นางสาวโต๊ะโตะ

by Tetsuko Kuroyanagi, คุโรยานางิ เท็ตสึโกะ

เมื่อโต๊ะโตะจังเด็กหญิงข้างหน้าต่างโตเป็นสาว

ดิฉันดีใจมากที่ผู้อ่านชาวไทยสนใจอ่าน
เรื่อง 'เรื่องโต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง'
ดิฉันตั้งใจมานานแล้วว่า
จะเขียนเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนประถมศึกษา
และคุณครูใหญ่ที่แสนวิเศษ ให้คนทั่วไปได้รับรู้
ในขณะที่ดิฉันยังจำเรื่องราวเหล่านั้นได้อยู่
แต่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะมีผู้อ่านเรื่องของดิฉันมากมายเช่นนี้
ฉบับภาษาญี่ปุ่นได้พิมพ์ไปแล้ว 6 ล้านเล่ม
มีการแปลเป็นภาษาอังกฤษเพื่อจำหน่ายในอังกฤษ
สหรัฐอเมริกา และประเทศอื่นๆ
นอกจากนั้น ยังมีการพิมพ์ในประเทศจีน ฮ่องกง สิงค์โปร์ และเกาหลี
ส่วนประเทศโปแลนด์และฟินแลนด์ กหนดพิมพ์เรื่องนี้ในปี ค.ศ.1985
ดิฉันจะดีใจที่สุด ถ้าท่านผู้อ่านได้อ่านฉบับภาษาไทย
สำนวนการแปลของคุณผุสดี นาวาวิจิต
และรู้จักเด็กญี่ปุ่นมากขึ้นอีก แม้เพียงเล็กน้อย
เพราะเราทุกคนเป็นเพื่อนกัน

ธันวาคม ค.ศ.1986

Genres: Biography

431 pages, Paperback

First published October 1, 1984

About the author

Tetsuko Kuroyanagi (黒柳 徹子) is an internationally famous Japanese actress, a talk show host, a best-selling author of children book.

She founded the Totto Foundation, named for the eponymous and autobiographical protagonist of her book Totto-chan, The Little Girl at the Window. The Foundation professionally trains deaf actors, implementing Kuroyanagi's vision of bringing theater to the deaf.

In 1984, in recognition of her charitable works, Kuroyanagi was appointed to be a Goodwill Ambassador for UNICEF, being the first person from Asia to hold this position. During the late 1980s and the 1990s, she visited many developing countries in Asia and Africa for charitable works and goodwill missions, helping children who had suffered from disasters and war as well as raising international awareness of the situations of children in poor countries. Kuroyanagi has raised more than $20 million for the UNICEF programmes that she has been involved in, through television fund-raising campaigns. She also used the royalties from her bestselling book, Totto-chan, to contribute to UNICEF.

In 1997, Kuroyanagi published the book Totto-chan's Children, which was based on her experience working for as a UNICEF Goodwill Ambassador from 1984 to 1996. Kuroyanagi is a director of the Japanese branch of the World Wildlife Fund.

Kuroyanagi has twice brought America's National Theater of the Deaf to Japan, acting with them in sign language.

For her involvement in media and television entertainment, Kuroyanagi won the Japanese Cultural Broadcasting Award, which is the highest television honour in Japan. Since then, she has been voted 14 times as Japan’s favourite television personality, for the show Tetsuko’s Room.[3]

In 2000, Kuroyanagi became the first recipient of the Global Leadership for Children Award, which was established by UNICEF in the 10th anniversary of the 1990 World Summit for Children. In May 2003, Kuroyanagi received Order of the Sacred Treasure in recognition of her two decades of service for the world’s children.

Reviews

[ดินสอ สีไม้ · Rating 4 out of 5]

ในตอนแรกที่ได้อ่านบทนำ
เราคิดในใจว่าขั้นตอนในการก้าวไปเป็นนักแสดงคนหนึ่งนั้น
จะมีอะไรน่าสนใจนักหนา
แต่พอได้อ่านเรื่องราวที่โต๊ะโตะเล่า
มันกลับเป็นเรื่องที่สนุกมาก
มีแต่เหตุการณ์สนุกๆ น่ารู้ น่าสนใจ
เกิดขึ้นเยอะแยะเต็มไปหมด
หรือไม่อีกที อาจเป็นเพราะตัวของโต๊ะโตะเอง
ที่เล่าอะไรก็ดูน่าสนุก น่าสนใจไปเสียหมด
นักแสดงคนหนึ่งที่ซื่อตรงมาก
เสียจนไม่น่าเชื่อว่าจะอยู่ในวงการโทรทัศน์ได้
คนคนนั้นสามารถทำได้จริงๆ
เธอมีตัวตนอยู่จริงๆ .. โต๊ะโตะคนนี้

[Nuttawat Kalapat · Rating 5 out of 5]

ยังไม่เคยอ่านโต้ะโต้ะจังครับ เผลอหยิบเล่มนี้ มาจากร้านเช่าหนังสือ สรุปว่ามันมีหลายเล่มนี่หว่า จริงๆ ส่วนตัวก่อนหน้านี้ตอนตัดสินจากชื่อเรื่อง สงสัยมานานมากแล้วว่า โต๊ะโตะ จังนี่คือใครฟะ
.
นางสาวโต๊ะโตะ เล่มนี้เป็นประโยชน์ ทั้งด้านให้ความบันเทิง และ ให้สาระน่ารู้ครับ รู้เลยว่า แนวคิดในการทำงานของคนญี่ปุ่น นี่เจ๋งจริงๆ
โดยในเรื่องจะเป็นชีวิตก่อนและหลัง การทำงาน ของนางสาวโต๊ะโตะ ในยุคทีวีขาว-ดำ ในสถานีโทรทัศน์ ที่ดังที่สุดขออง ญี่ปุ่น NHK นั่นเอง
.
เล่มที่ 55/2021 (165)
นางสาวโต๊ะโตะ
ผู้เขียน Kuroyanagi Tetsuko (คุโรยานางิ เท็ตสึโกะ)
ผู้แปล ผุสดี นาวาวิจิต
สำนักพิมพ์: อ่าน101
.
.
สิ่งที่ได้เรียนรู้เลยนะ
1. ญี่ปุ่นเรียนรู้ ทุกอย่าง จา่กอเมริกาเยอะมาก และ คนญี่ปุ่น เปิดใจยอมรับ เทคโนโลยีใหม่ๆ สุดๆ
2. คนญี่ปุ่น ให้ความสำคัญ กับศิลปะ และรายละเอียดมากๆ
3. ระบบการคัดเลือก เข้าไปทำงาน ของญี่ปุ่นนี่โคตรเข้ม และ แข่งกันเอง นึกถึง BNK 48 เลย
4. ในช่วงท้ายๆ เล่ม สังคมญี่ปุ่น เริ่มให้ความสำคัญ กับ คำว่า "เอกลักษณ์เฉพาะตัวของนักกแสดงครับ" ทั้งๆ ที่ตอนแรก ทุกคนไม่ค่อยให้ความสำคัญ
5. ความกดดันในการทำงานประเทศนี้มีสูงมาก สังเกตุจากการร้องไห้ ของนางเอกมีบ่อยนะ
.
9/10 สนุกไหม สนุกครับ
เป็นประสบการณ์ในวงการบันเทิง ที่ถ่ายทอดผ่านนักขียนที่เล่าเรื่องเก่ง
จึงกลายมาเป็นหนังสือ ในตำนาน สงสัยคงต้องไปหาอ่าน โต้ะโต้ะจัง เพราะผมค่อนข้างชอบเรื่องนี้เลย ชอบผู้เขียน
.
.

[Rajita P. · Rating 4 out of 5]

คุณคุโรยานางิ เท็ตสึโกะ เขียนเล่าเหตุการณ์ในช่วงชีวิตที่เริ่มสมัครเข้าคัดเลือกที่สถานีโทรทัศน์ ์NHK จนกระทั่งถึงช่วง 25 ปีของการครบรอบของสถานี มีการเล่าต่อไปจนถึงช่วง 50 ปีของการก่อตั้งเล็กน้อย โดยมากช่วงท้ายเป็นการบอกเล่าถึงความเป็นไปของเพื่อนและผู้ใหญ่ของวงการโทรทัศน์

เรื่องเล่าเป็นตอนสั้น ๆ ลักษณะเดียวกับเล่มแรก เล่าได้ตลก สนุกมาก บางตอนก็ต้องหลั่งน้ำตาด้วยความซาบซึ้ง เป็นรูปแบบการเขียนที่อาจไม่ใช่ทุกคนจะชื่นชอบ หากแต่เข้าถึงง่าย และให้แรงบันดาลใจได้ดี

ตัวฉันเองชอบเล่มนี้มาก บางทีอาจจะมากกว่าเล่มเด็กหญิงข้างหน้าต่างซะอีกเพราะรู้สึกได้ถึงตัวตนของผู้หญิงคนหนึ่งที่มองโลกในแง่ดี เป็นตัวของตัวเองซะจนฉันรู้สึกเหมือนเธอเป็นเพื่อนและยกให้เธอเป็นต้นแบบของการใช้ชีวิต

[Peter Kan · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้เป็นตอนต่อจาก 'โต๊ะโต๊ะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง' ยังคงกลิ่นอายของการเล่าเรื่องไว้ได้เช่นเดิม ถ้าให้เลือกว่าชอบเล่มไหนมากกว่ากันก็จะบอกว่าชอบเล่มแรกมากกว่า

เนื้อเรื่องตอนต้นยังดำเนินเป็นเส้นตรง เห็นถึงพัฒนาการของตัวเอก(ไม่มากก็น้อย) พอไปถึงกลางและท้ายเรื่อง เนื้อเรื่องจะลอยอยู่เป็นก้อน หมายความว่า ไม่มีจุดหมายแล้ว มีแค่กลุ่มเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเท่านั้น ทำให้รู้สึกเหมือนอ่านไดอารี่มากกว่า

ข้อเสียที่ผู้อ่านรู้สึกไม่ชอบคือ ชื่อตัวละครที่เอ่ยขึ้นมามีมากเสียจนไม่อยากจะจำ ทำให้อ่านไปแล้วไม่สัมผัสถึงความเป็นนัยสำคัญของเหตุการณ์นั้นๆ ซึ่งอาจเป็นข้อเสียของผู้อ่านเองที่ไม่ตั้งใจจำชื่อตัวละคร อีกข้อหนึ่งคือ ความเป็นตัวตนของโต๊ะโตะจังบ้างครั้งทำให้เรารู้สึกอึดอัด ในเหตุการณ์บางเหตุการณ์ตัวเอกแสดงกริยาที่ประหลาดเกินกว่าคนที่เป็น'ผู้ใหญ่'จะทำ(ถ้าอยู่ในหนังสือเล่มแรกจะไม่รู้สึกอะไรเลย) อาจจะเป็นที่เราอ่านแล้วไม่อินก็เป็นได้ ทำให้รู้สึกไม่ดีไปเอง

โดยรวมเป็นหนังสือที่ดี แสดงให้เห็นถึงวงการนักแสดงและสังคมญี่ปุ่นในสมัยนั้น ซึ่งก็ทำให้เรารู้สึกใกล้ชิดกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นได้มากขึ้น

[Kat Sira]

ชอบทุกครั้งที่ได้อ่าน

เล่มนี้โต๊ะโตะโตเป็นสาวแล้ว เริ่มทำงานเป็นดาราฝึกหัด เรื่องราวเริ่มต้นที่เธอมักโดนดุเสมอว่าทำไมถึงชอบทำตัวแปลก ไม่ชอบทำตัวปกติอย่างคนอื่นเค้า แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทุกคนก็ชื่นชมความแปลกของเธอ บอกว่าเธอมีเอกลักษณ์ดี

ยิ่งอ่านก็ยิ่งหลงรักโต๊ะโตะนะคะ เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก คิดถึงจิตใจผู้อื่นเสมอ มีความอ่อนน้อมถ่อมตัว ทำงานเต็มที่ ตั้งใจสุดๆ

ในหนังสือจะบอกเล่าเกี่ยวกับงานโทรทัศน์ตั้งแต่สมัยขาวดำ อ่านไปก็คิดตามไปว่าสมัยก่อนเค้าดำเนินชีวิตกันแบบเรียบง่ายดีนะ แม้เทคโนโลยีจะยังไม่เจริญแต่คนทำงานก็พยายามที่จะพลิกแพลงเพื่อให้ได้ภาพที่ดีที่สุด ดีที่สมัยนั้นยังไม่มียูทูป เพราะฉนั้นแม้จะทำอะไรผิดพลาดก็ยังไม่เป็นอะไร ถือว่าเป็นเรื่องขำๆกันไป

อ่านแล้วสบายใจดี เป็นหนึ่งในหนังสือ comfort zone ของเราเดี๋ยวอีกสักพักคงหยิบมาอ่านใหม่ (ต้องเอามาเช็คอินเล่มนี้ทุกๆสองปีค่ะ 😂)

[gam s (Haveyouread.bkk) · Rating 4 out of 5]

เราอ่านตอนเด็กๆแล้วรู้สึกว่ามันสนุกมากๆ (จำได้ว่าอ่านพร้อมกับสารานุกรมการ์ตูน ที่มันเล่าเรื่องเทคนิคในการถ่ายภาพยนต์ในญี่ปุ่นสมัยก่อน ๆ มันเลยมาโยงกับเรื่องนี้ได้พอดี) เล่มนี้เป็นภาคต่อของ โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง ซึ่งโต๊ะโตะโตขึ้นมาเป็นเท็ตสึโกะแล้ว และกำลังจะเข้าวงการบันเทิง--

อ่านแล้วได้กลิ่นอายความเป็น nostalgia ของวงการหนังในยุคแรกๆ เท็ตสึโกะเขียนหนังสือได้สนุกมาก เป็น slice of life ที่ตลกด้วย มีช่วงที่รู้สึกอบอุ่นด้วยค่ะ

[Mam Thailand · Rating 5 out of 5]

ครั้งแรกที่อ่านใช้ชื่อว่า "โทรทัศน์ของโต๊ะโตะ" แต่หนังสือโดนปลวกกินไปนานแล้ว เล่มนี้ได้มาใหม่ เป็นเรื่องเดียวกันแต่เปลี่ยนชื่อใหม่เป้นนางสาวโต๊ะโตะ

[Vionica · Rating 5 out of 5]

Amazing trip...

[Thanapat Chayakul · Rating 5 out of 5]

โต๊ะโตะจังเติบโตขึ้นพร้อมการเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมาย บันทึกของคนวัยเริ่มทำงานเล่มนี้ช่วยให้เราได้ค่อย ๆ เติบโตไปด้วยพร้อมกัน บางช่วงบางตอนอ่านแล้วก็หงุดหงิดที่ทำไมเธอทำตัวอย่างนี้ แต่อ่านต่อไปแล้วก็คลายความคิดนั้นไปได้อีก

ลีลาการเล่าเรื่องที่เรียบง่ายแต่กระชับไม่เยิ่นเย้อ เป็นต้นแบบให้ทำตามเป็นอย่างดี ไม่จำเป็นต้องหวือหวาหรือซับซ้อน และไม่พร่ำเพ้อเป็นภาษาพูดอย่างคนยุคนี้ ถือได้ว่าทั้งผู้เขียนและผู้แปลหนังสือเล่มนี้เป็นครูการประพันธ์ไปด้วยในตัว

ได้เรียนรู้ถึงสภาพสังคมของคนในยุคนั้น แต่จุดสำคัญคือได้เรียนรู้หลักการใช้ชีวิตของผู้เขียนนั่นเอง

[Sahathust Num · Rating 4 out of 5]

นางสาวโต๊ะโตะ เนื่อเรื่องภาคโตเป็นสาว พร้อมทำงานในวงการโทรทัศน์ช่วงเริ่มต้น เนื้อเรื่องก็จะเป็นการเห็นภาพการเติบโตที่เด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งโตมากับโรงเรียนแบบทางเลือกที่เน้นการพัฒนาของเด็กแต่ละคนจากโรงเรียนโทเมโอะที่เล่าให้เราฟังในเรื่องโต๊ะโตะจังเด็กหญิงข้างหน้าต่าง สิ่งที่ชอบมีบทหนึ่งที่บอกว่าคนในวงการซึ่งต้องหวดคนไม่เก่งออกไม่งั้นจะโดนหวดออกเสียเอง ทำให้โต๊ะโตะจังไม่ชอบวิธีนี้เลยเพราะตอนสมัยเรียนอยู่ที่โรงเรียนเก่าครูใหญ่มักจะสอนว่าเราต้องร่วมมือร่วมแรงร่วมใจฟันฝ่างานจะสำเร็จได้ ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบในวิธีมองโลกในแบบของโต๊ะโตะจัง

[Chiratikan Sanguancheep · Rating 3 out of 5]

เราทิ้งระยะในการอ่านเล่มนี้หลังจากเล่มแรกไป​​ 2-3 ปี​ เราชอบเล่มหนึ่งมาก​ แต่เล่มนี้ต้องฝืนอ่านให้จบอยู่เหมือนกัน​ เพราะเรื่องราว​ไม่ค่อยปะติดปะต่อ​ จะดีบ้างก็ตรงที่ทำให้เราได้รู้ว่าวงการโทรทัศน์สมัยก่อนเป็นอย่างไร แต่โดยรวมแล้วไม่ประทับใจ​เท่าไหร่

[Sura Siri · Rating 5 out of 5]

ภาคต่อของโต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง เรากลับชอบอ่านภาคนี้มากกว่าชีวิตวัยสาวของโต๊ะโตะสนุกตื่นเต้นและเซอร์ไพรส์ดี ภาคนี้ไม่มีเรื่องเศร้านะ