What do you think?
Rate this book
아마도 악마가 총6권
* 배경/분야 : 현대물, 캠퍼스물
* 작품 키워드 : 초능력, 운명적사랑, 삼각관계, 쌍방구원, 첫사랑, 소유욕/독점욕/질투, 철벽남, 무심남, 뇌섹남, 능력남, 상처남, 다정남, 까칠남, 냉정남, 직진녀, 짝사랑녀, 집착녀, 상처녀, 엉뚱녀, 계략녀, 다정녀, 순정녀, 동정녀, 까칠녀, 이야기중심, 성장물
* 남자 주인공 : 기인화 (23세)
조실부모하고 이모 손에 자랐다. 어린 시절부터 감정을 죽이고 살아왔으며, 이모와 노주은 외엔 관심이 없다. 노주은을 약점 잡아 자신을 협박한 윤과 6개월간 시한부로 사귀게 된다. 타고난 외모와 분위기의 소유자로 사람에게 시달리는 것이 익숙하다. 윤 역시 대충 원하는 것을 줘서 떨궈버리려고 했는데 여의찮다. 그녀가 자신에게 원하는 게 뭔지 모르겠다.
* 여자 주인공 : 조윤 (21세)
정신 감응자. 타인과 피부가 닿으면 기억과 감정을 읽으며, 감응하는 동안 발작이나 기절 증세를 보인다. 덕분에 오랜 시간 자발적·타의적 아웃사이더 신세로 심각한 애정결핍을 겪는 중. 그러다 4년 전 제 능력이 통하지 않는 사람, 기인화를 만났다. 체온을 나눌 수 있는 유일한 사람. 그에게 집착할 수밖에 없었다.
* 이럴 때 보세요 : 살기 위해 사랑을 하는 여자와 죽지 못해 감정을 버린 남자의 쌍방 구원기가 궁금할 때, 각자의 상처가 있는 두 남녀가 서로를 읽어나가는 이야기가 보고 싶을 때.
* 공감 글귀 : “선배만 괜찮아요. 유일하게.”
* 작품 키워드 : 초능력, 운명적사랑, 삼각관계, 쌍방구원, 첫사랑, 소유욕/독점욕/질투, 철벽남, 무심남, 뇌섹남, 능력남, 상처남, 다정남, 까칠남, 냉정남, 직진녀, 짝사랑녀, 집착녀, 상처녀, 엉뚱녀, 계략녀, 다정녀, 순정녀, 동정녀, 까칠녀, 이야기중심, 성장물
* 남자 주인공 : 기인화 (23세)
조실부모하고 이모 손에 자랐다. 어린 시절부터 감정을 죽이고 살아왔으며, 이모와 노주은 외엔 관심이 없다. 노주은을 약점 잡아 자신을 협박한 윤과 6개월간 시한부로 사귀게 된다. 타고난 외모와 분위기의 소유자로 사람에게 시달리는 것이 익숙하다. 윤 역시 대충 원하는 것을 줘서 떨궈버리려고 했는데 여의찮다. 그녀가 자신에게 원하는 게 뭔지 모르겠다.
* 여자 주인공 : 조윤 (21세)
정신 감응자. 타인과 피부가 닿으면 기억과 감정을 읽으며, 감응하는 동안 발작이나 기절 증세를 보인다. 덕분에 오랜 시간 자발적·타의적 아웃사이더 신세로 심각한 애정결핍을 겪는 중. 그러다 4년 전 제 능력이 통하지 않는 사람, 기인화를 만났다. 체온을 나눌 수 있는 유일한 사람. 그에게 집착할 수밖에 없었다.
* 이럴 때 보세요 : 살기 위해 사랑을 하는 여자와 죽지 못해 감정을 버린 남자의 쌍방 구원기가 궁금할 때, 각자의 상처가 있는 두 남녀가 서로를 읽어나가는 이야기가 보고 싶을 때.
* 공감 글귀 : “선배만 괜찮아요. 유일하게.”
ebook
Published January 18, 2025
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
September 9, 2025
3.5
จบเล่ม 1
อ่านจบเล่ม1แล้ว ทั้งชังทั้งสงสารนางเอก ส่วนพระเอกในใจคงจะแบบว่าทำไมรอบตัวมีแต่ผู้หญิงสติไม่ดี
เรื่องทั้งเรื่องเป็นมุมมองของนางเอก งานเกานี่ไม่เน้นบรรยายบรรยากาศโดยรอบแต่เน้นบรรยายnarativeแหะ
เอาจริงๆ ก็ตามสไตล์พวกoutcastมั้ง มีคนทำดีด้วยครั้งเดียวยึดติดตลอดไป แต่ตอนแรกก็ไม่เข้าใจว่านางเอกจะโหยหาการปฏิสัมพันธ์อะไรกับพระเอกขนาดนั้น เพราะสัมผัสฮีได้โดยไม่ชักเพราะเผลอไปอ่านใจอะไรก็ตามแต่
แต่ถ้านางเอกชิลๆ ไม่สนไม่แคร์ อยู่แบบไม่ต้องสัมผัสมนุดหน้าไหนได้ นิยายก็ไม่เกิด หรือเกิดแต่จะไปอีกแนวนึง
แนวสืบคดี 5555 บางทีอาจจะสนุกไปอีกแบบเพราะบางทีก็อึดอัดกับสถาการณ์ที่นางเอกบังคับตัวเองเข้าไปอยู่ตรงนั้น
เอาเป็นว่าพอจบเล่ม 1 ก็กดเล่มที่เหลือมาทั้งหมด long way to go~
ก่อนอ่าน
หนึ่งหน้าปกสวย แต่นางเอกคือพวกสตอร์กเกอร์กับoutcast
ไม่พูดเรื่องสัมผัสที่ 7 แต่สงสัยว่านางสตอร์คพระเอก แบล็กเมลพระเอกทำไม
แล้วก็ค่อนข้างจะ hypocrite คนอื่นทำกับตัวเองรู้สึกไม่โอเค แต่ตัวเองทำได้ 5555
มี7เล่มยังไม่กล้ากดรวดเดียว
อ่านเล่มสองยังไม่จบกดเล่มที่เหลือแล้วข้ามไปอ่านเล่ม 5 6 และ ตอนพิเศษ แล้วค่อยวกกลับมาเก็บเล่มสอง
ไวบ์ในนิยายในเรื่องเหมือนอยู่ในช่วงเมื่อ 15 ปีก่อนน่ะ ไม่ใช่สถานการณ์ปัจจุบันแน่ๆ
พอจะเข้าใจว่าทำไมนางเอกหลงพระเอกหัวปักหัวปำ ตอนแรกก็คงคิดว่าเป็นทางออกของชีวิต พอตามติดเขาขณะนั้นด้วยนิสัยของพระเอกก็เลยทำให้โงหัวไม่ขึ้น ใช้คำนี้ เพราะชีไม่มีสักแอะที่จะล้มความตั้งใจเดิม
เหมือนกับตอนที่ฟังเพลง delicate ของเท ทำไมคนเราต้องอ้อนวอนขอให้เขามารักขนาดนั้นด้วย แบบว่า จำเป็นหรอ
ทุกวันนี้ฟังแล้วก็ยังไม่เข้าใจเหมือนเดิม
มันก็แค่ไม่เข้าใจเท่าไหร่ในฐานะที่คิดว่าตัวเองไม่ถึงขั้นโฟเบียแค่เวลาสัมผัสถูกตัวมนุดด้วยกัน(notall)เหมือนมีแมลงสาปไต่บริเวณที่โดน การเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวคือทางออก แต่อย่างว่าคนเราไม่เหมือนกัน
ส่วนตัวละครกีอินฮวา น่าสงสารนะ คนเห็นแก่ตัวก็เห็นแก่ตัว คนที่จ้องแต่เอาเปรียบก็ทำโดยไม่กระพริบตา ส่วนคนที่ชอบแบกก็แบกอยู่นั่นแหละ สุดท้ายหกเล่มคนที่ควรได้บทเรียนหนักๆ คือโนจูอึนแต่ไม่เลย นางแค่แพ้ภัยตัวเอง
แล้วก็ด้วยความที่ตัวละครอยู่ในวัยมหาลัย ไม่เด็กแล้วแต่ก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่ พอมาอ่านในวัยนี้รู้สึกไม่เข้าใจเท่าไหร่ แต่ทำให้มองภาพออกว่าการมีแฟนเป็นยังไง
จบเล่ม 1
อ่านจบเล่ม1แล้ว ทั้งชังทั้งสงสารนางเอก ส่วนพระเอกในใจคงจะแบบว่าทำไมรอบตัวมีแต่ผู้หญิงสติไม่ดี
เรื่องทั้งเรื่องเป็นมุมมองของนางเอก งานเกานี่ไม่เน้นบรรยายบรรยากาศโดยรอบแต่เน้นบรรยายnarativeแหะ
เอาจริงๆ ก็ตามสไตล์พวกoutcastมั้ง มีคนทำดีด้วยครั้งเดียวยึดติดตลอดไป แต่ตอนแรกก็ไม่เข้าใจว่านางเอกจะโหยหาการปฏิสัมพันธ์อะไรกับพระเอกขนาดนั้น เพราะสัมผัสฮีได้โดยไม่ชักเพราะเผลอไปอ่านใจอะไรก็ตามแต่
แต่ถ้านางเอกชิลๆ ไม่สนไม่แคร์ อยู่แบบไม่ต้องสัมผัสมนุดหน้าไหนได้ นิยายก็ไม่เกิด หรือเกิดแต่จะไปอีกแนวนึง
แนวสืบคดี 5555 บางทีอาจจะสนุกไปอีกแบบเพราะบางทีก็อึดอัดกับสถาการณ์ที่นางเอกบังคับตัวเองเข้าไปอยู่ตรงนั้น
เอาเป็นว่าพอจบเล่ม 1 ก็กดเล่มที่เหลือมาทั้งหมด long way to go~
ก่อนอ่าน
หนึ่งหน้าปกสวย แต่นางเอกคือพวกสตอร์กเกอร์กับoutcast
ไม่พูดเรื่องสัมผัสที่ 7 แต่สงสัยว่านางสตอร์คพระเอก แบล็กเมลพระเอกทำไม
แล้วก็ค่อนข้างจะ hypocrite คนอื่นทำกับตัวเองรู้สึกไม่โอเค แต่ตัวเองทำได้ 5555
อ่านเล่มสองยังไม่จบกดเล่มที่เหลือแล้วข้ามไปอ่านเล่ม 5 6 และ ตอนพิเศษ แล้วค่อยวกกลับมาเก็บเล่มสอง
ไวบ์ในนิยายในเรื่องเหมือนอยู่ในช่วงเมื่อ 15 ปีก่อนน่ะ ไม่ใช่สถานการณ์ปัจจุบันแน่ๆ
พอจะเข้าใจว่าทำไมนางเอกหลงพระเอกหัวปักหัวปำ ตอนแรกก็คงคิดว่าเป็นทางออกของชีวิต พอตามติดเขาขณะนั้นด้วยนิสัยของพระเอกก็เลยทำให้โงหัวไม่ขึ้น ใช้คำนี้ เพราะชีไม่มีสักแอะที่จะล้มความตั้งใจเดิม
เหมือนกับตอนที่ฟังเพลง delicate ของเท ทำไมคนเราต้องอ้อนวอนขอให้เขามารักขนาดนั้นด้วย แบบว่า จำเป็นหรอ
ทุกวันนี้ฟังแล้วก็ยังไม่เข้าใจเหมือนเดิม
มันก็แค่ไม่เข้าใจเท่าไหร่ในฐานะที่คิดว่าตัวเองไม่ถึงขั้นโฟเบียแค่เวลาสัมผัสถูกตัวมนุดด้วยกัน(notall)เหมือนมีแมลงสาปไต่บริเวณที่โดน การเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวคือทางออก แต่อย่างว่าคนเราไม่เหมือนกัน
ส่วนตัวละครกีอินฮวา น่าสงสารนะ คนเห็นแก่ตัวก็เห็นแก่ตัว คนที่จ้องแต่เอาเปรียบก็ทำโดยไม่กระพริบตา ส่วนคนที่ชอบแบกก็แบกอยู่นั่นแหละ สุดท้ายหกเล่มคนที่ควรได้บทเรียนหนักๆ คือโนจูอึนแต่ไม่เลย นางแค่แพ้ภัยตัวเอง
แล้วก็ด้วยความที่ตัวละครอยู่ในวัยมหาลัย ไม่เด็กแล้วแต่ก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่ พอมาอ่านในวัยนี้รู้สึกไม่เข้าใจเท่าไหร่ แต่ทำให้มองภาพออกว่าการมีแฟนเป็นยังไง
Displaying 1 of 1 review