James Roose-Evans, theater director and author, was born in London on November 11, 1927. He completed his education at Oxford University in 1957. Roose-Evans began his career as an actor, but by 1954 had started directing. He founded the Hampstead Theatre Club in 1959, and served as artistic director until 1971. In 1969, while at the Hampstead, Roose-Evans also founded and became director of Stage Two, an experimental theater workshop and research center.
Roose-Evans also lectured at, and conducted various theater workshops in the United States throughout his career. In addition, he has directed numerous West End productions, including Under Milk Wood, Cider with Rosie, Private Lives, The Happy Apple, An Ideal Husband, Spitting Image, 84 Charing Cross Road, The Seven Year Itch, The Best of Friends, and Mate, a Personal Affair. Roose-Evans has also authored books on theater, as well as a series of children's books in the 1970s. He is a member of the Royal Society of Arts, the Welsh Arts Council, Southeast Wales Art Association, and the Welsh Dance Theatre.
من یک دزد هستم و از این شرم ندارم، من بهترینها را از هر کجا که باشد، سرقت میکنم از افلاطون، پیکاسو...
من از زمان حال و گذشته شکوهمند میدزدم... چیزهای شگفت انگیز بسیاری در نیروی تخیل است که میشود آنها را کش رفت. بنابراین من مورد اتهام هستم، من دزدم، اما با این ملاحظه فکر میکنم که ارزش آنچه میدزدم میدانم و آن را برای همه زمانها اندوخته میکنم.
اقتباس/ الهام و یا ایده گرفتن از آثار هنرمندان قبلی نه تنها سرزنش نشده، که برای پیشرفت هنرمند، میتونه واجب هم باشه. (یادداشت های مارتا گراهام، کارگردان تئاتر)
دنیای هنری در اواخر قرن نوزدهم و بیستم میلادی دستخوش تغییرات عمدهای شد. تعاریف با سرعت بیشتری نسبت به قبل تغییر کردند؛ به شکلی که قرن بیستم را میتوان نقطهی عطفی برای علوم انسانی، خصوصاً دنیای هنری، قلمداد کرد؛ «در این قرن روانشناسان، نقاشان، پیکرهسازان، رقصندگان، نویسندگان و شاعران، مدام در حال ساختن پلی میان دنیای خودآگاه و ناخودآگاه بودند؛ اما تئاتر همیشه لنگان عقب مانده بود.» (اوانز 1369:8)
تئاتر تجربی در نوزده بخش با شیوهی تحلیلی-توصیفی تلاش میکند که تغییرات دنیای تئاتر قرن بیستم را روایت و بررسی کند. اصطلاح «تئاتر تجربی» یا «تئاتر آوانگارد» به آن دسته از تئاترهایی گفته میشود که در پی ردّ شیوههای سنتی موجود بوده و هنرمندانشان زندگی هنری خود را وقف پیدا کردن زبان و بیان هنری تازهای کردهاند. هنگام روایتِ یک اثر هنری، واردشدن دیدگاه و سلیقهی شخصی راوی محتمل است.
***
بخشی از مرور کتاب «تئاتر تجربی» که در وبسایت آوانگارد به قلم «حجت سلیمی» منتشر شده است. برای خواندن کامل مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://avangard.ir/article/501