พักตร์อสูร

by สุชาคริยา

โฉมยงใต้โฉมพักตร์ อสูร
พักตร์ซ้อนซ่อนเทพทูน ห่อแก้ว
ล้ำเลิศพักตร์ห่อนสูญ พักตร์จิต
เลยคำสัตย์ซื่อแคล้ว ภัยชั่ว เห็นงาม

กรอบภายใต้ พักตร์อสูร มิอาจกางกั้นความรู้สึกรักในตัว อุษามันตรา ลงแท้เพียงนิด
พระจุฑามณีมาศ องค์รัชทายาทแห่งมิถิลานคร บุรุษเจ้าของดวงเนตรเยือกเย็นประดุจน้ำใส
ภายใต้พระพักตร์เรียบเฉยแต่สื่อความ พระองค์ทั้งรักและเทิดทูนอุษามันตรา
หญิงผู้แตกต่างแต่เด่นชัดในความรู้สึกของพระองค์
หญิงงามเพียบพร้อม ผู้ซึ่งกุมหนทางแห่งการกอบกู้บัลลังท์มิถิลานครกลับคืน
และจักนำพาพระองค์ก้าวสู่ตำแหน่ง พระเจ้าวิเทหะองค์ใหม่ โดยสมบูรณ์

Genres: Fantasy, Historical, Time Travel, Romance

Paperback

First published October 1, 2013

Reviews

[APAPANNEE S. · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่ทะลุมิติไปอีกภพ จากสาววัยทำงานไปเป็นเด็กเล็กสามขวบชื่ออุษามันตรา เป็นคนเก่งกาจและฉลาดมาก พระเอกเองก็เก่งค่ะ แต่ไม่ถูกพูดถึงเท่า

ตามชื่อเรื่องเลย ด้วยเหตุที่นางเอกของเราสวยมาก สวยเหมือนนางฟ้านางสวรรค์ นางเลยต้องปิดบังหน้าตาด้วยการแต่งให้เป็นพักตร์อสูร เพื่อที่จะได้ไม่มีใครอยากมาขอ นางไม่อยากออกเรือนจ้า

เราอินความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกในเรื่องนี้มาก แบบที่น้ำตาแตกจนปวดหัวปวดกระบอกตาไปหมด ผู้เขียนบิ้วเก่งนะ

แต่ความรักของพระนาง เรากลับไม่อินเท่าไหร่แหะ ความหวานอยู่ตอนท้ายๆ แต่เราเข้าไม่ถึงอะ เพราะช่วงวิกฤตมากๆ พระเอกเป็นความปลอดภัยให้นางเอกน้อยเกินไปตามความคิดเรานะ ถึงแม้ตอนท้ายๆ จะมาแบบจัดเต็มก็เถอะ แต่ก็ไม่ได้แล้วมันไม่อินไปแล้ว

(จริงๆ ตัวเนื้อหาอธิบายไว้อยู่แล้วว่าทำไมพระเอกถึงช่วยอะไรไม่ได้ เพราะมีอะไรนั่นนี่มาขัด แต่โดยส่วนตัวแล้ว ด้วยนิยายลักษณะอย่างนี้ เราว่าพระเอกควรจะเป็นคนที่เข้าไปปกป้องนางเอกได้อย่างทันท่วงทีและรวดเร็วกว่าใครๆ อะ ไม่รู้สิ อาจจะเป็นแค่ความชอบของเราคนเดียวนะคะ 5555)

กลศึกในเรื่องคือเลิศนะ สู้กันด้วยความฉลาด อันนี้เราชอบ แต่ !! แต่อิพวกตลบหลังหักหลังกันในคนใกล้ชิดนี่แบบ โอ้โหหห ทำไมมันไว้ใจใครไม่ได้เลยแบบนั้นอะ คือมันค่อนข้างทำให้เพลียระดับนึงเลยนะ เหนื่อยจะคิดว่าใครดีใครชั่ว

//ขอบ่นนิดนะคะ ค่อนข้างสปอยด์ด้วยค่ะ//
เหตุผลของวันเวลาระหว่างสองมิติ 20 ปี = 2 วัน / 70 ปี = 7 วัน อะไรนี่อะ เราเข้าใจนะ แต่นางเอกที่ใช้ชีวิตทั้งสองชีวิตมามากมายขนาดนั้น มันไม่เหนื่อยหรอ 55555 คือลองนึกภาพว่าเออ อายุ 90 กว่าแล้ว อ่อนเปลี้ยเพลียแรง ปลงกับทุกสิ่งอย่าง รักใครมากๆ ก็คงไม่รู้สึกมากขนาดนั้นแล้ว แต่อยู่ๆ ก็กลับไปเริ่มต้นวัยละอ่อนกับอีกชีวิต ความคิดความอ่านมันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ แล้วความรักต่อให้ยังมี แต่มันก็ต้องไม่เหมือนเดิมแน่ๆ อะ หรือเราคิดมากไปคะ คนอื่นอาจจะไม่คิดแบบเราก็ได้นะ นี่เลยเป็นเหตุให้พอกลับมาเจอฉากหวานเราเลยไม่อินน่ะค่ะ

ขอโทษนักเขียนด้วยที่เราบ่นเยอะ คือเขียนดีมากนะคะ แต่มีบางประเด็นที่เรารู้สึกขัดๆ อยู่ อย่างที่ว่ามา แต่ก็ชอบค่ะ อ่านได้สนุกจริงๆ ไม่เป็นอันทำอะไร เดาอะไรก็ไม่ได้ เดาผิดหมด 555555

ขอให้ห้าดาว เพราะเราชอบ เอาอารมณ์ปัจจุบันเป็นที่ตั้งค่ะ 5555

[Ning · Rating 4 out of 5]

อ่านได้สนุกดึ

ให้คะแนนทำการบ้าน แต่บางครั้งให้ข้อมูลมาเยอะเกิน

หักคะแนน เจ้าข้า เยอะเกินน่าเบื่อ

ช่วงต้นๆ กลางๆ อ่านได้สนุก ลื่นไหลดีมาก
ตอนจบ. คือ...ไร้ความตื่นเต้น
100 หน้าสุดท้าย อ่านแล้วหลับ อ่านแล้วหลับ อยู่ 3 วัน

สุดท้ายเข็นจบจนได้
แต่ยังยืนยันว่าเล่มนี้อ่านได้สนุกดีค่ะ

[Wanyiwa · Rating 5 out of 5]

เป็นนิยายที่หยิบเอานิทานพื้นบ้านจักรๆวงศ์ๆมาเล่าใหม่ได้น่าสนใจดีค่ะ อย่างที่ผู้เขียนบอกไว้ที่หน้าคำนำว่า"พระปิ่นทอง"ที่เป็นพระเอก"แก้วหน้าม้า"นั้น เป็นพระเอกที่แย่ที่สุดในบรรดาวรรณคดีไทยทั้งหลาย และก็ไม่เข้าใจจริงๆว่าพระเอกแบบนี้จะเป็นกษัตริย์ที่ดีต่อไปในภายภาคหน้าได้ยังไง ว่าแล้วผู้เขียนก็เลยจัดการเขียนพระปิ่นทองในรูปแบบใหม่ให้ไฉไลกว่าเดิม

ซึ่งผู้เขียนทำได้ไม่ผิดหวังเลยค่ะ เราอ่านเรื่องนี้แบบติดหนึ่บมาก นางเอกเรื่องนี้เก่งและเท่ไม่แพ้นางเอกแก้วหน้าม้าในต้นฉบับเลย แต่พระเอกยิ่งเท่กว่ามาก ยิ่งมาแนวขรึมๆเงียบๆแต่เวลาหวานนั้นก็พาให้ทั้งนางเอกและคนอ่านชวนกันละลายอยู่ตรงนั้นเลยค่ะ นอกจากตัวละครที่ชวนประทับใจแล้ว ต้องยกความดีให้กับโครงเรื่องและบทสนทนาของเรื่องค่ะ ผู้เขียนวางโครงเรื่องได้ดีมาก รู้จักวางบทเพื่อสร้างความลุ้นระทึกให้คนอ่าน และวางสมดุลระหว่างบทบรรยายและบทสนทนาได้ดีมาก แถมยังทำให้คนอ่านเชื่อได้หมดหัวใจว่าทั้งพระเอกและนางเอกเป็นคนเก่งจริงๆ ความเป็นคนเก่งของพระเอกและนางเอกก็เป็นสิ่งที่มีที่มาที่ไปและสร้างความน่าเชื่อถือให้กับตัวละครได้ดีค่ะ แถมยังตอบโจทย์และอุดรูรั่วของการกระโดดข้ามไปยังอีกภพหนึ่งของนางเอกด้วยคำอธิบายที่มีความเป็นไปได้และน่าสนใจไม่น้อยเลย

เนื้อเรื่องอัดแน่นและเนื้อหาจัดเต็มจริงๆค่ะเรื่องนี้ ซึ่งไม่ควรพลาดอย่างแรง แนะนำว่าให้ซื้อฉบับปรับปรุงที่เป็นการตีพิมพ์ครั้งที่ 3 เป็นต้นไปนะคะ เพราะทราบมาว่าเกิดความผิดพลาดในการตีพิมพ์ครั้งที่ 1-2 ค่ะ

[Mookie Engeseth · Rating 5 out of 5]

เคยอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกตอนประมาณปี 56 จำได้แม่นอยู่สองอย่างคือ เป็นหนังสือที่หนามากกกกก ตั้ง 700 กว่าหน้า กับเป็นนิยายที่สนุกมากกกกก จนจำขึ้นใจ

4 ปีผ่านไป หลังผ่านกระแสนิยายย้อนยุค หรือวิญญาณไปเข้าร่าง กับพวกนิยายจีนที่เข้ามามีบทบาทมากมาย ซึ่งทำให้คนอ่านหลาย ๆ คนที่พอหันไปอ่านนิยายจีนแล้ว กลับมาอ่านนิยายไทยก็ดูเหมือนจะเบาไป ตัวเองก็เป็นหนึ่งในคนกลุ่มนั้น ทำให้นักเขียนไทยในดวงใจที่ยังเหลือและติดตาม มีเพียงจำนวนนับนิ้วได้ แต่สุชาคริยาเป็นนักเขียนประจำที่ยังติดทำเนียบท็อปชาร์ตของตัวเอง ที่แม้นาน ๆ ออกงานมาให้อ่านที แต่ก็ต้องติดตามทุกเรื่อง

เมื่อพักตร์อสูรถูกนำมารีปริ้นต์ทำมือวางขายใหม่ในเดือนนี้ และมีเพิ่มตอนพิเศษให้อ่านอีก 4 ตอน เราเลยต้องไปรื้อเรื่องนี้กลับมาอ่านใหม่อีกครั้งเมื่อคืน อ่านจบจึงอดไม่ได้ที่จะเก็บมาเม้าท์ให้ฟัง

เรื่องย่อ แบบสปอยล์น้อยที่สุด
เพชรน้ำค้าง อายุ 27 ปี อาชีพเป็นช่างแต่งหน้าเอฟเฟคต์ โดนยิงเพราะช่วยอาแปะข้างบ้านตอนถูกปล้น จนวิญญาณหลุดออกจากร่างทะลุมิติย้อนไปในยุคโบราณ (เป็นเมืองสมมติในจินตนาการ) ณ แคว้นมิถิลา (น่าจะเป็นคนละเมืองกับแก้วหน้าม้าและพระปิ่นทอง) ไปเข้าร่างเด็กน้อยอุษามันตรา อายุ 3 ขวบ ซึ่งเจ็บป่วยออด ๆ แอด ๆ มาตั้งแต่เกิด ซ้ำยังไม่ยอมพูด บิดาคือนายช่างโชติระเส ทายาทโรงหล่อมนสิการ ซึ่งเป็นโรงหล่อโลหะที่ใหญ่และมีอิทธิพลมากในมิถิลานคร มารดาคือนางตยาวดี เป็นเมียเอกซึ่งไม่เคยได้รับความรักและความสนใจ เพราะท่านโชติระเสนั้นทั้งรักและหลงเมียรอง
ตามพล็อตนิยายวิญญาณย้อนยุค พอฟื้นขึ้นมาในร่างเด็ก เธอก็เริ่มใช้ความสามารถของตนเองแก้ไขปัญหาให้แม่ ออดอ้อน เอาใจจนพ่อหันมารักและใส่ใจ พูดจาฉะฉานเกินเด็ก เฉลียวฉลาดที่สุดในบรรดาลูก 8 คน จนท่านปู่ยอมให้เข้าไปช่วยงานในโรงหล่อ และพ่อก็สอนให้ร่ำเรียนเข��ยนอ่าน อุษามันตราก็ใช้วิชาความรู้ของคนยุคใหม่ พร้อมกับงัดมารยาหลายร้อยเล่มเกวียนออกมาเพื่อใช้ในการอยู่รอดของตัวเองและมารดา

ตอนอายุ 6 ขวบ ช่วยเหลือกิจการของครอบครัวในภาวะวิกฤติ เมื่อปู่ตาย พ่อติดการพนัน จนเกือบล่มจม เป็นหนี้พ่อค้าวาณิชย์ใหญ่ชื่อ พะลัญจะ อายุ 25 ปี ซึ่งต่อไปจะมีบทบาทสำคัญเป็นตัวร้ายไปตลอดเรื่อง

เริ่มค้าขายตอน 7 ขวบด้วยความช่วยเหลือของท่านตา และปล่อยข่าวว่าตนเองเสียโฉม จนต้องปิดบังใบหน้า เพราะในความเป็นจริงนั้นเป็นหญิงที่งดงามชนิดล่มบ้านล่มเมือง
บิดานำไปฝากตัวเป็นศิษย์สำนักท่านครูวัฑฒะโกซึ่งเลื่องชื่อด้านศาสตร์การปกครอง วิชาการต่อสู้และวิทยาการต่าง ๆ เป็นที่นิยมของบุคคลชั้นสูงและกษัตริย์รวมถึงพระจุฑามณีมาศ องค์รัชทายาทแห่งมิถิลานครด้วย ซึ่งทั้งคู่ได้พบกันครั้งแรกที่นี่
บิดาจึงให้ปลอมตัวเป็นเด็กชายภายใต้ชื่อ อุษะ เพื่อเข้าเรียน ด้วยความเก่งกาจใช้เวลาไม่นานก็กลายเป็นศิษย์เอกของท่านครู สำเร็จตำราพิชัยสงคราม และศิลปะการต่อสู้จนมีชื่อเสียงเลื่องลือ นางใช้ฝีมือจากการเป็นช่างแต่งหน้า ตกแต่งสร้างบาดแผลบนใบหน้าตนเองให้เสียโฉม และพอโตขึ้นเรื่อย ๆ ก็ทำหน้ากากที่ท่านครูวัฑฒะโกเรียกว่า ‘พักตร์อสูร’

อายุครบ 12 ถึงวัยที่ต้องหมั้นหมาย พระเจ้าวิเทหะกษัตริย์แห่งมิถิลานคร เรียกตัวให้เข้าวังเพื่อกำหนดดูตัวหมั้นหมายกับพระจุฑามณีมาศ เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองพบกันแบบเป็นทางการ แล้วมีการปะทะฝีปากกัน เพราะอุษาไม่ยอมหมั้น แต่พระเอกก็ตื๊อจัง แถมต้อนจนนางจนมุม หมดทางหนี ต้องหมั้นหมายไว้แบบไม่กำหนดระยะเวลา จนกว่านางจะยินยอมพร้อมใจแต่งงานด้วยตนเอง

ตอนอายุ 19 เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในแผ่นดินมิถิลานคร ทั้งราชวงศ์ของพระเจ้าวิเทหะถูกปลงพระชนม์โดยกบฏ สุสุทโธมหาอำมาตย์ บ้านเมืองไพร่ฟ้าเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า

ระหว่างการเดินทางไปค้าขายอุษามันตราได้ช่วยชีวิต ‘ปิ่น’ ชายที่บาดเจ็บสาหัสจากการถูกรุมทำร้ายเอาไว้ อุษาจับพี่ปิ่นปลอมตัวเป็นหญิงและพาตัวไปรักษาต่อที่เรือนโดยอ้างว่าเป็นญาติผู้หญิงมาจากไพศาลี
เรื่องราวที่ซับซ้อนขึ้นเพราะสุสุทโธอยากได้ตัวอุษามนัตราเพราะความเฉลียวฉลาดและบารมีของมนสิการ จึงใช้อิทธิพลบีบจนบิดาและท่านครูต้องช่วยกันวางอุบายหาทางให้อุษาออกเรือนไปกับพี่ปิ่น ซึ่งความจริงคือพระจุฑามณีมาศที่รอดชีวิต
หลังจากนี้ก็เป็นเรื่องการต่อสู้ ชิงไหวชิงพริบเพื่อเอาตัวรอดและช่วงชิงบัลลังก์คืน และตัวร้ายอีกตัวที่กลับมามีบทบาทสำคัญคือพะลัญจะ ซึ่งหลงใหลคลั่งไคล้อุษามันตราและทำทุกทางเพื่อให้ได้นางไปครอง
ท้ายที่สุดเรื่องจะลงเอยยังไงคงต้องไปอ่านกันเอาเอง แต่บอกได้ว่า Happy ending

*****

สรุปได้ว่าพักตร์อสูรเป็นนิยายดราม่าที่ไม่หนักมาก แต่มีครบทุกรส ทั้งโรมานซ์และการชิงไหวชิงพริบ เป็นนิยายที่เรียกได้เต็มปากว่าคือวรรณกรรมชั้นเยี่ยมอีกชิ้นหนึ่ง เพราะนอกจากเนื้อหาที่ผู้เขียนวางพล็อตได้แปลกใหม่ในช่วงเวลานั้น (อย่าลืมว่าเรื่องนี้เขียนเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ก่อนที่กระแสนิยายย้อนยุคจะฮิตกันแบบเป็นจริงเป็นจังขนาดตอนนี้) โครงเรื่องที่วางไว้อย่างมีระเบียบ มีขั้นมีตอน เห็นถึงการวางแผนที่ดี หนังสือที่ยาว 700 กว่าหน้า แต่ไม่มีการหลุดออกทะเล ทุกบทกระชับ เต็มไปด้วยเนื้อหาที่ทั้งเสริมและต่อขยายซึ่งกันและกันอย่างมีเหตุมีผลและสมจริง เมื่อเปิดอ่านหน้าแรกแล้ว เดาทางตอนจบไม่ถูกว่าผู้เขียนกำลังจะนำเราไปตรงไหน
ที่ต้องชื่นชมมาก คือความคิดของผู้เขียน ซึ่งต้องมีความรู้และความเข้าใจชีวิตที่กว้างขวาง จึงสามารถร้อยเรียงเรื่องราวแบบนี้ออกมาได้อย่างลึกซึ้งมากเกินกว่าคำว่านิยาย แต่จุดที่สำคัญกว่า ก็คือสามารถถ่ายทอดออกมาให้เข้าใจง่าย เราผู้อ่านสัมผัสถึงความตั้งใจเกินร้อยในงานชิ้นนี้

ส่วนที่โดดเด่นมากที่สุดคือ ความสามารถในการใช้ภาษาไทย ประโยคสนทนาและถ้อยคำที่สละสลวย ส่วนที่คล้องจองก็ไพเราะแต่ไม่เวิ่นเว้อหรือใช้ศัพท์แสงที่คนความรู้น้อยอย่างเราพอจะเข้าใจและเข้าถึงได้
อ่านไปก็ยิ่งรู้สึกภูมิใจในความเป็นไทยและความสวยงามของภาษาไทย ทำให้เราเองที่คุ้นเคยกับความกระด้างของภาษาในยุคปัจจุบันจนลืมไปว่า อรรถรสของการเสพภาษาที่สวยงามนั้น มันละมุนละไมจริง ๆ

ทุกบททุกตอนมีรายละเอียดที่เรียกได้เต็มปากว่าประณีตบรรจง ทั้งจุดหลักและจุดปลีกย่อย ตัวอย่างเช่น ห้องอาบน้ำมีตุ่มกี่ใบ แบบไหน มีผ้ายก ผ้าตาด สนับเพลาอย่างไรบ้าง มีการเตรียมข้อมูลที่แน่นมาก ทั้งราชาศัพท์ เกร็ดความรู้ปลีกย่อย วัฒนธรรม ด้านการวางกลยุทธ์จากตำราพิชัยสงครามหลายแขนง ข้อมูลหลักธรรมในพระพุทธศาสนา เชิงอรรถที่สอดแทรกเป็นระยะ ๆ มีแม้กระทั่งโคลงโลกนิติ หากจะบอกว่าผู้เขียนจบเอกภาษาไทยได้เกียรตินิยมก็จะไม่สงสัยเลย ที่สำคัญคือการทำได้อย่างลงตัวและสมดุล ไม่หนักเกิน ไม่น้อยเกิน วิธีการถ่ายทอดที่ทำให้เรื่องเหล่านี้ไม่น่าเบื่อ อันนี้คือความสามารถของนักเขียนชั้นครู
ชื่อตัวละครแต่ละตัวก็เพราะและมีความหมายที่ดี หากเราคิดจะมีลูกอีกสักคน (ตอนอายุปูนนี้) คงจะขอให้คุณสุชาคริยาช่วยตั้งชื่อให้แน่ ๆ

ส่วนที่ชอบมากที่สุดคือความน่ารักของพระเอก คารมการจีบสาวแบบที่ถ้าใครไม่ตัวอ่อนใจละลายก็คงใจแข็งผิดมนุษย์มนา พระจุฑามณีมาศผู้แสนเข้มแข็ง สุภาพ แต่อ่อนโยน (ที่สำคัญคือหล่อมาก) ให้เกียรติ ทะนุถนอมสาวเจ้าว่ารักเหลือเกิน เจ้าบทเจ้ากลอน เจ้าสำบัดสำนวน ออดอ้อนรำพัน ฉอเลาะจนอยากได้ชายอย่างพระจุฑามณีมาศมาเคียงใจบ้าง

ขออนุญาตยกบางช่วงบางตอนมาเป็นตัวอย่าง
ตอนพระจุฑามณีมาศกับอุษามันตราแต่งงาน ได้นอนร่วมหอเป็นครั้งแรก
“อุษาฟ้าพร่าง สดใส
อุษาฤกษ์ชื่นใจ สุขศาสตร์
อุษางามสดใส เสกสุข
มันตราอุษาสวาท แนบเนื้อ นอนหนุน”
“จงนอนเถิดเจ้าเอย พี่จักกล่อมขวัญตา อ้อมแขนพี่ละเมอหา รอเพลาเจ้านอนหนุน
บัดนี้น้องเจ้าอยู่ในอก ซบแนบเนื้อละมุน พี่โอบเจ้าเนื้อนพคุณ เป็นศรีแก่พี่เอย”

นอกจากนั้นแล้ว ยังมีมุกที่พระเอกช่างหยอดได้น่าหยิก เจ้าชู้กรุ้มกริ่ม
“เรือนอาบน้ำจักไหม้ด้วยไฟสิเน่หาแล้ว เจ้าเอ๋ย”
“ฝึกแบกพี่บ่อยๆ เจ้าจักได้แข็งแรง...มิดีดอกฤา..เจ้าเอย”

แม้กระทั่งการบรรยายบทเลิฟซีน ผู้เขียนก็ทำได้ละมุนละไม ดื่มด่ำ สวยงาม แบบคนที่รอลุ้นข้างเตียงอย่างเราไม่ผิดหวัง เพราะส่วนใหญ่นิยายที่ใช้ภาษาโบราณมาก ๆ น้อยเรื่องนักที่จะมีบทเลิฟซีน อย่างมากก็เอนตัวลงนอน แล้วแพนกล้องไปหัวเตียงอะไรประมาณนั้น

อ่านจบไปทั้งเรื่อง นอกจากความสนุกของเนื้อหาแล้ว ภาษาที่สละสลวยในเรื่องนี้ก็ละมุนจนอ่านแล้วอิ่มใจ
นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับคนที่ชอบเรื่องราวเนื้อหาที่รวบรัด หรือคนที่ชอบเรื่องราวที่อ่านง่าย แต่สำหรับคนที่มองหานิยายคุณภาพมาอ่านสักเรื่อง พักตร์อสูร เป็นเรื่องที่ควรค่าอย่างยิ่งกับการอ่านแล้วเก็บขึ้นหิ้งเป็นนิยายในดวงใจ แล้วก็อยากบอกต่อให้คนที่รักการอ่านไม่พลาดงานชิ้นนี้

[Zin · Rating 5 out of 5]

สนุก ครบรส มีทุกอารมณ์ พระเอกหวานกับนางเอกมากๆ อ่านไปจิกหมอนไป คิดว่าตัวเองเป็นนางเอก 5555
คนเขียนทำการบ้านได้ดีมากค่ะ พลอตเรื่องได้ดีมากเชื่อมโยงเนื้อหาได้สนุกค่ะ แต่มีติดขัดตรงคำลงท้ายที่ใช้คำว่า เจ้าข้า ทุกคนใช้คำว่าเจ้าข้าหมด อ่านตอนแรกรู้สึกแปลกๆ แต่พออ่านไปซักพักเริ่มชิน อ่านแล้ววางไม่���งเลย ไม่ผิดหวังจริงๆค่ะ อ่านอีบุคเสร็จแล้วต้องรีบหาซื้อหนังสือมาเก็บไว้เลยทีเดียว

[Srijantra · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องของโลกคู่ขนานที่ผู้เขียน เล่าเรื่องได้สนุกมาก เดาได้ยาก อ่านแล้วชวนให้ติดตาม จบได้ดี

[Windy CC · Rating 5 out of 5]

สนุกมากค่ะ แต่งได้ดีมากจริงๆ ช่วงแรกๆรู้สึกแปลกกับคำว่า เจ้าข้า แต่พออ่านไปเรื่อยๆเราดันติดคำว่า เจ้าข้า แทนซะงั้น 555
เรื่องนี้นางเอกฉลาด รู้จักเอาตัวรอด พระเอกก็น่ารัก ละมุนมาก เก็บขึ้นหิ้งเลยค่ะ ประทับใจค่ะ

[Afternoon · Rating 3 out of 5]

มีแต่คนบอกว่าสนุกมาก เลยต้องตามรีวิวซะหน่อย เป็นนิยายเรื่องหนึ่งที่ยาวมากกกก อ่านจบพบว่ายังไม่ค่อยถูกจริตเท่าไหร่ คือโครงเรื่องอาจจะไม่ได้แปลกแหวกแนวมากมาย คือแนวนางเอกไปโผล่ปุ๊บปั๊บแบบย้อนอดีตปัจจุบันอนาคต แต่การดำเนินเรื่องถือว่าทำได้ดี เรื่องนี้ออกจะโฟกัสที่นางเอกซะเป็นหลัก พระเอกมีมาให้คนอ่านกระชุ่มกระชวยหัวใจเบาๆพอให้เรื่องมันมีความฟินนิดๆหน่อยๆ ส่วนตัวอ่านข้ามไปเยอะมาก โดยเฉพาะช่วงท้ายๆเพราะมีการอรรถาธิบายค่อนข้างเยอะจนขี้เกียจอ่าน แอบน้ำตาซึมตอนไคลเเม็กใกล้จบเหมือนกันนะ แต่ยังไม่สุดขอหยุดไว้แค่สามดาวพอ โหลดเรื่องสารัตถะรักมาแล้วนะ แต่คิดว่าคงไม่อ่านต่อแล้วแหละ เข้ากองดองไปเลย ไว้คนอ่านเหงาใจจัดๆอาจขุดขึ้นมาอ่าน

[Pairash Pleanmalai · Rating 5 out of 5]

เลือกอ่านเรื่องนี้เพราะมีคำชมเยอะจริงๆ
หนังสือหนาพอควรและตามหาซื้อไม่ได้ เลยซื้อจาก Meb อ่านแบบ e-book
เริ่มอ่านได้ไม่กี่หน้า ก็มีลางแล้วว่า ไม่ผิดหวังจริงๆ อ่านแบบเพลินดี
ผู้เขียนดำเนินเรื่องแบบละเอียดๆ...ค่อยๆเคลื่อนเนื้อเรื่องไปทีละนิด บรรยายเรื่องได้ละเอียด
การดำเนินเรื่องไม่รู้สึกว่าผ่านไปวันๆ แต่จะมีที่มาที่ไปชัดเจน
โดยอยู่ในมุมมองความคิดของนางเอกตลอดเรื่องกว่า 90% ทำให้ผู้อ่านเข้าใจตัวเอกได้ดีสุดๆ
ตั้งแต่เด็กน้อยจนแก่เลยทีเดียว แถมตัวเอกก็มีบุคลิกที่สมบูรณ์ทุกด้าน ผู้อ่านต้องหลงรักตัวนางเอกทุกคนแน่นอน
ที่สำคัญ น่าจะเป็นนางเอกในนิยายที่สวยที่สุดสะด้วย

[BowEiyaEita · Rating 4 out of 5]

นางเอกเพชรน้ำค้างถูกโดนยิง เลยไปฟื้นในอีกโชกและอีกร่างเป็นอุษามันตราวัย3ขวบ และอยู่ยาวจนเกือบตายอีกรอบ ย้อนกลับมาเป็นเพชรน้ำค้าง ใช้ชีวิตแบบเหงาๆอีกหลายปี จนตายและไปเป็นอุษามันตราต่อ
ภาษาสวย เขียนดี เรื่องยาว รายละเอียดเยอะ สนุกน่าติดตาม ตอนเป็นอุษามันตรา ก็ฉลาด สวย จนต้องหาทางป้องกันตัวเองและครอบครัว พระเอกเป็นองค์รัชทายาทรูปหล่อ รักเดียวใจเดียว หวานมากๆ

[Pink'Panda Aholic · Rating 4 out of 5]

เนื้อเรื่องสนุกมากค่ะ นักเขียนทำการบ้านมาดีมากๆ ติดอยู่แค่การพูด เจ้าข้า รู้สึกว่าแปลกๆ เพราะจะชายหญิง ยศจะสูงหรือต่ำ ก็พูดเจ้าข้าหมด หลังๆเลยอ่านคำนี้ผ่านๆ ค่ะ

[Phorn Jra · Rating 4 out of 5]

สนุก นางเอกฉลาด อ่านทะลุ มีสติ อ่านแล้วอยากเป็นนางเอกจัง แต่ก็ไม่เอาดีกว่า เกือบเอาชีวิตตัวเองไปเจอกับเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงกลัว

[Leena · Rating 5 out of 5]

รักค่ะ

[Benjamas Phujit · Rating 4 out of 5]

สนุกใช้ได้แต่ชอบ “ปฐภูมิภักดิ์”
โครงเรื่อง นางเอกดูเก่งเกินจริงไปนิดเพราะรู้ทุกศาสตร์
ตัวพระเอกดูบทบาทน้อยกว่า
ผู้เรื่องสนุกเห็นความผูกพันธ์ของครอบครัว

[Biaza44 · Rating 5 out of 5]

อ่านนานแล้ว แต่เพราะเรื่องนี้ทำให้ชอบผลงานของ นข. มาก เรื่องนี้สนุกจริง ออกแนวแฟนตาซีย้อนยุค หลายๆชอบมากจริง พระเอกข้าตัวแพงหน่อย กว่าจะออก ออกมาแต่ละทีก็หลงเมียสุดๆ

[daoluvftcat · Rating 5 out of 5]

ลังเลมานานมากว่าจะอ่านเรื่องนี้ดีไหม กลัวว่าภาษาจะโบราณไป กลัวนั่นนู่นนี่ พออ่านจบแล้วเสียดายมาก ชั้นไปอยู่ที่ไหนมา ทำไมเพิ่งมาอ่านเรื่องนี้
พักตร์อสูร เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในโลกๆหนึ่งที่เกือบจะเป็นโลกอดีตของเรา แต่ไม่มีกรุงศรีอยุธยา ไม่มีธนบุรี เรื่องนี้มีแต่เมืองมิถิลา เมืองพาราณสี นางเอกของเรา ฟ้าน้ำค้างอายุ 27 เกิดเหตุร้ายในโลกปัจจุบันจนบาดเจ็บ จนตื่นมาในร่างของอุษามันตรา อายุ3ขวบ แถมชื่อเมืองต่างๆก็ไม่คุ้นเลย นางก็ต้องหาวิธีเอาตัวรอด หนึ่งจากการที่เป็นลูกที่เกิดจากแม่ที่พ่อไม่รัก กลัวว่าจะโดนเมียรองคนโปรดของพ่อใส่ร้ายจนอยู่ยาก สองคือพออายุ12 ผู้หญิงที่นั่นต้องถูกหมั้นหมาย พอ14แต่งงาน แต่นางเอกของเราไม่อยากแต่งงาน อยากยืนด้วยลำแข้งตัวเอง เหมือนโลกเดิม อยากศึกษาเล่าเรียน และเข็ดกับความรัก เรื่องที่สามคืออุษามันตรา เด็กคนนี้หน้าตาดีเกินไป ก็เลยต้องปกปิดใบหน้าที่แท้จริงเอาไว้ เรื่องราวเยอะแยะมากมายตั้งแต่อุษามันตราเด็กจนโต สเกลปัญหาของนางที่รอให้นางไปแก้มีตั้งแต่เรื่องของตัวเองกับแม่ เรื่องของกิจการในบ้าน เรื่องของชุมชน จนสุดท้ายคือเรื่องของเมืองเลยว่างั้น
ตัวละครอุษามันตรา (หรือฟ้าน้ำค้างในร่างอุษามันตรา) เป็นคนฉลาด เด็ดเดี่ยว กล้าหาญ รักไม่ยุ่งมุ่งแต่เรื่องของตัวเองให้รอด เรางงอย่างเดียวว่าจากคนธรรมดาโลกปัจจุบัน พอมาโลกนี้ทำไมมันอัจฉริยะได้ทุกเรื่องเลยหว่า เรื่องปัญญาความรู้ยังพอเข้าใจได้ว่าก็ได้เรียนไง แต่เรื่องฟันดาบ ขี่ม้า ถึงเรียนก็ไม่น่าจะเก่งกว่าผู้ชายได้ไหม
พระเอกที่รักของเรา พระจุฑามณีมาศ ช่วงคร��่งแรกของเรื่องออกมาเหมือนเป็นดารารับเชิญ มีบทแว๊บๆแล้วก็ไป เป็นบทให้พบเจอนางเอกแล้วก็ประทับใจ แต่เราเริ่มประทับใจเองก็ตอนที่ตีฝีปากกับนางเอกให้รับหมั้นนี่แหละ พี่ท่านเล่นซะนางเอกไปไม่เป็นเลย ยิ่งพอตอนโตที่ได้รับค่าตัวเต็ม พระจุฑามณีมาศที่รักก็เกี้ยวนางเอกทุกครั้งที่มีโอกาสเลยแม่ เหมือนชดเชยที่มาช้าไปครึ่งเรื่อง จีบรัวๆจนคนอ่านอย่างเรายังเ���ินเลย จีบขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้ ยังไงนางเอกก็ต้องใจอ่อนละว้า
ชอบมากเลยสำหรับเรื่องนี้ แม้ว่าครึ่งแรกจะเป็นเรื่องครอบครัวนางเอกล้วนๆ ไม่มีเรื่องรักๆของนางเอกเลย แต่คนเขียนก็เขียนได้น่าอ่านมาก อ่านไม่เบื่อ ไม่อยากเร่งอ่านเลย พอครึ่งหลังมีเรื่องรักเรื่องสงครามก็สนุกขึ้นไปอีก สนุกทุกพาร์ทเลย ภาษาก็ไม่ได้โบราณอย่างที่กลัว มีการใช้คำให้โบราณนิดๆให้ได้กลิ่นอายความโบราณ สรุปว่ารักเลยเจ้าข้า รักพระจุฑามณีมาศด้วย ติดนี้ดเดียวเรื่องอายุนางเอก ใครว่าอายุไม่สำคัญสำหรับความรัก แต่ถ้าขนาดนางเอกในเรื่องนี้ เราว่าต้องมีเอ๊ะๆบ้างแหละ อายุ27 มาเข้าร่าง 3ขวบ อยู่จนอายุ 19 (27+19=46) แล้วยังมีอยู่จน 90 อีก (136 ปี!!) แม่เจ้า อายุขนาดนั้น รักพระเอกอายุ 25 ลงได้ไง

[Jidapa · Rating 4 out of 5]

นางเอกเป็นสาวผู้ผิดหวังในความรัก ถูกโจรที่มาปล้นบ้านข้างๆยิง และได้ย้อนยุคไปเกิดในสมัยโบราณ เมืองมิถิลา ตอนแรกนึกว่าในสมัยพุทธกาล เพราะมีเมืองไพสาลีด้วย คาดว่าจะได้อ่านวัฒนธรรมแขกๆ แต่ก็คือไทยๆนี่ล่ะค่ะ นางเอกไปเข้าร่างเด็กทารก ค่อยๆเติบโตมา หนังสือหนา700 กว่าหน้า เลยมีเวลา เล่าเรื่องได้ดี ลื่นไหล ข้อมูลแน่น ละเอียด แต่บางครั้งรายละเอียดก็มากเกินไปจนกลายเป็นอืดๆ อ่านไปๆก็มีสะดุดๆ ตรงภาษาพูดค่ะ คำลงท้ายประโยคว่าเจ้าข้านั้น บ่าวพูดกับนายก็ลงท้ายว่าเจ้าข้า นายพูดกับบ่าวก็ใช้เจ้าข้า สามัญชนพูดกับกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์ก็ใช้เจ้าข้า เชื้อพระวงศ์พูดกับสามัญชนก็ลงท้ายว่าเจ้าข้าเช่นกัน เช่นพรัเอกซึ่งเป็นเจ้าฟ้า พูดกับนางเอกซึ่งเป็นสามัญชน ชายหญิงใช้เจ้าข้าหมด ทำอารมณ์เราสะดุด ขัดๆ แต่เนื้อเรื่องดี พล็อตเรื่องดี ชอบพระเอกมาก เป็นผู้ชายประเสริฐยิ่ง บทหวานจะมีหลังๆแต่ก็หวานจับใจ บทรักก็ละเมียดละไมสวยงาม ไม่โฉ่งฉ่างหรือบรรยายแบบอย่างว่าอ่ะนะ ละไว้ในฐานเข้าใจ สรุปว่าแนะนำให้อ่านค่ะ สนุก

[ChibiMo · Rating 3 out of 5]

สนุกดี ชอบบรรยากาศจักร ๆ วงศ์ ๆ แบบไทยซึ่งเราว่ามันมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร แล้วคือนักเขียนทำการบ้านมาดีมาก การสร้างเมืองเอย วัฒนธรรมอะไรเอยคือสมจริงมาก ภาษาสวยมากกก ละเมียดมากกก อ่านแล้วรุ้สึกเหมือนอ่านวรรณคดี แต่ข้อเสียคือเรื่องก็ยืดมาก เอื่อยมากเช่นกัน เนื้อเรื่องจริงๆ ทำให้กระชับกว่านี้ได้อีก อ่านไปครึ่งเล่มแล้วเนือยมาก นี่แทบจะอ่านผ่านๆ ส่วนนางเอกก็แมรี่ซูมากอ่ะในความรู้สึก คนอะไรจะเพอร์เฟคขนาดนั้น

[หยดน้ำผึ้ง · Rating 5 out of 5]

นิยายย้อนยุคขึ้นหิ้งอีกเรื่องหนึ่งของเรา

ชอบมากๆ เพราะเนื้อหามันเริ่มตั้งแต่นางเอกวิญญาณเข้ามาอยู่ในร่างทารกจนค่อยๆ เติบโตเป็นสาว
จึงค่อยๆ เรียนรู้การใช้ชีวิตและวัฒนธรรมใหม่ๆ และกลมกลืนไปกับมัน

ชอบการดำเนินเรื่องช่วงแรกด้วย เพราะเป็นเนื้อหาเกี่ยวกับปัญหาในครอบครัว
แต่เราแอบขัดใจนิดนึงช่วงท้ายๆ แต่ถือว่าเป็นเรื่องที่ชอบมากที่สุดเรื่องหนึ่งเลย :)

[พอลลี่ · Rating 3 out of 5]

โอ้ว เป็นนิยายเล่มแรกที่หนาขนาดนี้แล้วหยิบมาอ่าน2วันจบ "พ่อปิ่น" ช่างน่ารักน่าทนุถนอม จริงๆอยากมีเป็นของตัวเองบ้าง เป็นนิยายการเมือง ความรัก อ่านได้เพลินดี แต่ก็มีข้ามๆตอนการเมืองบ้างแบบว่าส่วนตัวไม่ชอบการเมือง ข้ามอ่านไปตอนที่พ่อปิ่นเค้ารุกจีบนางเอกสนุกดี อิอิ มีคนบอกหนุกมากๆ แต่อ่านจบแล้วก็แค่โอเคนะ สนุกแต่ว่ายังไม่ที่สุด อยากให้ทักขิเณเป็นพระเอกบ้างอ่ะ เนอะ ให้ 3.8 คะแนนเรื่องนี้

[Nattapan · Rating 3 out of 5]

It's fun, but in some aspects, they're unbelievable.

[Pp_k · Rating 4 out of 5]

ช่วงต้น-กลางเรื่องน่าติดตาม เดินเรื่องได้สนุก... แต่ท้ายๆเพลียอ่ะ

[Kris KR]

I like. I love

[Phenphan Punlertwongsakul · Rating 5 out of 5]

สนุกครบรสมากๆเสียดายที่เพิ่งหยิบมาอ่านดองไว้ซะนานเลยพลาดของดีคนอต่งหาข้อมูลมาแน่มากๆเสียเายตัวหนังสือเล็กไปหน่อยแต่เข้าใจว่าถ้าเป็นขนาดตัวปกติคงต้องออกเป็น2เล่ม