What do you think?
Rate this book
The Devil's Advocate
DEFENDER OF THE DAMNED... When Kevin Taylor joins the Manhattan criminal law firm of John Milton and Associates, he's hit the big time. At last, he and his wife can enjoy the luxuries they've so desired-- a chauffeur-driven limo, a stunning home in the very building that Mr. Milton himself lives in. Little does Kevin realize that he's joined
A BROTHERHOOD OF BLOOD
John Milton assigns Kevin one of the most notorious cases of the year, along with a file that had been put together prior to the crime. Throwing himself into his work, Kevin begins to see a pattern of evil emerging from behind the plush facade of his firm. As he watches them win every courtroom battle, and sees every criminal walk free, his mounting suspicions give way to all-out terror. For Kevin has become
THE DEVIL'S ADVOCATE
and there's no turning back from the world of the damned...
A BROTHERHOOD OF BLOOD
John Milton assigns Kevin one of the most notorious cases of the year, along with a file that had been put together prior to the crime. Throwing himself into his work, Kevin begins to see a pattern of evil emerging from behind the plush facade of his firm. As he watches them win every courtroom battle, and sees every criminal walk free, his mounting suspicions give way to all-out terror. For Kevin has become
THE DEVIL'S ADVOCATE
and there's no turning back from the world of the damned...
336 pages, Mass Market Paperback
First published March 1, 1990
142 people are currently reading
5837 people want to read
About the author
Andrew Neiderman
74 books390 followersAndrew Neiderman is the author of over 44 thrillers, including six of which have been translated onto film, including the big hit, 'The Devil's Advocate', a story in which he also wrote a libretto for the music-stage adaptation. One of his novels, Tender Loving Care, has been adapted into a CD-Rom interactive movie.
Andrew Neiderman became the ghostwriter for V.C. Andrews following her death in 1986. He was the screenwriter for Rain, a film based on a series of books under Andrews name. Between the novels written under her name and his own, he has published over 100 novels.
Andrew Neiderman became the ghostwriter for V.C. Andrews following her death in 1986. He was the screenwriter for Rain, a film based on a series of books under Andrews name. Between the novels written under her name and his own, he has published over 100 novels.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 320 reviews
January 21, 2016
The Devil's Advocate is one of my favourite movies. I must have seen ten times plus. I can probably quote most of it word for word. I had no idea it was based on a book until last Saturday when watching the DVD again, I let the end credits roll longer than I usually do and noticed. So I immediately went and bought it.
This is a case, for me at least, the movie is ten times better than the book. The movie is brilliant. The book is bloody awful. I can see the basics of where the movie screenplay came from. The bare bones of plot and a fairly good idea is there. After winning a controversial case a young attorney is swept off his feet and brought into a prestigious top New York firm, the cream of the crop of lawyers and beautiful secretaries, all over seen by the charming and charismatic John Milton. Of course, as the story develops there's much more to it and nothing is as simple as it seems. There's a twisting darkness underneath it all.
The movie takes these ideas and builds a story that evokes a sense of fascination and dread with complex characters, rich although disturbing mythology, beautiful scenery and brilliant acting making for a great movie.
The book does none of this. The writing felt very poor and simple, characters were flat and one dimensional, the dialogue felt clichéd and lame. It was very much tell and not show. I didn't find there was any depth to anything. The only thing that kept me going was I wanted to see how the plot worked in the book compared to the movie.
Final conclusion, thankful I saw the movie first.
This is a case, for me at least, the movie is ten times better than the book. The movie is brilliant. The book is bloody awful. I can see the basics of where the movie screenplay came from. The bare bones of plot and a fairly good idea is there. After winning a controversial case a young attorney is swept off his feet and brought into a prestigious top New York firm, the cream of the crop of lawyers and beautiful secretaries, all over seen by the charming and charismatic John Milton. Of course, as the story develops there's much more to it and nothing is as simple as it seems. There's a twisting darkness underneath it all.
The movie takes these ideas and builds a story that evokes a sense of fascination and dread with complex characters, rich although disturbing mythology, beautiful scenery and brilliant acting making for a great movie.
The book does none of this. The writing felt very poor and simple, characters were flat and one dimensional, the dialogue felt clichéd and lame. It was very much tell and not show. I didn't find there was any depth to anything. The only thing that kept me going was I wanted to see how the plot worked in the book compared to the movie.
Final conclusion, thankful I saw the movie first.
May 1, 2023
Bueno, bueno se lee rápido, la escritura es fluida y bastante sencilla. Vi la película hace un par de años y recuerdo que me gustó más sin embargo no puedo decir que sea fiel el libro a la peli, tan es así que volveré a verla jajaja (lo sé, soy un caso perdido) lo que leí me gustó digo no es un libro de esos que vayas a recomendar a medio mundo pero no está mal tampoco. De terror no tiene nada, de nada jeje
tinte paranormal si tiene. No ahondaré más en la reseña xq quiero como dije al principio volver a ver la peli.
tinte paranormal si tiene. No ahondaré más en la reseña xq quiero como dije al principio volver a ver la peli.
May 2, 2023
Me ha gustado creo que es bastante similar a la película excepto por el final, que no me sonaba de nada y he cacharreado por internet y efectivamente es distinto del de la película.
Ha sido interesante plantear como el diablo vive entre nosotros y nos tienta, en este caso, a nuestro protagonista, dándole todo lo que desea pero tendrá un precio.
¿ Estas dispuesto a conseguir todo lo que quieres a cualquier coste??
Interesante o cuanto menos curiosa la profesión que tiene el diablo, jejejeje.
Valoración: 6.5/10
Sinopsis: Kevin Taylor, treinta y tres años, casado, abogado inteligente y ambicioso, trabaja en un conservador bufete de provincias que no comparte sus intereses ni sus métodos. Un día recibe una fantástica propuesta para trabajar para John Milton Associates, un prestigioso gabinete especializado en casos criminales en Nueva York. Kevin acepta la oferta y, de repente, todos sus sueños se cumplen. John Milton Associates pone a su disposición todos los recursos profesionales y vitales necesarios para asumir su nuevo estatus profesional: Richard y su esposa Miriam reciben un lujoso apartamento en Nueva York, disfrutan de una limusina con chófer, ingresan un sueldo, que les permite un tren de vida que nunca habrían soñado y tienen la oportunidad de relacionarse con lo más chic de la ciudad. Pero, además, John Milton Associates no es sólo un gabinete de abogados, sino que es una gran familia cuyos miembros -los brillantes abogados y sus jóvenes esposas- componen un unido clan que lucha por el bienestar y la prosperidad de todos sus miembros. Un clan instalado en el éxito cuyas estrategias son cada vez más obscuras para Kevin, quien no puede evitar, sin embargo, sentirse fascinado por el lujoso mundo que habitan. Pero sobre todo por John Milton, cuyo dominio, generosidad y carisma parecen de otro mundo.
Pactar con el diablo ha sido llevada al cine por Warner Bros, con Keanu Reeves y Al Pacino como protagonistas.
Ha sido interesante plantear como el diablo vive entre nosotros y nos tienta, en este caso, a nuestro protagonista, dándole todo lo que desea pero tendrá un precio.
¿ Estas dispuesto a conseguir todo lo que quieres a cualquier coste??
Interesante o cuanto menos curiosa la profesión que tiene el diablo, jejejeje.
Valoración: 6.5/10
Sinopsis: Kevin Taylor, treinta y tres años, casado, abogado inteligente y ambicioso, trabaja en un conservador bufete de provincias que no comparte sus intereses ni sus métodos. Un día recibe una fantástica propuesta para trabajar para John Milton Associates, un prestigioso gabinete especializado en casos criminales en Nueva York. Kevin acepta la oferta y, de repente, todos sus sueños se cumplen. John Milton Associates pone a su disposición todos los recursos profesionales y vitales necesarios para asumir su nuevo estatus profesional: Richard y su esposa Miriam reciben un lujoso apartamento en Nueva York, disfrutan de una limusina con chófer, ingresan un sueldo, que les permite un tren de vida que nunca habrían soñado y tienen la oportunidad de relacionarse con lo más chic de la ciudad. Pero, además, John Milton Associates no es sólo un gabinete de abogados, sino que es una gran familia cuyos miembros -los brillantes abogados y sus jóvenes esposas- componen un unido clan que lucha por el bienestar y la prosperidad de todos sus miembros. Un clan instalado en el éxito cuyas estrategias son cada vez más obscuras para Kevin, quien no puede evitar, sin embargo, sentirse fascinado por el lujoso mundo que habitan. Pero sobre todo por John Milton, cuyo dominio, generosidad y carisma parecen de otro mundo.
Pactar con el diablo ha sido llevada al cine por Warner Bros, con Keanu Reeves y Al Pacino como protagonistas.
July 9, 2019
W jednej z najbardziej prestiżowych kancelarii prawniczych na Manhattanie panoszy się beztrosko zło, bo w końcu – Lepiej być władcą w Piekle niż sługą w Niebiosach*. „Adwokat diabła” Andrew Neidermana po niemal trzydziestu latach wciąż robi wrażenie!
Jednym z najbardziej znanych tropów w literaturze, jednym z najbardziej fascynujących również w literaturze grozy są wszelkie diabły, lucyfery i szatany, które zstępują na ziemię, by siać popłoch i zniszczenie. Jest w ich potrzebie opętania ludzkiej duszy coś desperackiego, coś skrajnie ludzkiego w ich nieludzkich powłokach, że tęsknią, że pragną, że gotowe są na wszystko, by stąpać między nami. To nie przypadek, że jeśli już ci wysłannicy piekła ruszają na podbój, to zamiast sielskich, anielskich wiosek wybierają buchające, rozochocone metropolie, w których grzech jest przeżytkiem, wstydliwym wspomnieniem jakiegoś zapomnianego życia. Pośród rozpędzonych ulic, tętniących życiem dzielnic krążą potępieńcy skąpani w chaosie. A to oznacza, że nowojorski Manhattan idealnie sprawdzi się na mieszkanie samego Szatana.
„Najlepiej żyłoby się w pustym świecie.
Więc to, co grzechem zwiecie,
Rozkładem, złem po prostu, dnem i dołem,
Moim właśnie jest żywiołem.”
„Faust” Johann Wolfgang von Goethe
Thriller prawniczy, dramat sądowy i horror w jednym – taką mieszanką jest właśnie „Adwokat diabła”, który wciąga czytelnika od pierwszych stron, by prowadzić go ku zatraceniu. Andrew Neiderman wykreował niesamowity duet kusiciela i jego ofiary, duet typowo faustowski, jak dawniej chociażby u Goethego. John Milton – którego nazwisko nawiązuje do XVII-wiecznego twórcy „Raju utraconego”, opowieści o upadłym aniele – to charyzmatyczny, hipnotyzujący spojrzeniem mężczyzna, któremu nie można odmówić, a który sam wierzy, że jest częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie dobro czyni.** Natomiast Kevin Taylor to glina, którą można urobić, człowiek, który pragnie pokus, który marzy o wyzwaniu, a który pozwoli się opętać nawet samemu diabłu, by stanąć na szczycie. By poczuć się Bogiem. Wokół nich Manhattan pełen nakręconych jak zegarki yuppies, spragnionych koksu, blichtru, bogactwa. Obojętnie jakim kosztem, chociaż najlepiej kosztem drugiego człowieka.
Nie da się ukryć, że „Adwokat diabła” to lektura smakowita, niezwykle satysfakcjonująca, oferująca czytelnikowi wyborną ucztę fabularną. Andrew Neiderman snuje opowieść o niekończącej się walce dobra ze złem, a środowisko prawnicze to idealne miejsce, by konfrontować ze sobą te dwie odwieczne siły. Na dokładkę to powieść, który serwuje czytelnikowi metafory i ukryte sensy, do odkrywania na własną rękę, w swoim własnym systemie znaczeń. To historia manipulacji, która nie może zakończyć się dobrze, bo w końcu kto podpisuje pakt z diabłem, kto igra z piekielnym ogniem, ten musi się poparzyć.
Jednym z najbardziej znanych tropów w literaturze, jednym z najbardziej fascynujących również w literaturze grozy są wszelkie diabły, lucyfery i szatany, które zstępują na ziemię, by siać popłoch i zniszczenie. Jest w ich potrzebie opętania ludzkiej duszy coś desperackiego, coś skrajnie ludzkiego w ich nieludzkich powłokach, że tęsknią, że pragną, że gotowe są na wszystko, by stąpać między nami. To nie przypadek, że jeśli już ci wysłannicy piekła ruszają na podbój, to zamiast sielskich, anielskich wiosek wybierają buchające, rozochocone metropolie, w których grzech jest przeżytkiem, wstydliwym wspomnieniem jakiegoś zapomnianego życia. Pośród rozpędzonych ulic, tętniących życiem dzielnic krążą potępieńcy skąpani w chaosie. A to oznacza, że nowojorski Manhattan idealnie sprawdzi się na mieszkanie samego Szatana.
„Najlepiej żyłoby się w pustym świecie.
Więc to, co grzechem zwiecie,
Rozkładem, złem po prostu, dnem i dołem,
Moim właśnie jest żywiołem.”
„Faust” Johann Wolfgang von Goethe
Thriller prawniczy, dramat sądowy i horror w jednym – taką mieszanką jest właśnie „Adwokat diabła”, który wciąga czytelnika od pierwszych stron, by prowadzić go ku zatraceniu. Andrew Neiderman wykreował niesamowity duet kusiciela i jego ofiary, duet typowo faustowski, jak dawniej chociażby u Goethego. John Milton – którego nazwisko nawiązuje do XVII-wiecznego twórcy „Raju utraconego”, opowieści o upadłym aniele – to charyzmatyczny, hipnotyzujący spojrzeniem mężczyzna, któremu nie można odmówić, a który sam wierzy, że jest częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie dobro czyni.** Natomiast Kevin Taylor to glina, którą można urobić, człowiek, który pragnie pokus, który marzy o wyzwaniu, a który pozwoli się opętać nawet samemu diabłu, by stanąć na szczycie. By poczuć się Bogiem. Wokół nich Manhattan pełen nakręconych jak zegarki yuppies, spragnionych koksu, blichtru, bogactwa. Obojętnie jakim kosztem, chociaż najlepiej kosztem drugiego człowieka.
Nie da się ukryć, że „Adwokat diabła” to lektura smakowita, niezwykle satysfakcjonująca, oferująca czytelnikowi wyborną ucztę fabularną. Andrew Neiderman snuje opowieść o niekończącej się walce dobra ze złem, a środowisko prawnicze to idealne miejsce, by konfrontować ze sobą te dwie odwieczne siły. Na dokładkę to powieść, który serwuje czytelnikowi metafory i ukryte sensy, do odkrywania na własną rękę, w swoim własnym systemie znaczeń. To historia manipulacji, która nie może zakończyć się dobrze, bo w końcu kto podpisuje pakt z diabłem, kto igra z piekielnym ogniem, ten musi się poparzyć.
March 23, 2017
The book is totally different from the movie. It's a fun and easy read, and I really enjoyed the book, but somehow the movie was better - maybe because of the cast. But I loved Neiderman's writing style. Very contemporary. The end was a bit odd- when compared to the movie. Overall a great little read, for those who like to read books after watching a movie.
Anyways, the books are always different:-)
Anyways, the books are always different:-)
November 14, 2009
Very poorly written. Imagine a lazy, inept mash up of John Grisham's The Firm and Ira Levin's Rosemary's Baby (fantastic examples of their respective genres). The foreshadowing would better be described as forehittingyouovertheheadwithit, the characters were one note often played out of tune, and the twist ending would have made a Tales from the Darkside writer proud. That being said, I was entertained, but mainly by the book's incompetence.
November 4, 2024
Спочатку думала, що мені нудно, бо я 15 років тому бачила фільм (з якого ніц не пам’ятаю), але воно просто нудно.
Думаю, на свій час (написано в 1990) це дійсно вау трилер, але зараз це просто ні про що.
Кінцівку, як на мене, можна трактувати двозначно — але додаткового плоттвіста і цікавості це не додало, а навпаки розчарувало.
Плюс, все що я пам’ятаю з фільма — гнітючу моторошну атмосферу — в книзі цього взагалі не відчулось
З плюсів — читається швидко.
Думаю, на свій час (написано в 1990) це дійсно вау трилер, але зараз це просто ні про що.
Кінцівку, як на мене, можна трактувати двозначно — але додаткового плоттвіста і цікавості це не додало, а навпаки розчарувало.
Плюс, все що я пам’ятаю з фільма — гнітючу моторошну атмосферу — в книзі цього взагалі не відчулось
З плюсів — читається швидко.
December 27, 2021
One of the dumbest, laziest hack novels I've ever read. It is not horror; it's a legal "thriller." Imagine the weakest mashup of John Grisham and Ira Levin. The movie adaptation reworked almost everything; there are virtually no similarities that I can recall other than the central idea of WHAT IF THE DEVIL WAS A LAWYER. This first edition of the paperback is rare, so I will keep it in my collection, but otherwise it is junk. Slick commercial junk--Neiderman can keep you reading, I guess--but junk nevertheless. Avoid avoid AVOID
October 1, 2023
Мораль: якщо шеф на роботі каже, що ви всі одна родина, - добром це не закінчиться.
July 31, 2019
“Adwokat diabła” aka zbeletryzowany katalog Ikei dla milionerów. Zaliczam się do tej nielicznej mniejszości (u nas w Polszy, bo za granicą powieść zbiera niezłe cięgi), która nie pieje z zachwytu nad horrorem Andrew Neidermana . Dlaczego? O tym zaraz - zacznijmy od zalet. A tych jest niewiele, więc będzie krótko.
W “Adwokacie” najlepiej wypadają sceny rozgrywające się na sali sądowej. W porównaniu z resztą książki dialogi są tu cięte i błyskotliwe, czyta się to z dużą ciekawością i przyjemnością. Aż chciałoby się więcej. Drugi plus powieści to jej ostatnie 70 stron - dopiero wtedy tak naprawdę zaczyna się cokolwiek dziać, akcja nabiera tempa i czyta się to jednym tchem. I ostatnia rzecz, która autorowi wyszła - mianowicie samo zakończenie. Zaskakujące, szokujące i co najmniej o poziom przewyższające całą treść powieści. Aż zastanawiam się czy wyszło spod pióra tej samej osoby co reszta “Adwokata”. Z pozytywów to tyle, przejdźmy teraz do tego co tygryski lubią najbardziej - a więc hater mode on! Hmmm, ta książka ma tyle wad, że nie wiem od czego by tu zacząć. Dobra, najpierw popastwię się nad postaciami, gdyż te - z (lekko naciąganym) wyjątkiem głównego bohatera - są kompletnie nijakie, jednowymiarowe i papierowe. Autor nadał im imiona i nad wyraz szczegółowo opisał wygląd (czytelnik dowiaduje się m.in. jakiego koloru, długości i jak ułożone mają włosy kobiety, jaką cerę mają bohaterowie oraz co - według autora jest niezwykle istotne dla fabuły - ile mają wzrost), jednak o nadaniu im jakichkolwiek cech charakteru zapomniał. Równie drobiazgowo co wygląd postaci Neiderman opisuje wygląd pomieszczeń - bo to znów tak bardzo istotne dla fabuły jaki rodzaj materaca ma szef w swojej sypialni czy z jakiego materiału i jakiego koloru jest wykładzina w recepcji kancelarii. O, właśnie - autor chyba ma obsesję na punkcie dywanów - częściej niż ich opisy pojawiały się w “Adwokacie” chyba tylko wzmianki o wzroście postaci (tych było co najmniej kilkanaście (sic!!!)). Kolejny zarzut - fragmenty, w których występowały wyłącznie żeńskie postacie czytało się jak typową (czytaj słabą) literaturę kobiecą. Naprawdę autor ma tak niską opinię o kobietach, że uważa, iż ich jedynymi zainteresowaniami są zakupy i wyjścia do restauracji? Serio?! W tych fragmentach również dialogi wypadają wybitnie sztucznie. Tzn. w całej powieści dialogi nie są na zbyt wysokim poziomie, ale tu są wyjątkowo sztywne i trywialne. Auuuu, aż kłuje w oczy! Lecimy z hejtem dalej - obecne w “Adwokacie” nawiązania do innych dzieł kultury, mitologii czy religii są niezbyt wyszukane, toporne i tak oczywiste, że wręcz spoilują niemal całą fabułę książki. Uff, już koniec mojego narzekania (chociaż pewnie o jakiś bzdurnych głupotkach napisać zapomniałam).
Sięgając po powieśc Neidermana oczekiwałam porządnego rasowego horroru - lektury, która dostarczy mi porcję grozy i zapewni dreszcze strachu. Nie tym razem! Co zatem dostałam? Komiczny horrorek klasy B, który na półce zdecydowanie lepiej odnalazłby się obok (słabszych) pozycji Mastertona, niż w towarzystwie dzieł Strauba czy Kinga. Jednak nie mogę powiedzieć, że żałuję czasu poświęconego na lekturę “Adwokata” - gdyż dostarczył mi mnóstwo rozrywki i w trakcie czytania ubawiłam się stokrotnie. Tylko, że pisząc horror autorowi raczej nie o wywolanie takiej reakcji u czytelnika chodziło.
Jeśli chcecie dowiedzieć się jak wygląda katalog Ikei napisany przez zakompleksionego na punkcie wzrostu fetyszystę damskich fryzur i niespełnionego dekoratora wnętrz w jednym, to po “Adwokata Diabła” sięgajcie śmiało! Natomiast jeśli szukacie ambitnej powieści grozy, która zapewni Wam nieprzespane noce - to cóż, szukajcie dalej!
W “Adwokacie” najlepiej wypadają sceny rozgrywające się na sali sądowej. W porównaniu z resztą książki dialogi są tu cięte i błyskotliwe, czyta się to z dużą ciekawością i przyjemnością. Aż chciałoby się więcej. Drugi plus powieści to jej ostatnie 70 stron - dopiero wtedy tak naprawdę zaczyna się cokolwiek dziać, akcja nabiera tempa i czyta się to jednym tchem. I ostatnia rzecz, która autorowi wyszła - mianowicie samo zakończenie. Zaskakujące, szokujące i co najmniej o poziom przewyższające całą treść powieści. Aż zastanawiam się czy wyszło spod pióra tej samej osoby co reszta “Adwokata”. Z pozytywów to tyle, przejdźmy teraz do tego co tygryski lubią najbardziej - a więc hater mode on! Hmmm, ta książka ma tyle wad, że nie wiem od czego by tu zacząć. Dobra, najpierw popastwię się nad postaciami, gdyż te - z (lekko naciąganym) wyjątkiem głównego bohatera - są kompletnie nijakie, jednowymiarowe i papierowe. Autor nadał im imiona i nad wyraz szczegółowo opisał wygląd (czytelnik dowiaduje się m.in. jakiego koloru, długości i jak ułożone mają włosy kobiety, jaką cerę mają bohaterowie oraz co - według autora jest niezwykle istotne dla fabuły - ile mają wzrost), jednak o nadaniu im jakichkolwiek cech charakteru zapomniał. Równie drobiazgowo co wygląd postaci Neiderman opisuje wygląd pomieszczeń - bo to znów tak bardzo istotne dla fabuły jaki rodzaj materaca ma szef w swojej sypialni czy z jakiego materiału i jakiego koloru jest wykładzina w recepcji kancelarii. O, właśnie - autor chyba ma obsesję na punkcie dywanów - częściej niż ich opisy pojawiały się w “Adwokacie” chyba tylko wzmianki o wzroście postaci (tych było co najmniej kilkanaście (sic!!!)). Kolejny zarzut - fragmenty, w których występowały wyłącznie żeńskie postacie czytało się jak typową (czytaj słabą) literaturę kobiecą. Naprawdę autor ma tak niską opinię o kobietach, że uważa, iż ich jedynymi zainteresowaniami są zakupy i wyjścia do restauracji? Serio?! W tych fragmentach również dialogi wypadają wybitnie sztucznie. Tzn. w całej powieści dialogi nie są na zbyt wysokim poziomie, ale tu są wyjątkowo sztywne i trywialne. Auuuu, aż kłuje w oczy! Lecimy z hejtem dalej - obecne w “Adwokacie” nawiązania do innych dzieł kultury, mitologii czy religii są niezbyt wyszukane, toporne i tak oczywiste, że wręcz spoilują niemal całą fabułę książki. Uff, już koniec mojego narzekania (chociaż pewnie o jakiś bzdurnych głupotkach napisać zapomniałam).
Sięgając po powieśc Neidermana oczekiwałam porządnego rasowego horroru - lektury, która dostarczy mi porcję grozy i zapewni dreszcze strachu. Nie tym razem! Co zatem dostałam? Komiczny horrorek klasy B, który na półce zdecydowanie lepiej odnalazłby się obok (słabszych) pozycji Mastertona, niż w towarzystwie dzieł Strauba czy Kinga. Jednak nie mogę powiedzieć, że żałuję czasu poświęconego na lekturę “Adwokata” - gdyż dostarczył mi mnóstwo rozrywki i w trakcie czytania ubawiłam się stokrotnie. Tylko, że pisząc horror autorowi raczej nie o wywolanie takiej reakcji u czytelnika chodziło.
Jeśli chcecie dowiedzieć się jak wygląda katalog Ikei napisany przez zakompleksionego na punkcie wzrostu fetyszystę damskich fryzur i niespełnionego dekoratora wnętrz w jednym, to po “Adwokata Diabła” sięgajcie śmiało! Natomiast jeśli szukacie ambitnej powieści grozy, która zapewni Wam nieprzespane noce - to cóż, szukajcie dalej!
Read
June 25, 2023Це книга — наче сценарій до якогось психологічного трилеру про американську юриспруденцію. Ти наче дивишся судовий процес, візуалізуєш собі весь цей суд присяжних, перехресні допити, речові докази… Це дуже круто, якщо це про адвокатську професію конкретно, без сюжету, адже в сюжеті є прогалини.
В центрі сюжету Кевін - амбітний молодий адвокат, який працює клерком в не дуже успішній адвокатській конторі, де він навіть не представлений партнером. Після одного цікавого судового кейсу його життя може кардинально змінитись, адже посаду в своїй установі йому пропонує Джон Мільтон…
316 сторінок чудового описового твору і, як на мене, дуже швидкого сюжету, за яким ти навіть не встигаєш в деяких моментах. Все відбулось занадто швидко і ДИВНО. До героїв я якось не встиг звикнути, це певно мої проблеми, адже за 316 сторінок мені важко звикнути до них і перейнятися якоюсь емпатією попри те що тут немає якихось моментів, де я маю виражати емоцію співчуття. Хоча самі герої прописані достатньо цікаво і мають свою власну мотивацію і психологічну «карту». Проте якщо казати про сенс книги — він є, я абсолютно в цьому впевнений.
«Адвокат диявола» — гармонічна історія про спокусу, владу, брехню і бажання досягнути задуманого, не дивлячись ні на що.
316 сторінок чудового описового твору і, як на мене, дуже швидкого сюжету, за яким ти навіть не встигаєш в деяких моментах. Все відбулось занадто швидко і ДИВНО. До героїв я якось не встиг звикнути, це певно мої проблеми, адже за 316 сторінок мені важко звикнути до них і перейнятися якоюсь емпатією попри те що тут немає якихось моментів, де я маю виражати емоцію співчуття. Хоча самі герої прописані достатньо цікаво і мають свою власну мотивацію і психологічну «карту». Проте якщо казати про сенс книги — він є, я абсолютно в цьому впевнений.
«Адвокат диявола» — гармонічна історія про спокусу, владу, брехню і бажання досягнути задуманого, не дивлячись ні на що.
November 24, 2017
Imagine my utmost surprise when I got to know that the awesome movie was based on this book some years ago...!
My first Neiderman book. His writing is simple, almost childishly simplistic at some places, but still good to read. At least that made it easy and quick to read.
Already had some misgivings about the ending, so that made it easier for me to absorb, though didn't really like it, but that's because I saw the movie first. But, honestly though, the ending wasn't that bad. It seemed like the logical conclusion. The movie may have copped out on that, but, I still like both stories separately.
My first Neiderman book. His writing is simple, almost childishly simplistic at some places, but still good to read. At least that made it easy and quick to read.
Already had some misgivings about the ending, so that made it easier for me to absorb, though didn't really like it, but that's because I saw the movie first. But, honestly though, the ending wasn't that bad. It seemed like the logical conclusion. The movie may have copped out on that, but, I still like both stories separately.
January 19, 2023
Prawnik potępiony(ch)
Odkopując stosy wstydu zbudowane z książek kupionych dawno temu, natrafiłem na zafoliowaną jeszcze, nabytą w 2019 r. książkę Andrew Neidermana „Adwokat Diabła”. Książka w pięknym wydaniu wydawnictwa Vesper, okraszona niewielką ilością bardzo klimatycznych ilustracji oraz dołączoną „firmową” wizytówką z rycinami dłoni samego Pana Diabła. I to jest, proszę państwa, właściwe wprowadzenie w klimat.
Sama książka fabularnie jest zbudowana na dość oklepanym pomyśle, opowiada o młodym prawniku wspinającym się po szczeblach kariery, z młodą żoną, z planami na przyszłość tak rodzinnymi jak i zawodowymi. Idylliczne tło, jakich milion w amerykańskich warunkach czy to filmowych czy to książkowych w ogóle. I ten właśnie prawnik trafia niemalże cudownym zrządzeniem losu do kancelarii w Nowym Jorku, ze świetnymi warunkami finansowymi i, jak się okazuje, mieszkaniowymi. W pewnym momencie… No tak. Nietrudno się domyślić, że coś jest zagadkowego w osobie Szefa Kancelarii. Cóż. Tytuł jest mocno sugestywny…
Dlaczego wspomniałem o filmie? Książka jest mocno klimatycznie osadzona w tych latach, wydana zresztą w 1990 roku. Akcja powieści prowadzona jest niespiesznie, w pewnym momencie nawet nużąco, niczym w filmach z lat 90, gdzie jest klimatycznie i sensownie, ale te sceny przeciągłych spojrzeń potrafią nieco trącić myszką (jeżeli czepimy się starego filmu, powiedzmy dzisiaj). Autor długo snuje tło historii, mozolnie buduje scenę, by dopiero po jakimś czasie stopniowo odkrywać karty przed czytelnikiem. Nie jest to złe, tak zbudowana jest powieść, natomiast zaskakujące są świetnie wstawione cliff-hangery, które mimo dość oczywistej linii fabuły, spawają czytelnika do książki, by potem zaskoczyć, podgrzać atmosferę – i tak, domyślam się, co będzie dalej, przecież musi dojść do jakiejś kulminacji prawda?
Takie lekkie fabularne rozwlekania przetkanego fajnymi „zawieszeniami” są dodatkowo przyprawione świetnymi „aktorami”, którym Andrew Neiderman nadał dużo indywidualności i charakteru. Mamy tutaj partnerów w kancelarii, którzy są jednakowi jak z formy, mamy bardzo silnie zarysowaną żonę Kevina Taylora (bo tak się nazywa główny bohater), Miriam, gdzie jesteśmy świadkami jej przemiany pod wpływem środowiska Rzeczonej Kancelarii, świetne kreacje pozostałych postaci, aż po samego… Szefa Kancelarii. Znowuż, przyłapuję się na tym, że piszę o tej książce jak o filmie, co ciekawe, adaptacji z Alem Pacino i Keanu Reevesem nigdy nie obejrzałem (zamierzam nadrobić oczywiście). To wszystko opakowane w proces myślowy głównego bohatera i po raz kolejny nerw czytelnika „kiedy się domyślą?”.
Ciekawe są też aspekty moralne zawodu adwokata, choć nie służą tutaj żadnej dyspucie ani filozoficznym rozważaniom (każdy ma przecież prawo do obrony?), są dość istotne dla samej fabuły powieści, kolejny przemyślany przez autora element.
Horror niniejszy, bo tym jest ta książka, odbieram bardzo pozytywnie. Choć maksymalna moja ocena to 7/10, uważam że to bardzo dobra książka i warto się nad nią pochylić, ponieważ dostarcza i emocji, i rozrywki. Co najważniejsze, jak prawdziwy horror, ma naprawdęzłe dobre zakończenie. Takie jak w horrorze, ma się rozumieć.
Na szczęście nie zostałem prawnikiem. Uff!
19.01.2023 r.
Odkopując stosy wstydu zbudowane z książek kupionych dawno temu, natrafiłem na zafoliowaną jeszcze, nabytą w 2019 r. książkę Andrew Neidermana „Adwokat Diabła”. Książka w pięknym wydaniu wydawnictwa Vesper, okraszona niewielką ilością bardzo klimatycznych ilustracji oraz dołączoną „firmową” wizytówką z rycinami dłoni samego Pana Diabła. I to jest, proszę państwa, właściwe wprowadzenie w klimat.
Sama książka fabularnie jest zbudowana na dość oklepanym pomyśle, opowiada o młodym prawniku wspinającym się po szczeblach kariery, z młodą żoną, z planami na przyszłość tak rodzinnymi jak i zawodowymi. Idylliczne tło, jakich milion w amerykańskich warunkach czy to filmowych czy to książkowych w ogóle. I ten właśnie prawnik trafia niemalże cudownym zrządzeniem losu do kancelarii w Nowym Jorku, ze świetnymi warunkami finansowymi i, jak się okazuje, mieszkaniowymi. W pewnym momencie… No tak. Nietrudno się domyślić, że coś jest zagadkowego w osobie Szefa Kancelarii. Cóż. Tytuł jest mocno sugestywny…
Dlaczego wspomniałem o filmie? Książka jest mocno klimatycznie osadzona w tych latach, wydana zresztą w 1990 roku. Akcja powieści prowadzona jest niespiesznie, w pewnym momencie nawet nużąco, niczym w filmach z lat 90, gdzie jest klimatycznie i sensownie, ale te sceny przeciągłych spojrzeń potrafią nieco trącić myszką (jeżeli czepimy się starego filmu, powiedzmy dzisiaj). Autor długo snuje tło historii, mozolnie buduje scenę, by dopiero po jakimś czasie stopniowo odkrywać karty przed czytelnikiem. Nie jest to złe, tak zbudowana jest powieść, natomiast zaskakujące są świetnie wstawione cliff-hangery, które mimo dość oczywistej linii fabuły, spawają czytelnika do książki, by potem zaskoczyć, podgrzać atmosferę – i tak, domyślam się, co będzie dalej, przecież musi dojść do jakiejś kulminacji prawda?
Takie lekkie fabularne rozwlekania przetkanego fajnymi „zawieszeniami” są dodatkowo przyprawione świetnymi „aktorami”, którym Andrew Neiderman nadał dużo indywidualności i charakteru. Mamy tutaj partnerów w kancelarii, którzy są jednakowi jak z formy, mamy bardzo silnie zarysowaną żonę Kevina Taylora (bo tak się nazywa główny bohater), Miriam, gdzie jesteśmy świadkami jej przemiany pod wpływem środowiska Rzeczonej Kancelarii, świetne kreacje pozostałych postaci, aż po samego… Szefa Kancelarii. Znowuż, przyłapuję się na tym, że piszę o tej książce jak o filmie, co ciekawe, adaptacji z Alem Pacino i Keanu Reevesem nigdy nie obejrzałem (zamierzam nadrobić oczywiście). To wszystko opakowane w proces myślowy głównego bohatera i po raz kolejny nerw czytelnika „kiedy się domyślą?”.
Ciekawe są też aspekty moralne zawodu adwokata, choć nie służą tutaj żadnej dyspucie ani filozoficznym rozważaniom (każdy ma przecież prawo do obrony?), są dość istotne dla samej fabuły powieści, kolejny przemyślany przez autora element.
Horror niniejszy, bo tym jest ta książka, odbieram bardzo pozytywnie. Choć maksymalna moja ocena to 7/10, uważam że to bardzo dobra książka i warto się nad nią pochylić, ponieważ dostarcza i emocji, i rozrywki. Co najważniejsze, jak prawdziwy horror, ma naprawdę
Na szczęście nie zostałem prawnikiem. Uff!
19.01.2023 r.
April 16, 2022
I really need to stop reading books written for adults with a sixth grade reading level. This almost reaches William W. Johnstone levels of stupid, but Neiderman lacks Johnstone’s brand of lurid insanity. There are many, many insultingly dumb things in this book, but arguably the worst is that two of the bad guys are named John Milton and Charon. I was willing to believe this was clumsy foreshadowing or an attempt at an Easter egg for the benefit of the reader, but then the protagonist realizes and points out the significance of the names near the end of the book. Not only is that super clunky, but it makes the protagonist look like a complete dummy. An all-around bad time.
July 9, 2017
ฉบับนิยายกับฉบับหนังต่างกันมาก (ฉบับหนังออกฉายหลังนิยายออกขาย 7 ปี) ส่วนที่มีร่วมกันมีเพียงแนวคิดของเรื่องเท่านั้น ชอบฉบับนิยายมากกว่า เริ่มอินโทรด้วยคดีที่ทำให้นึกถึงกรณีล่าแม่มดแห่งซาเล็มอันเป็นความยอดเยี่ยมประการหนึ่ง ต่อด้วยเนื้อเรื่องที่เน้นแนวคิดของการล่อลวงโดยปีศาจ ทำให้นึกถึงงูที่หลอกล่อให้อีฟกินแอปเปิ้ลแล้วเกิดอาการตาสว่างขึ้นมาเลย จากนั้นไล่เรียงไปจนถึงบทสรุปที่ว่าจะมีฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ชนะในที่สุด ฉบับหนังถือว่าไปไกลกว่า ละเอียดกว่า และลงไปลึกมากกว่า แต่ฉบับนิยายทำให้รู้สึกขนลุกได้มากกว่า
January 13, 2024
5/5 ⭐
“ las personas siempre eligen hacer lo mejor para sí mismas. En el análisis final, los ideales, los principios, llámalo como quieras, no cuentan. Sólo hay una lección que aprender: todos tenemos un precio.”
👨⚖️ Leí éste libro porque quien fue mi guía espiritual, el Padre Fabián Ramos, en su reflexión de la Palabra, menciona la película basada en éste libro, sobre todo la escena final de ésta con Al Pacino. He leído comentarios que dicen que la película supera al libro. De hecho pensaba que ésta lectura no me iba a gustar pero me terminó “hipnotizando”.
👨⚖️ “Pactar con el diablo” contiene intriga, suspenso y un misterio que se desarrolla en Nueva York. El autor tiene una manera de describir la ciudad, que hace que el lector esté allí; pero no sólo eso, sino que las escenas jurídicas son atrapantes. Esto último me sorprendió porque justamente pensé que sería ésa la parte que me aburriría. Todo lo contrario. Es que cada personaje tiene algo oscuro detrás junto con los hechos que se van dando.
👨⚖️Kevin Taylor incomoda, genera rechazo en los primeros capítulos donde interroga a una víctima que es una niña; pero creo que el autor busca mostrar la ambición y hasta dónde es capaz de llegar el hombre por ella. Y lo peor es cuando se defiende al criminal. Cito: “hay diversas maneras de comerle la moral a tu adversario, de desconcertarlo para que pierda confianza en sí mismo y en su argumentación.”
👨⚖️¿Quién es Kevin? Es abogado de defensa y lleva el caso de Lois Wilson, profesora de la escuela primaria que fue acusada de abusar sexualmente de una niña de diez años. Una investigación realizada por la escuela desveló tres sucesos similares. Vive en un pequeño pueblo de Long Island llamado Blithdale y trabaja para el bufete de Boyle, Carlton & Sessler. Kevin sabe que su cliente, es totalmente culpable pero no quiere dañar su reputación como abogado de defensa, de modo que presiona a la niña que fue abusada, para hacer creer a todos los presentes que el testimonio de ella es una mentira para vengarse de la profesora. Eso me dio repelús.
👨⚖️Kevin logra ganar el caso y se siente lleno de poder, de orgullo. Cito: “Me resulta difícil explicar lo que ocurre cuando entro en una sala de vistas. Es como si se levantara el telón y todo estuviera escrito en un guion. Casi no importa quién es el cliente o de qué trata el caso. Estoy simplemente allí, destinado a hacer lo que hago.”
👨⚖️Mientras Kevin expone su último caso, hay un hombre al que él dirige miradas varias veces. Ese hombre es Paul Scholefield, reclutador del bufete Milton & Asociates. Paul, termina reuniéndose con Kevin y luego de felicitarlo le promete más casos como el de Lois Wilson; Por supuesto, ganaría un sueldo tres veces más de lo que gana en el bufete de Boyle, Carlton & Sessler. Kevin lo piensa y termina por aceptar pese a que su esposa se niega abandonar Blithedale.
👨⚖️A medida que leía no dejaba de preguntarme sobre ciertas escenas como el caso de Miriam, esposa de Kevin, que la reciben en el nuevo departamento de Nueva York, otras dos mujeres cosmopolitas cuya maridos ya trabajan para el señor Milton, actúan tan “alocadamente”, son todo risas, amigas de inmediato con la recién llegada. Otras descripciones de escenas o personajes son “muy raras”, misteriosas. Pero a su vez todo “es maravilloso” una vez que conocen al señor Milton, Kevin y su esposa viven como en un sueño: la “buena suerte”, “el tenerlo todo absolutamente todo” les cae de golpe que los abruma. Miriam poco a poco se volverá una mujer cosmopolita, Kevin resolverá casos muy importantes haciendo que aparezca en los diarios y televisión.
👨⚖️¿Y Milton? Lo único que diré es que es el diablo en persona, pero que a Kevin lo trata con tanta bondad, como si fuese un hijo. Es un hombre que en torno a él gira como un aura de pragmatismo, carismático y encantador. Todos los que trabajan para Milton son como si fueran una gran familia. Eso termina por abrumar a Kevin porque empieza a tener una lucha moral si está bien o no defender a criminales. Su esposa empieza a volverse frívola y alejarse de él o, una pintura con aspecto demoníaco hecha por Helen Scholefield. No quiero dejar pasar por alto cierto viaje astral que Kevin vive mientras hace el amor de forma salvaje con su esposa.
👨⚖️ ¿La mejor lectura del mes de enero? Seguramente que sí.
“ las personas siempre eligen hacer lo mejor para sí mismas. En el análisis final, los ideales, los principios, llámalo como quieras, no cuentan. Sólo hay una lección que aprender: todos tenemos un precio.”
👨⚖️ Leí éste libro porque quien fue mi guía espiritual, el Padre Fabián Ramos, en su reflexión de la Palabra, menciona la película basada en éste libro, sobre todo la escena final de ésta con Al Pacino. He leído comentarios que dicen que la película supera al libro. De hecho pensaba que ésta lectura no me iba a gustar pero me terminó “hipnotizando”.
👨⚖️ “Pactar con el diablo” contiene intriga, suspenso y un misterio que se desarrolla en Nueva York. El autor tiene una manera de describir la ciudad, que hace que el lector esté allí; pero no sólo eso, sino que las escenas jurídicas son atrapantes. Esto último me sorprendió porque justamente pensé que sería ésa la parte que me aburriría. Todo lo contrario. Es que cada personaje tiene algo oscuro detrás junto con los hechos que se van dando.
👨⚖️Kevin Taylor incomoda, genera rechazo en los primeros capítulos donde interroga a una víctima que es una niña; pero creo que el autor busca mostrar la ambición y hasta dónde es capaz de llegar el hombre por ella. Y lo peor es cuando se defiende al criminal. Cito: “hay diversas maneras de comerle la moral a tu adversario, de desconcertarlo para que pierda confianza en sí mismo y en su argumentación.”
👨⚖️¿Quién es Kevin? Es abogado de defensa y lleva el caso de Lois Wilson, profesora de la escuela primaria que fue acusada de abusar sexualmente de una niña de diez años. Una investigación realizada por la escuela desveló tres sucesos similares. Vive en un pequeño pueblo de Long Island llamado Blithdale y trabaja para el bufete de Boyle, Carlton & Sessler. Kevin sabe que su cliente, es totalmente culpable pero no quiere dañar su reputación como abogado de defensa, de modo que presiona a la niña que fue abusada, para hacer creer a todos los presentes que el testimonio de ella es una mentira para vengarse de la profesora. Eso me dio repelús.
👨⚖️Kevin logra ganar el caso y se siente lleno de poder, de orgullo. Cito: “Me resulta difícil explicar lo que ocurre cuando entro en una sala de vistas. Es como si se levantara el telón y todo estuviera escrito en un guion. Casi no importa quién es el cliente o de qué trata el caso. Estoy simplemente allí, destinado a hacer lo que hago.”
👨⚖️Mientras Kevin expone su último caso, hay un hombre al que él dirige miradas varias veces. Ese hombre es Paul Scholefield, reclutador del bufete Milton & Asociates. Paul, termina reuniéndose con Kevin y luego de felicitarlo le promete más casos como el de Lois Wilson; Por supuesto, ganaría un sueldo tres veces más de lo que gana en el bufete de Boyle, Carlton & Sessler. Kevin lo piensa y termina por aceptar pese a que su esposa se niega abandonar Blithedale.
👨⚖️A medida que leía no dejaba de preguntarme sobre ciertas escenas como el caso de Miriam, esposa de Kevin, que la reciben en el nuevo departamento de Nueva York, otras dos mujeres cosmopolitas cuya maridos ya trabajan para el señor Milton, actúan tan “alocadamente”, son todo risas, amigas de inmediato con la recién llegada. Otras descripciones de escenas o personajes son “muy raras”, misteriosas. Pero a su vez todo “es maravilloso” una vez que conocen al señor Milton, Kevin y su esposa viven como en un sueño: la “buena suerte”, “el tenerlo todo absolutamente todo” les cae de golpe que los abruma. Miriam poco a poco se volverá una mujer cosmopolita, Kevin resolverá casos muy importantes haciendo que aparezca en los diarios y televisión.
👨⚖️¿Y Milton? Lo único que diré es que es el diablo en persona, pero que a Kevin lo trata con tanta bondad, como si fuese un hijo. Es un hombre que en torno a él gira como un aura de pragmatismo, carismático y encantador. Todos los que trabajan para Milton son como si fueran una gran familia. Eso termina por abrumar a Kevin porque empieza a tener una lucha moral si está bien o no defender a criminales. Su esposa empieza a volverse frívola y alejarse de él o, una pintura con aspecto demoníaco hecha por Helen Scholefield. No quiero dejar pasar por alto cierto viaje astral que Kevin vive mientras hace el amor de forma salvaje con su esposa.
👨⚖️ ¿La mejor lectura del mes de enero? Seguramente que sí.
January 30, 2025
3,5* Непогано.
Було б 4*, але мені не подобається, коли зло в абсолюті і в кінці нема ніякої противаги цьому злу. Так, я зневірена в людях, але ж не настільки.
Як на мене, було забагато абсурдної сліпоти гг щодо поведінки оточуючих, дружини, а ще дратувала наївність праведних дій Кевіна.
Серйозно? Чувак, перед тобою творіння віком, як цей світ, а ти думаєш, що його так легко здолати🥴🥴🥴
А ще це було навіть смішно: кожен новий персонаж зажди мав чітко визначений зріст в сантиметрах 😅😅😅 кожен! 170 см, 165 см, 190 см, 175 см
Таке враження, що Кевін ходив з метражем
Піду гляну фільм, який дивилася років 7-8 назад і пам'ятаю тільки, що там класні актори)
Було б 4*, але мені не подобається, коли зло в абсолюті і в кінці нема ніякої противаги цьому злу. Так, я зневірена в людях, але ж не настільки.
Як на мене, було забагато абсурдної сліпоти гг щодо поведінки оточуючих, дружини, а ще дратувала наївність праведних дій Кевіна.
Серйозно? Чувак, перед тобою творіння віком, як цей світ, а ти думаєш, що його так легко здолати🥴🥴🥴
А ще це було навіть смішно: кожен новий персонаж зажди мав чітко визначений зріст в сантиметрах 😅😅😅 кожен! 170 см, 165 см, 190 см, 175 см
Таке враження, що Кевін ходив з метражем
Піду гляну фільм, який дивилася років 7-8 назад і пам'ятаю тільки, що там класні актори)
November 5, 2025
Наличие диплома о высшем образовании еще не означает, что человек не идиот.
July 8, 2019
I sort of stumbled on this book by accident when looking at a book by Andrew Neiderman with "Author of The Devil's Advocate" on the cover. I loved the movie but didn't know it was from a book. For those not familiar with either, the concept is intriguing - the devil as a lawyer who is the head of a criminal defense firm. He hires Kevin, a young, ambitious attorney, who then moves with his wife to New York to make all his legal dreams come true. But, he's working for the devil, so things go a bit sideways. This is one of the rare cases where the movie is better than the book. There are 4 - HUGE - significant differences between the book and movie, which I feel the movie handled better making the story flow more organically instead of forced plot points. Furthermore, the book's dialog between characters is forced and stilted. Everyone sounds exactly the same with little to no emotion or inflection. This, of course, is handled better by Al Pacino, Keanu Reeves, and Charlize Theron in the movie. I get why a screenwriter would read this book and see a great movie opportunity, but the book itself is just OK.
August 4, 2023
«Адвокат диявола» Ендрю Нейдерман
Ця книга - саме той випадок, коли книга набагато краще ніж фільм. Фільм безумовно це щось, Аль-Пачино і Рівз знялись у шедеврі. Важко порівняти, але книга дійсно краще за фільм, зовсім інший сюжет.
КСД в цьому році дивує, вже третя книга з серії «КультRead», але яка. Сподіваюсь ще буде багато цікавих старих-новинок.
Сам сюжет книги дуже динамічний, не має затягування, автор концентрує увагу на сюжеті, а не на юридичних термінах, що ще більше затягує.
Основна мета книги, показати читачу, якщо ти отримав роботу мрії, будь готовий заплатити за нею ціну, яка тобі може сподобатися.
Ремарка: у мене робота мрії, але знаєте, я плачу за неї ціну, яка не завжди подобається.
Під час читання вам буде бридко, моторошно, але це в будь-якому разі не змусить вас відкинути книгу на полицю. Вона затягує, напевно в ній дійсно щось диявольське ))))
Раджу для читання
8/10
Ця книга - саме той випадок, коли книга набагато краще ніж фільм. Фільм безумовно це щось, Аль-Пачино і Рівз знялись у шедеврі. Важко порівняти, але книга дійсно краще за фільм, зовсім інший сюжет.
КСД в цьому році дивує, вже третя книга з серії «КультRead», але яка. Сподіваюсь ще буде багато цікавих старих-новинок.
Сам сюжет книги дуже динамічний, не має затягування, автор концентрує увагу на сюжеті, а не на юридичних термінах, що ще більше затягує.
Основна мета книги, показати читачу, якщо ти отримав роботу мрії, будь готовий заплатити за нею ціну, яка тобі може сподобатися.
Ремарка: у мене робота мрії, але знаєте, я плачу за неї ціну, яка не завжди подобається.
Під час читання вам буде бридко, моторошно, але це в будь-якому разі не змусить вас відкинути книгу на полицю. Вона затягує, напевно в ній дійсно щось диявольське ))))
Раджу для читання
8/10
March 26, 2021
Kevin Taylor joins the law firm, he notice they win every courtroom battle and setts the evil free on the street or something like that. Eh not really my cup of tea. Had a hard time getting anything enjoyable from the story.. Not interested in watching the movie after this book.
March 20, 2023
Нищо общо с филма. Няма я прочувствената реч на Ал Пачино, за това как Дяволът е последният останал хуманист и движи прогреса на човека от ден първи.
January 20, 2024
Не пройшло і 100 років, як я її закінчила👁
До 280 сторінки була впевнена, що ця книжка у мене буде на 5/5, але останні 30 сторінок змусили мої очі повилазити буквально від шоку 👀👀👀👀
Мені сподобалося тут багато чого: починаючи з юридичних аспектів і закінчуючи героями (окрім його тупої дружини), ідеєю, яку закладав автор.
📍Головний герой на перший погляд може здатися імпульсивним та неадекватним, нераціональним, але те, як він трансформується впродовж історії - це 👍🏻+ не знаю хто як до нього ставиться, але окрема повага за те, що заради жінки йшов до кінця
📍Юридичні справи, які час від часу виникають в сюжеті, це окремий вид захвату. Я обожнюю приклади того, як працює сторона захисту. Це про винахідливість, про логіку і кмітливість. Чого вартують тільки одні дескредитиації показань свідків.
Не посперечаєшся з тим, що ця книжка - бестселер🎬🏆, тому що тут піднімаються одвічні теми: що важливіше - власні моральні цінності чи можливість давати шанс? Але звичайно, провідна тема тут - добро і зло. І зло теж вміє перемагати.
До 280 сторінки була впевнена, що ця книжка у мене буде на 5/5, але останні 30 сторінок змусили мої очі повилазити буквально від шоку 👀👀👀👀
Мені сподобалося тут багато чого: починаючи з юридичних аспектів і закінчуючи героями (окрім його тупої дружини), ідеєю, яку закладав автор.
📍Головний герой на перший погляд може здатися імпульсивним та неадекватним, нераціональним, але те, як він трансформується впродовж історії - це 👍🏻+ не знаю хто як до нього ставиться, але окрема повага за те, що заради жінки йшов до кінця
📍Юридичні справи, які час від часу виникають в сюжеті, це окремий вид захвату. Я обожнюю приклади того, як працює сторона захисту. Це про винахідливість, про логіку і кмітливість. Чого вартують тільки одні дескредитиації показань свідків.
Не посперечаєшся з тим, що ця книжка - бестселер🎬🏆, тому що тут піднімаються одвічні теми: що важливіше - власні моральні цінності чи можливість давати шанс? Але звичайно, провідна тема тут - добро і зло. І зло теж вміє перемагати.
September 7, 2017
Ни рыба ни мясо.
Книга меня разочаровала! Тут очень интригующее название (даже если не смотрел фильм), интересная завязка и... все!!! После завязки идет длинная прелюдия, все ждешь, что вот-вот будет раскрыта тайна личности Джона Мильтона (мне кажется, не очень удачное имя, можно было бы найти что-то более говорящее и остроумное, хотя, конечно же, John Milton сыграл не последнюю роль в формировании современного обывательского представления о дьяволе), и вот она, вроде бы, раскрыта (хотя я все равно не понял, кем же он все-таки был), ждешь, что начнется борьба добра и зла, но не тут то было: книга раз - и заканчивается!!!!!!!!!
Единственное, что понравилось - это эпизоды в суде и другие юридические моменты! Было интересно, хотя преступления одно хуже другого!
Книга меня разочаровала! Тут очень интригующее название (даже если не смотрел фильм), интересная завязка и... все!!! После завязки идет длинная прелюдия, все ждешь, что вот-вот будет раскрыта тайна личности Джона Мильтона (мне кажется, не очень удачное имя, можно было бы найти что-то более говорящее и остроумное, хотя, конечно же, John Milton сыграл не последнюю роль в формировании современного обывательского представления о дьяволе), и вот она, вроде бы, раскрыта (хотя я все равно не понял, кем же он все-таки был), ждешь, что начнется борьба добра и зла, но не тут то было: книга раз - и заканчивается!!!!!!!!!
Единственное, что понравилось - это эпизоды в суде и другие юридические моменты! Было интересно, хотя преступления одно хуже другого!
May 15, 2014
зазвичай то простий рецепт для поезії: взяти якусь метафору й розкрутити її прямий сенс. але, вочевидь, із більшими текстами теж працює.
загалом "адвокат диявола" – то як "дитина розмарі", тільки про юристів і з експансивнішим сатаною. найдерман вдало розігрує старі добрі кліше; не настільки, щоб вони почали виглядати хоч якось несподівано чи там оригінально, але цілковито достатньо, щоб його було приємно читати.
загалом "адвокат диявола" – то як "дитина розмарі", тільки про юристів і з експансивнішим сатаною. найдерман вдало розігрує старі добрі кліше; не настільки, щоб вони почали виглядати хоч якось несподівано чи там оригінально, але цілковито достатньо, щоб його було приємно читати.
April 16, 2022
Wyjątkowo nijaka.
Sam pomysł na fabułę wydawał mi się bardzo ciekawy, ale tu się chyba kończą zalety. Strasznie płasko i po prostu nudno napisana, a czytanie niektórych dialogów aż bolało, bo były tak sztampowe i żenujące. Do tego wszyscy bohaterowie są właściwie tacy sami, bo my nic o nich nie wiemy.
Sam pomysł na fabułę wydawał mi się bardzo ciekawy, ale tu się chyba kończą zalety. Strasznie płasko i po prostu nudno napisana, a czytanie niektórych dialogów aż bolało, bo były tak sztampowe i żenujące. Do tego wszyscy bohaterowie są właściwie tacy sami, bo my nic o nich nie wiemy.
August 1, 2015
Mechanically well written, the story is trite, the characters flat and uninspiring, the subject matter is obvious and lacking depth. Mr. Neiderman's skill is that he can keep you reading crap. I don't fault him for writing it at all.
August 29, 2023
This was both a fast read and a slow burn. Kevin Taylor wins a case as a defense attorney, for a very unlikable client. A lesbian school teach is accused, by a young girl, of inappropriate touching. Kevin tears the girl apart on the cross examination. He felt unstable during the case...and he was. Thinking he will be offered a partnership now he instead is told he should find someplace better suited. His case may have just tarnished the firms lily white reputation.
An unknown man was watching Kevin's performance in court and offers him a chance to move to New York city to practice the type of defense law he seems to be a natural for. Kevin convinces his wife that this is the right choice. Kevin immediately is given a high profile case by his new boss, Mr. John Milton (that name was chosen on purpose.)
After Kevin wins this case, the feeling of satisfaction in his work is not there this time. Something is seriously wrong with this law firm, and his wife has changed in uncomfortable ways while he was not paying attention. Is it too late for him?
This story did have some classic Ira Levin vibes to me. Very Rosemary's Baby with a touch of Kevin's wife and two new friends behaving Stepford Wife-ish. This was one of my Blind Date With A tbr movie books.
An unknown man was watching Kevin's performance in court and offers him a chance to move to New York city to practice the type of defense law he seems to be a natural for. Kevin convinces his wife that this is the right choice. Kevin immediately is given a high profile case by his new boss, Mr. John Milton (that name was chosen on purpose.)
After Kevin wins this case, the feeling of satisfaction in his work is not there this time. Something is seriously wrong with this law firm, and his wife has changed in uncomfortable ways while he was not paying attention. Is it too late for him?
This story did have some classic Ira Levin vibes to me. Very Rosemary's Baby with a touch of Kevin's wife and two new friends behaving Stepford Wife-ish. This was one of my Blind Date With A tbr movie books.
February 17, 2025
Ta książka jest absolutnie przerażająca, a jej zakończenie i przesłanie jakie za sobą niesie tak przygnębiające i wstrząsające, że aż mi brak słów. Tytuł był mi oczywiście znany bo obok „Psychozy” i „Dziecka Rosemary” jest zaliczany do topki klasycznego, współczesnego horroru jednak nie sądziłem, że po przeczytaniu wzbudzi we mnie aż takie emocje. Piszę to na świeżo po skończeniu i trochę nie wiem co więcej napisać bo mnie po prostu zatkało. Ta narastająca z każdym rozdziałem atmosfera niepokoju i zło, z którym zwykły śmiertelnik nie ważne co by zrobił, już nie wygra. Ono już go pochłonęło i nic go nie zatrzyma. Może mu się poddać lub ze sobą skończyć… Tak jak w przypadku filmu „Babadook”, jeśli raz wpuścisz Babadooka do swojego domu on już na zawsze tam zamieszka, tak tutaj, jeśli raz oddasz się służbie dla Diabła, on już nigdy Cię ze swoich szponów nie wypuści. Nie uciekniesz przed nim i tym czym się stałeś.
„Adwokat Diabła” był wybitny i dołącza do grona moich ulubieńców jednak nie mogę powiedzieć, że doświadczenie tej historii należało do przyjemnych, a czytanie jej było relaksem.
„Adwokat Diabła” był wybitny i dołącza do grona moich ulubieńców jednak nie mogę powiedzieć, że doświadczenie tej historii należało do przyjemnych, a czytanie jej było relaksem.
Displaying 1 - 30 of 320 reviews