Arendsoog is tamelijk boos als hij het verzoek, of eigenlijk meer het brutale bevel, krijgt van een zekere Barbara Anston om haar vader op te sporen. Wat denkt die meid wel! Uiteindelijk besluit Arendsoog, na aandringen van zijn moeder, om haar toch te gaan helpen.
Aangekomen op de Ranch, neemt hij de situatie eens op. Aston, de vader van Barbara en haar zusje Betty, is al 14 dagen onvindbaar. Barbara kreeg een brief waarin haar verteld werd dat de Ranch flink in de schulden steekt, en dat haar vader daarom gevlucht is. Arendsoog gelooft er niets van en gaat op onderzoek uit...
De gebeurtenissen volgen elkaar snel op: de cowboys van Barbara blijken schurken te zijn, de Aldarberg gaat een vreemde rol spelen en... Anston blijft spoorloos.
Zullen Arendsoog en Witte Veder Anston vinden en ontdekken wat er met de Aldarberg aan de hand is?
In 1935 begon schoolhoofd Jan (Johannes) Nowee (1901-1958) met het schrijven van de Arendsoogboeken. Arendsoog was niet het eerste werk van de Haagse schrijver: hij was al daarvoor bij uitgeverij Spaarnestad auteur van vele kinder- en educatieve boeken. Met Arendsoog sloeg hij echter een volstrekt andere richting in, gebaseerd op zijn ervaringen in de bibliotheek waar hij vrijwilligerswerk deed. Daar was de vraag naar boeken van vooral Karl May enorm, boeken die Nowee echter voor deze doelgroep niet geschikt vond. Omdat er eigenlijk geen enkel alternatief was, besloot hij zelf de pen op te pakken. Arendsoog werd geboren.
Het streng katholieke Spaarnestad moest niets hebben van het nieuwe boek, ondanks dat de eveneens zeer gelovige Johannes Nowee het goed had laten keuren door een katholieke keuringscommissie. Spaarnestad meldde: "Tegenover het knallen van zóóveel schoten heeft 'de Geest' geen kans". Uiteverij Malmberg durfde het avontuur wel aan en gaf tot aan zijn dood 19 volledige delen uit. Na zijn dood in 1958 werd er nog een, al bijna voltooid, Arendsoog-boek uitgebracht. Dit boek was voor het grootste gedeelte al door J. Nowee geschreven en werd afgemaakt door zijn zoon Paul Nowee (1936-1993).
Een spannend avontuur waarin vooral Arendsoog zelf de voornaamste rol speelt, al is de opkomst van Witte Veder naar het einde toe toch cruciaal. Aan schurken geen gebrek, de helpers zijn dun gezaaid. De jonge Betty moet voor een komische noot zorgen maar dat is vandaag eerder sterotiep en seksistisch en, wat belangrijker is, voorbijgestreefd. Al hoort het ouderwetse gevoel natuurlijk bij een authentieke western waarin nog geen sprake is van autos laat staan moderne communicatiemiddelen. Het speelt zich af in een woestijnomgeving maar die neemt niet echt een prominente rol in in het gebeuren, al is het wel een belangrijk element in al het (be)sluipen dat er gebeurt. De plot is goed onderbouwd en bevat enkele onverwachte elementen, die wel geleidelijk naar voor worden gebracht daar het hier niet om een thriller gaat. Alles verloopt chronologisch. Het blijft verbazen hoeveel kogels er afgevuurd worden zonder dodelijke slachtoffers te eisen, al schuwt Nowee zeker het doden van schurken niet. Destijds was men nog niet zo teergevoelig...