Αρσέν Λουπέν: Η γυναίκα με το διπλό χαμόγελο

Arsène Lupin #17

by Maurice Leblanc, Χαρά Κίττου (Translator)

Μέσα στο σκοτάδι, δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει ποιος έμπαινε, ποιος διέσχιζε τον κήπο. Κάποιος ανέβηκε τη σκάλα με αργά βήματα που ακούγονταν μετά βίας. Κυριευμένος από την αγωνία, δεν τόλμησε να περπατήσει μέχρι το κατώφλι και να σπεύσει προς το άγνωστο γεγονός, όπου υπήρχε ίσως μία επιπλέον δυστυχία.
Ένα αδύναμο χέρι έσπρωξε την πόρτα.
Η Κλάρα...

Αντονίν; Κλάρα; Ποιαν από τις δύο γυναίκες συνάντησε; Ποια είναι η μασκοφορεμένη χορεύτρια; Ποια είναι η μικρή συνεσταλμένη επαρχιωτοπούλα...; Ο Αρσέν Λουπέν, ο αριστοκράτης λωποδύτης επανεμφανίζεται και αναλαμβάνει να λύσει για δικό του λογαριασμό το μυστήριο του φόνου στον...

Genres: Fiction, Mystery, Crime, French Literature, France

378 pages, Hardcover

First published January 1, 1933

About the author

Maurice Leblanc (1864 - 1941) was a French novelist, best known as the creator of gentleman thief (later detective) Arsène Lupin.

Leblanc began as a journalist, until he was asked to write a short story filler, and created, more gallant and dashing than English counterpart Sherlock Holmes.

Reviews

[Laura · Rating 4 out of 5]

What could go wrong by reading these great adventure books by Maurice Leblanc?

3* The Mysterious Railway Passenger
3* Arsène Lupin, Gentleman-Thief (Arsène Lupin, #1)
4* Arsène Lupin versus Herlock Sholmes (Arsène Lupin, #2)
4* A Condessa de Cagliostro (Arsène Lupin, #12)
4* La Demeure mystérieuse (Arsène Lupin, #15)
4* La femme aus deux sourires (Arsène Lupin, #17)
4* La Cagliostro se venge (Arsène Lupin, #19)
TR The Hollow Needle: Further Adventures of Arsène Lupin (Arsène Lupin, #3)
TR 813 (Arsène Lupin, #4)
TR The Crystal Stopper (Arsène Lupin, #5)
TR The Confessions of Arsène Lupin (Arsène Lupin, #6)
TR L'Éclat d'obus (Arsène Lupin, #7)
TR The Golden Triangle (Arsène Lupin, #8)
TR L'île aux trente cercueils (Arsène Lupin, #9)
TR Arsène Lupin in the Teeth of the Tiger (Arsène Lupin, #10)
TR The Eight Strokes of the Clock (Arsène Lupin, #11)

[~Calyre~ · Rating 3 out of 5]

"Je ris parce que, plus un cas paraît compliqué, et plus on veut que la solution le soit également. On ne court après des solutions extravagantes et tortueuses."

[Maria Karousi · Rating 4 out of 5]

Such a nice story!
It is all so clear in the end, as Arsène Lupin said, sometimes the answer is the most obvious one! Which I didn't expect and i liked the outcome very much.

[Trilllian · Rating 2 out of 5]

J'avais beaucoup aimé les autres aventures de Lupin que j'avais lu (l'aiguille creuse, arsène lupin gentleman cambrioleur, Les dents du tigre), mais celui là ne m'a pas vraiment plut; l'intrigue est plutot tiré par les cheveux et le personnage féminin assez agaçante;

[Joseph Delcourt · Rating 3 out of 5]

Pas vraiment le meilleur Lupin
Beaucoup de vieilles ficelles
Intrigue un peu cousue de fil (le) blanc

[Macqueron · Rating 2 out of 5]

Un Arsène Lupin qui se lit vite mais sans grande passion, et qui malheureusement conclut les deux intrigues principales par des explications absurdes, dont une franchement risible

[Florin Pitea · Rating 3 out of 5]

Pretty nice, overall.

[Thor The Redbeard · Rating 3 out of 5]

6/10

[Noa Velasco · Rating 3 out of 5]

Ni por asomo es de los mejores de Lupin, pero disfruto todos y cada uno de sus libros.
Vaya por delante que, a estas alturas, historias como esta ya no resultan novedosas y pierde la mayor parte de su encanto haber visto o leído algo más actual primero. Me pasa lo mismo con Doyle y Christie, que han inspirado tantos casos de series que ciertas resoluciones ya no nos sorprenden.

De todas formas, las explicaciones a los misterios en este libro son muy poco satisfactorias. Lo que sucede es que Lupin siempre es el puto amo y él solo levanta la novela. El personaje y la narración de Leblanc son tan tan entretenidos que puedo leer con gusto una trama sin demasiado interés y unas situaciones a día de hoy estomagantes como esa relación de hombre-mujer y quedarme satisfecho con todo lo demás.

No hay grandes maniobras por parte de Lupin ni estratagemas laboriosas y sublimes. Lo que hay es un libro entretenido para incondicionales del personaje que, si bien no abrirán la boca por el asombro, al menos sonreirán como la mujer de las dos sonrisas.

[Uxue · Rating 2 out of 5]

Me he estrenado con Maurice Leblanc en el género que ya conocía gracias a las novelas detectivescas de Agatha Christie.

El comienzo de "La mujer de las dos sonrisas" es brillante. Un asesinato perfectamente contado en 10 páginas. Luego, la trama va apagándose poco a poco y termina siendo aburrida. No me ha terminado de enganchar.

Lo mejor: La personalidad del ladrón de guante blanco, conocido como Arsenio Lupin. El personaje es sencillamente genial. También destacaría la prosa que utiliza el escritor francés, que no es nada barroca, y facilita la comprensión del texto.

Lo peor: El caso en sí mismo. Perdí el interés como lectora hacia la mitad del libro.

[Elilith · Rating 3 out of 5]

Le dernier des livres d'Arsene Lupin que j'ai lu. A ce niveau là, malheureusement, les plot twists étaient vraiment éculés, on voyait les révélations arriver de très loin et c'était encore moins crédible que la première fois que la même mécanique narrative avait été utilisée. L'écriture est bien sûr toujours géniale, et cela reste un plaisir de lire, mais je pense que lire un nombre plus limité des livres d'Arsene Lupin aurait été une meilleure idée de ma part.

[Jo · Rating 3 out of 5]

3.5 stars, a slay but the asteroid bullshit made it lose a star

[Aaron Aoyume · Rating 2 out of 5]

From the Big Screen to the TV

Maurice Leblanc wrote Lupin stories for decades and it is clear how he strived to adapt to new audiences. However, some stylistic changes in the 1930s really impacted the way he told his stories if not the stories themselves. Published in 1933, this **A Mulher de Dois Sorrisos** is filled with direct dialogs that mimic those of (the then increasingly popular) talking movies, particularly those with a comedy touch like Laurel and Hardy or The Three Stooges, but imho end up as a distraction to plot development. It is like **Sheriff J.W. Pepper** in the James Bond movies, a comic relief that is not altogether needed. Truth to be told, Gorgeret can't be compared with Ganimard or even Bechoux (the latter already pending towards slapstick humor.) There is a lot of shallow if not naïve dialog with the only purpose of padding the story out. This is not new to some of more recent Lupin stories (**L'Agence Barnett & Cie** and **Barre-Y-Va** also have this cinematic feel), but here things become a little more complicated because the plot is also rather weak. The central mystery of the book (why two smiles?) is easy to guess from the beginning (especially after reading Barre-Y-Va) and its resolution has no sense of urgence or need. The book brings some scenes that suggest large film sets or locations (the Volnic castle or the night club where Clara performs a **Metropolis**-like dance) but finishes shrinking into a low-budget spin-off, like **Robocop** the movie compared with **Robocop Animated Series**. Or **Blue Thunder** the movie compared with **Blue Thunder** the TV series : the helicopter is the same, but the music theme sets them totally apart...

[D'Ailleurs · Rating 3 out of 5]

Αναμφίβολα, ο Αρσέν Λουπέν είναι μια από τις δεσπόζουσες μορφές της pulp λογοτεχνίας: bon viveur λωποδύτης, λάτρης του ωραίου φύλλου και της καλής ζωής, μεγάλος αντίπαλος του Σέρλοκ Χόλμς (αν και ο Ντόϋλ ποτέ δεν έδωσε την έγκριση του) και αντιπρόσωπος της Γαλλικής κουλτούρας στο πάνθεον των πρώιμων λογοτεχνικών ηρώων. O Λεμπλάν έγραψε πάνω από είκοσι βιβλία με τον ήρωα αυτό, όπου στα περισσότερα (αναμενόμενο) ανακυκλώνονται τα ίδια θέματα: ο ελκυστικός κόσμος της περιπέτειας, η γοητεία του Αρσέν Λουπέν, ένα μυστήριο που συνήθως συνοδεύεται από κάποιο έγκλημα κ.α. Έτσι λοιπόν και αυτό το βιβλίο διαφέρει ελάχιστα από τα προηγούμενα: ένας μυστηριώδης θάνατος σε ένα κάστρο, μια νεαρή κοπέλα με σκιώδες παρελθόν και μια διαθήκη στην οποία θέλει να βάλει χέρι ο φίλος μας.
Όλα αυτά ακούγονται πολύ όμορφα και ότι η ανάγνωση του βιβλίου ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, παρόλα αυτά δεν μπορώ παρά να τονίσω τα αρνητικά και κυρίως το άσχημο aging της ιστορίας αλλά και της αισθητικής του Λεμπλάν. Παρόλο που έχω ένα soft spot για την pulp λογοτεχνία, τα κλισέ της και την ηθική των αρχών του προηγούμενο αιώνα, ομολογώ ότι κουράστηκα κάπως με την παθητικότητα του γυναικείου χαρακτήρα (της δεσποινίδος Κλάρας) η οποία ερωτεύεται παράφορα με το καλημέρα και προσκολλάται πάνω στον Λουπέν σαν βδέλλα, ενώ τον παρακαλάει να την συγχωρέσει γιατί σκότωσε έναν τύπο στην προσπάθεια της να τον προστατέψει. Δλδ οκ too much ακόμα και για μένα...

Εν ολίγοις είναι ευχάριστο βιβλίο, αρκετά αναχρονιστικό ακόμα και για την εποχή, οπότε όσοι δεν το αντέχουν ας το αποφύγουν...

[Olivia Regis · Rating 5 out of 5]

Como los anteriores libros de Lupin, “La mujer de las dos sonrisas” es una lectura fresca y entretenida. Mientras más leo sobre este personaje más me gusta además las ediciones de @delfondo están sumamente cuidadas y son las únicas disponibles en español neutro. Este es el octavo libro que leo de la colección y el próximo ya es el último disponible. Ahora que se vienen las vacaciones les recomiendo empezar esta serie. Este libro pertenece a la colección de “Obras Selectas de Arsène Lupin”, también se encuentra disponible en el “Pack Complementario de Arsene Lupin”.

[Giorgia · Rating 3 out of 5]

Non ho apprezzato lo stile e il tipo di scrittura, di solito preferisco più riflessioni e descrizioni psicologiche rispetto a semplici dialoghi, ma devo dire che in un romanzo d'azione come Lupin sicuramente ciò rende il tutto più dinamico. Ho trovato invece molto originali il mistero e la risoluzione finale

[Thayná · Rating 3 out of 5]

Achei o lupin da série bem mais gostável e carismático. O do livro acaba sendo bem arrogante e problemático.
No geral, é uma história que consegue captar a atenção. Poréeem, infelizmente, achei final foi bem peba e aleatório. Não tem aquela coisa bem explicada e amarradinha que senti nos do sherlock

[Σταύρος Παυλίδης · Rating 3 out of 5]

Ίσως την εποχή που γράφτηκε να ήταν καλό. Σήμερα πιστεύω ότι οι αναγνώστες θέλουν κάτι παραπάνω. Ο ήρωας ξεφεύγει ΠΑΝΤΑ από όλες τις δύσκολες καταστάσεις με τρόπο απλοϊκό που καταντά γελοίος. Εκτός αυτού και η εξήγηση του μυστηρίου που μας δίνεται στο τέλος του βιβλίου νομίζω πως είναι εξωφρενική. Αρκετά καλό για να περάσεις την ώρα σου αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο.

[Celso Ferreira · Rating 5 out of 5]

Livro que traz uma nova aventura de Arsene Lupin, mostrando toda a sua vivacidade, habilidade de improviso e inteligência para resolver crimes e obter soluções geniais. Mais uma leitura deliciosa. Recomendo.

[Rubens · Rating 4 out of 5]

Esse livro é divertido, mas as resoluções dos mistérios não são muito empolgantes.

[Sophie · Rating 5 out of 5]

Eu gosto de todos os livros do lupin e esse não foi diferente. Apesar de ter sido escrito a muito tempo, a escrita não é pesada

[Lourdes Mireya]

La mujer de las dos sonrisas. Maurice Leblanc.

Arsenio Lupin, Raoul. Clara y Anthonine, hijas del marqués d’Erlemont envueltas en la misteriosa muerte de una diva que involucra una fortuna de joyas.

[Ahlem · Rating 2 out of 5]

Décevant. Deux intrigues aussi peu crédibles l'une que l'autre, des dialogues romantiques à deux sous, des personnages agaçants. Très déçue.

[Mati · Rating 4 out of 5]

demorei tres anos ela tem uma gémea perdida acho eu ja nao me lembro heheh spoiler