Από τις αχανείς παγωμένες περιοχές του Αρκτικού Κύκλου μέχρι τις ερήμους της Αυστραλίας, και από τα ανάκτορα βασιλέων και τις επαύλεις αριστοκρατών μέχρι τα πιο ταπεινά χωριά, οι ψυχές των νεκρών που αρνούνται να αποδεχθούν τον θάνατο των κορμιών που κατοικούσαν, επιστρέφουν για να ζητήσουν εκδίκηση από τους ζωντανούς, να τραβήξουν μαζί τους στον τάφο αγαπημένα πρόσωπα ή, απλώς, για να αντλήσουν λίγη από τη ζεστασιά της αληθινής ύπαρξης.
Ιστορίες φαντασμάτων από τη βικτωριανή εποχή, μια περίοδο κατά την οποία οι αρχέγονες δοξασίες αντιμάχονταν τον ορθολογισμό και την επιστήμη, και ο θάνατος ασκούσε μια παράξενη, νοσηρή έλξη πάνω στους θνητούς.
Ο Θωμάς Π. Μαστακούρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962 και σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομικά. Είναι δικηγόρος, συγγραφέας και μεταφραστής. Έχει γράψει πολλά βιβλία και διηγήματα ηρωικής φαντασίας, επιστημονικής φαντασίας και μεταφυσικής, το παιχνίδι ρόλων στην ομηρική εποχή "Ζωντανά έπη", κι ένα παιδικό παραμύθι με τίτλο "Το αόρατο στέμμα της σοφίας". Εδώ και 10 χρόνια είναι υπεύθυνος της σειράς "Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας" των εκδόσεων Ωρόρα που έχει φτάσει τα 70 βιβλία. Είναι τακτικός αρθρογράφος στο περιοδικό Τρίτο Μάτι και έχει μεταφράσει πάνω από 120 βιβλία, καθώς και πολιτικά άρθρα, ταινίες και δοκίμια.
Τα διηγήματα που επέλεξε ο Θωμάς Μαστακούρης για αυτή τη συλλογή, είναι από τα πιο ωραία, ατμοσφαιρικά και ανατριχιαστικά βικτωριανά διηγήματα που έχω διαβάσει. Και τονίζω βικτωριανά διότι σαφώς σήμερα δημιουργούνται τρομακτικές ιστορίες ανώτερες σε τρόμο και φρίκη. Τότε κάθε ιστορία την διέπνεε μια ρομαντική αύρα και διακριτικότητα, ενώ –εννοείται- έλειπε το splatter. Λογικό αυτό βέβαια, καθώς οι ιστορίες τρόμου γεννήθηκαν απο τα σπλάχνα του ρομαντικού είδους. Αν και σήμερα πολλοί συγγραφείς πέταξαν απο πάνω τους τον ρομαντισμό και στράφηκαν στον ωμό ρεαλισμό όσον αφορά τον τρόμο. Σαφώς και όλα είναι καλοδεχούμενα στην δημιουργία. Παρόλα αυτά τις συγκεκριμένες τις "ένιωσα". Ανατρίχιασα και πέρασα πολύ ωραία. Επίσης μου άρεσε πολύ που κάθε μια ιστορία ήταν μοναδική, τελείως διαφορετική από την άλλη. Κάποια ήταν τρομακτική, άλλη μελαγχολική και κάποια άλλη σατυρική (η αγαπημένη μου). Δεν βαρέθηκα στιγμή, το ύφος και η πλοκή εναλλάσσεται, καθώς επέλεξε όσο πιο ανόμοιες ιστορίες μπόρεσε να βρει. Η πιο ωραία συλλογή φαντασμάτων της συγκεκριμένης εποχής που έχω διαβάσει.
Εξαιρετική συλλογή με όμορφο εξώφυλλο και πλούσιο περιεχόμενο. Επίσης με καλή επιμέλεια, μετάφραση και ποιότητα χαρτιού. "το πλοίο φάντασμα" του 29χρονου αυτόχειρα Ρίτσαρντ Μίντλετον γραμμένο στα τέλη του 18ου αιώνα είναι ένα ανέλπιστο διαμαντάκι. Αν είναι κάποιος συλλέκτης βιβλίων του ευρύτερου φάσματος του φανταστικού, επιβάλλονται τέτοια βιβλία να κοσμούν βιβλιοθήκες....
Τα διηγήματα είναι εξαιρετικά δείγματα γραφής αξιόλογων συγγραφέων. Δυστυχώς αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν ένα εντελώς ανόητο λάθος στο, πολύ ενδιαφέροντα κατά τα άλλα, πρόλογο του μεταφραστή: στις πρώτες γραμμές κάνει λόγο για την "βασίλισσα Βικτωρία, που βασίλεψε στο πλάι του βασιλιά Αλβέρτου". Μόνο που ο Αλβέρτος δεν υπήρξε ποτέ βασιλιάς, ήταν ένας ασήμαντος Γερμανός πρίγκιπας που παντρεύτηκε τη Βικτωρία όταν αυτή ήταν ήδη βασίλισσα της Αγγλίας. Θα μου πεις, έχει καμία σημασία; Ίσως όχι, αλλά όταν προλογίζεις βιβλίο με θέμα την βικτωριανή εποχή και αποφασίζεις να αναφερθείς στη γυναίκα από την οποία πήρε το όνομα της, μπορείς να μπεις στον κόπο να γκουγκλάρεις αυτά που λες για να αποφύγεις παρόμοιες πατάτες.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συλλογές με 6 χαρακτηριστικότατες ιστορίες φαντασμάτων από την Βικτωριανή Εποχή, όπου η ατμοσφαιρικότητα και ο φόβος κυριαρχούν και μεταδίδονται στον αναγνώστη. Οι πιο ενδιαφέρουσες είναι: 'H διαθήκη του γαιοκτήμονα Τόμπι' του Σεριντάν Λε Φανού και 'Το στοιχειωμένο αγρόκτημα' του Χιούμ Νίσμπετ', οι οποίες προκαλούν ρίγη στη ραχοκοκκαλιά.
Λίγο άνισο βιβλίο, που μου πήρε πολύ καιρό να τελειώσω για το μέγεθός του. Στην πραγματικότητα, νομίζω πως γι' αυτό φταίει η τοποθέτηση δύο μάλλον κακών διηγημάτων, από δύο πολύ γνωστούς συγγραφείς, στην αρχή του βιβλίου, το ένα μετά το άλλο. Πρώτη φορά με απογοητεύει έτσι ο Le Fanu και ακόμα περισσότερο ο Conan Doyle.
"Η Διαθήκη του Γαιοκτήμονα Τόμπι" είναι 40 αργές, βασανιστικές και ακατάταστες σελίδες, το πιο τρομακτικό στοιχείο των οποίων είναι η πλήρης έλλειψη ρυθμού ή έστω κάποιου τρομακτικού στοιχείου πέραν της κλεισούρας.
"Ο Καπετάνιος του 'Πολικού Αστέρα'" θα μπορούσε να προσεγγίσει την ατμόσφαιρα του "The Terror" αν δεν μετέφερε το παραδοσιακό horror story του στοιχειωμένου συζύγου σε βικτοριανό σπίτι, πάνω σε ένα φαλαινοθηρικό κολλημένο στους πάγους. Το όλο σκηνικό και οι πιθανώς ρεαλιστικές λεπτομέρειες ενός αρκτικού φαλαιονθηρικού σπαταλιούνται άσκοπα σε μια μάλλον τετριμμένη ιστορία.
Από εκεί και πέρα, όμως, οι υπόλοιπες τέσσερις ιστορίες, με αληθινή ποικιλία στις τοποθεσίες και τα είδη των στοιχειωμάτων, από βάναυση φρίκη ("Το Στοιχειωμένο Αγρόκτημα") μέχρι το ελαφρύ χιούμορ ("Το Πλοίο Φάντασμα"), είναι αυτό ακριβώς που περίμενα από ένα τέτοιο βιβλίο.
Σε κάθε περίπτωση, όπως πάντα, οι πλούσιες σημειώσεις του Θωμά Μαστακούρη έχουν το δικό τους ενδιαφέρον, ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο. Νομίζω πως, αν πρέπει να εξαχθεί ένα συμπέρασμα, είναι το γεγονός ότι φημισμένοι και ευρύτατα αγαπημένοι συγγραφείς αυτής της περιόδου δεν είναι απαραίτητα ικανοί να λάμψουν με όλα τους τα έργα.
1. Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΓΑΙΟΚΤΗΜΟΝΑ ΤΟΜΠΙ: 3/5 2. Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΤΟΥ "ΠΟΛΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ": 5/5 - (Ο Sir Arthur δεν μπορεί να απογοητεύσει) 3. ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ: 4/5 4. ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ: 4/5 5. ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΟΛΟΥ ΙΑ΄: 5/5 6. ΤΟ ΑΒΑΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΡΝΛΈΙ: 4/5
Το βιβλίο ολόκληρο είναι ένα ταξίδι στο χρόνο. Μικρές ιστορίες φαντασμάτων που έρχονται από μια εποχή τόσο διαφορετική, τόσο γοητευτική που και μόνο από αυτά τα χαρακτηριστικά αξίζει το βιβλίο να διαβαστεί. Οι ιστορίες αυτές καθ' αυτές είναι ιδιαίτερες, καλογραμμένες, με υπέροχους χαρακτήρες και συγγραφείς που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στη λογοτεχνία αυτής της κατηγορίας. Πολύ θέλω να εκθειάσω τον Αρθουρ Κόναν Ντόιλ, που υπογράφει μία από τις ιστορίες, όμως δεν θα το κάνω καθώς φοβάμαι πως θα αδικήσω όλους τους υπόλοιπους που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το υπέροχο βιβλιαράκι. Ορισμένες από τις ιστορίες, είναι κατάλληλες και για παιδιά από 12 ετών, ως συμπλήρωμα σε νύχτες που θέλετε να τις κάνετε να ξεχωρίζουν.
Πολύ καλή συλλογή διηγημάτων.Κάποιες ιστορίες ήταν πολύ καλογραμμένες και πολύ τρομακτικές.Κάποιες όμως ήταν λιγάκι αφελείς κατά τη γνώμη μου και δεδομένου οτι η Βικτωριανη εποχή έχει πολλα αριστουργήματα να επιδείξει όσον αφορά τη λογοτεχνία του τρόμου,θεωρώ οτι θα μπορούσε να ειχε γίνει λίγο πιο προσεκτική επιλογή ιστοριών.Παρ'όλα αυτα,πολύ καλο εγχείρημα και αρκετά ψαγμένο.Συστήνει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό κάτι καινούργιο.
19ος αιώνας στην Αγγλία με ομίχλη και χορταριασμένα πλακόστρωτα δρομάκια (το κατάλληλο σκηνικό για φαντάσματα). Μια διαθήκη και οικογενειακά μαλλιοτραβήγματα. Ένας Τιτανικός που συνάντησε τον πολικό Αστέρα. Μια παράφρονη θλίψη για μια χαμένη αγάπη στη μακρινή Αυστραλία. Ιστορίες δίχως σπλατεριές αλλά με έναν πιο «γλυκό - ρομαντικό» (αν μπορώ να ταιριάξω αυτες τις δυο εννοιες) τρόμο.
The most interesting novels in this book are 2, the Ghost Ship by Richard Middleton for the most hilarious ghost story I have ever read so far and The Captain of the Pole Star by Arthur Conan Doyle for its nice atmosphere. The remaining 4 novels, not really worth your time.
Έξι ιστορίες φαντασμάτων από τη Βικτωριανή εποχή που μου κέντρισαν το ενδιαφερον. Έξι ιστορίες από μια εποχή που φαντάζει τόσο μακριά αλλά ταυτόχρονα και τόσο κοντά μας! Έξι ιστορίες που σε βάζουν κάτω από το πέπλο μιας σαγηνευτικής και γοητευτικά (όχι υπερβολικά) τρομακτικής ατμόσφαιρας.
Εδώ και αρκετό καιρό προσπαθώ να το συνεχίσω αλλά δεν με ενθουσίασαν αρκετά αυτά που ως τώρα διάβασα οπότε θα το αφήσω και θα πάω στο επόμενο. Δεν μπορώ να έχω σαφή άποψη για το βιβλίο καθώς δεν διάβασα ούτε τις μισές ιστορίες.
Πολύ ατμοσφαιρικές όλες οι ιστορίες. Η προτελευταία δεν με τρέλανε καθόλου. Οι περισσότερες αρκετά καλές αλλά ένα μειονεκτήμα ήταν σίγουρα το οτι, λογω μεγέθους, δεν υπήρχε βάθος στο πλαίσιο και στους χαρακτήρες. Κατα τα άλλα, είναι ο,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους 👻
Φτωχή επιλογή ιστοριών, μία ή δύο από αυτές πραγματικά απόλαυσα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτές ήταν το απογοητευτικό τέλος μετά από μια σχετικά ενδιαφέρουσα ανάπτυξη.
Mixed bag, κάποιες καλές ιστορίες και κλασσικά κάποιες αδιάφορες, σίγουρα όχι τρομερά επιτυχημένη ανθολογία από άποψη επιλογής που έκανε ο editor στο τι να συμπεριλάβει.
Ατμοσφαιρικό ανατριχιαστικο ακόμα και ρομαντικό ... πόσο θα θελα να ήμουν έφηβος και να το διαβάζαμε με την παρέα σε ένα μετόχι χειμώνα με το φως του τζακιου... θα είχαμε ταχυκαρδιες.
Μετά τις πολύ ωραίες και ατμοσφαιρικές ιστορίες φαντασμάτων του Μ. Ρ. Τζέιμς, αποφάσισα να διαβάσω και μια ανθολογία με παρόμοιες ιστορίες από κλασικούς συγγραφείς, μιας και είχα ακόμα αυτή την όρεξη. Λοιπόν, πολύ ωραία ανθολογία με ενδιαφέροντα, καλογραμμένα και άκρως ατμοσφαιρικά διηγήματα, που με άφησαν απόλυτα ικανοποιημένο και χορτασμένο. Απόλαυσα σκηνικά, λίγες ανατριχίλες, λίγο μυστήριο, όλη αυτή την υπέροχη ατμόσφαιρα που αποπνέουν οι παλιομοδίτικες (με την καλή έννοια πάντα) ιστορίες της Βικτωριανής Εποχής, και γενικά απόλαυσα όλο αυτό το ταξίδι στον χρόνο και τον χώρο. Εντάξει, ίσως να μην τρόμαξα κιόλας, άλλωστε δύσκολα πλέον τρομάζει πραγματικά κάποιος διαβάζοντας μια ιστορία, αλλά πέρασα εξαιρετικά την ώρα μου, αποσπάστηκα τελείως από την πεζή πραγματικότητα και ξέχασα προσωρινά τα όποια προβλήματα με ταλανίζουν, και αυτό έχει σημασία. Και πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω εύκολα κάποια από τις ιστορίες (η γενικά αρκετά καλή αλλά πάντως η πιο αδύναμη είναι αυτή του Μεριμέ, λόγω και του μικρού μεγέθους της), όμως η ιστορία του Μίντλετον "Το πλοίο φάντασμα" είχε κάτι το διαφορετικό για το είδος, μου άρεσε πολύ η παιχνιδιάρικη διάθεσή της. Οι λάτρεις των κλασικών και ολίγον τι παλιομοδίτικων ιστοριών με φαντάσματα και τα τοιαύτα, θαρρώ ότι θα περάσουν εξαιρετικά την ώρα τους.
Οι έξι ιστορίες που επιλέχθηκαν για το συγκεκριμένο βιβλίο κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον κάνουν να αναργησει διαβαζοντας το.
Η διαθήκη του γεωκτήμονας Τόμπι 5/5 Ο καπετάνιος του «Πολικού Αστέρα» 4/5 Το στοιχειωμένο αγρόκτημα 5/5 Το πλοίο φάντασμα 3/5 Το όραμα του Καρόλου ΙΑ’ 5/5 Το ανάριο του Θερνλεϊ 5/5
Η κάθε ιστορία είναι διαφορετική. Άλλη πιο τρομακτική, άλλη πιο κωμική, άλλη σύντομη, άλλη με περισσότερη λεπτομέρεια και suspense, όλες όμως αποπνέονται από τον ρομαντισμό της Βικτωριανής εποχής και όχι από την ωμότητα και τον ρεαλισμό μιας σημερινής τρομακτικής ιστορίας.
Ένα αρκετά διασκεδαστικό ανάγνωσμα με καλή μετάφραση και κυρίως ενδιαφέρουσες ιστορίες. Κάποια διηγήματα ήταν λίγο βαρετά, υπήρξαν μερικά τυπογραφικά λάθη και γενικά όλες οι ιστορίες εκείνης της εποχής υποφέρουν από συγκεκριμένα διηγηματικά tropes που καταντούν ενοχλητικά όταν παραδίδονται απανωτά όπως σε μία τέτοια συλλογή.
Μια πάρα πολύ προσεγμένη συλλογή ιστοριών με φαντάσματα. Δεν είναι όλες τους εξίσου δυνατές ή τρομακτικές και σαφώς καμία δεν φτάνει το Αβαείο του Θέρνλει που είναι η τρομακτικότερη όλων.
Πολύ decent δουλειά με διηγήματα που αν και το καθένα έχει το δικό του ιδιαίτερο κλίμα, κανένα δεν ξεχωρίζει σε ποιότητα αισθητά είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, δίνοντας έτσι μια αίσθηση συνεκτικότητας στην έκδοση. Το ευχαριστήθηκα πολύ αλλά νιώθω πως ήθελα τρία τέσσερα διηγήματα ακόμα για να νιώσω πως πρόκειται για ολοκληρωμένο ανθολόγιο.