Zaginiona Iwona Wieczorek. Koniec kłamstw

by Marta Bilska, Mikołaj Podolski

10 lat śledztwa w sprawie Iwony Wieczorek.

• Przełomowe relacje świadków.
• Nowy krąg podejrzanych.
• Informacje, do których nie dotarli śledczy.
• Zaginione nagrania i inne błędy policji.
• Fakty ukrywane przed opinią publiczną.

W 15. rocznicę zaginięcia Iwony Wieczorek, po wielu latach dziennikarskiego śledztwa, Mikołaj Podolski i Marta Bilska odkrywają przed czytelnikami informacje, które mogą przyczynić się do ujawnienia prawdy o najgłośniejszym polskim zaginięciu.

Do dziś pewne jest tylko jedno – w nocy z 16 na 17 lipca 2010 r. Iwona Wieczorek wracała nadmorskim deptakiem z dyskoteki w Sopocie do domu w Gdańsku. O godz. 4.12 jedna z miejskich kamer zarejestrowała ją przy wejściu na gdańską plażę. Potem ślad po dziewczynie zaginął.

Czy tym razem uda się rozwikłać tajemnicę zaginięcia Iwony Wieczorek?
A może komuś zależy na tym, by prawda nie wyszła na jaw?

312 pages, Paperback

First published July 2, 2025

Reviews

[Kulturowa.Anihilacja · Rating 5 out of 5]

Zaginięcie Iwony Wieczorek to sprawa pomimo upływu wielu lat nadal żywa nadal podskórnie odczuwalna, nadal powodująca dyskomfort bliskości tych wydarzeń. Temat nieustannie z różną intensywnością eksploatowany przez media, co niestety niosło za sobą wiele przekłamań i przeinaczeń. Duet Bliska i Podolski podjęli się wyzwania przełamania pewnego impasu, który w ów spanie nastał.

Muszę na pierwszym miejscu zaznaczyć, że co mi niezwykle zaimponowało to wyczuwana od początku determinacja autorów, bo ta książka nie jest kroniką dotychczasowych dokonań, ale efektem niezależnego śledztwa dziennikarskiego. Bliska i Podolski różnymi kanałami dotarli do nowych świadków, przeszukali dokumentacje, dokonali analiz śladów, które zostały wcześniej zlekceważone świadomie lub też nie.
Już samo postawienie pytań o znikające nagrania, pominiecie niektórych tropów lub ignorowanie części świadków, u mnie sprawiło pomieszanie gniewu z obawą na temat funkcjonowania samego systemu dochodzeniowego.

Podczas czytania nie opuszczało mnie napięcie, jakie zazwyczaj towarzyszy mi przy najlepszych thrillerach, a co rusz potęgowała je świadomość, że to przecież nie fikcja, a życie.
Reportaż pozbawiony jest taniej sensacji, autorzy postawili na rzetelność, przedstawiając fakty, hipotezy, a interpretacje pozostawili mnie czytelniczce. 
Dziennikarze nie boją się wskazywać wprost zaniedbań i błędów organów ścigania, które mogły odmienić losy śledztwa.
Właśnie te oskarżenie wytoczone wobec systemu zrobiły na mnie duże wrażenie, który ewidentnie zawiódł, ponieważ zarówno bliscy Iwony, jak i opinia publiczna latami żyli w przekonaniu, że zostało zrobione absolutnie wszystko w tej sprawie, a książka zdecydowanie ten obraz obnaża.

To był niezwykle emocjonalny i angażujący reportaż, który sięga niezwykle głęboko. Mnie ta książka równie mocno co niepokoiła, co wewnętrznie poruszyła. Autorzy nie bali zadać się pytań, które mogą otworzyć drogę do prawdy.

Według mnie każdy powinien to przeczytać, bo ta książka okazuje, że nawet współcześnie w miastach z monitoringiem można zniknąć i nie zostać nigdy odnalezionym.

[Nemo · Rating 1 out of 5]

Nic nowego, tania sensacja, sprzeczne wnioski. Autorzy kończą z kłamstwami przy pomocy przypuszczeń. Prześwietla się całe środowisko Wieczorek, które w sumie nie wiadomo, jak dobrze znała, sugeruje różne rzeczy. A przy okazji dowodzi się, że nikt nie wiedział, kiedy i jak Iwona Wieczorek wracała do domu, więc wydarzyło się coś nieplanowanego i spowodowanego przez kogoś przypadkowego. Bez związku z wszystkimi sugestiami.

[Amelia Płatek · Rating 4 out of 5]

Strasznie przykra jest ta sprawa i naprawdę mam szczerą nadzieję, że mimo wszystko doczeka się swojego finału.

Książka posiada mnóstwo informacji, jak wielkie błędy popełniła policja i mieszanie się w zeznaniach znajomych Iwony. Tam jest tyle dziwnych rzeczy i jednocześnie przerażających.

Szybko się czyta, ale jest nieco chaotyczne i na początku trudno się połapać kto jest kim.

[szyszka_czyta · Rating 4 out of 5]

„Zaginiona Iwona Wieczorek. Koniec kłamstw” kolejny reportaż o jednej z najbardziej znanych i niewyjaśnionych spraw kryminalnych w Polsce.

Bez wątpienia, dziennikarze wykonali kawał dobrego reporterskiego śledztwa. Dotarli do wielu osób powiązanych ze sprawą, tajnych informatorów, użytkowników na forach. Dziennikarskie śledztwo oparte na wieloletnich badaniach, analizie dokumentów, relacji świadków, wcześniejszych ustaleń policji. Rozważają mniej znane wersje wydarzeń i hipotezy, które być może będą mieć wpływ na dotychczasowe śledztwo, choć część teorii jest ciężka do zweryfikowania.

Na pewno solidnie przedstawiają przebieg zdarzeń z nocy 16-17 lipca 2010 r., kiedy Iwona wracała nadmorskim deptakiem w Sopocie i jej prawdopodobne drogi dotarcia do domu. Autorzy skrupulatnie wytykają szereg błędów i zaniedbań popełnionych przez policję, które mają ogromny wpływ na niepowodzenie śledztwa. Nie tylko zwracają uwagę na późne dotarcie do niektórych świadków, ale też brak zabezpieczenia filmów z kamer istotnych dla śledztwa jak i wykluczenia sprawcy.

Mimo iż, z wielkim zainteresowaniem czytałam tę książkę, to jednak osobiście bardziej podobał mi się reportaż Janusza Szostaka. Tutaj nic odkrywczego nie znalazłam, ponadto co wiem z poprzedniego reportażu i to co wyczytałam w internecie. Reportaż Szostaka w moim odczuciu był bardziej konkretny i skupiał się w całości na śledztwie, tutaj mam wrażenie było zbyt wiele poruszanych kwestii około tematowych, przez co ta książka jest dwa razy grubsza. Historia Pawła, też nie wnosi niczego nowego, a rzekomo miał opowiedzieć wszystko co się wydarzyło tamtej nocy, w efekcie nie ma nawet wyjaśnienia powodu kłótni, po której dziewczyna miała wyruszyć sama do domu. Za to jest dużo na temat jego osoby i jak policja jest do niego nastawiona.

[Klaudia C · Rating 4 out of 5]

Dzień dobry, moje kochane Moliki!
Sprawą zaginięcia Iwony Wieczorek żyła niegdyś cała Polska – i do dziś budzi ona silne emocje w opinii publicznej. Iwona, urodzona – podobnie jak ja – 8 stycznia, tyle że rok później, zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach w lipcu 2010 roku.
„Królowa nadwiślańskich zagadek kryminalnych. Prosto z Gdańska, nazywanego , uchodzącego za stolicę krajowej prostytucji, przemytu narkotyków i układów gangstersko-policyjno-sędziowskich (…). Witaj na liście najbardziej tajemniczych polskich spraw, Iwono. Żegnaj, Iwono”.

Tytuł: „Zaginiona Iwona Wieczorek. Koniec kłamstw"
Autorzy: M. Bilska, @mikolaj.podolski
Wydawnictwo: @wielkalitera
Moja ocena: 7/10

Chapeau bas dla Autorów – dziennikarzy śledczych – za rzetelny research i zaangażowanie. Nie można im odmówić ciężkiej pracy włożonej w powstanie tej publikacji. Dotarli do świadków, do osób, które nigdy wcześniej nie były przesłuchiwane w związku z zaginięciem Iwony. Przeanalizowali dziesiątki materiałów dowodowych, akt i zeznań. Żałuję jednak, że rodzina, znajomi i osoby w jakikolwiek sposób związane ze sprawą nie zdecydowały się na udzielenie wywiadów po latach. W książce przywoływane są ich dawne wypowiedzi. Szkoda tym bardziej, że – mimo mojej ciekawości – nie dowiedziałam się o nowych tropach, które rzucałyby światło na rozwiązanie tej zagadki. Autorzy słusznie zwracają uwagę na liczne błędy popełnione przez organy ścigania, zwłaszcza na początku śledztwa – jak choćby zagubione nagrania z monitoringu. Stawiają różne hipotezy: bardziej lub mniej prawdopodobne, ale nie lekceważą żadnych poszlak ani dowodów. Zwracają również uwagę na niepokojące postawy osób z otoczenia Iwony, które w swoich zeznaniach powołują się na tajemniczą „amnezję”.
Moim zdaniem książka będzie wartościowa przede wszystkim dla tych, którzy znają sprawę i interesują się nią od lat. Dla pozostałych może być to lektura zbyt szczegółowa, a momentami wręcz nużąca – ze względu na dużą liczbę informacji technicznych: opisy billingów, godziny połączeń, wiadomości SMS. Tropów w tej sprawie jest wiele – od morderstwa, przez uprowadzenie, po świadomą ucieczkę młodej kobiety. Niestety, odbiór lektury utrudniały mi liczne błędy językowe oraz fragmenty tekstu pozbawione polskich znaków. Choć nie jest to wina samych Autorów, wpływa to na komfort czytania.
Podsumowując – książka z pewnością warta przeczytania dla osób, które chcą zgłębić tę tajemniczą i wciąż niewyjaśnioną sprawę. W moim przypadku nie przyniosła przełomu, ale na nowo rozpaliła pytania, które od lat pozostają bez odpowiedzi.
#współpracareklamowa #współpracabarterowa

[Izabela · Rating 4 out of 5]

Po reportażu "Zaginiona Iwona Wieczorek. Koniec kłamstw", jak wskazuje tytuł, spodziewałam się, że wreszcie nastąpi przełom w tej jakże głośnej i wzbudzającej emoje opinii publicznej sprawie. Czy tak się stało? Czy dziennikarzom śledczym - Marcie Bilskiej i Mikołajowi Podolskiemu udało się dotrzeć do prawdy? 

W lipcu tego roku minęło 15 lat od zaginięcia Iwony Wieczorek. Samo śledztwo trwa już 10 lat i jak dotąd nie ma finału. Autorzy publikacji odsłaniają przed nami nowe fakty i informacje, do których udało się im dotrzeć. Będą to relacje świadków, ale i nowy krąg podejrzanych, zaginione nagrania i inne błędy policji czy fakty ukrywane przed opinią publiczną. Czy w świetle tego wszystkiego można liczyć na większy przełom w tej sprawie? 

Tak jak i błędy policji w prowadzeniu dochodzenia, tak i w przypadku tego reportażu można doszukać się pewnego niedociągnięcia. Otóż zauważyłam zbyt małą ilość informacji na temat Patryka G., który co chwilę zmieniał swoje zeznania. Zabrakło również osoby zmarłego Patryka K., który przejawiał wręcz obsesję na tle tego zaginięcia. Myślę, że są to istotne punkty, którym warto byłoby się dogłębniej przyjrzeć. 

Autorzy zwracają uwagę na rolę mediów w tej sprawie. Nierzadko to właśnie od nich zależy, jak będziemy postrzegać domniemanego sprawcę, tego czy ktoś jest winny, czy nie. Jeśli ktoś miał jeszcze wątpliwości co do niewinności Pawła, to ta książka na pewno je rozwieje.

"Zaginiona Iwona Wieczorek. Koniec kłamstw" to wielowymiarowe i inne pokazanie tej tajemniczej sprawy, ale wciąż powielanej, co może nieco irytować. Jest kilka nowych faktów, ale czy to rzeczywiście koniec kłamstw? Nie sadzę. Czy i komu może zależeć na tym, by prawda nie ujrzała światła dziennego? Nadal nie wiem... i czekam na prawdziwy przełom. 

[Andrakuf · Rating 3 out of 5]

Na początku był chaos...
Tak mogę tą książkę podsumować, bo zarówno na jej początku jak i na końcu jest chaos. Ja zaczynając lekturę oczywiście nie spodziewałem się rozwiązania sprawy, bo póki co należy to do świata fikcji i bliżej nieokreślonej przyszłości, jeśli wogóle. Tymczasem dostaję historię, która co rusz epatuje zdaniami typu: "i tu nas zatkało", jednak służą one chyba tylko zrobieniu wrażenia sensacji, bo za tego rodzaju sformułowaniami, kryje się po prostu kolejna koncepcja na rozwiązanie zagadki. Zresztą koncepcji w tej książce jest co nie miara i tak naprawdę żadna z nich nie przemówiła do mnie na tyle, żebym się do którejś skłaniał. Było parę takich spraw, może nie tyle zaginięcia co raczej zabójstwa, które nadal pozostają nie rozwiązane, ale można o nich napisać tak jak to zrobił Cezary Łazarewicz w książce "Na szewskiej. Sprawa Stanisława Pyjasa." gdzie mimo faktu, iż zagadka pozostaje nierozwiązana to łatwo można wybrać sobie koncepcję, która najbardziej nam jako czytelnikom do rozwiązania pasuje. Tutaj tego nie ma. Może jak ktoś nie zna wcale tej sprawy (jeśli ktoś taki wogóle istnieje) będzie to dla niego spoko lektura, ale dla mnie była raczej średnia.

[Dklelz · Rating 2 out of 5]

Wielkie rozczarowanie. Zaczynając od konstrukcji, która jest chaotyczna, skacze po wątkach i trudno się w niej odnaleźć.

Problematyczność tej książki zaczęła się już moim zdaniem na etapie promocji. Marketing zadziałał na niekorzyść tego reportażu, przedstawianie jej jako przełomowej i zawierającej nowe, nieznane dotąd informacje było niepotrzebne, bo hej - ta książka tego nie zawiera.

Rozdzial o internetowych ikonach powiazanych ze sprawą jest jakimś nieśmiesznym żartem XD Totalnie randomowi ludzie dostają głos tylko dlatego, że w pewnym momencie swojego życia mieli na tyle dużo wolnego czasu i pisali posty na grupkach, czy forach internetowych.

Dosłownie nawet w połowie ksiazki dalej wystepuje narracja "niesamowite fakty, które zmienią wszystko jak je tylko odkryjemy przed wami później" - jakby jasne, są pewnie informacje, czy też domysły, które może rzucają świerze spojrzenie na niektóre aspekty tej sprawy, ale nie są one ani niesamowite, ani przełomowe.

Najlepszy jest chyba rozdział o ognisku, to chyba jedyne, co było dla mnie nowością, czymś co mnie zainteresowało - reszta jest dużym rozczarowaniem.

[Lexies91 · Rating 1 out of 5]

Nie wiem z jakimi kłamstwami miała skończy ta książka, ale jak dla mnie nie ma w niej nic odkrywczego. Nową sprawą ma być ognisko, ale litości, to lipiec, tego dnia pewnie odbywało się wiele ognisk, spotkań przy grillu czy zwykłych domówek!
Najlepszym podsumowaniem wiarygodności książki jest końcówka, gdzie policyjny "tajniak" stoi na bramce w klubie. Każdy jego znajomy wie, że jest tajniakiem oraz o jego drugiej pracy. No i ten Tajniak opowiada swoim znajomyn o znalezionych zwłokach IW na działkach. Po czym jednak się z tego wycofuje, nie ma żadnych dowodów na to, że jakiekolwiek zwłoki wtedy znaleziono (w materiałach prokuratury czy w mediach), no ale JEDEN TAJNY INFORMATOR mówi, że taka sytuacja miala miejsce, bo kolega Tajniak jej to powiedział, więc autorzy w to wierzą. Absurd.
Irytujące są też ciągle sugestie, że w tym czy tamtym temacie mają więcej informacji ale nie podadzą. Albo podadzą może kiedyś.
Strasznie mnie ta książka zmęczyła.

[Ewa Majewska · Rating 5 out of 5]

Kawał świetnej dziennikarsko-śledczej roboty. Książka zbiera wszystkie wątki dotyczące zaginięcia Iwony Wieczorek, odsiewając pokłady bzdur narosłych dookoła sprawy. Mimo że "siedzę" w temacie od lat, po tej lekturze, pewne aspekty i niuanse stały się dla mnie bardziej zrozumiałe. Jednocześnie to obraz Trójmiasta i życia młodzieży w tamtym rejonie, złapany w kadrze przełomu dekad, przedstawiony ciekawie dzięki dynamicznej, wartkiej narracji. To również nostalgiczny powrót do czasów telefonów z klapką, prepaidowych kart, padających baterii i początków mediów spolecznosciowych. Świetne podsumowanie piętnastolecia poszukiwań, naprawdę warte uwagi.

[brdd · Rating 4 out of 5]

no fajne, dla kogos kto ogarnia sprawę szczegółowo fajne zebranie faktow i dodatek w postaci ekipy z ogniska, bezpieczne 3.5

[Ola Kaczmarczyk · Rating 3 out of 5]

Nic nowego w sumie to nie ma w niej.

[Jadwiga Piątek · Rating 2 out of 5]

Pewne kwestie porządkuje ale nie wnosi żadnych wielkich nowości w sprawie. Plus bardzo drażniący język, pisany jak wielki artykuł w gazecie plotkarskiej.

[Weronika Osiak · Rating 4 out of 5]

Bardzo fajne polecam

[Monika]

Wysłuchana w audio
Nie czuje się władna oceniać tej książki, ale nie zmienia to faktu, że autorzy wykonali ogrom rzetelnej pracy, której powstydzili się do tej pory śledczy.

[Reader · Rating 2 out of 5]

Słuchałem tego w audiobooku, nie wiem jakie miałbym wrażenia czytając. To co przede wszystkim mi przeszkadzało to mnogość wątków i postaci, która utrudniała śledzenie czegokolwiek, a konkluzja - brak jakiejkolwiek konkluzji nie wynagrodziły tego wysiłku.