What do you think?
Rate this book
Egelskop
Levi, een joodse vrouw uit Amsterdam, kruipt na de Tweede Wereldoorlog uit de schaduw van haar onderduikadres en gaat op zoek naar een dansschool om in de spotlights te staan. Jo is de jongste van dertien kinderen, geboren in een plaggenhut in Drenthe. Met haar familie vertrekt ze naar Eindhoven om te werken in de Philips-fabriek. Beide vrouwen verruilen in de jaren van de wederopbouw een ondergronds bestaan voor het licht. En beiden zien de voorbestemde toekomst in neonletters voor zich.
Wanneer ze de leeftijd hebben om te trouwen en voor het gezin te kiezen, besluit de naamloze verteller, die enkele decennia later opgroeit in een tijd waar de mogelijkheden eindeloos lijken te zijn, de regie op het verhaal over te nemen en de geschiedenis van haar beide grootmoeders te herschrijven. Wat volgt is een omgekeerd vlindereffect.
Wanneer ze de leeftijd hebben om te trouwen en voor het gezin te kiezen, besluit de naamloze verteller, die enkele decennia later opgroeit in een tijd waar de mogelijkheden eindeloos lijken te zijn, de regie op het verhaal over te nemen en de geschiedenis van haar beide grootmoeders te herschrijven. Wat volgt is een omgekeerd vlindereffect.
224 pages, Paperback
Published June 26, 2025
21 people are currently reading
654 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 39 reviews
Read
November 8, 2025Het zegt denk ik iets dat de helft van de achterflap over de laatste dertig pagina's gaat, waarvan er meerdere volledig wit zijn. Hoe intrigerend die twist (die dus eigenlijk niet echt een twist is) ook is – is de aanloop ernaartoe namelijk niet bijster interessant. Vooral het verhaal van Jo vond ik vaak onspecifiek en weinig invoelend geschreven, met een hoop passages die erg bezig zijn met tellen in plaats van showen:
Teddy Tops' tegenargument zou wellicht zijn dat de levens van vrouwen in een tijd van handelingsonbekwaamsheid en verplicht ontslag na het huwelijk nou eenmaal inwisselbaar en weinig spannend waren. Maar hoe thematisch passend die feitelijke schrijfstijl misschien ook is, levert die in haar handen gewoonweg niet een enorm boeiend verhaal op. Nu is Egelskop boek vooral een boek dat interessanter is om te bespreken dan te lezen, met de abortus als enige echt sterke scène (spoilers, maar als de achterflap mag spoileren mag ik dat ook).
Ze voelde zich door hem gezien, maar ze had niet meer dan gevoelens van vriendschap en ambitie ontwikkeld, ze wilde meer, meer van het artiestenleven, meer van alles wat hierna zou komen, niet per se meer van hem, begreep ze nu ze hem weerzag.
Teddy Tops' tegenargument zou wellicht zijn dat de levens van vrouwen in een tijd van handelingsonbekwaamsheid en verplicht ontslag na het huwelijk nou eenmaal inwisselbaar en weinig spannend waren. Maar hoe thematisch passend die feitelijke schrijfstijl misschien ook is, levert die in haar handen gewoonweg niet een enorm boeiend verhaal op. Nu is Egelskop boek vooral een boek dat interessanter is om te bespreken dan te lezen, met de abortus als enige echt sterke scène (spoilers, maar als de achterflap mag spoileren mag ik dat ook).
September 19, 2025
In één ruk uitgelezen!
Op de achterflap staat een blurb van Esther Jansma: ‘fucking noodzakelijk’, waarover ik voordat ik begon dacht: ‘nou, nou, is dat niet wat overdreven?’ Maar nu achteraf vind ik het eerder een understatement.
Een prachtig prachtig en uitstekend in elkaar gezet verhaal over de naoorlogse vrouwengeschiedenis! (En dus eigenlijk ieders geschiedenis)
Op de achterflap staat een blurb van Esther Jansma: ‘fucking noodzakelijk’, waarover ik voordat ik begon dacht: ‘nou, nou, is dat niet wat overdreven?’ Maar nu achteraf vind ik het eerder een understatement.
Een prachtig prachtig en uitstekend in elkaar gezet verhaal over de naoorlogse vrouwengeschiedenis! (En dus eigenlijk ieders geschiedenis)
October 21, 2025
Een kunstwerkje
November 18, 2025
Ik hou van dit soort Annie Ernoux geïnspireerde boeken
Read
December 11, 2025Niet perfect, wél heel blij dat ik het heb gelezen
September 26, 2025
Lekker geschreven ‘wat-als’- gedachte experiment waarin teddy tops twee oma’s ‘bevrijd’ van de rol die hen werd toegeschreven na de tweede wereldoorlog.
September 21, 2025
Heel mooi gedaan hoe de schrijver, kleindochter van de twee hoofdpersonen Levi en Jo, besluit om de toekomst van hun te herschrijven, waardoor Levi en Jo in het boek eigenlijk een veel mooier leven hebben dan in de werkelijkheid, en waardoor de schrijver niet meer kan bestaan.
September 20, 2025
‘Mijn moeder noemde beukennootjes bukkennootjes. Ze dacht dat ze zo heette omdat je moest bukken om ze op te rapen. Of was ik dat?’
Scherpe herinneringen waarin ik mezelf herken, het worstelen van vrouwen om een plek te vinden in deze wereld, en de voortdurende schaduw van de Tweede Wereldoorlog — Egelskop legt het bloot.
Scherpe herinneringen waarin ik mezelf herken, het worstelen van vrouwen om een plek te vinden in deze wereld, en de voortdurende schaduw van de Tweede Wereldoorlog — Egelskop legt het bloot.
October 11, 2025
Dit boek had twee keer zo dik mogen zijn.
October 26, 2025
Mooi debuut, had ‘m alleen graag iets langer gezien óf er iets minder in willen lezen. De balans ging voor mij soms een beetje scheef. Deed qua thematiek af en toe denken aan De bewaring, maar dan via een ander spoor.
September 30, 2025
(ik dacht eerst 3.5* maar toen was ik bezig aan de review en nu vind ik het eigenlijk gewoon 4 dikke sterren)
Het motto van Esther Jansma (die ook nog over dit boek schreef: 'Fucking noodzakelijk') is geweldig gekozen. De personages Levi en Jo zijn HEERLIJK geconstrueerd, wat een vrouwen. Er zitten geweldige beelden in, opsommingen van fenomenen waarbij je eerst denkt: heh? en dan raakt het toch. De 'minuut ..' hoofdstukken vond ik ook heel mooi. De slotzin is uitstekend (je weet wel, dat er zo'n golf van stroom door je lijf gaat als je het leest). Ik denk dat de constructie van de roman, het "omgekeerde vlinder-effect" en de meta-elementen nog niet helemaal tot hun recht komen, maar gelukkig is dit pas een debuut en wil ik nog veel meer van Teddy lezen.
Het motto van Esther Jansma (die ook nog over dit boek schreef: 'Fucking noodzakelijk') is geweldig gekozen. De personages Levi en Jo zijn HEERLIJK geconstrueerd, wat een vrouwen. Er zitten geweldige beelden in, opsommingen van fenomenen waarbij je eerst denkt: heh? en dan raakt het toch. De 'minuut ..' hoofdstukken vond ik ook heel mooi. De slotzin is uitstekend (je weet wel, dat er zo'n golf van stroom door je lijf gaat als je het leest). Ik denk dat de constructie van de roman, het "omgekeerde vlinder-effect" en de meta-elementen nog niet helemaal tot hun recht komen, maar gelukkig is dit pas een debuut en wil ik nog veel meer van Teddy lezen.
October 20, 2025
Nieuwe lievelingsboek
October 19, 2025
Mooi!
& het praten erover meer dan waard.
‘Uit het water komen is alsof je in één beweging kilo’s zwaarder wordt. Het water waar je net nog deel van was, laat je met moeite los. Je beweegt van solide naar lucht, van fluïde naar ruimtestof.’
—-
Na het lezen
Een boek dat niet makkelijk tot me kwam, wel vlot las, en me soms een beetje bokkig tegen de haren in leek te strijken, wat veel zegt over mijzelf. Gaandeweg merkte ik dat het hielp me te laten meevoeren met als rode draad de minuten die optellen na het te water raken van de auto van de hoofdpersoon.
Mooie zinnen, abrupte overgangen, sterke vrouwen. Een verhaal dat hoe dan ook raakt, en veel thema’s aanraakt. Knap als een boek dat kan!
‘Verzet begint niet met grote woorden, maar met een kleine daad, zoals een storm begint met een ritselende buxushaag, met donkere wolken en dansende onweersvliegjes.’
In plaats van sterren geven, ga ik het gelezene laten bezinken en uitkijken naar de boekenochtend met de deze titel en auteur Teddy Tops bij de Utrechtse Boekenbar.
—-
Tijdens het lezen
Dit leek me een roman te zijn, maar lijkt als memoir ruim na WOII te starten vanuit een feministisch oogpunt in een Amsterdam van bakfietsen - heel benieuwd.
11
(Low key irriteer ik me eraan dat wanneer vrouwen die geen kinderen (willen/kunnen) krijgen worden afgezet tegen vrouwen die dat wel doen/deden, deze laatste groep als homogeen (en als homogene, tradhousewifey groep) wordt neergezet: het zijn de zinvolle vrouwen die hebben gebaard, dat ook wilden, en daarin voor zichzelf als maatschappij ultieme zingeving en functie hebben gevonden. Ten opzichte van vrouwen die geen kind kregen - om welke reden dan ook.
Ik begrijp chargering, zeker in literatuur, maar je vergeet hiermee zeker in Nederland een heleboel vrouwen: vrouwen die ooit dachten dat het erbij hoorde, niet mochten denken wat ze dachten, niet beter wisten, anders hadden gekozen als dat kon, maar ook hen die ongewenst zwanger raakten en toch voor een kind kozen, personen met een baarmoeder die zich niet identificeren als vrouw, mensen die wel een baarmoeder hebben maar ‘m liefst kwijt waren, hen die een kind (of meerdere) verloren en nog zeker moeder zijn ook al is er geen kind. En ook vrouwen die een kind verloren en in hun gezin altijd een gemis zullen voelen dat zoveel verder reikt dan die zogenaamde moederlijke vervulling.)
30
‘Verzet begint niet met grote woorden, maar met een kleine daad, zoals een storm begint met een ritselende buxushaag, met donkere wolken en dansende onweersvliegjes. Zo hebben mijn oma’s zich verzet, tegen ongelijkheid, antisemitisme, de loonkloof - een klein verzet maar onderdeel van een groter geheel.’
46
‘Uit het water komen is alsof je in één beweging kilo’s zwaarder wordt. Het water waar je net nog deel van was, laat je met moeite los. Je beweegt van solide naar lucht, van fluïde naar ruimtestof. Net was je water, nu ben je lucht, maar alle cellen moeten daar nog aan wennen.’
119
‘Nooit meer honger, alle dagen vlees.’
Ik las onlangs elders voor het eerst dat de oorsprong van de bio-industrie en de manier waarop we als huidige maatschappij met dieren als voedsel omgaan is ontstaan als reactie op de afschuwelijke hongerjaren van de tweede wereldoorlog. Hier prachtig in een simpele zin gevat. Ergens is het ook logisch, maar ik had het me niet eerder zo bewust gerealiseerd, dat megastallen, kiloknallers en geld verdienen aan een dier zo een-op-een zijn terug te voeren op de veranderde wereld na de oorlog.
—-
Voor het lezen
Boek & Brekkie boek voor een ontbijtje met leesclub in de Utrechtse Boekenbar, let’s go!
& het praten erover meer dan waard.
‘Uit het water komen is alsof je in één beweging kilo’s zwaarder wordt. Het water waar je net nog deel van was, laat je met moeite los. Je beweegt van solide naar lucht, van fluïde naar ruimtestof.’
—-
Na het lezen
Een boek dat niet makkelijk tot me kwam, wel vlot las, en me soms een beetje bokkig tegen de haren in leek te strijken, wat veel zegt over mijzelf. Gaandeweg merkte ik dat het hielp me te laten meevoeren met als rode draad de minuten die optellen na het te water raken van de auto van de hoofdpersoon.
Mooie zinnen, abrupte overgangen, sterke vrouwen. Een verhaal dat hoe dan ook raakt, en veel thema’s aanraakt. Knap als een boek dat kan!
‘Verzet begint niet met grote woorden, maar met een kleine daad, zoals een storm begint met een ritselende buxushaag, met donkere wolken en dansende onweersvliegjes.’
In plaats van sterren geven, ga ik het gelezene laten bezinken en uitkijken naar de boekenochtend met de deze titel en auteur Teddy Tops bij de Utrechtse Boekenbar.
—-
Tijdens het lezen
Dit leek me een roman te zijn, maar lijkt als memoir ruim na WOII te starten vanuit een feministisch oogpunt in een Amsterdam van bakfietsen - heel benieuwd.
11
(Low key irriteer ik me eraan dat wanneer vrouwen die geen kinderen (willen/kunnen) krijgen worden afgezet tegen vrouwen die dat wel doen/deden, deze laatste groep als homogeen (en als homogene, tradhousewifey groep) wordt neergezet: het zijn de zinvolle vrouwen die hebben gebaard, dat ook wilden, en daarin voor zichzelf als maatschappij ultieme zingeving en functie hebben gevonden. Ten opzichte van vrouwen die geen kind kregen - om welke reden dan ook.
Ik begrijp chargering, zeker in literatuur, maar je vergeet hiermee zeker in Nederland een heleboel vrouwen: vrouwen die ooit dachten dat het erbij hoorde, niet mochten denken wat ze dachten, niet beter wisten, anders hadden gekozen als dat kon, maar ook hen die ongewenst zwanger raakten en toch voor een kind kozen, personen met een baarmoeder die zich niet identificeren als vrouw, mensen die wel een baarmoeder hebben maar ‘m liefst kwijt waren, hen die een kind (of meerdere) verloren en nog zeker moeder zijn ook al is er geen kind. En ook vrouwen die een kind verloren en in hun gezin altijd een gemis zullen voelen dat zoveel verder reikt dan die zogenaamde moederlijke vervulling.)
30
‘Verzet begint niet met grote woorden, maar met een kleine daad, zoals een storm begint met een ritselende buxushaag, met donkere wolken en dansende onweersvliegjes. Zo hebben mijn oma’s zich verzet, tegen ongelijkheid, antisemitisme, de loonkloof - een klein verzet maar onderdeel van een groter geheel.’
46
‘Uit het water komen is alsof je in één beweging kilo’s zwaarder wordt. Het water waar je net nog deel van was, laat je met moeite los. Je beweegt van solide naar lucht, van fluïde naar ruimtestof. Net was je water, nu ben je lucht, maar alle cellen moeten daar nog aan wennen.’
119
‘Nooit meer honger, alle dagen vlees.’
Ik las onlangs elders voor het eerst dat de oorsprong van de bio-industrie en de manier waarop we als huidige maatschappij met dieren als voedsel omgaan is ontstaan als reactie op de afschuwelijke hongerjaren van de tweede wereldoorlog. Hier prachtig in een simpele zin gevat. Ergens is het ook logisch, maar ik had het me niet eerder zo bewust gerealiseerd, dat megastallen, kiloknallers en geld verdienen aan een dier zo een-op-een zijn terug te voeren op de veranderde wereld na de oorlog.
—-
Voor het lezen
Boek & Brekkie boek voor een ontbijtje met leesclub in de Utrechtse Boekenbar, let’s go!
December 17, 2025
Heel interessante reflectie op wat vooruitgang voor vrouwen na de Tweede Wereldoorlog betekende: meer opties voor parfum? Wijd verkrijgbare mascara? Waarom belandden Jo en Levi (net als vele andere vrouwen) na de oorlog gewoon weer achter het aanrecht? Is het ultieme vrouw-zijn doen waar je lichaam voor gemaakt is: kinderen op de wereld zetten? Teddy Tops zet de geschiedenis met liefde naar haar hand en laat haar oma’s de liefde vinden bij elkaar. Daarmee geeft ze haar eigen leven, of althans het idee daarvan, op.
Mooi boekje dat weer herinnert aan de kleine en grote manieren waarop vrouwen in benadeelde posities hun lot kunnen veranderen.
Mooi boekje dat weer herinnert aan de kleine en grote manieren waarop vrouwen in benadeelde posities hun lot kunnen veranderen.
December 8, 2025
Kort maar ingrijpend boekje. Ik vond het erg mooi om te lezen over de vrouwen tijdens de wederopbouw en hoe hun leven er uit zou kunnen zien, wanneer er andere keuzes waren gemaakt. De verschillende verhaallijnen waren goed te volgen en ik vond het fijn dat de hoofdstukken zo kort waren.
September 26, 2025
Prachtig boek! In het begin zijn de wisselende perspectieven even wennen, maar al snel vallen die stukjes op hun plek. Heb tijdens het lezen meerdere zinnen aangestreept waarvan ik dacht: "Wauw, dit is echt een heel mooie zin. Dit beschrijft x of y precies."
Sterk debuut!
Sterk debuut!
December 15, 2025
Niet wat ik verwachtte (cooler) maar geen magnum opus maar wel een cool concept kortom drieeneenhalf met gunfactor
November 4, 2025
Ik moest soms mezelf even motiveren hem weer op te pakken maar als ik hem oppakte dan genoot ik enorm van elk (kort) hoofdstuk. Hoe meer ik las hoe mooier.
October 20, 2025
oma's aan de tops
October 18, 2025
De structuur van dit boek is verwarrend. Het is niet 1 persoon/pov per hoofdstuk maar een rommeltje, met soms geïtaliceerde hoofdstukken in een andere stijl geschreven, waarvan me niet duidelijk is over wie ze gaan.
De schrijfstijl leest makkelijk weg maar is niet echt bijzonder of interessant. En het boek is ook een beetje saai... Voelt slecht om te zeggen maar ik wilde dit boek meerdere keren neerleggen om het nooit meer terug op te pakken.
Het verhaal dat de schrijfster wil vertellen is ondergesneeuwd onder de stijl en de ambitie. Een leuk experiment maar niet zeer geslaagd naar mijn mening, al lijkt niemand hier op goodreads het met mij eens te zijn. Ik snap de lovende recensies dan ook niet.
Dit boek duurde eindeloos lang.
De schrijfstijl leest makkelijk weg maar is niet echt bijzonder of interessant. En het boek is ook een beetje saai... Voelt slecht om te zeggen maar ik wilde dit boek meerdere keren neerleggen om het nooit meer terug op te pakken.
Het verhaal dat de schrijfster wil vertellen is ondergesneeuwd onder de stijl en de ambitie. Een leuk experiment maar niet zeer geslaagd naar mijn mening, al lijkt niemand hier op goodreads het met mij eens te zijn. Ik snap de lovende recensies dan ook niet.
Dit boek duurde eindeloos lang.
November 29, 2025
ok ok ok ik vind deze heel moeilijk te reviewen and pls frends lees dit want ik wil heel graag weten hoe jullie m ervaren!!
ik vond de opbouw van het boek heel nice, drie verschillende perspectieven die een overkoepelend maar ook losstaand verhaal vertellen! vooral het hoofdstuk dat per verdrinkingsminuut haar verhaal vertelde vond ik ijzersterk. thematiek: top, we love to see it.
het las heel fijn en vlot en er stonden veel mooie, poetische zinnen door het boek. het ding alleen is dat ik merk dat bijvoorbeeld die mooie zinnen best wel los leken te staan van het verhaal??? alsof ze er vooral waren om mooi - mooi op de manier van: ik maak foto en post het in mn story op insta mooi - te zijn, het voelde soms wat oppervlakkig. diezelfde oppervlakkigheid ervaarde ik soms de personages, waarbij ik in karakter eigenlijk ook weinig verschil merkte onderling. ze vertellen natuurlijk samen een verhaal dat groter is, over vrouw-zijn in de 20e eeuw maar hmmmmmm idk, het voelde was 'los' soms en alsof er wat (verdieping?) miste. dikker boek had ik ook niet erg gevonden hihi
all and all alsnog een goeie read!! misschien ben ik ook (te) kritisch vanwege mijn hoge verwachtingen omdat teddy tops
3.5
ik vond de opbouw van het boek heel nice, drie verschillende perspectieven die een overkoepelend maar ook losstaand verhaal vertellen! vooral het hoofdstuk dat per verdrinkingsminuut haar verhaal vertelde vond ik ijzersterk. thematiek: top, we love to see it.
het las heel fijn en vlot en er stonden veel mooie, poetische zinnen door het boek. het ding alleen is dat ik merk dat bijvoorbeeld die mooie zinnen best wel los leken te staan van het verhaal??? alsof ze er vooral waren om mooi - mooi op de manier van: ik maak foto en post het in mn story op insta mooi - te zijn, het voelde soms wat oppervlakkig. diezelfde oppervlakkigheid ervaarde ik soms de personages, waarbij ik in karakter eigenlijk ook weinig verschil merkte onderling. ze vertellen natuurlijk samen een verhaal dat groter is, over vrouw-zijn in de 20e eeuw maar hmmmmmm idk, het voelde was 'los' soms en alsof er wat (verdieping?) miste. dikker boek had ik ook niet erg gevonden hihi
all and all alsnog een goeie read!! misschien ben ik ook (te) kritisch vanwege mijn hoge verwachtingen omdat teddy tops
3.5
November 2, 2025
Compact verhaal, rond geniaal gegeven - hoe het leven van twee vrouwen (oma’s van de ik-figuur) eruit zou hebben gezien als ze een meer avontuurlijke, zelfstandige, op zelfontplooiing richting hadden ingeslagen, zonder kinderen die als ouder de ik-figuur zouden voortbrengen. Het verhaal is spannend en vertelt over de na-oorlogse jaren waarin de oma’s opgroeiden en tot moederschap kwamen.
Dan grijpt de schrijver in en de alternatieve story bevat geestige, schrijnende, en weerzinwekkende gebeurtenissen waarin de twee vrouwen dat andere, vrije, gelijkberechtigde leven nastreven. Tegen het einde van het boek documenteert de schrijver, het kind dat in het alternatieve leven niet zou hebben bestaan, welke ontwikkelingen en gebeurtenissen zij dan niet had meegemaakt. Als lezer moet je aan het eind concluderen dat kiezen tussen het alternatief en de werkelijkheid geen eenvoudige keus is. Fijn boek!!
Dan grijpt de schrijver in en de alternatieve story bevat geestige, schrijnende, en weerzinwekkende gebeurtenissen waarin de twee vrouwen dat andere, vrije, gelijkberechtigde leven nastreven. Tegen het einde van het boek documenteert de schrijver, het kind dat in het alternatieve leven niet zou hebben bestaan, welke ontwikkelingen en gebeurtenissen zij dan niet had meegemaakt. Als lezer moet je aan het eind concluderen dat kiezen tussen het alternatief en de werkelijkheid geen eenvoudige keus is. Fijn boek!!
November 23, 2025
Een bijzonder boek, zowel qua opzet als verhaal. Maar ook een ingewikkelde. Ik was vaak ‘kwijt’ waar en over wie ik las. De volzinnen zijn prachtig, poetisch bijna. Maar ook afleidend. Abstract. Ik zou het eigenlijk opnieuw moeten lezen om beter te begrijpen waar het écht over gaat en dat vind ik ‘t - ondanks de belangrijke thematiek (vrouwenrechten, gender, abortus) - net niet waard.
De titel Egelskop refereert aan een stekelige moerasplant die symbool staat voor de kwetsbaarheid onder water.
Het verhaal is deels fictief en deels autobiografisch. Haar ouders zijn inderdaad op haar 4e verjaardag om het leven gekomen door een auto ongeluk te water. En haar oma’s hadden zomaar een heel ander leven kunnen leiden, door andere -meer radicale- beslissingen gemaakt te hebben. Maar dat geldt voor iedereen eigenlijk. En daarom is een beetje fantaseren op z’n tijd zo gek nog niet. Wat als…?
De titel Egelskop refereert aan een stekelige moerasplant die symbool staat voor de kwetsbaarheid onder water.
Het verhaal is deels fictief en deels autobiografisch. Haar ouders zijn inderdaad op haar 4e verjaardag om het leven gekomen door een auto ongeluk te water. En haar oma’s hadden zomaar een heel ander leven kunnen leiden, door andere -meer radicale- beslissingen gemaakt te hebben. Maar dat geldt voor iedereen eigenlijk. En daarom is een beetje fantaseren op z’n tijd zo gek nog niet. Wat als…?
November 18, 2025
Heel enthousiast over het ontwerp van de kaft en de onderwerpen die worden aangesneden (verlies, abortus, na-oorlogse tijd, sekswerk, circus, bovendien speelt het zich o.a. af in Amsterdam en Eindhoven). Minder enthousiast over de originaliteit en dat eigenlijk de hele openbaring al op de achterkant staat. Het boek was veel beter geweest als je daar tijdens het lezen zelf achter zou komen. Wel lekker kort en krachtig boekje, leest lekker weg. Ik zou hem toch wel aanraden maar wel zonder de achterkant te lezen.
December 6, 2025
Twee mooie na oorlogse emancipatie verhalen verteld door een kleinkind die als houvast alleen maar een doosje spullen van haar twee oma’s heeft. Aan alles voel je dat de oma’s een ander leven (wilden) leiden dan andere vrouwen. Na het ‘omgekeerde butterfly effect’ (zie achterflap) moment, werd het me een beetje te conceptueel. Verder wel erg mooi geschreven.
This entire review has been hidden because of spoilers.
October 29, 2025
“Mijn oma’s stierven ongelukkig, omdat ze moesten leven naar wat van hen verwacht werd. Wanneer ze niet mijn opa’s maar elkaar hadden ontmoet, zouden mijn ouders niet geboren zijn, zou ik niet geboren zijn, hadden zij misschien een vol leven kunnen leiden” WAUW
November 11, 2025
4,5/5
Zo goed!! Vanaf het begin tot het einde greep het boek me. De manier waarop het leven als aaneenschakeling van mogelijkheden wordt beschreven is tragisch en tegelijk hoopvol. En dat alles terwijl het boek laat je stilstaan bij voorgaande generaties en hun pijn.
Zo goed!! Vanaf het begin tot het einde greep het boek me. De manier waarop het leven als aaneenschakeling van mogelijkheden wordt beschreven is tragisch en tegelijk hoopvol. En dat alles terwijl het boek laat je stilstaan bij voorgaande generaties en hun pijn.
September 26, 2025
veel liefde voor dit gedachte-experiment 💞
Displaying 1 - 30 of 39 reviews