Je verdiende loon

by Malu de Bont

Ook al gaan de twintigers en dertigers van nu naar dezelfde sportklasjes, drinken ze dezelfde koffies en zitten ze in dezelfde vriendengroep, de financiële toekomst ziet er voor ieder individu volslagen anders uit - want wat niemand wil toegeven, maar wat toch echt zo het belangrijkste blijft het vermogen van ouders.




In Je verdiende loon schetst Malu de Bont een eerlijk financieel portret van deze kansongelijke generatie, waarvan een groot deel voortdurend het gevoel heeft 'achter' te lopen. Wie geld erft of krijgt heeft veel meer kans om vooruit te komen in het leven dan wie simpelweg keihard werkt - in tegenstelling tot wat het maakbaarheidsideaal ons keer op keer doet geloven.






Met smaak fileert De Bont hedendaagse mythes rond succes, zelfredzaamheid en geld. Intussen geeft ze ook antwoord op de vraag hoe je je dan wél op een gezonde manier tot je geld, je verlangens, je dromen en je zelfbeeld kunt verhouden. Ook als je niet kunt rekenen op een zak geld van je familie.






Malu de Bont (1989) groeide op in een huis waar de belastingenveloppen ongeopend in een la verdwenen, als journalist koos ze ervoor om een eerlijk gesprek over geld aan te gaan (in een interviewrubriek voor elle) en de geldstromen van de superrijken te onderzoeken (als journalist voor Quote). Ze ontving een Mercur-nominatie voor haar podcast Mentorles en een Loep-nominatie voor haar onderzoek naar de scam rond EarthToday.

Genres: Finance, Nonfiction

189 pages, Kindle Edition

Published August 22, 2025

Reviews

[Joan · Rating 4 out of 5]

Eindelijk een boek waar over geld wordt gesproken. Het eerste deel is beschrijvend, het tweede deel lijkt een beetje op een zelfhulpboek. Ik denk in veel opzichten een boek dat veel millennials kan aanspreken.

Voor de rest zijn er veel overeenkomsten met de boeken van onder andere Jonas Kooyman en Doortje Smithuijzen. Ook dit is een “witte linkse bubbel aan de oppervlakte” boek; een beschrijvend verhaal over een conclusie die we al kennen (sociaal, cultureel en economische rijkdom vallen niet meer samen, door ontkerkelijking missen we zingeving en zijn we individualistisch, het neoliberalisme en het systeem zijn de schuldigen) plus wat VVD-bashing.

Wat het boek anders maakt, is dat het, nadat het de zeer sombere conclusie trekt dat je zonder erfenis, rijke ouders of een rijke partner het niet kan maken, de lezer wat houvast probeert te bieden met wat praktische tips.

Twee dingen die ik meeneem:
1) comparison is the thief of joy:
2) lekker blijven beleggen.

[Maud Stamsnijder · Rating 4 out of 5]

Op een leuke, benaderbare manier alle actuele geldthema’s voor mijn generatie aangesneden.

“Weinig generaties geloven zo hardnekkig in maakbaarheid als de onze.”

“Want wie van zichzelf een succes maakt is immers vrij.”

“Vrijheid in de naoorlogse jaren van wederopbouw was geworteld in het collectief en draaide in bepaalde zin om het voorkomen van de val omlaag.”

[Tonya Sudiono · Rating 3 out of 5]

Las lekker weg, was soms iets te veel als een zelfhulpboek geschreven met alle geboden.

[Roma · Rating 4 out of 5]

Scherpe analyse van een Elle journalist, dat zou ik niet verwachten. Het onderscheid tussen de will haves en de wont haves is interessant.

Tegelijkertijd heb ik enige moeite met de schitterende afwezigheid van collectieve waarde in het 'zelfhulp' gedeelte. Terwijl ze bij bekende artsen en biologen bespreekt hoe veel collectieve waarde ze toevoegen, komt burgerparticipatie en doneren niet voor in haar woordenboekje over je Excel sheet.

Ik vond het ook shockerend hoe ze vliegen normaliseerde. Los van dat het onethisch is, had er echt geen half hoofdstuk aan besteed hoeven worden

Al met al is het boek dus 3,5 a 4 sterren. Ik raad het aan, maar met een korrel zout.

[Ferre Wyckmans · Rating 2 out of 5]

Als de auteur in de helft van het boek gestopt had en me dus hoofdstuk 2 bespaard had had ik het een goed boek gevonden. De analyse over de ongelijke start die mensen ondervinden bij de opbouw van het financieel volledig voor zichzelf kunnen zorgen is pertinent. Dat oordeel werd dus vakkundig gesmoord door het tip en tricks deel dat ze om wat voor reden dan ook meende te moeten publiceren. Terwijl uitgerekend op het einde van hoofdstuk 1 gewag wordt gemaakt over de overvloed van zelfhulp-publicaties.

[Daan Van der Weijden · Rating 4 out of 5]

Het geldtaboe doorbreken is niet makkelijk, maar dit boek leest toch erg gemakkelijk weg. Een goed begin is het halve werk, en dat is in dit boek ook zeker het geval. Wat begint als een sterk uiteengezette geschiedenisles van onze neoliberale samenleving, wordt naar het eind van het boek soms iets te selfhelpy, maar misschien is dat de enige manier om de realiteit een beetje behapbaar te maken.

[Isabelle Kok · Rating 4 out of 5]

Moet nog wel de stappen doorlopen die ze benoemd maar vond het echt leuk en ook heel veel geleerd over geld en alles er omheen

[Leenke · Rating 4 out of 5]

Het boek bestaat uit 2 delen.
Eerste deel volgt de titel: 5 sterren. De vermogens kloof in Nederland is heel goed uitgelegd.
2e deel is een self help boek voor het maken van een geld schema en gaat over de impact van social media. 3 sterren.

[Mireille Howard · Rating 4 out of 5]

Ik heb het hoofdstuk over de financiële spreadsheet maar half gelezen, te saai. Voor de rest een interessant boek.

[Anneke · Rating 4 out of 5]

vier sterren. Want leuk, en toegankelijk geschreven. vooral het eerste deel, over de kloof tussen de will-haves en won't-haves is erg goed geschreven.
het tweede stuk was goed maar voor mij persoonlijk iets minder interessant. Ook vond ik het jammer dat ze, hoewel er een prachtige beschouwing in staat over hoe mooi het is wat sommige mensen zoals artsen toevoegen aan het collectief er verder weinig aandacht was voor de keuzes die je maakt om dat zelf te doen (geven aan goede doelen etc). Wel heel fijn dat de aandacht minder ging naar zo snel mogelijk rijk mogelijk worden en meer naar levenskwaliteit en slim en met verantwoordelijkheid omgaan met je geld.

[Tineke · Rating 3 out of 5]

Vol enthousiasme begon ik aan dit boek, omdat ik als eindtwintiger merk dat mijn omgeving steeds meer uiteenvalt in twee groepen: vrienden die plotseling een huis kunnen kopen, en vrienden voor wie dat een onbereikbare droom blijft.

Het eerste deel van het boek vond ik sterk: daarin schetst Malu de Bont de historische en politieke context achter de huidige wooncrisis. Dat gedeelte laat goed zien waarom de situatie is zoals die is, maar maakt ook pijnlijk duidelijk dat dit niet iets is waar je als individu direct invloed op hebt.
Het tweede deel richt zich juist op wat je wél kunt doen. En eerlijk gezegd stelde dat me teleur. De adviezen blijven hangen bij praktische tips als: een spreadsheet maken, sparen tot je zes maanden buffer hebt, minder vergelijken met anderen en je telefoongebruik beperken. Nuttig, maar voor mij onvoldoende. Want ook met een buffer van zes maanden kan ik nog steeds geen huis kopen. Moet ik me daar dan maar bij neerleggen?

Ik denk van niet. Juist hier had de schrijfster meer kunnen aanreiken: verdiep je in politiek, stem op partijen die ongelijkheid aanpakken, sluit je aan bij protesten, en zoek het collectieve in plaats van alleen het individuele. Dat zou beter aansluiten bij de waardevolle les die ik tóch uit het tweede deel haalde: zet je in voor een betere wereld!

[Tim · Rating 3 out of 5]

Ik sluit mij aan bij het merendeel van de recensies: de helft van het boek is het lezen waard.

De eerste helft schetst een leerzaam inzicht in de vermogenskloof tussen arm en rijk. Met nadruk op het feit dat geërfd vermogen vaak de overhand heeft en dat influencers en zogenaamde ‘selfmade millionaires’ schuilen achter de hulp van papa en mama. Zelfmaakbaarheid speelt een grote rol, waarbij je realiseert dat we inmiddels in een ‘ikke ikke en de rest kan stikken’ maatschappij zijn beland. Als je maar hard genoeg werkt, dan kom je er wel. Nou, zonder de jubeltonnen van je ouders niet dus. Ik heb dit gedeelte verslonden en had er graag meer over gelezen.

De tweede helft is een halfbakken poging tot educatie, waarbij de auteur naar mijn inziens volledig de plank misslaat door het verminderen van telefoongebruik en andere zelfhulp methodes te prediceren. Ik mis hier volledig de aansluiting met de eerste helft en had hier ook heel weinig aan.

Tenslotte viel mij op dat het boek wel erg gericht is op een specifieke doelgroep: Randstedelijke dertigers met bovenmodaal inkomen en bovengemiddelde taalkennis. Om een breder publiek aan te kunnen spreken had ik de auteur aangeraden om de overvloed aan complexe woorden en zinnen los te laten. Het voelt dan ook als een boek wat zij voor haar eigen bubbel heeft geschreven.

Gemiste kans.

[Gunther Ramysen · Rating 3 out of 5]

Mijn verwachtingen voor Je verdiende loon waren erg groot door de beschrijving van de kansongelijke generatie in de premies van het boek. Een generatie waarbij het vooral gaat over het verschil tussen iemand die het leven moet aanvatten met een zak geld en ouders die sponsoren of iemand die zelf zijn weg moet zoeken en zelf zijn geld moet verdienen. Een thema dat me enorm boeit omdat ik gerust mag zeggen dat ik voor elk stukje in mijn leven zelf heb moeten werken. Het zette me aan om het boek te kopen. En dat gedeelte van het boek heeft me aardig weten te bekoren. Maar verder in het boek is het allemaal teveel een zelfhulpboek aan het worden. Als het nadien nog eens gaat over social media en wat minder op de gsm zitten dacht ik vooral dat het onderwerp niet veel meer te maken had met de kansongelijke generatie en dat het allemaal wat te algemeen en clichématig werd.

[Robbert · Rating 3 out of 5]

Boek start heel interessant met de meer maatschappelijke kant van het verhaal. Daarna gaat het meer over naar een zelfhulpboek over geldzaken en n eindigt het zelfs ook met tips over minder telefoongebruik. Allemaal zaken waar ik an sich achter sta, maar hoopte toch meer op de maatschappelijke analyses. Misschien was ik niet het juiste publiek voor het boek.

[Emma · Rating 4 out of 5]

Eerste deel vond ik top, tweede deel vond ik minder. Ondanks dat ik helemaal achter haar tips sta vond ik dit niet heel goed aansluiten bij het eerste deel. Ik had liever gezien dat deel 1 verder was uitgebreid en deel 2 apart was uitgebracht (if at all, want er zijn al enorm veel personal finance boeken vol met tips).

[Ghislaine van Drunen · Rating 3 out of 5]

Eerste helft was interessant, tweede deel was een soort zelfhulpboek voor randstedelingen van 25-30. Toen haakte ik een beetje af. Ik vond het taalgebruik ook iets te populair maar misschien word ik gewoon oud.

[Karlijn · Rating 4 out of 5]

Vier sterren vooral door de boodschap van het boek.

Eerste deel over vermogensongelijkheid vond ik sterker dan tweede deel over geld besparen en financieel overzicht; dat voelde beetje als een willekeurige toevoeging aan het thema van het boek.

[Bertjan · Rating 3 out of 5]

Met plezier gelezen. Staan genoeg interessante dingen in waar ik over na kan denken.
3,5 ster

[Laura Witjens · Rating 3 out of 5]

interessant boek, tot het opeens een soort zelfhulpboek wordt.

[Myrthe Boeve · Rating 3 out of 5]

Prima interessant boek. Het spreadsheet gedeelte was voor mij alleen onnodig uitgebreid.

[Anne-Sophie · Rating 4 out of 5]

3,5!

[Gilian · Rating 2 out of 5]

Een boek grotendeels over een excel sheet. Een nachtmerrie. Weinig nieuws geleerd.

[Sjoerd14 · Rating 3 out of 5]

6

Eerste deel van het boek, en met name de eerste 2 hoofdstukken, zijn interessant. Gevolgen van het neoliberalisme vlot en effectief opgeschreven. Geen hele baanbrekende inzichten, maar wel scherp over de verschillen tussen jaren 70/80/90 en heden.

8/10

Daarna wordt het, zoals andere reviews ook al erkennen, een soort self-help boek. Jammer, maar misschien ben ik niet het juiste publiek. Het hoofdstuk over uitgaven patronen is wel informatief, maar gaat veel te lang door. Excelsheet wel handig.

4/10

Zou dus aanraden om, mocht je dit boek willen lezen, het eerste deel te lezen mocht je geïnteresseerd zijn in de rol van generationeel/gekregen/geerfd kapitaal.

Het tweede mocht je totaal in de knoop zitten met de verwachting en patronen van de kapitale materialistische maatschappij waarin we nou eenmaal vast zitten.