Mijn leven is van mij

by Lucas Zandberg

Elisabeth in Beieren, beter bekend als Sisi, wordt in films en boeken vaak geportretteerd als een eendimensionale sprookjesprinses. Dit zoetsappige clichébeeld wordt in deze compleet herschreven, uitgebreide versie van Zandbergs debuutroman met de grond gelijk gemaakt. Elisabeth is pas zestien als ze schoorvoetend trouwt met haar neef Franz Joseph, keizer van Oostenrijk. De liberaal opgevoede, dromerige Elisabeth kan niet aarden aan het stijve Weense hof. Terwijl de liefde voor haar fantasieloze man al snel bekoelt, groeit de druk op de keizerin om een troonopvolger te baren. Na een aantal moeilijke jaren bereikt ze dat doel met de geboorte van haar zoon Rudolf. Vanaf dat moment weigert zij zich te conformeren aan de conventies van haar tijd. Voortaan gaat de rusteloze Elisabeth haar eigen weg, voortdurend op zoek naar manieren om een invulling te geven aan haar bestaan. Intussen gaat het volkomen aan haar voorbij wie het meest van haar houdt en haar het hardst nodig heeft.

Mijn leven is van mij is een levendige historische roman over een intelligente, verkeerd begrepen vrouw die haar tijd ver vooruit was. Een uniek portret van een keizerin die geen keizerin wilde zijn

Genres: Historical Fiction

208 pages, Paperback

First published January 1, 2015

About the author

Lucas Zandberg (1977) debuteerde in 2007 met een roman over Elisabeth van Oostenrijk-Hongarije. In 2010 verscheen De laatste maîtresse, een historische roman over een courtisane aan de vooravond van de Franse Revolutie. De anderhalf jaar later verschenen biografische roman Mayling gaat over de invloedrijke echtgenote van de Chinese nationalistische politicus Chiang Kai-Shek en vormt een venster op de geschiedenis van China in de twintigste eeuw. In 2015 verscheen De vergeten prins, geïnspireerd op het leven van Wiwill, de jong gestorven halfbroer van koningin Wilhelmina. De rendementsdenker uit 2017 is een satirische onderwijsroman. In 2019 werd dit boek bewerkt voor het theater. Later dat jaar verscheen weer een historische roman: Keizerlijk geel. In 2022 volgde De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom.

Reviews

[Gijs Zandbergen · Rating 3 out of 5]

Drie boeken van een schrijver binnen een jaar lezen, doe ik zelden. En het zou ook in dit geval niet zijn gebeurd, als ik dit boek als eerste van Zandberg had gelezen. De levensbeschrijving van de keizerin kabbelt soms voort, terwijl ze in mijn ogen toch zo interessant niet is. Egocentrisch is ze, dat wel. En aan een rechtzetting van het zoetsappige beeld dankzij Romy Schneider heb ik geen behoefte, want dat beeld ken ik alleen van horen zeggen. Wel heb ik de feiten op Wikipedia eerst nagekeken. Dat hielp bij het lezen van deze roman.

[Gusta · Rating 4 out of 5]

Gaaf om te lezen! En wat een verdrietig leven voor haar! Een complete tegenstelling tot de films over haar, die ik overigens ook heerlijk vond om naar te kijken😄

[Yvonne · Rating 2 out of 5]

“Ongetwijfeld zullen er nu weer lezers zijn die deze roman hebben gekocht in de verwachting heerlijk weg te zwijmelen bij een hagiografisch liefdesverhaal”, schrijft Zandberg in zijn nawoord.
Wel, mijnheer Zandberg, dat verwachtte ik juist niet. Ik had graag een niet gedramatiseerd verhaal over deze keizerin willen lezen, met voetnoten, jazeker, die de oorsprong aangaven van dialogen, personen en gebeurtenissen. Nu weet ik na bijna 250 bladzijden nog niet wie Elisabeth is en wie Zandberg.
Een sterke vrouw? Een onafhankelijke, vrije vrouw? In mijn ogen is er geen vrijheid voor jezelf als die anderen te zeer beperkt. En dat doet deze Elisabeth voortdurend. Egocentrisch, rusteloos, geobsedeerd door uiterlijkheden, niet in staat wat dan ook te geven en met weinig vermogen tot zelfrefectie. Dat is het beeld dat naar voren komt. Op basis van wat? Geen idee.
Zandberg herschreef zijn eerdere versie van het leven van Elisabeth voor liefhebbers van romans gebaseerd op gedegen onderzoek. Die lezers verwachten een verantwoording. Minstens.
Pluspunt was de goede schrijfstijl, die maakte dat je het boek snel uithad.

[Henriette · Rating 4 out of 5]

Het verhaal zelf kende ik nog niet, want ben geen SiSi zwijmelaar, dus ook vroeger nooit naar die film geweest.
Vond het dus interessant om te lezen, maar nog mooier was de schrijfstijl. Daar neem ik mijn hoedje voor af!

[Hanneke · Rating 2 out of 5]

Een prettig te lezen boek. Wat mij betreft werd er wel wat erg veel geschiedenis in betrekkelijk weinig pagina's behandeld.

[Dettie Leestafel · Rating 4 out of 5]

Lucas Zandbergs debuut, getiteld Sisi's winterlied, rammelde nogal, er zaten een paar storende redactiefouten in en het verhaal zelf had veel weg van de Sisi-films. Het was een aardig boek maar niet geweldig. Inmiddels heeft hij het boek helemaal herschreven en dit boek Mijn leven is van mij levert een veel interessanter verhaal en zeker een interessantere vrouw op. In dit boek wordt de keizerin ook consequent Elisabeth genoemd waardoor er ook meer afstand komt van de Sisi-films.
Lucas Zandberg zet een zeer eigenzinnige vrouw neer die haar leven zelf bepaalt. Ze is niet de lieve schattige vrouw uit de films maar eerder een dame die precies doet waar ze zin in heeft, tegen het egoïstische aan is. Ze blijkt ook vrij intelligent en een goed politiek inzicht te hebben waar ze overigens niets mee kan. Naar haar ideeën en inzichten wordt niet geluisterd.
Wel een zwak punt zijn enkele conversaties in het boek die soms neigen naar de toon in de Sisi films, maar verder wordt er een heel andere, dit keer zeer boeiende, vrouw beschreven, van het jonge prille bruidje tot haar gewelddadige eind aan toe.

Lucas Zandberg heeft er goed aan gedaan zijn boek te herschrijven, de stijl en het verhaal zijn vele malen keer beter dan zijn debuutboek. Knap dat hij dit heeft kunnen doen. Mooi toepasselijk is ook de cover van het boek waarop Elisabeth als een speelkaart is afgebeeld. Want dat was ze, een speelkaart van haar tijd.

[André · Rating 3 out of 5]

Citaat : ‘Er helemaal aan ontsnappen zullen we nooit. Het is een roeping, een goddelijke plicht. Althans, dat maken we ervan zodra we de vruchten kunnen plukken. We kunnen er slechts het beste van maken. Maar jij hoeft niet te wanhopen, want jouw leven is een stuk gemakkelijker geworden. Jouw leven is nu weer van jou.’
Review : De zoetsappige films over de beelmooie Sisi vertolkt door Romy Schneider schijnen helemaal niet met de werkelijkheid te stroken wanneer men het boek Mijn leven is van mij van Lucas Zandberg , die een zeer grondige reseaerch deed, leest.



Elisabeth is pas zestien wanneer ze trouwt met haar neef Franz Joseph, keizer van Oostenrijk. Op dat ogenblik beseft ze absoluut niet wat een leven aan het hof inhoudt. De liberaal opgevoede,keizerin kan echt niet aarden aan het traditionele Weense hof met de hete adem van haar autoritaire schoonmoeder in haar nek. Terwijl de liefde voor haar nogal stugge echtgenoot al snel bekoelt, groeit de druk op Elisabeth om zo snel mogelijk een troonopvolger te baren. Dat doel bereikt ze uiteindelijk met twee bevallingen en de geboorte van haar zoon Rudolf. Vanaf dat moment weigert Elisabeth zich te conformeren aan de conventies van haar tijd. Ze gaat voortaan haar eigen weg, voortdurend op zoek naar manieren om een invulling te geven aan haar leven. Elisabeth trekt zich vervolgens zo veel mogelijk terug van het hofleven, maar een eigen leven leiden wordt de vrouw die liever dichteres wilde zijn dan keizerin, niet vergund.



Mijn leven is van mij is een knappe en vlot geschreven roman die ons het unieke verhaal vertelt van een vrouw die men wou inweven in een romantisch cocon dat ze zelf grondig verafschuwde.

[Kelly Pluijmen · Rating 3 out of 5]

Als groot Elisabeth-fan had ik hoge verwachtingen van Mijn leven is van mij. Ik kocht het boek in 2015 tijdens de Sisi-tentoonstelling op Paleis Het Loo, maar het bleef lang ongelezen in mijn boekenkast liggen – zoals dat soms gaat met een iets té hoge boekenstapel. Pas afgelopen maand kwam het eindelijk aan de beurt. En eerlijk? Ik was best teleurgesteld.

Het boek schetst een veel realistischer beeld van Elisabeth dan we kennen uit de romantische films met Romy Schneider of sprookjesachtige series. Daar is op zich niets mis mee – juist verfrissend om haar leven eens zonder glanslaagje te zien. Zandberg probeert geen heldin te maken van Sisi en het verhaal blijft trouw aan de historische werkelijkheid. Maar waar ik op afknapte, was de snelheid waarmee het verhaal soms sprongen maakt: "twee jaar later", "het jaar daarop", "enkele maanden later"… Het voelde alsof ik als lezer telkens net op gang kwam, en dan hup – alweer een sprong in de tijd.

Begrijp me niet verkeerd, ik snap het ook wel: hoe vertel je het levensverhaal van zo’n fascinerende vrouw in één boek zonder dat het verzandt in details? Toch voelde dit boek voor mij meer als een (weliswaar mooi geschreven) biografie dan als een meeslepende roman.

Een aanrader voor wie de ware Elisabeth wil leren kennen, zonder rooskleurige bril. Maar als je op zoek bent naar emotionele verdieping of literaire betovering, dan blijft dit boek misschien iets te afstandelijk.

[Jurgen Maerschand · Rating 3 out of 5]

Een historische roman over het leven van keizerin Elisabeth van Oostenrijk, Sisi voor familie en fans. Eerlijk gezegd nooit gedacht dat ik een boek zou lezen over Sisi... Het boek leest vlot weg en volgt -correct- de grote lijnen van de historische feiten. In welke mate de eigenlijke dialogen echter een waarheidsgetrouwe weergave geven kan ik onvoldoende inschatten, en dat is dan meteen ook de vraag waar men mee blijft zitten. Verder wel een originele inkijk in het leven aan het Habsburgse hof. Koningshuizen, ook toen al een anachronisme. Niet echt een interessant, noch sympathiek, figuur trouwens die Elisabeth. Een leven van gemiste kansen. Sisi...

[Lisa · Rating 4 out of 5]

Dit is de eerste fictieve versie van Sisi die volgens mij heel dicht bij de echte vrouw in de buurt kwam (de film Corsage was ook goed, maar toch niet helemaal waar ik op gehoopt had). Geen lieve sprookjesprinses, geen anachronistische feminist, gewoon de persoon die ze echt was (voor zover ik dat kan zeggen over iemand die ik nooit gekend heb, natuurlijk). Ik weet dat historische romans geen biografieën hoeven te zijn, maar ik zou het toch waarderen als schrijvers van dit genre vaker zo trouw aan de waarheid zouden zijn.

[Frieda · Rating 2 out of 5]

Zandberg schept een heel ander beeld van de keizerin dan hetgeen ik had bij mijn grootmoeder op schoot voor tv.
Ben blij dat ik de realistische versie van haar leven leren kennen heb, hoewel haar persoontje me weinig bekoren kan.
Zandberg heeft niets verbloemd wat soms pijnlijke passages opleverde.
Helaas kan zijn schrijfstijl mij niet verbinden met het verhaal, het voelt eerder als een opsomming.

[Manou · Rating 2 out of 5]

Mja. Niet oninteressant, maar het leest als een tussenvorm van een historische roman en een biografie. Het is te onduidelijk waar het onderscheid tussen feiten en artistieke vrijheid loopt om een biografie te zijn en het is te opsommend en rechttoe-rechtaan in schrijfstijl om een prettige lezende roman te zijn.

[Cindy · Rating 4 out of 5]

De schrijver heeft duidelijk veel inspiratie gehaald uit de musical, zie alleen al de titel, een van de belangrijkste nummers uit de musical. Maar ik vond het nog steeds interessant om te lezen, al werd Elizabeth wel heel erg egoïstisch neergezet, zeker in de tweede helft van het boek.

[Sophie · Rating 3 out of 5]

Leest op zich wel vlot en leuk als je wat meer over de echte Sisi wil weten, maar heel vlakke structuur en een beetje langdradig.

[Rachèl · Rating 5 out of 5]

Mooi

[Sofie Veerbeek · Rating 2 out of 5]

Luisterboek.

Miste een beetje de diepgang in het personage van Sisi. Andere boeken over de keizerin vond ik leuker.

[Karen · Rating 3 out of 5]

Ik heb dit boek deels geluisterd via Storytel. Helaas kon het me niet genoeg boeien om het volledig te luisteren, ik ben er na ongeveer een derde doorheen gaan skippen. Ik kon niet loskomen van de irritatie die ik voelde bij de manier waarop Elisabeth over de mensen om haar heen en haar leven dacht. Misschien was ze echt zo, maar dat lijkt me lastig om echt te weten. Ik gunde haar nu in ieder geval wat meer relativeringsvermogen en mijzelf wat minder irritatie. Kan ook zijn dat ik die kant van haar persoon heb gemist of de betreffende momenten net heb overgeslagen, in dat geval mijn excuses aan de schrijver!