What do you think?
Rate this book
De dood van een hypochonder
Minne Sielker, alleenstaande moeder en eigenaresse van een kapsalon, heeft een moeizame maar liefdevolle band met haar grofgebekte, zwaarlijvige en hypochondrische stiefvader. Zijn liefde voor het leven lijkt voornamelijk door de maag te gaan, totdat hij keelkanker krijgt en weet dat hij gaat sterven. Vanaf dat moment sluit hij de wereld buiten en weigert en saboteert iedere vorm van hulp. Minne doet verwoede pogingen om hem tot steun te zijn in de laatste fase van zijn leven, al lijkt dit een onmogelijke opgave.
De dood van een hypochonder is een tragikomische roman over de vraag wanneer je als kind recht hebt op de liefde van een ouder. Heb je als kind het recht grenzen te stellen aan de betekenis ‘onvoorwaardelijke ouderliefde’?
De dood van een hypochonder is een tragikomische roman over de vraag wanneer je als kind recht hebt op de liefde van een ouder. Heb je als kind het recht grenzen te stellen aan de betekenis ‘onvoorwaardelijke ouderliefde’?
240 pages, Paperback
Published August 19, 2025
1 person is currently reading
103 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 4 of 4 reviews
September 3, 2025
‘Het ging altijd slecht, toch belde ik hem iedere dag, alsof het een primaire levensbehoefte was om zijn stem te horen.’
In haar tragikomische debuutroman vertelt Liesker het verhaal van de complexe relatie tussen dochter Minne en haar stiefvader Rik. Hoewel het boek als een roman gepresenteerd wordt, leest het als autofictie: net als haar hoofdpersoon is Mirjam kapster en vertelt ze een verhaal dat deels gebaseerd is op haar eigen ervaring met haar stiefvader.
Minne Sielker is een alleenstaande moeder van een gehandicapte tweeling en werkt als kapster. Wanneer haar grofgebekte, zwaarlijvige en hypochondrische stiefvader Rik te horen krijgt dat hij keelkanker heeft, weigert hij iedere vorm van hulp. Minne probeert, met wisselend succes, om er in zijn laatste maanden voor hem te zijn.
Stiefvader Rik is platvloers en vaak onuitstaanbaar. Als hij niet de telefoon opneemt als ‘Geile Bertus’, is hij bezig met het verorberen van vijf tompoucen. Ondanks dat de band moeizaam is, noemt Minne haar stiefvader toch de belangrijkste man in haar leven.
Ik heb niets dan respect voor Minne. Hoe ze omgaat met ‘foutjes van de natuur’, de zorg voor haar kinderen, haar stiefvader die een andere vriendin krijgt, wanneer haar eigen relatie op de klippen loopt…
Het verhaal springt in verschillende hoofdstukken heen en weer tussen heden en verleden. Liesker laat goed zien hoe verwarrend liefde kan zijn binnen een disfunctionele ouder-kindrelatie. Heb je als kind het recht grenzen te stellen aan de betekenis ‘onvoorwaardelijke ouderliefde’? En wat als het niet vanzelfsprekend blijkt dat je liefde terugkrijgt? Hierdoor was het boek voor mij ook erg confronterend. Zelf ben ik mantelzorger voor mijn vader die in een zorginstelling zit, maar ik kan nooit iets goed doen.
De kracht van dit boek zit dan ook in de geloofwaardigheid: het is schrijnend, geestig en ongemakkelijk herkenbaar. Soms moet je lachen en tegelijkertijd voel je hoe menselijk en pijnlijk de realiteit is. Lieskers schrijfstijl is scherp en rauw. Een debuut dat nog lang blijft nazinderen.
Dank aan Uitgeverij Nijgh-Ditmar voor het recensie-exemplaar.
In haar tragikomische debuutroman vertelt Liesker het verhaal van de complexe relatie tussen dochter Minne en haar stiefvader Rik. Hoewel het boek als een roman gepresenteerd wordt, leest het als autofictie: net als haar hoofdpersoon is Mirjam kapster en vertelt ze een verhaal dat deels gebaseerd is op haar eigen ervaring met haar stiefvader.
Minne Sielker is een alleenstaande moeder van een gehandicapte tweeling en werkt als kapster. Wanneer haar grofgebekte, zwaarlijvige en hypochondrische stiefvader Rik te horen krijgt dat hij keelkanker heeft, weigert hij iedere vorm van hulp. Minne probeert, met wisselend succes, om er in zijn laatste maanden voor hem te zijn.
Stiefvader Rik is platvloers en vaak onuitstaanbaar. Als hij niet de telefoon opneemt als ‘Geile Bertus’, is hij bezig met het verorberen van vijf tompoucen. Ondanks dat de band moeizaam is, noemt Minne haar stiefvader toch de belangrijkste man in haar leven.
Ik heb niets dan respect voor Minne. Hoe ze omgaat met ‘foutjes van de natuur’, de zorg voor haar kinderen, haar stiefvader die een andere vriendin krijgt, wanneer haar eigen relatie op de klippen loopt…
Het verhaal springt in verschillende hoofdstukken heen en weer tussen heden en verleden. Liesker laat goed zien hoe verwarrend liefde kan zijn binnen een disfunctionele ouder-kindrelatie. Heb je als kind het recht grenzen te stellen aan de betekenis ‘onvoorwaardelijke ouderliefde’? En wat als het niet vanzelfsprekend blijkt dat je liefde terugkrijgt? Hierdoor was het boek voor mij ook erg confronterend. Zelf ben ik mantelzorger voor mijn vader die in een zorginstelling zit, maar ik kan nooit iets goed doen.
De kracht van dit boek zit dan ook in de geloofwaardigheid: het is schrijnend, geestig en ongemakkelijk herkenbaar. Soms moet je lachen en tegelijkertijd voel je hoe menselijk en pijnlijk de realiteit is. Lieskers schrijfstijl is scherp en rauw. Een debuut dat nog lang blijft nazinderen.
Dank aan Uitgeverij Nijgh-Ditmar voor het recensie-exemplaar.
October 27, 2025
Recensie is oorspronkelijk gepubliceerd op: https://meerboekenblog.nl/recensie-de...
De dood van een hypochonder is het debuutroman van Mirjam Liesker, één die zeer intrigerend is en eigenlijk direct smaakt naar meer.
De roman gaat over Minne Sielker. Zij is een alleenstaande moeder van een tweeling. Al vanaf de geboorte van de meisjes voelt Minne aan dat er iets ‘anders’ is aan haar kindjes. In eerste instantie wordt ze niet geloofd, tot ze bij een arts terechtkomt die wel luistert naar een moederinstinct en verder onderzoek doet. De tweeling blijkt behoorlijk zwaar gehandicapt te zijn, en zullen hun hele leven zorg nodig zijn. Minne houdt met heel haar hart van de tweeling en geeft ze alles wat ze in zich heeft.
Daar waar Minne opkomt voor haar tweeling en overkomt als een zelfverzekerd maar liefdevol personage, is ze heel iemand anders bij haar stief-vader Rik. Met hem heeft ze een zeer gecompliceerde band…
Rauw en zwarte humor
Als ik het debuut van Mirjam Liesker kort moet beschrijven dan zeg ik een rauw en met zwarte humor geschreven roman. Mirjam schetst een hard maar realistisch beeld over een vrouw die een gecompliceerde relatie heeft met haar ouder(s), maar ondanks alles van ze houdt en voor ze klaar staat.
Minne’s stiefvader Rik doet écht lelijk tegen haar. Toch belt Minne eigenlijk elke dag en staat ze op de stoep wanneer hij haar nodig heeft (of wanneer zij denkt dat hij haar nodig heeft). Rik is een zeer grofgebekte man, die houdt van eten en een hekel lijkt te hebben aan alles en iedereen om hem heen. Hij heeft dan ook niet bijster veel mensen om zich heen. Wanneer Rik de diagnose keelkanker krijgt wil Minne hem in alles steunen, maar Rik duwt haar juist alleen maar verder weg.
Heden en verleden
In het heden lezen we over Minne en haar stiefvader Rik met zijn diagnose keelkanker, en de gehandicapte tweeling. Maar in het boek wordt er ook regelmatig teruggeblikt op het verleden, op Minne’s jeugd en hoe de verhoudingen tussen haar en haar moeder en stiefvader toen waren. Maar je leest ook fragmenten over de periode waarin Minne het gevoel had dat er iets aan de hand is met haar tweeling. Op deze manier krijg je een compleet beeld van Minne’s personage, hoe complex de relatie tussen haar en haar stiefvader is en gewoon echt veel diepgang op haar als persoon.
Smaakt naar mer
De dood van een hypochonder is een bijzonder boek, ik vond het boeiend om te lezen en het is een verhaal dat je zeker aan het denken zet – maar het is geen boek dat ik in mijn hart sluit. De zwarte humor en rauwe schrijfstijl van Liesker zijn heel intrigerend en zorgen ervoor dat je graag verder blijft lezen (en omdat je natuurlijk wilt ontdekken hoe het verhaal afloopt). Hoewel De dood van een hypochonder voor mij geen nieuwe favoriet is (maar toch 4 sterren krijgt, omdat het wel erg goed is!), raad ik het boek zeker aan voor lezers die graag verhalen in een wat directere schrijfstijl lezen en mensen die zich wellicht herkennen in het hebben van een complexe relatie met een ouder. Na het lezen van dit debuut wil ik zeker ook ander werk van Liesker lezen!
De dood van een hypochonder is het debuutroman van Mirjam Liesker, één die zeer intrigerend is en eigenlijk direct smaakt naar meer.
De roman gaat over Minne Sielker. Zij is een alleenstaande moeder van een tweeling. Al vanaf de geboorte van de meisjes voelt Minne aan dat er iets ‘anders’ is aan haar kindjes. In eerste instantie wordt ze niet geloofd, tot ze bij een arts terechtkomt die wel luistert naar een moederinstinct en verder onderzoek doet. De tweeling blijkt behoorlijk zwaar gehandicapt te zijn, en zullen hun hele leven zorg nodig zijn. Minne houdt met heel haar hart van de tweeling en geeft ze alles wat ze in zich heeft.
Daar waar Minne opkomt voor haar tweeling en overkomt als een zelfverzekerd maar liefdevol personage, is ze heel iemand anders bij haar stief-vader Rik. Met hem heeft ze een zeer gecompliceerde band…
Rauw en zwarte humor
Als ik het debuut van Mirjam Liesker kort moet beschrijven dan zeg ik een rauw en met zwarte humor geschreven roman. Mirjam schetst een hard maar realistisch beeld over een vrouw die een gecompliceerde relatie heeft met haar ouder(s), maar ondanks alles van ze houdt en voor ze klaar staat.
Minne’s stiefvader Rik doet écht lelijk tegen haar. Toch belt Minne eigenlijk elke dag en staat ze op de stoep wanneer hij haar nodig heeft (of wanneer zij denkt dat hij haar nodig heeft). Rik is een zeer grofgebekte man, die houdt van eten en een hekel lijkt te hebben aan alles en iedereen om hem heen. Hij heeft dan ook niet bijster veel mensen om zich heen. Wanneer Rik de diagnose keelkanker krijgt wil Minne hem in alles steunen, maar Rik duwt haar juist alleen maar verder weg.
Heden en verleden
In het heden lezen we over Minne en haar stiefvader Rik met zijn diagnose keelkanker, en de gehandicapte tweeling. Maar in het boek wordt er ook regelmatig teruggeblikt op het verleden, op Minne’s jeugd en hoe de verhoudingen tussen haar en haar moeder en stiefvader toen waren. Maar je leest ook fragmenten over de periode waarin Minne het gevoel had dat er iets aan de hand is met haar tweeling. Op deze manier krijg je een compleet beeld van Minne’s personage, hoe complex de relatie tussen haar en haar stiefvader is en gewoon echt veel diepgang op haar als persoon.
Smaakt naar mer
De dood van een hypochonder is een bijzonder boek, ik vond het boeiend om te lezen en het is een verhaal dat je zeker aan het denken zet – maar het is geen boek dat ik in mijn hart sluit. De zwarte humor en rauwe schrijfstijl van Liesker zijn heel intrigerend en zorgen ervoor dat je graag verder blijft lezen (en omdat je natuurlijk wilt ontdekken hoe het verhaal afloopt). Hoewel De dood van een hypochonder voor mij geen nieuwe favoriet is (maar toch 4 sterren krijgt, omdat het wel erg goed is!), raad ik het boek zeker aan voor lezers die graag verhalen in een wat directere schrijfstijl lezen en mensen die zich wellicht herkennen in het hebben van een complexe relatie met een ouder. Na het lezen van dit debuut wil ik zeker ook ander werk van Liesker lezen!
August 1, 2025
✨️ Review Tijd ✨️
De Dood van een hypochonder is een tragikomedie.
Het gaat over Minne, zij is een alleenstaande moeder en haar stiefvader krijgt keelkanker en weet dat het einde nabij is. Hij wilt met niks te maken hebben en weigert hulp.
Minne en haar stiefvader hebben een unieke relatie. Zij hebben alles voor mekaar over maar kunnen ook het bloed onder de nagels vandaan halen. Is het moeilijk om met hem om te gaan want van het ene tot ander moment kan de sfeer ineens omslaan.
Beide karakters zijn heel direct en wordt ook zo goed beschreven.. ze hebben ook humor en dat zie je ook terug.
Het gaat er voornamelijk om de relaties die je hebt in je leven met je ouder(s) en je kinderen. Minne's dochters zijn zwaar gehandicapt en zij probeert het beste van te maken terwijl de maatschappij zoiets heeft van ' 'och germ, wat erg.' ' wat heftig zeg.' ' ik zou het niet kunnen.' '
En het enige wat Minne denkt is; het zijn mijn kinderen en ik houdt van ze.
Het verhaal word ook wat 'proza' verteld. (Ik ben ook nog heel nieuw hiermee )
Leest ook heerlijk weg hoor!
Er zijn delen in dit boek. Dus je gaat van heden naar verleden en ook weer terug. Zodat je de relatie begrijpt die de stiefvader met Minne heeft. En ook andere relaties dus.
Ik heb lang moeten nadenken over hoe ik mijn review zou doen omdat dit mijn eerste tragi komedie is.
De dood speelt in dit boek op een laag pitje en gaat echt om liefde en relaties.
Ik heb dit boek 4 sterren gegeven.
Dankjewel uitgeverij Nijgh & Van Ditmar voor dit recensie exemplaar.
De Dood van een hypochonder is een tragikomedie.
Het gaat over Minne, zij is een alleenstaande moeder en haar stiefvader krijgt keelkanker en weet dat het einde nabij is. Hij wilt met niks te maken hebben en weigert hulp.
Minne en haar stiefvader hebben een unieke relatie. Zij hebben alles voor mekaar over maar kunnen ook het bloed onder de nagels vandaan halen. Is het moeilijk om met hem om te gaan want van het ene tot ander moment kan de sfeer ineens omslaan.
Beide karakters zijn heel direct en wordt ook zo goed beschreven.. ze hebben ook humor en dat zie je ook terug.
Het gaat er voornamelijk om de relaties die je hebt in je leven met je ouder(s) en je kinderen. Minne's dochters zijn zwaar gehandicapt en zij probeert het beste van te maken terwijl de maatschappij zoiets heeft van ' 'och germ, wat erg.' ' wat heftig zeg.' ' ik zou het niet kunnen.' '
En het enige wat Minne denkt is; het zijn mijn kinderen en ik houdt van ze.
Het verhaal word ook wat 'proza' verteld. (Ik ben ook nog heel nieuw hiermee )
Leest ook heerlijk weg hoor!
Er zijn delen in dit boek. Dus je gaat van heden naar verleden en ook weer terug. Zodat je de relatie begrijpt die de stiefvader met Minne heeft. En ook andere relaties dus.
Ik heb lang moeten nadenken over hoe ik mijn review zou doen omdat dit mijn eerste tragi komedie is.
De dood speelt in dit boek op een laag pitje en gaat echt om liefde en relaties.
Ik heb dit boek 4 sterren gegeven.
Dankjewel uitgeverij Nijgh & Van Ditmar voor dit recensie exemplaar.
Displaying 1 - 4 of 4 reviews