เพชรกลางไฟ

by ว.วินิจฉัยกุล

หม่อมเจ้าหญิงอุรวศี ผู้อาภัพ เธอต้องใช้ชีวิตในวังและเติบโตขึ้นอย่างอัตคัดคับแค้นในทุกด้าน โดยเฉพาะเมื่อท่านพ่อได้สินชีพิตักษัยโดยกะทันหัน แต่ด้วยความดีงามและจิตใจที่แข็งแกร่งประดุจเพชร ก็ช่วยให้เธอฝ่าฟันจนผ่านพ้นทุกข์ร้อนนานาจนพบกับความสุขได้ในที่สุด

482 pages, Paperback

First published January 1, 2014

About the author

ว.วินิจฉัยกุล เป็นหนึ่งในนามปากกาของ รองศาสตราจารย์ ดร.คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์ ซึ่งเป็นนักประพันธ์นวนิยายชาวไทย นามปากกาที่เป็นที่รู้จักอื่นๆ ได้แก่ แก้วเก้า, รักร้อย, ปารมิตา, วัสสิกา และ อักษรานีย์

Reviews

[ดินสอ สีไม้ · Rating 5 out of 5]

นิยายพีเรียดในยุครัชกาลที่ 6
เรื่องราวความรักต่างชนชั้น ระหว่างหม่อมเจ้าหญิงผู้ทรงกำพร้า
แต่ต้องทรงไว้ซึ่งเกียรติยศ กับบุตรชายขุนนางชั้นพระยา
เป็นความรักต้องห้ามที่เต็มไปด้วยอุปสรรค
และต่างฝ่ายต่างก็ต้องดำรงรักษาความดีงามตามศีลธรรม
ลุ้นค่ะว่าสุดท้ายแล้วผู้เขียนจะหาทางออกให้ความรักครั้งนี้ยังไง

ผู้เขียนใช้ภาษาสละสลวย
เปรียบเทียบเหตุการณ์ร้ายแรงด้วยภาษาโอนอ่อน
ละมุนละม่อม หากแต่ก็ทำให้เห็นภาพชัดเจน
วิธีเล่าที่ไม่ได้ตัดสินถูกผิด หากแต่คนให้คนอ่านพินิจพิเคราะห์
ตัดสินตัวละครเองตามแต่วิจารณญาณ
อ่านจบแล้วถึงได้รู้ว่า ที่เกร็งไปนั้นสูญเปล่าทั้งเพ
เพราะทั้งหม่อมเจ้าหญิงอุรวศี และอนล ต่างก็ดำรงตนด้วยดี
ผ่านพ้นอุปสรรคมาอย่างราบรื่น ไม่มีอันตรายใดๆ มาแผ้วพานให้ใจหายใจคว่ำเลย

เป็นผลงานของอาจารย์วินิตาอีกเล่มที่สนุกและลงตัวมากเล่มหนึ่งเลยค่ะ

[Celeste · Rating 4 out of 5]

ก่อนเริ่มอ่านคิดว่าชื่อนิยายน่าจะหมายถึง ท่านหญิงอุรวศี ที่แม้จะพบมรสุมแห่งชีวิตอย่างไรก็ยืดหยัดอยู่ได้อย่างสง่างามดังเพชรกลางไฟค่ะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ กลับเป็นพระเอกอนลสมควรได้รับตำแหน่งนี้มากกว่านะคะ ว่าแม้จะถูกเข้าใจผิดอย่างร้ายแรงในเรื่องที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อยนิดอย่างร้ายแรงถึงขั้นต้องจำคุก ก็ยังยึดมั่นในสิ่งที่ตนเองตั้งใจจะทำอย่างแน่วแน่ต่อไป น่านับถือจริงๆค่ะ และเราคิดว่าส่วนนี้เป็นแกนหลักของการแต่งนิยายเล่มนี้ของอาจารย์นะคะ ชีวิตของท่านหญิงเป็นเพียงสีสันเพื่อลดความรุนแรงของการพูดถึงประเด็นนี้ของสมัยรัชกาลที่ 6 ที่ถึงแม้ในพ.ศ. 2558 ก็ยังพาดพิงถึงได้อย่างแผ่วเบาเท่านั้นค่ะ สนุกมากค่ะแนะนำให้อ่านนะคะ

[Zin · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องราวของความรักต่างชนชั้นผ่านอุปสรรคมามากมาย อ่านแล้วประทับใจ โดยเฉพาะตอนพระเอกเขียนกลอนให้นางเอกได้หวานมากๆ อ่านแล้วเคลิ้มสุดๆ สนุกมากค่ะ แนะนำให้อ่านแล้วจะได้อะไรจากเรื่องนี้อีกเยอะเลยค่ะ

[RMN · Rating 4 out of 5]

เรื่องนี้ตามอ่านในสกุลไทยตั้งแต่ตอนแรกๆ (ต้นปี 57) แต่ก็ขาดตอนไปทำให้อ่านไม่ค่อยปะติดปะต่อเท่าไหร่ จนมาช่วงปลายปีที่ผ่านมาถึงได้มาอ่านในเอาตอนท้าย ๆ ใกล้ๆ จะจบ ก็เล่นเอาใจกระวนกระวายด้วยความอยากรู้ว่าจะจบลงอย่างไร พอรู้ว่าฉบับรวมเล่มจะวางขายในงานหนังสือก็รีบซื้ออย่างไม่ลังเลเลย


เพชรกลางไฟ เป็นเรื่องราวความรักต่างศักดิ์ระหว่าง ‘หม่อมเจ้าหญิงอุรวศี’ ธิดาคนเล็กของเสด็จในกรมฯ กับ ‘อนล’ บุตรชายคนเล็กของเจ้าคุณรัชปาลี ทำงานอยู่กระทรวงมหาดไทย ทั้งคู่พบกันโดยบังเอิญต่างฝ่ายต่างไม่รู้ว่าใครเป็นใคร การพบกันครั้งนั้นกลับเป็นความทรงจำที่ลืมไม่ลงสำหรับคนทั้งสอง แต่เนื่องจากกำแพงประเพณีที่เคร่งครัด ฐานันดรของอุรวศีจึงสูงเกินกว่าที่คนธรรมดาอย่างอนลจะเอื้อมคว้าได้ เขาจึงทำได้เพียงแค่ส่งจดหมายที่บรรจงเขียนออกมาเป็นบทกลอนเพื่อสื่อสารกับท่านหญิงอย่างลับ ๆ แน่นอนว่าเมื่อทั้งคู่มีโอกาสได้พบหน้ากัน ก็ทำได้เพียงแค่สนทนากันตามมารยาทและส่งสายตาให้กันเท่านั้น ไม่อาจพูดจาเกี้ยวพาราสีเหมือนชายหญิงทั่วไป ผู้เขียนเขียนบรรยายเหตุการณ์ที่พระเอกนางเอกได้เจอกันในแต่ละครั้งด้วยความละเมียดละไมมาก อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงอารมณ์ความรัก ความอบอุ่น ระหว่างคนสองคน โดยที่ไม่ต้องมีการแตะเนื้อต้องตัวกันแต่อย่างใด นี่คือเสน่ห์ของความโรแมนติกที่อ่านแล้วทำให้ซาบซึ้งไปกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น


นอกเหนือจากเรื่องราวความรัก ปมปัญหาของตัวละครทั้งสองคน ก็ถือว่าเป็นปมที่หนักหนาสาหัสไม่แพ้กับปมเรื่องกำแพงประเพณีที่กีดกันความรักของทั้งคู่ ด้วยความที่หม่อมเจ้าหญิงอุรวศีเป็นธิดาองค์เล็กที่เกิดจากหม่อมสลวย หม่อมคนสุดท้ายของเสด็จในกรมฯ ที่เสด็จให้ความโปรดปรานมากเป็นพิเศษ สร้างความริษยาหึงหวงแก่หม่อมต่วน หรือที่เรียกกันว่าหม่อมใหญ่ผู้ที่เป็นเมียพระราชทานเป็นอย่างมาก เมื่อเสด็จพ่อของท่านหญิงสิ้นพระชนม์ หม่อมต่วนก็ใช้อำนาจของตัวเองอย่างเต็มที่ ที่จะกำจัดบรรดาหม่อมและลูกๆ ที่ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของตน จนเป็นเหตุให้เกิดเรื่องราวโศกนาฏกรรมขึ้น


ฝ่ายอนลเอง ก็ต้องพบเจอกับปัญหาจากการกระทำของพี่ชายที่เป็นทหารกับคุณอาที่พิการทางร่างกายแต่สมองเต็มไปด้วยความคิดแบบหัวก้าวหน้า เมื่อเขาพยายามที่จะเตือนคนทั้งคู่ไม่ให้เข้าร่วมกับการกบฏ ร.ศ.130 จนทำให้ตัวเองถูกจับและโดนข้อกล่าวหาว่าเป็นผู้สมคบคิดแทนพี่ชายที่หนีไปได้ทันเวลา อนลถูกจำคุกอยู่เป็นปีไม่ยอมปริปากใด ๆ เพียงเพราะว่าเขารู้ดีว่าพี่ชายเป็นความภาคภูมิใจของบิดามาก ส่วนอาผู้พิการของเขาก็คงไม่สามารถทนตรากตรำลำบากในคุกได้แน่ ๆ แต่แล้วอาของเขากลับทนไม่ได้ที่จะให้หลานรักต้องเป็นผู้รับผิดแทน จึงตัดสินใจสารภาพความจริง อนลจึงได้รับการปล่อยตัวออกมา และได้มีโอกาสพบกับหม่อมเจ้าหญิงอุรวศีอีกครั้ง


เรื่องราวในเล่มนี้พล็อตเยอะมากค่ะ เยอะเสียจนทำให้รู้สึกว่าสามารถเขียนขยายความให้ยืดยาวได้มากกว่านี้อีกด้วยซ้ำ ส่วนตัวคิดว่ายังมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมากที่สามารถขยี้ให้เข้มข้นได้มากกว่านี้อีก โดยเฉพาะเรื่องราวระหว่างท่านหญิงและหม่อมต่วน ไหนจะเรื่องพี่ชายของท่านหญิงที่ไปเรียนที่ต่างประเทศอีก ไม่น่าให้ลงเอยแบบนี้เลย (แอบขัดใจเล็กน้อย) ในช่วงท้ายเรื่องรู้สึกว่าเรื่องราวเหมือนถูกรวบรัดตัดความมากเกินไป ทำให้ขาดรายละเอียดของตัวละครที่มีบทบาทค่อนข้างเยอะในต้นเรื่องอย่างบรรดาพี่สาวของท่านหญิงที่เกิดจากหม่อมต่วนและหม่อมเรี่ยม (แอบเสียดายตรงจุดนี้) ส่วนเรื่องราวของฝั่งอนล เราคิดว่าเขียนออกมาได้พอเหมาะพอเจาะดีแล้ว


จุดที่ชอบนอกเหนือไปจากเรื่องราวความรักที่ต้องอดทนรอและฟันฝ่ายอุปสรรค ก็คือชอบคาแรคเตอร์พระเอกนางเอกมากค่ะ อ่านแล้วรู้สึกนับถือในสติปัญญาของคนทั้งคู่มาก ๆ ไม่ว่าจะเรื่องมุมมองต่าง ๆ , การวางตัวเวลาที่พบเจอกัน และการวางตัวในสถานการณ์ที่กดดันหลาย ๆ อย่าง รู้สึกว่าเขียนคาแรคเตอร์ออกมาได้ชัดเจน สมกับชื่อเรื่องว่าเพชรกลางไฟมากค่ะ


โดยรวมถือว่าเป็นเรื่องที่อ่านแล้วเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นอดีตนะคะ ยิ่งได้อ่านสารคดีเยาวชนเรื่องพาเที่ยววันวานกับคุณยายแล้ว ก็จะทำให้เข้าใจชีวิตคว���มเป็นอยู่ของผู้คนในเรื่องนี้ได้ดียิ่งขึ้นไปอีก อย่างเช่น เรื่องสังคมไทยในยุคนั้นที่เป็นสังคมแบบ polygamy คือสามารถมีคู่สมรสพร้อมก���นได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย โดยมีกฎหมายตราสามดวงและกฎหมายพระอัยการลักษณะมรดกที่รับรองสถานภาพของบรรดาภริยาทั้งหลายที่มีสามีเดียวกัน เป็นต้น


จุดที่อ่านแล้วสะดุดใจมากที่สุดก็คือ การใช้ คะ/ค่ะ ผิดเยอะมาก เยอะจนเราไม่รู้ว่าสมัยนั้นนิยมใช้แต่คำว่า 'คะ' อย่างเดียวรึเปล่าก็ไม่รู้ TT_TT

คะแนนความชอบ 3.5/5 ดาว

[Muchi Muchima · Rating 5 out of 5]

"มิอาจพบประสบพักตร์
ใช่ว่าจักคิดหักใจ
คิดถึงทุกวันไป
แม้มิได้อยู่ใกล้กัน
ไม่ใกล้ก็เหมือนใกล้
เพราะดวงใจอันผูกพัน
เหมือนเห็นกันทุกวัน
เราพบกันนั้นด้วยใจ"

รักต้องห้าม ต่างชนชั้น กำแพงประเพณี

น่าสงสาร พระ-นาง ไม่ได้เจอกันเลย เจอกันบ่อยสุดก็ในห้วงคำนึง และสองคนนี้ก็ชอบคุยกันด้วยภาษาใจ เฮ้ย! จะว่าหวานก็หวานนะ พระเอกเป็นคนซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองในขณะเดียวกันก็รักษาพระเกียรติของหม่อมเจ้าหญิง

คืออ่านไปแล้วก็เครียดอ่า ไม่รู้ว่าสองคนนี้จะลงเอยยัง ปัญหาของแต่ละฝ่ายก็หนักเอาการ ลุ้นตัวโก้งอ่า

น่าสงสารสุดเห็นจะเป็นท่านหญิงอุรวศีนี่แหละ มารผจญเยอะเหลือ เหมือนอยู่ตัวคนเดียว อ่านไปแล้วนี่อยากจะตบโต๊ะให้ดังปัง ๆ โมโหแทน

อนล มีเหตุต้องเกือบรับโทษข้อหากบฏทั้งที่ตัวเองไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง ทุกข์ก็ตรงเห็นสายตาที่มองมาด้วยความผิดหวังในตัวเขาเอง

ชอบเรื่องนี้คือเขารักษาพระเกียรติของท่านหญิงดีมากอ่า คือจะไปนอนที่บ้านตา (ที่เป็นสามัญชน) ตาก็ไล่ผู้ชายทุกคนไปนอนบ้านอื่นที่ไกลกว่ากันหมด มันเป็นสิ่งที่เลอค่ามาก เพราะตัวเองยังติดภาพดูละครจักรวงศ์ที่เคยดู แล้วปัจจุบันนี้มันไม่มีการให้เกียรติกันแบบนี้แล้วอ่า ผู้ชายคิดจะเข้าก็เข้า แถมเข้ายามวิกาลอีก อยากจะบ้าตาย เพราะงี้เลยปลื้มตรงนี้มากกกก

มางงการนับญาติตรงสองหน้าสุดท้ายนี่แหละ ฮ่า ๆ

4.5

[Phuwong · Rating 4 out of 5]

นวนิยายรักต่างชนชั้นของชายหนุ่มสามัญชนกับหญิงสาวในราชตระกูลผู้ดำรงพระยศเป็นหม่อมเจ้าหญิง จุดเด่นของนวนิยายเรื่องนี้คือการใช้ฉากสมัยรัชกาลที่ 6 กับเหตุการณ์กบฏ ร.ศ. 130 ซึ่งเป็นที่รู้จักของคนไทยน้อยมากมาผูกเป็นฉากหลังของเรื่อง แต่ประเด็นการเมืองไม่ได้คุกรุ่นจนเคร่งเครียด เนื่องจากน้ำหนักของเรื่องถูกใส่ไปที่ความรักของคู่พระนางมากกว่า ผู้เขียนมีความสามารถในการนำกาพย์ยานี 11 มาใช้แทนคำบอกรักของฝ่ายชายจนทำให้คนอ่านต้องคอยเอาใจช่วยในความรักที่เต็มไปด้วยอุปสรรคของคนทั้งคู่ การดำเนินเรื่องรวดเร็วและมีพลังดึงดูดให้ติดตาม เป็นอีกหนึ่งผลงานของนักเขียนรุ่นครูที่ไม่ควรพลาด

[Out Wcrp · Rating 4 out of 5]

มิอาจพบประสบพักตร์ ใช่ว่าจักคิดหักใจ
คิดถึงทุกวันไป แม้มิได้อยู่ใกล้กัน
ไม่ใกล้ก็เหมือนใกล้ เพราะดวงใจอันผูกพัน
เหมือนเห็นกันทุกวัน เราพบกันนั้นด้วยใจ
ชอบมากกก หัก 1 คะแนนที่พระเอกกับนางเอกเจอกันน้อยไปหน่อย

[Monaliz Juang · Rating 4 out of 5]

หลังจากร้างห่างหายจากผลงานมานาน
ก็ได้กลับมาอ่านอีกครั้ง ยังคงละเมียดละไม
เช่นเดิมไม่เคยเปลี่ยน อ่านแล้วได้เห็นถึงวิถี
ชีวิตของคนในสมัยรัชกาลที่ 6 ของสมัยเจ้า
ขุนมูลนาย ระบบฐานันดรศักดิ์ที่ถือเสียมาก
ทำให้ระยะห่างระหว่างชนชั้นแบ่งแยก แม้
แต่ญาติผู้ใหญ่ก็ต้องนับถือตามลำดับชนชั้น

เรื่องราวของอุรวศี ที่ต้องตกอยู่ในวังวน
แห่งความอิจฉาริษยาเมื่อเธอมิได้เป็นลูก
เมียเอกจึงทำให้ถูกกีดกัน หนำซ้ำยังถูกรังแก
เพราะแม่ของตัวเองเลือกทางเดินที่คนในสมัย
นั้นดูถูกยิ่งกว่าอะไร แต่เธอก็มีความเข้มแข็ง
แม้อ่อนแอบ้างตามประสา แต่ไม่ง่ายยอมให้ใคร
มาทำร้าย ทั้งคำพูดกิริยาท่าทางล้วนแล้วแต่
บ่งบอกถึงความฉลาดทันคน มิอ่อนข้อหาก
ตนเองไม่ได้ทำสิ่งใดผิด

อนลพระเอกของเรื่องถึงแม้จะเป็นลูกพระยา
แต่ด้วยฐานะต่ำศักดิ์ได้แต่หมายปองดอกฟ้า
ด้วยความชื่นชมให้เกียรติ มิเคยแม้จะทำให้
แต่ระคายผิว นิสัยเด็ดเดี่ยวยึดมั่นในสิ่งที่ตนทำ
แต่ออกจะไม่ค่อยกล้าขัดพ่อแม่ โชคดีที่ชะตา
ยังเมตตา เมื่อสุดท้ายดอกฟ้าก็โน้มกิ่งมาให้เขา
ไม่ต้องได้แต่เฝ้ามองอีกต่อไป ความหวานเรียก
ได้ไม่เป็นรอง ทั้งเพลงยาว และเสียงจะเข้บรรเลง

นอกจากเรื่องราวความรักที่น่าประทับใจของ
พระนางแล้ว ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย จาก
ความเคียดแค้นชิงชังที่เปรียบเหมือนไฟเผา
ตนเองสุดท้ายก็ต้องตายเพราะไฟที่ตนเองเป็น
ผู้ก่อขึ้นมา และยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับเรื่องของคน
ที่อยากจะเปลี่ยนแปลงอะไรหลายอย่าง ทำให้
เกิดกรณีพิพาทขึ้น ถึงแม้กระนั้นก็ยังได้รับอภัยโทษ
จากพระองค์ท่าน ต้องไปตามอ่านในเรื่องค่ะ
ทั้งนี้ทั้งนั้นตอนอ่านไปให้คล้ายรู้สึกละม้ายตอน
อ่านมาลัยสามชาย ที่นางเอกใช้ความดีต่อสู้
ไหนจะตอนจบที่จบคล้ายกันๆ แต่แน่นอนว่าโทน
เรื่องอาจจะต่างกันไปเพื่อสื่อให้เห็นคนละแบบ

นอกจากจะได้เพลิดเพลินและความรู้ สิ่งที่ได้คง
ไม่พ้นข้อคิดดีๆ ที่สอดแทรกในเรื่องราว แม้มีบาง
ช่วงบางตอนอาจจะค่อนข้างเอื่อยไปบ้าง แต่ยัง
คงสนุกครบรสเหมือนเช่นเคย แต่หากเทียบกับ
มาลัยสามชาย เรื่องนี้อาจจะยังเป็นรองอยู่ ด้วย
เนื้อหาอาจจะไม่เข้มข้นเท่า และด้วยความหนาของ
เรื่องราวที่ไม่ได้ต้องการเน้นให้ปมลึกมาก
สนุกค่ะอยากแนะนำให้อ่าน

[Sunshine · Rating 4 out of 5]

 โดยส่วนตัวแล้วชอบ สมกับคำนำหลังปก ตัวละครแต่ละตัวมีรายละเอียดและความหมาย บ่งบอกบุคลิก ลักษณะนิสัย ที่แน่นดีพอควร แต่ก็ไม่ได้อธิบายละเอียดจนหมดทุกตัวจนเกิดความคิดว่า "ตัวนี้จะเอาใส่มาทำไม" เรื่องนี้อ่านแล้วก็ลุ้นตลอดว่าพระเอกกับนางเอกจะลงเอยกันอย่างไร เพราะ เพชรกลางไฟ ไม่ใช่นวนิยายรักๆใคร่ๆที่จะได้มีแต่ฉากพระเอกกับนางเอกตลอด มันเป็นแนวที่จะสะท้อนสังคมมากกว่า ในความคิดเห็นส่วนตัว
 เนื้อหาอยู่ในช่วงรัชกาลที่ 6 จุดกระตุ้นอารมณ์ร่วมคงไม่พ้นเหตุการณ์ทางการเมือง เริ่มลุ้นๆว่าต้องมีฉากประมาณนี้แน่ แล้วก็มีจริงๆ ซึ่งกระตุ้นอารมณ์ได้จริงเสียด้วย
 อ่านไปก็มีหลายอารมณ์ หลายความรู้สึก หนึ่งความรู้สึกก็คือความอึดอัดและไม่เห็นด้วยในบางสิ่งบางอย่างของสังคมไทยสมัยนั้น บางสิ��งบางอย่างที่มันเหลือติดอยู่เต็มในสังคมไทยสมัยนี้ (คนไทยเลยนิสัยประมาณนี้...) อีกอารมณ์หนึ่งคืออ่านไปอารมณ์ประมาณดูไททานิก "ผู้หญิงอย่างเราไม่มีทางเลือกมากนัก"

 ประทับใจ...อิ่มใจ...อยู่ในใจ 

[Tharachaya · Rating 4 out of 5]

ผลงานที่อ่านแล้วสละสลวย เนิบนาบตามท้องเรื่องของนิยายพีเรียดที่ละเมียดละไม ภาษาสวยงาม ตัวละครกลมกล่อม อ่านแล้วจิกหมอนตามแค่พระเอกได้สัมผัสปลายนิ้วของท่านหญิง...แอบหายใจติดขัดกับการแอบรักของคนยุคโบราณ น้ำตาลไต่ระดับแบบค่อยๆ สร้างขึ้น ดีใจที่จบแบบไม่เศร้านัก แต่หาจุดลงตัวให้พระ-นางแบบลุ้นนิดๆ...

อ่านแล้วจิตใจสงบด้วยความรักอบอวลแบบ slow life และมีฉากบ้านเมืองเหตุการณ์สมัยก่อนมาประกอบทำให้สนุกน่าติดตามไปด้วย...นานๆ ผลงานเล่มใหม่ๆ จะมีแนวพีเรียดออกมาซักเล่มหนึ่ง ไปหาอ่านเถอะค่ะ...แปลกแหวกแนวดี...

[Ploy · Rating 4 out of 5]

Kind of like Anon, He had a determined heart though it seemed there was no light in the relationship. Sweet poems would be nothing unless he could show and prove what he meant. Like that Lady Long kept behaving as a true royal that made herself worth fighting/waiting for. Btw, female jealousy is very destructive. Jealous woman can ruin everything.

[Murainik_ · Rating 3 out of 5]

โดยรวมแล้วถือว่าดำเนินเรื่องแบบเรื่อยๆ แต่เล่าค่อนข้างรวบรัดในตอนท้าย โดยเฉพาะจุดจบของหม่อมต่วน ควรจะมีความสมเหตุสมผลหรือมีพัฒนาการไปสู่จุดๆนั้นหน่อย

ด้วยเพราะเรื่องนี้เป็นนิยายธีมโรแมนติค-การเมือง ส่วนที่เราชอบที่สุดและสามดาวที่ให้คือวิธีการ’แทรก’แนวคิดทางการเมืองที่ค่อนข้างจะแยบยล ทำให้ไม่รู้สึกเหมือนกำลังอ่านหนังสือประวัติศาสตร์หรือโดนยัดเยียดแนวคิดอยู่ ใครอยากเขียนนิยายแนวการเมืองควรมาดูงาน ด่วน

ส่วนโรแมนติคเราค่อนข้างจะไม่อินเท่าไหร่ จุดนี้คนเขียนทำให้เราเชื่อว่าพระนางรักกันลึกล้ำไม่ได้เลย ทั้งๆที่วัตถุดิบคือคาแรกเตอร์ของพระ-นางดีมาก พาให้คนอ่านหลงรักได้ไม่ยาก เรื่องเล่าแค่ว่าพระเอกรักนางเอกตั้งแต่แรกพบก็เพราะรูปสมบัติ ซึ่งเราไม่ได้ติดนะ แต่จนเรื่องดำเนินมาถึงตอนจบคนเขียนก็ไม่ได้developความรู้สึกพระเอกให้มากกว่านั้นเลย มันวนอยู่แต่กับ ‘ฉันรักเธอ ฉันคิดถึงเธอ’ ไม่ได้ให้เห็นว่าเมื่อพระเอกได้รู้จักกับนางเอกมากขึ้นเลยยิ่งรักเข้าไปใหญ่ เพราะนางเอกเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว เฉลียวฉลาดหรืออะไรก็ว่าไป ถ้าเป็นงั้นเราถึงจะรู้สึกว่าเอ้อ เขารักกันมากจริงๆ ได้

สรุปแล้วคือสามารถอ่านเอาจอยๆได้ค่ะ ข้อมูลทางประวัติศาสตร์และสังคมแน่น สอดแทรกแนวคิดทางการเมืองอย่างชาญฉลาด(จุดนี้ต้องชมรอบสอง😂) แต่อาจจะไม่ถึงกับว้าวหรืออิ่มเอมใจ

[Tunyatuang · Rating 2 out of 5]

เข้าใจนะคะว่าเพชรกลางไฟ หมายถึง หม่อมเจ้าหญิงอุรวศี ซึ่งดำรงตนเป็นเพชร แต่ต้องมาอยู่ท่ามกลางไฟ คือ เหล่าบรรดาลูกๆของหม่อมใหญ่ และหม่อมใหญ่เอง และอีกนัยหนึ่ง ไฟ ที่ว่าหมายถึง อนล คือ พระเอก เพราะอนล แปลว่า ไฟ เรื่องนี้ดีงามได้ข้อคิดหลายอย่างมากมายค่ะ อยู่ที่วิจารณญาณของคนอ่านว่าจะชอบไหม ติดตรงที่ว่า ดิฉันมองว่านางเอกเป็นท่านหญิงค่ะ ยังไงก็ไม่คู่ควรกับพระเอก ถึงพระเอกจะเป็นลูกพระยา ไม่ได้ต่ำต้อยอะไร เพราะในเรื่องก็มีหม่อมเจ้าที่เหมาะสมคู่ควรกว่า ถึงพระเอกจะเป็นคนดีนะคะ แต่สำหรับดิฉันไม่เห็นด้วยกับนางเอกที่ยอมสละยศฐานันดร มาเพื่อจะอยู่กับพระเอก โดยนางเลือกไฟที่ให้ความสบายใจ ดีกว่าให้ไฟที่ให้ความรุ่มร้อนไม่เป็นสุข แต่ทางเลือกมันมีหลายทางมากค่ะ เพราะตอนหลังหม่อมต่วนก็ตายไปแล้ว น่าจะกลับไปใช้ชีวิตตามเดิม และแต่งงานไปกับท่านชายสุรคมค่ะ

[Jeab · Rating 4 out of 5]

นาน​ ๆ​ ได้กลับมาอ่านนิยายยุค​ ร.​ 6 สนุกดีค่ะ​ เรื่องราวโดยรวมชื่อเรื่ิองก็เฉลยไปพอตัว​ เรื่องนี้คาดหวังไว้สูงว่าจะต้องมีดี และก็ไม่ผิดหวังจริง​ ๆ​ ค่ะ​ ความยากเค้นของชีวิตท่านหญิงนั้นหนักจริง​ ชอบที่มีการแทรกเรื่องราวประวัติศาสตร์ของยุค​ เรื่​องราวการเมืองยุค​ ร.​6 ที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงนัก​เอาไว้​ ชอบความโรแมนติกและความมั่นคงของอนล ชอบความฉลาดของท่านหญิง​ เป็นเรื่องที่ต้องหามาเก็บได้ค่ะ

[Kanyarat Phophum · Rating 3 out of 5]

อ่านเพลินๆดีค่ะ เพิ่งเคยอ่านนิยายไทยแนวนี้เรื่องแรก เนื้อเรื่องสมัย ร.6 พระ-นางเรียกได้ว่ารักแรกพบ แล้วก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมายกับนางเอก โดยแม่เลี้ยงเป็นผู้กระทำ อ่านแล้วหมั่นใส้แม่เลี้ยงนาง

[Miki · Rating 3 out of 5]

ชอบเวลาคนสมัยก่อนจีบกัน จีบกันด้วยบทกวี
ถ้าคนชอบเรื่องราวหวานๆ เรื่องนี้ตอบโจทย์ความหวานได้เปนอย่างดี
เรื่องราวความรักต่างวรรณะชนชั้นจะลงเอยอย่างไรต้องตามไปลุ้นดู

แต่เค้าแอบรู้สึกว่ามันเหมาะเจาะไปนี๊ดดดดเลยแอบเฉยๆก่ะเรื่องราว

[thep.gmr · Rating 4 out of 5]

มิอาจพบประสบพักตร์ ใช่ว่าจักคิดหักใจ
คิดถึงทุกวันไป แม้มิได้อยู่ใกล้กัน
ไม่ใกล้ก็เหมือนใกล้ เพราะดวงใจอันผูกพัน
เหมือนเห็นกันทุกวัน เราพบกันนั้นด้วยใจ