What do you think?
Rate this book
Bayezid'in Oğulları: 1402-1413 Osmanlı İç Savaşında İmparatorluk İnşası ve Temsil
28 Temmuz 1402'de, Ankara yakınlarında büyük bir savaş verildi. "Bozkırların son göçebe fatihi" Timur'un ordusunun karşısında, Anadolu Selçuklularının mirasına sahip çıkabilmek için Sultân-ı Rûm unvanını benimsemiş Osmanlı Sultanı Yıldırım Bayezid vardı. Savaş, Osmanlı ordularının yenilmesi ve Sultanın tutsak edilmesiyle sonuçlandı. Timur'un orduları bu galibiyetten sonra Anadolu'yu dokuz ay boyunca talan etti ve Bayezid'in kendi topraklarına kattığı Türk beyliklerini yeniden oluşturdu.
Timur'un 1403 baharında Asya içlerine dönmesinden sonra, Bayezid'in oğulları Emir Süleyman, İsa Bey, Mehmed Çelebi ve daha sonra Musa Çelebi on bir yıl boyunca, Osmanlıların altı yüz yıllık tarihinin ilk (ve belki de en sert) taht kavgası nedeniyle çatıştılar. Bu çatışmadan kazançlı çıkan, Çamurlu savaşında (5 Temmuz 1413) kardeşi Musa'yı yenen I. Mehmed oldu. Tarihçiler, Osmanlı tarihinin bu dönemini genellikle "Fetret Dönemi" diye tanımlarlar. Dimitris Kastritsis ise bu döneme "Osmanlı İç Savaşı" adını veriyor. Kastritsis, "Fetret Dönemi" adının muhtemelen 19. yüzyılda Avusturyalı tarihçi Josef von Hammer-Purgstall tarafından yakıştırıldığına dikkat çekiyor ve bu adlandırmanın yaşananların önemini azalttığını düşünüyor.Kastritsis'e göre bu dönemde Osmanlı mülkü, taht üzerinde talebi olan ve her biri kendini I. Bayezid'in meşru ardılı sayan ve hem içte hem de yabancı güçlere karşı tutarlı siyasetler güden rakipler arasında bölünmüştü.
İç savaş sırasında karşıt hiziplerin başındaki kişiler olan şehzadeler, tebaalarının kalbine ve zihnine seslenecek edebiyat ve törenler ve benzeri temsil araçlarından yararlanıyorlardı ve bu yüzden, en eski Osmanlı tarihlerinin bu dönemde yazılmış olması bir rastlantı değil. Bu tarih anlatılarının daha sonraki Osmanlı tarihyazıcılığı ve kendini algılaması üzerinde güçlü etkisi oldu. Bu kitabın kapağında yer verilen Lokman Hünernâme'sine ait 16. yüzyıl minyatüründe betimlenen, I. Mehmed'in 1413’deki tahta çıkışı sahnesi değildir. Bu minyatür, iç savaşın en yoğun olduğu bir sırada, 1403 yılında Bursa'da gerçekleşen ve propaganda amacıyla sipariş edilen çağdaş bir vakayinamede betimlenmiş olan alâyişli tahta çıkma sahnesidir. Öyle ki 16. yüzyılın sonlarına doğru Hünernâme'yi okuyan saray mensupları I. Mehmed'in babasının ölümünden hemen sonra tahta çıkmış olduğunu düşüneceklerdi. Oysa o tahtını sağlamlaştırmak için on yıl süreyle kardeşleriyle savaşmak zorunda kalmıştı.
Timur'un 1403 baharında Asya içlerine dönmesinden sonra, Bayezid'in oğulları Emir Süleyman, İsa Bey, Mehmed Çelebi ve daha sonra Musa Çelebi on bir yıl boyunca, Osmanlıların altı yüz yıllık tarihinin ilk (ve belki de en sert) taht kavgası nedeniyle çatıştılar. Bu çatışmadan kazançlı çıkan, Çamurlu savaşında (5 Temmuz 1413) kardeşi Musa'yı yenen I. Mehmed oldu. Tarihçiler, Osmanlı tarihinin bu dönemini genellikle "Fetret Dönemi" diye tanımlarlar. Dimitris Kastritsis ise bu döneme "Osmanlı İç Savaşı" adını veriyor. Kastritsis, "Fetret Dönemi" adının muhtemelen 19. yüzyılda Avusturyalı tarihçi Josef von Hammer-Purgstall tarafından yakıştırıldığına dikkat çekiyor ve bu adlandırmanın yaşananların önemini azalttığını düşünüyor.Kastritsis'e göre bu dönemde Osmanlı mülkü, taht üzerinde talebi olan ve her biri kendini I. Bayezid'in meşru ardılı sayan ve hem içte hem de yabancı güçlere karşı tutarlı siyasetler güden rakipler arasında bölünmüştü.
İç savaş sırasında karşıt hiziplerin başındaki kişiler olan şehzadeler, tebaalarının kalbine ve zihnine seslenecek edebiyat ve törenler ve benzeri temsil araçlarından yararlanıyorlardı ve bu yüzden, en eski Osmanlı tarihlerinin bu dönemde yazılmış olması bir rastlantı değil. Bu tarih anlatılarının daha sonraki Osmanlı tarihyazıcılığı ve kendini algılaması üzerinde güçlü etkisi oldu. Bu kitabın kapağında yer verilen Lokman Hünernâme'sine ait 16. yüzyıl minyatüründe betimlenen, I. Mehmed'in 1413’deki tahta çıkışı sahnesi değildir. Bu minyatür, iç savaşın en yoğun olduğu bir sırada, 1403 yılında Bursa'da gerçekleşen ve propaganda amacıyla sipariş edilen çağdaş bir vakayinamede betimlenmiş olan alâyişli tahta çıkma sahnesidir. Öyle ki 16. yüzyılın sonlarına doğru Hünernâme'yi okuyan saray mensupları I. Mehmed'in babasının ölümünden hemen sonra tahta çıkmış olduğunu düşüneceklerdi. Oysa o tahtını sağlamlaştırmak için on yıl süreyle kardeşleriyle savaşmak zorunda kalmıştı.
- GenresHistory
242 pages, Paperback
First published January 1, 2007
4 people are currently reading
43 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
October 13, 2020
The only in-depth scholarly study of this crucial period in Ottoman history (in English at least). Usually covered in a few sentences, or at most a few pages, in other works on Ottoman history, this book very clearly spells out everything the extant sources say about the period, and explains what might be reasonably concluded from them, building a complex chronology which amplifies the sharpness of the razor's edge on which the affairs of every polity in the region teetered in the years after Timur's devastation of Anatolia. It also gives life to the rival claimants Suleyman and Musa, who were serious contenders for power and left enduring marks on the Ottoman state, particularly in relation to the political philosophy which Mehmed I used to justify the murder of his brothers. An indispensable book for anyone studying the Balkans or Anatolia at the turn of the fourteenth and fifteenth centuries.
JM 13/10/20
JM 13/10/20
January 25, 2016
More serious history.
600 years ago or so Bayezid was tearing his was through Anatolia, threatening the Byzantine Empire, and just being an all-around terror to what was then pretty much the center of the civilized world. Along came Timur and his Mongol hordes who taught poor old Bayezid a lesson and, basically, put everything back to the status quo ante (the way things were before). Bayezid died in captivity, but Timur put a couple of his sons in positions of power. This exceptionally well written book is a scholarly yet easily read treatment of the period called the Ottoman Civil War (Fetret Devri) and how Bayezid's son, Mehmet Celebi, consolidated power and reinstituted the nascent Ottoman Empire.
600 years ago or so Bayezid was tearing his was through Anatolia, threatening the Byzantine Empire, and just being an all-around terror to what was then pretty much the center of the civilized world. Along came Timur and his Mongol hordes who taught poor old Bayezid a lesson and, basically, put everything back to the status quo ante (the way things were before). Bayezid died in captivity, but Timur put a couple of his sons in positions of power. This exceptionally well written book is a scholarly yet easily read treatment of the period called the Ottoman Civil War (Fetret Devri) and how Bayezid's son, Mehmet Celebi, consolidated power and reinstituted the nascent Ottoman Empire.
September 26, 2022
A good efforct to piece together the events of the civil war in the early Ottoman Empire in the early 15th century. Much is said about the brothers and how they are presented in the sources. Also there is a partial translation of Halilnâme by Abdülvasi Çelebi in the appendix (which praises Mehmed quite a bit) that is not stilted.
My main gripe is the lack of maps of the battles mentioned (Ankara, Ulubad, Çamurlu) and anthropology of those sites as well as a more rounded fleshing out of the non-Ottoman characters involved.
Otherwise a solid effort.
My main gripe is the lack of maps of the battles mentioned (Ankara, Ulubad, Çamurlu) and anthropology of those sites as well as a more rounded fleshing out of the non-Ottoman characters involved.
Otherwise a solid effort.
Displaying 1 - 3 of 3 reviews