Alleen binnen de muren van de dodencel blijft de waarheid ademhalen.
Op een verlaten terrein wordt het lichaam gevonden van een naakte man, het gezicht verborgen achter een glad gipsmasker. Naast twee vrouwenarmen, zorgvuldig neergelegd in een U-vorm. Voor hoofdinspecteur Erin De Donder is het meteen door een verborgen teken op de plaats delict weet ze dat deze moordenaar handelt volgens zijn eigen gruwelijke wetten. De dader voert een duister ritueel uit, geïnspireerd door Egyptische symboliek en een morbide fixatie op de dood. Elk slachtoffer vormt een onderdeel van een groter geheel - een boodschap in stukken. Terwijl Erin het patroon probeert te ontrafelen, raakt ze zelf verstrikt in een spel dat haar dwingt tot het uiterste. Hoeveel doden zijn er nodig voor de waarheid zich eindelijk toont?
Sterre Carron heeft inmiddels 22 boeken op haar naam staan, waarin de intrigerende rechercheur Rani Diaz telkens de hoofdrol speelt. Met Schim in de nacht waagde ze zich voor het eerst aan een standalone, wat haar veelzijdigheid als thrillerschrijfster onderstreept. In Sterf!, een bloedstollende thriller vol intrige, spanning en onverwachte wendingen, leerden we hoofdinspecteur Erin De Donder een beetje beter kennen. Met Dodencel bewijst Carron opnieuw haar een duister, beeldend en onvoorspelbaar verhaal dat je niet loslaat.
Carron wordt terecht gerekend tot de top van Nederlandstalige thrillerschrijfsters. Haar werk werd meermaals Schim in de nacht werd uitgeroepen tot de Beste Nederlandse Vrouwenthriller 2024 en op 26 oktober 2025 mag Sterre de MAX Gouden Vleermuis Oeuvre Award in ontvangst nemen - een prachtige erkenning voor haar indrukwekkende thriller-oeuvre vol spanning, emotie en onverwachte wendingen!
Sterre Carron is woonachtig in België waar zij tropische geneeskunde aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde te Antwerpen studeerde. Zij werkte gedurende enkele jaren in Rwanda en Zaïre voor Artsen zonder Grenzen. De auteur heeft belangstelling voor forensische geneeskunde en is gespecialiseerd in oosterse spiritualiteit.
De boeken van Sterre Carron, of toch de twee die ik al gelezen, werden door mij hoog ingeschat. Wat natuurlijk de verwachtingen voor een volgend boek aanscherpt. Toen ik dus de kans kreeg om haar nieuwe brouwsel Dodencel te gaan lezen, hapte ik direct toe.
Dodencel
Voor de mensen die Carron nog niet kennen. Deze dame heeft al redelijk wat boeken op haar palmares staan. Waaronder een grote reeks rond Rani Diaz, zo’n 22 boeken als ik het goed heb. Naast die reeks schreef ze de stand alone Schim in de nacht om daarna in Sterf een nieuwe reeks te starten met hoofdinspecteur Erin De Donder als hoofdpersonage.
Laat ik dan ook meteen met het boek in de leeszetel vallen en vermelden dat je best Sterf eerst eens leest vooraleer aan dit deel te beginnen. Je kan het apart lezen maar sommige nuances in de relatie tussen Erin en haar familie worden misschien minder goed begrepen.
Ik heb echt genoten van dit boek. Een zeer vlotte schrijfstijl trekt je doorheen een verhaal waar twists en kronkels in verwerkt zitten om je op het verkeerde been te zetten. Connecties tussen personages waar je lang kan zoeken over het hoe en wat ervan.
Het is een spannend verhaal geworden. De slechterik komt mooi in beeld zonder al te veel los te laten over zijn identiteit. Erin probeert de zaak op te lossen terwijl ze haar persoonlijk leven op de rails probeert te houden. Carron vond het dan leuk om Erin haar professionele leven en persoonlijk leven te laten botsen op elkaar. Ik hou wel van het personage Erin. Haar karakter zit zeer goed in elkaar en is in dit tweede deel al meer ontwikkeld dan in het vorige boek. Eigenlijk zijn alle personages wel goed uitgewerkt en ze hebben elk wel hun impact op het verhaal.
De manieren waarop de bad guy in dit verhaal omgaat met zijn slachtoffers is goed doordacht. Niet het simpele opsluiten , vermoorden en ergens dumpen. Carron koppelt Egyptische mythologie en een verknipte geest gedompeld in herinneringen aan Rwanda waar Hutu’s jacht maakten op de Tutsi’s in de jaren ’90.
Naarmate het verhaal zijn einde nadert begint alles voor Erin redelijk persoonlijk te worden. Ik moet zeggen dat Carron mij lang op het verkeerde been gezet heeft wie hoofdverdachte was. Het einde zit goed in elkaar met de nodige kronkels en verrassingen. Een einde zoals het hoort te zijn. Die aandacht vast blijven houden tot echt die laatste pagina zodat de lezer het boek dichtdoet en een diepe zucht slaagt.
Het is gewoon terug een prachtig boek geworden en ik kan niet wachten op het derde deel in deze reeks.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
4½ van 5*
Sterre Carron levert met 'Dodencel' een beklemmende en duistere thriller af die de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt. Het boek dompelt je onder in een moordzaak die even macaber als ingenieus is, en waarbij hoofdinspecteur Erin De Donder tot het uiterste moet gaan om een gruwelijke waarheid te ontrafelen.
Het verhaal begint met een schokkende vondst: een naakte man met een gipsmasker op een verlaten terrein, geflankeerd door twee afgesneden vrouwenarmen in een U-vorm. Vanaf dit punt is de toon gezet. Carron bouwt vakkundig een sfeer op van mysterie en terreur. Als lezer ga je steeds met iemand mee terug naar 1994 en je wordt zeker niet vrolijk van hetgeen je daar leest.
De moordenaar in 'Dodencel' is geen doorsnee seriemoordenaar; hij voert een duister ritueel uit dat is geïnspireerd door Egyptische symboliek en een morbide fascinatie voor de dood. Elk slachtoffer is een fragment van een grotere, cryptische boodschap. Het element van rituele moorden en de puzzelachtige opzet zorgen voor een bijzonder spannende en intellectueel uitdagende plot. De achterflap belooft dat de waarheid "alleen binnen de muren van de dodencel" ademhaalt, wat een intrigerende link legt tussen de huidige moorden en een mogelijke dader die al vastzit, of een symbolische 'dood' die men moet ondergaan om de waarheid te bereiken.
Hoofdinspecteur Erin De Donder is een sterke, vastberaden protagonist, maar met een scherpzinnigheid die haar toestaat een verborgen teken op de plaats delict te herkennen. Haar vastberadenheid om het lugubere patroon te doorbreken, brengt haar in een gevaarlijk spel. De persoonlijke inzet en de dreiging dat ze zelf verstrikt raakt, maken haar strijd tastbaar en de lezer leeft constant met haar mee.
“Ze slaakte een zucht. Tijd was inmiddels haar grootste vijand. De moordenaar was bezig een verwoestend spoor achter te laten en ze had geen idee hoeveel doden er nog zouden volgen. De wind sneed in haar gezicht. Op een drafje liep Erin naar de tent waar ze haar beschermende kledij aantrok… ...Toen ze de kapel betrad, trok ze haar neus op. De ranzige geur van rottend vlees drong haar neusgaten binnen. Haar slijmvliezen werden zo erg geprikkeld dat ze moest niezen.”
De mix van moderne misdaad met Egyptische mythologie en rituelen zorgt voor een unieke en diepgaande laag in het verhaal. Dit tilt de thriller boven het standaard genre uit. De dreiging is constant aanwezig en de hoofdstukken eindigen vaak met een cliffhanger, waardoor het boek een echte pageturner is. De dader en diens motieven zijn complex en de psychologische druk op Erin is voelbaar.
'Dodencel' is een aanrader voor lezers die houden van thrillers met een donkere, beklemmende sfeer, slimme plotwendingen en een moordenaar wiens motieven even fascinerend als angstaanjagend zijn. Sterre Carron heeft een goed gedoseerd verhaal afgeleverd dat je wakker zal houden tot je de laatste, verrassende wending hebt bereikt.
Op een verlaten terrein wordt het lichaam gevonden van een naakte man. Zijn gezicht is bedekt met een strak gipsmasker. Naast hem liggen twee vrouwenarmen, zorgvuldig neergelegd in een U-vorm. Voor hoofdinspecteur Erin De Donder is het meteen duidelijk: deze moordenaar handelt volgens zijn eigen, gruwelijke wetten. Een verborgen teken op de plaats delict verraadt een duister ritueel. Geïnspireerd door Egyptische symboliek en een morbide fascinatie voor de dood. Elk slachtoffer vormt een deel van een groter geheel. Een boodschap, gehuld in bloed en stilte. Terwijl Erin wanhopig probeert het patroon te ontrafelen, raakt ze zelf verstrikt in het spel van de dader. Hoe dichter ze bij de waarheid komt, hoe nauwer de muren van de dodencel om haar heen sluiten. Hoeveel doden moeten er vallen voordat de waarheid eindelijk spreekt?
Mijn ervaring: Wat een ijzersterke, bloedstollende en indrukwekkende thriller! Vanaf de eerste bladzijde greep Dodencel me bij de keel. Het is intens, beklemmend en zó filmisch geschreven dat ik de scènes bijna voor me zag. Sterre Carron schrijft met een beeldende en vlotte pen, weet precies wanneer ze gas moet geven of juist moet vertragen, en bouwt de spanning meesterlijk op.
Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, voornamelijk dat van Erin en Rumi, afgewisseld met aangrijpende flashbacks naar een tragische jeugd in Rwanda. Deze afwisseling zorgt niet alleen voor diepgang, maar maakt ook duidelijk hoe gebeurtenissen uit het verleden een gruwelijke kettingreactie in het heden veroorzaken. De personages zijn complex, geloofwaardig en menselijk, ieder met hun eigen littekens. Vooral Rumi’s angst en paniek voelde ik bijna fysiek; het is hartverscheurend en intens geschreven.
De proloog zet meteen de toon: Rumi opgesloten in een kelder, psychisch en fysiek vernederd. Vanaf dat moment laat het verhaal je niet meer los. Carron durft heftige thema’s aan te snijden, waaronder huiselijk geweld, misbruik, wraak, moord en trauma zonder dat het sensationeel wordt. Ze weeft alles samen tot een beklemmend web waarin niemand ongeschonden blijft.
Wat deze thriller extra sterk maakt, is dat de persoonlijke verhaallijn van Erin De Donder subtiel door het geheel heen loopt. Het geeft haar diepgang en maakt haar niet alleen een sterke inspecteur, maar ook een mens met eigen angsten en kwetsbaarheden.
En dan dat plot… geniaal! De laatste hoofdstukken lazen als een achtbaan vol onverwachte wendingen. Ik zat letterlijk op het puntje van mijn stoel en moest na afloop echt even op adem komen.
Dodencel is een razend spannende, meeslepende en emotioneel geladen thriller die van begin tot eind overtuigt en je pakt. Realistisch, intens en vol diepgang. Ik had hoge verwachtingen, maar ik ben echt positief verrast. Een boek dat je niet alleen leest, maar beleeft. Deze pageturner is absoluut een aanrader.
Dit is weer een thriller die blijft hangen. Erin is een andere hoofdinspecteur dan Diaz maar is al goed ingeburgerd. Het was een echte Carron waar ik echt van heb genoten.
Bryan las 'Dodencel', geschreven door Sterre Carron. Zijn recensie lees je hieronder. ⬇️
Op een verlaten terrein wordt het levenloze lichaam van een man aangetroffen. Hij is naakt en naast hem liggen twee vrouwenarmen, zorgvuldig neergelegd in een U-vorm. Het gezicht van deze onbekende man gaat schuil achter een glad gipsmasker.
Hoofdinspecteur Erin De Donder en haar team krijgen de opdracht om deze bizarre zaak te onderzoeken. Voor haar is het al snel duidelijk, deze dader handelt volgens zijn eigen gruwelijke wetten. De ziel van deze dader is duisterder dan duister en is geïnspireerd door de symboliek uit Egypte. Elk slachtoffer is een onderdeel van een groter geheel. Het is een boodschap in stukken. Kan Erin en haar team deze zaak tot een goed einde brengen? Zelfs als ze, op persoonlijk gebied, tot het uiterste moet gaan?
Auteur Sterre Carron kennen de meeste lezers vooral van haar serie rondom Rani Diaz. In deze serie verschenen maar liefst 22 delen. Een groot gedeelte daarvan las ik, net zoals een aantal standalones van haar hand. Eerder dit jaar schreef ze 'Sterf!', het eerste deel in de gloednieuwe serie. Hierin stond Hoofdinspecteur Erin De Donder centraal. Een thriller die ik goed vond, maar een moeilijke start had. Ik was erg benieuwd hoe het vervolg 'Dodencel' zou zijn.
Met 'Dodencel' heeft Carron het eerste deel 'Sterf!' dubbel en dik overtroffen. Waar het verhaal, in het vorige deel, nog een moeilijke start doormaakte, is daar in dit vervolg niks van te merken. Door het gebruik van sterke personages, die je als lezer, weer een stukje beter leert kennen, weet Carron een thuis-kom-gevoel te creëren en dit vind ik altijd erg fijn als ik een serie lees.
Vanaf het eerste hoofdstuk is er een beklemmende sfeer aanwezig en Carron weet dit subliem op de lezer over te brengen. Ik kan dan ook maar met moeite het verhaal aan de kant leggen en dit resulteerde er dan ook in dat ik het boek snel uit had.
Zoals onze vaste volgers weten luisteren wij het verhaal ook, tijdens het lezen, als deze beschikbaar is op Kobo plus of Storytel. Dit was bij 'Dodencel' ook het geval. Het verhaal is ingesproken door Margo Dames en ze heeft een erg prettige stem. Ook is het fijn dat ze het eerste en tweede deel in deze serie heeft ingesproken. Hopelijk blijft zij de stem van onder andere Erin De Donder.
Ik ben fan van deze eigenwijze hoofdinspecteur. Dat er nog maar veel delen mogen volgen en dat dit, net zoals de Rani Diaz-serie, een langlopende serie mag worden.
Dit boek ontvingen wij van Uitgeverij Phoenix Books. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Via de leesclub van de boekenreizigers heb ik het boek Dodencel, geschreven door Sterre Carron gelezen. In dit boek ontmoeten we weer Hoofdinspecteur Erin de Donder en haar team. Dit team wordt op een zaak gezet, waarbij op een verlaten terrein het lichaam van een naakte man is gevonden. Zijn gezicht is verborgen achter een glad masker. Naast hem liggen twee vrouwenarmen. Deze armen zijn zorgvuldig in een U-vorm neergelegd. Bij deze moorden is de dader geïnspireerd door de Egyptische symboliek en hij / zij heeft een morbide kijk op de dood. Erin probeert, samen met haar team, het patroon in deze zaak te ontrafelen. Maar ze raakt nog meer verstrikt in deze zaak dan ze zou willen en het dwingt haar en haar team tot het uiterste om deze zaak tot een goed einde te brengen. Lukt het hen daadwerkelijk om deze zaak op te lossen en te zorgen dat er nog niet meer doden vallen? Op de cover zien we een vrouw op de rug in iets wat een buis lijkt. De kleur blauw, welke op de cover is gebruikt, geeft het geheel een koele / kille uitstraling. Het maakt me toch wel erg nieuwsgierig wat deze vrouw in die buis te zoeken heeft. Dit boek is het vervolg op het boek Sterf. Op zich kunnen beide boeken wel los van elkaar worden gelezen, alhoewel ik het zelf wel plezieriger vind om een serie op volgorde te lezen. Met name om de ontwikkeling van het personage Erin beter te kunnen volgen. In dit boek lopen twee verhaallijnen naast elkaar. De eerste is het politie onderzoek naar de moord op de naakte man. Dit verhaal word verteld vanuit het perspectief van Erin en Rumi. De andere verhaallijn gaat over de burgeroorlog die in Rwanda heeft plaatsgevonden en welke gruwelijkheden deze burgeroorlog voor de bevolking met zich heeft meegebracht. Beide verhaallijnen zijn op een goede manier met elkaar verweven en komen uiteindelijk aan het eind van het verhaal op goed bij elkaar. Ook van dit boek heb ik weer genoten en ik kijk dan ook weer uit naar het volgende boek van deze schrijfster.
Dodencel begint met een huiveringwekkende vondst: op een verlaten terrein wordt het lichaam van een naakte man aangetroffen, met een glad gipsmasker op zijn gezicht en twee zorgvuldig neergelegde vrouwenarmen ernaast .Hoofdinspecteur Erin De Donder en haar team ontdekken al snel dat deze moord deel lijkt uit te maken van een ritueel gebaseerd op Egyptische symboliek en welke boodschap zit daarachter. Terwijl Erin en haar team het patroon probeert te ontcijferen, raakt ze steeds dieper verstrikt in het spel van de moordenaar. Ook ik als lezer probeer de moord op te lossen maar iedereen werd een verdachte in mijn ogen. Er zijn ook 2 verhaallijnen. Het verleden in Rwanda met zijn gruwelijke genocide moorden. En het heden. Je probeert de link te leggen? Je weet dat ze iets met elkaar te maken hebben maar je kan er de vinger niet op leggen. Naarmate het verhaal vordert wordt de spanning ook opgebouwd en heb ik de laatste pagina met een voldaan gevoel gelezen.
Dodencel is alweer een juweeltje van een thriller, uit de pen van een zeer getalenteerde auteur getoverd. Het erg spannende verhaal leest als een trein en je wordt er volledig door opgeslorpt. Het is zo filmisch beschreven met expliciete details dat je het beleeft alsof je er zelf deel van uitmaakt. Ook de flashbacks naar de genocide in Rwanda, raken je als lezer diep, want je weet dat daar verschrikkelijke misdaden zijn gepleegd. Het verhaal is zeer geloofwaardig en wordt nog versterkt door die echte gebeurtenissen en blijft nog nazinderen nadat de laatste bladzijde is omgeslagen.
3,5 ⭐️ Zoals altijd een beetje overdreven thriller. De gruweldaden beschreven in Rwanda zijn moeilijk te begrijpen, dat dit werkelijk gebeurd is… Ik moet nog altijd gewoon worden aan de personages in deze nieuwe serie.