Ağır çekimde kelebek-prezervatif cebimden fırladı, başparmağıma tünedi. Sağımı uzatarak, Ararat sakalından tuttum ve... Saniyeler babamın avucuna plastik nemli bedenini yapıştırarak beş kat hızlı ritimle uçtu. Koş şehir, koş. Arabam nefesini tutarak hayırsever kadının inşa ettiği Versay'ın içinden uçtu. Ödü patlamış Yunan tanrıları ve üç kanatlı melekler doldurdu gökyüzünü. Birinin kolu kırılmıştı. "Hammer"le korunan bir öküz başı üzerinden geçerken asfalta düşmüş kıpraşıyordu. Çektim, önünü kapattım. Öküz anırmasından Lili haznesini kaşıdı. Kandan annemin kokusunu aldım...
Kaçan Şehir, Türkiye'den bir yayınevi tarafından Ermenistan edebiyatının yeni değerlerini Türkçe'ye kazandırma adına atılmış ilk adım, iki ülke halklarını yazın yoluyla birbirine yaklaştırma girişimine verilmiş bir destek... Bu kitap Ermenistanlı yazar-oyuncu Hovhannes Tekgyozyan'ın özellikle son on yılda metropolleşme iddiasıyla çehresinde ve şehir kültüründe büyük bir değişim yaşayan başkent Yerevan sokaklarında hissettiklerini, şehri için duyduğu kaygıları ve korkuları yansıtmakta.
Jean-Chat (Hovhannes) Tekgyozyan is a writer and playwright. He has become known for his first novel Fleeting City published in 2012. He has previously published two collections of short stories, Wooden Shirt and Glass Sun, as well as essays on theater and cinema in The Doublesex Theater collection. His plays Metastasis and Non-People were staged by independent theaters in Armenia. In 2012 Metastasis was also presented at the Forum of the Chekhov International Theater Festival. His second novel Skin Pain was awarded with Orange Book Prize in 2012. Currently Tekgyozyan lives in Strasburg, France and works on his new novel Third Sex.
Među policama gradske biblioteke naišao sam na zanimljiv naslov ("Odbegli grad"), čije su me korice podsetila na izdanja Trećeg trga. Kad sam uzeo knjigu, shvatio sam da je u pitanju prevod sa jermenskog, što me je izuzetno obradovalo. Na to je upućivalo i neobično ime autora: Žan-Ša Hovanes Tekgjozjan (a ime prevoditeljke je Karina Avagjan). Kad god naiđem na naslov direktno preveden sa nekog 'neuobičajenog' jezika, posebno se radujem. Jermenija pritom meni deluje i blisko i daleko, iako o njoj malo znam, imam izvesnu predstavu o drevnosti, egzotičnosti, ali i političkim okolnostima, koja me čini zainteresovanim i dobronamernim čitaocem.
Međutim, knjiga je, na moju veliku žalost, slaba. U pitanju je haotičan roman, usiljeno eksperimentalan, a zapravo okrenut ka konkretnom mestu i vremenu: komentarisanju problema savremenog jermenskog društva. Napor za oneobičavanjem je ovde jeziv: od olfaktornih fiksacija (posebno u odnosu na miris znoja), preko nesvrhovitih ponavljanja, zbrčkane strukture, zbunjujuće nerazvijenih kvir motiva, do pasažâ o genocidu (jer, kako bez toga?) i klimavih rečenica poput: "Dok ona besmrtna baba-majka je stalno prdela prema meni okrenutim dupetom." (89)
ne yorucu metin bu böyle. fazla kopuk, fazla bilinç akışı, fazla bir şeyler vardı metinde.. kitabın son yarısında, ilk yarısına dönüşler, tekrarlar, tamamlamalar hadi bir şeyler olacak hissi verse de olamadı. en azından benim için..
aslında kafadan kontak şeyleri severim fakat bana uymadı yazarın tarzı, alışılabilecek bir yanı da yoktu yani. sürekli tekrarlar, oradan oraya paldır küldür atlamalar, takip etmek imkansız. Ve sonunda noluyor, kocaman bir hiç. kitap ha 60. sayfada bitmiş, ha hiç başlamamış. metaforların bir çoğunu da anlayamadım muhtemelen, metafor var mıydı ondan bile emin değilim aslında, o kadar karmaşıktı yani.
Kitap sanırım metropolleşmenin şehir hayatına etkilerini göstermeye çalışıyor ama çok da emin değilim. Çok zor ve yorucu bir kitap. Hikaye fazla kopuk ilerliyo bence. Bazen başka bir yere zıpladığını farkedemeyip "ne oluyo lan" dediğim çok oldu.
Great read. I loved the picturesque journey of thoughts. It feels as if you run after the thoughts of the writer. Well written! I loved the movement of the sentences, they have a nice flow...
գիրքը հուլիսի մասին էր. կարդացի հուլիսին: արագ փախչող քաղաքի մասին էր. կարդացի շատ արագ: Երևանի շատ հետաքրքիր կերպար ա ստեղծել Թեքգյոզյանը, շատ հաճելի ա կարդալ շարժվող, անկախ, ինքնակամ Երևանի մասին, որը որոշում ա ում թողնել քաղաք, ում՝ ոչ: Մի տեսակ ոճն էլ գրելու կարգին լավն ա, գիրքը փոաթաթվում ա կոկորդիդ ու ստիպում ա կարդալ մինչև վերջ: