'Niveau 2? Weet je dat wel zeker?' Als cabaretier Johan Goossens leraar Nederlands wordt op een ROC in Amsterdam kijken de andere docenten daar hem meewarig aan. 'Niveau 2? Ik zit al dertig jaar in het vak, maar niveau 2 dat kan ik niet,' zegt de een. 'Ach, maak hem niet zenuwachtig,' zegt een ander. 'Als je het maar niet persoonlijk opneemt. Neem het nooit persoonlijk op!'
Op weg naar de klas wordt Johan aangeschoten door nóg een leraar die een poging doet de nieuweling gerust te stellen: 'Je moet Hakim meteen apart zetten! En ga nooit met Sharysel in discussie, want dan ben je verloren. En als er iets is, dan bel je gewoon de beveiliging!' In Wie heeft er wel een boek bij zich? heeft Johan Goossens zijn ervaringen in de klas, waarover hij eerder schreef in zijn veelgelezen column in Het Parool, gebundeld. Het is een openhartig, geestig en ontroerend verslag van een jonge leraar die zich begeeft in het hart van de storm: voor de klas op een ROC in de Randstad.
Johan Goossens was winnaar van het Groninger Studenten Cabaret Festival in 2006, debuteerde daarna met zijn theatershow A-Boom! en trekt nu door het land met zijn show Leer mij de mensen kennen, waarin hij ook vertelt over zijn ervaringen als leraar op het ROC.
Johan Goossens (Sprang-Capelle, 17 november 1982) is een Nederlands cabaretier, schrijver en voormalig docent. In zijn werk komen anekdotes voor over zijn ervaringen voor de klas en zijn wederwaardigheden in zijn eigen seksleven. Hij won in 2006 het Groninger Studenten Cabaret Festival en maakte een show over Ghana, waar hij vrijwilligerswerk deed. Goossens schreef columns voor Trouw en Het Parool. Columns uit Het Parool werden in 2014 gebundeld onder de titel Wie heeft er wél een boek bij zich? Tevens was hij lid van Het Nieuwe Lied en speelde hij rollen in Jules de Corte? Zo kende ik hem niet!, Sinterklaas & Pakjesboot 13 en Onderweg naar morgen. Hij werd genomineerd voor de Neerlands Hoopprijs voor meest veelbelovende cabaretier en in het seizoen 2015 schreef en acteerde hij voor Koefnoen. Hij gaf tot medio 2017 les op een ROC in Amsterdam. In 2015 deed Goossens mee aan De Slimste Mens. Tevens was hij kandidaat in het twintigste seizoen van Wie is de Mol?.
Stukken beter dan zijn tweede boek (dar ik als eerste had gelezen). Ook hier hadden de niet aan het onderwijs gerelateerde stukjes er van mij uit gemogen, maar de columns over zijn leerlingen en het mbo zijn zo mooi: confronterend, soms echt heel erg bedroevend maar toch ook weer ontroerend en bijzonder. Ook leuk om zijn ontwikkeling als docent te zien en daar dingen van mezelf in te herkennen. Één ding is zeker: we hebben meer van dit soort boeken nodig om deze doelgroep beter te leren begrijpen.
Cadeau gekregen voor medewerking aan een onderzoek van de Universiteit Leiden. Geen Theo Thijssen, maar wel ontroerend en een liefdevolle schets van de zeer diverse groep leerlingen van een ROC in Amsterdam.
Niet bepaald het eerste boek dat ik lees dat bestaat uit korte verhaaltjes over leerlingen. 'Allochtone' leerlingen in dit geval. Waarin best wel wat racistisch taalgebruik wordt gereproduceerd. Wanneer komt er eens een boek met columns van een mbo-leerling over de docenten? Met in bijna elk stuk toch een beetje paternalisme, een beetje discriminatie?
Ik zou het boek niet vlug aanraden, ware het niet dat ik er nog 50 exemplaren van heb liggen.
3.5 door de columnstructuur mist dit wat samenhang, en dat is jammer. het boek had een interessante mix van herkenbaar en onbekend, maar door dat hak-op-de-tak vertellen krijg je steeds een beetje whiplash. ik heb het als audioboek geluisterd (wordt ook door de auteur voorgelezen), is aan te raden.
Dit is een heel leuk en behapbaar boek over het onderwijs. Johan Goossens heeft Nederlands gestudeerd en komt zonder bevoegdheid voor voor de klas te staan op een ROC in Amsterdam. Voor een (beginnend) docent bevat het 'Wie heeft er wél een boek bij zich?' veel herkenbaars: de fantastische uitspraken van leerlingen, de worsteling om de klas stil te krijgen, de gesprekken in de personeelskamer en elkaar de moed in proberen te praten omdat iedereen rond de herfstvakantie lichte burn-outverschijnselen krijgt. Ook gaat het boek moeilijke onderwerpen, zoals leerlingen die uitgehuwelijkt worden en die je niet kunt helpen, niet uit de weg.
Een logisch minpunt bij een verzameling columns is dat niet iedere column even boeiend is. Ik denk dat deze bundel beter was geweest als de columns alleen over Goossens' ervaringen als leerkracht gingen en niet over zijn leven buiten school. Ook voelen sommige columns wat 'lui' aan en mis ik soms toch een coherent verhaal, een mogelijkheid om een band met de klassen van Goossens op te bouwen. Desondanks is dit boek een aanrader voor iedere (beginnende) docent.
Columns uit Het Parool, waarin Goossens vertelt over zijn ervaringen als onervaren leraar Nederlands op een ROC. Aandoenlijk, naïef soms, liefdevol en met het hart op de goede plaats. Mededogen is het eerste waar ik aan denk als ik de leerlingen voor me zie, maar daarnaast is een dosis afstandelijkheid onontbeerlijk. Goossens verwoordt zijn dilmma's prima en met humor, inclusief de valkuil als docent populair te willen zijn. De enkele stukjes waarin hij níet over zijn onderwijservaringen schrijft had hij wat mij betreft weg kunnen laten.
Erg grappig, erg herkenbaar en vooral erg ontroerend. Ik kijk al uit naar de volgende columnbundel - en ik hoop dat het toch goed is gekomen met Kadisha.
Binnen een dag uit. Leuke columns die grotendeels over het onderwijs gaan. Erg leuk om dat soort verhalen te lezen. Hoewel ik niet lesgeef op een MBO niveau 2 in Amsterdam en ik me in heel veel verhalen niet kan verplaatsen, kan ik het me wel heel goed voorstellen. Prettig geschreven en leuk om te lezen.
Alleen al de titel verdient vier sterren. Het gevoel van herkenbaarheid dat die acht woorden teweeg brengt, blijft het hele boek terugkeren. Met als hoogtepunt van troostrijke herkenning dat lesgeven met (liefdes)verdriet geen optie is.
Oh wat hou ik ervan om een les te beleven vanuit het perspectief van de leraar. Al helemaal als het op een heel ander soort school is dan ik gewend ben. Prettig te lezen, korte verhaaltjes die hilarisch en heel ontroerend zijn!!
Leuk inzicht in het leven van een docent op een ROC, erg grappig. Even wat anders dan ' I who has never known men' waar het vooral alleen maar poëtisch verdriet is
Wat een leuk boekje was dit. Ja, boekje, want het was erg kort en ik denk dat het misschien leuker was geweest had het nog meer pagina's had gehad. Nog meer leuke (en niet zo leuke) scenarios uit het onderwijs.
Een dingetje wat ik erg jammer vond was het feit dat er een tig aantal van de hoofdstukjes/stukjes niet over het onderwijs gingen. In plaats daarvan gingen ze over vakantie, of tandarts of iets anders. Ik kwam voor het ROC onderwijs en hoe hij zijn klas onder de duim hield, niet voor dingen die niet eens iets met het ROC te maken hadden. Erg jammer.
Ik vond de stukjes over de klas echt geweldig, soms moest ik hard lachen (vooral ook om hoe de jeugd daar is en ook het taalgebruik (fokking in plaats van fucking en zo nog wel meer)), maar soms zat ik ook mijn hoofd te schudden. Mijn favoriete stukje is het stuk waar hij een jongen probeert uit te leggen wanneer je nou jou of jouw moest gebruiken. Waarbij hij een antwoord kreeg die hij niet verwachtte. ;)
Oh en echt plus punten voor de titel. Dat was datgene dat zorgde dat ik het boekje oppakte en bekeek.
Het was een leuk boekje, en ik ben echt blij dat ik hem heb gelezen. Hopelijk zijn er meer van dit soort boekjes. Columns over het onderwijs en mensen die leraar/lerares zijn.
Tijdens het 48-uur readathon weekend koos mijn vriend onder andere dit boek uit om te gaan lezen. Het staat al een tijdje in mijn kast en is niet een boek die ik zelf snel zal oppakken. Toch ben ik blij dat mijn vriend hem uit heeft gekozen! Hieronder lees je waarom.
--
Johan Goossens is een leraar Nederlands op een ROC in Amsterdam. In dit boek staan allemaal korte verhalen over wat Johan in zijn tijd op het onderwijs meemaakt. Elk hoofdstuk is een kort verhaal over een situatie die hij heeft mee gemaakt.
Zo zien we verhalen waar collega's in voor komen, problemen die zijn leerlingen ervaren, problemen die hij mét zijn leerlingen ervaart. Je kan het je zo gek niet bedenken en het komt op het MBO 2 wel voor.
Omdat het dus bestaat uit korte verhalen over zijn ervaringen, kan ik verder weinig vertellen over waar het boek over gaat.
--
Tegen alle verwachtingen in heb ik enorm genoten van dit boek. De verhalen die verteld worden zijn heel openhartig en ook herkenbaar. Daarnaast is het heel fijn geschreven. Johan schrijft heel humorvol maar weet ook de zwaardere situaties goed te verwoorden. Daar wordt dan ook zeker niet lacherig over gedaan en is ook daadwerkelijk ontroerend.
Het is een lekker kort en vlot boek. Doordat ieder hoofdstuk één ervaring is, lees je dit boek ook razendsnel uit.
Dit boek is niet perse een aanrader voor iedereen, maar wel voor mensen die graag meer over het MBO niveau willen lezen of die zelf op het MBO niveau werken.