Jump to ratings and reviews
Rate this book

La resistencia

Rate this book

Una reflexión contra la globalización, la clonación, la masificación

En estas cinco cartas que Ernesto Sabato dirige a sus lectores ahonda en su análisis de nuestra realidad y aboga por un nuevo humanismo, con «la convicción de que -únicamente- los valores del espíritu nos pueden salvar de este terremoto que amenaza la condición humana».
Los progresos de la ciencia y la tecnología han convertido al hombre en un simple engranaje de una máquina de producir y consumir. Esta dramática preocupación por lo económico, la adoración por la tecnología y la explotación del hombre nos han llevado a la masificación, a la globalización, a la clonación, al miedo. Es la crisis de toda una concepción del mundo y de la vida. Pero se vislumbran nuevas esperanzas, otras maneras de mirar el entorno, en el arte, en la resistencia de algunos a la uniformización, en los deseos expresados, que nos hacen tomar conciencia de que se puede resistir al poder de la robotización. Y crear nuevos valores humanos, recuperando los afectos, el gozo, el diálogo, la imaginación, la belleza, la fe en nuestro destino. Como en otras épocas de crisis, salvaremos el abismo e inventaremos un nuevo humanismo.

128 pages, Paperback

First published January 1, 2000

206 people are currently reading
3342 people want to read

About the author

Ernesto Sabato

95 books2,209 followers
Ernesto Sabato (1911-2011) fue un destacado escritor, ensayista y físico argentino. Nacido en Rojas, en la provincia de Buenos Aires, estudió física en la Universidad Nacional de La Plata y posteriormente trabajó en el laboratorio Curie de París, antes de en 1945 volcarse por completo en la literatura.

Su vida estuvo marcada por una constante reflexión sobre la condición humana, el arte y los dilemas éticos del siglo XX. Durante la última dictadura militar en Argentina, presidió la Comisión Nacional sobre la Desaparición de Personas (CONADEP), que produjo el emblemático informe Nunca Más.

Entre sus obras más destacadas encontramos El túnel (1948), una novela psicológica que explora la alienación y la obsesión; Sobre héroes y tumbas(1961), considerada una de las grandes novelas argentinas del siglo XX, donde mezcla introspección, simbolismo y crítica histórica; y Abaddón el exterminador (1974), un texto fragmentado y experimental que refleja el caos existencial y político de la época.

A banda de sus títulos de narrativa, Sabato escribió ensayos notables como El escritor y sus fantasmas (1963) y su autobiografía Antes del fin, que revelan sus inquietudes filosóficas y su visión crítica del mundo moderno.

El estilo literario de Sabato se caracteriza por su tono introspectivo y existencialista, que explora los abismos de la condición humana con un lenguaje a la vez poético y oscuro. Sus narrativas entrelazan lo simbólico y lo real, creando atmósferas densas y cargadas de tensión psicológica. Su obra es profundamente filosófica, cuestionando la ética, la verdad y el sentido de la vida en un mundo plagado de contradicciones.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
1,602 (34%)
4 stars
1,707 (36%)
3 stars
1,003 (21%)
2 stars
285 (6%)
1 star
79 (1%)
Displaying 1 - 30 of 526 reviews
Profile Image for Sawsan.
1,000 reviews
February 16, 2022
خمس رسائل من إرنستو ساباتو يكتب فيها عن أفكاره وتأملاته خلال العمر الطويل
يعرض حالة العالم المعاصر وهيمنة وسائل التقنية, واستخدام العلم من أجل السيطرة والمصالح بدلاً من استخدامه لخدمة البشر في كل العالم
الرسائل دعوة للعودة للإنسانية والتواصل بين الناس, والاهتمام بالجمال والطبيعة
المقاومة أو الممانعة لكل أشكال الاستغلال والاستعلاء, ورفض اللامبالاة بمظاهر التردي والانحدار
ينظر ساباتو لحياته الطويلة التي مرت, ويُعلي من قيمة الاهتمام بالآخرين وقيمة التفاصيل الصغيرة التي تُجمل الحياة
فإذا كان يتذكر بعض لحظات الحزن وخيبات الأمل يجد نفسه يتذكر أيضا من أعانه على اجتياز هذه اللحظات
الكتاب ترجمة الأديب المغربي أحمد الويزي وعرض في المقدمة صورة مختصرة لحياة وأعمال إرنستو ساباتو
Profile Image for Yair.
86 reviews9 followers
February 8, 2023
Un hombre de 90 años, cuya mente aún se resiste a acoplarse a un mundo ciego e imbuido en el egoísmo, donde la única religión es el dinero como símbolo del inminente final de la humanidad, decide que debe contarle a algunos idealistas que es posible rescatar la dignidad del vivir. Esta lucha no es fácil, pues requiere de valentía y convicción para rescatar aquello que nos hace humanos.

No se trata de un compendio de consejos banales que propone soluciones obvias, ni la perorata que enumera las razones por las que la humanidad debe desparecer como especie. Tampoco expone los motivos por las que se debe sonreír a todo y estar en permanente euforia, creando un eterno trololó que comienza a lindar con la insensatez.

Con un lenguaje franco, Sábato quiere dejar al mundo un legado que vaya más allá de sus libros. Son las últimas palabras de un hombre que alerta sobre el rumbo que él percibe con su vasta experiencia.
Profile Image for Heba.
1,242 reviews3,085 followers
Read
January 13, 2021
للحظة ترددت ما بين أن هذا الكتاب يضم خمس مقالات نقدية تأملية أو خمس رسائل قطعت المسافات واخترقت الجدران المنيعة لتصيب قلب الحقيقة....
حقيقة عالمنا القبيح الذي يرزح تحت وطأة المادية ، الحداثة المفككة، البلادة واللامبالاة ، النزعة الفردية ، العدمية ، الخوف الذي يغتال دواخلنا ، العزلة ، التواصل الالكتروني كبديل عن العلاقات الاجتماعية، والسباق المحموم لكل منا معصوبي الأعين في مضمار واحد كل يوم دون أن ندرك إلى أين وجهتنا ..؟
الكاتب " ارنستو ساباتو" لا استطيع القول إنه يرثي روح الانسانية وقيمها ، بالرغم من مواجهتة الصريحة لمصير المرء فى عالمنا اليوم لكن ثمة ضوء خاطف مباغت يومض فيما بين الصفحات معلناً عن التصدي والممانعة أمام طوفان يجرفنا نحو الهاوية ...
اخيراً ..جميل تذرعك بالأمل يا سيدي فهو غريزة أشد نبلاً من غريزة الرغبة في البقاء واذا ما توقفنا عن الأمل فهذا يعني اننا قد وصلنا إلى الجحيم....
Profile Image for Paula Mota.
1,665 reviews563 followers
October 27, 2022
#outubrohispanoamericano

O mundo nada pode contra um homem que canta na miséria.

Ernesto Sabato, que morreu com a bela idade de 100 anos, publicou este livro de ensaios com 89. Em “Resistir”, este autor argentino oscila entre o velho sábio e o velho jarreta, entre o optimismo e o pessimismo, entre o presente e o passado, mas ainda com esperança no futuro.

Creio nos cafés, no diálogo, creio na dignidade da pessoa, na liberdade. Sinto nostalgia, quase ansiedade de um Infinito, porém humano, a nossa medida.

Das cinco cartas e epílogo que compõem esta obra, a primeira, intitulada “O grande e o pequeno”, é a mais incisiva e sagaz. É uma invectiva contra a nossa passividade face à televisão, mas que creio poder aplicar-se a qualquer ecrã hoje em dia.

Tragicamente, o homem está a perder o diálogo com os outros e o reconhecimento do mundo que o rodeia, sendo que é aí que ocorrem o encontro, a possibilidade do amor, os gestos supremos da vida. As conversas à mesa, até as discussões e as zangas, parecem já substituídas pela visão hipnótica. (...) Este efeito, entre mágico e maléfico, é resultado, creio, do excesso de luz que nos prende com a sua intensidade. (...) Assim, não só nos custa abandoná-la como perdemos a capacidade de olhar e ver o quotidiano. Uma rua com umas tipis enormes, uns olhos cândidos na cara de uma mulher velha, as nuvens num entardecer. (...) Muitas vezes me surpreendi por vermos melhor as paisagens nos filmes do que na realidade.

Infelizmente, a proeza não se repete na segunda epístola, “Os antigos valores”, cujo título remete para um saudosismo falacioso.

A vida dos homens centrava-se em valores espirituais, hoje quase em desuso, como a dignidade, o desinteresse, o estoicismo do ser humano face à adversidade. Estes grandes valores, como a honestidade, a honra, o gosto pelas coisas bem feitas, o respeito pelos outros, não era nada de excepcional, tinham-nos a maioria das pessoas. Outra frase de então, que nunca mais ouvi a não ser nesse tempo, era “Deus providenciará”.

Se Ernesto Sabato presidiu à Comissão Nacional sobre Pessoas Desaparecidas num país que nos deu Perón, a Guerra Suja e os esquadrões da morte, só pode referir-se ao pretérito perfeito da sua meninice, senão, este texto é um delírio.
“Entre o Bem e o Mal” e “Os Valores da Comunidade” contêm algumas ideias interessantes, mas é na última carta, “Resistência”, que este autor, que se dizia anarquista, recupera o viço inicial.

O homem não pode manter-se humano a esta velocidade, se viver como um autómato será aniquilado. A serenidade, uma certa lentidão, é tão inseparável da vida do homem como a sucessão das estações é inseparável das plantas, ou do nascimento das crianças. Estamos no caminho mas não a caminhar, estamos sobre um veículo sobre o qual nos movemos incessantemente (...). E ninguém anda a passo de homem, por acaso algum de nós caminha devagar? Mas a vertigem não está no exterior, assimilámo-la na nossa mente que não pára de emitir imagens, como se também fizessem zapping; talvez a aceleração tenha chegado ao coração que já lateja num compasso de urgência para que tudo passe rapidamente e não permaneça. (...) Já nem sequer sabemos rezar porque perdemos o silêncio e também o grito.
Profile Image for Nahed.E.
627 reviews1,974 followers
October 25, 2019
القراءة الثانية لإرنستو ساباتو بعد روايته الجميلة النفق
إرنستو ساباتو يقترب في كتابه هذا كثيراً من الفيلسوف الفرنسي إدجار مورين في كتابه ( إلي أين يسير العالم ) فالفكرة واحدة تقريباً .. الحديث عن مدي شقاء إنسان هذا العصر ، الشقاء الذي جلبه الإنسان لنفسه بمساؤي التقدم، وقلة الحياء، والبعد عن الروحانيات الحقيقية التي تتفق مع السلوك القويم

"من القيم المفتقدة في أيامنا هذه هو قيمة الخجل، فلقد لوحظ دون شك أن الناس لم تعد تخجل من أي شئ أبداً"


فمأساة إنسان هذا العصر في حيرته التي لا تتوقف
والركض المستمر وراء التقدم رغبة في التقدم للتقدم وليس لإحداث تحسن حقيقي في الحياة
فلقد صدق الكاتب حين قال : إننا نخطو ولكننا لا نتقدم
فحقاً .. نخطو تجاه التكنولوجيا ونتراجع في الصحة والفكر والحياة والاستقرار
نتقدم بساق ونتراجع بساقين
!
ربما يكون ساباتو متشائما مثل إدجار مورين في إننا لا نتقدم إلا لهلاكنا
ولكنه مُحق في كثير مما ورد في الكتاب
Profile Image for Marlen Leiva.
150 reviews49 followers
January 8, 2020
La resistencia es uno de esos libros a los que siempre vuelvo cuando necesito recuperar fuerzas para soportar la humanidad. Es un libro muy humano, que nos invita a reflexionar acerca nuestra existencia, de cómo nos hemos convertido en seres automatizados, pegados a una computadora o al televisor, olvidándonos de quiénes somos y de la importancia de interactuar con nuestro ambiente y también con nuestro prójimo, porque a través del diálogo y de la fraternidad podemos salvarnos.
Profile Image for Poncho González.
699 reviews66 followers
January 29, 2020
Un libro que no me gustó tanto como me lo había imaginado pero tampoco me defraudo, solamente esperaba más de él, esperaba más reflexiones pero este libro lo sentí más como una autobiografía o memorias, sin ese impacto que esperaba que tuviera en mi sino más bien como ese libro donde el autor se desahogó, lo cual está muy bien pero nunca llego a conectar conmigo, aunque rescato que su pluma de Sabato es muy buena y transmite mucha calma y paz, sabe utilizar las palabras y rescato varias citas del autor pero sobre todo rescato el siguiente texto

“siempre llevamos una máscara, que nunca es la misma sino que cambia para cada uno de los lugares que tenemos asignados en la vida: la del profesor, la del amante, la del intelectual, la del héroe, la del hermano cariñoso. Pero ¿Qué mascara nos ponemos o que mascara nos queda cuando estamos en soledad, cuando creemos que nadie, nadie, nos observa, nos controla, nos escucha, nos exige, nos suplica, nos intima, nos ataca? Acaso el carácter sagrado de ese instante se debe a que el hombre entonces esta frente a la Divinidad, o por lo menos ante su propia e implacable conciencia”
Profile Image for Knjigoholičarka.
150 reviews8 followers
Read
March 12, 2022
Ernesto Sabato poseduje jednu, danas tako retku osobinu, a koja se vrlo jednostavno može opisati kao osećanje odgovornosti. I ona je veoma važna, te stoga imam potrebu da je ponovo naglasim.

Osećanje odgovornosti.

Sabato je pisao "Otpor" pred sam kraj života kao stari deka od 90-tak godina i mada je knjiga prepuna džangrizavih izjava tipa "nekada je sve bilo bolje", on ne propušta da ih argumentuje i stavi u kontekst vremena u kom je živeo i živi, kao i ličnih iskustava na privatnom i aktivističkom planu. Ne delim neke od njegovih stavova, ali razumem odakle dolaze, i poštujem to.

Što je najlepše od svega, Sabato uporno naglašava osećanje sopstvene odgovornosti za svet oko sebe, budući da je smatrao da je - dok god postoji i diše - deo ovog sveta, te je obavezan da da sve od sebe da taj isti svet učini boljim mestom za život.

A Sabatov otpor u svojoj suštini je upravo to - uporno biranje saosećanja i opšteg dobra, čak i u trenucima kada to izgleda nemoguće, uprkos mogućim posledicama.

Treba imati hrabrosti za takvo nešto.
Profile Image for Manuel Alberto Vieira.
Author 67 books180 followers
July 6, 2018
Para todos quantos se angustiam neste passo acelerado rumo ao abismo e se recusam ao torpor de esquecer, na anestesia dos dias, o que nos define. Para todos quantos resistem ao aceno da morte daquilo que nos sabemos. Haverá ainda antídoto?
Profile Image for merixien.
671 reviews666 followers
November 15, 2020
“İnsan engellerden yeni yolar yaratmasını bilir çünkü hayatın yeniden doğması için bir çatlak yeter. Bu görevde aslolan direnmektir. İşgal edilen halkların kahramanca yaptığı gibi savunmaktır; gelenek bize insanın ne denli kutsala sahip olduğunu anlatır. Tadını çıkarabileceğimiz küçük özgürlüm anlarının lütfunu kaybetmemize izin vermeyelim: Sevdiklerimizle paylaştığımız bir sofra, ağaçlar arasında yapılan bir yürüyüş, bir kucaklamaya duyulan şükran. Istırap ve sefalet içinde şarkı söyleyen bir insan karşısında dünyanın elinden hiçbir şey gelmez.”

Kitap, içinde yaşadığımız toplumu düşünmek ve özeleştiri yapmak, durup bir düşünmek açısından çok etkili. Çağdaş dünyada kontrol ve çıkar savaşlarının geldiği bu noktadan ancak geleneğe ve doğaya-doğala dönüşle, muhalefet ve direnişle üstesinden gelineceğine dair bir mektup. Size bilmediğiniz bir şey söylemiyor, bazı noktalarda yoğun bir karamsarlığa da sürüklüyor ama yine de okumanızı tavsiye ederim.

Profile Image for Miguel.
11 reviews4 followers
December 21, 2012
TODO ESTÁ MAL, MAL, YA QUE TODO TIEMPO PASADO FUE MEJOR.
Profile Image for Hakan.
227 reviews201 followers
March 5, 2018
küçük bir kitap. tek başına bakınca hayatın-dünyanın bildik dertleri, çaresiz çare önerileri, çok verilmiş az tutulmuş öğütler, mecburiyetten biraz umut. basit. okunmasa da olur bu haliyle. ama bu küçük kitabın karmaşık ve derin romanlarıyla aklınıza, kalbinize giren bir yazarın son sözleri olması basitliğe bir değer kazandırıyor. yüz yıllık bir ömür, dile kolay, yüz yıllık bir tanıklıkla ulaşılan bir basitlik. saygı duymamak mümkün mü ve hüzün?.. ve bir de sözler bitince tek kelimenin yankısı kalıyor geride: direniş.
Profile Image for Petra Jovanović.
161 reviews109 followers
Read
June 28, 2024
"Otpor" je definitivno delo nade u bolje sutra. Međutim, verovatno bi se i vizionar, Ernesto Sabato, zaprepastio u kakvim vremenima živimo.

"Ujedinjeni u posvećenosti drugima i u apsolutnoj želji za jednim humanijim svetom, pružimo otpor. To će biti dovoljno da se suočimo sa svime što nas u životu čeka."

Bolje čitajte "O junacima i grobovima" (može i "Tunel"). :)
Profile Image for Rosie.
459 reviews56 followers
November 22, 2022

"Tragicamente, o homem está a perder o diálogo com os outros e o reconhecimento do mundo que o rodeia, sendo que é aí que ocorrem o encontro, a possibilidade do amor, os gestos supremos da vida. As conversas à mesa, até as discussões e as zangas, parecem já substituídas pela visão hipnótica. A televisão tantaliza-nos, ficamos como que presos a ela. Este efeito, entre mágico e maléfico, é resultado, creio, do excesso de luz que nos prende com a sua intensidade. (...) Assim, não só nos custa abandoná-la como perdemos a capacidade de olhar e ver o quotidiano. (...) Muitas vezes me surpreendi por vermos melhor as paisagens nos filmes do que na realidade." Pág. 16

Parei e reli. E identifiquei-me nestas palavras.

Eu que sempre lutei para que o acto de ligar o televisor fosse quase em exclusivo para ver algo seleccionado previamente, para não correr o risco de consumir desenfreadamente tudo de arrasto, sinto que hoje, sou tão mais aliciada com uma panóplia gigante de ofertas que o controlo se me escapa entre os dedos. Com agravante de ainda existirem todas as outras plataformas electrónicas que nos incitam igualmente a sermos escravos delas.

Tão somente por esta tomada de consciência, em que vou sendo subjugada, sem querer ou sem me aperceber verdadeiramente, que apelo, eu também, para que leiam este pequeno livro.

"Que admirável é, apesar de tudo, o ser humano, essa coisa tão pequena e transitória, tão reiteradamente derrubada por terramotos e guerras, tão cruelmente posta à prova pelos incêndios e naufrágios e pestes e morte de filhos e pais.
Sim, tenho uma esperança demencial, paradoxalmente ligada à nossa actual pobreza existencial e ao desejo, que descubro em muitos olhares, de que algo de grande possa consagrar-nos a cuidar afanosamente da terra em que vivemos."
Pág. 34

"Agora a humanidade carece de tempos de ócio, em boa parte porque nos habituámos a medir o tempo de modo utilitário, em termos de produção." Pág. 44

"Recordo esta frase tão quotidiana naquele tempo. «Venha, amigo, vamos jogar um bocado às cartas, só para matar o tempo, mais nada», coisa tão inconcebível para nós. Momentos em que as pessoas se reuniam para tomar um chá-mate, enquanto contemplavam o entardecer, sentados nos bancos que costumava haver em frente das casas, do lado das arcadas. Quando o sol se fundia no horizonte, enquanto os pássaros acabavam de se acomodar nos seus ninhos, a terra ficava num grande silêncio e os homens ensimesmados, pareciam interrogar-se sobre o sentido da vida e da morte." Pág. 44

Deixo aqui alguns excertos para aguçar o apetite e convido-vos a partirem à descoberta de outros tão interessantes quanto estes.
Profile Image for Jorge.
34 reviews
November 10, 2008
Este fue un regalo de mi mamá, autografiado por Sábato. Vecino mío, ejem. :)
Profile Image for Fabio Luís Pérez Candelier.
300 reviews19 followers
April 26, 2023
"La resistencia" de Ernesto Sábato, ensayo escrito en la edad provecta del autor, y en el que Sabato reflexiona sobre los problemas de su tiempo, lanzando una crítica contra una sociedad en decadencia, en crisis de valores y en comunicación nula con la otredad; resistencia ante la deshumanización.

"(...) El ser humano sabe hacer de los obstáculos nuevos caminos, porque a la vida le basta el espacio de una grieta para renacer".
Profile Image for tea.
279 reviews105 followers
February 5, 2021
kao što sam već pisala negde, moje prvo susretanje sa sabatovom esejistikom i baš mi se dopalo. otpor je sačinjen od pet pisama + epilog (dakle, sve ukupno 6 eseja) i u njima sabato postavlja neka važna pitanja - od uloge obrazovanja i pitanja kakvu demokratiju želimo i kojoj moramo težiti preko uticaja masovnih medija i globalizacije na jačanje usamljenosti i otuđenosti do ekoloških pitanja opstanka na zemlji koju svakodnevno uništavamo. u epilogu, naravno, govori o smrti i sebi.
ja volim argentinsku književnost, ali u biblioteci nema mnogo toga što već nisam pročitala. planiram nabaviti otpor za svoju biblioteku, naravno.
Profile Image for mechi cammisa.
18 reviews1 follower
August 22, 2018
Concuerdo con muchos de los puntos que plantea, y otros me parecen de un pesimismo excesivo. No siempre el pasado fue mejor, los tiempos modernos traen también sus aspectos positivos y creo que los "valores antiguos" que tanto alaba se modificaron por una razón. Está evitando mencionar los problemas y defectos de su generación que llevaron a los cambios en la forma en que se vive ahora.
Esta muy bueno el libro para reflexionar sobre la sociedad en que vivimos y para hacernos un autocrítica, pero algunas cosas yo las tomaría con pinzas.
Profile Image for César Salazar.
86 reviews
October 26, 2014
Si todos leyéramos alguna vez La resistencia, el mundo sería un mejor lugar. Sábato es el 'pesimista' más 'optimista' que he leído.
Profile Image for Sofia.
45 reviews2 followers
November 10, 2022
Este é aquele tipo de livro que nos trava e atravessa: “Se a mentalidade do homem muda, o perigo em que vivemos é paradoxalmente uma esperança”.

É também um livro com muita carga ideológica e alguns fundamentalismos. Denota-se uma certa intolerância e um profundo pessimismo face a tudo o que há de novo e moderno no mundo do autor:

“[…] disse em muitas entrevistas que “a televisão é o ópio do povo”, modificando a famosa frase de Marx.”;
“Eram [os homens] mais livres do que o homem de hoje que é incapaz de resistir à televisão”;
“A vida dos homens centrava-se em valores espirituais, hoje quase em desuso […]”

Não obstante, Resistir é uma belíssima obra, altamente recomendável. O autor tem aquela habilidade, que sempre me fascina, de dizer muito com pouco: “O mundo nada pode contra um homem que canta na miséria”.

A escrita é fluída e madura. É puro deleite existencialista!   

 “Vagueava à deriva até ao momento crucial em que a decisão chegava à alma e, então avançava quaisquer que fossem as consequências”

Ah! E o epílogo, um epílogo que soa a despedida, não uma qualquer, uma última.

“Como a luz da aurora que se pressente na obscuridade da noite, assim tão perto de mim está a morte.”

“Os raciocínios ocupam-me cada vez menos, como se já não tivessem muito para me dar. Como bem disse Kierkegaard “a fé começa precisamente onde a razão acaba”. Momentos em que navego sem perguntas mar adentro […]”
Profile Image for Dana.
661 reviews10 followers
July 1, 2018
1.5

Es en la mujer en quien se halla el deseo de proteger la vida, absolutamente.

description


Este libro es un recopilado de las típicas frases que dice un viejo resentido de la vida. El típico que se piensa que la generación actual está en decadencia, mientras que la suya es un ejemplo.


¿Acaso no comprendemos que la pérdida de los rasgos nos va haciendo aptos para la clonación?


Una de sus quejas es, la "falta de originalidad" de los individuos en nuestra era, sin embargo... no es que su obra sea muy extravagante o innovadora. Sino que son puros dichos que vienen siendo repetidos desde hace añares, que no aportan nada nuevo ni interesante. Se dedica únicamente a descalificar porque sí, sin hacer una mirada constructiva sobre él y su muy linda generación.


Muy a menudo compruebo que todo es opinable, y alguien que comenzó antes de ayer puede hablar tanto como otro cuya trayectoria está largamente probada en la vida del país. Y su opinión llega a ser clasificatoria, y no tiene siquiera que demostrarse.


Quiero suponer que esto es una autocrítica, no?.... ¿No?
Digo, este señor está opinando a rolete sin dar un buen argumento, sin dar ejemplos, sin NADA.


Cuando fuimos niños aprendimos el comportamiento viendo a los hombres que simplemente cumplían con el deber -una expresión hoy en desuso- esperando recibir una recompensa digna por su trabajo, pero que nunca hubieran aceptado ningún soborno. Eran personas con dignidad: no se hubieran metido en el bolsillo lo que no les correspondiera, ni hubieran aceptado sobornos ni bajezas semejantes.


description

explota de risa

Sinceramente no se cómo reaccionar cuando leo cosas así. Digo... alguien nos tuvo que haber educado a nosotros.
Da la casualidad que justamente nos educaron ellos. La linda generación ejemplar del respeto, dio vida a una decadente e inmoral. ¿Cómo puede ser eso posible?
Digo, si solo vemos modelos ejemplares, nosotros deberíamos salir igual de buenos. Es lógica ¿o me equivoco?


En fin, me pareció un gastadero de tinta, papel y tiempo. Quizá si hubiese sido una hippie de los 90, me hubiese gustado más todo ese intento de luchemos por un mundo verde sin contaminación o el controlemos la tecnología.

Frases machistas, constante descalificación a la sociedad actual y absoluta soberbia.

----------------------------------------------------------------------------

El 0.5 que sumo a la calificación es por el final de la última carta.
Profile Image for Nikola.
Author 2 books23 followers
July 30, 2023
Filozofski traktat jednog penzionera koji kmeči na otprilike sve. Koji zahteva slobodu, ali je duboko ogorčen što mladi ne obavljaju poslove kao u feudalizmu, ne kupuju na srednjevekovnim pijacama, već zaboga igraju igrice, gledaju televiziju i žive gde žive. I šta je lek za to, osim palamuđenja? Pa ništa, Sabato kmeči kako će d' umre uskoro (a umro je 11 godina nakon objavljivanja ove knjige), kmeči na mlade, kmeči na društvo, kmeči na globalizaciju, kmeči na vojnu huntu, kmeči na demokratiju, kmeči na ratove, kmeči na korupciju, kmeči na moralne vrednosti, naročito kmeči na igranje pucačina od strane zaludnih mladih, kmeči (pomalo) na kapitalizam i oseća se nostalgično za vremenom kad su seljani zabijali noseve u svačiji život i kad nije imalo fensi brzih vozova u Buenos Ajresu. I kad mislite da od bumera ne može gore, setite se da su tu besposleni stogodišnjaci da vam kažu kako je dvadeseti vek bio mnogo kul, a da vi nemate pojma o životu.
Profile Image for Nereyda.
33 reviews
September 22, 2007
Es un libro que te hace recordar los sueños de juventud y te estrella contra la realidad en la que vives.

Lo recomiendo siempre...es un libro para leerlo cada vez que perdemos el rumbo en la vida. Nos recuerda el verdadero sentido de vivir que tantas veces esta sociedad superficial y consumista nos quita.
...........

A book that brings you back to your youth dreams and confronts you with your actual reality.

I recommend it all the time...a book we should keep handy everytime we are loosing our purpose in life. It reminds us of the true meaning of life, the one that this superficial and consuming society takes away from us.
Profile Image for Eylül Görmüş.
756 reviews4,685 followers
February 29, 2024
Geçtiğimiz sene okuduğum üçlemesine vurulduğum Arjantinli yazar Ernesto Sabato'nun veda kitabı niteliğindeki "Direniş", yazarın, aslında akıl yürütmeyi sevdiğim konularda kaleme aldığı denemelerini içeriyor. Tarihin bu geldiğimiz noktasında ne durumdayız, insanlık nereye gidiyor, bundan sonra ne olacak, büyüyen sosyal adaletsizliği nasıl durduracağız, teknoloji bize ne yapıyor... Bir yandan sistemi ve sistemi var edenleri, yani aslında hepimizi eleştiriyor Sabato, bir yandan da nasıl direnebileceğimizi, niçin direnmemiz gerektiğini ve direnerek neleri değiştirebileceğimizi anlatmaya çalışıyor.

Dünyanın her yerinde radikalizmin hız kazandığı, insanların uçlara savrulduğu, bir tür "yeni orta çağ"ın içinde kendimizi bulduğumuz bu günlerde, sorduğu sorular çok yerinde şüphesiz. Ancak nasıl demeli, biraz hızlı eskimiş gibi sanki kitap. Sabato 2002'de bu eseri yazdığında, sorduğu sorular ve yaptığı uyarılar muhtemelen çok daha yerindeydi ve aslında ta o zamandan sürüklenmekte olduğumuz kabusu görebilmiş olmasına şapka çıkartmak lazım. Ancak bu kitapta yazılanların pek çoğunu son 20 senede epeyce okuduk, dinledik, hatta deneyimledik - dolayısıyla şaşırtma ve "vay canına" dedirtme yetisini yitirmiş, zamana yenik düşmüş gibi metin.

Bence bunun sebebi Sabato'nun kavramsal çerçeve çizmekle çok uğraşmayıp, biraz kişisel bir yerden, hatta yer yer sadece vahlanarak konuyu ele alması. "Ah ah, eskiden böyle değildi, insanlık çok bozdu" duygusu veriyor bazı bölümlerde, ama "niye bozdu" kısmına tarihsel bir perspektifle bakmadığı ve "şimdi sırada ne var" sorusunu kavramsal biçimde ele almadığı için, metin de gücünü yitiriyor. Okurken aklıma Amin Maalouf'un benzer denemeleri geldi (Çivisi Çıkmış Dünya, Uygarlıkların Batışı vs.), onlar örneğin, tam olarak bu dediklerimi yapabildikleri için çok daha iyi yıllanan metinler olmayı başarıyorlar.

Böyle. Şu üzerine düşünülesi -ama bir yandan da artık malumun ilamı gibi olan, kitabın derdi tam da bu işte- alıntıyla bitireyim hadi: "Bugün artık bir hikâyemiz, bir topluluk, insanlık olarak bizleri birbirimize bağlayan ve sorumlusu olduğumuz tarihin izini sürmemizi sağlayan bir anlatımız kalmadı."
Profile Image for Ana Carvalheira.
253 reviews68 followers
October 21, 2015
Ernesto Sabato, um dos mais importantes e influentes autores argentinos, apresenta-nos, neste ensaio que é "Resistir, o testemunho de uma época (a nossa) caracterizada pela perda dos valores humanos mais fundamentais , numa sociedade cada vez mais massificada, individualizada, ostracizada dos seus avatares sociais e culturais, muito por força do surgimento da televisão e das novas tecnologias de informação e comunicação.

Poderia parecer, à partida, uma mera abordagem de um tema prosaico, trivial, que discorre sobre algo que já sabemos, se não tivesse sido escrito com uma pujança emocional enorme e urgente (este é penúltimo livro da bibliografia de Sabato, editado em 2008) que nos toca quase até à comoção. Dividido em cinco cartas e num epílogo, Sabato nesta belíssima obra, oblitera aquilo que se valoriza hoje em dia na sociedade capitalista, na globalização, enquanto propõe abraçarmos aqueles valores humanos, hoje perdidos, como a solidariedade, os valores espirituais, o espírito gregário que desapareceu para ser substituído pelo isolamento social (é necessário sair do "cativeiro da solidão") argumentando que não podemos de todo "aceitar passivamente uma constante intrusão sensorial, o que acaba por ser uma servidão mental, uma verdadeira escravidão".

Reiterando a ideia da incapacidade funcional do homem só, isolado, Sabato escreve: "Quando somos sensíveis, quando os nossos poros não estão cobertos pelas capas implacáveis, a proximidade da presença humana sacode-nos, dá-nos alento, compreendemos que é sempre o outro que nos salva. E se chegamos à idade que temos, é porque outros nos foram salvando a vida incessantemente". É assim, na beleza da prosa, que Sabato e este "Resistir" nos vão conquistando!

Ernesto Sabato defende que a pertença do homem ao simples e ao próximo vai ganhando proporções maiores na velhice. E a propósito disso, escreve um dos trechos mais poéticos, mais belos, na minha opinião, de todo o livro: "Acontece que vemos muitos velhos que quase não falam e que parecem olhar à distância todo o tempo, quando na realidade olham para dentro, para o mais profundo da sua memória. Porque o que resiste ao tempo e aos seus poderes de destruição é a memória, algo como a forma que a eternidade pode assumir nesse trânsito incessante. Ainda que nós (com a nossa consciência, os nossos sentimentos, a nossa dura experiência) tenhamos mudado ao longo dos anos; e que a nossa pele e as nossas rugas se vão convertendo em prova e testemunha desse trânsito, há algo no ser humano, lá muito dentro, em regiões muito obscuras, aferrados com unhas e dentes à infância e ao passado, à origem da terra, à tradição e aos sonhos, que parece resistir a esse trágico processo resguardando a eternidade da alma na pequenez de uma súplica". Confesso que me comovi ...

Mas como resistir à sociedade da idiotização, da idolatria da técnica e da exploração do homem? Claro que não há receitas ou panaceias, nem Sabato se propõe resolver mas dá-nos algumas pistas: "Temos de exigir que os governos ponham todas as suas energias para que o poder adquira a forma de solidariedade, que promova e estimule os atos livres, pondo-se ao serviço do bem comum, que não é a soma de egoísmos individuais mas sim o bem supremo de uma comunidade". Tenho uma enorme vontade em dar de presente este livro aos nossos atuais (ou vindouros) governantes!

Será o que Sabato crê não passa de uma mera utopia de quem viveu muito, viu muito, sofreu muito, abdicou de muito e que construiu o seu lema de vida sobre um conceito de resistência? Como se consegue parar um "comboio que nos impele para a loucura e para a desgraça"? A sua resposta é muito simples: "Não tenho uma resposta para vos dar". Mas acrescenta: "A primeira tragédia que deve ser urgentemente reparada é a desvalorização de si próprio que o homem sente e que constitui o passo prévio à submissão e massificação".

Não há dúvida de que as reflexões contidas neste "Resistir" têm o seu quê de pessimismo mas também contém uma mensagem de fé e esperança no ser humano e que Sabato quis deixar em testamento. Defende que nunca nos devemos resignar pois "resignar-se é uma cobardia, é o sentimento que justifica o abandono daquilo que vale a pena lutar, é, de algum modo, uma indignidade".

Sabato perora sobre todos esses temas mas tem a sua morte como intuição. Deve ser por isso que conclui as suas reflexões desta forma, profundamente comovente: "Esqueci grandes trechos da vida, em contrapartida, ainda palpitam na minha mão os encontros, os momentos de perigo e o nome dos que me resgataram das depressões e amarguras. E também o vosso, daqueles que acreditam em mim, que leram os meus livros e que me ajudarão a morrer".

Ernesto Sabato (1911-2011).
Profile Image for T.
99 reviews46 followers
August 5, 2023
Este texto de Ernesto Sabato (publicado a inicios del siglo XXI) se basa en cinco cartas dirigidas al lector sobre diversas reflexiones que plantea.

Un libro para concientizar, salir de la burbuja y observar plenamente lo que ocurre en nuestro alrededor. La cantidad de tiempo que pasamos viciados a la tecnología y como esta ya es parte de nuestras vidas de forma innegable, el cómo la globalización suena lindo y mejor pero en su letra chica trae costos que pueden perturbar el alma del ser humano haciéndolo cada vez menos crítico de su situación.

De igual forma toca el tema de discusión preponderante en los siglos pasados, como lo fue la separación entre el cuerpo y el alma, que ya antes había propuesto Descartes. Sabato deja como conclusión de este texto de que el ser humano debe permanecer fiel a sus valores y espíritu, para no caer en el sistema que da paso a un control a través de los medios.
Profile Image for Fabiana.
2 reviews
August 13, 2016
Un libro para leer cada diez años y volver a pensar en dónde estamos parados. El amor que Sábato siente por la vida humana lo plasma en este libro, y nos recomienda cómo podemos vivirla, haciendo hincapié sobre la vida que vivimos hoy en día. Realmente un libro que te hace reflexionar (destaco mi parte favorita de las máscaras:
"¡Cuántas lagrimas hay detrás de las máscaras! ¡Cuánto más podría el hombre llegar al encuentro con el otro hombre si nos acercáramos los unos a los otros como necesitados que somos, en lugar de figurarnos fuertes! Si dejáramos de mostrarnos autosuficientes y nos atreviéramos a reconocer la gran necesidad del otro que tenemos para seguir viviendo, como muertos de sed que somos en verdad, ¡cuánto mal podría ser evitado!")
Profile Image for Leslie.
115 reviews20 followers
June 9, 2017
"...Milagro son ellos, milagro es que los hombres no renuncien a sus valores cuando el sueldo no les alcanza para dar de comer a su familia, milagro es que el amor permanezca y que todavía corran los ríos cuando hemos talado los árboles de la tierra" Conocí a Sabato demasiado tarde tal vez, pero lo conocí cuando más lo necesitaba <3
Profile Image for DeaFlourishment.
121 reviews136 followers
January 18, 2024
Sabato tiene un precioso manejo del lenguaje. Escribe con palabras sencillas que alcanzan profundidad y persuade a seguir apostando y trabajando por redimir la humanidad y salvar el mundo glorioso que habitamos.
Displaying 1 - 30 of 526 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.