Yalnız Uyuyanlar İçin

by Cemil Kavukçu

Cemil Kavukçu, Can Yayınları arasında daha önce yayınladığımız Uzak Noktalara Doğru adlı kitabıyla, kendinden ve kitabından çok söz ettiren, yeni ve farklı bir yazar olduğunu kanıtlamıştı. Fethi Naci'nin `Tam bir anlatı ustası' diye nitelediği Cemil Kavukçu, bu yeni kitabında bir araya getirdiği öykülerinde, yine yeni insan tipleriyle tanıştırıyor bizleri. Bakışlarını dış dünyadan çok kendi içlerine çevirmiş insanlarla tanışıyoruz. Onların düşsel aşkları, hoşnut olmadıkları yaşam biçimlerinden kaçıp gitmekle kaçıp gidememek arasındaki kararsızlıkları, kırılgan mutsuz dünyaları, hiçbir sorunlarını çözemeyen küçük kaçamakları anlatılıyor bu öykülerde. Cemil Kavukçu, günlük ve sıradan bir yaşamı öyküye dönüştürürken, karamsar olmayan bir bakışla karamsarlığın öykülerini yazıyor. Yalnız Uyuyanlar İçin, öykücülüğümüzün kalıcı kitaplarından biri olacak.

Genres: Turkish Literature, Audiobook, Fiction

110 pages, Paperback

First published January 1, 1996

About the author

İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Jeofizik Mühendisliği bölümünü 1976'da bitirdi. Öyküleri, 1980 yılından bu yana çeşitli dergilerde yayınlandı. Patika adlı yapıtıyla 1987 yılında Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü'nü ve 1996 yılında "Uzak Noktalara Doğru" adlı öykü kitabıyla Sait Faik Hikâye Armağanı'nı, 2009 yılında "Angelacoma’nın Duvarları" adlı otobiyografik anlatı kitabıyla Sedat Simavi Edebiyat Ödülü'nü kazandı.

2013 Erdal Öz Edebiyat Ödülünü kazanmıştır.

Reviews

[K. E. · Rating 4 out of 5]

“Bir damla gözyaşım yok. Ama ağlıyorum. Her-şeye-çok-geç-kaldım.”

[Ebru Çökmez · Rating 4 out of 5]

Öykü okumaya pek alışkın değilim. Eline bir romanı alıp saatlerce bırakmadan, bırakmak istemeden okuyan tiplerdenim. içinde 11 farklı öykü olan bu tür kitapları öyle okuyamıyorsunuz. Hele de böyle gerçekten iyi öyküler içerenleri. her birinden sonra ara vermek, hikayeyi ruhunuzda demlendirmeniz gerekiyor.

Bana göre Cemil Kavukçu atmosfer yaratmada usta bir yazar. Bazı öykülerinde kendimi kenarda oturup olayı seyreden bir figüran gibi hissettim. Yalnız Uyuyanlar İçin, Malı Baba, Kuzeydeki Kum Kosterleri öyküleri mesela.

Zaman kullanımı da çok hoşuma gitti. Klasik -di'li geçmiş zamandan ziyade şimdiki zamanlı anlatım değişik tat vermiş öykülere. "Eylül yarın da gelmeyecek"te, gelecek zaman kipi-cek, -cak kullanımıyla nasıl da hem geçmiş, hem şimdi öykülenmiş. Bayıldım.

[Fatih Dönmez · Rating 4 out of 5]

Çok keskin sıçrayışlar var. Ufak bir dalgınlıkta bile öyküyü baştan okumanız gerekebiliyor. Genel olarak beğendim ve yakın zamanda başka bir kitabını okuyacağım.

[Gamze · Rating 4 out of 5]

Öykü seven biri değilimdir pek ancak bu farklı geldi. Hayalle gerçeğin birbirine karıştığı kısa öyküler var. Dili akıcı. Ilk Cemil Kavukçu okumamdı.

[nevra · Rating 3 out of 5]

parantezler ve eylül yarın da gelmeyecek'i sevdim

[Banu · Rating 3 out of 5]

Bazı öykülerdeki "erkeklik" çok belirgin ve rahatsız edici. Ama bazıları da gayet iyi yazılmış, özellikle hikâye içinde hikâye anlatılanlar çok çok başarılı. Karakterler canlı, mekanlar gerçek. Zorlama aforizmalar yok, sevdim. 3 buçuk aslında.

[Emre Ergin · Rating 4 out of 5]

Kaygilari pek sig, dili pek mahir.

[güzin tekeş · Rating 2 out of 5]

Kitap, ismiyle beni kandırmış gibi hissettiğim için pek keyifli bir okuma olmadı. Öyküler de beklediğimden daha zayıftı, en iyisi son öyküydü.

[Ufuk Beyazova · Rating 5 out of 5]

Yalnız uyuyanlar İçin / Cemil Kavukçu

Yalnız uyuyanlar için bir teselli bulunur mu sizde. Tarihin sayfalarından çıkıp gelen en eski güvercin yıllar önce yakılıp yıkılan bir kenti diriltebilir mi? Çileden çıkmış bir ağustos ikindisinde beklenen sevgili kapıyı çalabilir mi usulca? Birlikteyken bile tek başına olan insanlar sevgili olurlar ve düşlerde dolaşırlar mı? Ağzında sigara, sırtında kocaman bir hançerle girersin meyhanenin kapısından. Kuraldır bütün yıkımlardan sonra içilir. Bu gece hüznün en güçlü yansısı, çağrışımlarla yüklü şişeler. Düğünlerin tartışılmaz marşı la komparsita çalıyor. Uyumak için değil, hiçbir şey görmemek ıçin gözlerini yumuyor. Gün boyu hiçbir yere varamayacakmış gibi yürüyerek kentte bıraktığı izleri silmeye çalışıyor. Bazen bizler için hiç önemi olmayan küçük şeyler bir yaşamı nasıl da altüst edebiliyor.
Kitabı silkeledim. Bu cümleler döküldü içinden. Güzel bir öykü kitabı.

[Lütfi Dereli · Rating 3 out of 5]

Kitabın içerisinde yer alan hikayelerde hayata dair bir takım izler bulacağınız, zaman zaman dokunaklı anlar yaşatıp boğazınızda küçük düğümler atacak olan güzel bir kitap. Hikayeleri okurken içerisinde yer alan yalnızlık teması, duygusal olarak yoğun bir hikayeler manzumesi etrafında birleşiyor. Bu kitabı okuduğunuz döneme bağlı olarak içerisindeki hikayelerden kendinize ait bölümler bulmanız mümkün. Öykülerin kısa olması kitabı yormadan okumanıza olanak veriyor.

[minessaa · Rating 1 out of 5]

Okuduğum en manasız öykülerin bir araya getirilmiş hali. Abartısız her öyküyü "bu neydi şimdi?" diyerek sonlandırdım. Hiç değmez!

[Can Polat · Rating 3 out of 5]

Belki beni içine alamayan öykülerdi, bilmiyorum, belki benim aklımın dagınık oldugu bir dönemdi, bunuda bilmiyorum, belki ferit edgü benim için hikayede cok ozel bilmiyorum...

[Necdet Yücel · Rating 5 out of 5]

Sonu sürprizli olmayan çok güzel öyküler

[huzeyfe · Rating 3 out of 5]

Ilk hikaye ve son uc hikaye ilgincti ama digerleri vasat bence.

[Fulya · Rating 3 out of 5]

Cemil Kavukçu modern öykücülüğün önemli isimlerinden birisi. Benim en sevdiğim taraflarından biri de metaforları kullanım biçimi. Kendine has ve ekonomik bir dili var. Bu son dönem yazarlarında pek bulamadığım bir özellik. Kitaba dönersek ilk öykü "Yalnız Uyuyanlar İçin" okuduğum tüylerimi diken diken etti. Ölü davulcu ve mani okuyan oğlunu takıntılı biçimde arayan bir adam ve özellikle öykünün sürprizli sonu derinden etkiledi. Kitabın geneli içinse aynı güçte bir öykü olmadığını söyleyebilirim. Bir tek "Eyyup" adlı öykünün sonunda hafif bir Sait Faik havası sezdim ama kitap genel olarak tek hitli albümler gibi diyebilirim.

[Sinem · Rating 4 out of 5]

son 3 öyküye kadar 3 yıldız veririm diye düşünüyordum ama son 3 öyküyü çok beğendim. çok hoş. Cemil Kavukçu'nun öykü kitaplarıyla ilgili genel olarak şöyle bir durum var, bazı öykülerinde neyi ima ettiğini anlamak imkansız olabiliyor, dolayısıyla hem öyküyü okumak zor oluyor hem de diğer öyküleri okumak için gereken motivasyonu kırabiliyor. güzel öyküleri için diğer öykülerine katlanılabilir bence.

[Nesli · Rating 4 out of 5]

"Bana öyle gülüp durma. Yarın pazar, sevmediğim bir gün. Benim için önemli ama. Çünkü ölmeye başladım -bilmiyorsun- çünkü gideceğim- bilmiyorsun.."

Kitaba adını veren ilk öykü Yalnız Uyuyanlar İçin haricinde diğerlerini sevdim. İlki sönük bir hikayeydi bence.
Yazar umutsuz, mutsuz ve yalnız insanları, bunalımın eşiğinde belki de içinde, gerçeklerinde boğulmuş insanları kaleme almış.. Yaşamın herkesin bildiği gerçeğini değil, kimsenin bilmediği herkesin kendi gerçeğini..

[o0karael0o · Rating 2 out of 5]

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve maalesefki başka kitabını okumayı düşünmüyorum. Kitap 11 hikayeden oluşuyor her hikayede farklı bir hayattan belli bir kesit sunup hikaye sonunda okuyucuyu şaşırtarak vermek istediği mesajı verip bitirmiş lakin hikayeler o kadar sıkıcı ve anlamsız ilerliyor ki insanın okuyası gelmiyor.

[Gozde · Rating 4 out of 5]

güzel bir tesadüf sonucu tanıştım cemil kavukçu'yla. çok da güzel oldu sanırım. çok güzel ayrıntıları var öykülerinde. çok yakında bir kitabını daha okuyacağım sanırım.

[Biron Paşa · Rating 1 out of 5]

Hayatımda okuduğum en lüzumsuz öykülerdi. Berbat diyaloglar, kötü kurgu, çok kötü üslup. Lüzumsuz çünkü zeka kırıntısı bulamadım. Edebî görünebilmek adına yapılmış yapmacık çabalar yalnızca.

[Müge · Rating 5 out of 5]

Normalde öykü kitaplarından pek keyif almam; öyküler ya gereksiz uzun ya gereksiz kısa gelir, bazılarında konu güzel olmaz bazılarında üslup. Ama bu kitap, Ferit Edgü sayesinde değişmeye başlayan öykücülük (özellikle Türk öykücülüğü) hakkındaki fikrimi tamamen değiştirdi. Her öykünün üslubu ayrı, konusu ayrı, kurgusu ayrı, sonu ayrı güzel. Hikayeler o kadar yerinde uzunlukta ki, merak ettirirken sıkmıyor. Bitince "E ne oldu şimdi?" de demiyorsunuz, "Biraz daha uzatsaydı keşke. Bu öykü burada kesilir mi?!" de. "Anı, Hepsi Anı" adlı hikaye (hikayede kızların sarılıp dans etmesini cinsî sapıklık olarak nitelendirmesi çok çirkindi) hariç bence hepsi o kadar iyiydi ki 4'ün altında puan verenlerin gerekçelerini çok merak ettim. Cemil Kavukçu'nun diğer kitaplarını da okuduktan sonra bu yorumu güncellemek üzere burada kesiyorum :)