Ornamento

by Juan Cárdenas

Cercana al género fantástico, pero con unas particularidades que la llevan mucho más allá, Ornamento narra el encuentro entre un científico y un grupo de voluntarias que servirán de conejillos de indias para probar una nueva droga recreativa que únicamente surte efecto en las mujeres. Entre ellas hay un caso especial, una extraña mujer a la que solo conocemos con el apelativo de número 4 y que llegará a involucrarse sentimentalmente con el científico y su esposa, una prestigiosa artista en plena crisis creativa. La irrupción de número 4 en la vida de esta pareja tendrá un efecto devastador y corrosivo sobre sus certezas, construidas desde una posición de privilegio social y económico.

Ornamento, escrita con una prosa, nunca mejor dicho, adictiva, es un viaje al corazón del mal, una exploración de las sociedades fundadas en el odio y, también, una novela de horror que intenta descifrar en qué medida los sujetos están atravesados en lo más íntimo por la historia política. El odio partidario opera aquí como un origen, un inconsciente colectivo que habla a través de sus sujetos cuando las drogas les sueltan las lenguas. Es, en suma, una provocación al lector para que piense en las posibilidades del arte como un campo idóneo para examinar los males que nos han hechizado.

Genres: Fiction, Audiobook, Novels, Contemporary, Horror, Science Fiction, Literary Fiction

176 pages, Paperback

First published June 1, 2015

About the author

Juan Sebastián Cárdenas Cerón (Popayán, Cauca, 1978) es un escritor colombiano, autor de las novelas Zumbido (451 editores, 2010. Reeditada por Periférica, 2017), Los estratos (Periférica, 2013, Premio Otras Voces, Otros Ámbitos), Ornamento (Periférica, 2015) y El diablo de las provincias (Periférica, 2017, Premio de Narrativa José María Arguedas, 2019).

Publicó también el libro de relatos Carreras delictivas (Editorial Universidad de Antioquia, 2006/ reeditado por 451 editores, 2008). Asimismo es autor de numerosas traducciones.​

Entre sus traducciones más notables se encuentran autores como William Faulkner, Thomas Wolfe, Gordon Lish, David Ohle, J. M. Machado de Assis y Eça de Queirós.

Reviews

[Michał Michalski · Rating 4 out of 5]

jedno słowo: niepokojąca.

[Leif Quinlan · Rating 4 out of 5]

I got the chance to read this book early through a relationship at Coffee House Press (and to help with the translation which was an unqualified thrill) and I've been eagerly waiting for it to finally be available to the public. Unfortunately, I didn't take notes throughout my read (I rarely, if ever do) and my memories of it are over a year old but a few impressions are still strong enough to share here. First, Cardenas' style is very typical of the Latin American style and rhythm - staccato without losing propulsive connectivity, loosely told through a voice that holds together the narrative with the confidence in the having of a good story to tell, and finally, that friendly feel of a campfire story voiced by an animated, participatory narrator (such a contrast to the cold, slick, impersonal MFA novels of the US - written all, as if spit from a bot without thought or care for a reader's personal humanity). Cardenas is a skillful writer and I am struck first when remembering this book by his terrific use of metaphor. It can feel like - when reading writers whom are particularly good at this - a reader is reading two narratives at once: the surface level and the subversive level (for what is great literature if not inherently rebellious). Cardenas handles this with rarely matched skill. The story of the doctor, his wife, and 4 is compelling, but the underlying commentary he's making is the real treat
*A note on the translation: Ms. Davis' artistic musicality cannot be praised highly enough. Cardenas' novel jolts and flows, coils and expands, it simply sings with authority under her talented hand
If you are a lover of Latin American literature and the collaborative beauty that is often created between author and translator, you will love "Ornamental"

The Paris Review recently put up a terrific essay on the book written by the translator, Lizzie Davis - I encourage you to check it out:

https://www.theparisreview.org/blog/2...

[Mewa · Rating 4 out of 5]

Jak zwykle z autorem — wiele kryje się pod powierzchnią, a to od czytelnika zależy, ile z tego wyciągnie.

[Israel Montoya Baquero · Rating 3 out of 5]

Empiza bien, y la premisa de la droga que afecta unicamente a las mujeres me parece interesante. Lamentablemente, a partir de la mitad se pierde en una serie de divagaciones totalmente inconexas que no terminan por llegar a ningun sitio.

[Ania · Rating 2 out of 5]

spoko pomysł, ale za dużo tu wszystkiego

ja nazywam to literaturą chłopską, siada chłop i pisze książkę, którą tylko on rozumie

[Patrycja Krotowska · Rating 3 out of 5]

Ajajajajaj. Knut vibes alert, jeśli wiecie, co mam na myśli. Tylko że w Kolumbii.

'Ornament' to bardzo intrygujący wątek: pewien naukowiec opracowuje substancję psychoaktywną działającą wyłącznie na kobiety, dając im to, czego akurat potrzebują. Kuszące, hę? Wchodzi jednocześnie w niebezpiecznie bliską relację z jedną z uczestniczek badania, a później zaprasza tę kobietę do swojego małżeństwa, dla którego taki trójkąt - jak się okazuje - nie jest pierwszym razem. No i tu tworzy się dramat na trzy osoby. Dość intrygujący.

Napisane jest to ładnie. Sprawnie, (niestety) autentycznie i na takim idealnie wyważonym dla mnie literacko poziomie - czyli zatrzymam się, przycupnę i zachwycę jakimś zdaniem, jakaś metaforą i rytmem, ale nie czuję przytłoczenia formą. Było takie piękne wyrażenie o pościeli, przy którym aż westchnęłam, może ktoś również je wyłapał. 😉

No ale mimo że ciekawe, mimo że zręcznie i ładniutko napisane to jednak przypominam: no dziaders vibe to jest jednak. Ale krótkie przynajmniej! Tak w sam raz. No dziwię się sobie trochę, że poza przewracaniem oczami na dziadersa, mam też sporo pozytywnych wrażeń. Czy wszystko od tego Pana jest takie dziaderskie? 👀

[Suni · Rating 4 out of 5]

«Ci sono cose che erano già state fatte, le opere d'arte non si portano a termine, si compiono, come una profezia, non precedono i fatti, sono azioni pure, non hanno altra finalità che non sia l'azione stessa, e una volta compiuta l'opera, una volta compiuta l'azione, ecco comparire il tempo della cosa. La cosa è ciò che muore, la cosa è ciò che si consuma, ciò che si sgretola, e da qui viene l'inutile sensazione della bellezza, l'effetto ornamentale, ciò che dura, è il fossile vivente dell'azione. Perché non c'è cosa senza azione. Al contrario, l'azione non necessita della cosa, ne può prescindere.»

È complicato dare un'idea chiara di cosa sia questo romanzo, che inizialmente si presenta come il diario di uno scienziato che sta testando una nuova droga su un ristretto campione di quattro donne (situazione che mi ha ricordato molto una serie tv che ho visto l'anno scorso, Maniac) e presto concentra le sue attenzioni sulla "numero 4", che a differenza delle altre non si addormenta dopo l'assunzione ma si lancia in lunghi monologhi all'apparenza sconclusionati.
Poi capiamo che l'ambientazione probabilmente è una Colombia leggermente distopica, con i quartieri dei ricchi e quelli dei poveri, la chirurgia plastica, le ville dei narcos riconvertite in centri di ricerca, le esposizioni d'arte contemporanea e lo spaccio di stupefacenti in via di legalizzazione ma ancora controllato dalla malavita.
Intanto la nuova droga, che agisce solo sulle donne e in modo specifico calma o eccita a seconda delle necessità di ciascuna, è pronta e va subito a ruba, ma la "numero 4" non esce ancora di scena: si insinua nella vita familiare dello scienziato e porta a termine il suo vero obiettivo, la sua azione legata a un passato che nessuno si sarebbe immaginato.
Libro molto affascinante, di sensazioni più che di trama vera e propria. Secondo me mette un po' troppa carne sul fuoco e tante domande restano senza risposta, ma forse è proprio quello che l'autore voleva.

[Aleksandra Gratka · Rating 3 out of 5]

To moje drugie spotkanie z Juanem Cárdenasem, więc teoretycznie powinnam być przygotowana, ale przecież wszyscy, którzy czytali "Diabła z prowincji" wiedzą, że tu nie można być przygotowanym.

Ci, którzy myślą, że równość wobec prawa i wolność obywatelska to najdoskonalsze, co dane człowiekowi, nie znają wspaniałych właściwości narkotyku - eksperymentu naukowca, który jest bohaterem "Ornamentu". Narkotyk ów, działający wprawdzie tylko na kobiety, niweluje granice społeczne, wyznaniowe, majątkowe, nie zwraca uwagi na status czy wykształcenie. Każda kobieta, bogata czy biedna, wykształcona czy niekoniecznie, pragnie narkotyku, który daje to, co w danym momencie potrzebne. Gdy ma rozweselić - rozwesela, gdy ma uspokoić - uspokaja. Nie ma skutków ubocznych. Jest jednak substancją, która uzależnia, a uzależnione gotowe są na wszystko.
Naukowiec jest sterylny i profesjonalny. Do czasu. Cztery kobiety biorące udział w eksperymencie budzą jego zainteresowanie, szczególnie numer 4. Ta kobieta wkroczy w życie jego i jego żony - artystki. Później nic nie będzie takie samo.

Ta mała rozmiarowo powieść to z jednej strony czarna wizja przemysłu farmaceutycznego pracującego w pocie czoła, by dać człowiekowi coś, o czym lata temu pisała Wisława Szymborska w wierszu "Prospekt" ("Sprzedaj mi swoją duszę, / Inny się kupiec nie trafi"). Z drugiej strony to krytyka sztuki, która jest jedynie ornamentem, ozdóbką, wydmuszką. Tu zresztą ornamentyki więcej - ornamentyka domów, twarzy, ciała, doznań. Coś, co wydaje nam się ważne, jest błahostką.
A w sumie ta powieść może być o czymś zupełnie innym. Nie wiem.
Nie wiem też, czy jestem fanką prozy, która pozostawia mnie w bezradności interpretacyjnej.

[marta · Rating 1 out of 5]

blagam pana autora o zmiane profesji na cos nieszkodliwego spolecznie

[Susana · Rating 3 out of 5]

"Cercana al género fantástico, pero con unas peculiaridades que la llevan mucho más allá". Así nos trata de vender esta novela un editor obligado a reconocer el valor literario una obra fantástica. Vaya, qué desgracia tener que editar género, mejor dejar claro que es verdad que se parece a la fantasía pero no mucho, no se vaya el lector a confundir.
En todo caso, "Ornamento" es una distopía narcótica muy poética, una versión suave del "Iris" de Edmundo Paz Soldán donde también se explora la misoginia, la corrupción, el narcotráfico y el surrealismo. En mi opinión el libro se lee en un suspiro porque da gusto agotar su bellísima prosa, y aunque su contenido deja menos poso intelectual del que promete, la experiencia de lectura es de una delicadeza perturbadora.

[Andy Weston · Rating 3 out of 5]

There's a good story in here somewhere, but its concealed with a real mixture of writing. After a promising premise, and beginning, it didn't turn the corners I was hoping it would, and rather ended up an alley, going nowhere.
It takes the form of a jounral from a doctor performing mysterious pharmaceutical trials on a group of underprivileged woman near an unnamed city. The drug is revealed to have addictive intoxicating blissful properties that due to its limited availability spur civil unrest.
But Cárdenas opts for subtlety and restraint, just as a moment of conflict arises, it is briefly considered and subdued. He has succeeded in creating an uneasy dystopia with an increasing tension to his writing, but ultimately it was unsatisfying.

[Professor Weasel · Rating 5 out of 5]

Loved this. Deeply thought provocative and strange - my ideal book. More detailed review to come.

[Jakub Demianczuk · Rating 3 out of 5]

3,5/5

[Roni · Rating 2 out of 5]

2.5⭐️

[Justyna Sk · Rating 3 out of 5]

To było coś dziwnego, ale ciekawego 😅

[D Warner · Rating 5 out of 5]

I needed a nice strange book and this was what the doctor ordered. For me this was about a society in decay but that could because I read in the midst of a society in decay.

I definitely picked up some hints of Bolano here and really enjoyed those moments. Definitely a book that offers itself to rereading.

[Nicholas Contreraz · Rating 2 out of 5]

I'm not sure what exactly I just read. Weird. Just weird. I'm unsure who the audience for this book might be, but I am absolutely sure, it wasn't for me.

[Andrew Schultheis · Rating 4 out of 5]

3 1/2 rounded to 4.

[H.Sapiens · Rating 1 out of 5]

do dwóch razy sztuka, trzeciego nie będzie, Cárdenas jest dla mnie cholernie nudny :(

[elmarcapaginasbooks · Rating 2 out of 5]

2.5
Un libro que promete ser una novela reflexiva y no es ni una cosa ni la otra. Con un lenguaje burdo y una trama muy floja no llegamos a buen puerto. La idea es original pero se podría haber profundizado y explorado mucho mas a fondo.

[lesneczytanko · Rating 2 out of 5]

2.5

[hania | literature.lover_ · Rating 3 out of 5]

krótka historia, ale naprawdę intrygująca.
przy okazji też dosyć niepokojąca i przede wszystkim osobliwa. napisana bardzo ładnie, pomysł na fabułę także ciekawy.

wydaje mi się jednak, że nie zrozumiałam paru kwestii i samego zakończenia, co wpłynęło trochę na mój odbiór.

mimo wszystko było to coś nietuzinkowego. nie zostanie ze mną na dłużej, ale spoko do posłuchania i poczytania

[Maria Villanueva · Rating 3 out of 5]

Un libro que le pide al lector demasiado, que complete las zonas perdidas de una trama que se atomiza sin llegar a ningún lado.
Aún así van 3 estrellas porque la escritura se deja seguir en un Buenos Aires con 38 grados de temperatura, sin playa y sin pileta.

[nysanarysa · Rating 3 out of 5]

Dosyć dziwna książka, bardziej podobały mi się fragmenty bez tego strumienia świadomości numeru 4, nie do końca jest to mój styl narracji. Jakoś się wtedy gubię dosyć szybko i już chyba na zawsze mi się będzie to kojarzyło z takim fragmentem z fossego o jajecznicy, gdzie chłop przez kilka stron myślał o jajecznicy, zjem czy nie zjem, a jak zjem to coś. Jakoś mój mózg wtedy odpuszcza i mam zero ochoty się zagłębiać w taką narrację.
Natomiast reszta całkiem spoko, podobały mi się wątki wytwarzania tego narkotyku, jak w sumie to się wpisało w tą całą kapitalistyczną machinę, która musi sprzedawać i wątek testów na kobietach. I jeszcze bardzo ciekawe rozważania nt architektury i numerowania wszystkiego, zwłaszcza w kontekście, ze wspomina o tym numer 4, która też tak funkcjonuje w tej książce.

[Lee · Rating 4 out of 5]

I first read a cuento of his in Bogota 39 and immediately set out to look for more.

I like this story for its cadence (it's got that Latin American fiction feel), its almost absurd but still very realistic premise, and the lingering feeling that the axe is about to fall at any moment (even though it's not a suspense thriller) throughout the whole story. It's written in that perfect spot where I absolutely dislike each and every character (except the henchman, because it's just absurdly hilarious that there's an actual henchman), but I find them absolutely compelling, so that it's not a slog to get through a character study about characters I dislike. I'm also a sucker for ambiguous endings (and ambiguous writing while I'm at it)

(Finished while on the bus from Lima to Ica/Huacachina to see the oasis and the sand dunes)

[Manuela · Rating 3 out of 5]

Ornamento è senza dubbio un romanzo particolare, in cui le vicende narrate sono meno rilevanti della forma con cui vengono esposte e del fascino che una narrazione confusa è in grado di suscitare nel lettore. Non esiste una conclusione compiuta e solida, né si possono individuare momenti particolarmente intensi. I fatti si accavallano con semplicità e fluidità, senza alcun ordine gerarchico d’importanza, in una struttura forse non sempre facile da apprezzare, ma indiscutibilmente originale e ben concepita. Si tratta di un’opera intelligente e affascinante, anche se talvolta troppo artificiosa.

[maria awaria · Rating 3 out of 5]

Książka, która pachnie jak zagadka i smakuje jak rozczarowanie.

Ornament to jazda po bandzie absurdu i subtelnego niepokoju. Prawdziwie dziwna w swojej dziwności, ale nie w hipnotyzujący sposób. Czytałam to z lekkim dyskomfortem, trochę jakbym balansowała na krawędzi zrozumienia, które nigdy nie nadeszło. To jest intrygujące, momentami niepokojące, chwilami niezrozumiałe... ale ostatecznie pozostawia niedosyt. Spodziewałam się, że ten dziwny klimat doprowadzi mnie do jakiegoś cudownego olśnienia, a skończyło się na zaledwie zwykłej, niezadowalającej kropce.

[Jennifer Myers]

Book Club for April 2022. Not exactly sure how to rate it/review it? Fun that it was published in Minneapolis, but I have no context or history with this author. It felt a tiny bit like “Brave New World” with the drugs and ideas of class and art as consumption. Other than that, I’m baffled.

[Zubin Jain · Rating 4 out of 5]

Kinetic prose keeps one captivated by this work which never seem to quite fit. told, a narrative is strung together but it's never quite clear if we're meant to take it literally. A drug that gives perfect happiness is spread, a decadant couple experiments being a triad , and the city seems at once to be decaying modernity and fading colonialism. Enjoyable read.

[Jaime Andrés Rivera · Rating 4 out of 5]

Reflexiones delirantes sobre el arte contemporáneo, las drogas, la ciencia y la sociedad en general, componen esta novela experimental del autor colombiano Juan Cárdenas.