Δύο άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, συναντιούνται τα Χριστούγεννα στα λευκά μονοπάτια ενός απομονωμένου χωριού. Εκεί που η ζωή αναπνέει αργά και οι λέξεις σπανίζουν, αλλά φτάνουν.
Σε μια εποχή που όλα φωνάζουν για βιασύνη, οι δυο τους επιλέγουν να ακούσουν το ψιθύρισμα της καρδιάς. Μια απλή χειρονομία, ένα ποτήρι κρασί, μια φωτιά που σιγοκαίει — και δύο ψυχές που αρχίζουν να θυμούνται τι θα πει θαλπωρή.
Η πιο ζεστή ιστορία Χριστουγέννων. Μια τρυφερή υπενθύμιση πως η αγάπη έρχεται όταν είσαι έτοιμος να τη δεχτείς όχι με δώρα που εντυπωσιάζουν, αλλά με εκείνα που αφήνουν χώρο στη σιωπή για να αφουγκραστείς την καρδιά σου.
Γιατί, οι πιο αυθεντικές στιγμές δεν έρχονται όταν όλα είναι ιδανικά, αλλά όταν αφήνουμε χώρο στο απροσδόκητο να πλησιάσει, ακόμα κι αν μας έχει τυλίξει η παγωνιά του χειμώνα.
Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα... Μου χάρισες όλα όσα δεν ήξερα πως είχα ανάγκη.
When Kostas Krommydas decided to write his first novel, he took the publishing world of his native Greece by storm. A few years later, he is an award-winning author of five bestselling novels, acclaimed actor, teacher and passionate storyteller. His novels have been among the top 10 at the prestigious Public Book Awards (Greece) and his novel “Ouranoessa” has won first place (2017). He has also received the coveted WISH writer’s award in 2013. When not working on his next novel at the family beach house in Athens, you will find him acting on the acclaimed ITV series, The Durrels and on various theatre, film, and TV productions. Kostas also enjoys teaching public speaking, interacting with his numerous fans, and writing guest articles for popular Greek newspapers, magazines, and websites..
Βιογραφικό. Ο Κώστας Κρομμύδας είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Ξεκίνησε να γράφει το 2011 και από τότε έχουν εκδοθεί 11 βιβλία του. Το βιβλίο του «Ουρανόεσσα» βραβεύτηκε το 2017 ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία «Ηρωίδα έμπνευση». Το Ιούνιο του 2022 το βιβλίο του «Ακάκιε» βραβεύτηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς. Όλα τα μυθιστορήματά του βρίσκονταν στην τελική δεκάδα του διαγωνισμού βιβλίου των Public. Παραδίδει μαθήματα συγγραφής (Master Class) και «δημόσιου λόγου-public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά. Έξι βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και κυκλοφορούν μέσω της πλατφόρμας του Amazon.
Η ιστορία επικεντρώνεται σε μια απροσδόκητη συνάντηση δύο ανθρώπων σε ένα απομακρυσμένο, χιονισμένο χωριό που λειτουργεί σαν διάλειμμα από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Το βιβλίο τονίζει την επιστροφή στα θέλω σου και στο να βρίσκεις την αξία στις μικρές, απλές στιγμές. Αυτό που με άγγιξε βαθιά, πέρα από τη λιτή και μελωδική γραφή που μας δίνει ο Κώστας κάθε φορά και την απολαμβάνω, ήταν το ισχυρό μήνυμα της ζωής. Ειδικά στο τέλος, τα λόγια της ψυχολόγου που τονίζουν ότι πρέπει να θυμόμαστε πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε ακόμη ζωή, ήταν μια στιγμή "κλειδί", που σου μένει και σε κάνει να επανεκτιμήσεις τα πάντα. Το κλειδί της ζωής, αυτό ακριβώς. Είναι ένα βιβλίο που σε βάζει να κάτσεις παρέα με τις σκέψεις σου και σου υπενθυμίζει οτι...τα πιο πολύτιμα δώρα είναι η αθόρυβη δύναμη της συνύπαρξης και η απλή συντροφιά. Ούτε τα μεγάλα δώρα, ούτε ο πολύς κόσμος, ούτε τα μεγάλα event. Θέλει να σου περάσει το μήνυμα του απροσδόκητου, να το αφήσεις να έρθει μαζί σου και να ζήσεις με αυτό την κάθε σου στιγμή και τέλος, να δεις τη ζωή με περισσότερη ευγνωμοσύνη.
Υπάρχουν βιβλία που δεν διαβάζονται μόνο· σε τυλίγουν σαν σκέπασμα. Ένα από αυτά είναι το «Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα» του Κώστα Κρομμύδα, μια ιστορία που μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά αγγίζει δυνατά.
Δεν είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο εντυπωσιακές ανατροπές ή θορυβώδεις συγκρούσεις. Είναι μια αφήγηση που εστιάζει στην αξία της ανθρώπινης παρουσίας, στη σιωπηλή αγάπη και σε εκείνη τη βαθιά επαφή που δεν χρειάζεται πολλά λόγια για να υπάρξει. Μέσα σε χιονισμένα τοπία, σε μικρά χωριά και σε γιορτές που δεν λάμπουν για τα φώτα αλλά για την αλήθεια τους, οι ήρωες μαθαίνουν –κι εμείς μαζί τους– ότι το πιο πολύτιμο δώρο δεν έχει υλική μορφή. Είναι το «μαζί», ακόμα κι αν έρχεται αθόρυβα.
Αυτό που ξεχωρίζει στο βιβλίο είναι η ηρεμία της γραφής. Δεν σε πιέζει να προχωρήσεις γρήγορα· σε καλεί να σταθείς, να αναπνεύσεις και να δεις την ομορφιά της σιωπής. Οι σελίδες είναι γεμάτες μικρές λεπτομέρειες. Ένα ποτήρι κρασί, μια κουβέντα με έναν ξένο, το πύρωμα από το αναμμένο τζάκι και η απλή παρουσία κάποιου δίπλα σου, που γίνονται τελικά πιο δυνατές από οποιαδήποτε μεγάλη δραματική σκηνή.
Κλείνοντας το βιβλίο, δεν αισθάνεσαι απλώς ότι τελείωσες μια ιστορία αλλά νιώθεις ότι πήρες μια αγκαλιά. Μια υπενθύμιση ότι ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν να γκρεμίζονται, η ζωή βρίσκει τον τρόπο να σου φέρει ξανά φως, όχι εκκωφαντικό, αλλά αληθινό.
Για μένα, ήταν μια ανάγνωση γλυκιά, ζεστή και συγκινητική. Ένα βιβλίο που δεν χρειάζεται πολλά για να πει τα σημαντικά: ησυχία, σιωπή και μια αληθινή ματιά που σε βλέπει όπως είσαι. Ένα βιβλίο που ζεσταίνει την ψυχή. Ιδανικό για τις γιορτές, γεμάτο ατμόσφαιρα Χριστουγέννων και την αληθινή ουσία της αγάπης…🎄
Ένα βιβλίο που αγγίζει την καρδιά και θυμίζει πόσο εύθραυστες αλλά και πολύτιμες είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Ο Κώστας Κρομμύδας, με τη γνωστή του ευαισθησία, υφαίνει μια ιστορία γεμάτη αγάπη, απώλεια και ελπίδα, μέσα στη γιορτινή ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων. Μέσα από τους ήρωές του, μας δείχνει πως ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, η αγάπη και η καλοσύνη μπορούν να μας ενώσουν ξανά. Ένα συγκινητικό, ζεστό ανάγνωσμα που σε κάνει να εκτιμάς τους ανθρώπους γύρω σου λίγο περισσότερο.
Κι ήρθε μέσα μου και κούρνιασε ένα χουχουλιάρικο συναίσθημα αφήνοντας το στοργικό του αποτύπωμα επάνω στην ψυχή!
Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα... Και είδα ότι δεν χρειάζονται τα περιττά στολίδια για να κάνεις μια ατμόσφαιρα γιορτινή. Δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από την αγάπη που έρχεται στολισμένη πάνω στα χαμόγελα και τα λαμπερά μάτια των ανθρώπων. Των ανθρώπων που αγαπάς, που σε αγαπούν κι αυτών που προστίθενται ανέλπιστα στη λίστα των δώρων που λαμβάνεις! Γιατί τα σπουδαιότερα δώρα στη ζωή μας, είναι οι άνθρωποι μας τελικά !!!Εκείνοι οι άνθρωποι που ξέρουν να κάνουν κάθε στιγμή να μοιάζει με γιορτή!! Και σε όλες εκείνες, τις δύσκολες στιγμές... είναι εκεί..σαν τη φωτιά που σιγοκαίει μέσ' το τζάκι και δεν σε αφήνει να παγώσεις.
Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα...κι έγινα πάλι παιδί!! Ένα παιδί που χοροπηδάει στο χιόνι, που χαζεύει τις χιονονιφάδες να χορεύουν μπρος στα μάτια του, που πετάει χιονόμπαλες ξεκαρδισμένο από τα γέλια. Ένα παιδί που ζει το τώρα. Αυτό το παιδί που ζει πάντα εγκλωβισμένο μέσα μας και βρίσκει τόσο λίγες ευκαιρίες να επιστρέψει στην εποχή που το μόνο που το ένοιαζε ήταν να κυλιστει μέσα στο χιόνι, να γελάσει με την ψυχή του, να νιώσει χαρά χωρίς καμία ενοχή! Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα... Και τύλιξες με αστραφτερό χαρτί το κουτί των αναμνήσεων που θα πηγαίνω πάντα να ανοίγω όταν μέσα μου όλα είναι μουντά, αδιέξοδα.
Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα... Και γεννησες μέσα μου την ελπίδα. Την ελπίδα ότι η ευτυχία είναι κάτι απτό, αρκεί να ξεγυμνωσεις τον εαυτό σου απ'όλα αυτά που τον εμποδίζουν να χαμογελάσει σε ένα πιο όμορφο αύριο. Την ελπίδα ότι πάντα θα βρίσκεις μια ψυχή να ακουμπά τρυφερά τη δική σου. Την ελπίδα ότι όλα τα στραβά μπορούν να αλλάξουν αν αλλάξεις πρώτα εσύ τον τρόπο που σκέφτεσαι! Την ελπίδα που πέφτει απαλά σαν πάλλευκο χιόνι πάνω σε κάθε σκοτεινιά του μυαλού. Την ελπίδα ότι η χρυσόσκονη με την οποία πασπαλιζουμε τα όνειρα μας έχει τη μαγεία να μας ανοίξει όλους τους ορίζοντες μπροστά μας.
Η παρουσία σου, η φροντίδα σου, οι πράξεις σου... Εσύ... Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα!
Το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, σε τυλίγει με την θαλπωρή του ζεστού του λόγου και ξεχνιέσαι, αφήνεσαι! Έρχεται με την ιστορία του να σου υπενθυμίσει τα σημαντικά!! Σε καθίζει σε μία γωνία παρέα με τις σκέψεις σου, με το συναίσθημα σου... Συντροφιά με εσένα.
Αυτό το βιβλίο δεν το διαβάζεις μόνο... Το νιώθεις...Το ζεις!
Ευκολοδιαβαστο καθως η αναγνωση κυλουσε αβιαστα.. με μια γλυκιά ιστορία να εξελίσσεται και χωρίς γεωγραφικες λεπτομέρειες που εμενα τουλάχιστον με κουράζουν! το απόλαυσα..απλώς ενιωσα πως τελειωσε καααπως απότομα! Ισως να ηθελα να ζησω λιγο περισσότερο καποια σημεια στο τελος! ας μη πω περισσότερα και θεωρηθεί spoil!
θα το προτεινα σαν μια καλη επιλογη αναγνωσης μες στις γιορτινες μερες! ωστόσο βέβαια εχω και πιο αγαπημενα αναγνώσματα απο τον κύριο Κρομμυδα!
Δάφνη και Ορέστης. Δυο άγνωστοι και τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι, συναντιούνται στα λευκοντυμένα μονοπάτια σε ένα από τα χωριά στα Ζαγόρια. Η δυνατή χιονόπτωση κι ο αποκλεισμός, τους αναγκάζει να ανεχτούν ο ένας την παρέα του άλλου και να περάσουν τη γιορτή των Χριστουγέννων μαζί, αλλά και με ανθρώπους που ενδεχομένως να μην συναναστρέφονταν ποτέ.
Ο συγγραφέας, στο νέο του βιβλίο, επιλέγει να μας δείξει μια άλλη όψη των Χριστουγέννων. Αυτής, που έχει κάτι το πιο ήσυχο και μελαγχολικό θα έλεγα. Η τοποθεσία μέσα από τις περιγραφές του, είναι μαγευτική - μόνο έτσι θα ήθελα να επισκεφτώ την περιοχή! Η χιονοθύελλα κι οι συνέπειες της, βάζουν τους ήρωες μας να προσπαθήσουν να μπουν στα παπούτσια των κατοίκων αυτών των περιοχών και ταυτόχρονα να αποστασιοποιηθούν από τον εθισμό της τεχνολογίας. Οι δυο τους, ανακαλύπτουν την ουσία της αληθινής ανθρώπινης επαφής που ενδεχομένως τους είχε λείψει. Και τι να πω για τον Μοκα;
Πες μου αν έχεις ακούσει πιο μοναδικά υπέροχο καταπληκτικό xmas δώρο από τα ίδια τα Χριστούγεννα 🎄🎄🎄 θαυμάσια έμπνευση εξαιρετικη εφαρμογή 👏 ένα βιβλίο που έρχεται σε παίρνει κ σε πάει στο χωριό που διαδραματιζεται. Κ είναι όλο τόσο "ζωντανό" που όταν τελειώνει απορείς γιατί κ πως κ δεν είσαι εκεί.
Μια όμορφη χριστουγεννιάτικη ιστορία που διαδραματίζεται στα Ζαγοροχώρια. Η ευτυχία δεν κρύβεται μέσα στο τέλειο και στο πλήρες αλλά και στην μοναξιά. Το βιβλίο δίνει μια ωραία παραλλαγή στο ότι μόνος σου μπορείς να βρεις την ευτυχία εκεί που δεν το περιμένεις.
Μια τρυφερή, γιορτινή ιστορία που ζεσταίνει την καρδιά. Με απλή, ζεστή γραφή και γιορτινή ατμόσφαιρα, το βιβλίο προσφέρει μια μικρή ανάσα αισιοδοξίας και χριστουγεννιάτικης μαγείας.
Ένα ζεστό, τρυφερό και ανθρώπινο μυθιστόρημα που σε βάζει αμέσως στο κλίμα των γιορτών, χωρίς να γίνεται γλυκανάλατο. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο μυρωδιές και εικόνες. Δεν είναι το πιο απρόβλεπτο βιβλίο του κόσμου, αλλά είναι μια όμορφη ιστορία με χαμόγελα και συγκινήσεις, ένα όμορφο «δώρο» για τις γιορτές.🎄💝
Ο Κώστας Κρομμύδας μας κάνει .. δώρο αυτά τα Χριστούγεννα μια ιστορία γεμάτη φως, ελπίδα, τρυφερότητα αλλά και περιπέτεια (!!) που ξετυλίγεται μέσα στο πιο μαγικό σκηνικό του χρόνου. Ο συγγραφέας, με τη γνώριμη ευαισθησία του, δεν γράφει απλώς ένα χριστουγεννιάτικο μυθιστόρημα, γράφει για τη δύναμη των ανθρώπων να ξαναβρίσκουν το θαύμα μέσα τους και φωτίζει με μαεστρία τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη σύμπτωση και στο πεπρωμένο.
Στα χιονισμένα Ζαγοροχώρια, εκεί όπου η κακοκαιρία αποκόπτει τους ήρωες από τον έξω κόσμο, ο χρόνος μοιάζει να παγώνει. Η απομόνωση γίνεται ευκαιρία για ενδοσκόπηση, για αναμέτρηση με το παρελθόν και για εκείνη την εσωτερική επανεκκίνηση που μόνο η καρδιά μπορεί να κάνει. Οι συνθήκες ξυπνούν την ενσυναίσθηση, την ανάγκη να σταθούν ο ένας δίπλα στον άλλο, με καλοσύνη και φροντίδα.
Ανάμεσα σε μυρωδιές από κανέλα και το απαλό τριζοβόλημα των ξύλων οι χαρακτήρες ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους και ο ένας τον άλλον. Η αφήγηση κυλά γλυκά, με ρυθμό που σε συνεπαίρνει, αφήνοντας πίσω της μια αίσθηση γαλήνης.
Ο Κρομμύδας πιστός στη λογική ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο στολίδια και τραγούδια παραδίδει ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται με ένα χαμόγελο και αφήνει πίσω του μια γλυκιά συγκίνηση, σαν εκείνη που νιώθουμε όταν ξημερώνουν… Χριστούγεννα ❄️♥️
Ιδανικό για να το κάνει κάποιος δώρο σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο ή απλά στον εαυτό του.
Μια κοπέλα κι ένας άντρας για διαφορετικούς λόγους ο καθένας αποφασίζουν να περάσουν μόνος τους ο καθένας τα Χριστούγεννα στο Δίλοφο. Φορτωμένοι με τα προσωπικά τους άγχη και προβλήματα, διαπιστώνουν επιπλέον πως μια χιονοθύελλα θα αποκλείσει τα κοντινά τους καταλύματα. Οι συνθήκες τούς φέρνουν κοντά και τίποτα δε θα είναι πια το ίδιο. Πώς λειτουργεί η ηρεμία της φύσης ως αντίβαρο στο στρες της καθημερινότητας στην πόλη; Πώς μπορεί να γεννηθεί ο έρωτας ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς και φαινομενικά αταίριαστους χαρακτήρες όσο οι συνθήκες γύρω δυσχεραίνουν την καθημερινότητά τους; Ποιο είναι το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο για μια ψυχή;
Ο Κώστας Κρομμύδας έγραψε ένα συναρπαστικό ρομαντικό μυθιστόρημα που μυρίζει ζεστό κρασί και ηπειρώτικη πίτα, αναμμένο τζάκι και έλατο. Μας συστήνει δυο ανθρώπους με διαφορετικές πορείες και καταβολές που έρχονται κοντά κατά τη διαμονή τους στη συναρπαστική ηπειρώτικη φύση και διαπιστώνουν πως ό,τι ξέρουν, ό,τι σκέφτονται και ό,τι νιώθουν δεν έχει σημασία όταν απομονωθούν χωρίς ρεύμα και διαδίκτυο σε ένα παραμυθένιο σκηνικό, όπου χιονίζει ακατάπαυστα. Η ιστορία κλιμακώνεται από κεφάλαιο σε κεφάλαιο, τα άγρια βουνά της Ηπείρου και οι καλοσυνάτοι άνθρωποί της πλαισιώνουν με τον καλύτερο τρόπο τους δύο πρωταγωνιστές και όλα αλλάζουν σταδιακά μαζί με τον καιρό. Ο συγγραφέας δημιούργησε ενδιαφέρουσες ανατροπές, σχεδίασε έξυπνα τον τρόπο που οι δύο πρωταγωνιστές θα έρθουν κοντά, έστησε τη ζωή τους με παρένθετες ιστορίες που κρατάνε το ενδιαφέρον του αναγνώστη και πασπάλισε το βιβλίο του με ίχνη αισιοδοξίας και ρομαντισμού. Πολλά από τα τοπόσημα και από τους ανθρώπους που συναναστρέφονται είναι αληθινά και δημιουργούν άφθαστο ρεαλισμό, με αποτέλεσμα όχι μόνο να νιώθω πως βρίσκομαι στα δωμάτιά τους και στο χιονισμένο τοπίο αλλά και στο τραπέζι της παραμονής των Χριστουγέννων, στο φιλόξενο σπίτι της κυρίας Ανθούλας, να μυρίζω, να γεύομαι, να παρατηρώ τα πάντα.
Η Δάφνη, υπεύθυνη ανάπτυξης πωλήσεων σε εταιρεία αθλητικών ειδών, πρώην πρωταθλήτρια κολύμβησης, την οποία αναγκάστηκε ν’ αφήσει μετά από ένα τραυματικό γεγονός, ανυπομονεί να ξαναδεί τον αγαπημένο της, Μίλτο, που επιστρέφει απ’ την Ιταλία, με τον οποίο θα περάσει τα Χριστούγεννα σ’ ένα σαλέ στο Δίλοφο. Μια σειρά από γεγονότα όμως τη φέρνουν αντιμέτωπη με μια σκληρή αλήθεια και αλλάζει τα σχέδιά της. Ταξιδεύει λοιπόν χωρίς αυτόν, σε μια προσπάθεια να μαζέψει τα κομμάτια της και να βρει τον εαυτό της. Όταν φτάνει στον προορισμό της, η χιονοθύελλα κάνει τα πράγματα δύσκολα αλλά αποφασίζει να προσαρμοστεί στον «αποκλεισμό» και να μείνει μόνη με τις σκέψεις της και τον εαυτό της, να πάρει αποφάσεις, να αναθεωρήσει, να ρισκάρει στα επόμενα βήματα της ζωής της.
Από την άλλη, ο ψυχοθεραπευτής Ορέστης Μακρής δίνει με βαριά καρδιά την κόρη του στην πρώην σύζυγό του για χριστουγεννιάτικες διακοπές στο Ντουμπάι, κουρασμένος από τα εμπόδια που εκείνη βάζει διαρκώς ανάμεσά τους. Δε θέλει να είναι πατέρας-επισκέπτης, ξέρει πως χάνει πολύτιμες στιγμές με το παιδί του αλλά δεν μπορεί να παλεύει άλλο: «Ήθελα με κάθε τρόπο να ξέρει πως θα ήμουν πάντα εκεί, για ό,τι χρειαζόταν. Όχι επειδή έτσι έπρεπε αλλά επειδή το είχα εγώ ανάγκη» (σελ. 18). Το επιτηδευμένο εορταστικό κλίμα τον απωθεί κι αποφασίζει να ξεφύγει απ’ όλα αυτά ως την Πρωτοχρονιά. Άλλωστε, συνηθίζει να απομονώνεται τακτικά σε μέρη με ελάχιστη ανθρώπινη δραστηριότητα. Ένα σπίτι στο Δίλοφο, τζάκι και βιβλία, τι άλλο να ονειρευτεί; Το τρίξιμο των ξύλων στο τζάκι, οι νιφάδες που στροβιλίζονται πριν καταλήξουν στο έδαφος, η ησυχία, ο ήχος του αέρα ανάμεσα στα δέντρα, η ηρεμία, η απομόνωση δημιουργούν τις ιδανικές διακοπές για τον Ορέστη: «Δεν ένιωθα μοναξιά αλλά μια γλυκιά αίσθηση πληρότητας…ακόμα και η καρδιά μου ένιωθα πως χτυπούσε πιο αργά, λες και είχε συγχρονιστεί με το περιβάλλον». Εκεί συναντά τη Δάφνη: «Ήμαστε μόνοι και μαζί. Χωρίς διακοπές από ειδοποιήσεις, χωρίς ανάγκη να δείξουμε τίποτα σε κανέναν. Κι όσο περνούσε η ώρα, αυτό το «τίποτα» έγινε το πιο πλήρες που είχα ζήσει εδώ και καιρό» (σελ. 246).
Με εναλλάξ πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις γνωρίζουμε πότε τον έναν και πότε τον άλλον που φτάνουν σε γειτονικά σαλέ σχεδόν ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια μιας από τις χειρότερες χιονοθύελλες της περιοχής. Εξερευνούν το κοντινό χωριό, προμηθεύονται τρόφιμα και νερό, έχουν την προσοχή του ιδιοκτήτη που κινείται με χιονοσκούτερ και τελικά γνωρίζονται καλύτερα. Δυο άνθρωποι που αναζητούν τη μοναξιά και την απομόνωση για διαφορετικούς λόγους θα έρθουν κοντά, θα ρίξουν τις άμυνές τους, θα αλλάξουν και θα γνωρίσουν χαρακτηριστικά του εαυτού τους που δεν ήξεραν. Η παραμονή των Χριστουγέννων με τους κατοίκους του χωριού, η γνωριμία με την κυρία Ανθούλα, η θαλπωρή και η ζεστασιά από το τζάκι, οι ακατάπαυστες χιονοπτώσεις, όλα αυτά δημιουργούν ένα ιδανικό ρομαντικό περιβάλλον και αξέχαστες, άκρως ρεαλιστικές σκηνές.
Ταυτόχρονα, όσο ξεδιπλώνεται διακριτικά και βήμα προς βήμα η ρομαντική ιστορία του Ορέστη και της Δάφνης, ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να τους ��ντάξει σ’ ένα ενδιαφέρον δίπολο: από τη μια η τρέλα των γιορτών στην μπλοκαρισμένη από κίνηση Πανεπιστημίου και στο πηγμένο από κόσμο κέντρο της Αθήνας («Παντού επικρατούσε ένταση και νεύρα…κάποιοι πλακώνονταν στη μέση του δρόμου για ασήμαντες αφορμές», σελ. 14) κι από την άλλη η γαλήνη του σαγηνευτικού ηπειρώτικου τοπίου («Όλοι οι ήχοι είχαν υποταχτεί στη δύναμη της φύσης» και «Ο χρόνος εδώ πέρα μοιάζει να κρατά πιο πολύ, γιατί ό,τι κάνεις έχει αξία»). Πόσο κακό λοιπόν κάνει στην ψυχή μας η εξεζητημένη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα των πόλεων; «Με μελαγχολούσαν οι προσδοκίες των ανθρώπων για τις γιορτές και πάντα ένιωθα ένα μικρό άγχος να περάσω καλά αυτές τις μέρες» (σελ. 13). Και πόση αλήθεια βρίσκουμε σε μια σειρά προτάσεων: «Αυτή η ξαφνική απομόνωση έμοιαζε σαν κάποιος να είχε πατήσει παύση, για να θυμηθούμε πώς είναι να είσαι παρών και να κουβεντιάζεις σε βάθος με έναν άλλον άνθρωπο. Να τον κοιτάς στα μάτια και να μην ψάχνεις το κινητό σου. Να τον ακούς να ανασαίνει δίπλα σου, να γελάει, να λέει ιστορίες που αλλιώς ίσως να μην είχαν ειπωθεί ποτέ…» (σελ. 246).
Το μυθιστόρημα «Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα» είναι η πιο ζεστή χριστουγεννιάτικη ιστορία που έχω διαβάσει ως τώρα, μια τρυφερή υπενθύμιση πως η αγάπη έρχεται όταν είσαι έτοιμος να τη δεχτείς αφήνοντας χώρο στη σιωπή για να αφουγκραστείς την καρδιά σου και ένας φόρος τιμής σε όσα αγνοούμε τρέχοντας πίσω από την απαιτητική καθημερινότητά μας. Χάρη στη γραφή του Κώστα Κρομμύδα συμπόνεσα, ένιωσα, κατανόησα τους ανθρώπους που δε θέλουν τις γιορτές, με την παραμονή των Χριστουγέννων να είναι η πιο δύσκολη όλη της χρονιάς γι’ αυτούς, και απόλαυσα μια γλυκιά, διακριτική ερωτική ιστορία που με συγκίνησε. Αλήθεια, πώς είμαστε μακριά από τον πολιτισμό; Θα επιβιώσουμε; Κι όμως: «Αρκετοί άνθρωποι θεωρούν τη φύση εχθρό τους αλλά για μένα ήταν ο καθρέφτης στον οποίο μπορούσα να κοιτάξω καθαρά τη ζωή μου και να την επαναπροσδιορίσω» (σελ. 172). Επίσης, πότε και γιατί απαρνηθήκαμε τα έθιμα και τις δοξασίες του τόπου μας, τις συνήθειες που μας έφερναν κοντά και τώρα λησμονήθηκαν, καταργώντας τη ζεστή ατμόσφαιρα των ημερών; Δεν προλάβαινα να σημειώσω σημαντικές διαχρονικές αλήθειες: «Η ενσυναίσθηση…Αυτή μας δείχνει τον δρόμο για να καταλάβουμε ότι η ατομικότητα και ο εγωισμός λυγίζουν μπροστά στη μεγαλύτερη δύναμη που διαθέτει η ανθρώπινη ψυχή. Και δεν είναι τίποτα παραπάνω από το χέρι που απλώνεται για να βοηθήσει κάποιον δίπλα του. Σώζοντας όχι μόνο τον άλλον αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό» (σελ. 153). Μια δυνατή, ρεαλιστική και παραστατική ιστορία, γεμάτη ζωντανές εικόνες, απαλές μυρωδιές και έντονα συναισθήματα.
"Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα", μια τρυφερή συναισθηματική ιστορία του Kostas Krommydas. Η υπόθεση εκτυλίσσεται γύρω από την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, μια χρονική στιγμή φορτισμένη με συμβολισμούς. Τα Χριστούγεννα λειτουργούν όχι μόνο ως σκηνικό,αλλά και ως καταλύτης εξελίξεων, καθώς συνδέονται με την έννοια της προσφοράς και της ελπίδας. Το "δώρο" του τίτλου δεν περιορίζεται σε κάτι υλικό, αλλά αποκτά υπαρξιακή διάσταση, υποδηλώνοντας την αλλαγή,την αγάπη ή την αυτογνωσία που μπορεί να προκύψει μέσα από μια ανθρώπινη συνάντηση. Δύο άγνωστοι, ο Ορέστης και η Δάφνη,συναντιούνται απρόσμενα σ' ένα χιονισμένο ορεινό χωριό. Η συνάντησή τους μπορεί να ναι τυχαία, αλλά καθοριστική, ώστε να τους αναγκάσει, κάτω από δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, να έρθουν κοντά και να μοιραστούν πράγματα, σκέψεις, καταστάσεις και να ζήσουν τη μαγεία των Χριστουγέννων. Η φλόγα των κεριών που φωτίζει το χώρο αλλά και τις ψυχές τους, το τζάκι, που ζεσταίνει το χώρο αλλά και τις καρδιές τους,το κρασί που τους ζαλίζει και τους βοηθά να αφεθούν μακριά από όρους και συμβάσεις της καθημερινότητας, η έλλειψη ενημέρωσης και επικοινωνίας με τον "κόσμο" τους, λόγω του αποκλεισμού τους από το χιόνι, είναι σύμμαχοί τους σε μια διαδρομή, όπου οι πρωταγωνιστές μας ανοίγονται,μιλούν για τους φόβους, τα τραύματά τους και τελικά επαναπροσδιορίζουν τι σημαίνει αγάπη και εμπιστοσύνη στον άλλον. Αυτό που ξεκινά ως μια τυχαία συνύπαρξη εξελίσσεται και σταδιακά γίνεται μια βαθιά συναισθηματική επαφή που φέρνει αυτογνωσία,ελπίδα,αναγέννηση και αφορμή για νέα εκκίνηση της ζωής τους. Οι πρωταγωνιστές μας συνειδητοποιούν πως η αγάπη εκφράζεται μέσα από την απλότητα και την αλήθεια. Δε χρειάζεται μεγάλες κινήσεις για να υπάρξει, αρκεί να είναι παρούσα στις μικρές καθημερινές στιγμές, που αποδεικνύουν ότι ο ένας νοιάζεται πραγματικά για τον άλλον. Ένα αληθινό χαμόγελο, μια απλή αγκαλιά, μια κουβέντα κατανόησης στις δύσκολες ώρες ή η σιωπηλή παρουσία δίπλα στον άλλον έχουν μεγαλύτερη αξία από οποιοδήποτε υλικό αγαθό. Μέσα απ' αυτές τις στιγμές τους δημιουργείται η αίσθηση της ασφάλειας και της αποδοχής, που αποτελεί θεμέλιο της αληθινής αγάπης. Ο Κώστας Κρομμύδας έκανε και πάλι το θαύμα του. Μέσα από ένα χαλαρωτικό και συγκινητικό βιβλίο κατάφερε να μεταδώσει δυνατά μηνύματα, που είναι διαχρονικά και τόσο επίκαιρα. - Η αγάπη δεν εξαναγκάζει, ούτε προγραμματίζεται. - Η ετοιμότητα για αγάπη δε σχετίζεται με την ηλικία ή τις εξωτερικές συνθήκες, αλλά με την εσωτερική κατάσταση του ατόμου. - Ένας άνθρωπος που δεν έχει συμφιλιωθει με τον εαυτό του, που κουβαλάει φόβους,ανασφάλειες ή παλιά τραύματα,συχνά δυσκολεύεται να δεχτεί την αγάπη, ακόμα κι αν αυτή του προσφέρεται απλόχερα. Η αγάπη απαιτεί άνοιγμα,εμπιστοσύνη και αποδοχή. - Η αγάπη δεν είναι μόνο συναίσθημα, αλλά και επιλογή. Όταν κάποιος ειναι έτοιμος, αναγνωρίζει την αξία του εαυτού του και δεν αναζητά την αγάπη, για να καλύψει τα κενά ή να γιατρέψει τις πληγές. Αντίθετα, την αντιμετωπίζει ως μοίρασμα δύο ολοκληρωμένων ανθρώπων, που επιλέγουν να πορευθούν μαζί. Συμπερασματικα, το " Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα " είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται κυρίως στο συναίσθημα, χωρίς να παραμελεί τον προβληματισμό. Καταφέρνει ν' αγγίξει την ψυχή και να ζεστάνει την καρδιά του αναγνώστη με τα ανθρώπινα μηνύματά του. Είναι ένα βιβλίο που μας θυμίζει πως τα σημαντικότερα δώρα στη ζωή είναι εκείνα που δεν τυλίγονται σε χαρτί, αλλά προσφέρονται μέσα από την καρδιά μας. Κώστα Κρομμύδα, " Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα "!!! Σ ευχαριστώ από καρδιάς!!!
Το βιβλίο «Μου έκανες δώρο τα Χριστούγεννα» του Κώστα Κρομμύδα, με την απρόσκοπτη ροή και τους καθημερινούς ήρωες που μας χαρίζει, είναι μια απρόσμενη, ζεστή αγκαλιά που φτάνει μέχρι την ψυχή και δεν σε αφήνει να κρυώσεις, όσο και αν το χιόνι αποκλείει τα πάντα γύρω σου. Αν παραδοθείς σε αυτό θα δεις πως θα το κουβαλάς μέσα σου για καιρό. Σαν μια φλόγα που σε καθοδηγεί και σε προτρέπει να δεις με διαφορετική ματιά όχι μόνο τα φετινά Χριστούγεννα, αλλά και την ζωή μετά από αυτά! Μακριά από την πολύβουη πόλη, τις αλλεπάλληλες ειδοποιήσεις - που κάνουν το κινητό σου να αναβοσβήνει σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο -, τα αδιάκοπα social media και τις ειδήσεις που σε φορτίζουν κυρίως αρνητικά, μεταφερόμαστε σε έναν παραδοσιακό τόπο που διατηρεί την αυθεντικότητά του. Γευόμαστε έναν τρόπο ζωής από τον οποίο αποκοπήκαμε, βυθισμένοι στη λήθη της άγριας καθημερινότητας. Εδώ, δύο άνθρωποι συναντιούνται τυχαία. Φαίνονται αρκετά διαφορετικοί, και ίσως να είναι, όμως αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως, μέσα από απρόσμενες συνθήκες, αναγκάζονται να αλληλεπιδράσουν, να συνδεθούν και, κατ' επέκταση, να μοιραστούν! Και τότε έρχονται σε επαφή με την πραγματική μαγεία των Χριστουγέννων. Μια μαγεία χωρίς υπερβολικούς στολισμούς και πολύχρωμα λαμπάκια. Μια μαγεία που τους οδηγεί να συνειδητοποιήσουν πως η ζωή μπορεί να είναι αλλιώς.
Μου άρεσε πάρα πολύ η υπόθεση του βιβλίου! Το διάβασα τέλη Νοέμβρη, με διάθεση γιορτινή και χριστουγεννιάτικη! Οπωσδήποτε, από το βιβλίο κράτησα οτι δεν ξέρεις πότε θα σου έρθει ο αληθινός έρωτας και η πραγματική αγάπη, εμείς πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και έτοιμοι να την δεχτούμε και να το ζήσουμε! Οπως επίσης και οτι κάποιες στιγμές και εμπειρίες αξίζουν πολύ περισσότερο απο οποιοδήποτε υλικό δώρο με περιτύλιγμα! Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου, θα νιώσετε σίγουρα πως είσαστε μέρος της πλοκής και θα βιώσετε την ελληνική φιλοξενία, που ίσως έχουμε ξεχάσει πως είναι εκεί έξω και όντως υπάρχει. Νοστάλγισα το χειμωνιάτικο τοπίο και την απίστευτη ομορφιά ενός από τα πιο παραδοσιακά και δημοφιλή ορεινά χωριά της Ελλάδας!
«Χουχουλιάρικη» ιστορία που διαβάζεται παρέα μ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί («ο τρόπος που λες το όνομά μου»). Άκρως προβλέψιμη και επίπεδη η εξέλιξη και πλοκή της ιστορίας, το ίδιο και οι χαρακτήρες. Πέρασε ευχάριστα ωστόσο η ώρα, όσο διάβαζα το βιβλίο.