Portret van een man

by Jens Christian Grøndahl, Femke Blekkingh-Muller (Translator)

Portret van een man is een roman over de vergankelijkheid van de tijd en de hang naar een nóg voller, nóg rijker en mooier leven. De psychologische analyse, zorgvuldige beschrijving en schildering van de kwetsbaarheid van de personages zijn haast magisch.

In Portret van een man blikt de hoofdpersoon terug op zijn leven aan de hand van de vrouwen die daarin een belangrijke en vormende rol hebben gespeeld. Als jonge man wordt hij door de dood van zijn moeder gedwongen op zoek te gaan naar meer betekenis in zijn leven. Zijn lerares inspireert hem en laat hem kennismaken met kunst en literatuur; er gaat een wereld voor hem open. Maar na een turbulente tijd vol vrouwen, feesten en mislukte relaties heeft hij het gevoel dat hij is weggedreven van zichzelf. Hij zat vol idealen en dacht de wereld iets te kunnen bieden door leraar te worden, maar in de loop der jaren is hij zijn passie verloren. Juist dan ontmoet hij wederom een vrouw, vele malen jonger, die iets wezenlijks in hem weet te raken.

Genres: Ebooks, Roman, Audiobook, Fiction, Scandinavian Literature

368 pages, Hardcover

First published November 1, 2014

About the author

Jens Christian Grøndahl is one of the most celebrated and widely read authors in Europe today. He has written plays, essays, and eleven novels. The publication of Silence in October marks Grøndahl's U.S. debut. His novel Lucca was awarded the prestigious Golden Laurels Prize in 1999. He lives in Copenhagen.

Bibliography:

Kvinden i midten - 1985
Syd for floden - 1986
Rejsens bevægelser - 1988
Det indre blik - 1990
Skyggen i dit sted - 1991
Dagene skilles - 1992
Stilheden i glas - 1993
Indian summer - 1994
Tavshed i oktober - 1996 (translated into English, Silence in October 2000)
Lucca - 1998 (translated into English under same title 2002)
Hjertelyd - 1999
Virginia - 2000 (translated into English under same title, 2003)
Et andet lys - 2002 (translated in English, An Altered Light 2005)
Piazza Bucarest - 2004
Røde hænder - 2006
Tre skridt tilbage - 2007 (essays)
Den tid det tager - 2008

Reviews

[Iwan · Rating 4 out of 5]

-Mooi als een landschap in de mist. Je ziet de contouren, je ruikt de natuur maar de wegen die er naar toe leiden zie je niet.

-Roman die raakvlakken heeft met de laatste roman van Verbogt, met Mijn Strijd van Knausgart en met Lichtjaren van Salter.

-Mannen met grijze haren die terugkijken op hun leven. Met jaloersmakende microscopische precisie beschreven.

[Joke · Rating 4 out of 5]

Gröndahl... meesterlijke schrijver. Hij duikt in het lichaam van een man, tijdens zijn tienerjaren, zijn dertigersjaren, en rond zijn zestigste verjaardag. Zo krijg je een doorsnede van de wensen en dromen, de opgang en neergang van liefdes, het verkennen en misschien nooit aanvaarden van zichzelf. Supermooi boek, sterke aanrader voor wie van stille, introspectieve (bestaat dit woord?) verhalen houdt.

[Lucia Jane · Rating 3 out of 5]

Citaat:


Na afloop lagen we naast elkaar te fluisteren, maar het was niet alsof hier een verhaal begon. We lagen buiten de verhalen, het hare en het mijne, ieder met de rug naar zijn eigen verhaal. Dat we inzicht kregen in het leven van de ander, bracht ons niet dichter bij elkaar: de verhalen waren net als de kleren die we uittrokken en op de grond lieten liggen om dichter bij elkaar te komen.

[Rita · Rating 4 out of 5]

Alle (...) boeken van Grøndahl vind ik eigenlijk mooi, zo ook deze. Hij sleept je mee in levens en observaties en overwegingen die er toe doen.

[Eline · Rating 4 out of 5]

Een bijzonder verhaal over het - innerlijk - leven van een man. Het boek begint in zijn puberteit, wanneer zijn moeder ernstig ziek is en hij zijn eerste vriendinnetje heeft. Het eindigt net na zijn zestigste verjaardag in Rome, wanneer hij een jonge vrouw heeft ontmoet die iets in hem heeft geraakt. Rode draad in het leven van de hoofdpersoon en ook in het boek is zijn onvermogen tot nabijheid in relaties met vrouwen. Grøndahl slaagt erin het verhaal boeiend te houden tot het eind. Zijn schrijfstijl draagt daar zeker aan bij. Ik heb het boek met plezier gelezen.

[Erik Snel · Rating 5 out of 5]

Dat ik dit boek 5 sterren geef wil niet zeggen dat ik het iedereen aanbeveel. Ik denk dat mijn fascinatie en bewondering voor dit boek veel te maken heeft met herkenning. Herkenning van iemand die liever beschouwt dan in het middelpunt staat, die veel teveel nadenkt waar anderen veel meer lijken te doen en te zijn, van iemand die voortdurend in conflict is met daden en geweten, van een vader die ouder wordt. Van iemand die zich veel te vroeg afvroeg wie Marx was en zich profileert als communistisch en daar later met lichte ironie op terugkijkt. Van iemand die soms te hardnekkig vasthoudt aan de oude kunsten en in sommige opzichten een eeuw te laat geboren is. Of te vroeg, dat kan ook. Dan was hij nu 30 geweest en wel in staat om een rol te spelen in de wereld om zich heen. Portret van een man is precies wat de titel zegt: het portret van een man. Een man die nog steeds houdt van de gedichten en de muziek uit z'n jeugd. kortom een man als velen. En het verglijden van het persoonlijke naar het universele, dat vind ik zo knap aan deze roman.

[Johanna · Rating 4 out of 5]

Dit lijkt mij een roman waarover maar 2 meningen mogelijk zijn: óf je vindt het prachtig óf je vindt er helemaal niets aan. Er gebeurt niet veel en toch ook juist weer wel, etc. Overigens hoor ik bij degenen die deze roman prachtig vinden.

[Christine van der Veer · Rating 4 out of 5]

Dit boek gaat over het leven van een man. Het bevat geen spannende verhaallijnen, of grootse ontdekkingen, maar juist de bescheidenheid waarin de observaties zijn verpakt maakt het de moeite van het lezen waard. Een mooie beschrijving van zoeken en ook weer thuiskomen: ''Op een dag begrijp je dat je je thuis moet achterlaten als je het niet wilt gaan haten, en dat is het eenzaamste moment van je leven.''

Soms zijn de passages na elkaar wat veel van het goede, maar over het algemeen ben ik erg positief.

[Chris Galle · Rating 4 out of 5]

Grøndahl, altijd goed voor degelijke psychologische romans. Na Stilte in oktober en Dat weet je niet heb ik ook deze roman met veel plezier gelezen. Ik besef dat niet iedereen fan is, want er lijkt op het eerste gezicht niet zo veel te gebeuren. Maar het is in die rake observaties van kleine levens dat Grøndahl een meester is.

[Lalagè · Rating 3 out of 5]

Dit is een boek vol herinneringen en treffende filosofische uitspraken over de liefde en het leven. Ik vond het net iets te dik, maar mijn belangstelling voor deze schrijver is gewekt.

https://lalageleest.wordpress.com/201...

[Hannah · Rating 2 out of 5]

Ik vond een van zijn vorige boeken dus echt fantastisch: fijngevoelig, emotie, prachtige sfeer. Dit boek daarentegen stond bol van pedanterie en er was sprake van een enorme zelfoverschatting bij de hoofdpersoon. Vond het echt jammer.

[Ruben Fuchs · Rating 4 out of 5]

Personally: a great work of art. However, this isn’t a feel good book - you have to cope with that. Apart from that, an impressive story in which everyone can place his or her feelings. With a nice touch of Italian holidays (in my case). RF

[Ben Koops]

Het is verbluffend hoe snel Grondahl je mee weet te voeren in de gedachtestroom die hij creëert. Hij vertelt een verhaal dat heel bekend klinkt, en het voelt of je er ook bij was. De opzet is simpel, een man blikt terug op zijn belangrijkste herinneringen. Zeven vrouwen voert hij aan als getuigen. Allemaal laten ze andere aspecten van zijn leven zien, in een andere tijd, maar meestal in dezelfde omgeving. Het Kopenhagen van Grondahl is heel geloofwaardig, de haven en het vliegveld, de lange snelwegen door het platteland. Wat ik het mooiste vond waren de details waar hij mee speelt, zoals de manier waarop iemand een sigaret vasthoudt, of hoe iemand net een beetje op zijn andere voet leunt als hij staat. Dit zijn details die de karakters in het boek een hele dimensie geven. En waardoor je iemand onthoudt. De hoofdpersoon in het heden mijmert en droomt wel eens over hoe het had kunnen zijn, hij vraagt zich af of hij de juiste keuzes heeft gemaakt. Maar boven alles kijkt hij terug op wat is geweest als iets wat in hoofdzaak goed was, natuurlijk is hij oneindig veel wijzer nu, maar hij veroordeelt zichzelf niet. Hij weet dat alles makkelijk anders had kunnen lopen met die vrouwen, of met hem. Die houding is te prijzen.

Grondahl neemt door zijn karakter ook wel duidelijk stelling in over bepaalde zaken, het doorgeschoten individualisme en andere sociale issues die in Scandinavische landen spelen. Dit geeft het boek iets van die tijdsgeest mee. Nu de hoofdpersoon zelf als leraar een generatie ziet opgroeien, en waarden ziet veranderen. De hoofdpersoon herinnert zich zijn ouders als typisch voor die tijd, zijn moeder was vrijgevochten uit haar dorpse milieu, ontmoette een willekeurige jongeman en settelde in de stad. En wat blijft er over voor hem? Hij heeft een dochter maar die wordt ook steeds ouder en verwijdert zich ook langzaam verder van hem. Tegelijk is zijn familie ook van hem vervreemd door de jaren heen. Nooit schiet hij echter door in die filosofische of andere bespiegelingen, hij verweeft ze in zijn verhaal. Boven alles drijft het verhaal op de stroom van de tijd zelf lijkt het wel. Door de onderstroom van melancholie die door het boek trekt. Dus een zeer knap geschreven boek dat uitblinkt door zijn stijl, thematiek en schildering van details.

[Cees Onderwater · Rating 3 out of 5]

Tja, moeilijk om tot een eensluidend verhaal te komen. Ik kwam moeilijk op gang, raakte in het midden geboeid, het einde was weer bijzonder en 'open', het stopt gewoon. Enerzijds een open en onbarmhartige terugblik van een 60-jarige man op zijn leven. Tegelijkertijd ook vaak intellectualistisch. Enerzijds mooie treffende, beschrijvingen van diepe ervaringen met mooie metaforen, tegelijkertijd soms wel erg bombastisch taalgebruik. Misschien als ik het nog eens herlees, misschien als ik zelf terugblik als ik 60 jaar word, dat het begint te dagen :)

[Gijs Zandbergen · Rating 3 out of 5]

Anneke was enthousiast over dit boek, ik ben het minder. Het is mij te psychologisch, dit inkijkje in het leven van een wat zonderlinge leraar. Hij is gescheiden, eenzaam en in het bezit van de nodige eigendunk, zelfhaat en twijfels omtrent zijn verhouding tot vrouwen. Er gebeurt niet veel, afgezien van het ontleden van relaties met een stuk op zeven vrouwen, vanaf zijn puberteit tot zijn zestigste. De titel zou eigenlijk “Zelfportret van een man” moeten zijn.

[Aninha · Rating 4 out of 5]

Wat een prachtig boek. Overpeinzingen over het leven, het aangaan van relaties of het juist niet aangaan van relaties. Het stuk over de dood van de moeder ontroerde me tot tranen toe. Herkenbaar, hoewel geschreven vanuit het perspectief van een oude mAn. Maar ik word zelf ook al een vrouw op leeftijd. Misschien dat daarom de melancholie mij zo aanspreekt.

[Muriël Van Der Wal · Rating 5 out of 5]

Wat een fantastisch boek. Over het alleen zijn en de eenzaamheid van een man die zijn pad volgt aan de hand van diverse relaties met verschillende vrouwen. Diepgaand op een kabbelende manier wat bijzonder genoeg nergens verveeld.

[Greet De Houwer · Rating 5 out of 5]

Genoten van dit prachtig geschreven boek. Je leest, stopt, mijmert, leest terug, staat even stil en leest verder...een erg traag boek...

[Marco · Rating 4 out of 5]

Deze staat al jaren in de kast, tijd om er eindelijk eens aan te beginnen.

Fijn mijmerende licht filosofische stijl.

[Niels · Rating 4 out of 5]

Ik heb genoten van dit boek, van de prachtige volzinnen en filosofische overpeinzingen waardoor ik meegesleept werd in het levensverhaal van het hoofdpersonage. Aan de hand van de vrouwen in zijn leven en enkele sleutelmomenten construeert de auteur een mooi verhaal. De vrouwen worden eerder als kapstok gebruikt om het hoofdpersonage een uitgebreide zelfreflectie te laten ondernemen zodat hij op verschillende momenten in zijn leven ook anders terugkijkt op verscheidene gebeurtenissen.
Bovenal is het een mooi meanderend verhaal waarin er vaak wordt uitgeweid over herinneringen en wat deze betekenen voor het heden of in de vorming van een persoon. Herinnering loopt als een rode draad doorheen dit boek.
Het enige minpunt voor mij waren sommige metaforen en zinsdelen die toch erg gekunsteld overkwamen en zo de vaart soms uit het lezen haalden en ook de, vooral in het begin van het boek, aangehaalde citaten van schrijvers uit de Romantiek zijn voor mij onaangenaam, belegen en nietszeggend maar dit is natuurlijk subjectief en ligt eerder aan mijn eigen literaire voorkeur. Ondanks het bovenstaande blijft dit toch een mooi boek en het mooie verhaal doorspekt met prachtige filosofische en existentiële overpeinzingen zorgen ervoor dat dit werk toch nog even blijft nazinderen bij het omslaan van de laatste pagina.

[Cindy · Rating 3 out of 5]

Juist op tijd uitgelezen voor de bib leesclub en genoten van het kunnen langere stukken doorlezen dit weekend. Want door de vele tijdssprongen en gedachten/bedenkingen tijdens herinneringen lees je best wel geconcentreerd.
Het is een gedetailleerd boek waarin het mannelijke hoofdpersonage op 3 tijdstippen in zijn leven (18, 40, 60 jaar) zowel terugblikt als in het nu vertelt/nadenkt over zijn leven, de keuzes die hij maakt(e) en zijn relatie met de verschillende vrouwen in zijn leven (ook zijn moeder en dochter). Dat dit niet chronologisch gebeurt maakt het boeiend en maakte me zeker ook nieuwsgierig omdat je maar stukjes en beetjes de info krijgt.
Toch geen 4 sterren omdat ik denk dat het boek me niet gaat bijblijven en omdat ik me toch wel een beetje ergerde aan het einde... te cliché?

Quote: "Als je boeken beschouwt als vlucht voor de werkelijkheid, maak je een vergissing. Door middel van boeken begrijp je; door middel van hun taal wordt duidelijk wat mogelijk is. Voor mij werden boeken de sluis naar de wereld. Ik moest lezen om te weten hoe ik zou kunnen zijn of wat ik zou kunnen zijn, maar dat was later, toen de Klokkemagervej al lang niet meer was dan een naam."

[Hans Moerland · Rating 3 out of 5]

“Portret van een man” behelst de terugblik van een zestigjarige leraar op zijn leven, en vooral op de rol die een aantal meisjes en vrouwen daarin heeft gespeeld – een niet onaanzienlijk aantal trouwens, ze lijken hem gemakkelijk te zijn komen aanwaaien. Op zich is de roman zeker boeiend, vlot geschreven ook. Af en toe echter nemen de ambities of pretenties van de auteur zulk een vlucht dat de tekst mij al te filosofisch, te hoogdravend, te diepzinnig wordt, overgevoelig als ik ben voor passages en zinsneden als: “Als ik met mijn oudere klassen een gedicht las waar ze geen raad mee wisten, zei ik wel eens dat we niet hoefden te proberen het gedicht te begrijpen, maar gewoon moesten proberen open te zijn, zodat het gedicht óns kon begrijpen” (p. 337). En: “Ik heb in de loop der jaren heel veel kruit verschoten door me blind te staren op de oppervlakkigheid van die klaterende wereld. Zielloos materialisme en zo. Maar misschien hoort dat wat wij ziel noemen nergens bij. Misschien hoort het gewoon bij de ziel dat ze ontevreden en maanziek is” (p. 342). Op dergelijke ontsporingen na –maar dat zijn er toch nogal wat– heb ik “Portret van een man” met veel genoegen gelezen.

[Marit · Rating 4 out of 5]

Een boek om helemaal in te kruipen. Enkele citaten:

'Ik zou mezelf of een ander niet nog een keer het idee geven dat zij het doorslaggevende verschil vormde tussen zin en zinloosheid. Alsof dat verschil niet een interne aangelegenheid was, iets wat ik bij me droeg, ongeacht met wie ik samen was. Iets waarmee ik moest worstelen zonder het vooruitzicht dat ik ooit helemaal zeker zou weten wat het was. Met die dingen zou ik een ander niet opzadelen en ik zou trouwens ook niet toestaan dat een ander er zijn klauwen in zette'

'...de prijs die je betaalt om bemind te worden: kleine tekens, kleine en grote bewijzen van opoffering, trouw, tederheid en soms begeerte. Dat alles maakt dat je je mens voelt. Daar kom je achter als je gescheiden bent. Je hebt de menselijke gemeenschappelijkheid verlaten, of je nu bent verdreven of uit vrije wil bent gegaan, en je voelt het terwijl je door de bossen zwerft, nauwelijks nog herkenbaar voor jezelf of een ander'.

[Nieske · Rating 3 out of 5]

Het is een portret van een nogal introverte eenling aan de hand van zijn meestal seksuele relaties met vrouwen, vanaf zijn 17de levensjaar tot en met zijn 60ste verjaardag. Het boek vertelt naast het portret van een man, een breder verhaal over de jaren 70 en daarna. Het verhaal van vrouwenemancipatie,echtscheidingen, individualisering en alle voor- en nadelen daarvan. Vooral van de jaren 70 geeft het boek, door de prachtige observaties, een haarscherp tijdsbeeld.

[Cecile Harmsen · Rating 4 out of 5]

Uiteindelijk een goed boek. Je wordt zo meegenomen in zijn verhaal, gevoelens en soms zulke mooie stukjes tekst. Hoewel het niet een boek is waardoor je wordt gegrepen om zijn taal. Daarom een sterretje minder.
Bijzonder is dat het een mengeling is van intimiteit en afstand. De hoofdpersoon wordt niet genoemd, de naam blijft onbekend.
Het smaakt naar meer, het volgende boek van JC Grondahl ligt al op de plank.

[Karel · Rating 3 out of 5]

In “Portret van een man“ mijmert een gelouterde man over de vrouwen die zijn leven vorm en zin gaven. In de minutieuze ontleding van het gevoelsleven en het grote inlevingsvermogen herken je onmiskenbaar van de hand van Jens Christian Grøndahl maar misschien komen deze emotionele expedities toch iets beter tot hun recht in zijn kortere verhalen.

[Ronald van Duivenboden · Rating 1 out of 5]

Uiterst vervelende bespiegelingen en amoureus gewauwel overgoten door een literair sausje. Hoofdpersoon en alle andere in dit slappe verhaal voorkomende figuren zijn volkomen oninteressant. Bah, wat een vervelend boek! Onbegrijpelijk dat iets dergelijks ooit verheven is tot Boek van de maand door De Wereld Draait Door.

[Joke Vansteenkiste · Rating 3 out of 5]

Leuk boek, prachtig geschreven, echt van een taalkunstenaar. Mooie beschrijvingen, mooi verhaal zonder meer. Genieten van de taal van begin tot einde... Het verhaal rustig voortkabbelend. Een zoektocht naar de zin van relaties, naar de kwetsbaarheid van ieder personage, doorspekt met passages van grootte filosofen en schrijvers, zonder veel actie... Gewoon een rustig boek :-)

[Martyvanrijen · Rating 4 out of 5]

Ik moest er even inkomen maar dat komt vooral omdat ik steeds maar een paar bladzijden per dag las. Toen ik er eenmaal wat meer achter elkaar las (leve de vakantie!) vond ik het prachtig!
Een man blikt terug op zijn leven, met name op de relaties die hij met bijzondere vrouwen heeft gehad. Over de zoektocht naar pure liefde, vergankelijkheid.

[Marie-Pier Bédard · Rating 4 out of 5]

Cette histoire donne furieusement envie d'être soi-même et de devenir plus intelligente ou du moins, plus cultivée. C'est ce que la vie en trois temps du personnage principal a eu comme effet sur moi.