What do you think?
Rate this book
Ο δράκος της Πρέσπας #1
Η κοιλάδα της λάσπης
Μια λίμνη στα σύνορα τριών χωρών, η Πρέσπα, θα βρεθεί ξαφνικά στο επίκεντρο της δημοσιότητας όταν αποκαλύπτεται ότι την κατοικεί ένας δράκος. Το τέρας γίνεται το μήλον της έριδος μεταξύ των τριών χωρών, που ιδρύουν ερευνητικές κοινότητες στις όχθες και συναγωνίζονται σε θεωρίες και ευρήματα. Κάθε όχθη –νότια, ανατολική και δυτική– ζει το δικό της δρακολογικό όνειρο και εφιάλτη.
«Κοιλάδα της Λάσπης» ονομάζεται η νότια όχθη, γιατί σ’ αυτήν βρέχει ακατάπαυστα, υποχρεώνοντας τους ερευνητές να ζουν μέσα στη λάσπη. Πανούργοι ή ονειροπόλοι, καιροσκόποι ή ιδεαλιστές, μελετούν είκοσι χρόνια το αίνιγμα της λίμνης χωρίς ποτέ να το λύνουν. Ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα, βίαια εγκλήματα και μυστηριώδεις επισκέπτες δοκιμάζουν την αντοχή των δρακολογικών θεωριών και τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, ενώ στο περιθώριο της δράσης, ένας Αλχημιστής με τον βοηθό του πειραματίζονται στην κατασκευή του ελιξήριου της αυτογνωσίας.
Οικονομίες καταρρέουν, χωριά ερημώνουν, λαοί συγκρούονται, αλλά ο δράκος –μυθικό τέρας, συλλογικό φαντασιακό ή προϊόν ενός αλχημιστικού εργαστηρίου;–είναι ο μόνος που δείχνει να μην απειλείται...
«Κοιλάδα της Λάσπης» ονομάζεται η νότια όχθη, γιατί σ’ αυτήν βρέχει ακατάπαυστα, υποχρεώνοντας τους ερευνητές να ζουν μέσα στη λάσπη. Πανούργοι ή ονειροπόλοι, καιροσκόποι ή ιδεαλιστές, μελετούν είκοσι χρόνια το αίνιγμα της λίμνης χωρίς ποτέ να το λύνουν. Ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα, βίαια εγκλήματα και μυστηριώδεις επισκέπτες δοκιμάζουν την αντοχή των δρακολογικών θεωριών και τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, ενώ στο περιθώριο της δράσης, ένας Αλχημιστής με τον βοηθό του πειραματίζονται στην κατασκευή του ελιξήριου της αυτογνωσίας.
Οικονομίες καταρρέουν, χωριά ερημώνουν, λαοί συγκρούονται, αλλά ο δράκος –μυθικό τέρας, συλλογικό φαντασιακό ή προϊόν ενός αλχημιστικού εργαστηρίου;–είναι ο μόνος που δείχνει να μην απειλείται...
592 pages, Paperback
First published December 1, 2014
25 people are currently reading
580 people want to read
About the author
Ioanna Bourazopoulou
8 books104 followersΗ Ιωάννα Μπουραζοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Σπούδασε Διοίκηση Ξενοδοχείων στην Ανωτέρα Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Ρόδου και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο University of Buckingham της Αγγλίας, στον τομέα του Διεθνούς Ξενοδοχειακού Management. Εργάστηκε σε τουριστικές μονάδες ως το 2000. Το 2002 αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, όπου εξειδικεύτηκε στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας, και σήμερα εργάζεται στα Προγράμματα Υπηρεσιών Υγείας του Β΄ Περιφερειακού Συστήματος Υγείας Αττικής.
Συγγράφει μυθιστορήματα και θεατρικά.
Συγγράφει μυθιστορήματα και θεατρικά.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 92 reviews
February 6, 2017
Γιατί αυτό το βιβλίο δεν έχει ήδη μεταφραστεί σε 10 γλώσσες; Γιατί δεν έχει γίνει best-seller; Γιατί δεν αναφέρεται από όλους τους συγγραφείς και τους αναγνώστες της λογοτεχνίας του Φανταστικού, ως έργο- σταθμός στο είδος; Προσωπικά δεν έχω διαβάσει κάτι παρόμοιο από Έλληνα συγγραφέα. Μιλάμε για συγκλονιστικό βιβλίο απ' όπου κι αν το πιάσεις, εντυπωσιακό στην πλοκή, την κοσμοπλασία, τους χαρακτήρες και με απαράμιλλο λογοτεχνικό ύφος. Συγχαρητήρια στη συγγραφέα και ελπίζω να μην αργήσουν τα επόμενα.
September 11, 2017
Τι είναι άραγε ο Δράκος της Πρέσπας;
Ταξιδιώτης του Χρόνου!
Ο Αντίχριστος!
Ο Εωσφόρος!
Ο Προμηθέας!
Ο ίδιος ο Θεός!
Πλήθη δρακολόγων συρρέουν στις λασπωμένες όχθες της Πρέσπας, για να συλλάβουν και να επιλύσουν το δρακολογικό αίνιγμα, αντλώντας έμπνευση από τον αποκρυφισμό, τον Όμηρο, την Αποκάλυψη, τις θετικές επιστήμες, έχοντας ως γνώμονα ένα μίγμα διαίσθησης, φαντασίας και πίστης. λυγκέας. λαοκόων. λέανδρος. Ιχνηλάτης. Διερμηνέας. Υπερασπιστής. Όλα τα ανεξήγητα φαινόμενα που συμβαίνουν στο φάσμα μόλις δύο ημερών περιστρέφονται γύρω από την πρώτη ομάδα δρακολόγων, η οποία ολοκληρώνεται με την 'άπιστη' λιράνα.
Οι εντάσεις με τις γειτονικές χώρες που μοιράζονται τη λίμνη (και το Δράκο) έχουν κορυφωθεί, οι δρακολόγοι κάθε όχθης ακολουθούν διαφορετική προσέγγιση ως προς την έρευνα του μυστηρίου του Δράκου, και ενώ το κοινό τους πάθος θα έπρεπε να τους ενώνει, τους χωρίζουν μίλια ασυνεννοησίας και ανταγωνισμού• αναμένουν μόνο μία σπίθα για να παρασυρθούν στη δίνη του πολέμου. Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εξαθλίωσης και αναζητά λύσεις στο οικονομικό της αδιέξοδο μέσω της πλήρους υποταγής στην Παγκόσμια Τράπεζα Ανάπτυξης. Λάσπη, θύελλες και ξύλινα παραπήγματα στεγάζουν μία παραφωνία που προκαλεί τους δανειστές. Ένοχα μυστικά κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν. Εγκλήματα που αποσιωπήθηκαν έρχονται στο φως, για να ταράξουν τις πεποιθήσεις των δρακολόγων και του κόσμου ολάκερου. Και στα νερά της λίμνης αναδεύει το θεριό, και ετοιμάζεται για το επόμενο θύμα του.
Διαβάστε τη συνέχεια στο bookcity.gr
Ταξιδιώτης του Χρόνου!
Ο Αντίχριστος!
Ο Εωσφόρος!
Ο Προμηθέας!
Ο ίδιος ο Θεός!
Πλήθη δρακολόγων συρρέουν στις λασπωμένες όχθες της Πρέσπας, για να συλλάβουν και να επιλύσουν το δρακολογικό αίνιγμα, αντλώντας έμπνευση από τον αποκρυφισμό, τον Όμηρο, την Αποκάλυψη, τις θετικές επιστήμες, έχοντας ως γνώμονα ένα μίγμα διαίσθησης, φαντασίας και πίστης. λυγκέας. λαοκόων. λέανδρος. Ιχνηλάτης. Διερμηνέας. Υπερασπιστής. Όλα τα ανεξήγητα φαινόμενα που συμβαίνουν στο φάσμα μόλις δύο ημερών περιστρέφονται γύρω από την πρώτη ομάδα δρακολόγων, η οποία ολοκληρώνεται με την 'άπιστη' λιράνα.
Οι εντάσεις με τις γειτονικές χώρες που μοιράζονται τη λίμνη (και το Δράκο) έχουν κορυφωθεί, οι δρακολόγοι κάθε όχθης ακολουθούν διαφορετική προσέγγιση ως προς την έρευνα του μυστηρίου του Δράκου, και ενώ το κοινό τους πάθος θα έπρεπε να τους ενώνει, τους χωρίζουν μίλια ασυνεννοησίας και ανταγωνισμού• αναμένουν μόνο μία σπίθα για να παρασυρθούν στη δίνη του πολέμου. Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εξαθλίωσης και αναζητά λύσεις στο οικονομικό της αδιέξοδο μέσω της πλήρους υποταγής στην Παγκόσμια Τράπεζα Ανάπτυξης. Λάσπη, θύελλες και ξύλινα παραπήγματα στεγάζουν μία παραφωνία που προκαλεί τους δανειστές. Ένοχα μυστικά κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν. Εγκλήματα που αποσιωπήθηκαν έρχονται στο φως, για να ταράξουν τις πεποιθήσεις των δρακολόγων και του κόσμου ολάκερου. Και στα νερά της λίμνης αναδεύει το θεριό, και ετοιμάζεται για το επόμενο θύμα του.
Διαβάστε τη συνέχεια στο bookcity.gr
February 17, 2018
Έξοχο! Το μόνο κακό είναι ότι ένας θεός ξέρει πότε θα κυκλοφορήσει η συνέχεια...
June 16, 2021
«Ξένε, έφτασες στη Νότια Πύλη της Πρέσπας! Από εδώ ξεκινά η Κοιλάδα της Λάσπης, αυτή που εμείς οι φιλοξενούμενοι στη δική του γη, αναγνωρίζουμε ως επικράτεια του δράκου.»
Ιωάννα Μπουραζοπούλου είχα ξαναδιαβάσει (αυτό είναι το 4ο) οπότε πάνω κάτω ήξερα τι να περιμένω (και μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να με απογοητεύσει!)
Η Κοιλάδα της Λάσπης είναι το πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας αλλά από όσο ξέρω μπορούν να διαβαστούν με οποιαδήποτε σειρά (το 2ο κυκλοφορεί, το 3ο το περιμένουμε)
Η Πρέσπα (μία πια, η μικρή και η μεγάλη ενώθηκαν 20 χρόνια πριν) βρίσκεται στα σύνορα τριών χωρών, μια εκ των οποίων και η δική μας. Εμείς έχουμε την νότια όχθη, οι άλλες δύο είναι η ανατολική και η δυτική και από εδώ και πέρα έτσι θα τις λέμε γιατί έτσι αναφέρονται και στο βιβλίο. Στη λίμνη λοιπόν πριν 20 χρόνια ανακαλύφθηκε ότι την κατοικεί ένας δράκος μοναδικός στον κόσμο, η παρουσία του οποίου έχει προκαλέσει τεράστιες περιβαλλοντικές αλλαγές και όχι μόνο. Στη νότια όχθη στην οποία βρισκόμαστε στο πρώτο βιβλίο, δεν έχει σταματήσει να βρέχει μεταμορφώνοντας την περιοχή σε μια κοιλάδα γεμάτη ασυνήθιστη λάσπη, ερημώνοντας ολόκληρα χωριά και αναγκάζοντας τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι μόνοι που επιτρέπονται να μείνουν κοντά στη λίμνη είναι οι δρακολόγοι, άνθρωποι απ'όλο τον κόσμο, οι οποίοι μελετούν τις αλλαγές, τα φυσικά φαινόμενα και τα βίαια εγκλήματα του δράκου και προσπαθούν να λύσουν το αίνιγμα της παρουσίας του τέρατος, ανταγωνιζόμενοι τις άλλες δύο όχθες, με τις οποίες αντί να συνεργάζονται για το κοινό τους πρόβλημα, βρίσκονται μονίμως σε ένταση και ένα βήμα πριν τις εχθροπραξίες.
Και όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα της Παγκόσμιας Τράπεζας Ανάπτυξης και του ύπατου αρμοστή της Βαλκανικής. Γιατί ποια Νέσι και ποιο Γιέτι; Ο δράκος της Πρέσπας γίνεται brand name, το οποίο εκμεταλλεύονται οικονομικά οι τρεις περιοχές με την αυστηρή καθοδήγηση της Τράπεζας, η οποία φυσικά έχει τα δικά της συμφέροντα.
Στην αρχή του βιβλίου λοιπόν βρισκόμαστε στη νότια πύλη έξω από τον οικισμό των δρακολόγων, είναι νύχτα και βρέχει καταρρακτωδώς. Ένας κεραυνός χτυπάει το πανδοχείο και ο φύλακας της πύλης σπεύδει να δει αν είναι όλοι καλά. Όταν επιστρέφει στο φυλάκιο ένα κομμένο χέρι τον περιμένει στην καρέκλα του. “Ήμαρτον Κύριε” αναφωνεί. Τίνος είναι το χέρι και ποιος το άφησε εκεί; Ο δράκος; Εκείνη την ώρα βλέπει τη φιγούρα ενός αγνώστου στο μονοπάτι να έρχεται προς το μέρος του. Βγαίνει να δει ποιος είναι και έκπληκτος σηνειδητοποιεί ότι πρόκειται για μια τυφλή γυναίκα. Ποια είναι και πώς στο καλό κατάφερε να φτάσει μέχρι εκεί; Μετά από έναν περίεργο διάλογο αφήνει την αλλόκοτη ξένη να περάσει και ξαναμπαίνει στο φυλάκιο. “Ήμαρτον Κύριε” ξανααναφωνεί! Το χέρι είχε εξαφανιστεί! Αν το άφησε ο δράκος (γιατί ποιος άλλος θα το άφηνε) γιατί το πήρε πίσω; Τι σόι σημάδι είναι αυτό;
Ποια αλληλουχία γεγονότων οδήγησε σε αυτό το περιστατικό και τι επακολούθησε είναι όλα αυτά που με αγωνία παρακολουθούμε ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε κι εμείς να λύσουμε το μυστήριο του δράκου.
Η Μπουραζοπούλου όπως και στα προηγούμενα βιβλία της που διάβασα έτσι κι εδώ παίζει με το τι είναι φανταστικό και τι πραγματικό. Αφήνει από εδώ κι από εκεί μεταφυσικά και φανταστικά στοιχεία και στη συνέχεια σε κάνει να αμφιβάλεις. Είναι όντως έτσι ή κάτι άλλο κρύβεται από πίσω, πιο φυσικό, πιο ανθρώπινο;
Τι είναι τελικά ο δράκος; "πώς προέκειψε, πώς ερμηνεύεται; στην όχθη θα ακούσεις ό,τι παλαβομάρα θες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι ταξιδιώτης του χρόνου, άλλοι ότι πρόκειται για μεταλλαγμένο ζώο, για χθόνια θεότητα, για τον πρώτο Έλληνα, για το τέρας της Αποκάλυψης, ένας Αθηναίος καθηγητής, που τον έχουν περί πολλού, θεωρεί τον δράκο γλωσσολογικό φαινόμενο, με πιάνεις; Άσε τη φαντασία σου ελεύθερη, κανείς δεν πρόκειται να σου ζητήσει αποδείξεις."
Τυχοδιώκτες, εγκληματίες, ζητιάνοι, επιφανείς και αφανείς, άνθρωποι του περιθωρίου, πλανόδιοι καλλιτέχνες, ακαδημαϊκοί, ιδεαλιστές, δάσκαλοι και μαθητές, αγαθοί και πανούργοι, όλοι έχουν θέση στην επικράτεια του δράκου. Γιορτές υπό το φως της πανσέληνου, ευχές που εισακούονται, αναπάντεχες φιλίες, μυστικά και αλήθειες και λάσπη, λάσπη που καταπίνει αποδεικτικά στοιχεία, σκεπάζει, καταστρέφει, διαμορφώνει και ταυτόχρονα δημιουργεί μύθους και θρύλους.
Και μέσα σ'όλα αυτά (ή μήπως έξω απ'όλα αυτά;) ένας Αλχημιστής και ο Μαθητής του προσπαθούν να ορίσουν το Μεγάλο Έργο.
Διάβαζα με πολύ αγωνία η οποία όλο και αυξάνονταν καθώς προχωρούσαν οι σελίδες και τα διάφορα κομμάτια αυτού του μεγάλου και πολυεπίπεδου παζλ έμπαιναν στη θέση τους.
Η δε γραφή της Μπουραζοπούλου προσωπικά πολύ μου αρέσει και θεωρώ ταιριάζει πολύ στις ιστορίες που επιλέγει να πει.
Αν έπρεπε να βρω κάτι αρνητικό είναι ότι πρώτον στην αρχή μάλλον με μπέρδεψε λίγο η χρονική σειρά των γεγονότων (αλλά εντάξει δεν άργησα να το βρω) και δεύτερον (δεν θεωρώ ότι είναι σπόιλερ αλλά θα το κρύψω καλού κακού)
Σίγουρα είχε και μια αίσθηση ανολοκλήρωτου κάτι που όμως μάλλον είναι λογικό εφόσον έπεται και συνέχεια (στην ανατολική όχθη!) για την οποία φυσικά ανυπομονώ!
Ιωάννα Μπουραζοπούλου είχα ξαναδιαβάσει (αυτό είναι το 4ο) οπότε πάνω κάτω ήξερα τι να περιμένω (και μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να με απογοητεύσει!)
Η Κοιλάδα της Λάσπης είναι το πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας αλλά από όσο ξέρω μπορούν να διαβαστούν με οποιαδήποτε σειρά (το 2ο κυκλοφορεί, το 3ο το περιμένουμε)
Η Πρέσπα (μία πια, η μικρή και η μεγάλη ενώθηκαν 20 χρόνια πριν) βρίσκεται στα σύνορα τριών χωρών, μια εκ των οποίων και η δική μας. Εμείς έχουμε την νότια όχθη, οι άλλες δύο είναι η ανατολική και η δυτική και από εδώ και πέρα έτσι θα τις λέμε γιατί έτσι αναφέρονται και στο βιβλίο. Στη λίμνη λοιπόν πριν 20 χρόνια ανακαλύφθηκε ότι την κατοικεί ένας δράκος μοναδικός στον κόσμο, η παρουσία του οποίου έχει προκαλέσει τεράστιες περιβαλλοντικές αλλαγές και όχι μόνο. Στη νότια όχθη στην οποία βρισκόμαστε στο πρώτο βιβλίο, δεν έχει σταματήσει να βρέχει μεταμορφώνοντας την περιοχή σε μια κοιλάδα γεμάτη ασυνήθιστη λάσπη, ερημώνοντας ολόκληρα χωριά και αναγκάζοντας τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι μόνοι που επιτρέπονται να μείνουν κοντά στη λίμνη είναι οι δρακολόγοι, άνθρωποι απ'όλο τον κόσμο, οι οποίοι μελετούν τις αλλαγές, τα φυσικά φαινόμενα και τα βίαια εγκλήματα του δράκου και προσπαθούν να λύσουν το αίνιγμα της παρουσίας του τέρατος, ανταγωνιζόμενοι τις άλλες δύο όχθες, με τις οποίες αντί να συνεργάζονται για το κοινό τους πρόβλημα, βρίσκονται μονίμως σε ένταση και ένα βήμα πριν τις εχθροπραξίες.
Και όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα της Παγκόσμιας Τράπεζας Ανάπτυξης και του ύπατου αρμοστή της Βαλκανικής. Γιατί ποια Νέσι και ποιο Γιέτι; Ο δράκος της Πρέσπας γίνεται brand name, το οποίο εκμεταλλεύονται οικονομικά οι τρεις περιοχές με την αυστηρή καθοδήγηση της Τράπεζας, η οποία φυσικά έχει τα δικά της συμφέροντα.
Στην αρχή του βιβλίου λοιπόν βρισκόμαστε στη νότια πύλη έξω από τον οικισμό των δρακολόγων, είναι νύχτα και βρέχει καταρρακτωδώς. Ένας κεραυνός χτυπάει το πανδοχείο και ο φύλακας της πύλης σπεύδει να δει αν είναι όλοι καλά. Όταν επιστρέφει στο φυλάκιο ένα κομμένο χέρι τον περιμένει στην καρέκλα του. “Ήμαρτον Κύριε” αναφωνεί. Τίνος είναι το χέρι και ποιος το άφησε εκεί; Ο δράκος; Εκείνη την ώρα βλέπει τη φιγούρα ενός αγνώστου στο μονοπάτι να έρχεται προς το μέρος του. Βγαίνει να δει ποιος είναι και έκπληκτος σηνειδητοποιεί ότι πρόκειται για μια τυφλή γυναίκα. Ποια είναι και πώς στο καλό κατάφερε να φτάσει μέχρι εκεί; Μετά από έναν περίεργο διάλογο αφήνει την αλλόκοτη ξένη να περάσει και ξαναμπαίνει στο φυλάκιο. “Ήμαρτον Κύριε” ξανααναφωνεί! Το χέρι είχε εξαφανιστεί! Αν το άφησε ο δράκος (γιατί ποιος άλλος θα το άφηνε) γιατί το πήρε πίσω; Τι σόι σημάδι είναι αυτό;
Ποια αλληλουχία γεγονότων οδήγησε σε αυτό το περιστατικό και τι επακολούθησε είναι όλα αυτά που με αγωνία παρακολουθούμε ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε κι εμείς να λύσουμε το μυστήριο του δράκου.
Η Μπουραζοπούλου όπως και στα προηγούμενα βιβλία της που διάβασα έτσι κι εδώ παίζει με το τι είναι φανταστικό και τι πραγματικό. Αφήνει από εδώ κι από εκεί μεταφυσικά και φανταστικά στοιχεία και στη συνέχεια σε κάνει να αμφιβάλεις. Είναι όντως έτσι ή κάτι άλλο κρύβεται από πίσω, πιο φυσικό, πιο ανθρώπινο;
Τι είναι τελικά ο δράκος; "πώς προέκειψε, πώς ερμηνεύεται; στην όχθη θα ακούσεις ό,τι παλαβομάρα θες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι ταξιδιώτης του χρόνου, άλλοι ότι πρόκειται για μεταλλαγμένο ζώο, για χθόνια θεότητα, για τον πρώτο Έλληνα, για το τέρας της Αποκάλυψης, ένας Αθηναίος καθηγητής, που τον έχουν περί πολλού, θεωρεί τον δράκο γλωσσολογικό φαινόμενο, με πιάνεις; Άσε τη φαντασία σου ελεύθερη, κανείς δεν πρόκειται να σου ζητήσει αποδείξεις."
Τυχοδιώκτες, εγκληματίες, ζητιάνοι, επιφανείς και αφανείς, άνθρωποι του περιθωρίου, πλανόδιοι καλλιτέχνες, ακαδημαϊκοί, ιδεαλιστές, δάσκαλοι και μαθητές, αγαθοί και πανούργοι, όλοι έχουν θέση στην επικράτεια του δράκου. Γιορτές υπό το φως της πανσέληνου, ευχές που εισακούονται, αναπάντεχες φιλίες, μυστικά και αλήθειες και λάσπη, λάσπη που καταπίνει αποδεικτικά στοιχεία, σκεπάζει, καταστρέφει, διαμορφώνει και ταυτόχρονα δημιουργεί μύθους και θρύλους.
Και μέσα σ'όλα αυτά (ή μήπως έξω απ'όλα αυτά;) ένας Αλχημιστής και ο Μαθητής του προσπαθούν να ορίσουν το Μεγάλο Έργο.
Διάβαζα με πολύ αγωνία η οποία όλο και αυξάνονταν καθώς προχωρούσαν οι σελίδες και τα διάφορα κομμάτια αυτού του μεγάλου και πολυεπίπεδου παζλ έμπαιναν στη θέση τους.
Η δε γραφή της Μπουραζοπούλου προσωπικά πολύ μου αρέσει και θεωρώ ταιριάζει πολύ στις ιστορίες που επιλέγει να πει.
Αν έπρεπε να βρω κάτι αρνητικό είναι ότι πρώτον στην αρχή μάλλον με μπέρδεψε λίγο η χρονική σειρά των γεγονότων (αλλά εντάξει δεν άργησα να το βρω) και δεύτερον (δεν θεωρώ ότι είναι σπόιλερ αλλά θα το κρύψω καλού κακού)
Σίγουρα είχε και μια αίσθηση ανολοκλήρωτου κάτι που όμως μάλλον είναι λογικό εφόσον έπεται και συνέχεια (στην ανατολική όχθη!) για την οποία φυσικά ανυπομονώ!
August 17, 2024
Να ξεκινήσω λέγοντας πως η Μπουραζοπούλου αν ηταν από την Γαλλία ή τη Γερμανία ας πούμε, θα ήταν παγκοσμίως γνωστή.
Ελπίζω κι εύχομαι κάποια στιγμή να αναγνωριστεί όπως της αξίζει.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα απ'τα χειρότερα εξώφυλλα όλων των εποχών, τόσο αποτρεπτικό που αν δεν είχα διαβάσει τη γυναίκα του Λωτ δεν θα το διάβαζα ποτέ. Ευτυχώς την είχα διαβάσει.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε μέσα στην κρίση και κάθε του εικόνα είναι μια αλληγορία. Εδώ είναι οι τράπεζες, τα νομισματικά ταμεία, παντρεμένα με μια φανταστική ιστορία σε ένα πραγματικό μέρος, στην Ελλάδα, έναν επιτηρητή που είναι τυφλός και όχι σε αναπηρικό καροτσάκι - κατάλαβες - που εφαρμόζει το νόμο του χρήματος και του φόβου. Του φόβου και του χρήματος.
Γιατί κάπως έτσι πάει. Σπέρνουμε φόβο και θερίζουμε χρήμα. Κράτα τους ανθρώπους φοβισμένους και ενοχικους και το σύστημα λειτουργεί στην εντέλεια. Λάσπη παντού. Λάσπη που δυσκολεύει κάθε κίνηση, παράσιτα που ζουν μέσα σε αυτήν και σου ρουφάνε το αίμα, μια κακοκαιρία μια βροχή που δεν σταματάει ποτέ και ένας δράκος που υπάρχει κάπου για να κρατάει τους ανθρώπους υπάκουους. Φόβος.
Και γύρω απ'αυτή την συνθήκη εκφραστές γνώμης, που λένε το μακρύ και το κοντό τους, αναλύουν και ψάχνουν την αλήθεια ενώ η αλήθεια είναι μόνο μια.
Το κέρδος του ισχυρού.
Η κοιλάδα της λάσπης είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα.
Ελπίζω κι εύχομαι κάποια στιγμή να αναγνωριστεί όπως της αξίζει.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα απ'τα χειρότερα εξώφυλλα όλων των εποχών, τόσο αποτρεπτικό που αν δεν είχα διαβάσει τη γυναίκα του Λωτ δεν θα το διάβαζα ποτέ. Ευτυχώς την είχα διαβάσει.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε μέσα στην κρίση και κάθε του εικόνα είναι μια αλληγορία. Εδώ είναι οι τράπεζες, τα νομισματικά ταμεία, παντρεμένα με μια φανταστική ιστορία σε ένα πραγματικό μέρος, στην Ελλάδα, έναν επιτηρητή που είναι τυφλός και όχι σε αναπηρικό καροτσάκι - κατάλαβες - που εφαρμόζει το νόμο του χρήματος και του φόβου. Του φόβου και του χρήματος.
Γιατί κάπως έτσι πάει. Σπέρνουμε φόβο και θερίζουμε χρήμα. Κράτα τους ανθρώπους φοβισμένους και ενοχικους και το σύστημα λειτουργεί στην εντέλεια. Λάσπη παντού. Λάσπη που δυσκολεύει κάθε κίνηση, παράσιτα που ζουν μέσα σε αυτήν και σου ρουφάνε το αίμα, μια κακοκαιρία μια βροχή που δεν σταματάει ποτέ και ένας δράκος που υπάρχει κάπου για να κρατάει τους ανθρώπους υπάκουους. Φόβος.
Και γύρω απ'αυτή την συνθήκη εκφραστές γνώμης, που λένε το μακρύ και το κοντό τους, αναλύουν και ψάχνουν την αλήθεια ενώ η αλήθεια είναι μόνο μια.
Το κέρδος του ισχυρού.
Η κοιλάδα της λάσπης είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα.
January 22, 2018
#readathon18 Ένα βιβλίο φανταστικού Έλληνα συγγραφέα
Το διαβάζω μήνες αυτό το βιβλίο, με δυσκόλεψε αρκετά γιατί είναι βαρύ και ήθελε συγκέντρωση, και δεν την είχα τους τελευταίους μήνες του προηγούμενου χρόνου. Τα βιβλία της Ιωάννας Μπουραζοπούλου είναι πάντα εντυπωσιακά κι αυτό δεν πάει πίσω. Μεγάλο και χορταστικό, με την περίτεχνη πλοκή που μας έχει συνηθίσει η συγγραφέας, να ακροβατεί ανάμεσα σε είδη και να μην αφήνει το μυαλό να ησυχάσει ούτε στιγμή. Έχει δημιουργήσει έναν κόσμο που είναι ταυτόχρονα οικείος αλλά και τόσο μακρινός από την πραγματικότητα, με τα στοιχεία φαντασίας να μην είναι ποτέ σίγουρα και ανοιχτά έτσι που ο αναγνώστης πάντα να αναρωτιέται τι ακριβώς συμβαίνει. Ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο αυτού του φιλόδοξου έργου.
Το διαβάζω μήνες αυτό το βιβλίο, με δυσκόλεψε αρκετά γιατί είναι βαρύ και ήθελε συγκέντρωση, και δεν την είχα τους τελευταίους μήνες του προηγούμενου χρόνου. Τα βιβλία της Ιωάννας Μπουραζοπούλου είναι πάντα εντυπωσιακά κι αυτό δεν πάει πίσω. Μεγάλο και χορταστικό, με την περίτεχνη πλοκή που μας έχει συνηθίσει η συγγραφέας, να ακροβατεί ανάμεσα σε είδη και να μην αφήνει το μυαλό να ησυχάσει ούτε στιγμή. Έχει δημιουργήσει έναν κόσμο που είναι ταυτόχρονα οικείος αλλά και τόσο μακρινός από την πραγματικότητα, με τα στοιχεία φαντασίας να μην είναι ποτέ σίγουρα και ανοιχτά έτσι που ο αναγνώστης πάντα να αναρωτιέται τι ακριβώς συμβαίνει. Ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο αυτού του φιλόδοξου έργου.
Read
September 12, 2021Είχα υψηλές προσδοκίες από αυτό το βιβλίο έχοντας ακούσει πολλά καλά λόγια αλλά δυστυχώς προσωπικά δεν με ικανοποίησε. Προφανώς το φανταστικό έχει πολλές εκφάνσεις αλλά περίμενα κάτι πιο "κλασσικό". Έχει σαφώς αρκετά ωραία στοιχεία και αποκαλύψεις-ανατροπές ενώ οι περιγραφές (αν και πολύ πιο μακροσκελείς απ'ό,τι θα ήθελα) και η γλώσσα είναι εξαιρετικά δοσμένα. Ο συνδυασμός όμως στοιχείων μαγικού ρεαλισμού με κοινωνικό-πολιτική δυστοπία δεν μου άρεσε καθόλου. Πιστεύω η ίδια πλοκή και οι βασικές ιδέες δοσμένες αλλιώς (σε διαφορετικό setting για τους γνώστες) θα μου άρεσαν περισσότερο.
November 27, 2021
Το πρώτο βιβλίο με αφήνει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Σύγχρονη γραφή, ιδιαίτερα δημιουργικό θέμα, πρωτότυπο, έξυπνα ονόματα και συσχετισμοί, διακειμενικότητες με αρχαία κείμενα...μπράβο στην Μπουραζοπούλου! Εξαιρετικό!
March 21, 2025
Στην λίμνη Πρέσπα, πριν από 20 χρόνια περίπου, αποκαλύπτεται ότι κατοικεί ένας δράκος κι όλο αυτό έχει αλλάξει πολλά. Από την τοπογραφία, πλέον υπάρχουν 3 όχθες κι όχι χώρες, μέχρι τον τρόπο ζωής των ανθρώπων που ζουν σε κάθε όχθη. Ομάδες που ερευνούν το οικοσύστημα αλλά και τον ίδιο τον δράκο (όσο αυτό είναι δυνατόν) υπάρχουν παντού. Στην κοιλάδα της λάσπης, τη νότια όχθη στην οποία βρέχει ακατάπαυστα αυτά τα 20 χρόνια, διάφορα εγκλήματα συμβαίνουν που προκαλούν το ενδιαφέρον του κοινού. Τι συμβαίνει τελικά με το δράκο;
Το πρώτο βιβλίο της ιστορίας θέλει την προσοχή του αναγνώστη τουλάχιστον στο πρώτο μισό του. Η πραγματικότητα της τοποθεσίας μπλέκει με μύθους και φανταστικά στοιχεία με έναν τρόπο απλά μοναδικό.
Η κα Μπουραζοπούλου, μιλά για πολύ περισσότερα από τα προφανή: τις οικονομικές και όχι μόνο συμμαχίες, την κατάχρηση εξουσίας σε οποιοδήποτε επίπεδο, την ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει ότι υπάρχει ένα μεγαλύτερο κακό στο οποίο οφείλονται όλα όσα μας συμβαίνουν.
Η κοιλάδα της λάσπης, κάνει την καλύτερη αρχή στην τριλογία και είμαι σίγουρη ότι η συνέχεια θα είναι ακόμη πιο δυνατή - δεν περιμένω άλλωστε τίποτα λιγότερο.
January 6, 2018
Ζημιά. Κι είχα καιρό να την πάθω και γούσταρα κιόλας. Διάβαζα 35 ώρες σε 2 μέρες. Πιάστηκε άσχημα ο αυχένας μου. Πείνασα. Ξαγρύπνησα. Δεν είμαι σίγουρη αν ήμουν σήμερα στη δουλειά μου. Πάντως όσες ώρες βρισκόμουν στην κοιλάδα της λάσπης, ήμουν όλη εκεί. Και ήμουν όλοι εκεί. Ο δράκος της Πρέσπας είμαστε εμείς. «Η μόνη αληθινή μαγεία της εποχής μας, η ανθρώπινη φαντασία».
March 10, 2024
Τι να πρωτοπείς και τι να γράψεις γι' αυτό το βιβλίο... Είναι ένα πολυεπίπεδο ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ που τοποθετείς στην βιβλιοθήκη σου και το κοιτάς με καμάρι! Μου φαίνεται πως μπαίνει στη δεκάδα με τα καλύτερα βιβλία που διάβασα ποτέ στη ζωή μου, αν όχι το καλύτερο. Η συγγραφέας έχει τόσες γνώσεις και απίστευτη ευχέρεια με την ελληνική γλώσσα, που μου φαίνεται πως δεν είναι καν από τον δικό μας κόσμο... Δονείται σε άλλες συχνότητες απ' ότι όλοι οι υπόλοιποι... Μπράβο! Συγχαρητήρια! Σας ευχαριστούμε γι' αυτό το σπουδαίο έργο!
December 19, 2023
Η Μπουραζοπούλου ξέρει να συνδυάζει είδη. Μέσα από τον μαγικό της κόσμο θίγονται κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά θέματα, αποκαλύπτονται σκάνδαλα, ατασθαλίες και εγκλήματα. Πρόσωπα σε εξέχουσες θέσεις που υποκρύπτουν αλήθειες κ καλύπτονται.
Ένα δυστοπικό περιβάλλον στο οποίο κυριαρχούν η αλληγορία και οι συμβολισμοί.
Κυλάει πολύ εύκολα. Ήδη έχω αγοράσει το δεύτερο τόμο κ ανυπομονώ να δω τη συνέχεια!
Ένα δυστοπικό περιβάλλον στο οποίο κυριαρχούν η αλληγορία και οι συμβολισμοί.
Κυλάει πολύ εύκολα. Ήδη έχω αγοράσει το δεύτερο τόμο κ ανυπομονώ να δω τη συνέχεια!
February 27, 2025
Ομολογώ ότι ήμουν επιφυλακτική οταν το πήρα αλλά είναι εξαρετικό! Ανυπομωνώ για τη συνέχεια!
Το ξαναδιάβασα δέκα χρονια μετά και αφού ολοκληρώθηκε η τριλογια. Εξαιρετικό βιβλίο. Τρομερή σκέψη της Μπουραντζοπούλου. Απίθανο που υπάρχει τέτοια ελληνίδα συγγραφέας!
Το ξαναδιάβασα δέκα χρονια μετά και αφού ολοκληρώθηκε η τριλογια. Εξαιρετικό βιβλίο. Τρομερή σκέψη της Μπουραντζοπούλου. Απίθανο που υπάρχει τέτοια ελληνίδα συγγραφέας!
July 1, 2018
Δεν ξέρω αν «ανήκει» ακριβώς, στη λογοτεχνία του φανταστικού, με βεβαιότητα όμως μπορώ να πω ότι είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, συναρπαστικά και αξιόλογα, αφηγήματα, που έχουν εκδοθεί τα τελευταία χρόνια (και με περίμενε πολύ καιρό στα «αδιάβαστα»…). Διαχρονικό, αλληγορικό (κοινωνικά και πολιτικά και ηθικά ακόμα θα έλεγα), με «αντιστοιχίσεις» της ελληνικής πραγματικότητας των τελευταίων ετών, σε έναν πιο περιορισμένο (και ιστορικά φορτισμένο) χώρο, τη λίμνη της Πρέσπας, στην «Κοιλάδα της λάσπης», ο «Δράκος» είτε υπαρκτός είτε «δημιούργημα» των καιρών, των συνθηκών και της ανάγκης καθυπόταξης των πολιτών στην νέα «παγκόσμια τάξη», είναι ο συνδετικός κρίκος και το καταλυτικό στοιχείο στη ζωή και στις συμπεριφορές όσων επέλεξαν ως κατοικία τους τις όχθες της λίμνης (είτε της νότιας στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου εξελίσσεται η ιστορία, είτε της ανατολικής και δυτικής που ζουν οι «αλλόχθιοι»). Εντυπωσιακή, ευφυέστατη (και ανατρεπτική) πλοκή, με χρονικές εναλλαγές απολύτως φυσικές (δεν σε προιδεάζει κανένα στοιχείο για την «αναδρομή»), χαρακ��ήρες, των οποίων οι κινήσεις, τα συναισθήματα και οι αποφάσεις, αποδίδονται με ρεαλισμό, και ένα «τέλος» ;; που προετοιμάζει για τη συνέχεια….(αν και μετά από τέσσερα έτη από την έκδοση της «Κοιλάδας της Λάσπης», για όσους ανυπομονούμε, μάλλον θα πρέπει, να εκδοθούν μαζί και οι δύο συνέχειες….).
August 6, 2024
Πάρα μα πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ καλό, πιο συγκεκριμένα εξαιρετικό κι ακόμα πιο συγκεκριμένα μοναδικό.
Μέσα σε λίγες σελίδες η συγγραφέας στήνει τον κόσμο που πλάθει, σε έχει ήδη βάλει μέσα και στις υπόλοιπες σελίδες σπ��ρνει κομμάτια του αινίγματος.
Όλη την ώρα αναρωτιόμουν τι συμβαίνει και το συζητούσαμε μαζί με την Έλενα, κάναμε υποθέσεις κι ήτανε μία συνεχόμενη ροή τροφής σκέψεων.
Η γραφή της ξεφεύγει από τα ελληνικά δεδομένα και ακολουθεί τη δική της πορεία.
Μπράβο στην Μπουραζοπουλου που μέσα σε λίγες σελίδες έθεσε όλα αυτά που άλλοι συγγραφείς χρειάζονται 900+ σελίδες.
Φυσικά θα συνεχίσω και με τα επόμενα.
Μέσα σε λίγες σελίδες η συγγραφέας στήνει τον κόσμο που πλάθει, σε έχει ήδη βάλει μέσα και στις υπόλοιπες σελίδες σπ��ρνει κομμάτια του αινίγματος.
Όλη την ώρα αναρωτιόμουν τι συμβαίνει και το συζητούσαμε μαζί με την Έλενα, κάναμε υποθέσεις κι ήτανε μία συνεχόμενη ροή τροφής σκέψεων.
Η γραφή της ξεφεύγει από τα ελληνικά δεδομένα και ακολουθεί τη δική της πορεία.
Μπράβο στην Μπουραζοπουλου που μέσα σε λίγες σελίδες έθεσε όλα αυτά που άλλοι συγγραφείς χρειάζονται 900+ σελίδες.
Φυσικά θα συνεχίσω και με τα επόμενα.
April 28, 2022
Θέλω να πω πολλά άλλα δεν θέλω να κάνω και σποιλερ. Γιατί μου άρεσε να τα ανακαλύπτω σιγά σιγά μέσα από το βιβλίο. Η ιστορία είναι η εξής: Στις Πρέσπες άρχισε να βρέχει ασταμάτητα πριν 20 χρόνια, λόγω του δράκου που μένει εκεί. Οι Πρέσπες ενώθηκαν και είναι μια μεγάλη λίμνη που μοιράζονται τρεις χώρες: η ανατολική, η δυτική και η νότια. Μόνο μια φορά θυμάμαι να βλέπω τη λέξη Έλληνες και μου έκανε και εντύπωση που την είδα, κατά τ'αλλα δεν αναφέρονται χώρες. Το βιβλίο διαδραματίζεται στη νότια όχθη, Ελλάδα δηλαδή.
Στο πρώτο κεφάλαιο θα πρέπει να δώσετε προσοχή, θα πάει λίγο αργά, να μπείτε στο νόημα. Κι εκεί που είσαι έτοιμος για fantasy, το βιβλίο μετατρέπεται σε κοινωνικό πολιτικό "θρίλερ". Η πλοκή ξετυλιχθηκε με ωραίο τρόπο για να φτάσει στα τελευταία κεφάλαια να κατανοήσεις το στορι της αρχής.
Ε πολλά είπα ήδη, μου άρεσε πάρα πολύ, το μόνο μου παράπονο είναι ότι όλοι μου έλεγαν "διάβασε το κι ας μην έχει βγει το τρίτο, είναι standalone". Ε δεν είναι! Η ιστορία μένει σε εκκρεμότητα στο τέλος! Και για να λένε όλοι ότι το δεύτερο διαβάζεται χωριά, μάλλον στο τρίτο θα προχωρήσουν όλες οι ιστορίες, αν τις θυμόμαστε τόσα χρόνια μετά!
Στο πρώτο κεφάλαιο θα πρέπει να δώσετε προσοχή, θα πάει λίγο αργά, να μπείτε στο νόημα. Κι εκεί που είσαι έτοιμος για fantasy, το βιβλίο μετατρέπεται σε κοινωνικό πολιτικό "θρίλερ". Η πλοκή ξετυλιχθηκε με ωραίο τρόπο για να φτάσει στα τελευταία κεφάλαια να κατανοήσεις το στορι της αρχής.
Ε πολλά είπα ήδη, μου άρεσε πάρα πολύ, το μόνο μου παράπονο είναι ότι όλοι μου έλεγαν "διάβασε το κι ας μην έχει βγει το τρίτο, είναι standalone". Ε δεν είναι! Η ιστορία μένει σε εκκρεμότητα στο τέλος! Και για να λένε όλοι ότι το δεύτερο διαβάζεται χωριά, μάλλον στο τρίτο θα προχωρήσουν όλες οι ιστορίες, αν τις θυμόμαστε τόσα χρόνια μετά!
January 28, 2020
Χθες το βράδυ, ολοκλήρωσα το πρώτο μέρος απ' την τριλογία "Ο δράκος της Πρέσπας" της Ιωάννας Μπουραζοπούλου. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό αφήγημα, με έντονο το στοιχεία της αμφισημίας. Αν και ανήκει στην κατηγορία του φανταστικού, και συγκεκριμένα του δυστοπικού μυθιστορήματος, "Η κοιλάδα της λάσπης" είναι ένα μυθιστόρημα φορτισμένο με πολιτικά και κοινωνικά σχόλια, που κρύβονται πίσω από αλληγορίες και συμβολισμούς. Διαχρονικό θεματολογικά, καταφέρνει να σου δημιουργήσει πάμπολλες σκέψεις και συναισθήματα, αποδεικνύοντας πως η Μπουραζοπούλου είναι μία οξυδερκής συγγραφεας, και γενικότερα προσωπικότητα! Δηλώνω εντυπωσιασμένος.
March 29, 2022
Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό το βιβλίο εντάσσεται στη λογοτεχνία του φανταστικού αλλά τελικά δεν έχει σημασία, χαίρομαι πολύ που το διάβασα. Ο κύριος λόγος που επέλεξα αυτό το βιβλίο είναι οι αγαπημένες Πρέσπες και δεν το μετάνιωσα. Το βιβλίο είναι καλοδουλεμένο, με δεμένη γραφή, ίσως κάποια σημεία να επαναλαμβάνονται και στην αρχή ήταν δύσκολο για εμένα να μπω στο κλίμα και να ακολουθήσω την ιστορία. Όταν συνέβη όμως αυτό, δεν υπήρχε επιστροφή. Η γραφή της Μπουραζοπούλου είναι μοναδική και σίγουρα θα διαβάσω και το δεύτερο μέρος. Αξίζει να διαβαστεί, είναι μοναδικό στο είδος του και πολύ πρωτότυπο!
December 24, 2020
Εξαιρετικό ❤️❤️❤️
August 7, 2024
Μπορούμε να βάλουμε πάνω από 5; Μπορούμε να το βγάλουμε στο εξωτερικό να το μάθει ο κόσμος; Μπορούμε να διαβάζουμε κάθε μέρα Μπουραζοπούλου;
Απλές ερωτήσεις ενθουσιασμού.
Απλές ερωτήσεις ενθουσιασμού.
August 4, 2025
Τα λόγια είναι περιττά για την υπέροχη Μπουραζοπούλου. Δεν θέλεις να τελειώσει παρά το μέγεθος του και δεν σε αφήνει να το αφήσεις. Εξαιρετική δουλειά! Προχωράω στο επόμενο της τριλογίας.
July 5, 2025
5άρι αδιαμφισβήτητο γιατί η γυναίκα απλά ξέρει να γράφει εξαιρετικά, ξέρει να φτιάχνει καινούργιους κόσμους, ξέρει πώς να σε κάνει να μη βαριέσαι σε 572 σελίδες, και πολλά άλλα.
Πάμε απευθείας για το επόμενο!
Πάμε απευθείας για το επόμενο!
September 7, 2025
Δε με συντάραξε, βαρέθηκα αρκετά από τη μέση και μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο κυλούσε πολύ αργά.
Θα διαβάσω και τα υπόλοιπα (αφενός γιατί τα έχω ήδη αγοράσει, αφετέρου γιατί η γυναίκα του Λωτ μου άρεσε πολύ και δε θέλω να πάρω απόφαση στο εν τρίτο της ιστορίας) και ελπίζω να πάνε καλύτερα.
Θα διαβάσω και τα υπόλοιπα (αφενός γιατί τα έχω ήδη αγοράσει, αφετέρου γιατί η γυναίκα του Λωτ μου άρεσε πολύ και δε θέλω να πάρω απόφαση στο εν τρίτο της ιστορίας) και ελπίζω να πάνε καλύτερα.
June 28, 2024
Αριστούργημα αυτό το αλληγορικό, βαθιά πολιτικό επικό δημιούργημα της Ιωάννας Μπουραζοπούλου.
March 31, 2017
Ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του Ελληνικού φανταστικού.
Υπέροχη γραφή, πλοκή που δένει από παντού και δεν αφήνει κενά σημεία, φοβερή κοσμοπλασία και ρέει σαν νεράκι.
Αναμένω με ανυπομονησία την συνέχεια.
Υπέροχη γραφή, πλοκή που δένει από παντού και δεν αφήνει κενά σημεία, φοβερή κοσμοπλασία και ρέει σαν νεράκι.
Αναμένω με ανυπομονησία την συνέχεια.
January 11, 2025
Τι βιβλίαρος είναι αυτός;! Τι έπος;!
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο το καλοκαίρι που είχε μπει όλη η τριλογία σε μια λέσχη ανάγνωσης. Το άφησα επειδή ήταν μεγάλο κι όχι γιατί δεν μου άρεσε, ίσα-ίσα. Το ξανάπιασα τα Χριστούγεννα, γιατί δεν μπορούσα να το αναβάλλω άλλο.
Είμαστε στον σύγχρονο κόσμο, ίσως μερικές δεκαετίες αργότερα, όπου αλλάζει μόνο το πολιτικό σκηνικό προς την κατεύθυνση της παγκοσμιοποίησης. Οι δύο Πρέσπες έχουν ενωθεί σε μια μεγάλη λίμνη με τρεις όχθες, της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Βόρειας Μακεδονίας. Υπάρχει ένας δράκος που βιάζει, ακρωτηριάζει και σκοτώνει κόσμο, ένα υπερφυσικό ον, για το οποίο έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες σε κάθε πλευρά της λίμνης. Ομάδες δρακολόγων προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο και το ον με διάφορες ευφάνταστες θεωρίες που διαφέρουν ριζικά από όχθη σε όχθη.
Το βιβλίο επικεντρώνεται στους ήρωες της πρώτης δρακολογικής ομάδας που εμφανίστηκε πριν από 20 χρόνια, των πεζογράμματων. Μας συστήνει τα άτομα, τον τρόπο που συναντήθηκαν και τη θεωρία τους που βασίζεται στη ραψωδία λ της Οδύσσειας, όπου ο Οδυσσέας κατεβαίνει στον Άδη - και πρέπει να διαβάσω. Αργότερα εμφανίστηκαν κι άλλες ομάδες κι ο δράκος κατέληξε τουριστικό προϊόν με ονομασία προέλευσης.
Αυτό που κάνει η Μπουραζοπούλου δεν το έχω ξανασυναντήσει. Δημιουργεί έναν ολόκληρο κόσμο κι εξετάζει μία μία τις λεπτομέρειές του, που όλες δένουν γερά μεταξύ τους. Όταν το ξεκινάς νομίζεις ότι είναι ένα βιβλίο φαντασίας, αργά ή γρήγορα, όμως, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ένα πολιτικό βιβλίο.
Έχετε διαβάσει τη συγγραφέα ή κάτι παρόμοιο;
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο το καλοκαίρι που είχε μπει όλη η τριλογία σε μια λέσχη ανάγνωσης. Το άφησα επειδή ήταν μεγάλο κι όχι γιατί δεν μου άρεσε, ίσα-ίσα. Το ξανάπιασα τα Χριστούγεννα, γιατί δεν μπορούσα να το αναβάλλω άλλο.
Είμαστε στον σύγχρονο κόσμο, ίσως μερικές δεκαετίες αργότερα, όπου αλλάζει μόνο το πολιτικό σκηνικό προς την κατεύθυνση της παγκοσμιοποίησης. Οι δύο Πρέσπες έχουν ενωθεί σε μια μεγάλη λίμνη με τρεις όχθες, της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Βόρειας Μακεδονίας. Υπάρχει ένας δράκος που βιάζει, ακρωτηριάζει και σκοτώνει κόσμο, ένα υπερφυσικό ον, για το οποίο έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες σε κάθε πλευρά της λίμνης. Ομάδες δρακολόγων προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο και το ον με διάφορες ευφάνταστες θεωρίες που διαφέρουν ριζικά από όχθη σε όχθη.
Το βιβλίο επικεντρώνεται στους ήρωες της πρώτης δρακολογικής ομάδας που εμφανίστηκε πριν από 20 χρόνια, των πεζογράμματων. Μας συστήνει τα άτομα, τον τρόπο που συναντήθηκαν και τη θεωρία τους που βασίζεται στη ραψωδία λ της Οδύσσειας, όπου ο Οδυσσέας κατεβαίνει στον Άδη - και πρέπει να διαβάσω. Αργότερα εμφανίστηκαν κι άλλες ομάδες κι ο δράκος κατέληξε τουριστικό προϊόν με ονομασία προέλευσης.
Αυτό που κάνει η Μπουραζοπούλου δεν το έχω ξανασυναντήσει. Δημιουργεί έναν ολόκληρο κόσμο κι εξετάζει μία μία τις λεπτομέρειές του, που όλες δένουν γερά μεταξύ τους. Όταν το ξεκινάς νομίζεις ότι είναι ένα βιβλίο φαντασίας, αργά ή γρήγορα, όμως, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ένα πολιτικό βιβλίο.
Έχετε διαβάσει τη συγγραφέα ή κάτι παρόμοιο;
June 18, 2024
Όπως έχω ξαναπεί, και όχι μόνο εγώ δηλαδή, η Ιωάννα Μπουραζοπούλου είναι μεγάλη μαστόρισσα.
Στα πλην:
Μια ελαφριά πολυλογία. Δεν είναι κάτι τρομερό, απλά μερικές περισσότερες εξηγήσεις και αναλύσεις από το αναγκαίο. Αν το βιβλίο ήταν 50-100 σελίδες μικρότερο θα ήταν ακόμα πιο δυνατό.
Λίγα λαθάκια διόρθωσης - επιμέλειας (αλλά γενικά καλή δουλειά για τέτοια έκταση).
Λίγες ανακρίβειες α��ηθοφάνειας. Τίποτα σοβαρό, απλά είναι δύσκολο να εξιστορείς μια τόσο ευφάνταστη περιπέτεια και πετυχαίνεις να είσαι πάντα 100% πιστευτή.
Στα συν:
Εξαιρετικός χειρισμός του τεράστιου πλήθους των χαρακτήρων.
Ωραία η κεντρική ιδέα με τον δράκο. Ακόμα καλύτερο το οικονομικό πλαίσιο στο οποίο αναδύεται. Όποιος έχει κουραστεί να διαβάζει βιβλία για την οικονομική κρίση, να μια φανταστική εξαίρεση.
Το γνωστό φλερτ της Μπουραζοπούλου με τον σουρεαλισμό. Τον πλησιάζει, τον αγγίζει, αλλά δεν τον αγκαλιάζει. Είναι στις (μικρές) δόσεις που προσωπι��ά μου αρέσουν περισσότερο.
Μερικές εξαιρετικές σκηνές. Επίσης, δεν φοβάται καθόλου τη βία.
Αρκετοί ωραίοι σκατοχαρακήρες, όπως ο Μόζερ.
Εννοείται θα προχωρήσω στα επόμενα. Ήδη δυσκολεύομαι να φανταστώ πώς, όπως λένε, το δεύτερο βιβλίο είναι ακόμα καλύτερο.
Στα πλην:
Μια ελαφριά πολυλογία. Δεν είναι κάτι τρομερό, απλά μερικές περισσότερες εξηγήσεις και αναλύσεις από το αναγκαίο. Αν το βιβλίο ήταν 50-100 σελίδες μικρότερο θα ήταν ακόμα πιο δυνατό.
Λίγα λαθάκια διόρθωσης - επιμέλειας (αλλά γενικά καλή δουλειά για τέτοια έκταση).
Λίγες ανακρίβειες α��ηθοφάνειας. Τίποτα σοβαρό, απλά είναι δύσκολο να εξιστορείς μια τόσο ευφάνταστη περιπέτεια και πετυχαίνεις να είσαι πάντα 100% πιστευτή.
Στα συν:
Εξαιρετικός χειρισμός του τεράστιου πλήθους των χαρακτήρων.
Ωραία η κεντρική ιδέα με τον δράκο. Ακόμα καλύτερο το οικονομικό πλαίσιο στο οποίο αναδύεται. Όποιος έχει κουραστεί να διαβάζει βιβλία για την οικονομική κρίση, να μια φανταστική εξαίρεση.
Το γνωστό φλερτ της Μπουραζοπούλου με τον σουρεαλισμό. Τον πλησιάζει, τον αγγίζει, αλλά δεν τον αγκαλιάζει. Είναι στις (μικρές) δόσεις που προσωπι��ά μου αρέσουν περισσότερο.
Μερικές εξαιρετικές σκηνές. Επίσης, δεν φοβάται καθόλου τη βία.
Αρκετοί ωραίοι σκατοχαρακήρες, όπως ο Μόζερ.
Εννοείται θα προχωρήσω στα επόμενα. Ήδη δυσκολεύομαι να φανταστώ πώς, όπως λένε, το δεύτερο βιβλίο είναι ακόμα καλύτερο.
February 19, 2023
Κοιλάδα της Λάσπης, ονομάζεται η νότια όχθη της Πρέσπας, γιατί σ΄ αυτήν βρέχει ακατάπαυστα, υποχρεώνοντας τους ερευνητές να ζουν μέσα στην λάσπη. Οικονομίες καταρρέουν, χωριά ερημώνουν, λαοί συγκρούονται, αλλά ο Δράκος-συλλογικό φαντασιακό, μυθικό τέρας ή προϊόν ενός αλχημιστικού εργαστηρίου;
Το βιβλίο Ο ΔΡΑΚΟΣ Της ΠΡΕΣΠΑΣ Ι είναι απολαυστικό και προκλητικά ευφυέστατο αφηγηματικό ταξίδι που σε παρασέρνει στους δικούς του ρυθμούς και νόμους. Είναι μία ιστορία που απορείς πως η συγγραφέας με περιγραφική μαεστρία αποτύπωσε στο χαρτί ένα τόσο καλοδουλεμένο έργο. Είναι τόσο ζωντανό στις αφηγήσεις που όλες οι πράξεις του Λογοτεχνικού έργου τις βίωσα τόσο έντονα για 5 ημέρες που ένιωσα ότι περπατούσα μέσα στην λάσπη και στην βροχή, όσο κράτησε και η διάρκεια της ανάγνωση του βιβλίου. Η κοιλάδα της λάσπης είναι ένα βιβλίο που καλύπτει και τις πιο δύσκολες απαιτήσεις ενός αναγνώστη, γιατί έχει αφηγηματική δύναμη που σε κυριεύει, εικόνες ζωντανές, ήχους που σε κατακλύζουν, χαρακτήρες που τους αγαπάς και τους απεχθάνεσαι, αγωνία, σασπένς και σκοτάδι!! Όλοι οι ήρωες είναι άνδρες και οι γυναικείοι χαρακτήρες είναι σημαντικοί καταλύτες στην ιστορία μας.
Το μυθιστόρημα από την πρώτη σελίδα με τράβηξε στην υπόθεση και με έκλεισε ερμητικά μέσα στις σελίδες του. Είναι από τα βιβλία που ήθελα να διαβάσω με μία ανάσα, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελα να τελειώσει, γιατί δεν ήθελα να αποκοπώ από την συντροφιά του. Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που μου έχουν κρατήσει συντροφιά και φυσικά θα συνεχίσω με το δεύτερο βιβλίο της σειράς Κεχριμπαρένια έρημος, αφού η κ. Μπουραζοπούλου αξίζει να είναι σε περιωπή θέση στην βιβλιοθήκη μου. Η συγγραφέας είναι δεξιοτέχνης καλλιτέχνης που με φανταστική επιδεξιότητα κατευθύνει τους ήρωες της.
Σκοτάδι…. Προβολείς….. φως….. σκηνή …… εσύ Θεατής σ ένα καινούργιο κόσμο δράσης, περιπέτειας, μυστηρίου και πολιτικών δολοπλοκιών. Υπάρχουν όνειρα και ψευδαισθήσεις που ενώνουν ανθρώπους και λαούς!!!! Τόσο απλό , τόσο καθημερινό και τόσο ανθρωποφοβικό!!!! Η Λογοτεχνία του Φανταστικού στα καλύτερα της και αν θεωρήσουμε ότι είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα τότε θα ομολογήσω ότι είναι από τα καλύτερα είδη για έναν αναγνώστη, αφού η φαντασία με την πραγματικότητα γίνονται ένα για να δημιουργήσουν έναν μοναδικό κόσμο! Μία Κοσμοπλασία που θέλεις να χάνεσαι μέσα στο δικό της σύμπαν!!
Δηλώνω μαγεμένη και εντυπωσιασμένη από το έργο και τις γνώσεις της κ. Μπουραζοπούλου!!
Το βιβλίο Ο ΔΡΑΚΟΣ Της ΠΡΕΣΠΑΣ Ι είναι απολαυστικό και προκλητικά ευφυέστατο αφηγηματικό ταξίδι που σε παρασέρνει στους δικούς του ρυθμούς και νόμους. Είναι μία ιστορία που απορείς πως η συγγραφέας με περιγραφική μαεστρία αποτύπωσε στο χαρτί ένα τόσο καλοδουλεμένο έργο. Είναι τόσο ζωντανό στις αφηγήσεις που όλες οι πράξεις του Λογοτεχνικού έργου τις βίωσα τόσο έντονα για 5 ημέρες που ένιωσα ότι περπατούσα μέσα στην λάσπη και στην βροχή, όσο κράτησε και η διάρκεια της ανάγνωση του βιβλίου. Η κοιλάδα της λάσπης είναι ένα βιβλίο που καλύπτει και τις πιο δύσκολες απαιτήσεις ενός αναγνώστη, γιατί έχει αφηγηματική δύναμη που σε κυριεύει, εικόνες ζωντανές, ήχους που σε κατακλύζουν, χαρακτήρες που τους αγαπάς και τους απεχθάνεσαι, αγωνία, σασπένς και σκοτάδι!! Όλοι οι ήρωες είναι άνδρες και οι γυναικείοι χαρακτήρες είναι σημαντικοί καταλύτες στην ιστορία μας.
Το μυθιστόρημα από την πρώτη σελίδα με τράβηξε στην υπόθεση και με έκλεισε ερμητικά μέσα στις σελίδες του. Είναι από τα βιβλία που ήθελα να διαβάσω με μία ανάσα, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελα να τελειώσει, γιατί δεν ήθελα να αποκοπώ από την συντροφιά του. Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που μου έχουν κρατήσει συντροφιά και φυσικά θα συνεχίσω με το δεύτερο βιβλίο της σειράς Κεχριμπαρένια έρημος, αφού η κ. Μπουραζοπούλου αξίζει να είναι σε περιωπή θέση στην βιβλιοθήκη μου. Η συγγραφέας είναι δεξιοτέχνης καλλιτέχνης που με φανταστική επιδεξιότητα κατευθύνει τους ήρωες της.
Σκοτάδι…. Προβολείς….. φως….. σκηνή …… εσύ Θεατής σ ένα καινούργιο κόσμο δράσης, περιπέτειας, μυστηρίου και πολιτικών δολοπλοκιών. Υπάρχουν όνειρα και ψευδαισθήσεις που ενώνουν ανθρώπους και λαούς!!!! Τόσο απλό , τόσο καθημερινό και τόσο ανθρωποφοβικό!!!! Η Λογοτεχνία του Φανταστικού στα καλύτερα της και αν θεωρήσουμε ότι είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα τότε θα ομολογήσω ότι είναι από τα καλύτερα είδη για έναν αναγνώστη, αφού η φαντασία με την πραγματικότητα γίνονται ένα για να δημιουργήσουν έναν μοναδικό κόσμο! Μία Κοσμοπλασία που θέλεις να χάνεσαι μέσα στο δικό της σύμπαν!!
Δηλώνω μαγεμένη και εντυπωσιασμένη από το έργο και τις γνώσεις της κ. Μπουραζοπούλου!!
Read
March 27, 2020Πάντα με γοήτευαν οι ιστορίες που κινούνταν σε ένα κοντινό ή μακρινό μέλλον από την εποχή που ζούμε. Οι συγγραφείς και οι σεναριογράφοι παρουσιάζουν το μέλλον ως κάτι σκοτεινό, μυστηριώδες και δυσοίωνο. Οι ιστορίες τους αποκαλύπτουν ένα δυστοπικό μέλλον μέσα από κοινωνίες που είναι ανεπιθύμητες και τρομακτικές.
Η λογοτεχνία του φανταστικού και γενικώς τα μυθιστορήματα δυστοπικού χαρακτήρα είναι κάτι που δεν βλέπουμε συχνά από Έλληνες δημιουργούς. Παρόλα αυτά η Ιωάννα Μπουραζοπούλου οφείλω να ομολογήσω πως είναι πρωτοπόρος στην Ελλάδα. Το πρώτο μέρος της τριλογίας «Ο Δράκος της Πρέσπας» μας εισάγει στον κόσμο που έχει δημιουργήσει η συγγραφέας και ο χώρος που κινείται η ιστορία της είναι φυσικά οι λίμνες των Πρεσπών και η περιοχή γύρω από αυτές. Ο νομός Φλώρινας ζωντανεύει στα μάτια των αναγνωστών σε ένα κοντινό μέλλον όπου κυριαρχεί η μυρωδιά της σαπίλας, του βρεγμένου χώματος που γίνεται λάσπη και κατατρώει τους πάντες και τα πάντα, της σκοτεινιάς και της ατελείωτης βροχόπτωσης.
Είκοσι ολόκληρα χρόνια η γη βρέχεται καθημερινά στη νότια όχθη της λίμνης της Πρέσπας με μια μικρή ανάπαυλα της μανίας της κάθε φορά που έχει πανσέληνο. Ο θρύλος του Δράκου που έχει καταλύσει στην περιοχή και η ανισορροπία που έχει επιφέρει στο περιβάλλον έχει ως αποτέλεσμα να ανέβει η στάθμη των νερών και οι λίμνες να ενωθούν σε μια και μοναδική και να δημιουργηθούν τρεις ξεχωριστές περιοχές. Το νότιο μέρος, η ελληνική πλευρά, η κοιλάδα της λάσπης, αποτελεί πλέον έναν απέραντο λασπότοπο, έναν επικίνδυνο βούρκο όπου κανείς δεν είναι ασφαλής. Όλα αυτά τα γεγονότα έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών, τους λεγόμενους δρακολόγους, οι οποίοι καταφθάνουν στην περιοχή προκειμένου να μελετήσουν το φαινόμενο της «παρουσίας» του Δράκου.
Με πρωτοπόρους τον λαοκόντα, τον λέανδρο και τον λυγκέα οι ομάδες των δρακολόγων, που αριθμούν κυρίως τρία άτομα, μέσα από επιστημονικό, μυθολογικό αλλά και θεολογικό επίπεδο παλεύουν να ερμηνεύσουν και να κατανοήσουν τι σημαίνει η εμφάνιση ενός Δράκου που στην ουσία δεν έχει απτή παρουσία και απλώς η φήμη του πλανάται πάνω από τις τρεις όχθες. Είκοσι χρόνια το μυστήριο της λίμνης παραμένει χωρίς λύση και οι πανούργοι, καιροσκόποι, ονειροπόλοι και ιδεαλιστές δρακολόγοι έρχονται αντιμέτωποι με ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα, με βίαια εγκλήματα και με αινιγματικούς επισκέπτες που διακόπτουν την ηρεμία τους και δοκιμάζουν τις αντοχές τους. Με τον Δράκο να αποτελεί το μήλο της έριδος λαοί φτάνουν στα όρια της σύγκρουσης, οικονομίες καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα και ολόκληρα χωριά ερημώνουν και εξαφανίζονται από τον χάρτη. Τελικά είναι ένα μυθικό τέρας, ένα δημιούργημα μιας αρρωστημένης φαντασίας ή ένα αλχημιστικό πείραμα που και αντέχει στο χρόνο αλλά και δείχνει να μην απειλείται από κανέναν;
Ολόκληρο το βιβλίο της Ιωάννας Μπουραζομπούλου είναι μια τεράστια αλληγορία. Μια αλληγορία της κατάστασης που ζούμε από την αρχή της οικονομικής κρίσης μέχρι τις μέρες μας. Το βιβλίο μπορεί να εκδόθηκε το 2014, όταν η κρίση έφτανε λίγο πριν την κορύφωση της, αλλά ακόμα και σήμερα με τις συνθήκες που βιώνουμε φαντάζει πραγματικά τόσο επίκαιρο από ποτέ. Είναι αξιοθαύμαστο πως συγγραφείς εμπνέονται από διάφορες καταστάσεις που βιώνει ο πλανήτης με το πέρασμα των χρόνων και δημιουργούν φαντασιακές ιστορίες στήνοντας έναν ολόκληρο κόσμο από το μηδέν. Διαβάζοντας το πρώτο μέρος της τριλογίας του «Δράκου της Πρέσπας» και όσο βυθιζόμουν στον βροχερό, σκοτεινό, βρωμερό και λασπερό κόσμο της Μπουραζοπούλου τόσο έφερνα στο νου μου έναν άλλο πρωτοπόρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Σε πολλά σημεία μου θύμισε τον ένα και μοναδικό JRR Tolkien και την τριλογία του «Ο Άρχοντας του δαχτυλιδιού». Η Ιωάννα Μπουραζοπούλου όμως κινείται στην ελληνική επικράτεια θίγοντας αρκετά από τα φλέγοντα ζητήματα της χώρας βλέποντας το όμως μέσα από το τρίπτυχο της συνοριακής μας γειτνίασης με δύο χώρες που διεκδικούν μέρος της παράδοσης μας, του ονόματος μας αλλά και των εδαφών μας.
Με πληθώρα λαογραφικών στοιχείων η συγγραφέας καταγράφει την ελληνική πραγματικότητα αλλά και το μέλλον που επίκειται μέσα από τη σφαίρα της φαντασίας δημιουργώντας ένα βιβλίο φαινόμενο στο χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Η έννοια του Δράκου είναι καθαρά συμβολική μέσα στις σελίδες του βιβλίου θέλοντας να δηλώσει τον κάθε ένα από εμάς, τον κάθε άνθρωπο που κρύβει μέσα του μια σκοτεινή πλευρά. Εκείνο το «τέρας» που παίρνει σάρκα και οστά και βγαίνει στην επιφάνεια έτοιμο να κατασπαράξει τα πάντα μέσα από διάφορες καταστάσεις που βιώνουμε καταρρίπτοντας τα προσωπεία που φοράμε για να το κρατάμε ήρεμο. Για αυτό και η συγγραφέας αφήνει τη μορφή του μετέωρη καθ’ όλη τη διάρκεια της αφήγησης δίνοντας τη σκυτάλη στη φαντασία των αναγνωστών ώστε να τον πλάσουν οι ίδιοι στο μυαλό τους. Πολυδαίδαλο και πολυπρόσωπο το μυθιστόρημα της Ιωάννας Μπουραζοπούλου με ρυθμούς αφήγησης καταιγιστικούς και κεφάλαια που μπλέκονται μεταξύ τους καθώς προχωράει η ανάγνωση σπρώχνοντας το αναγνωστικό κοινό να ρουφάει στην κυριολεξία την κάθε του λέξη.
Και εκεί που λες ότι το κουβάρι έχει ανακατευτεί τόσο πολύ που έχει χαθεί η άκρη του έρχεται το επόμενο και το μεθεπόμενο κεφάλαιο για να σου δώσει κλιμακωτά όλες τις απαντήσεις που αναζητάς. Η συγγραφέας ξέρει πραγματικά που βαδίζει και το μονοπάτι που κινδυνεύει να χαθεί κάτω από ένα ποτάμι λάσπης εμφανίζεται ξανά μπροστά στα μάτια των αναγνωστών μέσα από τα πολύχρωμα συρματόσκοινα που τους καθοδηγούν. Η γραφή της είναι κατακεραυνωτική και δεν αφήνει τίποτα έρμαιο της τύχης του. Το κάθε τι είναι δομημένο έτσι ώστε να οδηγεί μαθηματικά τους αναγνώστες στη λύση του μυστηρίου που καλύπτει την έννοια του «Δράκου» προσδίδοντας του την απαραίτητη αλληλουχία των γεγονότων που χρειάζεται να ακολουθήσουν. Η εναλλαγή του μακρινού ή κοντινού χρονολογικού χάρτη ανάμεσα στα κεφάλαια είναι ένα εξαιρετικό συγγραφικό τρικ που σελίδα τη σελίδα καταρρίπτει όλο αυτό το μυθολογικό στοιχείο που εκφράζει το βιβλίο «Ο Δράκος της Πρέσπας» για να αναδυθεί μέσα από τη λάσπη η πραγματική του φύση.
Παιχνίδια εξουσίας, οικονομικός έλεγχος, χειραγώγηση ανθρώπων και ο φόβος που μεγαλώνει μέσα μας όταν αισθανόμαστε το σαθρό πάτωμα κάτω από τα πόδια μας να υποχωρεί σαν ένας χείμαρρος λάσπης παρασύροντας μας σε μια νέα τάξη πραγμάτων. Βγαλμένο μέσα από την αρχαιοελληνική μυθολογία, τη λαογραφική μας παράδοση, τις χριστιανικές δοξασίες, τις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες ενός λαού πηγάζει μια ιστορία απαράμιλλης ομορφιάς παρ’ όλη την ασχήμια όχι μόνο του τοπίου αλλά και των ανθρώπων. «Ο Δράκος της Πρέσπας» είναι ένα συγγραφικό έργο, που όταν ολοκληρωθούν και τα τρία μέρη του, θα αποκαλύψει στους αναγνώστες του το πραγματικό μέγεθος της λογοτεχνικής του αξίας. Μιας αξίας που θα μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο ανάγοντας την τριλογία της Ιωάννας Μπουραζοπούλου σε ένα διαχρονικό και πάντα επίκαιρο ανάγνωσμα.
Η λογοτεχνία του φανταστικού και γενικώς τα μυθιστορήματα δυστοπικού χαρακτήρα είναι κάτι που δεν βλέπουμε συχνά από Έλληνες δημιουργούς. Παρόλα αυτά η Ιωάννα Μπουραζοπούλου οφείλω να ομολογήσω πως είναι πρωτοπόρος στην Ελλάδα. Το πρώτο μέρος της τριλογίας «Ο Δράκος της Πρέσπας» μας εισάγει στον κόσμο που έχει δημιουργήσει η συγγραφέας και ο χώρος που κινείται η ιστορία της είναι φυσικά οι λίμνες των Πρεσπών και η περιοχή γύρω από αυτές. Ο νομός Φλώρινας ζωντανεύει στα μάτια των αναγνωστών σε ένα κοντινό μέλλον όπου κυριαρχεί η μυρωδιά της σαπίλας, του βρεγμένου χώματος που γίνεται λάσπη και κατατρώει τους πάντες και τα πάντα, της σκοτεινιάς και της ατελείωτης βροχόπτωσης.
Είκοσι ολόκληρα χρόνια η γη βρέχεται καθημερινά στη νότια όχθη της λίμνης της Πρέσπας με μια μικρή ανάπαυλα της μανίας της κάθε φορά που έχει πανσέληνο. Ο θρύλος του Δράκου που έχει καταλύσει στην περιοχή και η ανισορροπία που έχει επιφέρει στο περιβάλλον έχει ως αποτέλεσμα να ανέβει η στάθμη των νερών και οι λίμνες να ενωθούν σε μια και μοναδική και να δημιουργηθούν τρεις ξεχωριστές περιοχές. Το νότιο μέρος, η ελληνική πλευρά, η κοιλάδα της λάσπης, αποτελεί πλέον έναν απέραντο λασπότοπο, έναν επικίνδυνο βούρκο όπου κανείς δεν είναι ασφαλής. Όλα αυτά τα γεγονότα έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών, τους λεγόμενους δρακολόγους, οι οποίοι καταφθάνουν στην περιοχή προκειμένου να μελετήσουν το φαινόμενο της «παρουσίας» του Δράκου.
Με πρωτοπόρους τον λαοκόντα, τον λέανδρο και τον λυγκέα οι ομάδες των δρακολόγων, που αριθμούν κυρίως τρία άτομα, μέσα από επιστημονικό, μυθολογικό αλλά και θεολογικό επίπεδο παλεύουν να ερμηνεύσουν και να κατανοήσουν τι σημαίνει η εμφάνιση ενός Δράκου που στην ουσία δεν έχει απτή παρουσία και απλώς η φήμη του πλανάται πάνω από τις τρεις όχθες. Είκοσι χρόνια το μυστήριο της λίμνης παραμένει χωρίς λύση και οι πανούργοι, καιροσκόποι, ονειροπόλοι και ιδεαλιστές δρακολόγοι έρχονται αντιμέτωποι με ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα, με βίαια εγκλήματα και με αινιγματικούς επισκέπτες που διακόπτουν την ηρεμία τους και δοκιμάζουν τις αντοχές τους. Με τον Δράκο να αποτελεί το μήλο της έριδος λαοί φτάνουν στα όρια της σύγκρουσης, οικονομίες καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα και ολόκληρα χωριά ερημώνουν και εξαφανίζονται από τον χάρτη. Τελικά είναι ένα μυθικό τέρας, ένα δημιούργημα μιας αρρωστημένης φαντασίας ή ένα αλχημιστικό πείραμα που και αντέχει στο χρόνο αλλά και δείχνει να μην απειλείται από κανέναν;
Ολόκληρο το βιβλίο της Ιωάννας Μπουραζομπούλου είναι μια τεράστια αλληγορία. Μια αλληγορία της κατάστασης που ζούμε από την αρχή της οικονομικής κρίσης μέχρι τις μέρες μας. Το βιβλίο μπορεί να εκδόθηκε το 2014, όταν η κρίση έφτανε λίγο πριν την κορύφωση της, αλλά ακόμα και σήμερα με τις συνθήκες που βιώνουμε φαντάζει πραγματικά τόσο επίκαιρο από ποτέ. Είναι αξιοθαύμαστο πως συγγραφείς εμπνέονται από διάφορες καταστάσεις που βιώνει ο πλανήτης με το πέρασμα των χρόνων και δημιουργούν φαντασιακές ιστορίες στήνοντας έναν ολόκληρο κόσμο από το μηδέν. Διαβάζοντας το πρώτο μέρος της τριλογίας του «Δράκου της Πρέσπας» και όσο βυθιζόμουν στον βροχερό, σκοτεινό, βρωμερό και λασπερό κόσμο της Μπουραζοπούλου τόσο έφερνα στο νου μου έναν άλλο πρωτοπόρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Σε πολλά σημεία μου θύμισε τον ένα και μοναδικό JRR Tolkien και την τριλογία του «Ο Άρχοντας του δαχτυλιδιού». Η Ιωάννα Μπουραζοπούλου όμως κινείται στην ελληνική επικράτεια θίγοντας αρκετά από τα φλέγοντα ζητήματα της χώρας βλέποντας το όμως μέσα από το τρίπτυχο της συνοριακής μας γειτνίασης με δύο χώρες που διεκδικούν μέρος της παράδοσης μας, του ονόματος μας αλλά και των εδαφών μας.
Με πληθώρα λαογραφικών στοιχείων η συγγραφέας καταγράφει την ελληνική πραγματικότητα αλλά και το μέλλον που επίκειται μέσα από τη σφαίρα της φαντασίας δημιουργώντας ένα βιβλίο φαινόμενο στο χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Η έννοια του Δράκου είναι καθαρά συμβολική μέσα στις σελίδες του βιβλίου θέλοντας να δηλώσει τον κάθε ένα από εμάς, τον κάθε άνθρωπο που κρύβει μέσα του μια σκοτεινή πλευρά. Εκείνο το «τέρας» που παίρνει σάρκα και οστά και βγαίνει στην επιφάνεια έτοιμο να κατασπαράξει τα πάντα μέσα από διάφορες καταστάσεις που βιώνουμε καταρρίπτοντας τα προσωπεία που φοράμε για να το κρατάμε ήρεμο. Για αυτό και η συγγραφέας αφήνει τη μορφή του μετέωρη καθ’ όλη τη διάρκεια της αφήγησης δίνοντας τη σκυτάλη στη φαντασία των αναγνωστών ώστε να τον πλάσουν οι ίδιοι στο μυαλό τους. Πολυδαίδαλο και πολυπρόσωπο το μυθιστόρημα της Ιωάννας Μπουραζοπούλου με ρυθμούς αφήγησης καταιγιστικούς και κεφάλαια που μπλέκονται μεταξύ τους καθώς προχωράει η ανάγνωση σπρώχνοντας το αναγνωστικό κοινό να ρουφάει στην κυριολεξία την κάθε του λέξη.
Και εκεί που λες ότι το κουβάρι έχει ανακατευτεί τόσο πολύ που έχει χαθεί η άκρη του έρχεται το επόμενο και το μεθεπόμενο κεφάλαιο για να σου δώσει κλιμακωτά όλες τις απαντήσεις που αναζητάς. Η συγγραφέας ξέρει πραγματικά που βαδίζει και το μονοπάτι που κινδυνεύει να χαθεί κάτω από ένα ποτάμι λάσπης εμφανίζεται ξανά μπροστά στα μάτια των αναγνωστών μέσα από τα πολύχρωμα συρματόσκοινα που τους καθοδηγούν. Η γραφή της είναι κατακεραυνωτική και δεν αφήνει τίποτα έρμαιο της τύχης του. Το κάθε τι είναι δομημένο έτσι ώστε να οδηγεί μαθηματικά τους αναγνώστες στη λύση του μυστηρίου που καλύπτει την έννοια του «Δράκου» προσδίδοντας του την απαραίτητη αλληλουχία των γεγονότων που χρειάζεται να ακολουθήσουν. Η εναλλαγή του μακρινού ή κοντινού χρονολογικού χάρτη ανάμεσα στα κεφάλαια είναι ένα εξαιρετικό συγγραφικό τρικ που σελίδα τη σελίδα καταρρίπτει όλο αυτό το μυθολογικό στοιχείο που εκφράζει το βιβλίο «Ο Δράκος της Πρέσπας» για να αναδυθεί μέσα από τη λάσπη η πραγματική του φύση.
Παιχνίδια εξουσίας, οικονομικός έλεγχος, χειραγώγηση ανθρώπων και ο φόβος που μεγαλώνει μέσα μας όταν αισθανόμαστε το σαθρό πάτωμα κάτω από τα πόδια μας να υποχωρεί σαν ένας χείμαρρος λάσπης παρασύροντας μας σε μια νέα τάξη πραγμάτων. Βγαλμένο μέσα από την αρχαιοελληνική μυθολογία, τη λαογραφική μας παράδοση, τις χριστιανικές δοξασίες, τις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες ενός λαού πηγάζει μια ιστορία απαράμιλλης ομορφιάς παρ’ όλη την ασχήμια όχι μόνο του τοπίου αλλά και των ανθρώπων. «Ο Δράκος της Πρέσπας» είναι ένα συγγραφικό έργο, που όταν ολοκληρωθούν και τα τρία μέρη του, θα αποκαλύψει στους αναγνώστες του το πραγματικό μέγεθος της λογοτεχνικής του αξίας. Μιας αξίας που θα μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο ανάγοντας την τριλογία της Ιωάννας Μπουραζοπούλου σε ένα διαχρονικό και πάντα επίκαιρο ανάγνωσμα.
July 17, 2019
Η γραφή της είναι ανεπανάληπτη και δε μπορείς να τη συγκρίνεις παρα μόνο με το προηγούμενο έργο της, δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο από Έλληνα συγγραφέα.
Όπως και η Ενοχή της Αθωότητας όμως, δε με ενθουσίασε τόσο όσο τα τρία πρώτα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αξίζει να διαβαστεί ή ότι δεν περιμένω με περιέργεια τη συνέχεια που ελπίζω να υπάρξει.
Γενικώς η Μπουραζοπούλου είναι μια περίπτωση που αξίζει την προσοχή μας, και θα έπρεπε να γίνει ευρέως γνωστή γιατί είναι σπάνιο ταλέντο.
Όπως και η Ενοχή της Αθωότητας όμως, δε με ενθουσίασε τόσο όσο τα τρία πρώτα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αξίζει να διαβαστεί ή ότι δεν περιμένω με περιέργεια τη συνέχεια που ελπίζω να υπάρξει.
Γενικώς η Μπουραζοπούλου είναι μια περίπτωση που αξίζει την προσοχή μας, και θα έπρεπε να γίνει ευρέως γνωστή γιατί είναι σπάνιο ταλέντο.
Displaying 1 - 30 of 92 reviews