Wanneer Karen het oude familiehuis in het schilderachtige Zillertal erft, ziet ze een kans om opnieuw te beginnen. Haar huwelijk met Marten verkeert in zwaar weer en haar enige zoon Noah is net uit huis gegaan. Vastberaden om het huis op te knappen en haar gedachten te ordenen, reist Karen alleen af naar het pittoreske dorp. Daar sluit ze al snel vriendschap met de Nederlandse Anouk en haar schattige baby Mila. Maar de aanwezigheid van de kleine Mila opent oude wonden en brengt onverwerkt verdriet naar boven. Dan wordt Anouk dood aangetroffen, en alle sporen leiden naar Karen…
Writer of thrillers and contemporary romance. Published by De Crime Company/Bruna, Zomer & Keuning, Kobo and De Verhalenfabriek. Winner of the Kobo Talent Price in 2019. New thriller 2025: Zondaaar. New Romance in May 2026.
Wanneer Karen het oude familiehuis in het schilderachtige Zillertal erft, ziet ze een kans om opnieuw te beginnen. Haar huwelijk met Marten verkeert in zwaar weer en haar enige zoon Noah is net uit huis gegaan. Vastberaden om het huis op te knappen en haar gedachten te ordenen, reist Karen alleen af naar het pittoreske dorp.
Daar sluit ze al snel vriendschap met de Nederlandse Anouk en haar schattige baby Mila. Maar de aanwezigheid van de kleine Mila opent oude wonden en brengt onverwerkt verdriet naar boven. Dan wordt Anouk dood aangetroffen, en alle sporen leiden naar Karen…
'Zondaar' lees je op drie verschillende manieren: vanuit Karen, Marten en een podcast. Eigenlijk meteen al wordt duidelijk dat het huwelijk van Karen en Marten helemaal niet meer lekker loopt. Karen besluit dan ook om naar Zillertal te vertrekken, een familiehuis dat ze heeft geërfd.
Karen wil hier aan een frisse start beginnen en het huis helemaal opknappen. Eenmaal daar ontmoet ze een andere Nederlandse vrouw. Ze heet Anouk en heeft een schattige baby. Al gauw sluiten de twee vrouwen vriendschap met elkaar, maar door deze vriendschap komt er ook een trauma bij Karen naar boven en zo ook bepaalde gevoelens en emoties.
Dit verhaal wordt erg langzaam opgebouwd, maar hierdoor worden de personages enorm goed omschreven. Je leert Karen goed kennen en je leeft mee met haar innerlijke emoties. Ondanks dat het langzaam is, is het zeker een interessant psychologisch verhaal.
Je leest over de relatie tussen haar en Marten, haar zoon en de frustraties en het verdriet dat ze voelt. Dit was goed en mooi op papier gezet.
Het verhaal bleef mij dan ook zeker boeien. Ik vond alle personages, maar vooral Karen, erg interessant. Naar het einde toe zijn er dan nog wat plotwendingen en deze vond ik ook goed en verrassend. Pluspunten!
Ja, Saskia vind ik een fijne auteur en haar volgende thriller wil ik ook zeker weer lezen!
Elke maand ontvangen de leden van de crimecompagnieclub een nieuwe thriller van Nederlandse bodem. Als fan van het eerste uur kan ik dan ook niet anders om deze thriller met jullie te reviewen.
En laat nu deze maand de thriller geschreven zijn door een van mijn favoriete schrijfsters -Saskia M.N. Oudshoorn.
Na ‘Wraaklust’ levert Saskia weer een geweldige thriller af. Ik had de eer om eerdere versie van commentaar te mogen voorzien maar wat ben ik trots en blij op het boek dat hier nu voor me ligt.
In ‘Zondaar’ volgen we Karin die halsoverkop naar het Zillertal vertrekt. Hier betrekt ze het huis dat ze geërfd heeft van haar oma. De familiegeschiedenis is complex net als de huidige gezinssituatie van Karin, haar man Marten en zoon Noah. Saskia weet via een origineel podcast perspectief heden en verleden met elkaar te verbinden. De lezer wordt regelmatig op het verkeerde been gezet. Het plot is goed uitgewerkt. Het boek is geschreven vanuit verschillende perspectieven die tot korte hoofdstukken zijn verwerkt. Het boek leest makkelijk (in tegenstelling tot de 1e versie 😉) en bezorgt je als lezer een paar heerlijke leesuren.
Ik ben vereerd om je op 2 November tijdens de officiële boekpresentatie te mogen interviewen. Ik beoordeel ‘Zondaar’ met 4 dikke sterren.
‘Zondaar’ van de crime compagnie is vanaf 5 november te koop.
Het maandboek van de crimecompagnie club was deze maand "zondaar". Het boek heb ik al uitgelezen en het was weer een goed maandboek 🫶🏻 En kijk die mooie cover! 😍
Het boek leest makkelijk weg en bevat meerdere perspectieven. Dat laatste vind ik persoonlijk altijd erg leuk. De opbouw vond ik wel wat lang duren, maar de rest van het boek maakt het helemaal goed. Al met al heb ik mij goed vermaakt met het boek.
is al tien jaar auteur en schreef diverse thrillers en feelgoodseries. Ze woont in de omgeving van Rotterdam. Naast het schrijven en haar werk bij Unilever is ze actief in de lokale politiek. Zondaar is haar vijfde boek bij De Crime Compagnie.
Van dezelfde auteur:
Dubbele agenda
Dieptepunt
Losgeslagen
Wraaklust
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar E-pub ontvangen van uitgeverij De Crime Compagnie in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij:
De Crime Compagnie
Genre:
Thriller
Cover en flaptekst:
Een idyllisch plaatje van een berg landschap. Een huisje bovenop de berg met een groot kruis. Onder een donkerblauwe en naar oranje trekkende kleuren van de lucht. Naderend onheil of een natuurverschijnsel.
Een spannende en uitnodigende flaptekst.
Mooie tekst:
Het leven kan alleen maar achterwaarts worden begrepen, terwijl we het voorwaarts moeten leven.
Søren Kierkegaard 1813-1855
Het verhaal:
Wanneer Karen het oude familiehuis in het schilderachtige Zillertal erft, ziet ze een kans om opnieuw te beginnen. Haar huwelijk met Marten verkeert in zwaar weer en haar enige zoon Noah is net op kamers gegaan. Vastberaden om het huis op te knappen en haar gedachten te ordenen, reist Karen alleen af naar het pittoreske dorp.
Daar sluit ze al snel vriendschap met de Nederlandse Anouk en haar schattige baby Mila. Maar de aanwezigheid van de kleine Mila opent oude wonden en brengt onverwerkt verdriet naar boven. Dan wordt Anouk dood aangetroffen, en alle sporen leiden naar Karen…
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal wordt afwisselend verteld door Karen, Marten en in schuingedrukte letters door een grote onbekende. Ook wordt er geschakeld van en naar een pod-cast.
De gehanteerde ik-vorm maakte het ongelooflijk beeldend en intens. Met name het door Karen opgelopen trauma deed ook mijn trauma opvlammen. Ik kon daardoor niet heel snel lezen. Ik moest het eerst verwerken. Het voelde voor mij persoonlijk alsof ik terug gekatapulteerd werd in de tijd. Dat was heftig. Alsof ik van binnenuit gestript werd en opnieuw in de nevelachtige toestand verkeerde dezelfde die Karen ervoer toen ze Mila verzorgde of vasthield.
Maar daardoor begreep ik Karen haar gedachtegang, de wijze waarop zij omging met zoon Noah heel goed. Zo ga ik ook met onze “regenboog” dochter om terwijl ik de oudste dochter veel meer los kan laten. Ik waardeer het ontzettend dat Saskia dit soort onderwerpen verwerkt in haar verhaal. Het troost mij en ik voel mij gezien en gedragen.
Karen haar beslissing om af te reizen naar het Zillertal in Oostenrijk rukt zonder verdoving de pleister van oude wonden. De gifbeker vol geheimen uit het verleden moet ondanks de bittere smaak leeggedronken worden. Alles wat daarmee blootgelegd wordt zorgt voor een psychisch diepgaand verhaal met intrigerende en vastklemmende spanning.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt. Ze gaan uitvoerig en diepgaand de dialoog met elkaar aan. Eerste ontmoetingen lijken op het eerste oog spontaan maar gaandeweg het verhaal kom je erachter dat ze toch vooraf strak georkestreerd zijn.
Alle verhaallijnen verweven zich gaandeweg met elkaar om in de plot uit elkaar te barsten in een apotheose die zijn weerga niet kent. Naast dat de schrijfstijl beeldend is, is deze ook prettig leesbaar en filmisch. Ik was een toeschouwer in dit verhaal. Ik bevond me overal waar de personages waren. Ik voelde hun adem op mijn huid en andere momenten keek ik hen recht in de ogen aan diep hun ziel in. Ook wordt pijnlijk duidelijk hoe verwoestend relatie perikelen zijn voor het mentale welzijn van een kind, en de daaruit voortvloeiende gedragingen. En drank en middelenmisbruik maken meer kapot dan je lief is.
Ik was nog nooit in dit gedeelte van Oostenrijk (wel in Untergaisbach, Linz, Steyer en Wenen) maar door dit verhaal te lezen ben ik er geweest. Een adembenemende en onvergetelijke ervaring. Als je denkt dat alles helder is na de plot dan heb je het mis want de epiloog is ook van een ongekende kracht die je wederom volledig meesleurt. Je blijft nieuwsgierig en geprikkeld.
Ik hoop in de toekomst nog meer boeken van Saskia te mogen lezen en recenseren. Ik was fan maar blijf dat ook.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Dit verhaal blies mij omver. Het heeft alles: zinderende onderhuidse spanning, ijskoud angstzweet, herbeleving van diepgewortelde trauma’s wat bij mij helaas veel herkenning opriep in gevoelsbeleving. Waardoor ik dit verhaal niet in sneltreinvaart kon lezen en recenseren.
Een verhaal vol intriges, hartverscheurende taferelen, haat, passie, vastgeroeste rituelen en devotie vanuit geloof en daarnaar handelen maar bovenal dat liefde nooit dooft.
Saskia M.N. Oudshoorn heeft zeven vrouwenthrillers, elf feelgoodboeken en een aantal novelles geschreven, waarvoor zij een aantal prijzen ontving. Veel van haar verhalen spelen zich af in en rond Rotterdam af, waar zij geboren is. Naast haar werk bij Unilever is zij sinds 2014 Gemeenteraadslid uit overtuiging om een positieve bijdrage aan de maatschappij te leveren. Zij debuteerde in 2015 met Buitenspel, dat in 2018 door haar werd herschreven en uitkwam onder de titel Zie jij mij? In haar jubileumjaar 2025 schreef Oudshoorn Zondaar, een psychologische thriller die naarmate het verhaal vordert steeds meer geheimen blootlegt in de familie van hoofdpersoon Karen.
In Zondaar wordt de tijd genomen om de familiesituatie van Karen, Marten en hun zoon Noah te schetsen. Vrij vlug is duidelijk dat er in het verleden zich iets heftigs heeft voorgedaan. Om de beurt zijn Karen en Marten aan het woord, afgewisseld door podcastafleveringen van moorden met een moraal, waarin op verzoek van Karin, beiden hun verhaal doen. Deze schrijfwijze zorgt voor een beter begrip van de betrokken mensen. Hun huwelijk stelt niet veel meer voor en Karen wil wat afstand nemen door naar geërfde huisje in Oostenrijk te gaan. Haar man heeft geheimen voor haar en is veel afwezig, waardoor zij aan overspel denkt. Tijdens haar reis naar het Zillertal merk je dat Karen vlug gestrest is en soms chaotisch overkomt. Karen leert daar de Nederlandse Anouk met baby Mila kennen en in een rap tempo ontwikkelt zich een ogenschijnlijk hechte vriendschap. Ze ontdekt dingen die haar leven op de kop zetten en oude wonden worden pijnlijk opengereten. En dan wordt Anouk doodgevonden en is Karen de hoofdverdachte.
Waar in het begin het boek lijkt op een psychologische roman, komt er gaandeweg meer spanning in door vreemde gedragingen en onthullingen van personages. Oudshoorn weet als geen ander de tragiek van blootgelegde familiegeheimen en wat die met iemand doet in een plot te verwerken. Langzaam worden puzzelstukjes vrijgegeven, totdat de lezer uiteindelijk de puzzel kan leggen. Leuk detail zijn de kraaien die de labiel overkomende Karen vanuit haar raam ziet als een voorbode voor naderend onheil. Ze is paranoïde voor geluiden in het donker en denkt dan meteen aan gevaar. Voor Maarten is toewijding zijn grootste kracht en tevens valkuil omdat hij niet kan loslaten. Een oplettende lezer kan uit geplaatste hints verbanden ontdekken die voor inzichten zorgen. Karen is opgegroeid in een gezin waar niet over gevoelens gepraat werd. Dat het met Karen niet echt goed gaat is te merken aan haar drankinname en medicijnengebruik. Deze cocktail zorgt een aantal malen voor een spannende situatie, totdat het richting het einde echt uit de hand loopt. De ontknoping zien we al van verre aankomen, maar heeft toch nog een extra bijzondere verrassing in petto.
Zondaar weet te verrassen met bijzondere plotwendingen en langzaam afglijdende personages die hoge muren hebben opgetrokken om zichzelf te beschermen.
Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers.
Wanneer Karen het oude familiehuis in het schilderachtige Zillertal erft, ziet ze een kans om opnieuw te beginnen. Haar huwelijk met Marten verkeert in zwaar weer en haar enige zoon Noah is net uit huis gegaan. Vastberaden om het huis op te knappen en haar gedachten te ordenen, reist Karen alleen af naar het pittoreske dorp. Daar sluit ze al snel vriendschap met de Nederlandse Anouk en haar schattige baby Mila. Maar de aanwezigheid van de kleine Mila opent oude wonden en brengt onverwerkt verdriet naar boven. Dan wordt Anouk dood aangetroffen, en alle sporen leiden naar Karen…
Al vele feelgoods las ik van de hand van Saskia Oudshoorn maar Zondaar is haar eerste thriller die ik las. Dat Saskia kon schrijven wist ik al maar met Zondaar heeft ze me absoluut weten te verrassen en laten zien dat ze ook het schrijven in het thrillergenre geweldig beheerst.
Zondaar is een thriller waar je vanaf de eerste bladzijde aan de bladzijdes wordt gekluisterd. De schrijfstijl is heel erg fijn, het verhaal kent vaart, een aantal plotwendingen en interessante personages. Het leest makkelijk en zonder dat je het wil is het binnen no-time uit.
De opbouw van deze thriller vond ik geweldig. Oudshoorn neemt uitgebreid de tijd om de personages voor te stellen, de omstandigheden uit de doeken te doen en uiteindelijk weet ze de spanning op te bouwen naar een slot wat zeer verrassend is. Hoe verder je komt hoe hoger de spanning wordt. De wisselingen in perspectief en de verslagen van een podcast zorgen voor duidelijkheid en tevens ook nieuwsgierigheid. Origineel om aan de hand van de podcast het verhaal te vertellen.
Personages zijn realistisch neergezet en allemaal leer je ze goed kennen. Je voelt heel goed de emoties en ze weten je allemaal op hun eigen manier te verrassen. Karen is de vrouw waar je het meeste mee meeleeft, een vrouw die krachtig is maar ook veel verdriet kent. Marten is de man waar je niet veel hoogte van krijgt. Anouk leren we pas later kennen. Een mysterieuze vrouw waarvan je later gaat begrijpen wat haar rol in dit verhaal was. Je zult van haar enigszins geëmotioneerd raken maar ze zorgt er tegelijkertijd voor dat het mysterie in dit verhaal wordt opgelost.
Zondaar is een verrassend goede thriller van eigen bodem. Wanneer je eenmaal lekker in het verhaal zit verrast het je regelmatig, geniet je van de personages maar door een vleugje mysterie wordt je helemaal in het verhaal getrokken. Het slot zal je enigszins in verbazing achterlaten, wie weet zag je het stiekem, net als ik, ook al een beetje aankomen.
Het huwelijk van Karen en Marten heeft zijn beste tijd gehad. Karen verdenkt haar man van vreemdgaan en Marten heeft zo zijn eigen problemen. Wanneer hun zoon Noah het huis uit gaat, vertrekt Karen naar haar oma’s huis in Zillertal dat ze heeft geërfd. Als ze in gesprek raakt met de Nederlandse Anouk en baby Mila, ontstaat er al snel een vriendschap. Karen helpt Anouk met de baby en hoewel het soms pijnlijke herinneringen bij Karen oproept, leeft ze er ook helemaal van op. Maar als Anouk op een dag dood gevonden wordt, wijzen alle sporen in de richting van Karen.
In het begin van het verhaal word de situatie tussen Karen en Marten al vrij snel duidelijk. Hun huwelijk is een aflopende zaak. Als Noah dan ook nog eens het huis uit gaat, is dit een kans die Karen met beide handen vastpakt. Maar wat voor afschuwelijks ligt er verder nog verborgen?
De podcast loopt als een rode draad door het verhaal heen, hierin krijg je steeds meer stukjes informatie die van belang zijn. Zo leer je veel over de gebeurtenis uit het verleden, maar krijg je ook steeds meer begrip voor Karin. Want Karin geeft zichzelf na al die jaren nog steeds de schuld. Marten geef zichzelf ook de schuld, maar die heeft daar een hele andere reden voor. Later word die reden maar al te goed duidelijk.
Door de spannende opbouw, de onverwachte wendingen en de beeldende beschrijvingen, blijf je geboeid doorlezen tot de laatste plotwending. Tijdens het lezen weet je dat er iets gaat gebeuren, maar door de plottwist was ik toch weer verrast.
Ze weet de personages zo neer te zetten dat je met Karen meeleeft en Marten irritant vindt, dat vond ik tenminste wel. Tijdens het lezen bleef ik het gevoel houden dat hij iets verborgen hield. Ik had zo mijn ideeën erover en richting het einde werd dat ook goed duidelijk.
Zondaar is een pakkende thriller met een goede spanningsopbouw en verrassende wendingen. Een aanrader voor alle thriller liefhebbers.
Na meerdere boeken van Saskia M.N. Oudshoorn te hebben gelezen, was ik ontzettend blij toen Zondaar als maandboek van De Crime Compagnie bij mij op de mat viel. Haar schrijfstijl spreekt me altijd aan, dus mijn verwachtingen waren hoog. Helaas viel dit verhaal voor mij een beetje tegen.
Waar haar eerdere boeken me echt konden verrassen, vond ik Zondaar vooral behoorlijk voorspelbaar. De verhaallijn en de drijfveren van de personages lagen al snel voor de hand, en na ongeveer een derde van het boek had ik al een redelijk compleet beeld van welke richting het verhaal op zou gaan. Op één of twee kleine verrassingen na bleek dat uiteindelijk ook te kloppen. Dat is jammer, want de opzet zelf is sterk.
De manier waarop het verhaal is opgebouwd — met hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven, een podcast die zich verder in de tijd afspeelt en een onbekende stem die nieuwsgierig maakt — had echt veel potentie. Die elementen gaven het boek een frisse structuur en hielden het interessant genoeg om door te lezen.
Wat gelukkig wél volledig bij het oude blijft, is Saskia’s schrijfstijl. Die is precies zoals ik van haar gewend ben: vlot, helder en ontzettend makkelijk weg te lezen. Daardoor vlieg je door het boek heen, zelfs als het plot niet helemaal weet te verrassen. Ondanks de voorspelbaarheid heb ik me prima vermaakt, maar in vergelijking met haar eerdere werk haalde Zondaar het voor mij net niet.
Wanneer Karen een oud familiehuis in het Zillertal erft, grijpt ze die kans aan om haar leven weer op orde te krijgen. Haar huwelijk loopt slecht en haar zoon is net het huis uit, dus ze besluit alleen naar Oostenrijk te vertrekken om het huis op te knappen en rust te vinden. In het dorp raakt ze bevriend met de Nederlandse Anouk en haar baby Mila. De aanwezigheid van Mia roept echter het pijnlijke verleden bij Karen op. Als Anouk plotseling dood wordt gevonden en de aanwijzingen naar Karen wijzen, verandert haar nieuwe begin in een nachtmerrie vol geheimen en wantrouwen.
Zondaar is een spannende en meeslepende thriller waarin schuld, wraak en verborgen waarheden centraal staan. Saskia M.N. Oudshoorn weet een verhaal neer te zetten dat je van begin tot eind in zijn greep houdt. Het boek draait om een vrouw die probeert te ontsnappen aan haar verleden, maar wordt ingehaald door gebeurtenissen die haar zorgvuldig opgebouwde leven doen wankelen. Oudshoorn speelt knap met perspectieven en laat de lezer steeds twijfelen aan wie de waarheid spreekt. Langzaam ontvouwt zich een web van leugens, waarin niemand onschuldig lijkt, zelfs de hoofdpersoon niet. De schrijfstijl is vlot en toegankelijk, met precies genoeg vaart om je geboeid te houden. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat je telkens verder wilt lezen. Wat Zondaar bijzonder maakt, is dat de spanning niet alleen uit actie komt, maar ook uit de psychologie van de personages. Hun emoties, motieven en geheimen worden geloofwaardig en indringend beschreven. De ontknoping is verrassend en goed opgebouwd, zonder geforceerd aan te voelen. Oudshoorn weet het verhaal af te ronden met een bevredigend, maar beklemmend einde dat nog even blijft nazinderen. Zondaar is een prima thriller vol vaart, spanning en morele dilemma’s. Perfect voor lezers die houden van verhalen waarin niets zwart-wit is en waarin elk personage iets te verbergen heeft.
Dankjewel @de crime compagnie voor het recensie-exemplaar!
wat een goed boek ben erg fan van Saskia ze schrijft echt goede boeken en ik kan ze altijd moeilijk wegleggen . Dit is echt een aanrader het was super spannend en was erg goed geschreven en was echt een hele goeie verhaal lijn.