Yeşil Peri Gecesi

Kapak Kızı #2

by Ayfer Tunç

Ayfer Tunç'tan bugünün romanı.
Güzelliğini zehirli bir sermaye olarak kullanan genç bir kadının hayattan öç almak için soyunmasıyla başlayan bir düşüş hikâyesidir Yeşil Peri Gecesi. Modern toplumun ikiyüzlülüğüne, geleneklerin, alışkanlıkların zorbalığına direnen, "farkına varmış" ve bu nedenle acı çeken bir kadının, annesiyle hesaplaşamayan bir kız çocuğunun, okuyanı rahatsız eden ve belki de bu nedenle elinizden bırakamayacağınız öyküsü. Cumhuriyet elitlerinin düşkün kuşakları ile orta sınıfın can çekişen tutunamayanlarının karşılaştığı trajik bir karnavala dönüşen kapak kızının romanı, toplumun ve bireyin ruh haritasını en ince ayrıntısına kadar resmeden Ayfer Tunç'un güçlü anlatımıyla Türkiye'nin çürüyen yüzüne de ayna tutmaktadır.

Genres: Turkish Literature, Turkish, Fiction, Roman, Novels, Contemporary, Womens

472 pages, Paperback

First published January 1, 2010

About the author

Erenköy Kız Lisesi'nin ardından İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'nden mezun oldu. Üniversite yıllarında çeşitli edebiyat ve kültür dergilerine yazılar yazmaya başladı. Edebiyat üzerine ilk yazılarını 1983 yılından itibaren çeşitli dergilerde yayımladı. 1989 yılında gazeteciliğe başladı. Sokak dergisinde, Güneş ve Yeni Yüzyıl gazetelerinde çalıştı. 1989 yılında "Saklı" başlıklı öyküsüyle Cumhuriyet gazetesinin verdiği Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü kazandı. 1999-2004 yılları arasında Yapı Kredi Yayınları'nda yayın yönetmeni olarak çalıştı. 2001 yılında yayımlanan Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek başlıklı yapıtı, 2003 yılında altı Balkan ülkesinin katılımıyla düzenlenen Balkanika Ödülü'nü kazandı ve altı Balkan diline çevrilmesine karar verildi. 2003 yılında Sait Faik'in öykülerinden hareketle yazdığı Havada Bulut başlıklı senaryosu filme çekildi ve TRT'de gösterildi. Aliye ve Binbir Gece dizilerinin senaryo ekibinde yer aldı.

Eserleri

* 1989 - Saklı, Cem Yayınları, 1989, Öykü
* 1992 - Kapak Kızı, Simavi Yayınları, 1992, Roman
* 1995 - İkiyüzlü Cinsellik, Altın Kitaplar, 1995, Araştırma (Oya Ayman ile)
* 1996 - Mağara Arkadaşları, Yapı Kredi Yayınları, 1996, Öykü (ISBN 978-975-3635-16-5)
* 2000 - Aziz Bey Hadisesi, Yapı Kredi Yayınları, 2002, Öykü (ISBN 978-975-3635-68-4)
* 2001 - Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek, Yapı Kredi Yayınları, 2004, Yaşantı (ISBN 978-975-0806-63-8)
* 2003 - Taş - Kağıt - Makas, Yapı Kredi Yayınları, 2004, Öykü (ISBN 978-975-0806-85-8)
* 2006 - Evvelotel, Can Yayınları, 2006, Öykü (ISBN 978-975-0706-30-1)
* 2007 - Ömür Diyorlar Buna, Can Yayınları, 2007, Yaşam Dizisi (ISBN 978-975-0707-77-3)
* 2009 - Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi, Can Yayınları, 2009, Roman Dizisi (ISBN 978-975-0710-24-7)
* 2010 - Yeşil Peri Gecesi, Can Yayınları, 2010, Roman Dizisi (ISBN 978-975-0712-18-0)
* 2011 - Suzan Defter, Can Yayınları, 2011, Roman Dizisi (ISBN 978-975-0712-97-5)
* 2014 - Dünya Ağrısı, Can Yayınları, 2014, Roman Dizisi (ISBN 978-975-0719-28-8)
* 2018 - Âşıklar Delidir ya da Yazı Tura, Can Yayınları, 2018, Roman Dizisi (ISBN 978-975-0736-80-3)
* 2020 - Osman, Can Yayınları, 2020, Roman (ISBN 978-975-0745-52-2)

Senaryo
Düş, Gerçek, Bir de Sinema (1995)
Usta (2008)
72. Koğuş (2011)

Reviews

[Sine · Rating 5 out of 5]

2. okuma güncellemesi: ayfer tunç'un yeni çıkacak kitabının bu kitapta yer alan bir karakter olan osman üzerine olacağını öğrenince, kitabı 5.5 sene önce okuduğumdan hiç hatırlamadığım için tekrar bir göz atmak istedim. ancak yeşil peri gecesi o kadar sarmal gibi ve sürükleyici ki başından dalıp tamamını okudum yine. 178. sayfadayken durum güncellemesi yaptığımda dayanamayıp söylediğim gibi: hatırladığımdan da güzelmiş.

_______________________________

ayfer tunç'un kurgu yaptığı gibi herhangi bir şey yapabilseydim bambaşka bir insan olurdum sanırım. şebnem'in ağzından dinlediğimiz kendi hikayesini baştan, sondan, ortadan anlatmasına rağmen hiç yormadan ve inanılmaz bağlantılı bir kurguyla o kadar güzel götürüyor ki, hikayeden bağımsız sırf bunun için bile beş yıldızı hak ediyor.

hikayesine gelince, bence zaten sırf kapak kızı eksik kalmıştı, hikayenin gerisini dinlememiz şarttı. bir kavanoza kendine uygun kapağı bulmuş gibi, vidayı iyice sıkabilmiş gibi garip bir tatmin duydum bu ikinci romanı bitirince. sadece şebnem'in açısından bakmak değil mesele, selda'nın, ersin'in eksiklerini tamamlayabilmek.

selda ve ersin demişken... selda'yı daha çok sevmiştim ve haklı çıkmanın pek haklı gururunu yaşıyorum. ersin'in çekilmez olduğu belliydi. onların devam hikayelerini tutarlı buldum ve sevdim.

bi de ayfer tunç bende acayip bi yazma arzusu yaratıyor. gördüğüm her şeyi uzun uzun yazmak istiyorum. hatta, yazmak-yazmak-yazmak istiyorum. :)

[Hakan · Rating 5 out of 5]

Ayfer Tunç’u okudukça onun ne kadar önemli, değerli bir yazar olduğunu daha iyi anlıyorum. Toplumumuza edebi nitelikten ödün vermeden müthiş bir ayna tuttuğu gibi, bireysel portreler oluşturmakta da usta bir yazar. Yeri geldiğinde ince ince dalgasını da geçebilen, güçlü bir ironi içeren, ama genelde insanın içine acı bir şekilde işleyen, dili çok iyi kullanan harika bir üslubu da var. Buna bir de sofistike kurgu yeteneğini ekleyin. Eh, bir yazardan daha ne beklersiniz?

Yeşil Peri Gecesi, konusu itibarıyla kolayca “ucuza dönüşebilecek” bir roman. Ama yazan Ayfer Tunç olunca bu mümkün değil tabii ki. Bir aile dramı merkezinde, isimsiz başkahraman “Kapak Kızı”nın (bu kitaptan 18 yıl önce yayınlanan romanına da adını veren ama o romanda cismani yönüyle ortaya çıkmayan karakteri), başta ailesinden ve etrafındaki erkeklerden olmak üzere uğradığı her türlü aşağılık muameleye karşı kendi yöntemleriyle, kendini de kurban ederek hayattan intikam alma hikayesini, içiniz acıyarak ama adeta soluksuz bir şekilde okuyabilirsiniz. En azından ben öyle okudum.

Edebiyatın bir işlevi de herhangi bir ülkedeki toplumsal dinamikleri -ya da bu roman için daha doğru bir deyişle yozlaşmayı - daha iyi anlamak, anlamlandırmak ise, Yeşil Peri Gecesi, trajik bireysel temasının ötesinde bu açıdan da çok değerli bir eser. Toplumsal hafıza konusundaki zafiyetlerimize değinen bölümleri özellikle dikkate değer.

Çağdaş Türk şiirinden yapılan nefis ve yerinde alıntılarla okuyanı şiire yöneltebilecek bir özelliği de var.

Dramanın belki biraz aşırı ağırlığı, yoğunluğu, üst üsteliği herkese hitap etmeyebilir. Ayrıca son bölümlerdeki kriminal komplo ve olayların gelişimi belki tam anlamıyla ikna edici bulunmayabilir. Ama bunlar bu romanın değerini, gücünü azaltmıyor.

[Çavlan · Rating 4 out of 5]

Çok bildik, popüler edebiyatta ve magazinde sık sık işlenen, bana biraz fazla arabeskçe gelen bir konuyu alıp, asla beklemediğim bir açıdan işlemiş, popüler kültürü zehir zemberek eleştirmek için popüler kültürün kendisini bir silah olarak kullanmış Ayfer Tunç. Romanın kahramanı, ismi hiç geçmeyen anlatıcı kadın, Tunç'un ilk romanı Kapak Kızı'nda doğmuş aslında, fakat daha çok nesnesiymiş Kapak Kızı'nın, hakkında bolca konuşturuyor, sayesinde pek çok yüzleşme gerçekleşiyor, ama kendisi hiç ortaya çıkmıyormuş -orada belliymiş ismi; Şebnem, fakat ben bu bilgiden bihaber halde okuduğum için Yeşil Peri Gecesi'ni, bu isim kafamda yarattığım kadına çok uzak, çok yabancı geldi. Kapak Kızı'nın ana karakterlerinden biri de var Yeşil Peri Gecesi'nde, sonlara doğru çıkıyor, hatta Kapak Kızı'nın geçtiği tren yolculuklu geceye bir gönderme yapıyor. Ancak Yeşil Peri Gecesi bir devam romanı sayılmaz, Kapak Kızı'nı okumamış olmak bu romanı okuma deneyiminden bir şeyler eksiltmiyor, zaten yazara göre birbirini bütünleyen, ama tekil de okunabilen iki romanmış bunlar.

Yeşil Peri Gecesi bolca Edip Cansever ve Cemal Süreya alıntılarıyla dolu, yol sıklıkla şiirlere düşmüş ve o duruma/kişiye cuk oturan dizeler bulunmuş (hâlâ beynimde "Gökyüzü gibi bir şey çocukluk, hiçbir yere gitmiyor" mısrası dönüp duruyor). Ahlaki çürüme, toplumsal ikiyüzlülük, tüketim kültürünün bireyler üzerindeki etkileri, "tutunamayan" köşe dönmeciler, küçük burjuva cumhuriyet elitleri, mutsuz bir toplumun mutsuz insanları bundan daha sağlam bir dramatik yapıda anlatılabilinir miydi, bilemiyorum. Yeşil Peri Gecesi, 2010 yılının en iyi romanlarından biriydi benim için.

[merixien · Rating 4 out of 5]

Bazı noktalarda “bu kadar uzamasa da olurdu” desem de Kapak Kızı’ndan çok daha etkileyiciydi. Şebnem’in hikayesinin nasıl başlayıp, nasıl devam ettiğini okumak güzel ancak zaman zaman dramın tadı-dozu kaçıyor ancak orada da Ayfer Tunç’un yazarlığı ön plana çıkıyor, yorulsanız da kurgudan ve kitaptan kopamıyorsunuz. Önümüzdeki günlerde de Osman’ı okuyup hikayeyi tamamlama niyetindeyim, beklentim yüksek.

[Sinem · Rating 5 out of 5]

Kapak Kızıyla üst üste okuyunca değişik bir etkisi oluyor. Kapak Kızı'nda yan karakter-ana olay olan kişinin yani Şebnem'in ağzından yazılmış Yeşil Peri Gecesi.

Kapak Kızı'nı okurken Şebnem'i trajik bir olay sonucu darmadağın olan hayatı yüzünden çevresinden intikam almak isteyen sıradan bir kadın olarak düşünmüştüm. Yeşil Peri Gecesi'nde hayatımda okuduğum içgörüsü, farkındalığı en yüksek karakter olarak karşıma çıktı.

Olay örgüsü çok muhteşem, her şeyi Şebnem'in ağzından dinliyor olmak çok güzel. Ayfer Tunç'un kurgu yeteneği inanılmaz.

Her iki kitap da kurgu ve yazınsal olarak çok iyiler. Ayfer Tunç Türk edebiyatının en önemli kazanımlarından biri kanımca. Karşılıklı oturup muhabbet edeceksin ertesi gün de öleceksin deseler kabul ederim, öyle seviyorum kendisini.

Her iki kitap da inanılmaz güzel, etkiyi pekiştirmek için önce Kapak Kızı'nı sonra Yeşil Peri Gecesi'ni okuyun.

[Zeynep Haktanır Eskitoros · Rating 2 out of 5]

Ayfer Tunç beni bu kitap da çok üzdü. Birara Ayfer Tunç'un bu kitapla beraber ipini çekerim diye bile düşündüm :) Tamamını okuyunca, aralara koyduğu Türk şiirinden güzel seçmeleri de düşününce biraz sakinleştim ama kitabın büyük kısmı çok arabesk ve çok da arabesk bir dille anlatılmış. Birara hatta 'Allahım yoket beni' cümlesini bile okudum.

Sonra nedir o güzellik meselesi, çok güzeller çok güzeller, o kadar güzeller ki anne-kız. Her iki sayfada bir ne kadar güzel oldukları mevzubahis öyle ki kız, çocukluğundan son derece travmatik bir anıyı anlatıyor, çocukluğunu ve travmasını hatırlıyor ama o anda bile 'annem yine o kadar güzeldi ki...' diye başlıyor cümleye. Güzelliğin bu kadar sakız gibi anlatılmasından bunaldım, tekrarlardan bunaldım. Çok uzun bir kitap birkere çünkü çok tekrar var.

Ve evet çok özensiz. Kapak Kızı'nda meşhur dergi Ocak ayında görülüyor, konuşuluyor, Ocak ayı güzeli Şebnem. Bu kitapta Mart ayı güzeli, aynı dergi, aynı konu....bu kadar da büyük hata yapılmaz ki. Can Yayınları editörünün de, Ayfer Tunç'un da açıklama yapması ve yeni baskılarda düzeltmeleri lazım bu büyük hatayı. Hani Kapak Kızı Mart ayında geçse ve bu kitapta derginin Ocak sayısı olduğu yazıyor olsa anlayacağım; demek ki onlar dergiyi hemen görmemiş, 2 ay sonra görmüş diye ama yuh yani görünen o ki Kapak Kızın'da ki tren yolculuğu 2 ay önce olmuş :)))

Çok sevdiğim bir bölümü de oldu tabii...unutmamak için buraya yazıyorum. Cümleleri hep daha güzelleştirerek suflözlük yapan kızla, babasının son zamanlarında ki diyalogları benzettiği ve anlattığı kısım etkileyiciydi.

Osman'ı okumak hedefiyle başladığım Kapak Kızı ve Yeşil Peri Gecesi yolculuğuma devam edecek miyim an itibariyle bilmiyorum. Sanırım bu iki kitap beni Osman'ı okumaya demotive etti :(

[Aslıhan Çelik Tufan · Rating 5 out of 5]

Kitabımı bir günde de bitirebilirdim amma ve lakin kıyamadım. Böylesi güzel bir günümüz isyanını şahane bir edebiyatla bir günde yitirmek istemedim.
Yine bir devam kitabını sondan okudumsa da bence bundan 20 sene önce yazılmış ve çağının epey ötesinde olan ilk kitap Kapak Kızı okunmadan da okunup etkilebilebilir kitaptan.
Ayfer Tunç tam olarak edebiyatımızın hazinesi. Şimdiden bir efsane benim gözümde.
Kitabı okurken zaman zaman kapak kızımıza kızacak ama en nihayetinde onu anlayacak ve kabulleneceksiniz.
Esasen çok eskilerden beri kadınların yaşadıkları ve dillendirmekten kaçındıkları çırılçıplak gözümüzün önüne seriliyor.
Ülkemizin yakın ve uzak geçmişi ile insan profillerini öyle güzel ve çarpıcı yeri geldiğinde ince ve kıvrak bir zeka ürünü kelimeleri ile dillendiriyor ki yazar okurken keyfini çıkarmakla hayran kalmak arasında seçim yapamıyorsunuz.
Sevmek, sevilmek ve hayatta bir iz bırakmak ile toplumun çarpık halini güzel bir harmanla okuyorsunuz!
Ayfer Tunç ile tanışmakta geç kalmayın!
Keyifli okumalar!

[Duygu Tokay · Rating 1 out of 5]

Bu vasat kitabın 4, 5 yıldız almasının sırrını merak ediyorum. Rahatsız edici derecede fazla işlenmiş arabesk bir hikaye, sürekli birbirini tekrar eden cümleler. Bir kez daha kalitesizlik akan 'aşkımızın ipini çektiğim gece' cümlesini okusaydım kendimi asacaktım. Küçük Emrah vb. filmleri izlemiş bir lise öğrencisi de aynı derinlikte bir kitap yazabilirdi. Ayfer Tunç'un kısa öyküler yazması gerektiğini düşünüyorum, belli ki 463 sayfalık bir roman kendisinin kapasitesini hayli aşmış. Türk yazarlarca yazılmış 'güzel kadının talihsizliği/yalnızlığı' temalı benzer 100 tane kitap bulabilirim ve yüzü de bu kitaptan daha derinlikli işlenmiştir. Tamamen zaman kaybı ve şişirilmiş bir kitap, verilen yıldızlara aldanmayın.

[Gözde · Rating 5 out of 5]

2014 senesinde bu kitabı aldığımda, üstüne yeşil mürekkeple "books... to relieve dullness and pain" diye not düşmüştüm. Sonra nedense elime alıp da okumak kısmet olmadı ve senelerce rafta durdu (kapakta kullanmayı neden tercih ettiklerini anlayamadığım kapak resminin etkisi olabilir).

Seneler sonra yeni evime taşınırken yanıma ancak bir 10 tane kitap alabilecektim ve bu kitap da onlardan biriydi. Sonunda bu ay önce Kapak Kızı'nı ve hemen ardından da Yeşil Peri Gecesi'ni okudum.

Kitap biraz önce bitti. Hacmine göre çok hızlı okudum, gecede ortalama 30-40 sayfa okuyan ben, bu kitapta ortalama 60 sayfa okuyor ve ya içime oturan ağırlıktan ya da artık uyumak zorunda olduğum için bırakıyordum.

Hızlı olduğu halde kolay bir okuma olmadı: İçeriği, yerlerine cuk oturmuş şiirlerden parçaları, ismini hiç söylemeyen, ismi hiç söylenmeyen ama tüm canlılığıyla karşımda duran ve olanları tüm çiğliği, çürümüşlüğü, çıplaklığı ve ikiyüzlülüğüyle anlatan anlatıcısıyla kitap, yüreğimi yer yer, hatta paragraf paragraf sıkıştırdı. Kitap okurken gözlerimin dolduğu, tüylerimin diken diken olduğu, nefes alamadığımı hissettiğim zamanlar çok nadirdir, bu kitapta hepsini hem de sıklıkla yaşadım. Hele baba-kız anlatılarında, babasıyla ilgili anlattığı her şeyde hem kitabı bırakmak hem de devam etmek için kendimle savaştım.

Çok çok etkiledi beni Yeşil Peri Gecesi, olan olaylardan ziyade diliyle. Ayfer Tunç'a "ne yapıyorsunuz Ayfer Hanım" demek istiyor ve derhal Osman'a geçiyorum. Ayfer Hanım'ın kitaplarının üstüne "acıyı ve ağırlığı alır" diye not düşmemek gerekiyormuş, bunu da öğrenmiş oldum... iyi anlamda tabii.

"kustum öz ağzımdan kafatasımı."

[Yücel · Rating 4 out of 5]

Ayfer hanım şu sıralar Kapak Kızı ve Yeşil Peri Gecesi’nin devam kitabını yazıyormuş. Umarım üçlemenin son kitabında da Hülya’nın hikayesini okuruz.

[Mayk Can Şişman · Rating 4 out of 5]

Ve Şebnem’in hikâyesiyle ‘Kapak Kızı’, ‘Yeşil Peri Gecesi’ ve ‘Osman’ serüvenim sona erdi. ‘Yeşil Peri Gecesi’ tam da beklediğim gibiydi. Cesur, iz bırakan, su gibi akan, nefes kesen bir romandı. Kitabı gayet beğensem de ‘Osman’daki kurguyu ve tempoyu bir tık daha sevdiğimi söyleyebilirim. Ben bu seriyi 3-1-2 diye okudum ama bence 1-2-3 olarak daha keyifli bir okuma olur diye düşünüyorum. Favori sıralamam 3-2-1 oldu, evet ‘Osman’ı geçemedi ‘Yeşil Peri’ bende...

[Nergis · Rating 5 out of 5]

Çok sevdim. Hiç sevmedim. Ama çok sevdim! Lütfen okuyun, anlamaya calışın. :(

[Erdinç Tünek · Rating 5 out of 5]

Ayfer Tunç ne yazdıysa okumak istiyorum. Ne güzel anlatımdı öyle, su gibi aktı.

[Burak Göral · Rating 5 out of 5]

Gerçekten de edebiyatımızın iki binli yıllarının en güçlü romanlarından biri "Yeşil Peri Gecesi". Romanın anlatıcısı olan ana karakterinin dilini, dünyasını, psikolojisini aktarmak konusunda (birkaç yerde tekrara düşse de) olağanüstü bir başarısı var yazarın. (Üstelik karakterin adını bütün bir roman boyunca saklı tutarak...)
Yazar, alıntıları ve referanslarıyla da öykünün ve özellikle ana karakterinin çekiciliğini arttırmayı başarmış, hikaye kurgusundaki 'lineer' akışı da bozarak olay örgüsünün tansiyonunu ve akıcılığını arttırmış. Hatta oluşabilecek bazı ufak gedikleri de bu sayede görünmez kılmış.
Kitabın arka kapak yazısında da bahsedilen yüzleşme ve hesaplaşmaların bugün çok daha vahşi ve acımasızca yaşandığı ise çok acı bir gerçek maalesef..
Okuduğum 10 gün boyunca beni sımsıkı kendine bağladı. Bitince insan bu ritm duygusunu ve öfke, sevgi, heyecan, hüzün, melankoli gibi her türlü duygunun en alevli betimlemelerle anlatıldığı yüksek oktanlı metni özleyeceğini çok iyi biliyor.
Senaryolaştırmak isterdim doğrusu.

[Ebru Çökmez · Rating 4 out of 5]

Kitabın en sevdiğim yanı sarmal ilerleyen, kronolojik olmayan yapısı. Kahramanın iç döküşüyle ilerleyen olaylar dizisi her bölümün sonunda bir sonrakini haber veriyor. Bu yönüyle roman Şebnem’in hayatının kuşbakışı fotoğrafına benziyor.

Roman bir yandan da 80’lerden itibaren Türkiye’nin aile ve toplum hayatına ayna tutuyor. Öyle ki Şebnem’in çocukluğundaki, gençliğindeki ve daha sonraki yaşamındaki her bir olayda, hafızamda kendi geçmişimi taradım durdum. Aynı yaşlarda olmalıyız Şebnem’le. O yatılı okula gittiği yıllarda ben lisede harıl harıl ders çalışıyordum. 2000’lerin başında Osman’la miras paralarını ezerlerken, ben de İstanbul’daydım, bankada çalışıyordum. Aralara serpiştirilen şiir ve şarkı sözleri de, eski dünyaya ait son kuşak olan bizim kuşağa göre tam.

Hikayeden genel olarak etkilendim. Ayfer Tunç'un kalemini, edebiyat dilini çok seviyorum. Ancak, başkahramanı konusunda karışık duygular içerisindeyim. Şebnem’in hayattan, kötü kaderinden, annesinden, amcasından öç alma uğruna kendi yıkımını adım adım oluşturmasına, bu yıkımdan kaçabilecekken, bile bile üstüne gitmesine ikna olamıyorum. Roman boyunca okuyucuya içini döken Şebnem’in “çok ama çok güzel hem de çok güzel” olmasının yanı sıra çok zeki olduğunu, şiirden, romandan, sanattan anladığını da öğreniyoruz. Gayet bilinçli seçimleriyle, hayatta varoluşunu, kendi kendini yok ederek sağlıyor. Öte yandan bu yok oluşunun, (böylelikle var oluşunun) sorumluluğundan da “ailevi ve toplumsal trajedisinin kurbanı/mağduru” olduğu gerekçesiyle kaçıyor. Felsefi altyapım anlamaya yeterli değil belki bu yüzden tam hakkını veremiyorum.

Son olarak, tüm okuma boyunca, Kenan Doğulu’nun şarkısı zihnimde çaldı durdu.

“Kirli beyaz kedi, Yıkan gözyaşınla..” Unutursam Fısılda filminde Hümeyra söylemişti. Yeşil Peri Gecesi film olursa çok yakışırdı Şebnem’e de.

[Tuna Turan · Rating 5 out of 5]

‘Öyle ya, kim sevişirdi acıları olmasa/ Kim bakardı uzağa köpekleri saymazsan / Kim ne derse desin ben bugünü yakıyorum / Yeniden doğmak için çıkardığım yangından’ Edip Cansever’in Phoenix adlı şiiriyle Şebnem’in hayatı başlıyor. Osman’ı okur okumaz hemen Şebnem’in hayatına girmek istiyorum. Çünkü Osman kitabında sessiz, boynu büyük duruşu hayatını merak ettiriyor. O da kendini anlatsın, anlatsın ki bilelim kim haklı?

Yeşil Peri Gecesi’nde Şebnem’in hayatına giriyoruz. Çocukluğuna, çocukluk yaralarına, ergenlik yaralarına, gençlik yaralarına… Aslında hep bir yaradan oluşuyor Şebnem’in hayatı. Mutsuz bir evlilikten doğan mutsuz bir çocuk. Anne-baba sevgisi yaşayamamış bir çocuk. Osman ona iyi gelir miydi? Kesinlikle iyi gelirdi. Ama o kardeş ile zordu. Önce iyi ki Osman’ı okumuşum çünkü Osman’dan sonra kafamda canlandırdığım karakterler vardı. Yeşil Peri Gecesi’nde hepsinin derinliklerine iniyormuş gibi hissettim. Osman, Şebnem, Teoman, Gün, Kubi. Osman’ı okumadan bu kitabı okusaydım eğer Osman’dan gerekli olan hazzı alamayabilirdim. Çünkü herkes kendi hikâyesinde haklı. Bundan sonra yazılacaksa da Teoman’ın hikâyesi ile bu güzel yolculuk bitmeli. Hem Osman’ın hem Şebnem’in hayatını vampir gibi emen Teoman şu an için bilinmez bizler için.

Ayfer Tunç bu topraklarda doğmuş en büyük yazarlardan biri olabilir. İnanılmaz bir kurgu. İnanılmaz bir kelime dağarcığına sahip. Türkçe’yi lunapark gibi kullanıyor. Tokat gibi modern toplum eleştirisi kitap aslında. Zengin her zaman güçlüdür, garibanlar her zaman ezilmeye mahkûmdur. Gerçekten öyle midir?

Osman kitabında olduğu gibi bu kitapta da Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın ‘Korku’ adlı şiiriyle bitiriyor Ayfer Tunç; ‘Korkuyorum yaşamaktan ki çok güzel.’

[Yosum · Rating 2 out of 5]

Ayfer Tunç'un bu kitabını okurken sıkıldım , sıkıldım, sıkıldım. Ne anlatımını ne kullandığı dili, ne de hikayesini sevdim. Melodrama kaçan bir hikaye ve inandırıcı olmayan sığ bir anlatım. Üstelik bu kitabın öncesindeki ve sonrasındaki kitapları da okuyunca bir sürü çelişki görüyorsunuz. Örneğin Kapak Kızı 'nda Şebnem Ocak ayı güzeliyken , bu kitapta fotoğraflarının Mart sonunda basıldığını söylüyor. Yine bir önceki kitapta, kaza sonrası amcasının babasına ev aldığı ve Şebnem 'in üstüne yaptığı yazarken, Osman 'da evin amcası üzerine olduğu söyleniyor. Yeşil Peri Gecesi 'nde Şebnem, çocuk sahibi olmayı hiç istemediğini söylerken , Osman 'da Şebnem'in hamile kaldığını, çok mutlu olduklarını ancak düşük yaptığını öğreniyoruz. Bunlara benzer bir sürü çelişki. Ben bunlara takılıyorum. Bir de kullandığı sözcükler var tabii "natura " gibi.
Neyse daha fazla yazmayayım, yazdıkça sinirleniyorum çünkü. Keşke Kapak Kızı 'nı okusaydım sadece. Boşuna zaman kaybı oldu benim için.

[Renklikalem · Rating 4 out of 5]

bu nasil bir detay, nasil bir kurgu, nasil bir zeka! ben en cok sebnem’in sivri dilini ve zeki-esprili ignelemelerini sevdim. kapak kizi’ndan sonra bu kitap daha iyi geldi, belki kapak kizi’ni da bir parca yanlis donemde okumustum vs ama yine de hala bir “yesil peri gecesi insani” saymiyorum kendimi. dunya agrisi’ni cok cok daha fazla sevmistim cunku. ama buna ragmen osman okunacak illa ki! fakat umarim dili daha farklidir.
bunu da cok begenmeme ragmen bir yildiz kirdim cunku dedigim gibi ben bir yesil peri gecesi insani degilim. sebnem’in bize olaylari anlatirken kullandigi nefis tasvirleri, sahane ayrintilarla suslenmis kurguyu her ne kadar cok sevdiysem de o sivri dilin, uslubun bir cok yerde arabesklesmesi (bu kitabi asla basitlestirmiyor da aslinda ama yine de benim hosuma gitmedi) nedeniyle dort yildiz.

[Şahika · Rating 3 out of 5]

Güzel yazılmış, zengin bir dil kullanılmış, özellikle ikinci yarısı çok sürükleyiciydi.

Ama dram düzeyi biraz yüksekti ve bir kadının kendi bedenini bir silaha dönüştürmesindeki kayıtsızlığı gerçekçi bulmadım, başkarakterle empati kuramadım.

[Ahmed · Rating 5 out of 5]

ما الذي يمكن أن تخسره هذه السيدة؟
يتبادر السؤال الي ذهنك مع كل صفحة تقرأها من هذه الرواية.
هذه المرأة الاربعينية التي مازالت جميلة ماذا يمكن ان تخسر ايضا؟
فحياتها مجموعة من الانهيارات المتتالية وكأنها تسقط الي ما لا نهاية.
من الغباء تحدي مرأة بهذه المواصفات،فهي خبيرة في تدمير الذات وليس من الصعب عليها ان تسحبك معها الي الاسفل،ان تدمر المعبد علي رأس الجميع،حتي وإن كان هذا اخر ماستفعله في حياتها التعيسة.
قد تكون ذكية وجميلة لكن ذلك لن يشفع لك إذا لم تكمل دراستك الثانوية.
هل من الممكن ان تضطرك الحياة إلي دفع ثمن قراراتك وافعالك بعد كل هذه السنين؟وكم سيكون الثمن؟
حسنا،يتحدد الثمن بناءا علي مدي حمق هذه القرارات والافعال،إذن في حالة هذه السيدة سيكون الثمن باهظا.
تبدأ الرواية من هذه النقطة حيث نفذت خطتها و تنتظر النتيجة.
يمر شريط حياتها امامها حتي تصل الي هنا،حيث نقطة اللاعودة،وفلسفتها في حل هذه المشكلة تتمثل في"إذا لم استطع التخلص من الصداع فأفضل طريقة هي أن اقطع رأسي لأتخلص من المشكلة من جذورها"
الرواية طويلة لكنها مليئة بالاحداث والشخصيات المتنوعة في المجتمع التركي في فترة زمنية مضطربة سياسيا واقتصاديا.
في رحلة عبر مراحل حياتهاالمختلفة،العائلة والاقارب والاصدقاء وحب حياتها ،والعامل الشترك بين جميع مراحل حياتها هو الرغبة في الانتقام وتدمير الذات.
قد تشعر بالارتباك قي البداية نتيجة التنقل بين مراحل حياتها المختلفة،لكن سرعان ما تعتاد علي الاسلوب.
والسؤال هل محاولة الانتقام دائما هي الطريق الامثل ام السماح والنسيان؟

[Özlem Tutar · Rating 5 out of 5]

Her kitabını okuduğumda aynı soru işareti beliriyor kafamda; Ayfer Tunç neden hak ettiği yerde değil? Bu kadar iyi bir kurgu, bu kadar kıvrak bir dil, derin karakterler, canlı duygular, akıp giden diyaloglar...Tek kelimeyle mükemmel bir kitap.
Son dönemlerde Türk yazarlarda tüm dramların, travmaların altından çocuklukta yaşanan tecavüz, ensest ve benzer ağırlıklı olayların çıkması beni çok yormuştu. Okurken sürekli off ne olur öyle bir şey olmasın şimdi diyerek okur olmuştum kitapları. Oysa evet çocukluk gökyüzü gibidir gitmez, kalır ve hatta cehennemdir çocukluk o da doğru. Ama herkesin kendi cehennemidir ve illaa kökünde sapık bir baba, sinsi bir kuzen ya da pedofil bir komşu yatması gerekmez. Çocukluk her halikarda cehennemdir ve bu kitap bunu anlatmayı çok güzel başarmış.

[Melek Guler · Rating 5 out of 5]

Ayfer hanımı kısa süre önce tanıyıp okuma fırsatım oldu; kitaplarının hepsini okumak istiyorum ancak hepsini aynı anda tüketmek de istemiyorum, nasıl yapsak ki o işi :/ Gerek Kapak Kızı gerekse bu kitap kurgusuyla, anlatımıyla beni benden aldı diyebilirim; kitabın hiçbir bölümünde "yok artık bu kadar da değil, abartma Ayfer hanim" demedim, diyemedim, kitabin sonuna kadar böğrümde bir öküz ölüsü varmış gibi hissettim, öylesine iyi bir anlatım ki okura da geçiriyor o karakterin duygularını. Umarım Şebnem'in annesini de ayrı bir kitapta anlatır Afyer hanım; çünkü anlatsın, anlatmalı, onun da hikayesini kendi dilinden dinlemeliyiz bence

[Наташа]

Ko voli teške teme, uživaće u ovoj knjizi.
Brzo se čita, ali se često i prekida sa čitanjem, jer ne može mnogo boli da se izdrži.

[Tuğçe Kozak · Rating 5 out of 5]

Çok etkileyici ve vurucuydu. İçinden şiirler akan bir kitap. Serinin şu an için en sevdiğim kitabı.

[Özgür Balmumcu · Rating 3 out of 5]

Ayfer Tunç'un üçlemesine iyi başlamadım, iyi devam etmiyorum, benim için işler iyi gitmiyor. Kapak Kızı ile ilgili eleştirilerimi sıralamıştım ve Yeşil Peri Gecesi o romanı da bende gecikmeli olarak yükseltebilir diye bitirmiştim o yazımı. Ne yazık ki öyle olmadı. Yeşil Peri Gecesi'nin en büyük problemi gerekmediği hâlde çok uzun oluşu. Yani o kadar gereksiz uzun ki, bir noktadan sonra Şebnem'in monologları tekrara düşüyor kaçınılmaz biçimde. Bu monologlar da çoğu zaman kesik kesik, hezeyan içeren monologlar olunca metin için işler iyice zorlaşıyor. Dahası anlatı sarkıyor, bu yüzden final de güç kaybediyor. Öyle olunca son bölümdeki komplo da devamı da hem aceleye geliyor hem de ikna edici olamıyor. Bir diğer sorun, bir sorun mu emin değilim. Çünkü üçlemenin ikinci kitabında Şebnem'in gözünden okuyoruz olanları ve sonrasını. Şebnem kâh çocuk, kâh genç bir kız, kâh yetişkin bir kadın. Ama en çok da duygusal gelgitleri yoğun, savruk bir karakter. Anlatıcı O olunca, hele ki bir de olay örgüsü doğrusal bir zaman akışına sahip olmayınca, sürekli koşturan ve histeriye yakalanmış bir metin kaçınılmaz oluyor. Romanı başkarakterin anlatıcılığında okuduğumuz için bu gerekiyor olabilir, bu nedenle çok net eleştiremiyorum. Lâkin Şebnem'in dağınık anlatıcılığı okuma keyfime hizmet etmediği gibi metin akışını da dağıtıyor. Daha önce başka romanlar vesilesiyle okurun duygularıyla oynayan, okurun duygularına oynayan romanlara ısınamadığımı yazmıştım. Bu roman da öyle benim için, duyguları açmak, onları tasvir etmek yerine okurun sinir uçlarıyla oynamayı tercih ediyor koştur koştur. Dramanın dozunun aşırılığı bana hitap etmiyor. Zamanı durduran romanları seviyorum, zamanı koşturan, okuru bitiş çizgisine iten değil. Bu da benim sorunum elbette, romanın değil. Ayrıca romanı tematik olarak da "çok" güçlü bulduğumu ifade edemem, tanıtım yazısında geçen ana temalarını uç karakterler yaratarak işlemesi, ne edebiyatta ne sinemada, tercih ettiğim bir durum. Burada bazı eleştirilerim bana has durumlardan kaynaklanıyor, farkındayım. Bu da beni romana karşı iyice ortada bırakıyor. Her şeyden biraz olan, hiçbir şeyden tam olmayan bir roman benim açımdan. Ben de bu kalabalığı seven bir okur değilim. Aziz Bey Hadisesi'nden aldığım lezzeti üçlemenin ilk iki kitabından alabildiğimi yazabilmem mümkün değil. Ancak en nihayetinde Ayfer Tunç, ne olursa olsun kalemi kendisini okutturmasını beceriyor. Yine de üçlemenin son kitabı Osman'ı okuma motivasyonumun kırıldığını üzülerek yazıyor ve bir aydan fazla süren Yeşil Peri Gecesi maceramı noktalıyorum.

[Cemre · Rating 4 out of 5]

Hem bu kadar keyif alıp hem nasıl bu kadar uzun bir sürede okudum ben de bilmiyorum. Kötü bir dönemden geçtim, elime tek bir kitap dahi almak istemedim. O sebeple ara sıra yirmi beş otuz sayfa okumaktan fazla öteye geçemedim uzun bir müddet. Neyse, sözü uzatmanın anlamı yok.
Bundan kısa bir süre önce Kapak Kızı'nı okumuştum ve çok beğenmiştim. O kitapta bahsi daima geçen, ana karakterlerin hikâyelerini kesiştiren Şebnem'in hikâyesini de aradan zaman geçmeden okumak istemiştim. Tahminimden çok daha farklı, çok daha acı dolu, ağır bir hikâyesi vardı Şebnem'in. Bununla birlikte beklediğim lezzette bir kitaptı Yeşil Peri Gecesi. Beni hayal kırıklığına uğratmadı.

Kitapta aslında üç farklı zaman dilimi anlatılıyor. Çocuk Şebnem, genç kadın Şebnem ve günümüzdeki Şebnem. Üçünün hikâyesi de hüzünlü, üçünün hikâyesini okumak da çok keyifli. Kapak Kızı'ndaki karakterleri ise (en azından ikisini) ise kısaca dinliyoruz Şebnem'den.

Türk Edebiyatı'ndan iyi bir roman okumak isteyenlere bu iki romanı da tavsiye ederim.

[Beyza · Rating 5 out of 5]

"Gökyüzü gibi bir şey şu çocukluk / Hiçbir yere gitmiyor" dizesi ile başlayıp "Korkuyorum yaşamaktan ki çok güzel" dizesi ile biten bir kitaptı benim için. Ama her Ayfer Tunç okuduğumda hissettiğim gibi, gerçekten bir kitap mıydı, hayatın kendisi miydi emin değilim yine. Bu kadar gerçek olmasının nedenini biliyorum ama: kitaptan taşan duygular. Kitaptan taşan ve içinizde bir yerlerde karşılığını bulan, sadece adını bile bilmediğiniz roman karakterinin değil, sizin de çok derinlerde yaşadığınızı bildiğiniz utanç, öfke, kıskançlık, nefret, acıma, umut, mutluluk, aşk... Hepsi var! Hepsi olduğu gibi var! İşte bunu nasıl yapıyor, gerçekten anlamıyorum.

[Yüksel Kızıltuğ · Rating 5 out of 5]

Önce Kapak Kızı'nı sonra Yeşil Peri Gecesi'ni okumak müthiş bir etki yapıyor. Ayfer Tunç'un kurgu yeteneği, olayları zamansal süreklilik olmadan ama asla hikayeden kopmadan ve müthiş bir örgü ile anlatması, karakter gözlemleri gerçekten çok zevkle okunan kitaplar çıkarıyor ortaya. Türk aile yapısının, ortasınıfların yobazlığı, çürümüşlüğü, toplumun çirkefliği her şey tel tel dökülüyor Şebnem'in ağzından hikayeyi dinledikçe...
Annesinin yaptıklarıyla hesaplaşıp ondan kurtulamamış, güzelliği hem en güçlü hem en güçsüz noktası olan Şebnem'i, son sayfaya kadar sarıp sarmalamak, korumak, ne yaptınız bu minicik kız çocuğuna allahın cezaları! diye çığlık atmak istiyor insan...

[Serap Kazancı · Rating 5 out of 5]

Şebnem’in hikayesini anlatıyor bu kitap. Öyle ki çok güzel bir kadının çocuğu Şebnem. Güzel kadının ve bir zamanlar çok yakışıklı bir babanın tek çocuğu. Sonrası bambaşka. Kendi hep güzel tercihleri başka. Babasının kazası, annesinin gidişi, et beni, saçlarının kısacık kesilmesi, Ali, Gün, Kubi, Phoenix, Osman, ayakkabıya bırakılan tebeşir izi, Teoman, Uluçmüdür ve güpgüzel cümlelere eklenmiş şiirler… Şebnem’in görmedim duymadım bilmiyorum diyenlere kendini anlatma hikayesi.

[Ayşe A. · Rating 3 out of 5]

rap'ten niye hoşlanmıyorsam bu kitaptan da o yüzden hoşlanmadım.
biraz klasik kafalıyım, roman roman gibi, şarkı şarkı gibi olmalı. rap müzik için zamanında "tek bir melodiyle 25 ayrı cümle kuruyor, millet söyledikleri çok anlamlı diye ayılıp bayılıyor, anlamlı cümle duymak istesem şiir okurum" demiştim. bu kitap için de aynısını düşünüyorum, her paragrafta bir sosyal mesaj almak isteseydim gider sosyoloji kitabı okurdum. (bu demek değil ki ben şiir okumuyorum, sosyoloji okumuyorum, ikisini de çok severim ama onları bulmayı beklediğim yerler şiirler ve romanlar değil). mesela murathan mungan'ın yüksek topuklar'ı da bu ayarda, bu cinsten bir kitap. her paragrafta ayrı bir sosyal mesaj, her noktalama işaretinde ayrı bir laf sokma var. bu kadar kör kör gözüm parmağına yapmayın şu işi ya, kurgunun yazara sunduğu gizlenebilme halini böyle piç etmeyin.