"Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μας σκοτώνουν. Και μας σκότωναν και πριν γεννηθώ", έλεγε εκείνη η μαυροντυμένη γυναίκα, που, ακούγοντας την τραγική είδηση, έτρεξε απ' τα Μανιάτικα του Πειραιά στο σπίτι των Πετρουλαίων. Συγγένισσα, ένα αίμα μαζί τους. Σκεφτόταν πως δεν είχαν περάσει παρά μόλις δυο χρόνια απ' τον χαμό του Λαμπράκη. Τέσσερα, από τότε που σκοτώσανε εκείνα τα δυο παλικάρια στις εκλογές του '61. Τον Στέφανο Βελδεμίρη, στη Θεσσαλονίκη, και τον Διονύση Κερπινιώτη, κάτω στην Αρκαδία. "Το έφερα στην Αθήνα μωρό, για να το γλυτώσω από το χαμό. Και να μου το σκοτώσουν τώρα; Τώρα;" έλεγε ο Θόδωρος Πέτρουλας.
Ο Γιώργος Αλεξάτος είναι Έλληνας συγγραφέας, ιστορικός και λογοτέχνης. Κατάγεται από την Κεφαλονιά αν και γεννήθηκε στον Αστακό Ακαρνανίας το 1956. Από τα παιδικά του χρόνια έζησε στην Αθήνα και τον Πειραιά και κατά καιρούς στην Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε 7τάξιο νυχτερινό Γυμνάσιο, εργαζόμενος ως οικοδόμος. Έχει εργασθεί και ως δημοσιογράφος, εκδότης και διευθυντής εντύπων, ιδιοκτήτης καφενείων και μπαρ κ.ά.
Ασχολείται με τη μελέτη της νεότερης και σύγχρονης ελληνικής κοινωνικής ιστορίας. Έχουν κυκλοφορήσει βιβλία του σχετικά με την ιστορία του εργατικού κινήματος, αλλά και το λαϊκό τραγούδι.