Έκπτωτος άγγελος

by Νικόλ-Άννα Μανιάτη

Είδε την πόρτα να ανοίγει και ο πανικός την τύλιξε. Η καρδούλα της άρχισε να χτυπά με γοργό ρυθμό και ο κόμπος στον λαιμό έγινε κουβάρι που την έπνιξε. Ήθελε να ξεφωνίσει, να τρέξει… μα έμεινε παγωμένη στη θέση της μέχρι που ένα λευκό χέρι απλώθηκε και άδραξε τον μικρό καρπό της. Έκλεισε σφιχτά τα μάτια και περίμενε…


Η Σοφία μεγάλωνε σε ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από τη λατρεία του πατέρα και των παππούδων της, μα την αγάπη από το άτομο που κάθε παιδί αποζητά δεν την εισέπραξε ποτέ. Η απελπισμένη ανάγκη γι’ αυτή την αγάπη την έσπρωξε σε απεγνωσμένες και επικίνδυνες ενέργειες για την ίδια, φρικαλέες γι’ αυτούς που την λάτρευαν. Μέχρι που ήρθε αντιμέτωπη με τον θάνατο, μα και με τον άνθρωπο που μια ζωή λαχταρούσε την αποδοχή στην καρδιά του. Και καταπρόσωπο με την Αλήθεια!


Υπάρχουν άραγε περιθώρια να ανατρέψει τα λάθη και να βαδίσει σε καινούργια μονοπάτια ευτυχίας;

480 pages, Paperback

First published March 19, 2015

About the author

Η Νικόλ-Άννα Μανιάτη γεννήθηκε στην Κύπρο όπου και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Σε πολύ νεαρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στο Λονδίνο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και είναι κάτοχος Β.Α., P.G.C.E και Μ.Α. Ολοκλήρωσε επίσης σπουδές νοσηλευτικής τριετούς φοίτησης στο King Edward Memorial Hospital. Το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου αρχικά εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικών, ενώ λίγα χρόνια αργότερα άνοιξε δικό της Κέντρο Ξένων Γλωσσών, το οποίο διηύθυνε επί 18 χρόνια. Στο διάστημα αυτό εξέδωσε με επιτυχία τέσσερα εκπαιδευτικά βιβλία, τρία από τα οποία εγκρίθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας. Το τέταρτο κυκλοφόρησε από το διεθνή εκδοτικό οίκο "Longman". Υπήρξε επίσης εισηγήτρια εκπαιδευτικών σεμιναρίων και ενεργό μέλος των εξετάσεων ξενόγλωσσης παιδείας. Στο ενεργητικό της περιλαμβάνονται και πολλές δημοσιεύσεις εκπαιδευτικών άρθρων.

Reviews

[Dora Koutsoukou · Rating 5 out of 5]

Ενα συγκλονιστικο βιβλιο οπου η κυρια Μανιατη προσεγγιζει ενα ιδιαιτερο θεμα, την παιδικη κακοποιηση, με σκληρη πενα αλλα ταυτοχρονα με ευαισθησια και σεβασμο προς τον αναγνωστη.

Φτανει στα ακρα χωρις να γινεται γραφικη ή υπερβολικη. Συναισθηματα αναμεικτα που κοντραρονται μεταξυ τους και πνιγεσαι απο τη μικροψυχια και το αδικο.
Διαβαζοντας το δεν μπορουσα να καταλαβω που σταματαει η αληθεια και συνεχιζει η μυθοπλασια...

Ολοκληρωνοντας αυτο το υπεροχο βιβλιο το μονο που μπορουσα να σκεφτω ειναι οι στιχοι του Ανδ. Θωμοπουλου.
...Να μ´αγαπας, οσο μπορεις να μ´αγαπας.....

[Georgia Retetakou · Rating 5 out of 5]

Ένα απο τα πιο υπέροχα βιβλία που έχω διαβάσει! Μεστό, περιεκτικό γεμάτο συναισθήματα! Με όμορφο στήσιμο των γεγονότων που μας πάει πότε στο παρόν και πότε στο παρελθόν! Μια δεμένη ιστορία που περιγράφει με τρόπο έντονο και ζωντανό το πως σχηματίζεται η ψυχοσύνθεση ενός παιδιού που βιώνει την βία στην προνηπιακή του ηλικία! Τό τι κατάλοιπα αφήνει στην ζωή του και πως αυτά τα βιώματα το κάνουν να ακροβατεί σε μια εικονική πραγματικότητα μέχρι σχεδόν την ενηλικίωση του! Οι ήρωες που γεννήθηκαν μέσα απο αυτό το βιβλίο χαράζονται έντονα μέσα στην ψυχή και το μυαλό του αναγνώστη! Είτε γιατί ξυπνούν την λύπη και την συμπόνια, είτε τον θυμό είτε τον θαυμασμό! Αλλά το μεγαλείο της ψυχής της Αλεξάνδρας και οι θυσίες που έκανε παρά την προδοσία του Μάρκου είναι το δεύτερο σημαντικό αποτύπωμα αυτού του βιβλίου μετά την υπέροχη ανάλυση που γίνεται για το πως σχηματίστηκε ο ψυχικός κόσμος της μικρής Σοφίας μέχρι την ενηλικίωση της και την τελική λύτρωση της ψυχής της! Το βιβλίο αυτό δύσκολα θα ξεχαστεί! Οι εικόνες του θα αποτυπωθούν στο υποσυνείδητο του αναγνώστη ανεξίτηλα!!!

[Γιώτα Παπαδημακοπούλου · Rating 3 out of 5]

Πήρα στα χέρια μου το βιβλίο της κυρίας Μανιάτη με μεγάλη προσμονή. Αν και δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία της, είναι μια συγγραφέας που εκτιμώ, όχι τόσο για την πένα της, όσο για την συνολική της παρουσία στον χώρο του βιβλίου, που είναι σεμνή και μετρημένη, κάτι που φαίνεται πως δεν είναι διόλου επιτηδευμένο αλλά που προκύπτει φυσικά και αβίαστα. Ξεκίνησα, λοιπόν, να διαβάζω το "Έκπτωτος άγγελος" με αρκετά υψηλές προσδοκίες, αν και από την περίληψη κιόλας είχα αρχίζει να υποψιάζομαι την πορεία που θα ακολουθήσει η ιστορία. Προσδοκίες που δεν βρήκαν ακριβώς το αντίκρυσμα που τους αναλογούσε, αφού μετά το πέρας της ανάγνωσης, τα αισθήματα που μου δημιουργήθηκαν, ήταν κάπως ανάμεικτα.


Η Σοφία είναι το κλασσικό δείγμα κοριτσιού που έχει τα πάντα, μια ζωή σχεδόν τέλεια, μεγαλωμένη με αγάπη, έχοντας όλες εκείνες τις προδιαγραφές που θα μπορούσαν να τις προσφέρουν την ολοκλήρωση. Όμως εκείνη επιζητεί κάτι άλλο, κάτι που φαντάζει σχεδόν άπιαστο, την αγάπη ενός συγκεκριμένου ανθρώπου, την οποία ποτέ δεν εισέπραξε. Της βιολογικής της μητέρας! Προσπαθώντας, λοιπόν, η Σοφία, να αποκτήσει αυτό που λαχταρά όσο τίποτα άλλο, θα ακολουθήσει μονοπάτια σκοτεινά και δύσβατα και θα βρεθεί σε κανάλια που δεν είχε ποτέ της φανταστεί, χωρίς να υπολογίζει τις πιθανές συνέπειες για εκείνη, αλλά και για όσους βρίσκονται γύρω της και που όλα αυτά τα χρόνια δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να της δίνουν αγάπη. Μέχρι και στον θάνατο θα πλησιάσει, τυφλή από την επιθυμία που την κατευθύνει, και μονάχα τότε θα μπορέσει να δει καθαρά τις αλήθειες εκείνες που δεν τολμούσε να παραδεχτεί.


Συγγραφικά, η κυρία Μανιάτη μας προσφέρει ένα κείμενο αρκετά υψηλού επιπέδου, καλογραμμένο, με σφιχτή πλοκή, ισορροπημένους -στην ποσότητα- διαλόγους, με έντονη συναισθηματική φόρτιση που μεταφέρεται στον αναγνώστη καθ' όλη την διάρκεια της ανάγνωσης. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε πολλά, μικρά, ευέλικτα κεφάλαια, μια κίνηση ιδιαίτερα έξυπνη από μέρους της συγγραφέως, αφού αυτές οι μικρές ανάπαυλες βοηθάνε τον αναγνώστη τόσο στο να πάρει μιαν ανάσα, όσο και στο να εντείνουν την αγωνία του, γεννώντας μέσα του την επιθυμία να συνεχίσει να διαβάζει, κάτι που γίνεται με κάθε νέο, μικρό της επίλογο. Παρά την όποια προβλεψιμότητα που μπορεί να χαρακτηρίζει την ιστορία, λοιπόν, ο αναγνώστης δεν δύναται να αφήσει την ανάγνωση στη μέση, παρά μονάχα όταν φτάσει στην τελευταία σελίδα του βιβλίου.


Κάπου εδώ τελειώνουν τα θετικά στοιχεία, εκείνα που αγάπησα στο βιβλίο, και φτάνουμε σε εκείνα που δημιούργησαν την εσωτερική μου σύγκρουση. Οι διάλογοι είναι μεν ισορροπημένοι όπως προανέφερα, αλλά αυτό αφορά την ποσότητα και όχι την ποιότητα. Στα δικά μου μάτια, τουλάχιστον, φάνηκαν κάπως ξύλινοι, ίσως και υπερβολικά μελό ορισμένες στιγμές, κάνοντάς με να θυμηθώ παλιές εποχές το ύφος των οποίων δεν ταιριάζει στο σήμερα. Από την άλλη, η ίδια η Σοφία, ήταν ιδιαίτερα ενοχλητική, όχι μόνο ως πρωταγωνίστρια, αλλά ως παρουσία γενικότερα. Για κάποιους, μπορεί αυτό να θεωρηθεί επιτυχία -και ίσως και να είναι-, όμως, για μένα, το ψυχογράφημά της έχει κάποια κενά, έτσι που ορισμένες της συμπεριφορές δεν ήταν δυνατόν να δικαιολογηθούν από μέρους μου -ως αναγνώστρια-, συνειδητά ή ασυνείδητα. Είναι ένας εγωπαθής άνθρωπος που δεν υπολογίζει κανέναν και τίποτα και επί της ουσίας, δεν υπάρχει κάτι στην όλη ιστορία που να το δικαιολογεί αυτό.


Η απορία σας, τώρα, αναμφίβολα είναι το αν μου άρεσε τελικά το βιβλίο ή όχι. Έχετε ένα δίκιο, και όση ώρα γράφω αυτές τις αράδες, προσπαθώ να αποφασίσω και εγώ η ίδια, τι συμβαίνει, πως νιώθω, προς τα που κλίνω. Νομίζω πως η απάντηση που πλησιάζει περισσότερο την αλήθεια είναι πως ναι, μου άρεσε αρκετά το "Έκπτωτος άγγελος", αλλά όχι όσο θα μπορούσε υπό άλλες συνθήκες. Και όχι, δεν είναι η προβλεψιμότητά του που με ενόχλησε, όσο όλα τα άλλα. Θα ήθελα πιο σύγχρονους και φρέσκους διαλόγους, ίσως πιο σκληρούς και λιγότερο μελό, και μια κεντρική ηρωίδα που όχι να ήταν πιο συμπαθής, αλλά πιο καλά δουλεμένη ως προς το ψυχογράφημά της και την αξιοποίηση αυτού συνδυαστικά με την εξέλιξη των γεγονότων. Ίσως, αν η Σοφία είχε κάποιες καλύτερες δικαιολογίες, να μπορούσα να την καταλάβω περισσότερο. Παρ' όλα ταύτα, δεν μπορώ να αρνηθώ τα έντονα συναισθήματα που ένιωσα από τις πρώτες μέχρι και τις τελευταίες σελίδες, και αυτό θεωρείται, αν μη τι άλλο, μια κάποια επιτυχία.

[Georgette Nanou · Rating 4 out of 5]

Με το που έκλεισα και την τελευταία σελίδα του βιβλίου,το βλέμμα μου για λίγα λεπτά προσηλώθηκε στο κενό.Αναρωτιέμαι τις ανεξίτηλες ψυχικές πληγές που μπορούν να κουβαλούν άτομα που διαταράχθηκαν και τραυματίστηκαν κατά την παιδική ηλικία και εαν τελικά κατορθώνουν να τις αποβάλλουν.
Και αυτή την φορά η κυρία Μανιάτη ασχολήθηκε μ'ένα άλλο διαφορετικό-κοινωνικό θέμα.Επίπονο και ψυχικά κουραστικό που αφ'ενός θέλεις να το ολοκληρώσεις άμεσα αφ'ετέρου ,όμως,αισθάνεσαι ότι και εσύ ο ίδιος έχεις νοσήσει.
Σίγουρα ο τρόπος προσέγγισης της συγγραφέως είναι αποτέλεσμα μεγάλης έρευνας και θεωρώ μετά το πέρας της γραφής θα ένιωσε καταπόνηση.Ρεαλιστικές περιγραφικές εικόνες συμπεριφορών,καταστάσεων βάζοντας τον αναγνώστη σε πολλές σκέψεις και προβληματισμούς και με ανάμεικτα συναισθήματα.
Πάντως το βιβλίο ρέει γρήγορα με την γνωστή,καλογραμμένη και στρωτή γραφή της συγγραφέως.Έχω βέβαια και τις ενστάσεις μου σε ορισμένα σημεία σχετικά με την συμπεριφορά της Σοφίας,οικογένειας,αλλά αυτό είναι υποκειμενικό και μπορεί να το βλέπω και λάθος.

[Χ. ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ · Rating 5 out of 5]

Βγαλμένο μέσα από την ζωή, ένα βιβλίο που σε καθηλώνει και δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Με θέμα την παιδική κακοποίηση σωματική και ψυχολογική σε μια τρυφερή ηλικία, και τις επιπτώσεις που έχει στην ζωή του μέχρι την ενηλικίωση του.
Αυτό το βιβλίο της κας Μανιάτη φτάνει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Αναφορές στο τότε και στο τώρα χωρίς να μπερδεύουν τον αναγνώστη, διηγείται με λόγο απλό, μεστό, κατανοητό, και καταγράφει γεγονότα, καταστάσεις και λεπτομέρειες που σε συγκλονίζουν, σε καθηλώνουν, σε ανατριχιάζουν. Ο θυμός είναι ένα από τα κυριότερα συναισθήματα που σε κατακλύζουν, για να δώσουν την σκυτάλη στη συμπόνια, στη λύπη, και αισίως, στην λύτρωση.

[Tassos Bog · Rating 4 out of 5]

Ένα βιβλίο δυνατό γεμάτο συναισθήματα που από την πρώτη σελίδα σε κρατούν . Ένα αρνητικό είναι η συχνή επανάληψη φράσεων και μερικές φορές προτάσεων που κουράζουν. Μια γροθιά στο στομάχι για τις επιπτώσεις που έχουν οι συμπεριφορές των μεγάλων στα παιδιά. Άραγε οι πληγές που τους δημιουργούν κλείνουν ποτέ; Η αγάπη μπορεί να γιατρέψει τις πληγές;

[Yota Kourou · Rating 5 out of 5]

Μου θύμισε αμυδρά κάτι από το 'About a Boy'. Πολύ ωραία πλοκή, σίγουρα η συγγραφέας έχει ψάξει και μελετήσει πολύ θέμα για να μπορέσει να κάνει τέτοια ψυχολογική ανάλυση, το ξεχώρισα και το απόλαυσα!

[Asimina · Rating 2 out of 5]

Άνευρο βιβλίο....σε πολλές περιπτώσεις παρέκαμψα σελίδες ολόκληρες, χωρίς να μου λείπει κάποια πληροφορία για την συνέχεια....ένα τέλος πολύ εύπεπτο και απλοϊκό....

[Eleftherios Mandalianos · Rating 5 out of 5]

Υπάρχουν βιβλία τα οποία σε καθηλώνουν από το οπισθόφυλλο τους και μόνο, βιβλία που είσαι σίγουρος ότι θα σε κλονίσουν και πως θα σε συνταράξουν αλλά δεν γνωρίζεις το βαθμό στον οποίο θα γίνει αυτό. Ένα από αυτά τα βιβλία είναι ο ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ της Νικόλ-Άννας Μανιάτη. Ένα μυθιστόρημα αμιγώς κοινωνικό, επίκαιρο που θίγει ένα θέμα ταμπού για τα ελληνικά δεδομένα με τρόπο τέτοιο που σκοπό έχει να αφυπνίσει.

Η συγγραφέας με σαφήνεια, σεβασμό και ρεαλισμό θίγει το θέμα της αυτοκακοποίησης ενός παιδιού. Μια κατάσταση η οποία μαστίζει στην εποχή μας και έρχεται ως αποτέλεσμα μετά από παραμέληση ή κακοποίηση από το γονιό. Η μικρή Σοφία, πρωταγωνίστρια του συγκεκριμένου βιβλίου βιώνει την παραμέληση αλλά και την κακοποίηση από τη μητέρα της με τη δικαιολογία της τιμωρίας. Η Νικόλ-Άννα Μανιάτη μπλέκοντας άριστα και την έννοια του ασυνείδητου υφαίνει μια ιστορία συγκλονιστική και πρωτότυπη.

Με λόγο στρωτό, ώριμο, ωμό μα και λυρικό σε σημεία, ρεαλιστικό και με στακάτους διαλόγους η συγγραφέας καταφέρνει να σκιαγραφήσει σκέψεις και γεγονότα με τρόπο αριστοτεχνικό. Η διείσδυση του αναγνώστη στον ψυχισμό των ηρώων οδηγεί σε μια άριστη ψυχογράφηση χαρακτήρων, οι οποίοι μέσα από τις σκέψεις τους και τις πράξεις τους και με τη βοήθεια της διεισδυτικής πένας της Νικόλ-Άννας Μανιάτη, γίνονται κτήμα του αναγνώστη και βιώνουν παράλληλα μ'αυτόν τις ανατροπές της ιστορίας.

Σε σημεία ο λόγος κοφτός, άμεσος χωρίς λυρισμό ή καλολογικά στοιχεία, περιγράφονται με ωμό, ρεαλιστικό τρόπο οι σκηνές της τιμωρίας που η μικρή πρωταγωνίστρια επιβάλλει στον εαυτό της. Σε σημεία πάλι ο λόγος γίνεται λυρικός και με εξαιρετική περιγραφική δεινότητα περιγράφονται συναισθήματα και εικόνες με έντεχνο τρόπο. Οι συνεχείς εναλλαγές στο λόγο, καθιστούν το μυθιστόρημα στα επίκαιρα αριστουργήματα μια και η συγγραφέας καταφέρνει να κρατήσει τον αναγνώστη δέσμιο στις σελίδες του.

Πρέπει να αποδοθούν συγχαρητήρια στη συγγραφέα που τόλμησε και καταπιάστηκε για πρώτη φορά στην ελληνική πραγματικότητα με ένα θέμα που μαστίζει στις μέρες μας καθώς και στον εκδοτικό οίκο που ενήργησε με τρόπο τέτοιο και εξέδωσε ένα τέτοιο βιβλίο. Ένα βιβλίο γρήγορο, ωμό, ρεαλιστικό που σκοπό έχει να αφυπνίσει, γιατί γαλουχώντας σωστά τα παιδιά, επενδύουμε σε έναν κόσμο ψυχικά υγιών ενηλίκων.

Συγχαρητήρια!

Ελευθέριος Α. Μανδαλιανός

[Δημήτριος Ντούρλιας · Rating 5 out of 5]

Ο Έκπτωτος Άγγελος αποτελεί ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα, μοναδικό στα Ελληνικά Γράμματα, που περιγράφει την ιστορία ενός κοριτσιού που από μικρή ηλικία δεχόταν το ξέσπασμα της μητέρας της χωρίς κανένα λόγο με αποτέλεσμα να περάσει στο υποσυνείδητό της η ταύτιση της τιμωρίας με την αγάπη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην αυτοτιμωρία. Η περιγραφή της συμπεριφοράς αυτού του κοριτσιού μέσα από τη πέννα της Νικόλ Άννας Μανιάτη είναι τόσο ζωντανή και ρεαλιστική που υπάρχουν στιγμές που ο αναγνώστης ανατριχιάζει στην εικόνα που σχηματίζεται στο μυαλό του. Τα συναισθήματα είναι καταιγιστικά, η μετάπτωση της συμπεριφοράς του κοριτσιού πριν και μετά την πράξη της αυτοτιμωρίας συγκλονιστική. Όλο αυτό το σκηνικό δένεται υπέροχα με flash back στο παρελθόν με τα οποία ο αναγνώστης καταλαβαίνει τα βαθύτερα αίτια που δημιούργησαν αυτήν την κατάσταση. Ο αναγνώστης βιώνει σελίδα τη σελίδα, το δράμα που εκτυλίσσεται και αν μη τι άλλο μπαίνει σε σκέψεις για το πως αντιλαμβάνεται ένα μικρό παιδί μία συμπεριφορά που ο ενήλικας θα μπορούσε εύκολα να αξιολογήσει σωστά και να πάρει τις σωστές αποφάσεις. Το δράμα κορυφώνεται και όλα δείχνουν πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο, αλλά το τέλος έρχεται λυτρωτικό για όλους.
Με αυτό το βιβλίο η συγγραφέας, η Νικόλ Άννα Μανιάτη, ξεπέρασε τα τετριμμένα της Ελληνικής Λογοτεχνίας. Ασχολήθηκε με ένα θέμα δύσκολο, απωθητικό για πολλούς που θα ήθελαν να μην γνωρίζουν πως υπάρχουν και τέτοιες καταστάσεις σε κάποιες οικογένειες. Είναι βέβαιο-άλλωστε και η ίδια το ανέφερε σε μία από τις παρουσιάσεις που είχα την τύχη να παραβρίσκομαι- πως διάβασε πολύ για αυτό το θέμα με το οποίο καταπιάστηκε, αλλά πήρε και πολύτιμες συμβουλές από ειδικούς παιδοψυχολόγους οι οποίοι της πρόσφεραν τις εμπειρίες που απέκτησαν κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Θεωρώ πως οι γονείς διαβάζοντας αυτό το μυθιστόρημα θα κατακλειστούν από ποικίλα συναισθήματα, σίγουρα όμως τελειώνοντας το θα σκεφτούν τα παιδιά τους και θα πλημμυρίσει η καρδιά τους με ακόμα περισσότερη αγάπη, κατανόηση και ανοχή.

[AnthouG · Rating 3 out of 5]

Η Αλεξάνδρα και ο Μάρκος έχουν ερωτευθεί από μικρά παιδιά αλλά σε ένα ταξίδι στην Ιταλία....

[Giota Spiliopoulou · Rating 4 out of 5]

Δυνατο βιβλιο,γροθια στο στομαχι που με κρατησε ως το τελος σε εγρήγορση!