คดีฆาตกรรมสิบคนบาป

by Aya Imamura, 今邑 彩, พัชราพร แก้วกฤษฎางค์ (Translator)

สมาชิกชมรมถูกฆาตกรรมทีละคนตามลำดับและวิธีการเดียวกับในบทละครที่พวกเขากำลังแสดง ประธานชมรมและอาจารย์ที่ปรึกษาต้องเผชิญหน้ากับฆาตกรที่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใคร

งานฉลองครบรอบหนึ่งร้อยปีโรงเรียนสตรีชื่อดัง ทุกสายตาต่างจับจ้องละครเวทีแนวฆาตกรรมของชมรมการแสดง แต่แล้วเวทีกลับรูดม่านปิดกระทันหันแบบไร้ตอนจบ เมื่อหนึ่งในสิบนักแสดงดื่มยาพิษตายกลางเวที โหมโรงสู่ฆาตกรรมเรื่องยาวบทใหม่บนเค้าโครงเรื่องเดิม

สิบคนบาปผู้ถูกพิพากษาชะตาด้วยเลือด คนหนึ่งนอนไม่ตื่น คนหนึ่งตัวขาดเป็นสองท่อน สมาชิกชมรมทยอยพบจุดจบสยองตามบทบาทในละคร ทว่าหัวหน้าชมรมอย่างโคยูกิขอฝืนชะตาตลบหลังคนร้าย โดยหารู้ไม่ว่าเกมชำระบาปครั้งนี้อาจไม่มีผู้บริสุทธิ์ตัวจริง

Genres: Fiction, Japanese Literature

296 pages, Paperback

First published November 1, 1996

About the author

Associated Names:
* Aya Imamura
* 今邑 彩 (Japanese Profile)

Reviews

[Mook · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องราวซ้อนในอีกเรื่องราวอีกทีนึง ลำดับคนตายไล่เรียงตามนักเรียนหญิงที่สวมบทบาทตามตัวละครในต้นฉบับของอกาธา คริสตี้ ซึ่งสำหรับเราที่อ่านเล่มนั้นมาก่อน รู้สึกว่าสนุกมากค่ะ ต่อให้เดาได้ว่าใครจะตายเป็นคนต่อไปแต่เหตุผลและวิธีที่แต่ละคนถูกฆ่าก็ยังทำให้น่าติดตามไปจนจบเล่มได้อยู่ดีค่ะ 4.5/5 ⭐⭐⭐⭐

[ไม้ไต่คู้ · Rating 5 out of 5]

ตอนเห็นว่านิยายเรื่องนี้เขียนมาตั้งแต่ปี 1993 ก็แอบปรามาสอยู่เบาๆ ว่ามันจะเป็นนิยายสืบสวนโบราณๆ ที่แค่หักมุมว่าฆาตกรเป็นคนที่คาดไม่ถึงรึเปล่า (ซึ่ง ณ ปัจจุบันนี้มันคงไม่มีการหักมุมตัวฆาตกรที่เราคาดไม่ถึงกันแล้วล่ะ เพราะเราผ่านกันมาหมดแล้ว ใครจะเป็นฆาตกรก็ไม่แปลกใจแล้ว)

ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นแบบนั้น จุดสำคัญจริงๆ ของมันไม่ใช่ว่า 'ใครทำ' หรือ 'ทำได้ยังไง' แต่เป็น 'ทำไปทำไม' ซึ่งประเด็นเรื่องการทำไปทำไมนี่มันทำให้สามารถเล่นกับความมืดในใจของตัวละครที่ impact ต่อความรู้สึกของคนอ่านได้ง่าย

และพอพูดถึงเรื่องด้านมืดในใจแล้ว ส่วนตัวผมค่อนข้างรู้สึกว่านิยายฝั่งญี่ปุ่นนี่เค้าพร้อมจะผลักเรื่องไปให้มันหม่น มันดาร์ค แบบไม่ยั้งมือเลย ผิดกับฝั่งตะวันตกที่ถ้าตัวเอกเป็นเด็กวัยรุ่น เรื่องมันมักจะมีการจบแบบสวยงามอยู่ประมาณหนึ่ง

[Erk · Rating 3 out of 5]

ฆาตกรรมเลียนแบบซ้อนเลียนแบบ จากเพลงกล่อมเด็ก Ten Little Indians สู่ผลงานชิ้นเอกของอกาธา คริสตี้ - And Then There Were None จนนำมาสู่...และแล้วก็ไม่เหลือใคร เล่มนี้

เนื้อเรื่องไม่มีอะไรหวือหวา สมาชิกชมรมการแสดงของโรงเรียนหญิงล้วนถูกฆาตกรรมตามลำดับ แต่จุดที่น่าสนใจของเรื่องคือเบื้องลึกเบื้องหลังมากกว่า ที่กลับมีอะไรซ่อนเงื่อนหลายอย่าง และความลึกล้ำดำมืดของจิตใจตัวละคร จนนำมาสู่โศกนาฏกรรมนี้

[Kat Sira · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้โดนป้ายยามาหนักมาก เลยคาดหวังเป็นพิเศษ อ่านจบรู้สึกว่าดี แต่ไม่สนุกเท่าที่คิด

เราชอบ and then there were none มาก ตอนแรกนึกว่าหนังสือเรื่องนี้จะเอาพล็อตเดิมมาเขียนใหม่ แต่พอเริ่มอ่านถึงรู้ว่าไม่ใช่ มีแค่การอ้างอิงเฉยๆ ส่วนเนื้อเรื่อง/ พล็อต/ แรงบันดาลใจในการฆ่า/ ตัวฆาตกร ต่างกันโดยสิ้นเชิง

********ข้างล่างสปอยมั้งคะ********

เราว่าเรื่องนี้ไม่มีจุดว้าวอ่ะ จุดหักมุมที่หักไปหักมา สำหรับเรารู้สึกว่าดี แต่มันไม่สมเหตุสมผลไง ฆาตกรฆ่าคนง่ายๆทุกศพเลย แบบหน้ากระดาษมีแค่นี้แต่ต้องฆ่าหลายคนนะ แต่ละคนเลยตายง่ายเหลือเกิน ทริกในการฆ่าก็ไม่ถูกกล่าวถึงมากนัก แรงจูงใจก็พื้นๆ

แถมเราไม่ชอบตอนจบด้วย dark ไปไหม แทนที่คุณสารวัตรจะคุยกับคุณนักเรียนดีๆ หาทางออกสวยๆ… ไม่ค่ะ ฆ่าตัวตายเฉยเลย อิหยังวะมากๆ ส่วนคุณนักเรียนก็มีปมอะไรกับชีวิตรึเปล่า จะบีบบังคับให้สารวัตรฆตตเพื่อ? ทั้งโรงพักมีตำรวจฉลาดแค่คนเดียว นอกนั้นมองไม่ออกว่าใครเป็นฆาตกรเลยรึไง

คือ ถ้านี่คือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว แล้วทำไมคุณนักเรียนไม่ตายไปด้วยล่ะ ในเมื่อตัวเองคือจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมดเลย (อ้างอิงตามจดหมายที่เขียนตอนจบ)

เข้าใจนะว่าคนเขียนตั้งใจจะทำให้คล้ายตอนจบของเรื่อง and then ที่เหยื่อรายสุดท้ายฆตตเอง แต่ถ้าจะเขียนให้คุณสารวัตรพยายามปกป้องลูกขนาดนี้นะ ทำไมไม่ฆ่าคุณนักเรียนก่อนเลย แล้วค่อยตายตามไป (ในเมื่อปูเรื่องให้รู้สึกว่าการฆ่าคนนั้นง่ายมาทั้งเรื่องแล้ว)

สรุป อ่านแล้วขัดใจค่ะ คิดว่าพล็อตไม่แน่นเท่าที่ควร แต่ถ้าถอดหัวอ่าน ไม่คาดหวังมากนักก็เพลินดีนะคะ ไม่มีจุดน่าเบื่อ เนื้อเรื่องเดินไว จบไว จุดหักมุมเยอะ

[DucklingReader · Rating 4 out of 5]

หลังอ่านจบ สดๆ ร้อน ๆ คือเป็ดชอบนะ
เนื้อเรื่องเดินเร็ว กระชับ ไม่ปล่อยให้คนอ่านหลุดโฟกัสแม้แต่นาทีเดียวค่ะ พล็อตก็มีกลิ่นอายแบบ And Then There Were None ของแม่อกาธา แต่ถูกตีความใหม่ด้วยลายเซ็นของแม่อายะ ทำให้เรื่องนี้ทั้งคม ทั้งทันสมัย และยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้ว่า มันจะไปสุดที่ตรงไหนกันแน่

ชอบที่เคารพวิธีการตุยของตัวละครมีความเหมือน/คล้ายต้นฉบับ แต่ก็มีลูกเล่นเฉพาะตัวจนรู้สึกว่าผู้เขียนตั้งใจเขียนแต่ไม่ลอกตาม และพอถึงเฉลยตัวร้าย… โอ้โห มาแนวละครคุณธรรมมากค่ะ แบบ ผิดเอง ยอมรับแล้วจ้า แง้! เบาไปไหม ตัดจบก่อนอีกไม่รู้ว่าจะโดนพิพากษาไหมอีก 555555

เป็นความแปลกใหม่ที่เป็ดไม่คิดว่าจะได้เจอ แต่ดันเวิร์กเฉยเลยค่ะ สี่ดาวค่ะ

[addie · Rating 4 out of 5]

4/5

[n · Rating 3 out of 5]

more like 2.5-2.75????????? หักมุมแปดร้อยตลบ มีจุดที่เกือบชอบ แต่ก็ไม่ชอบเท่าไหร่อยู่ดี

ก็ยังไม่เจออะไรที่ inspired จาก and then there were none ที่ชอบอยู่ดี นอย / แล้วมันต้องมีเส้นครู-นักเรียนจนได้สิน้า what would japanese media be without this / เซ็งๆ กะเหตุผลของฆาตกรหลัก มันแบบ ตกบันไดพลอยโจรไปหน่อย ชั้นคาดหวังความผิดบาป การล้างแค้นของเด็กพวกนี้ไว้อะนะ (จริงๆ ชั้นคงไม่ชอบอะไรแบบ บังเอิญฆ่าแล้วถลำไปเรื่อยๆ อะแหละ) / ยัยโคยูจิ ลงโทษตัวเองด้วยการไปเริ่มชีวิตใหม่ที่เมกา เอิ่ม / ทำไมตำรวจไม่บอกเหตุผลที่ฆ่าไอ้นักเลงไปฟะ คือโคยูจิดูจะซื้ออะเรื่องนี้ พี่ไม่เห็นต้องทำงั้นเลย / ไอ่พวกเด็กในชมรม ไว้ใจคนมากกกกกก ไม่กลัวอะไรเลย ใครบอกให้ไปไหนก็ไป แม้ว่าเพื่อนจะตายเป็นผักเป็นปลา แถมดูจะรันคิวมาถึงชั้นแล้ว แต่ก็ยัง

—bought from book fair oct 2025

[Book Beforebed_ · Rating 4 out of 5]

ในช่วงแรก ๆ เหมือนจะพล็อตไม่โดดเด่นมาก และด้วยความเรื่องนี้แต่งมานานมากแล้ว เราเลยอ่านแบบไม่ค่อยคาดหวังอะไรมาก แต่พอมาช่วงเฉลยคือก็ยังไม่พีคมากเท่าไหร่ คือมันก็ไม่ใช่คนที่คิดไว้ มีหักมุมบ้าง เป็นเรื่องปกติของนิยายสืบสวน

แต่สิ่งที่เป็นจุดเด่นของเรื่องนี้คือในตอนจบมันมีเส้นเรื่องอีกนิดที่หักมุมซ้อนเข้ามาอีก ทำให้เข้ากระจ่างถึงการกระทำของตัวละครมากขึ้น เรียกได้ว่าเก็บทุกรายละเอียดจริง ๆ รวมถึงยังแฝงข้อคิดเกี่ยวกับการกระทำของมนุษย์ว่าทุกคนต่างมีเบื้องลึก มีความลับ มีสิ่งที่อยากปกปิด เกือบทุกคนล้วนมีด้านมืดเสมอ

[เด็กแว่น · Rating 5 out of 5]

ตัวละครเยอะจัด แต่ไม่เป็นปัญหาต่อการอ่านเลย ยังไม่เคยอ่านของต้นฉบับ เลยไม่รู้ว่าสนุกไหม แต่เรื่องนี้สนุกจริง

ได้มีโอกาสสอยงานของอายะมา จำนวน 4 เล่ม เพราะมีคนป้ายยาว่าต้องอ่านงานของเค้านะ ถ้าชอบแนวสืบสวน เล่มนี้อ่านเล่มแรก ไม่ผิดหวังเลย จะอธิบายยังไงไม่ให้สปอยล์ดี เพราะมันหักมุมแล้ว แล้วหักมุมอีก คนยิ่งเยอะ ปมยิ่งซับซ้อน อาจารย์ที่ทางโรงเรียนเชิญมากล่าวที่โรงเรียน ตอนแรกก็เหมือนจะไม่มีอะไรในกอไผ่ ไปๆมาๆ ก็มีข่าวที่ไม่ดี แถมมันก็อีรุงตุงนังไปกับลูกสาวและเพื่อนที่อยู่ในชมรมการละคร แล้วก็พ่วงไปถึงครูที่โรงเรียน 5555 สนุกมาก เป็นอีกเล่มที่อ่านจบไวมาก ตอนท้ายบท ตราตรึงมาก ชอบมากครับ 55555

[Tohkittipong · Rating 5 out of 5]

และแล้วก็ไม่เหลือใคร อีกหนึ่งผลงานของอิมะมุระ อายะ
เมื่อชมรมการแสดงของโรงเรียนจัดละครเวที โดยหยิบเอาบทประพันธ์ซึ่งบอกเล่าถึงสิบคนบาปถูกเรียกมารวมตัวกันบนเกาะร้างโดยบุคคลลึกลับและถูกฆ่าตายทีละคน ทว่าละครกลับสะดุดกลางคันเมื่อเด็กสาวผู้สวมบทต้องตายด้วยยาพิษเกิดขาดใจตายกลางเวที นอกจากนี้เหล่าสมาชิกชมรมละครมีเหตุให้พบจุดจบทีละคนตามบทบาทของตัวละครในเรื่อง
หาเล่มนี้มานานแล้วอ่านจบด้วยความสนุกมากครับ ดูเหมือนนิยายฆาตกรรมต่อเนื่องทั่วๆไป แต่ผู้เขียนทำให้เราอึ้งได้มากกว่านั้นครับ

[Watcharapong Suekamnurt · Rating 4 out of 5]

งานของอิมะมุระ อายะ ถือว่าดีทุกงานรวมถึงเล่มนี้ เนื้อเรื่องเป็นการฆาตกรรมต่อเนื่องในโรงเรียนสตรีหญิงล้วน โดยเลียนแบบจากละครเวทีที่นำมาจากบทประพันธ์ของอกาธา ตัวละครเยอะแต่ไม่ถึงกับอ่านยากเท่าไหร่ ถามว่ามีเซอร์ไพส์อะไรขนาดนั้นมัั้ย..ก็ไม่มาก แต่โดยรวม ลำดับการเล่าเรื่องราวน่าติดตามตลอดทั้งเรื่อง ถ้าใครสังเกตุสักนิดอาจพอเดาฆาตกรได้ ถือว่าเป็นหนังสือที่น่าอ่าน ถ้ามีโอกาสแนะนำครับ อาจหายากและราคาแพงนิดนึง เพราะมันเริ่มแรว์:)

[colorless tazaki · Rating 4 out of 5]

และแล้วก็ไม่เหลือใคร - อิมามุระ อายะ
แทบไม่มีช่วงเวิ่นเว้อ ดำเนินคดีฉึบฉับไม่มีพัก เรื่องนี้แบบซับซ้อนในซับซ้อน คนเขียนผูกปมเก่งมาก แต่ๆๆๆ เราว่ามันเว่อไปหน่อย พวกมูลเหตุจูงใจทั้งหลายอ่ะนะ แต่โดยรวมก็อ่านเพลินๆจบได้ในรวดเดียว

[Chatree Rungsang · Rating 5 out of 5]

ด่ำดิ่งสุดๆ เหมือนโดนตัวละครทำร้ายจิตใจซ้ำแล้วซ้ำอีก
เอา 5 ดาวไปเถอะครับ ถ้าจะทำกันขนาดนี้55555

[Nuttawat Kalapat · Rating 4 out of 5]

สนุกกว่าที่คาด ใช้ตัวละครได้เก่งมากๆ
หนังสือjbook ยุคนี้แหละ ที่อ่านแล้วไม่เซ็ง

[Sanmai Moonda · Rating 5 out of 5]

สนุกมากครับ ผมว่าสนุกพอๆกับตัวต้นฉบับเลย เผลอๆความหักมุมจะเยอะกว่าต้นฉบับด้วยซ้ำ อ่านง่ายกว่า เพียงแต่ไม่ระทึกเท่าต้นฉบับ

[GeGe · Rating 5 out of 5]

แม้จะไม่หวือหวามาก แต่ตัวละครและเนื้อเรื่องต่างๆชวนให้เราติดตามและสงสัยไปจนจบ ส่วนตัวอ่านแล้วรู้สึกสงสัยคนนู้นคนนี้ จนเลิกสงสัย และกลับมาสงสัยใหม่ แต่สุดท้ายแล้วมันมีอะไรลึกซึ้งมากกว่าที่เราสงสัย

[J. Pink · Rating 3 out of 5]

3.5/5 พีคแต่ไม่ได้ว้าว

[Chompoo Choti · Rating 5 out of 5]

อ่านจบแล้วก็ต้องบอกเลยค่ะว่าชอบมาก ชอบที่งานเขียนของเค้าพาให้เราอ่านแบบไปได้เรื่อยๆ เรียกว่าเล่มบางๆ อ่านแป้ปเดียวก็จบเพราะการดำเนินเรื่องมันเร็วแล้วก็ลื่นไหลกับปมแล้วก็เหตุผล เรียกว่าอาการอ่านหนังสือแล้วเกิดอาการติดเริ่มดีขึ้นเลยล่ะค่ะ
.
เรื่องนี้เป็นแนวยุคปัจจุบัน เนื้อหาของเรื่องก็เหมือนปกหลังคือ รร.มัธยมแห่งหนึ่งเค้านำบทประพันธ์ของอกาธา คริสตี้เรื่อง ฆาตกรรมยกเกาะ มาเป็นบทละครเวทีโดยสร้างและแสดงด้วย นร.ชั้นมัธยมสำหรับการฉลองเทศกาลทาบาตะของ รร. เนื้อหาของบทประพันธก์เป็นแนวว่ามีคน 10 คนถูกเชิญไปบนเกาะ แล้วแต่ละคนก็ถูกฆ่าไล่เรียงกันไปเรื่อยๆ จนหมด ไม่เหลือใครสักคน .... แน่นอนว่าเรื่องนี้อาจจะไม่ถูกใจครูคนอื่นๆเพราะมีเรื่องฆาตกรรมแต่ว่าสุดท้ายก็ได้แสดงและก็ทำให้เป็นข่าวฉาวอีกเรื่อยๆ เพราะว่าตัวแสดงในเรืองก็ค่อยๆ ถูกฆ่าตายไปทีละคนด้วยวิธีการตามหนังสือเป๊ะ
.
เราอ่านมานานแล้วจนลืมเลือนในเนื้อหาของนิยายต้นฉบับแต่ว่าพอกลับมาอ่านเป็นแนวนิยายแปลญี่ปุ่นโดนเอาเค้าโครงเรื่องนี้มาทำอยากบอกว่ามันสนุกมาก เพลินมาก เราไม่ได้คิดไปล่วงหน้าว่าน่าจะเป็นใครที่ทำแต่จะอ่านไปแล้วสนุกกับการตามเหตุตามผลไปทีละขั้นตอนซึ่งอาจจะน่าเบื่อไปบ้างสำหรับบางคนที่มันชี้นำไปก่อนแล้วว่าใครจะตายก่อนหลังแต่สำหรับเราก็ไม่ถึงขั้นหมดความสนุกส่วนนี้ คนเขียนเค้าเข้าใจเขียนชักจูงให้เราร่วมสนุกกับเหตุการณ์ของตัวละครแต่ละตัวเรียกว่าไม่ได้ขุดรากหยั่งโคนกันแต่ว่าก็เป็นเพียงแค่เหตุการณ์ในอดีตที่มันส่งผลต่อปัจจุบันสุดท้ายพอเฉลยมาเราก็ไม่ถึงกับอึ้งอะไรมากแต่ก็คิดว่า “อ้อ คนที่ไม่คิดว่าจะร้ายหรือเป็นคนฆ่าก็เป็นได้” ... แล้วก็ใช่ว่ามันจะจบเมื่อเหตุการณ์ชวนจบเพราะเรื่องนี้มันมีสองเรื่องซ้อนเหมือนหักมุมเข้าไปด้วยกัน เรียกว่าฆ่าซ้อนฆ่าซึ่งส่วนตรงนี้ล่ะที่เราคิดวา เจ๋งอ่ะ เจ๋งจริงๆ

[Phu · Rating 4 out of 5]

Nhân dịp kỷ niệm 100 năm thành lập Trường nữ sinh, CLB kịch quyết định diễn vở "And Then There Were None" dựa theo tiểu thuyết nổi tiếng của nhà văn Agatha Christie. Tuy nhiên, từng cái chết của những thành viên trong CLB kịch đã trở thành sự thật và t��ơng đồng với từng cái chết trong vở "And Then There Were None".

Đầu tiên, mình chưa đọc And Then There Were None, ban đầu thì cuốn sách này đã spoil để mình hiểu về những chi tiết trong cuốn sách của Christie.
Như đã mình đoán, điểm thu hút ở câu chuyện này là những cái chết, những cái chết liên tục và nối tiếp nhau - từng cái chết tương đồng với "And Then There Were None".
Câu chuyện không quá dài, cũng như việc điều tra không quá đặc biệt, nhưng cuốn sách cực kỳ dễ đọc - mình đọc xong trong vòng chưa đến một ngày.

Nhưng nhịp truyện nhanh và hồi hộp, mình bất ngờ bởi cú twist và mình bị lừa nhiều lần bởi nó, đằng sau các vụ giết người này không hề đơn giản. Đồng thời ở cuối câu chuyện có một bất ngờ khác kết nối đến những gì gián tiếp xảy ra cho toàn bộ thảm kịch này.

[LiN · Rating 4 out of 5]

เมื่อความตายไม่ได้อยู่เพียงในละคร

ไม่เคยอ่านงานต้นฉบับของอธากา คริสตีซึ่งนิยายเล่มนี้ได้นำเอาเค้าโครง และการฆาตกรรมมาใช้ดำเนินเรื่อง ที่ว่าเหล่าคนบาปทั้งสิบจะถูกฆ่าตายทีละคนๆ ด้วยสาเหตุและวิธีการคล้ายคลึงกับบทประพันธ์ต้นฉบับนั้น อาจจะดูเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อไปสักหน่อยว่าอะไรจะเป็นไปตามบทได้ปานนี้ ไม่มีพิรุธ หรือหลุดบ้างเลยหรือยังไง ซึ่งตรงนี้นักเขียนก็ทำให้เหตุการณ์ และปากคำของตัวละครสอดรับกันไปได้อย่างลื่นไหลทีเดียว อ่านเพลินจนไม่รู้ตัวเลยว่ามันผ่านมากี่ศพบ้างแล้ว และเมื่อเรื่องดำเนินมาถึงตอนใกล้จบ ก็ยิ่งทำให้เราถึงกับอุทานในใจ หะ ยังมีอีกเหรอ ยังไม่จบอีกเหรอ ซับซ้อนซ่อนมุมตั้งแต่บทแรกยันบทสุดท้ายทีเดียว

ในส่วนของตัวละครนั้น ด้วยการเดินเรื่องที่กระชับ เน้นให้คนอ่านรู้สึกงงงวยพิศวงไปกับทริค (และไม่ทริค) พื้นเพและความเป็นมาจึงอาจไม่ได้เจาะจงนัก แต่สิ่งที่เราต่างรู้คือ “ทุกคนไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นเสมอไป” ภายใต้เปลือกนอกที่สวยงาม แท้จริงแล้วซ่อนอะไรไว้บ้างก็ไม่รู้ คนที่เจิดจ้าราวกับแสงอาจจะไม่ได้เป็นนางฟ้า และคนที่มีโฉมหน้าเหมือนปีศาจก็อาจไม่ได้เลวร้ายสมอไป

[kunaom · Rating 5 out of 5]

คดีซ้อนคดี ความคิดซ้อนความคิด ความผิดซ้อนความผิด และแล้วก็ไม่เหลือใคร...และแล้วก็ไม่มีใครเป็นผู้บริสุทธ์!
พล็อตฆาตกรรมจากนิยายของอกาธาถูกนำมาเป็นโครงเรื่อง ว่าด้วยนักเรียนถูกฆ่าไปทีละคนตามบทบาทที่ตัวเองแสดงละครจากนิยายอกาธาในงานรร. ต้องนับถือคนเขียนนะ เหมือนทุกสิ่งที่เขาเขียน ทุกรายละเอียดที่เขาคิด ทุกคำพูดแสนเล็กน้อย ทุกๆอย่างมีการวางแผนและรูปแบบไว้แล้วเป็นอย่างดี ทุกสิ่งคือใยแมงมุมที่ตั้งใจถักทอไว้แล้ว จากอะไรที่ลึกอยู่แล้วก็ยังสามารถลึกลงไปได้อีก เหมือนอารมณ์ตอนดู Inception ที่เราถูกนำพาเข้าไปในความฝัน เจาะลึกลงไปชั้นแล้วชั้นเหล่า
คนเขียนไม่ได้พาเราให้ไปพบกับจิตใจมนุษย์ยากแท้สุดยั่ง แต่พาเราไปพบกับสัจธรรมแท้จริงว่าไม่มีมนุษย์ผู้ใดเป็นดังรูปลักษณ์ที่เราเห็น ทุกคนต่างมีเบื้องลึก เบื้องหลัง มีโคลนตม มีความลับ มีความผิด มีขาอีกข้างที่หลบอยู่ในมุมมืด และแล้วก็ไม่เหลือใครจริงๆ ...และแล้วก็ไม่มีใครดีไปกว่ากัน
เป็นนิยายสืบสวนเล่มบางที่บรรจุความซับซ้อนมากมายอย่างที่เราคาดไม่ถึงจริงๆ

[LookPla · Rating 4 out of 5]

เรื่องนี้ผู้เขียนอ้างว่าได้แรงบันดาลจากนิยายของอกาธา คริสตี้
"The Little Indians"
ที่มีคนตายเหมือนกับในนิยาย
จนดูเหมือนจะเป็นพวกฆาตกรเลียนแบบ
เห็นเล่มไม่ได้หนาแบบนี้ แต่กว่าจะจบลงได้ค่ะ
เฉลยเรื่องออกมาแบบไม่คาดคิด
เฉลยฆาตกรก็ชวนอึ้งไปทีนึง คิดว่าเรื่องจบลงแล้ว
แต่ยังอ่ะ ยังมีเรื่องให้เฉลยชวนอึ้งอีก
เรียกว่ามีปมซ้อนอยู่เยอะแยะหลายชั้น จนคิดไม่ถึง

ต้องบอกว่าเป็นนักเขียนที่น่าสนใจทีเดียวล่ะ