تا سر زلف عروسان سخن

by محمود دولت‌آبادی

288 pages, Paperback

First published April 1, 2015

About the author

Mahmoud Dowlatabadi is an Iranian writer and actor, known for his promotion of social and artistic freedom in contemporary Iran and his realist depictions of rural life, drawn from personal experience.

برنده لوح زرین بیست سال داستان‌نویسی بر کلیه آثار، به همراه امین فقیری ۱۳۷۶
دریافت جایزه یک عمر فعالیت فرهنگی، بدر نخستین دوره جایزه ادبی یلدا به همت انتشارات کاروان و انتشارات اندیشه سازان ۱۳۸۲
برنده جایزه ادبی واو ۱۳۹۰
Award for International Literature at the House of Cultures in Berlin 2009
Nominated Asian Literary Award for the novel Collon Collin 2011
Nominated for Man Booker International prize 2011
برنده جایزه ادبی هوشنگ گلشیری برای یک عمر فعالیت ۲۰۱۲
English translation of Colonel's novel, translated by Tom Petrodill, nominee for the best translation book in America 2013
Winner of the Literary Prize Ian Millski Switzerland 2013
Knight of the Art and Literature of France 2014

Reviews

[Zsa Zsa · Rating 5 out of 5]

با اينكه به تاريخ و كتابهاى تاريخى علاقه مندم اما تابحال حوصله نشستن و از اول تا به اخر كتاب تاريخى خواندن نداشتم، اين مجموعه از آقاى دولت آبادى بنده را بر سر ذوق آورد تا شايد سر در قابوسنامه و يا كتابى ديگر كنم و هم از تاريخ كشورم و هم از ادبيات آن بهره مند شوم.

[Negar Ghadimi · Rating 5 out of 5]

خلیفتی خواهم آفرید که از فرزندانِ او نه همه طاعت آید، چنان که از شما، و نه معصیت آید، چنان که از جنّیان. بلکه هم طاعت بُوَد و هم معصیت. تا به آن طاعت من ایشان را ثواب دهم تا فضلِ من پدید آید و معصیتِ ایشان را بیامرزم تا رحمتِ من پدید آید ...
آن‌گاه، خدای بر آن خاکِ آدم چهل روز بارانِ اندوهان ببارانید تا آغشته گشت. آن‌گاه یک ساعت بارانِ شادی بر آن بارانید و آن شادیِ یک ساعته آن باشد که به درِ مرگ به گوشِ بنده فروگویند که لا تَخَف و لا تَحزَن! ...
فریشتگان گفتند: بار خدایا، چون ایشان مرگ و دفنِ خود معاینه می‌بینند، ایشان را عیش چگونه خوش بُوَد؟ خدای گفت: من غفلت بر دلِ ایشان پوشم، چنان که قرابتِ خویش را به دستِ خویش در خاک کنند و بازگردند وی را فراموش کنند ...
-تفسیرِ عتیقِ نیشابوری
———————————
بدان ای پسر، که مردمان تا زنده باشند ناگزیر باشند از دوستان که مرد اگر بی‌برادر باشد به که بی‌دوست ... و بنگر میانِ نیکان و بدان و با هر دو گروه دوستی کن، با نیکان به دل دوست باش و با بدان به زفان دوستی نمای، تا دوستیِ هر دو گروه تو را حاصل گردد و نه همه حاجتی به نیکان افتد، وقتی باشد که به دوستیِ بدان حاجت آید ... اما با بی‌خردان هرگز دوستی مکن که دوستِ بی‌خرد از دشمنِ بخرد بتر بُوَد ... بر دوستان به امید دل مبند که من دوستانِ بسیار دارم. دوستِ خاصه‌ی خویشِ خود باش و از پیش و پسِ خویشتن خود نگر و بر اعتمادِ دوستان از خویشتن غافل مباش. چه اگر هزار دوست باشد تو را، از تو دوست تر تو را کس نبُوَد ...
-قابوس نامه
———————————
عصمت می‌خواهی تو از گناه. و همه‌ی خلق از من این می‌خواهند. اگر من همه را عصمت دهم، دریاهای غفوری و غفّاری و رحیمی و رحمانیِ من کجا رود و به چه کار آید؟
تذکرة الاولیا
———————————
سوختم، طاقتِ این رنج ندارم. حضرت می‌فرماید که من تو را جهتِ همین می‌دارم. می‌گوید یا رب، آخر سوختم. از این بنده چه می‌خواهی؟ فرمود: همین که می‌سوزی ...
شمس تبریزی

[Saied Davoodi · Rating 4 out of 5]

تا سر زلف عروسان سخن
الان که کتاب رو به اتمام رسوندم دارم به اسم کتاب فکر می‌کنم. «تا سر زلف عروسان سخن».
به این فکر می‌کنم که دولت آبادی زمانی که این اسم رو برای کتاب برگزید در چه احوالاتی بود؟ و به چه فکر می‌کرد؟ به این فکر می‌کنم که ادبیات کهن ما پر است از این عروسان سخن، عروسانی که کمتر می‌شناسیمشون و کمتر سراغی از آن‌ها می‌گیریم. به جز گلستان سعدی و شاید کلیله و دمنه و همچنین هزار و یک شب دیگر آثار ادبیات کهن ما حتی در بین دانشجویان ادبیات هم کم و بیش ناشناخته هستند.
تا سر زلف عروسان سخن، گزیده‌ای است از آثار دلنشین کهن پارسی، از تاریخ طبری محمدبن جریر طبری گرفته تا شاهنامه ابومنصوری ابومنصور معمری، تا تاریخ سیستان، تا سفرنامه ناصرخسرو قبادیانی، تا تاریخ بیهقی، تا قابوس‌نامه عنصرالمعالی کیکاووس بن وشمگیر، تا کیمیای سعادت امام محمد غزالی، تا نوروزنامه حکیم خیام نیشابوری، تا افسانه‌های بیدپای محمدبن عبدالله بخاری، تا تذکره الاولیای شیخ عطار، تا جوامع الحکایات و لوامع الروایات سدیدالدین محمد عوفی، تا گلستان سعدی و قصه‌های هزار و یک شب عبداللطیف طسوجی.
تنها ایرادی که می‌شه به کتاب وارد دونست اینست که اگر معانی برخی عبارات در کتاب ذکر شده بود دلنشین‌تر بود و برای مخاطبی که کمتر با این‌گونه متون دست و پنجه نرم کرده گواراتر.
با همه این احوالات، تا سر زلف عروسان سخن کتابی است خواندنی. چه برای دوست‌داران نثر قدیم و چه برای آن‌هایی که کمتر با این‌گونه نثرها سروکار داشته‌اند.

[Ramtin · Rating 4 out of 5]

گلچيني دوست داشتني از متون كهن

[Mahdi Ghasemi · Rating 1 out of 5]

گزیده هایی خوبی بود از تاریخ کهن ایران اما نه پانوشتی نه توضیحی وجود داشت برای بیشمار اصطلاحات و جملات عربی این کتاب که خواننده لازمه که بدونه.
من نمیدونم ؛ کاری که نویسنده انجام داده دقیقا چی بوده؟

[Behnam Rezaeian Moghadam · Rating 4 out of 5]

برای علاقه‌مندان به زبان فارسی چه بهتر از گلچین متون کهن به انتخاب بزرگی چون محمود دولت‌آبادی؟ خواندن کتاب حس بسیار خوبی دارد. نوشته‌هایی به قدمت هفتصد هشتصد سال که بیشترشان برای خواننده‌ی حتی معمولی هم هنوز خوانا و روان مانده‌اند.
برای من جذاب‌ترین بخش کتاب گزیده‌ای از سفرنامه‌ی ناصرخسرو بود. متن سفرنامه بسیار روان و خواندنی بود و توصیفش از دنیای هشتصد سال پیش شگفت‌انگیز.
شاید در نگاه نخست نبود هیچگونه توضیح یا حتی پانویس، ضعف مهمی برای کتاب به نظر بیاید، اما به نظرم دولت‌آبادی به عمد از هرگونه شرحی خودداری کرده است تا خواننده درگیر پیچیدگی‌های زبان‌شناسی آثار نشده و فقط خود را در دنیای غریب و آشنای آنها غرق کند. از طرفی هیچ واژه‌ی دشواری در کتاب نیست که با جست‌وجوی ساده‌ای در یک لغت‌نامه‌ی آنلاین پیدا نشود.
اگر به نوشتار کهن فارسی علاقه‌مندید و نمی‌دانید خواندن آثار برجسته گذشتگان را از کدام کتاب شروع کنید، خواندن تا سر زلف عروسان سخن را از دست ندهید.

[Ramin Azodi · Rating 3 out of 5]

گزيده است ديگر! ممكن است به مذاق همگان خوش نيايد.

[Ali zand · Rating 3 out of 5]

اول کتاب رو خیلی دوست داشتم، دوست داشتم مجدد برگردم از اول شروع کنم اما هر چه داستان ها جلوتر رفت رنگ و بوی دیگه ای گرفت.
به نظرم دولت آبادی داخل این کتاب شبیه کتاب آن مادیان سرخ یال و طریق بسمل شدن یه خرده سعی داشت نژاد عرب رو بالاتر از نژاد ایرانی به تصویر بکشه

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

«تا سر زلف عروسان سخن» آخرین کتاب منتشرشده محمود دولت‌آبادی است شامل انتخاب او از شاهکارهای نثر کلاسیک فارسی

[Maroo 1368 1397 · Rating 4 out of 5]

تابستان ٩٧
" آن گاه خداي بر آن خاك آدم چهل روز باران اندوهان ببارانيد تا اغشته گشت آن گاه يك ساعت باران شادي بر آن ببارانيد"
" از جمله انچه بر زمين است نفيس ترين دل ادميان است"

[Mohammad Sadegh Rasooli · Rating 2 out of 5]

این کتاب را تا نیمه خواندم و رها کردم. کتابی که نه حاشیه‌نویسی دارد و نه توضیح که چگونه این متون جمع شده است. قاعدتاً این کتاب برای غیرحرفه‌ای‌هایی مثل من نوشته شده پس باید توضیحاتی داشته باشد تا فهم حاصل شود و الا که با روزنامه‌وارخوانی که فایده‌ای حاصل نمی‌شود.

[Bita · Rating 5 out of 5]

گزيده اي از متون كهن ...

[Ashkan Sa · Rating 3 out of 5]

گزیده ای از چند اثر ادبیات کلاسیک ایران. بعضی از بخش ها واقعا لذت بخش بودن و بعضی از بخش ها بسیار ناملموس.