What do you think?
Rate this book
Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów
Zapomnijcie o szlachetnych wojownikach z filmów Kurosawy.
Pierre-François Souyri rozprawia się z mitem samuraja i pokazuje, co naprawdę kryło się za maską bushidō: przemoc, zdrada, polityka i paradoksy. A kiedy brutalni feudałowie stali się poetami, urzędnikami i ideologami, Japonia wykorzystała ich wyidealizowany wizerunek do zbudowania narodowej tożsamości – także na eksport.
Autor dowodzi, że samuraje to nie tylko miecz, ale też kaligrafia, poezja, ceremonia parzenia herbaty i sztuka mądrego rządzenia. Przez wieki byli oni nie tylko żołnierzami, ale też intelektualną i administracyjną elitą – strażnikami porządku, etykiety i wiedzy. Souyri przywraca im tę wieloznaczność, pokazując, jak wojownik z czasem stawał się urzędnikiem, a pole bitwy zamieniał na dworskie rytuały i polityczne gry.
Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów to fascynująca, przenikliwa opowieść, która zostawia ślad jak cięcie miecza.
Pierre-François Souyri rozprawia się z mitem samuraja i pokazuje, co naprawdę kryło się za maską bushidō: przemoc, zdrada, polityka i paradoksy. A kiedy brutalni feudałowie stali się poetami, urzędnikami i ideologami, Japonia wykorzystała ich wyidealizowany wizerunek do zbudowania narodowej tożsamości – także na eksport.
Autor dowodzi, że samuraje to nie tylko miecz, ale też kaligrafia, poezja, ceremonia parzenia herbaty i sztuka mądrego rządzenia. Przez wieki byli oni nie tylko żołnierzami, ale też intelektualną i administracyjną elitą – strażnikami porządku, etykiety i wiedzy. Souyri przywraca im tę wieloznaczność, pokazując, jak wojownik z czasem stawał się urzędnikiem, a pole bitwy zamieniał na dworskie rytuały i polityczne gry.
Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów to fascynująca, przenikliwa opowieść, która zostawia ślad jak cięcie miecza.
- GenresJapan
352 pages, Hardcover
Published September 24, 2025
95 people want to read
About the author
Pierre-François Souyri
21 books13 followersPierre François Souyri est un historien français spécialiste de l'histoire du Japon.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
October 23, 2025
no jest w porządku, lubię poszerzać wiedzę pod kątem historycznym, ale jakoś tak, nie wiem, styl nie potrafił mnie wciągnąć i zainteresować. Konstrukcja trochę taka rodem z pracy dyplomowej, nie czułam tu takiego dogłębnego zgłębiania sensu, tylko bardziej rzucanie mnóstwo informacji (co też jest cenne, żeby nie było).
October 29, 2025
Mało w literaturze faktu jest tak zachwycających rzeczy, jak odzieranie fałszywych mitów z legend ukazując prawdę, czasem trudną, czasem bolesną, ale jednak autentyczną, bowiem całe to romantyzowanie i idealizowanie samurajów jest, mówiąc wprost fałszywe. To ludzie jak wszyscy inni, czyli uwikłani w polityczne sieci, posiadający własne ambicje często stawiane ponad wszystkim, dzięki takiemu postawieniu sprawy dostałam szanse lepszego zrozumienia fenomenu samurajów.
Autor niemal niczym chirurg ze skalpelem dokonuje sekcji owianej tajemnicą legendy, która latami kształtowała poglądy o Japonii i tamtejszych wojowników. Samurajowie to ludzie z krwi i kości, którzy nie stronili od okrucieństwa, często będących do bólu pragmatycznymi, ale i potrafiących dokonać głębokiej refleksji w połączeniu z artystycznym wyrazem. Same atrybuty wojownika to nie całość samurajów, ponieważ to ludzie znacznie bardziej złożeni, ponieważ byli także poetami, myślicielami, strażnikami pielęgnującymi tradycję. To wszystko składa się na obraz tego jak płynna i zmienna była rola samurajów.
Pomimo złożoności tematów poruszanych przez Souyri jak struktury feudalne, czy filozofia bushidō, autorowi udało się przedstawić wszystko w sposób zrozumiały nawet dla laików, co sprawia, że książka trafi zarówno dla fanów głębokiej historii oraz ludzi zafascynowanych Japonią i kulturą zachodu.
Zawsze doceniam, gdy autorzy w reportażach nie ulegają pokusie moralizowania, a ograniczają się do szerokiego ukazania faktów, aby to czytelnik sam wyciągał wnioski i tak właśnie tutaj było, co też było sporym ułatwieniem w zrozumieniu tego fenomenu.
Książa „Wojownicy pól ryżowych” poza samą analizą samurajów, pokazuje też, jak rodzą się mity i jak szeroko pojęta kultura może przekształcać fakty w romantyczne symbole, gdzie przemoc może przybrać obraz estetyki. Ta historia precyzyjnie i bezpośrednio pokazuje, że nawet za mocno wyidealizowanymi postaciami kryje się człowiek, pełen sprzeczności i niedoskonałości.
Autor niemal niczym chirurg ze skalpelem dokonuje sekcji owianej tajemnicą legendy, która latami kształtowała poglądy o Japonii i tamtejszych wojowników. Samurajowie to ludzie z krwi i kości, którzy nie stronili od okrucieństwa, często będących do bólu pragmatycznymi, ale i potrafiących dokonać głębokiej refleksji w połączeniu z artystycznym wyrazem. Same atrybuty wojownika to nie całość samurajów, ponieważ to ludzie znacznie bardziej złożeni, ponieważ byli także poetami, myślicielami, strażnikami pielęgnującymi tradycję. To wszystko składa się na obraz tego jak płynna i zmienna była rola samurajów.
Pomimo złożoności tematów poruszanych przez Souyri jak struktury feudalne, czy filozofia bushidō, autorowi udało się przedstawić wszystko w sposób zrozumiały nawet dla laików, co sprawia, że książka trafi zarówno dla fanów głębokiej historii oraz ludzi zafascynowanych Japonią i kulturą zachodu.
Zawsze doceniam, gdy autorzy w reportażach nie ulegają pokusie moralizowania, a ograniczają się do szerokiego ukazania faktów, aby to czytelnik sam wyciągał wnioski i tak właśnie tutaj było, co też było sporym ułatwieniem w zrozumieniu tego fenomenu.
Książa „Wojownicy pól ryżowych” poza samą analizą samurajów, pokazuje też, jak rodzą się mity i jak szeroko pojęta kultura może przekształcać fakty w romantyczne symbole, gdzie przemoc może przybrać obraz estetyki. Ta historia precyzyjnie i bezpośrednio pokazuje, że nawet za mocno wyidealizowanymi postaciami kryje się człowiek, pełen sprzeczności i niedoskonałości.
October 7, 2025
⚔️🌾 Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów Pierre’a-François Souyri to fascynująca podróż przez dzieje Japonii, w której autor bezlitośnie obala mity o szlachetnych wojownikach kierujących się niezłomnym honorem. Zamiast romantycznych bohaterów rodem z filmów Kurosawy, poznajemy ludzi z krwi i kości — brutalnych, ambitnych, targanych sprzecznościami, którzy w miarę upływu wieków przechodzili metamorfozę z wojowników w biurokratów, poetów i filozofów. Souyri łączy naukową rzetelność z narracyjną lekkością, dzięki czemu jego książka jest jednocześnie intelektualnym wyzwaniem i pasjonującą lekturą.
⚔️🌾 Autor pokazuje, że samuraj nie był od początku uosobieniem honoru i lojalności, ale raczej człowiekiem epoki chaosu — produktem słabnącej władzy cesarskiej i rodzącego się systemu feudalnego. Souyri szczegółowo opisuje, jak zbrojni chłopi z prowincji stali się elitą militarną, a później społeczną. W miarę jak Japonia przechodziła kolejne fazy rozwoju, samurajowie zmieniali swoje oblicze: od brutalnych wojowników z okresu Heian i Kamakura, przez rywalizujących ze sobą panów wojny z epoki Muromachi, aż po eleganckich urzędników i strażników porządku w czasach Tokugawów. Ta przemiana to kwintesencja japońskiego paradoksu — gdzie siła i kultura, przemoc i poezja, mogły istnieć w idealnej równowadze.
⚔️🌾 Souyri rozprawia się także z legendą bushidō, które – jak udowadnia – wcale nie istniało w swej współczesnej formie w średniowieczu. Kodeks wojownika, znany dziś z podręczników i filmów, był w istocie późniejszym konstruktem ideologicznym, stworzonym na potrzeby polityki i budowania narodowej tożsamości. Autor odsłania, jak złożony był to proces: dawni wojownicy, kierujący się raczej pragmatyzmem i lojalnością wobec własnych klanów, zostali z czasem przekształceni w moralny symbol Japonii. To odmitologizowanie samurajów sprawia, że książka Souyri nie tylko przybliża historię, ale też zmusza do refleksji nad tym, jak narody tworzą własne legendy.
⚔️🌾 Książka Wojownicy z pól ryżowych nie ogranicza się do bitew i krwawych potyczek. Autor pokazuje, że japoński wojownik potrafił być zarówno mistrzem miecza, jak i pióra. To właśnie samurajowie rozwinęli sztukę kaligrafii, poezji i ceremonii herbaty. Stali się strażnikami etykiety, filozofii i tradycji. W epoce Edo miecz ustąpił miejsca wachlarzowi, a pole bitwy — dworskim rytuałom i skomplikowanej polityce. Souyri w mistrzowski sposób ukazuje ten proces, w którym dawni wojownicy stali się architektami porządku społecznego, jednocześnie zachowując w sobie cień dawnej siły.
ㅤ
⚔️🌾 Lektura tej książki to również podróż przez historię Japonii – od pierwszych klanów samurajskich po reformy Meiji i narodziny nowoczesnego państwa. Souyri nie tylko przybliża dzieje, ale też pokazuje, jak przeszłość samurajów została wykorzystana przez późniejsze pokolenia do budowania mitu narodowego. Japonia, która wyszła z feudalizmu, potrzebowała bohatera, a samuraj stał się idealnym symbolem: człowiekiem lojalnym, zdyscyplinowanym i gotowym poświęcić się dla dobra wspólnego. Autor pokazuje jednak, że ten obraz był produktem polityki, nie historii — i to właśnie czyni jego narrację tak przenikliwą.
ㅤ
⚔️🌾 Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów to nie tylko książka o Japonii, ale także o mechanizmach tworzenia legend. Souyri pisze z pasją historyka i precyzją filozofa, odsłaniając świat, w którym miecz był narzędziem, a nie symbolem. Jego opowieść jest gęsta od faktów, lecz nie przytłacza – przeciwnie, hipnotyzuje. To lektura, która zburzy wiele wyobrażeń, a jednocześnie pogłębi zrozumienie kultury, w której honor, lojalność i piękno potrafią współistnieć z przemocą i zdradą. Ta książka naprawdę zostawia ślad — jak cięcie katany w pamięci czytelnika.
⚔️🌾 Autor pokazuje, że samuraj nie był od początku uosobieniem honoru i lojalności, ale raczej człowiekiem epoki chaosu — produktem słabnącej władzy cesarskiej i rodzącego się systemu feudalnego. Souyri szczegółowo opisuje, jak zbrojni chłopi z prowincji stali się elitą militarną, a później społeczną. W miarę jak Japonia przechodziła kolejne fazy rozwoju, samurajowie zmieniali swoje oblicze: od brutalnych wojowników z okresu Heian i Kamakura, przez rywalizujących ze sobą panów wojny z epoki Muromachi, aż po eleganckich urzędników i strażników porządku w czasach Tokugawów. Ta przemiana to kwintesencja japońskiego paradoksu — gdzie siła i kultura, przemoc i poezja, mogły istnieć w idealnej równowadze.
⚔️🌾 Souyri rozprawia się także z legendą bushidō, które – jak udowadnia – wcale nie istniało w swej współczesnej formie w średniowieczu. Kodeks wojownika, znany dziś z podręczników i filmów, był w istocie późniejszym konstruktem ideologicznym, stworzonym na potrzeby polityki i budowania narodowej tożsamości. Autor odsłania, jak złożony był to proces: dawni wojownicy, kierujący się raczej pragmatyzmem i lojalnością wobec własnych klanów, zostali z czasem przekształceni w moralny symbol Japonii. To odmitologizowanie samurajów sprawia, że książka Souyri nie tylko przybliża historię, ale też zmusza do refleksji nad tym, jak narody tworzą własne legendy.
⚔️🌾 Książka Wojownicy z pól ryżowych nie ogranicza się do bitew i krwawych potyczek. Autor pokazuje, że japoński wojownik potrafił być zarówno mistrzem miecza, jak i pióra. To właśnie samurajowie rozwinęli sztukę kaligrafii, poezji i ceremonii herbaty. Stali się strażnikami etykiety, filozofii i tradycji. W epoce Edo miecz ustąpił miejsca wachlarzowi, a pole bitwy — dworskim rytuałom i skomplikowanej polityce. Souyri w mistrzowski sposób ukazuje ten proces, w którym dawni wojownicy stali się architektami porządku społecznego, jednocześnie zachowując w sobie cień dawnej siły.
ㅤ
⚔️🌾 Lektura tej książki to również podróż przez historię Japonii – od pierwszych klanów samurajskich po reformy Meiji i narodziny nowoczesnego państwa. Souyri nie tylko przybliża dzieje, ale też pokazuje, jak przeszłość samurajów została wykorzystana przez późniejsze pokolenia do budowania mitu narodowego. Japonia, która wyszła z feudalizmu, potrzebowała bohatera, a samuraj stał się idealnym symbolem: człowiekiem lojalnym, zdyscyplinowanym i gotowym poświęcić się dla dobra wspólnego. Autor pokazuje jednak, że ten obraz był produktem polityki, nie historii — i to właśnie czyni jego narrację tak przenikliwą.
ㅤ
⚔️🌾 Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów to nie tylko książka o Japonii, ale także o mechanizmach tworzenia legend. Souyri pisze z pasją historyka i precyzją filozofa, odsłaniając świat, w którym miecz był narzędziem, a nie symbolem. Jego opowieść jest gęsta od faktów, lecz nie przytłacza – przeciwnie, hipnotyzuje. To lektura, która zburzy wiele wyobrażeń, a jednocześnie pogłębi zrozumienie kultury, w której honor, lojalność i piękno potrafią współistnieć z przemocą i zdradą. Ta książka naprawdę zostawia ślad — jak cięcie katany w pamięci czytelnika.
October 17, 2025
Lisioły z pól ryżowych
.
Jak wiadomo samurajowie nie wyskoczyli nagle z ryżu, tylko krystalizowali się jako kasta społeczna w drodze przemian społeczno-ekonomiczno-administracyjnych na przestrzeni dziejów. Pierre-Francois Souyri dokładnie opisuje ten proces, zaczynając do starożytnej Japonii aż do Rewolucji Meiji, w przystępny sposób prezentując historię samurajów.
.
Jak to zwykle bywa z słabą władzą centralną – im dalej od stolicy, tym większy chaos i samowolka. Dlatego Lisioł nie wahał się ani trochę, tylko powołał własnych wojowników, żeby go bronili. Tak zaczęła rodzić się nowa warstwa społeczna. Nie wystarczyło mieć własnych zbrojnych w świecie band rabusiów oraz szalejących piratów – zwłaszcza, że takie grupy potrafiły być bardzo liczne. Dlatego po utracie magazynu sake, Lisioł poddał się medytacji procentowej i wymyślił „Drogę łuku i konia”, która zrewolucjonizowała podejście do sztuki wojennej.
.
W XII wieku modne były też polowania i rodowe zbroje. Lisioł sprawił sobie jedną z wielkimi uszami budzącymi postrach, aby każdy widział z daleka, kto nadjeżdża. Trzeba pisnąć, że chociaż początkowi „samurajowie” cenili sobie honor i odwagę, to słynęli również z brutalności. Cesarski dwór niejednokrotnie określał ich jako barbarzyńców, ceniąc sobie w tym czasie bardziej sztuki artystyczne np. poezję. Z czasem i w tym wojownicy nabyli biegłości. Jednak zanim nauczyli się pisać haiku, narodziła się w nich potrzeba porządnej śmierci – zalążki seppuku nadchodzą! Chociaż Lisioł musi przyznać, że niektórzy nie przez przypadek zapisali się w historii, jak Imai no Shiro, który na wieść o śmierci swojego pana, umieścił ostrze swojego miecza w swoich ustach i skoczył z konia.
.
Dla Lisioła najciekawsza była epoka Daimyo przez wysyp bardzo barwnych osobowości, dla których wojna była nowym hobby. Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie.
.
Chociaż książka jest napisana lekko, to przypisy stanowią jej ważny element, którego nie można pomijać. Dlaczego? Otóż służą wytłumaczeniu wielu nazw, doprecyzowaniu wspomnianych zjawisk, a nawet wytykają autorowi błędy oraz uproszczenia. W pewnym sensie redaktor kłóci się z autorem za pomocą przypisów. Dlatego Lisioł poleca czujność przy czytaniu.
.
Jak wiadomo samurajowie nie wyskoczyli nagle z ryżu, tylko krystalizowali się jako kasta społeczna w drodze przemian społeczno-ekonomiczno-administracyjnych na przestrzeni dziejów. Pierre-Francois Souyri dokładnie opisuje ten proces, zaczynając do starożytnej Japonii aż do Rewolucji Meiji, w przystępny sposób prezentując historię samurajów.
.
Jak to zwykle bywa z słabą władzą centralną – im dalej od stolicy, tym większy chaos i samowolka. Dlatego Lisioł nie wahał się ani trochę, tylko powołał własnych wojowników, żeby go bronili. Tak zaczęła rodzić się nowa warstwa społeczna. Nie wystarczyło mieć własnych zbrojnych w świecie band rabusiów oraz szalejących piratów – zwłaszcza, że takie grupy potrafiły być bardzo liczne. Dlatego po utracie magazynu sake, Lisioł poddał się medytacji procentowej i wymyślił „Drogę łuku i konia”, która zrewolucjonizowała podejście do sztuki wojennej.
.
W XII wieku modne były też polowania i rodowe zbroje. Lisioł sprawił sobie jedną z wielkimi uszami budzącymi postrach, aby każdy widział z daleka, kto nadjeżdża. Trzeba pisnąć, że chociaż początkowi „samurajowie” cenili sobie honor i odwagę, to słynęli również z brutalności. Cesarski dwór niejednokrotnie określał ich jako barbarzyńców, ceniąc sobie w tym czasie bardziej sztuki artystyczne np. poezję. Z czasem i w tym wojownicy nabyli biegłości. Jednak zanim nauczyli się pisać haiku, narodziła się w nich potrzeba porządnej śmierci – zalążki seppuku nadchodzą! Chociaż Lisioł musi przyznać, że niektórzy nie przez przypadek zapisali się w historii, jak Imai no Shiro, który na wieść o śmierci swojego pana, umieścił ostrze swojego miecza w swoich ustach i skoczył z konia.
.
Dla Lisioła najciekawsza była epoka Daimyo przez wysyp bardzo barwnych osobowości, dla których wojna była nowym hobby. Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie.
.
Chociaż książka jest napisana lekko, to przypisy stanowią jej ważny element, którego nie można pomijać. Dlaczego? Otóż służą wytłumaczeniu wielu nazw, doprecyzowaniu wspomnianych zjawisk, a nawet wytykają autorowi błędy oraz uproszczenia. W pewnym sensie redaktor kłóci się z autorem za pomocą przypisów. Dlatego Lisioł poleca czujność przy czytaniu.
October 6, 2025
Książka, która obala mit! Gdyż między innymi to właśnie postać samuraja stała się jednym z najbardziej utrwalonych mitów, które Zachód pielęgnuje z zachwytem i kompletnym niezrozumieniem.
„Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów” autorstwa Pierre-François Souriego to fascynująca podróż przez historię Japonii, właśnie w czasach zarówno tworzenia się kasty wojowania, jak i też do momentu kiedy wspomina się ich już tylko jako element dziedzictwa kulturowego. Od pierwszych wojowników po czasy, gdy samuraj odłożył miecz i stał się urzędnikiem i uczonym. To książka, która nie tylko pokazuje złożoność tej kasty i historię jej zawiązania, ale też pozwala zrozumieć, jak naprawdę wyglądało życie w świecie, w którym honor często przegrywał z polityką, a lojalność bywała jedynie narzędziem przetrwania.
To nie jest lekka opowieść o legendach. To solidne opracowanie historyczne, w którym autor prowadzi nas z niezwykłą klarownością przez kolejne stulecia, pokazując, jak rodziła się i ewoluowała japońska oraz samurajska tożsamość. Ogromne brawa należą się też tłumaczce, Pani Małgorzacie Matyczkiewicz-Kołodziej – która sprawiła, że ten tekst płynie, a w niektórych miejscach jest także jej przypisami, pozwalającymi lepiej zrozumieć autora.
To lektura dla wszystkich, którzy lubią, gdy książka otwiera oczy i każe spojrzeć na znane symbole z zupełnie innej perspektywy. Choć autor pisze o przeszłości, to jego wnioski mocno wpływają na znany Nam obecnie obraz samurajów i etos tworzony na jego podstawie.
„Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów” autorstwa Pierre-François Souriego to fascynująca podróż przez historię Japonii, właśnie w czasach zarówno tworzenia się kasty wojowania, jak i też do momentu kiedy wspomina się ich już tylko jako element dziedzictwa kulturowego. Od pierwszych wojowników po czasy, gdy samuraj odłożył miecz i stał się urzędnikiem i uczonym. To książka, która nie tylko pokazuje złożoność tej kasty i historię jej zawiązania, ale też pozwala zrozumieć, jak naprawdę wyglądało życie w świecie, w którym honor często przegrywał z polityką, a lojalność bywała jedynie narzędziem przetrwania.
To nie jest lekka opowieść o legendach. To solidne opracowanie historyczne, w którym autor prowadzi nas z niezwykłą klarownością przez kolejne stulecia, pokazując, jak rodziła się i ewoluowała japońska oraz samurajska tożsamość. Ogromne brawa należą się też tłumaczce, Pani Małgorzacie Matyczkiewicz-Kołodziej – która sprawiła, że ten tekst płynie, a w niektórych miejscach jest także jej przypisami, pozwalającymi lepiej zrozumieć autora.
To lektura dla wszystkich, którzy lubią, gdy książka otwiera oczy i każe spojrzeć na znane symbole z zupełnie innej perspektywy. Choć autor pisze o przeszłości, to jego wnioski mocno wpływają na znany Nam obecnie obraz samurajów i etos tworzony na jego podstawie.
October 12, 2025
Wojownik w zbroi, cień miecza na tle wschodzącego słońca – tak najczęściej wyobrażamy sobie samurajów. Pierre-François Souyri burzy tę pocztówkową wizję i odsłania twarz, której nie sposób zamknąć w prostych ramach legendy. Samuraj okazuje się zarazem żołnierzem i poetą, okrutnym feudałem i subtelnym estetą, strażnikiem porządku i mistrzem dworskiej gry. Jego świat to nie tylko szum oręża, ale też szept kaligrafii, delikatność pędzla, rytm ceremonii herbaty.
Souyri prowadzi nas przez dzieje, w których wojownicy z pól ryżowych stopniowo porzucali bitewny kurz, by wejść do pałaców i urzędów. Uświadamia, że Japonia pilnie budowała mit samuraja – z pozornych sprzeczności kształtowała narodowy symbol, który miał porządkować rzeczywistość wewnątrz kraju i czarować świat na zewnątrz.
Styl autora łączy erudycję z narracyjną lekkością – każde zdanie jest jak krok po starannie zgrabionej ścieżce ogrodu, w którym piękno i groza istnieją obok siebie. Lektura staje się podróżą w głąb Japonii, tej prawdziwej i tej wyobrażonej, gdzie przemoc przenika się z kulturą, a mit samuraja okazuje się bardziej trwały niż stal. Polecam.
Souyri prowadzi nas przez dzieje, w których wojownicy z pól ryżowych stopniowo porzucali bitewny kurz, by wejść do pałaców i urzędów. Uświadamia, że Japonia pilnie budowała mit samuraja – z pozornych sprzeczności kształtowała narodowy symbol, który miał porządkować rzeczywistość wewnątrz kraju i czarować świat na zewnątrz.
Styl autora łączy erudycję z narracyjną lekkością – każde zdanie jest jak krok po starannie zgrabionej ścieżce ogrodu, w którym piękno i groza istnieją obok siebie. Lektura staje się podróżą w głąb Japonii, tej prawdziwej i tej wyobrażonej, gdzie przemoc przenika się z kulturą, a mit samuraja okazuje się bardziej trwały niż stal. Polecam.
December 10, 2025
Liczyłam na opowieść o tym, jak wyglądał typowy dzień samuraja: co jadł, jak trenował, z czego składała się jego zbroja i co właściwie robił, kiedy akurat nie był w bitwie. Tymczasem dostałam tekst napisany bardzo ciężkostrawnym, niemal akademickim stylem, w którym autor zarzuca czytelnika wydarzeniami historycznymi, nazwami klanów i opisami bitew. I tak, wiem że postać samuraja ewoluowała i typowemu japońskiemu wojownikowi daleko było od obrazu jaki w głowie zachodniego odbiorcy zakotwiczył Kurosawa czy "Ostatni samuraj", niemniej zamiast pogłębionego obrazu życia wojownika — gulasz dat, wojenek i nazw własnych. Momentami miałam wrażenie, że przeglądam notatki z wykładu, a nie książkę popularnonaukową, która ma wciągnąć i zaciekawić.
Jeśli ktoś szuka szczegółowego przeglądu konfliktów i politycznych przepływów w feudalnej Japonii — być może znajdzie tu coś dla siebie. Ja niestety nie dostałam tego, czego oczekiwałam.
Jeśli ktoś szuka szczegółowego przeglądu konfliktów i politycznych przepływów w feudalnej Japonii — być może znajdzie tu coś dla siebie. Ja niestety nie dostałam tego, czego oczekiwałam.
December 21, 2025
baaardzo widać, że jest to wystawa w formie książki
Displaying 1 - 8 of 8 reviews