مجتبی شهیدی کَلهُری مشهور به آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی مرجع تقلید شیعیان، استاد مشهور اخلاق و مدرس حوزههای علمیهٔ تهران بود.
جلسات اخلاق حاج آقا مجتبی و برادر بزرگترش (حاج آقا مرتضی تهرانی) نزدیک به چهاردهه از پررونق ترین و مهمترین جلسات اخلاق و عرفان تهران بود
زندگی نامه: آیت الله مجتبی تهرانی در سال ۱۳۱۶ش در تهران زاده شد. پدرش میرزا عبدالعلی تهرانی، از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی بود که در زمان حکومت رضاخان، با همراهی محمود شاهآبادی، نماز جماعت مسجد جامع بازار تهران را امامت میکرد.
حاج آقا مجتبی تهرانی از پنج سالگی به مکتب رفت و در تا ده سالگی بخشی از مقدّمات دروس دینی را در مدرسۀ حاج ابوالفتح تهران گذراند. سپس بههمراه پدر به مدّت سه سال به مشهد مهاجرت کرد و مشغول دروس مقدّمات شد. بهطور خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. در سال ۱۳۳۴ه.ش در ۱۸سالگی به قم رفت. امام خمینی، سید حسین بروجردی، سید محمد رضا گلپایگانی، سید محمد حسین طباطبایی، سید محمد محقق داماد از جمله اساتید او بودند. وی در ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید.
آیت الله تهرانی، تقریرات درس بیع امام خمینی را جمعآوری و با اجازه او به صورت یک اثر مستقل منتشر کرد. کتاب مکاسب محرمه آیت الله خمینی و همچنین دو جلد رسائل اصولی او نیز به همت شیخ مجتبی تنظیم و منتشر شد. تهرانی به امام خمینی علاقه ویژهای داشت و خود گفته بود که «از آیت الله خمینی بیشتر از پدرش استفاده کرده است.» وی مدتی نیز با مصطفی خمینی هم مباحثه بود. وی با آقابزرگ تهرانی نیز رابطه ویژهای داشت و خود گفته بود «آقا بزرگ تا آخر عمر، هر رمضان یک افطاری دونفری مرا دعوت میکرد.»
با درگذشت آیت الله بروجردی و مطرح شدن مرجعیت امام خمینی و با توجه به اینکه نسخههای نامطلوب و حاوی اغلاط و اشتباه از رسالۀ امام خمینی در دست مردم بود، او شاگرد خود، مجتبی تهرانی را مأمور به جمعآوری فتاوا و تنظیم صحیحترین نسخه از رسالۀ عملیه و مناسک حج خویش گرداند که در سال۱۳۴۳هـش به چاپ رسید و در دسترس مقّلدان قرار گرفت. بعدها تهرانی بههمراهی بعضی دیگر از شاگردان امام خمینی، کتابخانۀ او را در قم دایر کردند که سهسال بعد توسّط ساواک تعطیل شد.
در سال ۱۳۴۷ش به نجف رفت و در اقامت سه ساله، در مدرسۀ آیتالله بروجردی کفایه تدریس کرد و در درس امام خمینی شرکت کرد، در درسهای خارج اصول سید ابوالقاسم خویی و سیدمحسن حکیم حاضر شد.
اساتید: محمدتقی ادیب نیشابوری امام خمینی سید حسین بروجردی سید محمد رضا گلپایگانی سید محمد حسین طباطبایی حسن فرید اراکی سید محمد محقق داماد سید ابوالقاسم خویی سید محسن حکیم میرزا عبدالعلی تهرانی
درگذشت: حاج آقا مجتبی تهرانی در ۱۳ دی ۱۳۹۱ش (۱۹ صفر ۱۴۳۴ق) بعد از گذراندن یک دورۀ طولانی بیماری درگذشت و در ۱۴ دی در حرم حضرت عبدالعظیم دفن شد. آیت الله خامنهای بر پیکر او نماز خواند. به مناسبت درگذشت او، علما و مراجع تقلید و برخی از سیاسیون پیامهای تسلیت صادر کرده و مجالس ترحیم در شهرهای مختلف برگزار شد.
مبانی تربیت از آقا مجتبی تهرانی در این کتاب تاکید بر ضرورت دگر سازی علاوه بر خودسازی دارد و میگوید این امر نسبی است یعنی افراد مخصوصا افراد مومن در حدی که خود ساخته شده اند در سه زمینه اعتقادی اخلاقی و عملی نسبت به خانواده دوستان و جامعه وظیفه دارند و این از روی دلسوزی برای آنهاست و نه رفع تکلیف سپس در ادامه اصول این دگر سازی را بیان میکند و میگوید باید هر فرد که قصد سازندگی و تربیت دارد این ۶ اصل را در نظر بگیرد ۱.کمیت (چقدر با فرد مقابل در ارتباطی) ۲.کیفیت (رابطه ات با فرد مقابل چگونه است آیا محبت آمیز است یا نه. چه میزان علقه و علاقه وجود دارد) ۳.ویژگی فرد سازنده (آیا به آنچه میگوید عمل میکند یا نه خودش در این زمینه که میخواهد به فرد مقابل بگوید اهل عمل نیست) ۴. ویژگی های فردی که میخواهد ساخته شود (رده سنی. نیاز آن دوران الویت ها) ۵. ابزار سازندگی (عقل. قلب یا همان فطرت یا نه شهوت غضب وهم) ۶.شیوه به کارگیری ابزار (الویت با عمل است نه حرف زدن یعنی سعی کن با عملت او را بسازی تا با حرف و شعار صرفا)
در کل کتاب با استفاده از روایت و هم چنین بیانات جالب استاد خیلی خوب پیش میرفت. توصیه میکنم به دوستان حتما بخوانند