ดาวหางเหนือทางรถไฟ

by ทรงกลด บางยี่ขัน

เรื่องราวของผู้ชายที่หลงรักการนั่งรถไฟ แล้วคิดการใหญ่ตีตั๋วคนเดียวเดินทางไปบนทางรถไฟที่ยาวที่สุดในโลก ยาวแค่ไหน? ถ้านั่งแบบรวดเดียวใช้เวลา 6 วันเต็มๆ ผ่าน 3 ประเทศ จีน มองโกเลีย และรัสเซีย ระหว่างอยู่บนรถไฟต้องหมุนเข็มนาฬิกาเปลี่ยนเวลา 4 ครั้ง เป็นการเดินทางจากประเทศที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลกและค่อนข้างหนาวสู่ประเทศที่ใหญ่ที่สุดในโลกและหนาวที่สุดในโลก จากปักกิ่งสู่มอสโคว์ จากเอเชียสู่ยุโรป จากงิ้วสู่บัลเลต์ จากจัตุรัสเทียนอันเหมินสู่จัตุรัสแดง จากเหมา เจ๋อตงสู่วลาดิมีร์ เลนิน ตลอดระยะเวลา 14 วัน เขาได้พบกับบรรพบุรุษของมนุษย์ บรรพบุรุษชาวไทย ดอกไม้ในถ้วยชา ปลาคาร์พในสุขา ความลับในหิมะ ปีใหม่ในรถไฟ ตัวเดียว อันเดียว แต่หลายอัน เสียงร้องของแมมมอธ ประสบการณ์ที่ไม่มีรูปถ่ายมายืนยัน และความสัมพันธ์ระหว่างดาวหางกับทางรถไฟ

Genres: Nonfiction, Travel

440 pages, Paperback

First published January 1, 2009

About the author

Associated Names:
* ก้อง คาร์ ไว
* ทรงกลด บางยี่ขัน

Reviews

[Thanawat · Rating 5 out of 5]

จีน มองโกเลีย รัสเซีย
จุดหมายปลายทางที่ทั้งไกลและหนักหนาสาหัสระดับจินตนาการ
และ ทรงกลด บางยี่ขัน ช่วยสร้างจินตนาการนั้นผ่านบันทึกประสบการณ์เล่มหนาอย่าง "ดาวหางเหนือทางรถไฟ"

หนังสือเล่มนี้เป็นการเดินทางสไตล์ ทรงกลด บางยี่ขัน มากๆ
เดินทางแบบปุถุชน วางแผนแบบคร่าวๆ แล้วไปเผชิญหน้ากับสถานการณ์เอาตอนนี้
ใครจะไปนึกว่าคนที่คิดจะนั่งรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย จะวางแผนเดินทางน้อยนิด เดินทางไปคนเดียว แล้วไปตายเอาดาบหน้า

หนังสือเล่มนี้จึงเต็มไปด้วยเรื่องราวที่ "ไม่สมบูรณ์แบบ" แต่กลับชวนให้รู้สึกอินไปกับความไม่สมบูรณ์แบบนั้น
เคยมั้ยล่ะ ที่คุณไปเที่ยวแล้วหลงทาง ที่ที่จะไปก็ดันปิด ร้านอาหารร้านที่จะฝากท้องด้วยก็อันตรธาน จะถามทางใครก็ดันคุยกันไม่รู้เรื่อง แถมกล้องถ่ายรูปก็ดันมาถูกขโมยไปซะนี่
ทุกคนน่าจะเคยเจอความ "ไม่สมบูรณ์แบบ" อะไรแบบนี้เวลาเดินทางท่องเที่ยวอยู่แล้ว
ทรงกลด บางยี่ขัน ถ่ายทอด "ความไม่สมบูรณ์แบบ" นั้นออกมาได้สมบูรณ์แบบ

จุดเด่นที่เป็นความฝันเลยคือประสบการณ์บนทรานส์ไซบีเรีย
เล่าออกมาได้เป็นฉากๆ เล่นเอาอยากไปแต่ไม่กล้าไป
เพราะมันไม่ใช่แค่ซื้อตั๋วแล้วขึ้นไป แล้วจบ อาหาร เครื่องดื่ม ที่นอน บลา บลา บลา ทุกอย่างจะพาเหรดกันมาตามสเต็ป
แต่มันเห็นได้ชัดเลยว่า กว่าที่ ทรงกลด บางยี่ขัน จะประทับความทรงจำอันยอดเยี่ยมนี้ออกมาได้ต้องอาศัยไหวพริบและสะสมประสบการณ์ในการเดินทางมากเพียงใด

ผู้เขียนยังเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในแต่ละประเทศที่ผ่านไปอย่างเพลิดเพลินและเปิดหูเปิดตา

ชอบเลย บอกเลยว่าหนังสือเล่มนี้มันใช้หลายๆ อย่างของผู้เขียนในการเขียนออกมา
ทั้งการ "เลือก" เดินทางด้วย "รถไฟ"
การ "เลือก" แหล่งท่องเที่ยวที่สุดอินดี้
แถมด้วยการที่บันทึกด้วยความทรงจำล้วนๆ

"ดาวหางเหนือทางรถไฟ" เป็นประสบการณ์ที่ไม่ใช่แค่มีเงินก็ซื้อมาได้จริงๆ

[Yiwah Vongchaiudomchoke · Rating 5 out of 5]

หนังสือ feel good
ทำให้ชีวิตเดินช้าลง ได้อย่างไม่น่าเชื่อ

[REMEMI3ER · Rating 5 out of 5]

หนังสือบันทึกความทรงจำของการเดินทางด้วยรถไฟสายทรานส์-มองโกเลียและทรานส์-ไซบีเรีย จากปักกิ่ง ผ่านมองโกเลีย ถึงจุดหมายที่รัสเซีย และเป็นหนังสือบันทึกการเดินทางเล่มแรกที่รู้ตอนจบตั้งแต่บทแรกที่ได้อ่าน การที่เราได้เดินทางไปที่ไหนสักแห่งบนโลก ยิ่งเป็นสถานที่ที่เราใฝ่ฝันด้วยแล้ว แต่โลกกลับไม่อนุญาตให้เราได้สิ่งบันทึกความทรงจำกลับไปด้วย เป็นอะไรที่เศร้ามาก แล้วยิ่งกับพี่ก้องทรงกลดด้วยแล้ว นึกไม่ออกเลยว่าผู้ชายที่ชอบสะสมความทรงจำอย่างพี่ก้อง เคยผ่านรูปแบบความเศร้าแบบนี้มาแล้ว หนังสือเล่มนี้บอกเราว่า การเดินทางคงสอนให้เรารู้จัก seize a moment ให้มากที่สุด เพราะต่อให้เราฝากความทรงจำไว้กับกล้องถ่ายรูปหรือสมุดบันทึก สุดท้ายสิ่งพวกนี้อาจสูญหาย แต่ความทรงจำที่อยู่กับเราต่างหากที่จะไม่มีวันจากไปไหน (นอกจากเราจะเป็นอัลไซเมอร์ก็อีกเรื่องนึง) การเดินทางสอนให้เราวางแผนและไม่ประมาท แม้ว่ามันอาจมีความผิดพลาดแน่ๆ แต่ก็ดีกว่าไม่รู้อะไรเลย อีกข้อนึงที่สำคัญก็คือ แม้แต่การเดินทางกับเวลา สองอย่างนี้ก็มีค่าเสียโอกาสที่เราต้องเลือกเสมอ บางครั้งเราต้องยอมเสียบางอย่างเพื่อได้มาซึ่งอีกสิ่งนึงเสมอ โลกมันเป็นแบบนั้น..

[Bear · Rating 5 out of 5]

“ ถ้าการเดินทางของคนเป็นเหมือนการโคจรของดาวหาง วันนี้และวันไหน ๆ ก็ยังไม่ใช่วันสุดท้ายของการเดินทาง”
• หนังสือ ดาวหาง เหนือทางเดินรถไฟ ทรงกลด บางยี่ขัน เขียน

• บันทึกความทรงจำของผู้เขียนถึงการเดินทางรถไฟทรานส์ไซบีเรีย ที่แล่นผ่านนานาประเทศ ตั้งแต่จีนไปจนถึงรัสเซีย เล่าเรื่องผู้คนร่วมขบวน เพื่อนร่วมเกสต์เฮาส์ของแต่ละประเทศ มิตรภาพระหว่างการเดินทาง ความแตกต่างของภูมิประเทศ เวลา ผ่านประตูหน้าต่างของรถไปตู้นอน

• ผู้เขียนพาเราไปรู้จักสถานที่มากมายด้วยรูปภาพ และ รูปสวยมาก ถึงแม้รัสเซีย จะซีเรียสเรื่องการถ่ายรูปมาก ๆ แต่ก็ยังมีรูปให้ชม

• การเดินทางที่เล่าเรื่องแต่ละสถานที่ผ่านการลงจอดแต่ละสถานี บางสถานีก็เป็นเป้าหมาย บางสถานีก็ลงกระทันหันเพราะอยากลง 55 รถไฟแค่ทำหน้าที่วิ่งตามรางของมัน รถไฟขบวนเดิมจะมีผู้โดยสารหลั่งไหลแต่ละครั้งกี่คนกันนะ แต่ละคนพกความหวัง ความฝันอะไรกันบ้าง ที่เหมือนกันคือทุกคนมีเป้าหมายเดียวกัน เฝ้ามองสถานีที่ตนหมายไว้ แต่ละสถานีมีระยะเวลาการเดินทางต่างกัน สิ้นสุดการรอคอยสั้นยาวไม่เหมือนกัน คงเหมือนจังหวะชีวิตของแต่ละคนที่สั้นยาวไม่เหมือนกัน บางคนรอนานหน่อย บางคนครู่เดียวก็ถึงฝั่งฝัน มีบางกลุ่มไม่ยอมรอก็เลือกที่แวะกลางทางเพื่อสืบเสาะ เรียนรู้เรื่องราวใหม่ บางทีเราอาจจะค้นพบว่าสถานีที่หมายอาจจะไม่ใช่เป้าหมายของเราก็เป็นไปได้ อย่ากลัวที่จะค้นหา เรียนรู้สิ่งใหม่ ผิดพลาด หลงทาง ก็ไม่เป็นไร ครั้งต่อไปจะได้แก้ตัว ตั๋วรถไฟมีขายอยู่เสมอ และไม่มีวันปรับราคาด้วยไม่ว่าจะซื้อหรือจองวันไหนก็ตาม นี่เรากำลังพูดเรื่องอะไรกัน 555

• เล่มนี้สนุก มากกกกกก ดีใจที่หยิบมาในช่วงที่สมองไม่ว้าวุ่นอ่านได้อย่างเต็มที่ ค่อย ๆ อ่าน นึกภาพตามที่ผู้เขียนเรียบเรียงไว้ นึกไม่ออกก็มีภาพประกอบ สวยด้วย

[Bo · Rating 4 out of 5]

นี่เป็นหนังสือของสำนักพิมพ์ a book ในความครอบครองเล่มแรกและเล่มเดียวในชีวิต เป็นคำตอบแทนสำหรับความน่าสนใจของคำถามในวิชาเรียนวิชาหนึ่ง แม้จะคิดว่าตัวเองก็เป็นคนชอบเที่ยว แต่ปกติไม่ใช่คนอ่านหนังสือแนวท่องเที่ยว หนังสือเล่มนี้เลยถูกเพื่อนหนังสือทับอยู่ในชั้นหนังสือเงียบ ๆ เป็นเวลาหนึ่งปีกว่า จนกระทั่งอยู่ดี ๆ ก็นึกอยากอ่านอะไรที่น่าจะจบได้ใน sitting เดียว

ทรงกลดเล่าเรื่องการเดินทางของตัวเองบนเส้นทางรถไฟในฝันของใครหลายคน (ทำให้นึกถึงรถไฟในการ์ตูนเรื่อง Anastasia) นอกจากเรื่องราวและผู้คนบนทางรถไฟสายยาวเส้นนี้แล้ว สเน่ห์อีกอย่างของหนังสืออยู่ที่ระหว่างทางที่เขาแวะ การสื่อสารแบบบุ้ยใบ้เพราะต่างคนต่างพูดคนละภาษาทำให้การเดินทางมีสีสัน และความผิดพลาดผิดแผนก็ทำให้การเดินทางดูตื่นเต้น

แม้จะไม่ใช่แนวที่ชอบ อ่านข้าม ๆ ผ่าน ๆ ไปบ้างบางช่วงที่รู้สึกประดิษฐ์เกินไป แต่ด้วยอารมณ์ขันของทรงกลดและความละมุนของภาษาก็ทำให้ดาวหางเหนือทางรถไฟเป็นบันทึกการเดินทางที่อ่านเพลินมากเลยทีเดียว

[specialday · Rating 5 out of 5]

ชอบมากกก รู้สึกตื่นเต้นที่ได้อ่านหนังสือท่องเที่ยวแบบนี้ ทุกคนมีรูปแบบการเดินทางเป็นของตัวเอง และรูปแบบนี้ก็น่าสนใจมากๆ พบเจอผู้คน เอาตัวรอด เป็นประสบการณ์เพียงหนึ่งเดียวจริงๆ ชอบกับคำว่า ‘ดาวหางเหนือทางรถไฟ’ เปรียบเทียบได้เห็นภาพ สุดยอดมาก 👍🏻

[Pumsish · Rating 4 out of 5]

บันทึกประสบการณ์ลุ่มๆดอนๆ นั่งรถไฟทรานไซบีเรียสายที่เริ่มจากปักกิ่ง ผ่านมองโกเลีย ไปมอสโคว
โดยชายผู้บ้ารถไฟ แต่ไม่เชิงบ้าแบบเนิร์ดฝรั่ง แต่ออกแนวบ้าของเก่ามากกว่า
ผู้เขียนไปเที่ยวที่แปลกๆด้วยหลายที่
รูปจากกล้องฟิล์มสีสวยจัง

[Chananchita · Rating 2 out of 5]

เพิ่งอ่านได้บทเดียวก็จอดแล้วค่ะ คุณทรงกลดช่างเจ้าสำนวณเหลือเกิน
อ่านแล้วไม่ค่อยถูกจริตเท่าไหร่ แต่รูปสวย แอบเสียดายสิ่งบันทึกความทรงจำที่ผู้เขียนทำหายจัง

[กำพล สนธิเณร · Rating 3 out of 5]

หนังสือประสบการณ์การเดินทาง ไม่ควรคาดหวังอะไรมากกว่านั้น อ่านเพลินๆ ไม่ถึงกับสนุก ไม่มีสิ่งใดให้ตื่นเต้น

ซึมซับแค่ประสบการณ์ ที่ผ่านการบอกเล่า(ความรู้สึกขณะอ่าน)

[Ooan Pongsriwat · Rating 5 out of 5]

ถือเป็นงานเขียนของทรงกลด บางยี่ขันที่ได้อ่านเป็นเล่มแรก เล่าบันทึกประสบการณ์การเดินทางไปกับรถไฟสายทรานส์ไซบีเรียตั้งแต่ปักกิ่งไปจนถึงรัสเซียและการแวะเที่ยวชมตามเมืองต่างๆที่ผ่านไป ตลอด445หน้าแบบที่สนุก น่าสนใจและบางครั้งก็ตลกด้วย บางครั้งชีวิตอาจไม่ต้องการรูปแบบที่ลงตัวเสมอไป เล่มนี้ให้ความรู้สึกแบบนั้นเมื่ออ่านจบ

[Takdanai Ketkaew · Rating 4 out of 5]

มีคนจะขอซื้อต่อหนังสือเล่มนี้ เลยขอกลับไปอ่านหนังสือเล่มนี้อีกรอบนึงในปี 2020 หลังจากที่อ่านจบรอบแรกไปเมื่อปี 2016 ก่อนจะส่งต่อ
ตอนเริ่มอ่านคือจำเนื้อเรื่องแทบจะไม่ได้แล้ว แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มระลึกได้ว่าตอนอ่านครั้งแรกเรารู้สึกอย่างไร กับตอนนี้ที่โตขึ้นจากตอนนั้นมาสี่ปี รู้สึกว่าเข้าใจอะไรในนั้นมากขึ้น ตั้งแต่เรื่องเบสิค ๆ อย่างการขึ้นเครื่องบิน เชคอิน การใช้กล้องฟิล์ม หรือไปจนกระทั่งความรู้สึกตอนไปเที่ยวคนเดียว โชคดีที่ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมาเปิดโอกาสให้ตัวเองไปทำอะไรมากขึ้น เลยอ่านหนังสือเล่มนี้ได้อย่างมีอารมณ์ร่วมมากขึ้น แล้วก็เริ่มคิดว่า บางทีหนังสือเล่มนี้ที่เราแทบจะจำเนื้อหาไม่ได้ อาจจะมีอิทธิพลกับเรามากกว่าที่คิด เช่น การที่เราอยากได้กล้อง lomo ไปใช้ที่รัสเซียหรือการเที่ยวด้วยรถไฟ ซึ่งเป็นการเดินทางที่เราชอบที่สุด
แต่หนังสือเล่มนี้ คงจะเหมาะกับเราตอน 2-3 ปีก่อนมากกว่า ตอนที่เรายังรู้สึกตื่นหูตื่นตากับการแบคแพค ตอนนี้ได้แต่อ่านแล้วก็รู้สึกเข้าใจมากขึ้น แต่ก็แอบจุดประกายให้อยากไปทรานไซบีเรียมากขึ้นนะ

[Wkd · Rating 5 out of 5]

เป็นเส้นทางรถไฟที่เป็นความใฝ่ฝันในชีวิต และคงเป็นไปได้แค่ฝันจริงๆ เพราะเงินไม่สู้ และใจไม่สู้

นี่คงเป็นหนึ่งข้อดีของพ็อกเกตบุ๊กประเภทรวบรวมประสบการณ์การเดินทาง เพราะอ่านๆ ไป บางทีก็เผลอแทนตัวเองแบกเป้เดินต๊อกๆ แทนพี่ก้อง ไม่ก็หยิบแก้วชาขึ้นจบพลางมองออกไปนอกประตูบ้าน แล้วคิดว่าฉันกำลังนั่งมองวิวจากบนรถไฟ

[น้อนเว่ย · Rating 3 out of 5]

สำหรับเราแล้ว มันเป็นเล่มที่ ค่อนข้างน่าเบื่อ ภาษาเป็นเอกลักษณ์ดีเหมือนเดิมนั่นแหละ แต่เล่มนี้มันยังไงไม่รู้ มันไม่สนุกอ่ะ น่าเบื่อแปลกๆ อ่านไปก็นึกว่าเมื่อไหร่จะจบสักทีเลยใช้เวลาอ่านไปนานมาก ติดตามทรงกรดมาหลายเล่ม สำหรับเราเล่มนี้เป็นเล่มที่ผิดหวัง

[Sarunrat Puanfoong · Rating 5 out of 5]

หนังสือเล่มนี้ถือว่าเป็นหนังสือเปลี่ยนชีวิตก็ว่าได้ หลังจากอ่านเล่มนี้จบ ทำให้เรากล้าที่จะลองทำอะไรใหม่ ออกเดินทางมากขึ้น กล้าทำความรู้จักคนใหม่ๆจากที่เป็นคนไม่กล้าเลย เล่มนี้ถือเป็นเล่มโปรดอันดับ 1 ของเราเลย

[Freeread · Rating 4 out of 5]

ก่อนอ่าน
ประสบการณ์แบบไม่ต้องไปเองมีอะไรบ้าง

หลังอ่าน
ไม่รู้ภาษา ไม่รู้ผู้คน เดินทางตามใจอยาก
ของหาย โจร ตำรวจ ด่าน หลง ปิดร้าน มึนเวลา
แม่ค้าจอมขาย เพื่อนร่วมทางที่ถูกตัดสินไปแล้ว
จีนที่ไม่รู้อะไร
มองโกที่มาทำไม
และรัสเซียที่ไร้รอยยิ้ม

[Wannida · Rating 5 out of 5]

อ่านจบ เราปิดหนังสือ อมยิ้ม
จบด้วยความรู้สึกอุ่นๆ อิ่มๆ

หยิบมาอ่านเพราะฝันว่าอยากเดินทางด้วยรถไฟสายทรานไซบีเรีย จะเป็นทริปแรกหลังเก็บตังได้ เลยตั้งใจว่าจะอ่านหนังสือที่พูดถึงเรื่องพวกนี้ให้ได้มากที่สุด

เล่มนี้ไม่ทำให้ผิดหวัง นี่ไม่ได้เป็นไกด์บุ๊คชั้นยอดที่ทำให้เราไม่หลง แต่กลับทำให้เราเต็มใจหลง! ทั้งหลงทางและหลงรัก!!
อ่านเล่มนี้อยู่นานทีเดียว หนึ่งเพราะอยากละเลียดโมเมนต์เรื่องเล่าการเดินทางของคนเขียนให้ได้มากที่สุด อยากอินไปกับมันเสมือนเรากำลังเดินทางอยู่ด้วย นัยหนึ่งก็เพื่อชดเชยความรู้สึกโหยหาการเดินทางที่ไม่ได้ออกเดินของตัวเอง สองเพราะกลัวจะจบ เราว่าภาษาของทรงกลดน่ารัก อบอุ่น เล่นคำได้อย่างน่าสนใจ อ่านแล้วเรารู้สึกได้รับอิทธิพลดี และสามกลัวการเดินทางจะจบลง (ซึ่งมันก็จะจบลงแน่อยู่แล้ว-ด้วยวันเวลาอันจำกัด) แต่การเดิ���ทางไม่เคยจบลงจริงๆ สักครั้ง
"ถ้าการเดินทางของคนเป็นเหมือนการโคจรของดาวหาง วันนี้และวันไหนๆ ก็ยังไม่ใช่วันสุดท้ายของการเดินทาง" ทรงกลดบอกเรางี้ เราเห็นด้วย

การเดินทางไม่เคยจบลง
เราเองก็กำลังเดินทางอยู่ทุกวัน วันนี้ได้เดินทางสายทรานไซบีเรียผ่านตัวอักษรแล้ว
วันหน้าจะไปเห็นด้วยตาตัวเอง คงไม่นานเกินรอ
หนังสือเล่มนี้บอกเรา.

[Puppybluesea · Rating 4 out of 5]

อ่านหลังจากเค้าพิมพ์ไป 3 ครั้งแล้ว รถไฟสายนี้ เคยคิดจะไปแฮะ อยากไปขั้วโลกใต้ด้วย นักท่องโลกใครๆ ก็อยากไปทั้งนั้น
อ่านแล้ว สนุกดี ไม่ผิดหวัง เข้าใจความรู้สึกของคนชอบถ่ายรูปแล้วโดนโขมยกล้องไป เสียดายๆ ไม่ใช่จะได้ไปบ่อยๆ

[Beachbum · Rating 3 out of 5]

อ่านแล้วมีอมยิ้มเล็กๆตามไปตลอดเรื่อง แทรกด้วยบางตอนที่ขำจนน้ำตาเล็ด
โดยรวมชอบนะ ให้ความรู้สึกอยากมีประสบการณ์ได้ไปที่หนาวๆแบบนั้นบ้าง
แต่เมื่อเทียบกับ สองเงาในเกาหลี .. ข้าพเจ้ารู้สึกว่า เรื่องนั้นอ่านสบายและสนุกกว่าค่ะ

[Path Kittinat · Rating 4 out of 5]

เริ่มอ่านตอนสยามประเทศหนาวผิดฤดู อ่านจบตอนสยามประเทศกลับมาสู่ภาพร้อนดังเดิมอีกครับ ทำให้ได้อารมณ์ดีนักแล

[Underwe Earw · Rating 4 out of 5]

i like this book^^

[PeaR L · Rating 5 out of 5]

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวตามรอย..
โดยส่วนตัวชอบเล่มนี้มากกว่าสองเงาในเกาหลีนะ
เพราะเคยไปเกาหลีมาแล้ว ไม่ประทับอย่างแรว็ง :(

[Ralyn Popy · Rating 5 out of 5]

แรงบันดาลใจครั้งใหญ่ของชีวิต เที่ยวคนเดียวทำไมรู้สึกโรแมนติคก็ไม่รู้

[รพีพัฒน์ อิงคสิทธิ์ · Rating 5 out of 5]

หนังสือบันทึกเดินทางที่บอกเล่าความผิดพลาดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยิงมุขชวนขำ เล่นคำชวนคิด นำพาเราไปตลอดเส้นทางจากปักกิ่งสู่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กได้อย่างมีจังหวะจะโคน เรื่อยๆ และ เร็วๆ