Devir

by Ece Temelkuran

This timely, bestselling novel about a military coup in Turkey, told through the eyes of two children, resonates deeply with events there today.

Ankara, the capital city in the heart of Turkey at the crossroads of Europe and Asia, East and West, is a hotspot in the Cold War, torn between communism and conservatism, Western freedoms and traditional ways, with an army fearful of democracy and a government that employs thugs and torture to enforce law and order. In the summer of 1980, tensions are building. Homes of the poor are being burnt down. Armed revolutionaries on college campuses battle right-wings militias in the city's neighborhoods. The lines between good and bad, right and wrong, and beautiful and ugly are blurred by shed blood.

Two children, one from a family living in misery and one well-off, form an alliance amid the turmoil. Through their senses, the cityscape unfolds its wonders, its rich smells and colors, as they try to make sense of the events swirling around them. And they hatch a plan. For the first time in generations, mute swans have migrated from Russia to the Black Sea and to a park at the center of Ankara. For the generals, they are an affirmation, and their wings must be broken so they can't fly away. But if the children can save one swan, won't they have saved the freedom of all?

Genres: Fiction, Historical Fiction, Turkish Literature, Turkish, Roman, Adult Fiction, Middle East

311 pages, ebook

First published February 1, 2015

About the author

Ece Temelkuran, Turkish author, was born in 1973. She is a daily columnist of one of the most popular Turkish newspapers for ten years and a prize winning journalist. Her primary concerns that she addresses are the contemporary criticism of popular culture, masques of politics, women issues, and all other deteriorating identities of humanity. She uses various forms of dramatic sentimentalism and black humor together, combined with her postmodern style, creating space for tactful connections to everyday life. She is the author of three experimental literary fiction books written in the form of poem in prose, and a documentary book on hunger strikes. Lately she published two collections of articles from her column. Temelkuran is the pioneering signature of her generation with opposing voice as a young intellectual, and always brave to tell about “never to talk subjects” of Turkey.

She graduated from Faculty of Law, Ankara University in 1995. She started her journalism studies at Cumhuriyet newspaper in 1993. She worked on women’s movement, Southeast Issue in Turkey and also political detainees. Her first book, “All Women Are Confused “ was published in 1993.She was chosen as the “Journalist of the year” by German government and then she made a research on Women movement in Germany in 1993, the same year when she was chosen as the Journalist of the year.

Her research book “My Son, My Daughter, My State-The Mothers Of Detainees- From Homes To Streets.” Was published in 1997. She was awarded by Office of Doctors since she had a research paper “Virginity Test is A Crime” for Cumhuriyet journal.

Her poem- prose books “From the Edge” and “Voice Of The Inside” were published by Everest. She went to Brazil in 2003 and to India in 2004 to observe World Social Forum. She examined the nation movement after the economic Crisis in Argentina. Her books that include newspaper articles Voice Of The Inside and From Outside were published by Everest in 2005. She took the Idea and Democracy Award by the Office of Doctors in Turkey with her book “We Are Having Revolution Here, Senorita!” (Everest, 2006). She was also awarded by Diyarbakır Democratic Platform with her book “What Should I Tell You?”. Ece Temelkuran, who deserved the award of Freedom for Idea by Ayşenur Zorakolu, keeps writing on her column “From The Edge” at Haberturk newspaper and her latest books “The Deep Mountain” (2008) and “Sounds of Bananas” (2010) are published by Everest.

Reviews

[Perihan · Rating 3 out of 5]

“Bu devir geçmeyecek Önder.
Geçince biz de geçmiş olacağız.”

Devir kitabı, adeta 1980’lerin anlatıldığı bir hikaye. Bir dönemde yaşanmış acı olayların, ülkedeki iç kargaşanın romanlaşmış hali.
O döneme ait her ayrıntı ince ince işlenmiş hikayede.

Bu hikayede 80 darbesi iki minik çocuğun gözlerinden anlatılıyor; Ali ve Ayşe...
Kitap oldukça akıcı bir kitap. Bunun yanında, bazen okuyanı bıktırıcı bir yazım tarzı da var sanki. Kitap gereğinden fazla kalınlaştırılmış bence.
Bir de bu kitapta dikkatimi çeken ayrıntı, yaşanan olayların "tek taraflı" anlatılması ve yorumlanması.
Çünkü bir yerde olumsuz bir olay ve bir kargaşa varsa, orada suçlu olan iki taraf vardır.

[Dick Reynolds · Rating 2 out of 5]

The first chapter is titled This is My Family and it’s followed by a chapter called This is My Neighborhood. Chapter four is titled This is Our City and it’s followed by Our Friends the Animals.
I got as far as page 80 within chapter five, wanting to find some evidence of a plot, but at that point I threw in the towel.
Another problem I had with this book was the language. It was translated into English from the Turkish and I found it difficult to read. The prose didn’t flow well and in a few instances it didn’t make sense.

[Selin Alper · Rating 5 out of 5]

Kah gülümseyerek kah ürpererek, büyük bir zevkle okudum. Eski Türk filmleri tadında, 12 Eylül öncesi dönemi, iki küçük çocuğun gözünden çok keyifli bir Türkçe ile anlatan şahane bir roman.

“Yücelerden yüce tanrı
Gündüzlerden gece tanrı
İsmin vardır cismin yoktur
Sen benzersin hiçe tanrı...”

[Ovgu* · Rating 2 out of 5]

2 yıldız Ali ve Ayşe'nin güzel kurgulanmış hikayesi için..

İnsan sevdiği,çok sevdiği yazarlardan böyle böyle soğuyor demek.. salt "mesaj vereceğim,kendi ideolojimi kronolojik kurgunun içine illaki sokuşturmalıyım" kaygısı ile yazınca canım hikaye sürekli sekteye uğrayabiliyor...

Sanıyorum ki Ece Temelkuran'ın okuduğum son kitabı olacak.

[Seda · Rating 4 out of 5]

Valla bu sefer olmuş!

[Berna Gündüz · Rating 4 out of 5]

Ece Temelkuran'ı belli bir süredir takip ediyor olsam da hiç kitabını okumamış olmak üzüyordu. Eh, Devir ile buna bir son vermek hoş oldu. Çocukların düşüncesi ve dili ancak bu kadar güzel şekilde ifade edilebilirdi doğrusu! Fikirlerin ve hatta olayların gerçek bir "kokusu" olduğunu hatırlatan bir kitap oldu benim için. Sıkı yönetim yıllarını iki çocuktan dinlemek, onların bakışıyla dünyayı görmek yer yer şefkatle doldurdu içimi, yer yer buruk bir gülümseme koydu suratıma. İlk sayfalarda yadırgasam da, devamında içine çekti kitap. Bölümler ve sonrası için aklımın bir köşesi hep uyanık kaldı.

Ece Temelkuran'ı olduğu kişi ve düşünceleri için çok takdir ederdim, şimdiyse kitaplarını da takip etme isteğiyle doldum. Şahane kadınsın Ece Hanım!

[Tova · Rating 3 out of 5]

Mini RTC that was interesting but I’m glad I’m done.

[Corey Preston · Rating 4 out of 5]

What a strangely thrilling book.
First, fair warning, Temelkuran's commitment to telling a complex, decidedly adult story through the eyes of two children makes this book a truly *difficult* read. Every detail is filtered through the limited, funhouse-mirror perspective of the two young main characters, and this requires a considerable amount of vigilance on the part of the reader -- too often, I found myself re-reading passages (many times over) to understand what was "really going on."
That said, that same approach, and Temelkuran's insistence on sticking to it on every page, is ultimately what makes the book so lovely and rewarding. By the final pages, as a nation and a society melt down, as repressed adult characters rediscover passion and courage and laughter, and as the two main characters grow into their role as heroes, the beauty of a long, difficult book built around two child narrators is undeniable.
This book was not an easy read: because of the narrative approach, because the language is both deeply poetic and wonderfully child-like, because, to a degree, it feels like certain key notions are lost in the English translation.
But if you stick with it, as a narrative of a society unraveling (please read Temelkuran's brilliant non-fiction account, "How to Lose a Country" in the same vein), a pitch-perfect portrait of the way such unraveling toys with the brains of folks living in that society, and a gutsy attempt to capture how all of that looks through the eyes of the very young, there is an awful lot to like about this beautiful book.

[Ayse Dilsad Cetin Ozyurt · Rating 5 out of 5]

Son zamanlarda hem edebi hem de içerik olarak okuduğum en güzel ve en zengin kitap. Yaklaşık 500 sayfalık kitabı didik didik etmeme rağmen mantık hatası bulamadım. Dersine çok iyi çalışmış. 12 Mart muhtırasına kadar olan 70'ler dönemini minik Ali ve Ayşe'nin ağzından anlatmış #EceTemelkuran. Bir #devir romanı; hem de Türkiye tarihinde unutulamayacak bir devrin romanı. (Ders kitaplarına girmesi gereken ama nerde bizde öyle milli eğitim hey heeey dedirten bir dönem) Kullanılan semboller çok güçlü. Kuğu mesela; kanadı kırık, edilgen, lal (evde kuğu bulunmadığından vakvakla yetineceğiz temsili olarak -gerçi bizimkinin üstüne basınca ses çıkıyor ama olsun-). Ali'nin ipleri, Ayşe'nin "şey"leri -toplu iğne, saç tokası, düğme-. İç monolog, Leitmotiv gibi anlatım tekniklerinin dibine vurulmuş. Mekan, karakter tasvirlerinin güzelliği sayesinde romanın içinde hissediyorsunuz kendinizi; cemseler az sonra yanınızdan geçecekmiş gibi oluyor. Dili o kadar yalın ve akıcı ki elimden düşüremedim kitabı. İrdelendikçe irdelenebilecek harika bir roman. Keşke daha önce okusaymışım. 5/5 #canyayinlari #goodreads #readmore #readingpenguin #okuyanana #okuyanpenguen #kitapeniyiarkadastir #kitap

[Semra · Rating 5 out of 5]

80li yıllarda kutuplara ayrılmış ülke ortamında iki küçük çocuğun gözünden devrimcilik, örgütlenme, tutuklanmalar ve işkenceleri okumak.. Kimsenin bilmediği bir dilde kendi küçük devrimci hikayelerini yazışlarına şahit olmak..sevginin ne kadar büyük bir güç olduğunu küçük bir çocuğun dilinden yeniden duymaksa niyetiniz ve de saf, temiz duyguları özleyenlerdenseniz bu kitabı okumadan geçmeyin.. Bitmesini hiç istemedim..

Geçmişte yaşattığımız ve günümüzde hala yaşamaya/yaşatmaya devam ettiğimiz her türlü şiddetin sadece hikayelerde kaldığı bir dünyada yaşayabilmek dileği ile...

[Rıdvan · Rating 1 out of 5]

Kötü kötü boşverin okumayın. Boş kitap.
70'l yılların sonu ve 80 darbesi konu. Hiç derinliği yok. Zor bitirdim.

Bu kitabı bana hediye eden Nurçin'e teşekkürler.:)

[Vkurnaz · Rating 4 out of 5]

Ece Temelkuran'ın her kitabını sevdim ben. Sanırım onun kelimelerle dansı hep büyülemeye devam edecek beni.

[Ayda Ozrn · Rating 5 out of 5]

Sen ne yaptın Ece ... yaşanan bu karanlığı nasıl aydınlattın böyle ?..müthiş bir hikaye yakın geçmiş kendi çocukluğumuz uzaktan sevindiğimiz büyüdükçe kötülüğü algıladığımız 80leri müthiş bir hikaye ile nasıl bezedin?..kalemine sağlık ...sevdiğim ara satır "sevmek bir kuşun kanadının kırılmasıdır biraz da...güvercinlerin eve geri dönsünler kaçmasın diye kanadını kırarlar. Birini sevmek de işte kendi kanadından uçmaya yarayan o tek bir kemiği çıkarıp başkasına vermektir gönül rızası ile gülerek korkmadan...."

[Öykü Coşkun · Rating 5 out of 5]

çok çok çok güzeldi. tam o devrin hikayelerine merak saldığım anda çıktı karşıma. tam zamanında buldum yani bu kitabı.

kitabı okuduktan sonra içinizde hep konuşup duran ses birden bir çocuğa dönüyor. o hissiyatı, ali, ayşe olmayı anlatamam size. gerçekten çok güzeldi.

[Ceren Ataş · Rating 5 out of 5]

"Zulüm karşısında halkımın tepkisi: Zalime direnmek değil, zulmü, kendinden de güçsüz olana yöneltmek!"

[Esra · Rating 3 out of 5]

Sevip sevmediğime karar veremediğim kitaplardan oldu Devir. Altını çizdiğim birçok cümle var, öte yandan bir devir romanı olarak çok da başarılı bulmadım sanırım. İçindeki cümleler bir deneme kitabında olsaydı sanırım beni daha çok tatmin ederdi. Kitabın "taraflı" yazılmış olmasına takılmadım çünkü bu bir inceleme - araştırma kitabı değil, bir roman. Dolayısıyla da yazarın tarafsız olma gibi bir mecburiyeti yok. Ancak ben fazla net, daha doğrusu "düz" bir dil kullanıldığını düşünüyorum. Bunda 8 yaşında iki çocuğun ağzından kitabı okuyor olmamızın da etkisi vardır elbette ama siyah ve beyaz kadar net bir ayrımla iyi taraf / kötü taraf karşılaştırması benim bakmayı tercih etmediğim bir çerçeve. Ayrıca; belki yazarın amacı bu rahatsızlığı hissettirmekti bilmiyorum ama çocukların bu denli militanize bir şekilde bir ideolojiye bağlı yetiştirilmesi beni rahatsız etti. Çocukların dilinden "Faşistleri yok edeceğiz / Onlar kötü çünkü faşist / Silahları bahçeye sakladık" tarzı cümleler duymak çocuklar adına üzülmeme sebep oldu. Dediğim gibi, belki de yazarın amacı öyle bir ortamda büyüyen çocukların zihinlerinin nasıl kirletildiğine dair o rahatsız ediciliği hissettirmekti ve eğer öyleyse bu anlamda başarılı olduğunu söyleyebilirim. Bir de; yine çocuk anlatısıyla yazılmasının handikaplarından biridir belki ama karakterler derinleştirilmemiş bence, hepsinin fikirleri tam oturmadığı için eylemleri de kusurlu gibiydi. Bir "devir" romanı olarak daha fazla dönem analizi görmeyi isterdim. Bundan önce Sabahattin Ali'nin İçimizdeki Şeytan'ını okumuştum, o direkt olarak romanın geçtiği döneme dair bir kitap olarak tanımlanmıyor olsa da dönemine dair yaptığı analizler bence çok daha doyurucuydu.

Neyse; çok fazla olumsuz şeyler yazmışım, kitaba haksızlık etmek istemiyorum çünkü aslında kötü bir kitap değildi ancak roman olarak vasattı bana göre. Tüm bunların yanında; kitabı gerçekten de 8 yaşındaki iki çocuğun ağzından dinler gibi okudum, hiç "bunu bir çocuk söyler mi ki" demedim. Ve çok akıcı, kendini okutturan bir üslubu vardı. Netice itibariyle; okunabilir bir kitap.

Alıntılar:

* "... aynı memlekette başka savaşlar içindeyiz."

* " Acı, kendine hikmet yumurtlamıyor Aydın. Anlıyor musun?"

* "... Ölümü hatırlamaz insan, hayatı hatırlar Aydın. Durmadan ölümü hatırlarsan sen de ölürsün."

* "Bunları sana biriktiriyorum Ayşe. Neşeli haberleri, manileri, bayram tebriklerini, şunu bunu bir deftere yapıştırıyorum ki bu zamanları büsbütün kasvet diye anma ileride."

* "Bu ülke, insanı her gece çaresizlik hissiyle uyutup sabah da sana ait olmayan bir utanç duygusuyla uyandırıyor. Gece sen bilmeden kim bilir ne rezaletler, felaketler yaşanıyor. Sabah da kendi kendimizi, bulunmadığımız yerlerdeki ölümler için suçlayarak, utanarak uyanıp... His kuşatması bu. Felç oluyoruz, felç!"

* "... Ne güldük o gün... Herkes gülerken durup bir an bütün arkadaşlara bakıp, 'İşte yaşamak bu!' demiştim. Yüzünü dağdan gelen suya tutmak gibi. "

* " ... Eskisi gibi değil Samim. Herkes kim önce bırakacak endişesiyle tutuyor ipi. Yıkılıyoruz Samim."

* "... Ama ölüler kurtarılır mı?"

* "Bana mı oluyor sadece bilmiyorum ama bazen... Nasıl desem... Tamamen kopuyorum olup bitenden. Sanki bütün bunlar başka bir ülkede oluyormuş gibi. Evet, çok fena, çok korkunç, bunu hissetmemem gerektiğini biliyorum ama sanki başka bir ülkenin başına geliyormuş gibi bütün bunlar."

* "Sakladığın sürece istediğin günahı işleyebilirsin. Burası Türkiye!"

[Charlotte · Rating 4 out of 5]

The Time of Mute Swans was written by Ece Temelkuran in 2015 and translated from the Turkish by Kenneth Dakan in 2017. This book was definitely a more challenging read for me but by the end I fully enjoyed it. Part of that challenge was due to my unfamiliarity with the events surrounding the 1980 coup in Turkey. My knowledge on the topic was very basic so I stopped and read up a bit on it before proceeding. It added so much more to the reading experience and the glossary in the back was a useful reference as well.

This is a story from the view point of two children, from different walks of life, who become friends during a tumultuous time in their country and within their families. Ali is a young Alevi boy from a poor area of Ankara and is extremely introverted except sometimes when he is with Ayşe. Ayşe is an outgoing young girl from a middle class family who employs Ali's mother as a helper after Ali's home is burnt down. Ali has seen the violence and unrest first hand and been touched by it. Ayşe is mostly protected from it with stories and games to make it all look less terrifying. They spend their days observing the revolutionaries in their neighbourhoods and families and become inspired. Together they decide to become revolutionaries in their own right by completing two tasks: getting butterflies into parliment and by saving the mute swans in the park from having their wings clipped.

This story is heartbreaking and hopeful and I found myself smiling and sad, often within the same page. I love stories told by children for their innocence and their uncanny and unique understanding of events. Now I am looking forward to picking up the next book by Temelkuran.

[Lady Tech Librarian · Rating 5 out of 5]

Set in Ankara, Turkey, Ece Temelkuran’sThe Time of Mute Swans follows the lives of two children, Ali and Ayse, as they try to comprehend the changing world around them. Though separated by social standing, one poor and one well-to-do, both Ali and Ayse’s family embrace leftist political beliefs, which leaves both families vulnerable to threats from those who stand in opposition.

By alternating the perspective between Ali and Ayse, the story embodies a fable-like quality. Both children see the world in colorful idyllic imagery – a stark contrast to the brash reality both family’s live in. Temelkuran shows how personal lives were affected in the days leading up to the 1980 coup—neighbor turning against neighbor; people taking their own lives to avoid being tortured.

The Time of Mute Swans provides a compelling narrative with two captivating protagonists on a mission to save the swans. Ece Temelkuran’s first fiction novel is very much worth reading.

https://tastefortales.com/2018/02/14/...

[Pinarmybooks · Rating 5 out of 5]

Okurken yeri geldi gulumsedim yeri geldi gozlerime toz kacmis gibi oldu ama bir tek sayfasinda dahi “of burda da bir mantiksizlik/kendini tekrar var demedim, diyemedim. Soluksuz okudum. Ece Temelkuran oyle guzel yazmis cunku. Iki kucuk cocugun dilinden 12 Eylul 1980 oncesi donemde gecen, yalin cumlelerle derin duygulari aktarabilen benzersiz, anlatim diline, detaylarina, akisina hayran oldugum bir kitapti, hic bitmesin istedim. Devir kitabina veda etmek cok zor o yuzden, Ayse ye, Ali ye, Canim Necla Teyze me veda etmek cok zor. “Kek yaptim buyurmaz misiniz? Biz kahve iceriz di mi? cocuklara sut koyayim. “ demek geliyor icimden... “Hadi cikin gelin biraz dinlenirsiniz. Gozlerimizi kapatalim kek koksun her yer... “

[melike aydin · Rating 4 out of 5]

Oyle bir tarih yuklu ki sirtimizda, altinda ezile ezile yurumeye calisiyoruz.

Anlamak icin okuyanlara ne guzel hediye vermis Temelkuran.

Bir devri anlamak icin. Hani bize devretmeyen. Devrettirilmeyen. Sanki olmamis gibi, yasanmamis gibi yapilan. Hatirlaninca bir iki cumleyle gecistirilen.

Cocugu anlamak.. Dogan Hocanin su sozu geldi aklima hep: "Bir cocuk agliyorsa mutlaka bir nedeni vardir." Kucucuk baslara mucizevi sekilde sigan o kocaman dunyalarin zenginligini nasil da yok sayiyoruz cogu zaman.

Bir odun darbesiyle ya siglasmis, ya uyusmus, ya kinlenmis ya da icine kapanmislarin cografyasiysa demek.. Basimizi kaldiramayisimiz da sirtimizdaki yukten demek.

[Serpil Çiydem · Rating 5 out of 5]

Anlatılan hikaye tam Ali ve Ayşe’nin yaşlarında olduğum döneme denk geliyor. Belki de bu yüzden Ali ve Ayşe’nin düşünceleri, gördükleriyle o dönemi hatırlamanın tadı çok ayrıydı. Dilini çok sevdim, çok akıcı..

Hikayenin sadece solcuların penceresinden o döneme bakıyor olması beni rahatsız etmedi. Ayrıca çuvaldızı kendine de batırıyor ve samimi tespitler var.

“Hayatla ilgili ‘şöyle olsaydı nasıl olurdu’ diye hesap yapılmaz. Başka çaresi yoktu, diye düşünmek zorundayız. Geçmişe bakmak bir kaleydoskopa bakmak gibi. Bugünden bakıyoruz ama gözümüzü kırpsak bile dünün görüntüsü sarsılıp değişiyor...” sf 30

[Abie Alexander · Rating 5 out of 5]

Innovative storytelling through the eyes of two children softened the harshness of some events, but a little confusing in the early stages of the book.

The translation, a little rough around the edges in parts, probably gives English readers a flavor of the original Turkish?

All in all, a book well worth reading.

[Zeliha Özer · Rating 5 out of 5]

Ali ile Ayşe'yi sarıp sarmalamak istiyorum. Bu ne güzel anlatımdır, bir dönemi çocuk gözüyle onların tüm masumiyeti ile izlemek. Acıyla görüyoruz ki ülkemiz bir türlü normalleşemiyor; bir o yana savruluyor bir bu yana...

[Lynn · Rating 3 out of 5]

Thank you for making this title available. Unfortunately, the further I read, the more I was convinced that this was not the kind of book that I would enjoy. This is no criticism whatsoever of the plot, characters, writing style, setting, or the author. Merely a statement of my own preferences.

[Mesut · Rating 5 out of 5]

Vakit gecirmeden okuyun.

[Elçin Buket Soylu · Rating 5 out of 5]

Canım Ali. Canım Ayşe.
Ece beni her kitabıyla ayrı ayrı çok etkiliyor. Noktasına virgülüne kadar içime işleyen, Türkiye gerçekliğinin, bir devrinin kitabıydı. Lütfen siz de okuyun.

[Ilke Çankaya · Rating 5 out of 5]

Uzun zaman etkisinde kalacağım sanırım.

[Birgül Akcan · Rating 5 out of 5]

Bir devir romanı. Ali ile Ayşenin çocuk gözüyle gördükleri yorumladıkları kuğuların (darbenin) hikayesi.

[Sahiden35 · Rating 4 out of 5]

"Bak Ali metro yapacaklar Ankara'ya. Kazacaklar. Çok derin kazacaklar. Ankara'nın dibinde ne var Ali? Sence Ankara'nın üstündeki toprak kalksa altından ne çıkar?Bence Ankara’nın dibinden çok şey çıkacak Ali. İmparatorlukta gözden düştüğü için bozkıra gelen, yalandan iki sütun dikip keyfine bakan bir romalı beyin taht yıkılırken içtiği şarabın çanakları çıkacak. Sonra, ellerinde damgalı, imzalı kâğıtlardan kafası karışıp deliren, sonunda Ulus Meydanı’nda el ele tutuşup kaybolmuş gibi yürüyen köylülerin kasketleri. Sümerbank basmasından biçilmiş donlarla nükleer fizikçi olmayı hayal eden, yıldızlarla köyündeki yanağı sinekli çocuklar arasında sıkışıp kalmış gençlerin üniversite yolunda delinen ayakkabıları da… Hep bir memleketi kurtarmak çilesiyle şiir yazan onca doktor, öğretmen ve muhasebecinin İkinci Dünya Savaşı,’ndan kalan ekmek karneleri de vardır mutlaka. Büyük muharebelerde kırılmış t cetvelleri, romalı beylere karşı, anayasa ve idare hukuku kitaplarından kurulmuş barikatların kalıntıları, istanbul’da boğaz’a dalıp, ‘bu insanlarla olmaz,’ diye kederlenen aydınlara bir ümit taşradan yazılıp gönderilmemiş mektuplar, binlerce resmi geçitte hep aynı yolu yürüyen bandocu kızların trampet bagetleri, köy enstitülü çocukların ‘avare mu’ çalarken düşen mandolin penaları… insanların daha iyisini hak ettiği hıncıyla büyüyüp insanımızın pusuculuğuyla karşılaştığı o ilk seferinde ağlayan çocukların üçgen mendilleri… ‘bu halkı anlamazsak onlara hiçbir şey anlatamayız,’ diyerek boşuna ezberlenmiş kuran mealleri. çıkar bunlar ali. olgunlaşma enstitüsü’nde türk bayraklı bindallılar diken kızların kırık yüksükleri ile silah kardeşliğinden kurulacak bir ülkede eşit ve özgür olacaklarına boşuna inanan eşkıyaların kopmuş dizginleri… tekerlekler elbette, hep ezberleyip duracağın, kurtuluş savaşı’nın kağnı tekerleriyle sadece bizim bileceğimiz, yakıp durduğumuz patlak lastik tekerlekler iç içe duruyor olabilir aslanım. buraya gönderilen keltlerin denizsiz kalınca kederlenip bira içtiği hayvan boynuzları ile gülhane askeri tıp akademisi’nde kesilen asker kolları ve bacaklarının kemikleri… arap prensesi zenobia’nın kurduğu devletin cam kırıklarıyla on iki yaşında kuşcağız’da ensesinden vurulmuş nergis’in önlük düğmeleri. osmanlı’ya karşı başlayıp kanında boğulmuş isyanların yırtık sancakları ve söylenmiş bütün türkülerin kopmuş bağlama telleri… pabuç tekleri en çok da. zonguldak’tan maden işçilerinin, izmir’den tariş işçilerinin, işçilerin, köylülerin ve makam şoförlerinin, cumhuriyet balolarında aradığını bulamamış kadınların ayakkabıları, milyonlarca. aslanım, size öğrettiler mi? ankara ‘gemi çapası’ demek. bir hayalle çıkılan yolda atılan çapa gibi düşün. kralların hep eşek kulaklı olduğunu bildiği için bütün kuyular bunu bağıracak diye kuyulardan korkan kral midas’ın şehri. biz, ‘kralın kulakları eşek kulakları,’ dedikçe, kaçarken cebimizden düşürdüğümüz telefon numaraları, sevgili vesikaları, sahte kimlikler… Kazmak tehlikeli Ali.”

[Gözde · Rating 4 out of 5]

Ali ve Ayşe'nin hikayesi çok güzeldi. Kitap hikayesiyle sürüklemeyi başarıyor. Çok etkilendiğim bir kitap değildi ama karakterlerin ve olayların bir dönem gerçekten yaşandığını bilmek hüzünlendirdi.
Biraz masalsı geldi. Olayları iki çocuğun gözünden gördüğümüz için ciddi olaylar bile onların bakış açısıyla anlatmış.
Daha ciddi bir 80'ler siyasi durum hikayesi istiyorsanız ansiklopedi ya da makale tercih edebilirsiniz. Ya da belki daha ciddi anlatan romanlar vardır. Biliyorsanız bana da önermenizi isterim. Ama romantikleştirilmiş bir versiyonu için güzel kitap bence.