Jorge Mario Pedro Vargas Llosa, 1st Marquess of Vargas Llosa, more commonly known as Mario Vargas Llosa, was a Peruvian novelist, journalist, essayist, and politician. Vargas Llosa was one of the Spanish language and Latin America's most significant novelists and essayists and one of the leading writers of his generation. Some critics consider him to have had a more substantial international impact and worldwide audience than any other writer of the Latin American Boom. In 2010, he won the Nobel Prize in Literature "for his cartography of structures of power and his trenchant images of the individual's resistance, revolt, and defeat". Vargas Llosa rose to international fame in the 1960s with novels such as The Time of the Hero (La ciudad y los perros, 1963/1966), The Green House (La casa verde, 1965/1968), and the monumental Conversation in The Cathedral (Conversación en La Catedral, 1969/1975). He wrote prolifically across various literary genres, including literary criticism and journalism. His novels include comedies, murder mysteries, historical novels, and political thrillers. He won the 1967 Rómulo Gallegos Prize and the 1986 Prince of Asturias Award. Several of his works have been adopted as feature films, such as Captain Pantoja and the Special Service (1973/1978) and Aunt Julia and the Scriptwriter (1977/1982). Vargas Llosa's perception of Peruvian society and his experiences as a native Peruvian influenced many of his works. Increasingly, he expanded his range and tackled themes from other parts of the world. In his essays, Vargas Llosa criticized nationalism in different parts of the world. Like many Latin American writers, Vargas Llosa was politically active. While he initially supported the Cuban revolutionary government of Fidel Castro, Vargas Llosa later became disenchanted with its policies, particularly after the imprisonment of Cuban poet Heberto Padilla in 1971, and later identified as a liberal and held anti-left-wing ideas. He ran for the presidency of Peru in 1990 with the center-right Frente Democrático coalition, advocating for liberal reforms, but lost the election to Alberto Fujimori in a landslide. Vargas Llosa continued his literary career while advocating for right-wing activists and candidates internationally following his exit from direct participation in Peruvian politics. He was awarded the 1994 Miguel de Cervantes Prize, the 1995 Jerusalem Prize, the 2010 Nobel Prize in Literature, the 2012 Carlos Fuentes International Prize, and the 2018 Pablo Neruda Order of Artistic and Cultural Merit. In 2011, Vargas Llosa was made the Marquess of Vargas Llosa by Spanish king Juan Carlos I. In 2021, he was elected to the Académie française.
Quería leer algo de este autor desde hace tiempo y este pequeño libro me llamó la atención. Es una historia tierna y tiene unas ilustraciones preciosas. La leí en cosa de media hora, no hubo necesidad de pausas. En general me gustó, pero no demasiado, fue una lectura bastante normal y tranquila :).
Uma estória com o eco de fábulas como "Ulises e as sereias", "O judeu errante" e " "O barco fantasma." Uma bonita homenagem ao menino que todos fomos um dia e que alcançou que, graças ao poder da imaginação, tudo é possivel. Maravilhoso como sempre!
O Barco das Crianças é uma bela e comovente história escrita por ninguém menos que Mario Vargas Llosa, vencedor do Nobel de Literatura de 2010, voltada para o público infantojuvenil.
História, ficção e fantasia se misturam nas conversas de um velhinho solitário e Fonchito, uma criança curiosa. De sua casa, Fonchito observava o velhinho sentado em um banco, contemplando o mar. Certo dia, ele resolve ir lá para descobrir o que tanto o homem olhava. A resposta vem em forma de uma história interessantíssima sobre a Cruzada das Crianças, contada pelo velhinho, um pouco por dia.
Aparenta ser um livro bem infantil, pelo título, capa, ilustrações e tamanho do texto, mas pode ser um pouco pesado para as crianças menores, já que fala da Cruzada das Crianças.
Uma mistura de lenda e História, essa Cruzada teria acontecido por volta do século XII, na Europa, e assim como as demais Cruzadas, tinha a intenção de recuperar Jerusalém e devolvê-la aos cristãos. As crianças teriam partido do porto de Marselha e as que não morreram de frio, de fome ou afogadas, terminaram vendidas como escravas. Ou talvez tenham terminado como nos conta o velhinho… quem sabe?!
O livro é lindo de todas as formas. As ilustrações [aquarelas] são muito bonitas, bem delicadas e tem um quê de nostalgia, tem algo que me fez lembrar-me de um livro infantil - da Coleção Mundo da Criança - que eu lia na casa da minha avó quando era pequena.
Llosa tenta resgatar nas crianças a vontade e o interesse delas em conversar com os mais velhos, em ouvir o que eles tem para lhes contar. Essa troca saudável entre gerações tão diferentes está cada dia mais rara, infelizmente. Pontos para o autor!
Além de ter muito conteúdo histórico para ser aprendido, O Barco das Crianças é meio mágico, deixa enigmas no ar e inúmeras possibilidades de interpretação.
Um livro um pouco triste, meio melancólico, mas encantador. Simples e, ao mesmo tempo, rico. Uma história singela, escrita com esmero para todas as idades. Uma contribuição e tanto de Vargas Llosa para o mundo da boa literatura infantojuvenil.
¡Qué libro tan lindo! directamente al Kokoro porque ya es bien conocida mi debilidad por los ancianos. Es una historia hermosa (quitando el tinte religioso) y las ilustraciones son preciosas. Ahora, el mensaje y el final depende de cómo lo interprete cada quién. Es mi segundo libro de Llosa y aunque me quedo con sus ensayos, con esta historia no me decepciona.
3,5 Poate previzibilă, poate prea gravă, poate prea tristă. Dar... dar cred ca este frumos ca, undeva în copilărie, o poveste să-ți așeze undeva în imaginație o Corabie a copiilor, una care transcende lumea știută, o corabie fără moarte și fără sfârșit pe care o poți zări doar dacă te dovedești merituos, una care navighează fără încetare pe mările lumii. Poate că e frumos să crezi de mic că, în timp ce stai pe plajă, ochii copiilor de pe Corabia copiilor te privesc și te cerceteaza curioși incercand sa înțeleagă lumea de care aparții. Poate că merită să afli despre credinta medievala că inocența poate salva lumea și că o cruciadă a copiilor a crezut ca poate salva țara sfântă si Ierusalimul fără arme și fără violență, ci doar cu rugăciuni Și dacă ești adult merita sa afli sau să-ți reamintești de textul lui Marcel Schwob, Cruciada copiilor. Altfel, destul de impersonală, scrisă fără amprentă, n-aș fi ghicit niciodată că e scrisă de Llosa.
Poético e doce. Cheio de simbolismo e de misticismo. Cheio do melhor que um escritor pode dar aos seus leitores: histórias tão vívidas que se sentem, que abrem caminhos. Difícil de ler a uma criança, mas passível de explicação e, como tal, mágico também para os mais pequeninos. Adorei!
Este libro tiene ciertos matices que no son para niños. Las ilustraciones son tan hermosas, van acorde y son apropiadas en cada momento de este cuento. Quintandole lo religioso, tiene un bonito mensaje. Aún así la historia de alguna manera u otra se me hizo plana, le falto una chispa de ternura, además ciertas descripciones no son apropiadas para los niños.
"Pero, no te aflijas. La vida, y, sobre todo, los libros están llenos de historias maravillosas. Las puedes leer y, si están bien contadas, es exactamente lo mismo que si las vivieras."
Vargas Llosa ha intentado escribir para niños, sin lograrlo en su totalidad. El hecho de que emplee diminutivos, o a un niño como parte de la historia (lo de "Fonchito" tampoco suena muy convincente) pues no se siente como literatura para niños. La historia, sin embargo, ya es poderosa de por sí y consigue atrapar al lector, aún desde el inicio que prácticamente, ya desenlaza el misterio. Las ilustraciones sin embargo, son preciosas e invitan a soñar y conocer otros mares…por ese lado, siento que la edición tiene gran peso.
A história é interessante, mas acho que Llosa está há muito tempo longe das crianças para dar a ela um ritmo mais agitado. Parece um livro infanto-juvenil escrito para adultos que pensam como crianças. A trama é interessante, o final é aberto, não há muitas reviravoltas no enredo, mas ficou faltando um algo a mais de fantasia para entregar um jovem leitor.
It is a retelling of "The Children's Crusade". The story in general was ok but It was like a flatline. Nothing was that surprising. It actually took me three times to finally read the book because I didn't really connected with the story. By the way, the pictures were really nice.
Desde luego, me he preguntado varias veces por qué alguien con la habilidad para comunicar a adultos, decide en algún momento que quiere hacerlo también para niños. Personalmente creo que es mucho más complejo, es un mundo que habitamos alguna vez, con un lenguaje y unas formas que experimentamos pero que han ido quedando olvidadas en el tiempo. Es como ser un turista en una tierra que antes fue tuya, cuando decidiste migrar definitivamente a la adultez. Creo que Vargas Llosa es un turista frecuente a esa tierra. Quizá por los 8 nietos que se encargaron de llevarlo de visita de modo frecuente. Podría imaginármelo contándoles cuentos (uno que otro edulcorado) y por esas frecuentes aproximaciones a la tierra de la infancia, pasó por su peregrina idea escribir este libro (entre otros) que fácilmente cabría en una antología de cuentos. La semilla de la historia no es muy original: está basada en los sucesos de la Cruzada de los Niños. Sin embargo, el lenguaje y el hilo conductor sí lo son: un personaje misterioso que rememora lo ocurrido como si hubiese estado presente, deseoso de romper lo mismo una maldición, un hechizo o un pecado que le permita volver a una cruzada interminable. No hay visos de terror, sino más de nostalgia. La edición que leí (y que veo circular frecuentemente como Plan Lector infantil) tiene un muy elaborado trabajo de ilustración, que aporta muchos más ingredientes a la historia. Particularmente, la lectura no me transformó ni me dejó maravillada, sino mas bien me dejó un tinte de añoranza por las aventuras perdidas. Y claro, una nueva sugerencia de libro para añadir a mi biblioteca (el de Marcel Schwob). Un libro interesante, atractivo visualmente, con una historia que abre la ventana a sucesos mundiales que no son tan conocidos y que vale la pena explorar.
Este libro no estaba en mi lista de pendientes para este año, pero lo vi en mi estantería y como ya lleva un tiempo en mi TBR dije, ¿por qué no?
Siendo sincera, hasta el momento no me había propuesto leer a este autor, tan solo me apetecía leer algo con tintes históricos pero no que no fuera muy extenso (para no colapsar el resto de mis lecturas) y así fue como este libro acabó en mi manos.
Dejando de lado algunas de las penurias de esta historia, me ha parecido un libro muy tierno (por si alguien no lo sabía yo ADORO A LOS ANCIANITOS, así que es muy posible que si me plantáis una historia con uno o varios me vaya a gustar). Además los dibujos de Zuzanna contrastan muy bien con los hechos y son muy bonitos.
No puedo extenderme con los personajes porque principales solo hay dos y tampoco hay muchos secundarios. Así que en general me han gustado todos.
De la ambientación tampoco podemos pedir mucho ya que es un libro corto, pero está bastante bien. Sucede que la voz del anciano consigue el mismo efecto con el lector que con Fonchito (el niño); atraparlo por un rato en la historia de los niños cruzados para luego devolverlo a la realidad de un plumazo.
No hay que olvidar que a pesar de tener parte de verdad, la mayoría del relato no es más que ficción. Pero siempre es bonito si se conoce el verdadero final, contrastarlo con lo que pudiera haber pasado. (Esto nos lleva a preguntarnos, ¿seguirá el barco de los niños navegando por ahí?)
En resumen, un libro para cuando buscas una lectura corta que se pueda leer de una sentada, con poquitos personajes pero con buena ambientación, que nos aporta una versión distinta de la Historia.
Creo que se trata de una historia bonita y entretenida, ya que con cada capítulo me daba ganas de saber que pasaría, pero a pesar de las ganas por querer saber la historia completa esta no me lleno por completo como hubiese querido. Es una historia con un mensaje muy bonito pero para eso es necesario entrar en la lectura sin ningún prejuicio e ideas preconcebidas ya que en las primeras páginas puedes pensar que es una lectura diferente a lo que imaginabas. Ciertamente la historia es perfecta lectura para niños pero claro sería bueno que los papás hicieran la lectura y después decidieran si sería bueno darla a sus hijos. Particularmente a pesar de ser una lectura entretenida y con un mensaje bonito no me estremeció como otras lecturas infantiles que he tenido en el año.
" En este mundo hay muchas cosas que escapan al control de la razón. Cosas extrañas, sorprendentes, increíbles, fantásticas. La vida también está llena de ellas, y justamente, ellas evitan que nuestra existencia sea monótona, una rutina previsible. Son ellas las que convierten la vida en una impredecible aventura"
Un cuento bonito, que habla sobre la inocencia de los niños y la fantasía (y aunque se vea mal a la curiosidad, para mi eso es lo que movió todo)
"La vida, y sobre todo, los libros están llenos de historias maravillosas. Las puedes leer, y si están bien contadas, es exactamente lo mismo que si las vivieras"
"El fin de todas las cosas santas está en la alegría" ~ La cruzada de los niños
This entire review has been hidden because of spoilers.
Когато Нобеловият лауреат Марио Варгас Льоса напише книга за млади читатели, резултатът няма как да бъде обикновен. „Корабът на децата“ (изд. Лист, превод от испански на Анелия Петрунова, илюстрации от Мила Янева-Табакова) е прелестно издание за ценители – книга, която съчетава исторически мотиви, легенди и магически реализъм в една едновременно меланхолична и възвишена история. Прочетете ревюто на „Книжни Криле“: https://knijnikrile.wordpress.com/202...
Es una historia que me ha llegado al corazón, porque la interacción entre los protagonistas me ha recordado a los momentos donde mi abuelo me contaba historias de su niñez Desconozco totalmente "la cruzada de los niños" realmente ocurrió; pero sus ilustraciones y su esencia me ha encantado El final me ha dejado con la duda sobre que le pasó a uno de los protagonistas, pero lo recomiendo totalmente
This entire review has been hidden because of spoilers.
Top 5***** Este livro é mt engraçado apesar de encontrar algumas gralhas no texto tipo: leões na Europa, Jerusalém ser a terra onde Jesus nasceu..,. Mas n dei grande importância política s como é um livro de ficção tudo pode acontecer 😁😁😁 Este livro ensina nos mt sobre aquele tempo. Aprendi diversas novas palavras q até agora n fazia a menor ideia de q existiam!!!!! Recomendo a leitura a todas as idades
El nobel de Literatura Mario Vargas Llosa incursiona en la literatura infantil con un cuento con marcados y notorios aires religiosos, pero cargado de un aire nostálgico y reflexivo del cual es imposible salir ileso.
Una historia del pasado totalmente contemporánea, e inmejorablemente ilustrada por Zuzzana Celej.
Nunca había leído a Mario Vargas Llosa. Pues, como es un autor peruano que ha ganado el Premio Nobel de Literatura, le tenía cierto respeto. Así que, decidí empezar por algo ligero, y este libro me encantó; es súper tierno y las ilustraciones son bellas. Es una lectura ágil, lo terminé en un par de horas. Hubiera querido que tuviera más páginas, pero es un cuento así que comprendo. Recomendado 💯
História bem escrita (como seria de esperar, ainda que não me seja claro que perfeitamente adequada ao público infantil), sobre uma outra interessante história l.
[Não é o mais importante, mas esta criança apanha o autocarro para a escola mais de 7 dias seguidos, o que leva a crer que não há fim-de-semana.]
Un cuento muy bien hecho sobre una de los mitos en torno a las cruzadas. Las imágenes dan un respiro a la trama contada de manera digerible. Cabe señalar que no es necesariamente un libro para niños, puede ser leído por público en general. De hecho no es un libro para muy niños ya que en su trama hay escenas vinculadas a la desgracia y la muerte.
Hasta hace unos días, no sabía que MVLL hubiera escrito ningún libro para niños y menos aún basado en un hecho histórico (y una obra literaria del mismo tópico).
Puesta a la lectura, puedo decir que este libro ha conseguido engancharme a la historia y mantenerme en vilo hasta el final. asimismo, me ha impulsado a buscar información sobre el hecho histórico en cuestión.
La verdad es un libro que es disfrutable, considero que para todas las edades , fue el primero de este auto el cual leí y considero que es una bella historia para pasar el tiempo y sus ilustraciones son simplemente hermosa.