Kamanita traži

by Karl Gjellerup

In the great mythic novel, Pilgrimen Kamanita (1906), which contains a history of Buddha’s era, Gjellerup has elucidated the essential characteristics of the Buddhist conception of the world, its doctrine of renunciation, its effort toward perfection, and its dreams of paradise, of Nirvana, and of universal destruction. Kamanita is the man in search of earthly satisfactions who, after seeing the fragility of all things, desires instead eternal treasures. We follow him not only during his earthly life but also during the different transformations he undergoes in the “Western Paradise”, in which the tropical sumptuousness of India is rediscovered.

Above description excerpted from a presentation by Sven Söderman, Swedish Critic published in Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969

Genres: Nobel Prize, Fiction, Denmark, Buddhism, Religion, Philosophy, Literature

201 pages, Hardcover

First published January 1, 1906

About the author

Danish writer Karl Adolph Gjellerup won the Nobel Prize for literature in 1917 with Henrik Pontoppidan.

https://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Ad...

Reviews

[Czarny Pies · Rating 4 out of 5]

Written by Karl Gjellerup, winner of the Nobel Prize in Literature of 1917, 'ThePilgrim Kāmanīta' is an outstanding work. It deserves a much larger audience than it currently enjoys both for its literary quality and its superb exposition of Buddhism.

Published in 1906, "Pilgrim Kāmanīta' is an excellent complement to Hermann Hesse's "Siddartha", which appeared 16 years later. Both novels explain for the Western reader the Four Noble Truths:
1. Noble Truth of Suffering (that which causes physical or mental pain)
2. Noble Truth of the Origin of Suffering (craving for sensual, emotional or spiritual joy)
3. Noble Truth of the Cessation of Suffering (the complete abandonment of hat very craving; )
4. Noble Truth Cessation of Suffering (which is an Eightfold Path)

While "Siddartha" deals essentially with the Eightfold Path (Item 4 in the list above), "Pilgrim Kāmanīta" is about the four stages of liberation that lead to full enlightenment (a.k.a. Nirvana):

1. ‘Stream‐entry’ which entails a return to the human realm no more than seven times
2. ‘Once‐ returner’ which involves leads to no more than one more birth as a human
3. ‘Non‐returner’ which ends in rebirth into a heavenly realm with no return to human form
4. 'Arahant' from which one enters 'Nirvana' with no more birth in any state of being


The novel recounts the story of of Kāmanīta the son of a prosperous merchant. When he loses the woman he loves (Vasitthi) to a rival he marries two other women but later decides to renounce earthly prosperity and carnal romance. He sets out on a pilgrimage (Stage 1, Stream Entry). Kāmanīta meets a monk instructs him without revealing to him that he is the Buddha. When Kāmanīta hears a report that the Buddha is in town he dashes off , encounters a mad cow, is gored and dies. Because Kāmanīta has convinced the Buddha disguised as a monk of his seriousness, he passes directly to Stage 2 (Once Returner) without any human reincarnations.

In Stage 2 Kāmanīta arrives in the Paradise of the West where still has a human form but is able to float in the air. Vasitthi arrives. She explains that she married Kāmanīta's rival because he had tricked her into believing that Kāmanīta was dead. Furious Vasitthi plots to kill her husband but at the last moment she is saved by the grace of Buddha from committing a violent crime. Her deceitful husband allows her to leave him in order to become a Buddhist nun. She will dispatch a messenger to Kāmanīta to incite him to leave his two wives and become a pilgrim. At this point in Vasitthi's narrative, the term of the two lovers in the Paradise of the West ends.

In Stage 3, Kāmanīta and Vasitthi find themselves in the Kingdom of the Hundred-Thousand Fold Brahma. They have become twin stars with no human form. Here Vasiithi resumes her story. She tells Kāmanīta that she was with Buddha when he entered Nirvana. Kāmanīta who still does not understand that he has seen the Buddha asks Vasitthi to tell him what the Buddha looked like. At this point, Vasitthi leaves for Nirvana. Telepathically she sends an image of the Buddha to Kāmanīta who finally realizes that he has seen the Buddha. He then also vanishes into Nirvana.

'ThePilgrim Kāmanīta' is a work of tremendous erudition. For it Gjellerup consulted all the sacred Buddhist texts available in German at the end of the 19th century notably the Sutras, the Suttas, the Theravada texts and the Mahayana texts. Roughly one third of the volume is devoted to footnotes that explain paragraph by paragraph what source Gjellerup is using. Gjellerup manages to produce a dynamic narrative that brilliantly mimics the style of his source documents. According to the Buddhist scholars who produced this edition, Gjellerup's presentation of the Buddhist religion is impeccably orthodox.

A Thai translation of was created from the English version of 'ThePilgrim Kāmanīta' during the 1930s that has been used ever since on the secondary curriculum in Thailand. The edition that I read was prepared in order to instruct prospective converts in the US and the UK about Buddhism. Readers simply interested in religion with no intention of becoming Buddhists will also enjoy this work which makes an excellent companion piece to Hesse's "Siddharta."

[El Bibliófilo · Rating 4 out of 5]

My comments in video: https://youtu.be/h1mh3KpkKts

The divine comedy of Buddhism?
The work presents us with Kamanita's journey through the earth, his love story, and in his spiritual transformation due to the encounter with Buddha, whom he seeks and finds without knowing it (like "Look if I will love you" by Luis Leante), tells their love story throughout the reincarnations, and also shows us the passage through the heaven of the blessed, the celestial eternity and finally the divine fusion in Nirvana. A story that for me is equivalent to "The Divine Comedy" by Dante Alighieri. I also highlight cinematographic scenes presented by the author, the narrative ability, the exaltation of the bandit (as in Ivanhoe), the transcendence of love and the philosophical depth. The last one allowed me to wonder about the use of music that Beckett did not make in the unnameble. In short, a very interesting work that I would not know if it were not for the collection of Nobel Prize winners, and that I encourage you to read. I await your comments.

La divina comedia del Budismo?
La obra nos presenta el recorrido por la tierra de Kamanita, su historia de amor, y en su transformación espiritual debido al encuentro con Buda, a quién busca y encuentra sin saberlo (como "Mira si yo te querré" de Luis Leante), nos cuenta su historia de amor a lo largo de las reencarnaciones, y también nos muestra el paso por el cielo de los bienaventurador, la eternidad celestial y finalmente la fusión divina en el Nirvana. Un relato que para mí es equivalente a "La Divina Comedia" de Dante Alighieri. También destaco escenas cinematográficas que presenta el autor, la habilidad narrativa, la exaltación del bandido (como en Ivanhoe), la trascendencia del amor y la profundidad filosófica. La última me permitió preguntarme por el uso de la música que no hizo Beckett en el innombrable. En fin, una obra muy interesante que no conocería si no fuera por la colección de premios nobel, y que los animo a leer. Espero sus comentarios.

[Miguel Esteban · Rating 5 out of 5]

Dios mío. Este libro fue todo lo que esperaba del Siddhartha de Herman Hesse. Una profunda y cósmica reflexión que trasciende mundos y vidas completas. Es una lástima que sea tan desconocido, al punto que llegué a este libro por un top de YouTube de autores que nunca debieron ganar el Nobel. Se merece el Nobel y más, no sólo por su bellísima prosa, sino por su enorme labor investigativa (de la cuál el propio autor deja nota al final del libro) y su potencia creativa. Estamos ante lo que es no solamente una detallada exposición de la doctrina del budismo, sino de toda la cosmovisión a todos los niveles de esta doctrina espiritual. Rica en simbolismos, excelente en ejecución y desbordante de tensión y significado, está obra supuso para mí todo un descubrimiento. Una joya olvidada que cierta editorial con un faro como logo debería volver a editar porque está completamente descatalogada.

[Popescu Ion · Rating 3 out of 5]

Citisem despre această carte că l-ar fi influențat pe Hermann Hesse la scrierea romanului spiritual "Siddhartha". Amândoi scriitorii , Gjellerup și Hesse, sunt câștigători ai Nobelului.Mi-am propus să citesc cel puțin o operă a fiecărui laureat cu acest premiu.Am citit cu câțiva ani în urmă Siddhartha și mi-a plăcut.Dar Pelerinul Kamanita nu s-a ridicat la nivelul așteptărilor ,au fost părți ale cărții,mai ales în cea de-a a doua jumătate a romanului, care m-au cam plictisit, deși cred că am sesizat unele asemănări cu "Siddhartha" lui Hesse.

[Holybooks.com · Rating 4 out of 5]

In the year 1917, the two Danish authors Karl Gjellerup and Henrik Pontoppidan shared the Nobel Prize in Literature. Karl Gjellerup is the least known but he wrote some amazing works on very diverse subjects. He wrote in German and here is a surprising work of literature he wrote on Buddhism. It is about the journey of Kamanita, an Indian merchant’s son, from earthly prosperity and carnal romance, till his meeting with a stranger monk who actually is Gautama Buddha. In Thailand, The Pilgrim Kamanita is on the school program. The Pilgrim Kāmanīta’ was published in German in 1906, 16 years before Hermann Hesse published his somewhat similar and much more well-known novel Siddartha. Download the free Public Domain version here: https://www.holybooks.com/pilgrim-kam...

[Lupu Adrian · Rating 5 out of 5]

În timp ce citeam această carte am realizat că suma ideilor mele actuale sunt sărace. Dar și că unele sunt adânc înrădăcinate, încăt mă identific cu acelea. Citind, am fost surprins pagină cu pagină - e ca și cum Adevărul Suprem ar fi prezentat printr-o broșură. Ca și cum a-i întrezări corpul unei limbi străine printr-un dicționar școlar. Suprinzător nu este simplitatea poveștii, ci simțirea pe care ți-o dă narațiunea, că Adevărul este simplu. Și rămâi cu întrebarea: oare ce altceva nu am știut să intuiesc din acest Adevăr și cât de departe este el?

[Ali Nazifpour · Rating 2 out of 5]

This novel is just a Buddhist religious text. The story of Kamanita, a young weslthy man who meets Buddha and then dies and reincarnates. I guess the book serves well as a crash course in Buddhism but it doesn't have any literary merit or hold any interest for someone who is not a Buddhist themselves.

[Pim · Rating 5 out of 5]

กามนิต เรื่องนี้ทุกคนน่าจะรู้จัก นอกจากจะแฝงคำสอนจากพระพุทธศาสนาแล้ว คำแปลภาษาไทยนี่สวยงามจนบางทีเราอึ้งเลยว่าคิดได้ไง แต่ถ้าใครไม่รู้จัก อาจจะเคยได้ยินเพลงนี้ ‘กามนิตยอดชายจะไปค้าขายที่โกสัมภี บุญและโชคหนุนนำให้พบสาวงามนามวาสิฎฐี’ (ได้แค่นี้ ฮ่าๆ) เนื้อเรื่องแบ่งเป็นสองภาค ภาคบนดินกับภาคบนสวรรค์

ภาคบนดินเล่าเรื่องที่กามนิตพบรักกับวาสิฎฐี แล้วต่อมาก็คลาดกัน ตั้งแต่นั้นชีวิตของกามนิตก็มีแต่เรื่องทุกข์กายทุกข์ใจเข้ามาไม่หยุดหย่อน กามนิตนี้เป็นคนเก่งการค้า ผ่านสารพันปัญหามาในที่สุดก็ทำตัวเองจนร่ำรวยอยู่ดีกินดีได้ แต่เป็นคนเก่งแบบไม่มีปัญญา เป็นลักษณะนิสัยที่อ่านแล้วเพลิน

สุดท้ายกามนิตตัดสินใจใฝ่หาพระพุทธศาสนา และออกเดินทางเพื่อไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ได้มาพบกับภิกษุรูปหนึ่งขณะค้างคืนอยู่บ้านช่างปั้นหมอ แต่คุยกันยาวนานทั้งคืน กามนิตก็ไม่รู้เลยว่าภิกษุรูปนั้นคือพระพุทธเจ้า

‘… แต่ก็ยังเห็นว่าลัทธิที่มาชี้แจงเสียอย่างนี้ ย่อมเป็นอันตรายร้ายกว่า เพราะทำให้ความเพียรที่บำเพ็ญมาแต่ต้นหย่อนล้าหมดลงไป เพราะถ้าตายก็สูญ ไม่ได้ไปเกิดในสถานบรมสุข ไม่ได้รับบำเหน็จที่ลงทุนเพียรเหนื่อยยากมา��
‘สหาย ถ้าเรื่องจะเป็นอย่างนี้ต่อไป ท่านจะสำคัญอย่างไร? ต่างว่าไฟกำลังไหม้บ้าน บ่าววิ่งเข้าไปปลุกนายว่า ลุกขึ้นเถิดท่าน รีบหนีไปโดยเร็ว ไฟกำลังไหมบ้าน ขณะนั้นหลังคาและไม้คร่าวถูกไฟไหม้กำลังจะร่วงตกลงมาอยู่แล้ว ถ้านายจะตอบบ่าวว่า เจ้าออกไปดูก่อน ว่าข้างนอกบ้านฝนตกหรือเปล่า มีพายุหรือเปล่า เดือนมืดหรือเปล่า ต่อฝนไม่ตก พายุไม่มี เดือนไม่มืด ข้าจึ่งจะออกจากบ้านไป
…
‘… นายไหนจะเป็นบ้าพอถึงกับจะตอบอย่างนั้น’
‘ถูกแล้ว อาคันตุกะ ตัวท่านในเวลานี้ก็เหมือนกับมีเพลิงลุกฮืออยู่รอบศีรษะ ... โลกนี้ก็คือบ้านของท่านเอง ถูกไฟอะไรไหม้? ถูกไฟคือความรักใคร่ ยินดี ไฟคือโทสะและไฟคือความหลงมาเผาอยู่ สกลโลกย่อมถูกไฟนี้เผาผลาญอยู่ สกลโลกอัดแน่นอยู่ด้วยควันไฟนี้ และสกลโลกก็สะท้านไหวจนถึงรากเพราะฤทธิ์ไฟนี้พลุ่งโพลงเต็มกำลังแรง’-
….
‘ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ข้อความที่กล่าวมานี้ ท่านได้ยินมาจากพระโอษฐ์พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยตันเองหรือ?’
พระพุทธเจ้าทรงยิ้มน้อยๆ ซึ่งพระอาการอย่างนี้นานๆจะมีสักครั้งหนึ่ง ตรัสตอบว่า ‘ดูก่อนภราดา เราบอกไม่ได้ว่าได้ยินมาจากโอษฐ์พระศาสดาเอง’
…
‘นั่นน่ะซี! ข้าพเจ้าไม่แน่ใจคำกล่าวของท่านมาก่อนแล้ว บัดนี้รู้แจ้งว่าคำอธิบายที่ท่านกล่าว หาใช่ถ้อยคำของพระพุทธเจ้าไม่ แต่เป็นโวหารอ้อมค้อมที่ท่านนึกเฉลยเอาเองโดยความเข้าใจผิด’

นอกจากนี้ พอรุ่งเช้าก็เร่งรีบจะไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ตลอดทางวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ จนไปโดนโคขวิดตาย ก่อนตายยังมีโอกาสได้ทำตัวเพ้อเจ้อต่อหน้าพระสารีบุตรและพระอานนท์อีก อ่านแล้วอดขำไม่ได้จริงๆ

แต่พอมาภาคสวรรค์ ซึ่งส่วนใหญ่เล่าเรื่องของวาสิฎฐี, องคุลิมาล และชีวิตของวาสิฎฐีกับกามนิตหลังความตาย ช่วงสุดท้ายพูดถึงการเสด็จปรินิพพานของพระพุทธเจ้า อ่านแล้วเศร้ามาก ยิ่งเศร้าก็ยิ่งเข้าใจคำสอนที่พระพุทธเจ้าตรัสกับพระอานนท์

‘สำแดงอานนท์ เราได้บอกแก่ท่านแล้วมิใช่หรือว่า บรรดาสิ่งที่ยึดถือรักใคร่ ย่อมมีอันต้องจากไป ธรรมดาย่อมเป็นธรรมดาของมันกระนั้น สิ่งทั้งปวงเกิดขึ้นเองโดยสภาพธรรม เราไม่ได้จัดการให้เกิดขึ้น แต่ชอบออกรับว่าเป็นของเรา สิ่งนั้นๆย่อมมีอาการแปรไปตามธรรมดาวิสัย เราจะดิ้นรนให้เป็นอย่างใจเราคิดไม่ได้ นอกจากออกรับเอาเป็นของเหลวๆ และในที่สุดมันก็ต้องล่วงลับไปด้วยอำนาจแห่งธรรมดา เราจะฝืนให้คงอยู่ไม่สำเร็จเลย จะได้ก็แต่ความคลั่งเพ้อออกรับเอาเสียเต็มแปล้ นับประสาอะไร ตัวท่านเองก็อย่าทะนง ย่อมตกอยู่ในอำนาจธรรมดาที่จะบันดาลให้เป็นอย่างไรได้ทั้งนั้น เพราะฉะนั้นธรรมดาทั้งหลายจึงเป็นอนัตตา คือ เลือกไม่ได้ ไม่สำเร็จด้วยเราสักอย่างเดียว มันเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป มันรวมกันแล้วย่อมจากไป ปรุงมันขึ้น มันก็แตกสลายไป’

แม้แต่คำบรรยายสภาพแวดล้อม ก็ทำให้รู้สึกห่อเหี่ยว

ขณะนั้น อันว่า ปฐวีกัมปนาทก็บังเกิดปรากฎพิลึกพึงกลัวทั่วโลกธาตุทั้งปวง อีกทั้งห้วงมหรรณพก็กำเริบตีฟองคะนองคลื่นครืนครั่นนฤนาทสนั่นในมหาสมุทรสาคร ทั้งหมู่มัจฉาชาติมังกรผุดดำกระทำให้ศัพทสำนานนฤโฆษครุวนา ดุจเสียงปริเทวกถาแซ่ซ้องโศกาดูรกำสรต ทั้งขุนเขาสิเนรุราชบรรพตก็น้อมยอดโอนอ่อน มีอาการปานประหนึ่งว่า ยอดหวายถูกอัคคีลน อเนกมหัศจรรย์ก็บันดาลทั่วเมทนีดลสกลนภากาศ ปางเมื่อพระบรมโลกนาถเข้าสู่พระปรินิพพาน นั้นแล

ตอนสุดท้าย กามนิตกับวาสิฎฐีไปเกิดเป็นดาวแฝด หลังจากผ่านมาหลายภพหลายชาติ ต่างคนต่างเข้าใจคำสอนของพระพุทธเจ้าและหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในที่สุด อ่านแล้วซึ้งมาก

เรื่องนี้มีคุณค่าหลายด้าน ปกติคนไทยจะเคยอ่านกันสมัยอยู่มัธยม แต่เรารอดมาจนถึงวันนี้ได้อย่างไรไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่าเสียดาย น่าจะอ่านเสียตั้งนานแล้ว

[Hong · Rating 4 out of 5]

‘หนึ่งในหนังสือดี 100 เล่มที่คนไทยควรอ่าน’ ที่ไม่ว่าใครต้องเคยได้ยินชื่อตัวละครหลักมาไม่มากก็น้อย ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เช่นจากเนื้อเพลง
“กามนิตยอดชายจะไปค้าขายที่โกสัมพี โชคและบุญหนุนนำได้เจอสาวงามชื่อวาสิฏฐี”

ผู้แต่งเป็นชาวเดนมาร์กที่ต่อมาได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณคดี ปี 1917 เริ่มแรกแต่งเป็นภาษาเยอรมัน ต่อมาเสฐียรโกเสส, นาคะประทีป และหลวงสรรสารกิจได้ร่วมกันแปลและขัดเกลาจากฉบับแปลเป็นภาษาอังกฤษมาตีพิมพ์ในสมัยรัชกาลที่เจ็ดในชื่อ ‘วาสิฏฐี’ (เพราะกลัวคนเข้าใจว่า ‘กามนิต’ เกี่ยวกับเรื่องกาม=เพศ) ปัจจุบันหาซื้ออ่านได้ทั่วไป ต่างจากเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษและเยอรมันที่เหมือนจะกลายเป็นหนังสือหายากไปแล้ว

นอกจากในฐานะวรรณกรรมอิงพุทธศาสนา เรื่องนี้โด่งดังเพราะความสวยงามของภาษา ที่ผู้แปลแปลออกมาสำนวนคล้ายวรรณกรรมไทยในสมัยนั้น บทแรกของภาคสวรรค์นึกว่ากำลังอ่านกาพย์กลอน น่าใช้ศึกษาการเขียนและการแปล ในแง่หนึ่งจึงเป็นหนังสือที่อ่านยากอยู่ถ้าไม่คุ้นเพราะมีบาลีค่อนข้างเยอะ รวมถึงใช้สำนวนวรรณกรรมที่เดี๋ยวนี้ไม่ใช้กันแล้ว

โดยรวมเฉยๆ กับเนื้อเรื่อง ดาวที่ให้มาจากความชื่นชมจุดที่ผู้เขียนผูกจินตนาการของตนเข้ากับพุทธประวัติและปรัชญาพุทธได้ลื่นไหล ไม่ว่าจะเป็นเรื่ององคุลีมาล คำสอนของพระพุทธเจ้า (ยกบางส่วนมาจากพระไตรปิฎกทั้งดุ้น) จักรวาลในคติพุทธศาสนา บางบทแฝงอารมณ์ขันเนียนๆ (เช่นบทพรหมโลก) ที่สำคัญเล่าเรื่องได้น่าติดตามพลิกบทต่อไปสุดๆ

จุดที่ได้อ่านนิยายที่เล่าเรื่องได้น่าพลิกอ่านต่อ และจุดที่ได้รู้ที่มาของวลีที่คุ้นเคยเช่น “รวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม” (แม้ที่มาจะไม่ค่อยน่าประทับใจ) นี้ ทำให้รู้สึกคุ้มค่าและกล้าชวนให้ลองอ่าน

ท้ายที่สุด บท (ออริจินัลของผู้เขียน?) ที่รู้สึกว่าเพราะที่สุดยังคงเป็นบทที่แสนโด่งดังบทนี้อยู่นั่นเอง

“ความรักของฉันจะเปรียบด้วยดอกไม้สีไรๆ ไม่ได้ เพราะฉันได้ยินกล่าวกันว่า ความรักที่แท้จริงไม่ใช่สีแดง ย่อมมีสีดำดั่งสีนิลเหมือนดั่งศอพระศิวะเมื่อทรงดื่มพิษร้ายเพื่อรักษาโลกไว้ให้พ้นภัย ความรักแท้จริงต้องสามารถต้านทานพิษแห่งชีวิต และต้องเต็มใจยอมลิ้มรสที่ขมขื่นที่สุด เพื่อเสียสละให้ผู้ที่เรารักคงชีพอยู่ และเพราะด้วยความขมขื่นที่สุดนี้ ความรักย่อมเต็มใจเลือกเอาสีนิลคือความขื่นขมไว้ดีกว่าจะเลือกเอาสีอื่น คือมุ่งแต่จะหาความเทิงสุขอย่างเดียว” -- วาสิฏฐี

[Yobaín Vázquez · Rating 5 out of 5]

Rarísima novela que está dentro de la larga tradición de escritores blancos europeos que escriben sobre oriente. Me parece que este se le adelantó a Hesse con su Siddharta y a mi parecer lo hace con más apego a la cultura y los textos indios.

Inicia con una estructura un poco decimonónica, casi le perdí la fe en ese momento. Nos presenta a Kamanita en su encuentro con Buda (aunque no lo reconoce) y así le va contando su historia, de cómo llegó a ser un peregrino en busca del iluminado. Esta historia es sobre todo de amor, de esos enredos en los que se separa trágicamente de su amada Visiti.

Pero luego viene lo raro de esta narración, que donde parece que ya se acabó la trama, empieza un camino distinto. Y cuando digo distinto lo hace hasta de género. La primera parte es de un realismo convencional, pero lo siguiente es fantasía, es un viaje por aquellos paraísos hindús. Se me hace que también se le adelantó a los beatniks con ese delirio místico.

Luego se nos va contando las otras perspectivas para entender a cabalidad lo primero que narró Kamanita. Lo criminal se convierte en santo, lo que era desprecio era amor incondicional. Una vez más, nos vamos dando cuenta de que estas historias se encierran unas con otras, cajas chinas o al modo de como se contaban los cuentos en las mil y una noches.

Para rematar, una vez más el misticismo. Esto hace que sea una novela compleja, llena de giros, de sabiduría, de personajes de fábula que se transforman, de visiones espléndidas de lo que no conocemos. Me dejó deslumbrado aunque hubiera momentos en que se ponía un poco densa la prosa. En general rebasa por mucho en propuesta lo que sus contemporáneos escribían. Lástima que casi no se lea.

[Schwarzer_Elch · Rating 2 out of 5]

Uy… ¡Qué difícil se me hizo leer este libro!

La historia se centra en tres personajes: Kamanita, Vasiti y Angulimala. A lo largo de las páginas, los tres evolucionarán drásticamente y contarán lo que les sucedió para transitar de un punto al otro. La premisa y la temática me parecieron bastante interesantes, pues asumí que la mitología y filosofía hindúes serían un gran plus para el libro y, de hecho, creo que sí aportan. El problema es que está, realmente, MUY MAL CONTADO.

Algo que siempre menciono es que detesto los libros que se detienen para describir al detalle cosas sin mayor relevancia porque esto les impide avanzar en la historia. En este caso en concreto, existe además el problema de la forma de hablar de los personajes… ¡Son insufribles! Una cantidad sorprendente de palabras innecesarias en cada diálogo.

El recurso de la narración también me pareció extremadamente aburrido. Cada personaje narra su historia en pasado y esto me pareció eterno. De hecho, he disfrutado otros libros con la misma fórmula, pero en esta ocasión me pareció muy mal empleada.

Llegué a este libro porque estoy participando en el desafío literario #ReadTheNobels y su autor obtuvo el premio en 1917 «por su poesía variada y rica, que se halla inspirada por ideales grandiosos»; sin embargo, no despertó en mí ese placer literario que sí alcancé con la mayoría de sus antecesores.

De todas formas, quisiera aclarar que, en estos casos en los que la lectura me resulta completamente desastrosa, siento que es más culpa de la traducción que del autor, pero no lo sé. Si alguien tiene alguna opinión al respecto, me la comentan, por favor.

[Dolf van der Haven · Rating 3 out of 5]

Nobel Prize 🏆 in Literature 1917 (shared)
From one of the two Danish Nobel Prize winners in 1917 comes a work of Buddhist literature... It is almost all that remains from his work, partly thanks to the Thai government having used the first half of the book at schools, partly thanks to a Californian Buddhist Society for translating it into English.
There is something perverse about Buddhist stories, which are essentially set in a mythical worldview, but try to sell this as something highly spiritual. This book is not different. The first half is a fairly straightforward tale of love and renunciation of earthly matters. The second half is steeped on the one hand in Busshist doctrine and on the other hand in nonsense images of a supposed afterlife. In between, the story of the first half is picked up and brought to a conclusion. The whole thing together feels quite odd, though.
A quick read that is to be forgotten.

[Laura · Rating 4 out of 5]

Primele 50-60 de pagini m-au dezamăgit puțin - scriitura era prea simplă, necaptivantă, povestea prea stereotipică, dintr-un POV clasic vestic, pe alocuri misogin... nici comparația cu Maitreyi nu mi-a surâs. Mai avem nevoie să citim cărți despre India, despre budism, despre orice din Est din prisma percepției vestice? Eu cred că nu, dar era deja prea târziu. Eram în vacanță și asta era singura carte pe care o aveam la mine.
Mă bucur că i-am dat o șansă pentru că firul narativ m-a prins. Nu prin prisma complexității sale sau a modului de exprimare, cât prin cursivitatea sa și prin focusul pe acțiune. Fără să intru in mai multe detalii, cred că e o lectură ideală pentru vacanță.
Dacă sunteți interesați de spiritualitate și cultură orientală, recomand cartea lui Edward W. Said - Orientalism. Pune în perspectivă cărți că aceasta, scrise de autori din Europa (vest).

[Duncan · Rating 5 out of 5]

I listened to an audio version of the book read by Ajahn Amaro of Amaravati Monastery, which is freely available as a podcast. Brilliantly read, I think Ajahn Amaro had edited the text to make it more accessible to the modern reader. The story details the meeting of a pilgrim on his way to see the Buddha, who is unwittingly sharing an over night stay in a dwelling with the Blessed One. The pilgrim Kamanita recounts the story of how he came to become a seeker of the Buddha. There are many details in the text of historical incidents around the Buddha - the conversion of Angulimala, various significant teachings, the Buddha's last words.

The text is significant to the Theravada tradition, and apparently has been (maybe still is) used as a reading book in Thai high schools.

[Nattapon Chotsisuparat · Rating 5 out of 5]

The Pilgrim Kamanita by Karl Adolph Gjellerup, a Nobel prize winner in Literature, PK was first published in 1906. It's over 100 years old but still a great book. It's a Buddhist novel, a type of novel that’s quite rare. The language in this book is truly beautiful. The author knows how to craft sentences and clearly has a deep understanding of Buddhism. Gjellerup writes with elegance and clarity, skillfully crafting sentences that are both poetic and meaningful. It’s a fun adventure about a merchant named Kamanita and I really enjoyed reading it. 10/10 would read again.

[Anders Bjonbäck · Rating 5 out of 5]

Amazing. Based on Buddhist scriptures, it really brings that time period, and the different realms one is born into in Buddhist cosmology to life. The book sometimes gets things a bit wrong, but describes its scenes so vividly that I recommend it even with the one or two things that are a bit off. This book really caught my imagination.

[Zach · Rating 5 out of 5]

Second time reading it, and more enjoyable this time. The writing style is quite garish, but the underlying story is great. A mixture of love, Buddhism and even astronomy, in a roundabout way. Highly recommended.

[Nitipan Wiprawit · Rating 5 out of 5]

หนังสือลักษณะวิธีการเล่าเรื่องน่าประทับใจ และฉบัยไทยก็แปลได้ดีมากครับ

[Gema · Rating 3 out of 5]

Sorprendente. Entre Siddhartha y Las mil y una noches, una interesante obra de exploración del budismo de la pluma de un danés del siglo XIX.

[T.Bliss · Rating 5 out of 5]

This was my mandatory reading during my undergraduate study. One of the best novels I have ever read in my life.

[Jessada Karnjana · Rating 4 out of 5]

ผู้แต่งเป็นชาวเดนมาร์ก Karl Adolph Gjellerup เขียนด้วยภาษาเยอรมัน Der Pilger Kamanita สำนวนแปลจากภาษาอังกฤษของเสฐียรโกเศศ-นาคะประทีปเป็นภาคไทย ไร้กลิ่นไส้กรอก-กลิ่นเบียร์

[Bianca · Rating 3 out of 5]

A good read, following Kamanita's search for love from one life into the next.

[Alexei · Rating 3 out of 5]

Indian Faust with buddhist philosophy.

[Elibardo Villegas · Rating 5 out of 5]

Delightful book, wonderful narrative about the life of Buda and Buddhism mixed with a love story.

[James (Jimmie) Price · Rating 1 out of 5]

Complete and utter nonsense.

[William Romsek · Rating 4 out of 5]

I have to agree that Gjellerup provides us with a "legendary romance" here. In a nearly opposite style from his co-Nobel winner and Danish countryman Henrik Pontoppidan, this story leads us on an entertaining romp. Along the way, he provides a tutorial on the Buddhist religion. A clever and interesting novel.

[Ping Thanbhisidh · Rating 5 out of 5]

A classical book in Thai literature, and closely linked to the concept of Buddhism. It was well written that Thai readers used to think that it was originated in Thai. But it was the translation works of the great writers, Satienkoses and Nakaprateep, from English translation made by Johen E. Logie, who translated it from a novel by Danish writer named Karl Gjellerup, tha't what all I knew or remember about it.

Entertaining to read, with some laugter, some adventure, some romance, among the talks in detail between Kamanita and the Master (the Buddha) throughout the night without Kamanita's knowledge of whome he was talking to, despite the fact that he was on the pilgrim to seek an opportunity to meet the Buddha!

Interestingly the book was put into Thai for the purpose of religious teaching in Thailand. But the romance scene in the story is more or less well-known to readers.

T.W.

[Fausto · Rating 2 out of 5]

Novela escrita por el autor danés Karl Gjellerup, ganador del Premio Nobel de Literatura en 1917, donde relata la historia de Kamanita, hijo de un rico comerciante hindú, que decide realizar un peregrinaje en busca del sentido de la vida y conoce a Buda quien le enseña su doctrina; un relato donde se describe una exploración muy profunda del budismo.

[Rung muang · Rating 5 out of 5]

the simple motto which the Blessed One gave to Vasitthi was;
"where love is, there is also suffering"

[Ralu · Rating 5 out of 5]

An wonderful love story...which goes beyond this simple life that we live. A good life lesson. An inspirational book. I love it!