แก้วกานต์

by ใบสำเภา

"เรามีอะไรกันแล้วหรือยัง"

นั่นคือประโยคแรกของเช้าวันใหม่ที่หลุดออกมาจากปากเจ้าของบ้านที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นบน แก้วกานต์อยู่ในชุดทะมัดทะแมง เขาเดาว่าหลังจากเธอกินข้าวเช้า เธอคงจะเข้าไปฝึกยิงปืนกับพฤกษ์ก่อนจะเข้าไปตรวจงานที่ไร่หรือไม่ก็ฟาร์ม

กรณ์กิจเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอโทรศัพท์มือถือ ดวงตาคมสบกับเจ้าของคำถามอย่างไม่คิดจะหลบสายตา
เมื่อคืนไม่ได้เกิดอะไรขึ้นนอกจากเขากับเธอจูบกัน เธอเมา ง่วง และเพลีย จูบกันสักพักเธอก็หลับกลางอากาศ ทิ้งเขาให้ค้างคาอยู่เพียงลำพัง

เขาอุ้มเธอไปนอนที่เตียง แล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างเธอนั่นล่ะ อากาศเย็นเฉียบทำให้ร่างนุ่มนิ่มค่อยๆ ขยับมาหาเขาช่วงกลางดึก เขาจึงต้องรับเธอมาอยู่ในอ้อมแขน แบ่งความอบอุ่นให้จนถึงเช้าโดยไม่เรียกร้องอะไรตอบแทน
กรณ์กิจได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ ว่าเขาเป็นคนมีความอดทนมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร แต่ก็ไม่ได้คำตอบ

เขาไม่แน่ใจนักว่าตัวเองเป็นบ้าอะไร ทั้งที่แก้วกานต์ก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ง่ายต่อการคาดเดา และการมีเธออยู่ในชีวิตในฐานะอื่นที่ไม่ใช่เจ้านายลูกน้องมันก็ต้องนำเรื่องปวดหัวมาให้แน่ๆ แต่เขาก็ยังคงนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน เหมือนกับหมาที่ซื่อสัตย์รอเจ้าของโยนกระดูกมาให้

อาจเป็นเพราะเขาเคยชินกับการเป็นผู้นำ มีลูกน้องที่รอฟังคำสั่ง มีคนรอคำอนุญาตจากเขาเป็นพรวน พอคิดจะมีใครอยู่ข้างกาย เขาจึงไม่ได้อยากได้คนที่เขาต้องแบกไว้บนบ่า เขาอยากเดินไปพร้อมกับเธอคนนั้น ยามใดที่เขารู้สึกเหนื่อย เขาอยากได้ใครสักคนมาคอยดันหลังเขาให้สู้ต่อ หรือไม่งั้นก็สู้แทนเขาไปเลย ซึ่งแก้วกานต์ทำหน้าที่นั้นได้อย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ก็นั่นล่ะ...ถึงอยากขยับฐานะแต่ก็ไม่อยากฉวยโอกาสกับคนเมาอยู่ดี ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เป็นสุภาพบุรุษขนาดนี้ อยากจะเลวสักครั้งให้มันสาแก่ใจ ใครๆ ก็เคยบอกไม่ใช่หรือไงว่าผู้หญิงชอบคนเลว

387 pages, ebook

Published July 9, 2025

Reviews

[thitaree · Rating 4 out of 5]

ไม่ค่อยชอบช่วงต้นเรื่องเท่าไหร่ืเลยเว้นไปสักพักแล้วกลับมาอ่าน ใครชอบพระเอกหมาน้อยน่าจะชอบเรื่องนี้ นางเอกสายแข็งกับพระเอกสายธงเขียว

พล็อตสนุกดี ชอบตอนที่นางเอกทำงานกับพระเอก นักเขียนลงรายละเอียดได้ดี แต่อยากให้มีแบคกราวพระนางมากกว่านี้นิสๆ

[JPR 🦦 · Rating 4 out of 5]

โดนเส้นตั้งแต่จากใจนักเขียน ฟีลแบบถ้าเธออ่านแล้วไม่ปลื้มมาจับเข่าคุยกัน ฉันจับเข่าเธอ เธอจับเข่าฉันงี้5555555555

คาแรกเตอร์นางเอกสวย รวย บู๊เก่ง เพิ่งเลิกกับแฟน อยู่คนเดียวก็สบายนิ่ กลับมีไอต้าวคนนึงเข้ามาเสนอตัวว่า จะทำให้ลืมแฟนเก่าแลกกับเป็นที่ปรึกษาธุรกิจให้ นางเอกเลยด่าไป 1 ชุด 🤣

แล้วสำนวนโดนเส้นมากกกกก ชอบไวป์ตอนอ่าน ดึงให้เราอยากเปิดหน้าต่อไปเรื่อยๆ รอมคอมแบบยืนขำคนเดียวอยู่บน MRT 5555555555555

นางเอกที่เป็นตัวของตัวเองดี และคนแบบคุณกรณ์นี่แหละ คือ คนที่เติมเต็มได้ดีมาก ชอบตอนบรรยายว่า นางเอกไม่ได้ต้องการคนรวยกว่า ฉลาดกว่า เออมันต้องอย่างงี้ดิ และเป็นคนที่มีครบทุกคาแรกเตอร์ในตัวอะ ภายนอกอาจจะดูแข็ง แต่พอพระเอกกระเทาะเปลือกภายนอกออกไป ภายในเป็นมาร์ชเมลโล ตอนเค้าอยู่ด้วยกันมันนุ้บนิ้บม้ากกกก

ชอบตอนประชุมเกี่ยวกับลูกค้าเป็นใคร ตอนคิดเมนู แต่ละบทสนทนามันแบบ… ดีอะ คลังศัพท์ในมือต้องเยอะมากแน่ๆ อยากลองชิมเมนู cocktail เลยย

ตัวละครอื่นๆ ที่อยู่ในเรื่องก็อย่างปั่น โดยเฉพาะเบิ้มบอย ถามขนาดของพระเอก ถ้าไม่ใช่ห้าสิบหก นางเอกไม่เอา และพระเอกดูเป็นคนดีเกินไป นางเอกชอบคนแบดๆๆๆๆๆ โอ้ยจาบ้า5555555555 กว่าพระเอกจะได้เข้าไปในกำแพงของนางเอกก็ผ่านหายด่านอยู่-..-

โดยรวม สายรอมคอม พระเอกเด็กกว่า แนวมาเฟีย ต้องชอบเรื่องนี้ อ่านแล้วมีความสุขม้ากกกก อยากรู้ว่า พระนางจะรักกันยังไง นางเอกจะลืมแฟนเก่ามั้ย ตอนอยู่ด้วยกันเคมีดีมาก พระเอกทำให้เชียงใหม่ก้เป็นแค่หน้าปากซอย บินมาหาเก่ง5555555 เซ็กส์ซีน พาร์ทธุรกิจ วงการสีเทา สนทนาอิ้งใดๆ ดีงัมมม!!

หากอยากหานางเอกรวยๆ ปัญหาแก้ได้ด้วยเงิน สำนวนเข้าปาก อ่านแล้วหลุดขำ ทำให้วันที่น่าเบื่อกลายเป็นวันที่มีสีสัน เรื่องนี้ คือ ต้องมีในชั้นแย้ะ อิ——อิ

ปล. ความคิดในหัวนางเยอะมาก แล้วคำด่า คำบ่นไม่ซ้ำจำไม่ได้ 555555555555 word building แต่ละประโยค ยอมมมใจจจ 🤣🤣