środowisko, obcując nawet z tytułowymi kucharzami czy technikami zajmującymi się badaniami w laboratorium.🧪
I choć zagadka sama w sobie może nie jest zbyt skomplikowana, bo udało nam się ją rozwiązać poprawnie typując winnych, bardzo dobrze bawiliśmy się czytając “Kucharza”. Dla osób, które pragną zgłębić ten przerażający temat substancji uzależniających, będzie to odpowiednia lektura.🖤
July 27, 2025
Jak na kryminalny debiut, to autor świetnie sobie poradził. Świetne połączenie brutalnych opisów z miejsc zbrodni z dobrze rozpisanymi postaciami, relacjami między nimi, a także z bardzo aktualnym tematem z mocnym przekazem.
Na mieście pojawia się nowy, zabójczy narkotyk, który doprowadza ofiary do szaleństwa i gorączkowej chęci pozbycia się substancji z ciała, co kończy się zazwyczaj makabrycznie i bardzo krwawo. Policji, a dokładniej komisarz Marzenie Bronickiej, w sprawie zaczyna pomagać Marcin Kloch, kryminolog, który uczył się i zbierał informacje w "stolicy" karteli narkotykowych. Szybko dochodzą do wniosku, że do takiej sprawy potrzeba kogoś bardzo doświadczonego i obeznanego z narkotykami, co prowadzi ich do Bogusława Kleina, cenionego toksykologa.
Bohaterowie toczą wyścig z czasem i nowym "kucharzem", poza nastolatkami będącymi pierwszymi ofiarami, giną osoby całkowicie ze sobą niepowiązane, z różnych miejsc, o różnym statusie. A całość prowadzi do zakończenia nieprzywidywalnego i dopiętego na ostatni guzik, oczywiście z zapowiedzią na kontynuację.
Biorąc pod uwagę samą tematykę narkotyków i to, jak można po nich skończyć (co autor jako kryminolog i specjalista dobrze wie), książka jest nie tylko dobrym gatunkowcem, ale pozycją wartą również do przeczytania pod względem wyciąganych wniosków. A makabryczne sceny i opisy miejsc, w których znaleziono ofiary, tylko temu pomagają.
Bardzo polecam!
Dziękuję wydawnictwu Muza za egzemplarz książki.
Na mieście pojawia się nowy, zabójczy narkotyk, który doprowadza ofiary do szaleństwa i gorączkowej chęci pozbycia się substancji z ciała, co kończy się zazwyczaj makabrycznie i bardzo krwawo. Policji, a dokładniej komisarz Marzenie Bronickiej, w sprawie zaczyna pomagać Marcin Kloch, kryminolog, który uczył się i zbierał informacje w "stolicy" karteli narkotykowych. Szybko dochodzą do wniosku, że do takiej sprawy potrzeba kogoś bardzo doświadczonego i obeznanego z narkotykami, co prowadzi ich do Bogusława Kleina, cenionego toksykologa.
Bohaterowie toczą wyścig z czasem i nowym "kucharzem", poza nastolatkami będącymi pierwszymi ofiarami, giną osoby całkowicie ze sobą niepowiązane, z różnych miejsc, o różnym statusie. A całość prowadzi do zakończenia nieprzywidywalnego i dopiętego na ostatni guzik, oczywiście z zapowiedzią na kontynuację.
Biorąc pod uwagę samą tematykę narkotyków i to, jak można po nich skończyć (co autor jako kryminolog i specjalista dobrze wie), książka jest nie tylko dobrym gatunkowcem, ale pozycją wartą również do przeczytania pod względem wyciąganych wniosków. A makabryczne sceny i opisy miejsc, w których znaleziono ofiary, tylko temu pomagają.
Bardzo polecam!
Dziękuję wydawnictwu Muza za egzemplarz książki.
September 20, 2025
3.5⭐️
Ciekawie było czytać powieść napisaną przez człowieka, którego słuchałam na wykładach na uczelni (a tak samo ciekawie było czytać podziękowania do osób, u których również byłam na zajęciach). Pan Chomczyński wykazał się ogromną wiedzą i realnością w kryminologii i ogólno pojętych narkotykach. Jako studentce kryminalistyki z kryminologią ta wiedza na pewno się przyda. Moje jedyne “ale” to akcja i bohaterowie. Nie za bardzo zżyłam się z Marcinem Kochem, Natalią i Bogusławem Klein, Marzeną Branicką. Akcja też nie należała do bardzo wartkich, ale zakończenie i plot twist naprawdę mnie wciągnęły i zaskoczyły. Nie jestem jednak osobą, która czyta dużo kryminałów, więc trudno ocenić mi tę pozycję w porównaniu z innymi.
Ciekawie było czytać powieść napisaną przez człowieka, którego słuchałam na wykładach na uczelni (a tak samo ciekawie było czytać podziękowania do osób, u których również byłam na zajęciach). Pan Chomczyński wykazał się ogromną wiedzą i realnością w kryminologii i ogólno pojętych narkotykach. Jako studentce kryminalistyki z kryminologią ta wiedza na pewno się przyda. Moje jedyne “ale” to akcja i bohaterowie. Nie za bardzo zżyłam się z Marcinem Kochem, Natalią i Bogusławem Klein, Marzeną Branicką. Akcja też nie należała do bardzo wartkich, ale zakończenie i plot twist naprawdę mnie wciągnęły i zaskoczyły. Nie jestem jednak osobą, która czyta dużo kryminałów, więc trudno ocenić mi tę pozycję w porównaniu z innymi.
July 13, 2025
Kucharz to wciągająca opowieść o Polaku gotującym w Polsce dla meksykańskiego kartelu narkotykowego. Chomczyński z reporterską precyzją odsłania kulisy narkobiznesu: od produkcji narkotyków nowej generacji po przemoc i wewnętrzne reguły karteli.
Największe wrażenie robią prawdziwe techniki pracy „kucharzy” narkotykowych, opisy laboratoriów ukrytych w upadłych fabrykach i brutalna dyscyplina świata przestępczego.
Dobre!
Największe wrażenie robią prawdziwe techniki pracy „kucharzy” narkotykowych, opisy laboratoriów ukrytych w upadłych fabrykach i brutalna dyscyplina świata przestępczego.
Dobre!
December 8, 2025
4,5
najbardziej zajebisty debiut jaki czytałam
najbardziej zajebisty debiut jaki czytałam
July 22, 2025
*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Muza*
Znalezienie dobrego kryminału nie raz jest trudne, a znalezienie takiego kryminału przy którym można się czegoś nowego dowiedzieć to już chyba graniczące z cudem. Jednak przy okazji tej książki nie jest to niemożliwe. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej powieści, zgodnie z zapowiedziami jak zaczęłam to nie odłożyłam do samego końca. Kryminał, w którym dominują zagadnienia narkotykowe i wszelkie niuanse śledcze.
W Poznaniu pojawił się nowy narkotykowy kucharz, który testuje nową substancję na ludziach, przez co miasto zalewa fala podejrzanych zbrodni. We krwi każdej z ofiar płynie trucizna, której skład przypomina laboratorium szalonego naukowca. Policja angażuje do sprawy młodego kryminologa, który nie tylko zna się na rzeczy ale i wchodzi w śledztwo głębiej niż powinien, wplątując siebie i zdeterminowaną młodą dziennikarkę w poważne kłopoty.
Wada moi drodzy będzie nietypowa, ale według mnie największą wadą tej książki jest opis, który za wiele zdradza. Ja jak wiecie tych opisów najczęściej nie czytam i tutaj też tak było, dlatego teraz gdy piszę recenzję i na niego patrzę to szczerze jestem zadowolona, że nie uległam i nie przeczytałam go wcześniej, bo już na starcie wiedziałabym po prostu za dużo, a nie znając go mogłam drogą dedukcji wszystkiego domyślić się samodzielnie. Także według mnie po tę książkę sięgajcie po okładce.
Fabuła książki porwała mnie już na samym początku, co ważne autor tutaj w genialny sposób manewruje faktami, niby daje nam wszytko na tacy ale jednak trudno ze sobą połączyć wszystkie kropki w logiczną całość. Akcja jest dość wartka, dzieje się sporo, a bohaterowie nie próżnują. Cała fabuła przypominała mi trochę odcinek jakiegokolwiek serialu kryminalnego, wszytko było spójne, dopracowane, nie było niepotrzebnego zapychania fabuły, wszystkie wątki w świetnie ze sobą współgrały, było mocno, intensywnie, ale też logicznie i na zasadzie po nitce do kłębka. W treści dominują tropy, poszlaki, domysły, wszelkiego rodzaju teorie, pojawiło się też wiele ciekawych informacji, pojawiły się rzeczy z którymi pierwszy raz się spotkałam, także za to też duży plus, naprawdę da się wyczuć, że autor ma dogłębną wiedzę i wie o czym pisze. Po przeczytaniu notatki na jego temat, troszkę naszła mnie myśl, że główny bohater jest jakby jego odzwierciedleniem.
Ten kryminał sprawił mi ogromną niespodziankę i był dla mnie gratką, co prawda rozwiązanie zagadki nie było dla mnie jakim wielkim osiągnięciem, bo wiele aspektów było do przewidzenia, a jak ktoś czytał opis to już na wstępie wiedział za dużo, przez co większego efektu wow mógł nie doświadczyć. Nie mniej końcówka tej książki jest bardzo intensywna, nieco sensacyjna i bardzo mi się podobała, bo lubię takie efektywne zakończenia, co więcej mam nadzieję, że autor nie poprzestanie tylko na tej książce i może zrobi z tego jakiś cykl, bo potencjał jest ogromny, a ja z wielką chęcią bym przeczytała.
Świetny i bardzo wciągający kryminał, który okazał się prawdziwą gratką, nie spodziewałam się, że ta książka tak bardzo mi się spodoba. Napisany w bardzo dobrym stylu, panuje tutaj porządek, fabuła pomimo swojej przewidywalności jest logiczna i ciekawa, pojawiają się lekkie zwroty akcji, pojawia się brutalność i mroczna strona człowieczeństwa, ale też wątki obyczajowe, które troszkę łagodzą ogólny wydźwięk całej powieści. Zaliczyłabym tą książkę do tych oryginalnych i nietypowych, takich które idealnie nadawałyby się na scenariusz filmowy czy serialowy. Mi się bardzo podobało, aż chciałoby się więcej. Osobiście szczerze polecam, bo to kawał dobrej lektury.
Znalezienie dobrego kryminału nie raz jest trudne, a znalezienie takiego kryminału przy którym można się czegoś nowego dowiedzieć to już chyba graniczące z cudem. Jednak przy okazji tej książki nie jest to niemożliwe. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej powieści, zgodnie z zapowiedziami jak zaczęłam to nie odłożyłam do samego końca. Kryminał, w którym dominują zagadnienia narkotykowe i wszelkie niuanse śledcze.
W Poznaniu pojawił się nowy narkotykowy kucharz, który testuje nową substancję na ludziach, przez co miasto zalewa fala podejrzanych zbrodni. We krwi każdej z ofiar płynie trucizna, której skład przypomina laboratorium szalonego naukowca. Policja angażuje do sprawy młodego kryminologa, który nie tylko zna się na rzeczy ale i wchodzi w śledztwo głębiej niż powinien, wplątując siebie i zdeterminowaną młodą dziennikarkę w poważne kłopoty.
Wada moi drodzy będzie nietypowa, ale według mnie największą wadą tej książki jest opis, który za wiele zdradza. Ja jak wiecie tych opisów najczęściej nie czytam i tutaj też tak było, dlatego teraz gdy piszę recenzję i na niego patrzę to szczerze jestem zadowolona, że nie uległam i nie przeczytałam go wcześniej, bo już na starcie wiedziałabym po prostu za dużo, a nie znając go mogłam drogą dedukcji wszystkiego domyślić się samodzielnie. Także według mnie po tę książkę sięgajcie po okładce.
Fabuła książki porwała mnie już na samym początku, co ważne autor tutaj w genialny sposób manewruje faktami, niby daje nam wszytko na tacy ale jednak trudno ze sobą połączyć wszystkie kropki w logiczną całość. Akcja jest dość wartka, dzieje się sporo, a bohaterowie nie próżnują. Cała fabuła przypominała mi trochę odcinek jakiegokolwiek serialu kryminalnego, wszytko było spójne, dopracowane, nie było niepotrzebnego zapychania fabuły, wszystkie wątki w świetnie ze sobą współgrały, było mocno, intensywnie, ale też logicznie i na zasadzie po nitce do kłębka. W treści dominują tropy, poszlaki, domysły, wszelkiego rodzaju teorie, pojawiło się też wiele ciekawych informacji, pojawiły się rzeczy z którymi pierwszy raz się spotkałam, także za to też duży plus, naprawdę da się wyczuć, że autor ma dogłębną wiedzę i wie o czym pisze. Po przeczytaniu notatki na jego temat, troszkę naszła mnie myśl, że główny bohater jest jakby jego odzwierciedleniem.
Ten kryminał sprawił mi ogromną niespodziankę i był dla mnie gratką, co prawda rozwiązanie zagadki nie było dla mnie jakim wielkim osiągnięciem, bo wiele aspektów było do przewidzenia, a jak ktoś czytał opis to już na wstępie wiedział za dużo, przez co większego efektu wow mógł nie doświadczyć. Nie mniej końcówka tej książki jest bardzo intensywna, nieco sensacyjna i bardzo mi się podobała, bo lubię takie efektywne zakończenia, co więcej mam nadzieję, że autor nie poprzestanie tylko na tej książce i może zrobi z tego jakiś cykl, bo potencjał jest ogromny, a ja z wielką chęcią bym przeczytała.
Świetny i bardzo wciągający kryminał, który okazał się prawdziwą gratką, nie spodziewałam się, że ta książka tak bardzo mi się spodoba. Napisany w bardzo dobrym stylu, panuje tutaj porządek, fabuła pomimo swojej przewidywalności jest logiczna i ciekawa, pojawiają się lekkie zwroty akcji, pojawia się brutalność i mroczna strona człowieczeństwa, ale też wątki obyczajowe, które troszkę łagodzą ogólny wydźwięk całej powieści. Zaliczyłabym tą książkę do tych oryginalnych i nietypowych, takich które idealnie nadawałyby się na scenariusz filmowy czy serialowy. Mi się bardzo podobało, aż chciałoby się więcej. Osobiście szczerze polecam, bo to kawał dobrej lektury.
July 14, 2025
Czy potrafisz wskazać moment, w którym ciekawość przeradza się w obsesję - i ile jesteś w stanie poświęcić, żeby poznać prawdę?
„Kucharz” Piotra Chomczyńskiego to książka, którą przeczytałam w jedną noc. Bez chwili zawahania, bez przystanków - tylko ja i ta historia. To nie był po prostu wieczór z kryminałem. To była jazda bez trzymanki przez mroczne zakamarki współczesnej Polski, w której narkotyki przestały być jedynie tłem, a stały się głównym aktorem dramatu. I to jakiego dramatu…
Na pierwszy rzut oka: klasyczne śledztwo. Jest trup, jest substancja nieznanego pochodzenia, są pytania, na które nikt nie chce odpowiedzieć. Ale im dalej w las, tym bardziej czujemy, że tu nie chodzi tylko o chemię i handel. Chodzi o władzę. O eksperymenty, które wymknęły się spod kontroli. O to, co się dzieje, gdy granica między moralnością a nauką zaczyna się zacierać.
Marcin Koch to bohater z krwi i kości. Nie heros, nie antybohater - po prostu człowiek, który ma ambicje, swoje demony i potrzebę bycia kimś więcej niż tylko „konsultantem”. Wciągnięty przez los (i przez Natalię, córkę swojego mentora) w sprawę znacznie większą, niż się spodziewał, staje się dla czytelnika lustrem: z każdym kolejnym rozdziałem zadajemy sobie pytanie, czy sami odważylibyśmy się wejść tak głęboko.
To, co w „Kucharzu” zagrało u mnie najmocniej, to nie sama intryga - choć ta jest poprowadzona precyzyjnie jak operacja na otwartym sercu - ale klimat. Brudny, niepokojący, wręcz toksyczny. Czułam, jakby narkotyczne opary przelewały się przez strony książki. I choć sama tematyka może wydawać się trudna, autor nie epatuje przesadną brutalnością - ona po prostu się czai. Tam, gdzie się jej nie spodziewasz.
Chomczyński to nie tylko autor. To specjalista od przestępczości, człowiek, który zna ten świat od środka. I to się czuje. Opisy działania substancji, detale związane z pracą służb, emocje związane z przekraczaniem granic – wszystko brzmi autentycznie. Tak bardzo, że czasem miałam wrażenie, jakbym czytała reportaż, nie fikcję.
Postacie drugoplanowe? Rewelacja. Marzena Branicka - policjantka z anielską cierpliwością do cywilnych detektywów. Natalia - zraniona, zdeterminowana, niosąca ciężar osobistej straty, ale też wewnętrznej siły. Nikt tu nie jest jednoznaczny. Każdy coś ukrywa. Każdy coś stracił. A może dopiero straci?
Zakończenie? Cios. Nie do przewidzenia, ale w pełni logiczne. Taki finał, który zostawia cię w ciszy. Patrzysz na ostatnią stronę, wbijasz wzrok w biel i myślisz: „No dobrze, panie Chomczyński - chcę więcej.”
„Kucharz” to nie tylko kryminał. To książka o tym, jak bardzo nauka może skrzywdzić człowieka, jeśli zapomnimy, po co ją stworzyliśmy. To powieść o władzy, manipulacji, o tym, że prawda często jest najgroźniejszą substancją ze wszystkich.
Ocena: 9,5/10 - i mam nadzieję, że druga część będzie jeszcze mocniejsza.
„Kucharz” Piotra Chomczyńskiego to książka, którą przeczytałam w jedną noc. Bez chwili zawahania, bez przystanków - tylko ja i ta historia. To nie był po prostu wieczór z kryminałem. To była jazda bez trzymanki przez mroczne zakamarki współczesnej Polski, w której narkotyki przestały być jedynie tłem, a stały się głównym aktorem dramatu. I to jakiego dramatu…
Na pierwszy rzut oka: klasyczne śledztwo. Jest trup, jest substancja nieznanego pochodzenia, są pytania, na które nikt nie chce odpowiedzieć. Ale im dalej w las, tym bardziej czujemy, że tu nie chodzi tylko o chemię i handel. Chodzi o władzę. O eksperymenty, które wymknęły się spod kontroli. O to, co się dzieje, gdy granica między moralnością a nauką zaczyna się zacierać.
Marcin Koch to bohater z krwi i kości. Nie heros, nie antybohater - po prostu człowiek, który ma ambicje, swoje demony i potrzebę bycia kimś więcej niż tylko „konsultantem”. Wciągnięty przez los (i przez Natalię, córkę swojego mentora) w sprawę znacznie większą, niż się spodziewał, staje się dla czytelnika lustrem: z każdym kolejnym rozdziałem zadajemy sobie pytanie, czy sami odważylibyśmy się wejść tak głęboko.
To, co w „Kucharzu” zagrało u mnie najmocniej, to nie sama intryga - choć ta jest poprowadzona precyzyjnie jak operacja na otwartym sercu - ale klimat. Brudny, niepokojący, wręcz toksyczny. Czułam, jakby narkotyczne opary przelewały się przez strony książki. I choć sama tematyka może wydawać się trudna, autor nie epatuje przesadną brutalnością - ona po prostu się czai. Tam, gdzie się jej nie spodziewasz.
Chomczyński to nie tylko autor. To specjalista od przestępczości, człowiek, który zna ten świat od środka. I to się czuje. Opisy działania substancji, detale związane z pracą służb, emocje związane z przekraczaniem granic – wszystko brzmi autentycznie. Tak bardzo, że czasem miałam wrażenie, jakbym czytała reportaż, nie fikcję.
Postacie drugoplanowe? Rewelacja. Marzena Branicka - policjantka z anielską cierpliwością do cywilnych detektywów. Natalia - zraniona, zdeterminowana, niosąca ciężar osobistej straty, ale też wewnętrznej siły. Nikt tu nie jest jednoznaczny. Każdy coś ukrywa. Każdy coś stracił. A może dopiero straci?
Zakończenie? Cios. Nie do przewidzenia, ale w pełni logiczne. Taki finał, który zostawia cię w ciszy. Patrzysz na ostatnią stronę, wbijasz wzrok w biel i myślisz: „No dobrze, panie Chomczyński - chcę więcej.”
„Kucharz” to nie tylko kryminał. To książka o tym, jak bardzo nauka może skrzywdzić człowieka, jeśli zapomnimy, po co ją stworzyliśmy. To powieść o władzy, manipulacji, o tym, że prawda często jest najgroźniejszą substancją ze wszystkich.
Ocena: 9,5/10 - i mam nadzieję, że druga część będzie jeszcze mocniejsza.
November 1, 2025
Narkotyki syntetyczne coraz częściej zastępują drogie substancje naturalne. Popyt na nie ze względu na niższą cenę stale rośnie. Handlarzom opłaca się więc wprowadzać na rynek nowe, tanie i coraz bardziej skuteczne - czytaj: uzależniające - używki. Kluczem do sukcesu, czyli pomnażania zysków z handlu narkotykami, jest ich tania produkcja, a konkretnie wynajdywanie dyspozycyjnych Kucharzy, którzy nawet w niezbyt rygorystycznych laboratoryjnych warunkach potrafią wyprodukować atrakcyjną narkotyczną mieszankę.
W Poznaniu od pewnego czasu pojawiają się okaleczone zwłoki osób, w których organizmach badania patologiczne stwierdzają ślady substancji toksycznych. Jednak chemiczny skład substancji jest u każdej ofiary inny. Ponadto były to osoby w różnym wieku, pochodzące z rozmaitych środowisk i reprezentujące nieprzystające do siebie style życia. Także okaleczenia ich zwłok nie były identyczne, ale wszystkie, choć okropne, sugerowały brak sprawstwa osób postronnych.
Śledztwo prowadzi komisarz Marzena Branicka, która już od jakiegoś czasu współpracuje z kryminologiem, dr. Marcinem Kotem. Dołączył do nich uznany autorytet z toksykologii prof. Bogusław Klein, pośrednio jego córka, Natalia, stawiająca pierwsze kroki w dziennikarstwie śledczym, oraz młody asystent uniwersytecki, Mariusz Sękała, który swą specjalizację w chemii medycznej wykorzystuje też we współpracy z laboratorium znanego koncernu farmaceutycznego.
Nie lekceważąc wagi tematu oraz akceptując, z konieczności - choć z niesmakiem i wątpliwościami dotyczącymi trafności wyboru - lokalizację nowej polskiej kuchni narkotykowej w Poznaniu, a co za tym idzie przypisanie kilkorgu mieszkańcom miasta roli królików doświadczalnych, nie mogę pominąć milczeniem wad książki.
Jej dramaturgię niweluje, moim zdaniem, dwutorowość akcji, czyli przeplatanie wątku śledczego z procesem, nazwijmy go, produkcyjnym. Prostą konsekwencją takiej kompozycji jest nieunikniona przewidywalność tożsamości poznańskiego Kucharza, pichcącego nową groźną, syntetyczną mieszankę narkotykową. Najbardziej wstrząsające są w książce szczegółowe opisy okaleczeń kolejnych zwłok. Prawdę mówiąc epatowanie tego rodzaju efektami zredukowało prawie do zera moją gotowość do sięgnięcia po następne książki autora.
W Poznaniu od pewnego czasu pojawiają się okaleczone zwłoki osób, w których organizmach badania patologiczne stwierdzają ślady substancji toksycznych. Jednak chemiczny skład substancji jest u każdej ofiary inny. Ponadto były to osoby w różnym wieku, pochodzące z rozmaitych środowisk i reprezentujące nieprzystające do siebie style życia. Także okaleczenia ich zwłok nie były identyczne, ale wszystkie, choć okropne, sugerowały brak sprawstwa osób postronnych.
Śledztwo prowadzi komisarz Marzena Branicka, która już od jakiegoś czasu współpracuje z kryminologiem, dr. Marcinem Kotem. Dołączył do nich uznany autorytet z toksykologii prof. Bogusław Klein, pośrednio jego córka, Natalia, stawiająca pierwsze kroki w dziennikarstwie śledczym, oraz młody asystent uniwersytecki, Mariusz Sękała, który swą specjalizację w chemii medycznej wykorzystuje też we współpracy z laboratorium znanego koncernu farmaceutycznego.
Nie lekceważąc wagi tematu oraz akceptując, z konieczności - choć z niesmakiem i wątpliwościami dotyczącymi trafności wyboru - lokalizację nowej polskiej kuchni narkotykowej w Poznaniu, a co za tym idzie przypisanie kilkorgu mieszkańcom miasta roli królików doświadczalnych, nie mogę pominąć milczeniem wad książki.
Jej dramaturgię niweluje, moim zdaniem, dwutorowość akcji, czyli przeplatanie wątku śledczego z procesem, nazwijmy go, produkcyjnym. Prostą konsekwencją takiej kompozycji jest nieunikniona przewidywalność tożsamości poznańskiego Kucharza, pichcącego nową groźną, syntetyczną mieszankę narkotykową. Najbardziej wstrząsające są w książce szczegółowe opisy okaleczeń kolejnych zwłok. Prawdę mówiąc epatowanie tego rodzaju efektami zredukowało prawie do zera moją gotowość do sięgnięcia po następne książki autora.
July 20, 2025
Let me ask a trivial question: what does a chef do? You’ll probably shrug and say, well obviously — cooks. But if you think this novel will take you on a tour of the world’s finest restaurants and dwell on exquisite dishes, then you are sorely mistaken.
This chef has more in common with a chemist. He’s trying to create a new synthetic drug. He has clear specifications from the client, a reasonably sterile workspace, and most importantly — motivation.
The cooking has entered its final phase. Now he needs testers.
You could count on volunteers — but when there’s no time for proper recruitment, you need to convince random people that they dream of taking part in a scientific experiment. Deadly dangerous experiment.
Will the police be able to uncover the identity of the scientist whose creation is about to flood the European drug market? What role will a young journalist and the criminologist Marcin Koch play in the investigation?
The novel is very uneven. It’s clear the author is well-prepared from a factual standpoint. He truly knows what he’s talking about — he understands the behind-the-scenes processes of how new drugs emerge on the market, and the mechanisms of addiction. But the narrative style isn’t so good, especially the dialogues, feel very wooden. There is happening a lot, but the reader doesn’t exactly feel compelled to bite their nails from suspense.
Perhaps a collaboration with a more experienced writer would have produced better results. This novel is good for expanding your knowledge — but it’s probably not the best pick if you’re simply looking for entertainment.
This chef has more in common with a chemist. He’s trying to create a new synthetic drug. He has clear specifications from the client, a reasonably sterile workspace, and most importantly — motivation.
The cooking has entered its final phase. Now he needs testers.
You could count on volunteers — but when there’s no time for proper recruitment, you need to convince random people that they dream of taking part in a scientific experiment. Deadly dangerous experiment.
Will the police be able to uncover the identity of the scientist whose creation is about to flood the European drug market? What role will a young journalist and the criminologist Marcin Koch play in the investigation?
The novel is very uneven. It’s clear the author is well-prepared from a factual standpoint. He truly knows what he’s talking about — he understands the behind-the-scenes processes of how new drugs emerge on the market, and the mechanisms of addiction. But the narrative style isn’t so good, especially the dialogues, feel very wooden. There is happening a lot, but the reader doesn’t exactly feel compelled to bite their nails from suspense.
Perhaps a collaboration with a more experienced writer would have produced better results. This novel is good for expanding your knowledge — but it’s probably not the best pick if you’re simply looking for entertainment.
July 21, 2025
Marcin Koch, główny bohater, podobnie jak autor, jest kryminologiem - i to się czuje. Piotr Chomczyński wzorował swoją postać poniekąd na sobie samym. Widać, że zna temat od podszewki i wie, o czym pisze.
Lubię książki, które poza dobrą fabułą zostawiają mnie z jakąś nową wiedzą - a tutaj kończyłam historię z kilkoma ciekawymi faktami, które naprawdę mnie zainteresowały.
Akcja płynie szybko - praktycznie całość przeczytałam na raz (kilka pierwszych stron miałam już za sobą wcześniej). Rozdziały są krótkie, a temat, choć skomplikowany, został opisany przystępnie i zrozumiale. Czuć, że autor ma doświadczenie w przekazywaniu wiedzy.
Jeśli chodzi o zagadkę - dość szybko domyśliłam się, kto jest Jedynką. Ale nie odebrało mi to przyjemności z czytania. Do końca byłam ciekawa, jak potoczy się ta historia. A zakończenie? Mam cichą nadzieję, że Marcin Koch jeszcze wróci - może jako bohater serii?
Zaciekawił mnie też wątek mediów społecznościowych jako źródła informacji. W dzisiejszych czasach to właśnie tam informacje rozchodzą się najszybciej, dlatego śledczy czy reporterzy muszą umieć wyłapywać to, co ważne - często w czasie rzeczywistym.
Ale to, co najbardziej mnie przeraziło, to realizm tej historii.
To, że takie rzeczy naprawdę się dzieją.
Rynek narkotyków zalewany jest coraz to nowymi substancjami - tworzonymi tak, by uzależniały jak najszybciej. Jeden zostaje zdjęty z obiegu, na jego miejsce pojawiają się kolejne. A dostęp? Przerażająco prosty - nawet przez paczkomat.
I jeszcze jedno: opisy ciał denatów są bardzo obrazowe. Wrażliwym polecam przygotować się na mocniejsze sceny.
Dziękuję Wydawnictwu Muza za egzemplarz do recenzji ❤️.
Lubię książki, które poza dobrą fabułą zostawiają mnie z jakąś nową wiedzą - a tutaj kończyłam historię z kilkoma ciekawymi faktami, które naprawdę mnie zainteresowały.
Akcja płynie szybko - praktycznie całość przeczytałam na raz (kilka pierwszych stron miałam już za sobą wcześniej). Rozdziały są krótkie, a temat, choć skomplikowany, został opisany przystępnie i zrozumiale. Czuć, że autor ma doświadczenie w przekazywaniu wiedzy.
Jeśli chodzi o zagadkę - dość szybko domyśliłam się, kto jest Jedynką. Ale nie odebrało mi to przyjemności z czytania. Do końca byłam ciekawa, jak potoczy się ta historia. A zakończenie? Mam cichą nadzieję, że Marcin Koch jeszcze wróci - może jako bohater serii?
Zaciekawił mnie też wątek mediów społecznościowych jako źródła informacji. W dzisiejszych czasach to właśnie tam informacje rozchodzą się najszybciej, dlatego śledczy czy reporterzy muszą umieć wyłapywać to, co ważne - często w czasie rzeczywistym.
Ale to, co najbardziej mnie przeraziło, to realizm tej historii.
To, że takie rzeczy naprawdę się dzieją.
Rynek narkotyków zalewany jest coraz to nowymi substancjami - tworzonymi tak, by uzależniały jak najszybciej. Jeden zostaje zdjęty z obiegu, na jego miejsce pojawiają się kolejne. A dostęp? Przerażająco prosty - nawet przez paczkomat.
I jeszcze jedno: opisy ciał denatów są bardzo obrazowe. Wrażliwym polecam przygotować się na mocniejsze sceny.
Dziękuję Wydawnictwu Muza za egzemplarz do recenzji ❤️.
December 18, 2025
Najbardziej podobały mi się momenty rozważań głównych bohaterów nad sprawą. Ich próby połączenia ofiar, przypisania ich do tego samego sprawcy, odgadnięcia motywów. Oraz perspektywy przestępców, gdzie mieliśmy pokazane, co robią, by zmylić policję, jak preparują dowody. Taka zabawa w kotka i myszkę. Bardzo mnie to bawiło. Oczywiście, ostatecznie to jedna strona wygrała to starcie. Nawet tak zorganizowana grupa nie mogła ominąć popełniania błędów. A te doprowadziły powoli do rozwiązania, nawet jeśli nie były spektakularnie wielkie.
Jest to udany debiut, choć widać, że autor może się rozwinąć. Czasem nie podobało mi się to, że dwie różne postaci mają takie same myśli. Oczywiście może się to zdarzyć, ale jest małe prawdopodobieństwo, że użyją dokładnie takich samych porównań, by je opisać.
Wielu osobom może ta książka, od razu, skojarzyć się z serialem "Braking Bad". Też tak miałam. Szczególnie przez dwóch bohaterów, którzy znają się, tak dobrze, na narkotykach.
Koch jako bohater był interesujący. Jego wiedza była duża i dostaliśmy przez to sporo informacji w temacie. Jednocześnie jest w gorącej wodzie kąpany. Sporo rzeczy wydarzyło się dlatego, że nie przemyślał tego co robi.
Zakończenie było za krótkie. Nie dowiedziałam się tyle ile bym chciała. Jakie są konsekwencje?
Jest to udany debiut, choć widać, że autor może się rozwinąć. Czasem nie podobało mi się to, że dwie różne postaci mają takie same myśli. Oczywiście może się to zdarzyć, ale jest małe prawdopodobieństwo, że użyją dokładnie takich samych porównań, by je opisać.
Wielu osobom może ta książka, od razu, skojarzyć się z serialem "Braking Bad". Też tak miałam. Szczególnie przez dwóch bohaterów, którzy znają się, tak dobrze, na narkotykach.
Koch jako bohater był interesujący. Jego wiedza była duża i dostaliśmy przez to sporo informacji w temacie. Jednocześnie jest w gorącej wodzie kąpany. Sporo rzeczy wydarzyło się dlatego, że nie przemyślał tego co robi.
Zakończenie było za krótkie. Nie dowiedziałam się tyle ile bym chciała. Jakie są konsekwencje?
July 25, 2025
Thriller/kryminał napisany, przez kryminologa - przecież to nie mogło się nie udać 😎
„Kucharz” to niesamowicie wciągająca opowieść o nowym kucharzu narko*ykow, który pracuje nad nowym syntetykiem. Ofiary doprowadzone do obłędu, meksykański wątek i młody kryminolog Marcin Koch 😎
Wciągnęłam się niesamowicie, plot twist mnie lekko zaskoczył 😎
Mam tylko jedno zastrzeżenie 🙈 Dlaczego to tylko 320 stron? 😭 Panie Piotrze, kolejną prosimy zdecydowanie dłuższą, bo człowiek siada, przepada w tej historii i czyta ją w jedno popołudnie. No i niedosyt pozostaje.
Jeśli lubicie kryminały, thrillery i szukacie takich napisanych bardzo konkretnie i rzeczowo, gdzie nie ma opcji lania wody jak wygląda praca, w tym przypadku kryminologa to polecam z całego serducha 😎
Jeśli masz mocno działającą wyobraźnię, to ostrzegam! Opisy ofiar są tutaj dosyć mocne.
„Kucharz” to niesamowicie wciągająca opowieść o nowym kucharzu narko*ykow, który pracuje nad nowym syntetykiem. Ofiary doprowadzone do obłędu, meksykański wątek i młody kryminolog Marcin Koch 😎
Wciągnęłam się niesamowicie, plot twist mnie lekko zaskoczył 😎
Mam tylko jedno zastrzeżenie 🙈 Dlaczego to tylko 320 stron? 😭 Panie Piotrze, kolejną prosimy zdecydowanie dłuższą, bo człowiek siada, przepada w tej historii i czyta ją w jedno popołudnie. No i niedosyt pozostaje.
Jeśli lubicie kryminały, thrillery i szukacie takich napisanych bardzo konkretnie i rzeczowo, gdzie nie ma opcji lania wody jak wygląda praca, w tym przypadku kryminologa to polecam z całego serducha 😎
Jeśli masz mocno działającą wyobraźnię, to ostrzegam! Opisy ofiar są tutaj dosyć mocne.
November 24, 2025
Historia rodem z Breaking Bad…ale w wersji polskiej ;) Czyli historia ciekawa…ale wszystko przewidywalne! Nie trudno zgadnąć „tego Złego”. Na plus główny temat - narkotyki…a reszta taka sobie ;) Spodziewałam się czegoś mocniejszego!
October 28, 2025
3- meeeeh
nijakie to, bez życia, zwyczajnie poprawne
nijakie to, bez życia, zwyczajnie poprawne
Displaying 1 - 14 of 14 reviews