What do you think?
Rate this book
Le Rapport de Brodeck #1
L'Autre
Manu Larcenet s'attaque pour la première fois à une adaptation, celle du chef-d'oeuvre de Philippe Claudel, Le Rapport de Brodeck. Mais lorsque l'auteur de Blast et du Combat ordinaire s'empare du texte, c'est pour le faire sien et lui donner une nouvelle vie, éclatante, sombre et tragique. Des pages d'une beauté stupéfiante, magnifiant la nature sauvage et la confrontant à la petitesse des hommes ; une plongée dans les abîmes servie par un noir et blanc sublime et violent. Un très grand livre.
160 pages, Hardcover
First published April 10, 2015
9 people are currently reading
425 people want to read
About the author
Manu Larcenet
129 books436 followersManu Larcenet (full name: Emmanuel Larcenet) is a French comics writer and artist. He has been working with Fluide Glacial magazine since 1994 and with Spirou magazine since 1997.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 80 reviews
June 15, 2025
Muhteşem, başyapıt.
Haksızlık etmek istemem ama önyargılarımı açıkça ifade edersem: Romanını okusam bu denli keyif almazdım muhtemelen.
Kasvetli hikayeyi iliklerinize kadar hissettiren siyah-beyaz, yüksek kontrastlı çizgiler, olağanüstü gerçekçi bir anlatım ve insan doğasının derin sorgulaması (suç, toplu suça katılım ya da göz yummak, hayatta kalma içgüdüsü, korku).
Not: Tek ciltlik (1-2) baskıdan okudum.
Not 2: Emil Michel Cioran'dan bir alıntı: “bir inanç için acı çekmiş olandan daha tehlikeli bir varlık yoktur: en büyük zalimler kafası kesilmemiş mazlumlar arasından çıkar. acı, güç iştahını azaltmak şöyle dursun, onu azdırır; zihin de kendini bir soytarının meclisinde bir kurbanınkinden daha rahat hisseder; onu, bir fikir için ölünen gösteriden daha fazla tiksindiren hiçbir şey yoktur.”
Haksızlık etmek istemem ama önyargılarımı açıkça ifade edersem: Romanını okusam bu denli keyif almazdım muhtemelen.
Kasvetli hikayeyi iliklerinize kadar hissettiren siyah-beyaz, yüksek kontrastlı çizgiler, olağanüstü gerçekçi bir anlatım ve insan doğasının derin sorgulaması (suç, toplu suça katılım ya da göz yummak, hayatta kalma içgüdüsü, korku).
Not: Tek ciltlik (1-2) baskıdan okudum.
Not 2: Emil Michel Cioran'dan bir alıntı: “bir inanç için acı çekmiş olandan daha tehlikeli bir varlık yoktur: en büyük zalimler kafası kesilmemiş mazlumlar arasından çıkar. acı, güç iştahını azaltmak şöyle dursun, onu azdırır; zihin de kendini bir soytarının meclisinde bir kurbanınkinden daha rahat hisseder; onu, bir fikir için ölünen gösteriden daha fazla tiksindiren hiçbir şey yoktur.”
May 21, 2015
These days anything that Manu Larcenet touches, turns into gold.
Read
December 28, 2019Hikaye, dil, çizimler hepsi çok güzeldi.
January 12, 2018
De tekeningen zeggen meer dan de tekst. Larcenet weet zoveel expressie in de doorgroefde gezichten te leggen dat de dialoog overbodig is. Een eerste deel van een tweeluik waarbij heel wat vragen onbeantwoord blijven, maar da's niet erg: dit is van een zelden gezien niveau.
December 20, 2018
Eğer SAVAŞI ve savaşın bize YAŞATTIKLARINI yaşamış olsaydınız, siz de bizim gibi olurdunuz. En ACISIZ şekilde yaşamanın yollarını arardınız.
Savaş VASATIN ZAFERİDİR. Zalimler bir anda AZİZ muamelesi görür. Onlara secde edilir, ALKIŞ tutulur. Hayat insanlara çok TEKDÜZE geliyor olmalı ki, onun yerine bir YIKINTIYI tercih ediyorlar.
Ben küçüklüğümden beri SORU SORMAYI ve SORULARIN BİZİ SÜRÜKLEDİĞİ YOLLARI severim. Cevabın önemi yoktur, insanı asıl tatmin eden CEVABA GİDEN YOLLARDA DOLANMAKTIR.
İnsanlar TEMBEL, midelerini doldurmak, içmek, kadınların kalçalarına ulaşmak ve uyumak istiyorlar.
İnsanlar en büyük KÖTÜLÜĞÜ kolayca yapabilirler, sonra eylemlerinin GERÇEKLİĞİYLE YÜZLEŞEREK YAŞAYAMAZLAR.
Savaş VASATIN ZAFERİDİR. Zalimler bir anda AZİZ muamelesi görür. Onlara secde edilir, ALKIŞ tutulur. Hayat insanlara çok TEKDÜZE geliyor olmalı ki, onun yerine bir YIKINTIYI tercih ediyorlar.
Ben küçüklüğümden beri SORU SORMAYI ve SORULARIN BİZİ SÜRÜKLEDİĞİ YOLLARI severim. Cevabın önemi yoktur, insanı asıl tatmin eden CEVABA GİDEN YOLLARDA DOLANMAKTIR.
İnsanlar TEMBEL, midelerini doldurmak, içmek, kadınların kalçalarına ulaşmak ve uyumak istiyorlar.
İnsanlar en büyük KÖTÜLÜĞÜ kolayca yapabilirler, sonra eylemlerinin GERÇEKLİĞİYLE YÜZLEŞEREK YAŞAYAMAZLAR.
August 14, 2016
Je suis encore sous le choc. Wow. L'ambiance de cette bd est haletante, troublante. Je n'avais pas lu le roman: qu'est-ce que j'attendais? Ouf. Les illustrations sont beaucoup trop pertinentes et envahissantes, et quelle histoire..... De l'absurde avec si peu d'espoir, des paysages et forêts qui m'habitent.... méchante belle révélation!
December 3, 2017
Roman uyarlaması çizgi romanları çok sevmesem de çizerinden ötürü es geçemediğim bir çizgi roman oldu. İlk kitabın sonunda hemen ikinciye geçmek istedim. Ama ikinci henüz yok. Keşke tek bir ciltli edisyon olsaydı.
February 1, 2016
Loved the art in this BD but felt the story was a little slow.
February 23, 2023
je pense que je devrais le re lire dans le future car honnêtement je n’ai pas tout compris, c’est un niveau de littérature plus poussé et je ne sais pas si je suis vraiment rendue a ce niveau. les dessins sont majestueux et c’est très « dark ».
December 19, 2016
I've read Croatian edition of this book, which is actually both Volumes combined, so one review for both issues.
Larcent managed to put a very complex story into the art form of graphic novel and did it flawlessly. It's an adaptation of Philippe Claudel's Brodeck and having read it, now I want to read it's book counterpart too.
Art in this novel is superb, realistic/naturalistic, black&white, which emphasizes the bleakness of the story and heavy situation in which main protagonist, Brodeck, currently is. Text is scarce and whole atmosphere is made through drawing and juxtaposition of the panels. Some of the panels are real masterpieces, with stunning portraits, drawings of animals or just nature. Those mute panels are my favorite thing here. Author even managed to grasp that violent undertones, at some points you feel like you're watching a movie, not reading a graphic novel.
Story is heavy, bleak, not linear, but said in retrospective; with war images mixing with current situation. Larcent really managed to illustrate bigoted peasants the correct way, I believe every country in a world has such crowd of intolerant people who fear everything that they do not understand. In this graphic novel, you could even understand their fears, going through war, betraying their neighbors, raping...murdering. It's one of my favorite reads this year, truly a masterpiece.
Larcent managed to put a very complex story into the art form of graphic novel and did it flawlessly. It's an adaptation of Philippe Claudel's Brodeck and having read it, now I want to read it's book counterpart too.
Art in this novel is superb, realistic/naturalistic, black&white, which emphasizes the bleakness of the story and heavy situation in which main protagonist, Brodeck, currently is. Text is scarce and whole atmosphere is made through drawing and juxtaposition of the panels. Some of the panels are real masterpieces, with stunning portraits, drawings of animals or just nature. Those mute panels are my favorite thing here. Author even managed to grasp that violent undertones, at some points you feel like you're watching a movie, not reading a graphic novel.
Story is heavy, bleak, not linear, but said in retrospective; with war images mixing with current situation. Larcent really managed to illustrate bigoted peasants the correct way, I believe every country in a world has such crowd of intolerant people who fear everything that they do not understand. In this graphic novel, you could even understand their fears, going through war, betraying their neighbors, raping...murdering. It's one of my favorite reads this year, truly a masterpiece.
April 8, 2018
"Savaş, vasatın zaferidir. Zalimler bir anda aziz muamelesi görür, onlara secde edilir, alkış tutulur. Hayat insanlara çok tekdüze geliyor olmalı ki, onun yerine bir yıkıntıyı tercih ediyorlar!"
Muazzam! Manu Larcenet harika bir çizer olduğu kadar aynı ustalıkta da bir hikâye anlatıcısı. Sıradan Zaferler adlı benzersiz grafik romanı ile beni benden alan çizer, bu kez Philippe Claudel'in aynı adlı romanını her karesi adeta bir sanat eseri olarak nitelenebilecek ustalıkta, öykü boyunca hiç düşmeyen gerilime son derece uygun çizimlerle aktarmış.
Öyküyü; toplumdaki sonu gelmeyen cehaletin ve bu cehaletin her fırsatta "öteki" olarak nitelemekte beis görmediği adil, eğitimli, kendisine genelgeçer normların dışında bir yer edinmiş az sayıdaki kitleyi ezip geçme çabası üzerine soluk kesen bir psikolojik gerilim olarak özetlemek yanlış olmayacaktır. Korkuları ile yüzleşme cesaretini gösteremeyip, cehaletlerinin kendilerini yetkin kıldığı ölçüde azgınlaşıp, zulmetmeyi kendilerine hak görenlerin dehşetini koltuğa çivilenmiş bir şekilde okudum. Şimdi de gidip diğer ciltleri bir an önce satışa hazırlamaları için Karakarga Yayınları'nı e-posta yağmuruna tutacağım.
Muazzam! Manu Larcenet harika bir çizer olduğu kadar aynı ustalıkta da bir hikâye anlatıcısı. Sıradan Zaferler adlı benzersiz grafik romanı ile beni benden alan çizer, bu kez Philippe Claudel'in aynı adlı romanını her karesi adeta bir sanat eseri olarak nitelenebilecek ustalıkta, öykü boyunca hiç düşmeyen gerilime son derece uygun çizimlerle aktarmış.
Öyküyü; toplumdaki sonu gelmeyen cehaletin ve bu cehaletin her fırsatta "öteki" olarak nitelemekte beis görmediği adil, eğitimli, kendisine genelgeçer normların dışında bir yer edinmiş az sayıdaki kitleyi ezip geçme çabası üzerine soluk kesen bir psikolojik gerilim olarak özetlemek yanlış olmayacaktır. Korkuları ile yüzleşme cesaretini gösteremeyip, cehaletlerinin kendilerini yetkin kıldığı ölçüde azgınlaşıp, zulmetmeyi kendilerine hak görenlerin dehşetini koltuğa çivilenmiş bir şekilde okudum. Şimdi de gidip diğer ciltleri bir an önce satışa hazırlamaları için Karakarga Yayınları'nı e-posta yağmuruna tutacağım.
July 2, 2017
cet album me confirme ce que je soupçonnais: Manu Larcenet est mon auteur de BD vivant préféré. c'est immense. intense. il manie tous les styles. Très très fort!
February 24, 2024
Gebaseerd op het boek van Philippe Claudel. Grimmig en ondanks het weidse landschap claustrofobisch, de wanhoop van Brodeck (de enige ‘onschuldige te midden van schuldigen’) is tastbaar. Gelezen ter voorbereiding op de gelijknamige opera.
November 23, 2018
4* peut-être 5 après que j'ai lu le deuxième tome. La seule raison pour laquelle je n'ai pas donné 5 étoiles est que je ne donne jamais 5 étoile après une première lecture.
L'histoire est sombre mais le texte et les images sont d'une beauté et d'une simplicité indicible. Chaque cadre en noire et blanc (plus noir que blanc malgré les paysages d'hiver) est un chef-d'oeuvre. Les paysages me rappellent ceux du Québec. Les perspectives sont réalistes et saisissante. Si c'était un film, il gagnerait sûrement un prix pour la photographie. Et que dire des visages rugueux des personnages. J'ai tellement hâte de lire le deuxième tomes.
L'histoire est sombre mais le texte et les images sont d'une beauté et d'une simplicité indicible. Chaque cadre en noire et blanc (plus noir que blanc malgré les paysages d'hiver) est un chef-d'oeuvre. Les paysages me rappellent ceux du Québec. Les perspectives sont réalistes et saisissante. Si c'était un film, il gagnerait sûrement un prix pour la photographie. Et que dire des visages rugueux des personnages. J'ai tellement hâte de lire le deuxième tomes.
June 7, 2020
Ikinci cilt bitmeden konusu hakkında yorumda bulunmak istemem ama sadece Larcenet'nin çizimlerini doya doya incelemek için bile edinilmesi gereken bir kitap. Hayatında birazcık da olsa çizgi romana yer veren herkese tavsiye edebilirim.
Read
February 3, 2018Lu le premier volume. J’attends le deuxième réservé.
August 20, 2018
Je découvre Larcenet et j'aime beaucoup ce que je découvre ! Je fonce lire le tome 2.
November 21, 2020
Superbe!
January 11, 2021
"Sıradan Zaferler" de güzeldi. Ama bu muhteşem. Görsellikle metnin uyumu müthiş. Yıllardır bu kadar etkilendiğim bir çizgi roman olmamıştı.
September 5, 2021
Wat een sfeer! Het enige nadeel... Ik snap het nog niet helemaal, hoe het allemasl in elkaar zit
August 16, 2017
Un trazo soberbio, en un blanco y negro, que convierte muchas de sus viñetas en un concentrado de sensaciones. Un relato silencioso y amargo, contado de forma intrigante y sobria. Tengo que conseguir el segundo tomo.
October 4, 2019
Muazzam
August 1, 2017
Een boekverfilming loopt vaak uit op een teleurstelling omdat er bijvoorbeeld te veel van het verhaal is weggelaten of omdat de personages anders zijn - uiterlijk én in lichaamstaal - dan je je had voorgesteld. Dat gevaar loop je ook met een verstripte versie van een boek. Maar Manu Larcenet durfde het toch aan om Het verslag van Brodeck van Philippe Claudel, gepubliceerd in 2007, opnieuw te vertellen. Op zijn eigen manier, want Larcenet pakt het anders aan dan Dick Matena bij onder andere De avonden van Gerard Reve of Kaas van Willem Elsschot en andere (inter)nationale klassiekers. Larcenet neemt de tekst niet integraal over en maakt daar tekeningen bij, nee, Larcenet maakt zijn Verslag van Brodeck, en dat begint zo:
Een man, Brodeck zoals later zal blijken en de lezer van het oorspronkelijke Verslag zal vermoeden, loopt door het bos en bereikt uiteindelijk een herberg waar zich een massa mannen heeft verzameld. Dat daar, in die herberg, niets vrolijks valt te verwachten wordt al vanaf de eerste pagina aangekondigd in tekeningen die uit zwart gesneden lijken te zijn. Het is somber, de mens is nietig, en die zwarte kat voorspelt niets goeds.
Claudel vertelt wat er gebeurt als Brodeck binnenkomt als volgt: 'Toen ik de herberg binnenkwam, waren bijna alle mannen van het dorp er; ze hadden zulke donkere blikken en stonden er zo roerloos bij dat ik meteen begreep wat er gebeurd was. Orschwir deed de deur achter me dicht; toen liep hij op me af. Hij trilde een beetje. Hij boorde zijn grote blauwe ogen in de mijne alsof hij me voor het eerst zag. Mijn maag begon zo tekeer te gaan dat ik dacht dat mijn hart zou verzwelgen; toen keek ik naar het plafond, alsof ik er dwars doorheen probeerde te kijken om de kamer van de Anderer te zien, en ook de Anderer zelf, met zijn bakkebaarden, zijn dunne snorretje, de schaarse krullen die vanaf zijn slapen omhoog wezen en zijn vollemaansgezicht als van een dik ongehoorzaam kind; heel slapjes vroeg ik: 'Jullie hebben hem toch niet...?'
En Larcenet laat zien wat er gebeurt als Brodeck binnenkomt:
Met zulke tekeningen heb je - inderdaad - geen woorden nodig. De dreiging is tastbaar en donker: met de Anderer is het niet goed afgelopen. Dat blijkt woordenloos uit alles.
Brodeck wordt gevraagd om feitelijk, zonder iets weg te laten of te veranderen, de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden en die hebben geleid tot de dood van de Anderer, op te schrijven, zodat 'degene die het leest ons begrijpt en vergeeft'. Hij, Brodeck, zelf een nieuwkomer in dit dorp, stemt na enige tegenwerpingen toe. En dan volgt in flashbacks niet alleen het verhaal van de Anderer die drie maanden geleden zijn intrek in deze herberg heeft genomen, maar wordt tevens onder meer duidelijk wat Brodeck allemaal heeft meegemaakt, omdat hij naast de feitelijke versie voor de dorpsbewoners zijn eigen versie van de gebeurtenissen opschrijft. En die laatste versie beperkt zich niet tot de afgelopen drie maanden. Niet alles wordt echter uit de doeken gedaan, want er is voor gekozen om Larcenets versie van Het verslag van Brodeck in twee delen uit te brengen. Dit deel, dat de titel De Anderer heeft gekregen, laat zien wat de komst van de Anderer aanricht in het dorp, zonder dat de Anderer veel in beeld of aan het woord is. Deel 2, met als titel Het onzegbare , verschijnt binnenkort: 6 september 2017.
Niet alleen heeft Larcenet het inktzwarte verhaal prachtig weergegeven in indrukwekkende, inktzwartwitte tekeningen, maar ze komen schitterend tot hun recht op de halve pagina’s van oblongformaat. Deze Het verslag van Brodeck zal absoluut iedereen weten te bekoren, inclusief degenen die het verhaal al kennen, omdat de tekeningen subliem zijn en het verhaal - na tien jaar - niets van zijn kracht of actualiteit heeft verloren.
Gelezen en gerecenseerd voor Hebban.nl
Een man, Brodeck zoals later zal blijken en de lezer van het oorspronkelijke Verslag zal vermoeden, loopt door het bos en bereikt uiteindelijk een herberg waar zich een massa mannen heeft verzameld. Dat daar, in die herberg, niets vrolijks valt te verwachten wordt al vanaf de eerste pagina aangekondigd in tekeningen die uit zwart gesneden lijken te zijn. Het is somber, de mens is nietig, en die zwarte kat voorspelt niets goeds.
Claudel vertelt wat er gebeurt als Brodeck binnenkomt als volgt: 'Toen ik de herberg binnenkwam, waren bijna alle mannen van het dorp er; ze hadden zulke donkere blikken en stonden er zo roerloos bij dat ik meteen begreep wat er gebeurd was. Orschwir deed de deur achter me dicht; toen liep hij op me af. Hij trilde een beetje. Hij boorde zijn grote blauwe ogen in de mijne alsof hij me voor het eerst zag. Mijn maag begon zo tekeer te gaan dat ik dacht dat mijn hart zou verzwelgen; toen keek ik naar het plafond, alsof ik er dwars doorheen probeerde te kijken om de kamer van de Anderer te zien, en ook de Anderer zelf, met zijn bakkebaarden, zijn dunne snorretje, de schaarse krullen die vanaf zijn slapen omhoog wezen en zijn vollemaansgezicht als van een dik ongehoorzaam kind; heel slapjes vroeg ik: 'Jullie hebben hem toch niet...?'
En Larcenet laat zien wat er gebeurt als Brodeck binnenkomt:
Met zulke tekeningen heb je - inderdaad - geen woorden nodig. De dreiging is tastbaar en donker: met de Anderer is het niet goed afgelopen. Dat blijkt woordenloos uit alles.
Brodeck wordt gevraagd om feitelijk, zonder iets weg te laten of te veranderen, de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden en die hebben geleid tot de dood van de Anderer, op te schrijven, zodat 'degene die het leest ons begrijpt en vergeeft'. Hij, Brodeck, zelf een nieuwkomer in dit dorp, stemt na enige tegenwerpingen toe. En dan volgt in flashbacks niet alleen het verhaal van de Anderer die drie maanden geleden zijn intrek in deze herberg heeft genomen, maar wordt tevens onder meer duidelijk wat Brodeck allemaal heeft meegemaakt, omdat hij naast de feitelijke versie voor de dorpsbewoners zijn eigen versie van de gebeurtenissen opschrijft. En die laatste versie beperkt zich niet tot de afgelopen drie maanden. Niet alles wordt echter uit de doeken gedaan, want er is voor gekozen om Larcenets versie van Het verslag van Brodeck in twee delen uit te brengen. Dit deel, dat de titel De Anderer heeft gekregen, laat zien wat de komst van de Anderer aanricht in het dorp, zonder dat de Anderer veel in beeld of aan het woord is. Deel 2, met als titel Het onzegbare , verschijnt binnenkort: 6 september 2017.
Niet alleen heeft Larcenet het inktzwarte verhaal prachtig weergegeven in indrukwekkende, inktzwartwitte tekeningen, maar ze komen schitterend tot hun recht op de halve pagina’s van oblongformaat. Deze Het verslag van Brodeck zal absoluut iedereen weten te bekoren, inclusief degenen die het verhaal al kennen, omdat de tekeningen subliem zijn en het verhaal - na tien jaar - niets van zijn kracht of actualiteit heeft verloren.
Gelezen en gerecenseerd voor Hebban.nl
October 29, 2021
Un chef d'oeuvre, adapté du roman de Philippe Claudel.
À travers ces planches extrêmement sombres et dans une ambiance aussi glaciale que pesante, on rencontre Brodeck. Dans un petit village isolé et recouvert de neige, on lui demande d'écrire un rapport détaillé sur la mort d'un étranger (l'Anderer), survenue sous ses yeux. Si Brodeck parait avoir un regard extérieur et neutre, il supporte le poids de la culpabilité de ses congénères, de toutes les crasses auxquelles il a assisté sans y avoir participé. Cela fait-il vraiment de lui un innocent ?
De l'Anderer - l'Autre - on sait peu de choses. Et ce premier volume nous en dit suffisamment pour en attendre un dénouement tout aussi lourd et noir que ces premières planches. Le style de Larcenet colle parfaitement à ce récit, que je ne m'imagine pas sous les traits de quelqu'un d'autre : les regards sont expressifs et lourds de sens, tout comme certaines planches n'ont pas besoin de texte pour qu'on comprenne ce qui nous attend.
À travers ces planches extrêmement sombres et dans une ambiance aussi glaciale que pesante, on rencontre Brodeck. Dans un petit village isolé et recouvert de neige, on lui demande d'écrire un rapport détaillé sur la mort d'un étranger (l'Anderer), survenue sous ses yeux. Si Brodeck parait avoir un regard extérieur et neutre, il supporte le poids de la culpabilité de ses congénères, de toutes les crasses auxquelles il a assisté sans y avoir participé. Cela fait-il vraiment de lui un innocent ?
De l'Anderer - l'Autre - on sait peu de choses. Et ce premier volume nous en dit suffisamment pour en attendre un dénouement tout aussi lourd et noir que ces premières planches. Le style de Larcenet colle parfaitement à ce récit, que je ne m'imagine pas sous les traits de quelqu'un d'autre : les regards sont expressifs et lourds de sens, tout comme certaines planches n'ont pas besoin de texte pour qu'on comprenne ce qui nous attend.
November 23, 2017
Je n'ai pas lu le roman de Claudel donc je ne saurais dire si c'est impeccablement fidèle ou non cependant c'est Manu Larcelet et connaissant son travail par le biais de Blast que j'avais beaucoup aimé, je ne me suis pas posé de questions quant à la qualité.
Et elle est bel et bien là, l'ambiance qui s'épaissit de plus en plus au cours de la lecture est superbement retranscrite grâce aux dessins de Larcelet qui se marient bien avec ce genre d'atmosphère. J'ai pu ainsi prendre toute la mesure du malaise grandissant lié à ce drame en quasi huit-clos en temps d'après guerre dans un village reculé, rongé pas la suspicion et la peur.
Et elle est bel et bien là, l'ambiance qui s'épaissit de plus en plus au cours de la lecture est superbement retranscrite grâce aux dessins de Larcelet qui se marient bien avec ce genre d'atmosphère. J'ai pu ainsi prendre toute la mesure du malaise grandissant lié à ce drame en quasi huit-clos en temps d'après guerre dans un village reculé, rongé pas la suspicion et la peur.
January 2, 2018
Des dessins incroyables, extrêmement parlant et pertinent. En quelques coups de crayon, Manu Larcenet dessine une ambiance qui sort du cadre pour toucher le lecteur et le mettre aussi mal à l'aise que le personnage. Les dessins sont sombres, ce qui m'a parfois donné envie d'allumer une lumière à l'intérieur de la case pour mieux voir ce qu'il se passait, et c'est un peu frustrant, comme le fait qu'on a l'impression qu'il se passe énormément de choses mais que nous, lecteurs, ne sommes au courant de rien. Tout ça participe a mon avis à la création du suspense : c'est quoi ce rapport exactement ??? J'ai hâte de lire la suite !
March 10, 2019
Larcenet is able to create a universe that is nearly palpable. Winter in a mountain region, a murder, and a guy who is the only one who didn't participate, and now has to save his life by writing a report about the murder that doesn't put the culprits (the whole village men) in danger of being sued.
The atmosphere of heavy threat, the power of a hostile nature and of human violence, the tiny traces of love and compassion, carefully nurtured, but so threatened - this is a book I will read and reread.
The atmosphere of heavy threat, the power of a hostile nature and of human violence, the tiny traces of love and compassion, carefully nurtured, but so threatened - this is a book I will read and reread.
April 10, 2017
Larcenet heeft na 'BLAST' opnieuw een meesterwerk gemaakt waar je niet 'happy' van wordt maar waarvan elke pagina een lust voor het oog is, waarbij je meegesleept wordt in een donkere meurende poel van verdorven menselijkheid. Elke pagina is doeltreffend besmeurd met paranoia, angst, lijden, .... Grandioze stripkunst van de allerhoogste plank !
June 19, 2018
Kitabı okumadım ama hikayesi olsun, çizimleri olsun çok güzel bir çizgi roman. İkincisi en kısa zamanda çıkar umarım.
Detaylı incelememi aşağıdaki linkten okuyabilirsiniz :
http://zifirisanat.com/brodeck-raporu/
Detaylı incelememi aşağıdaki linkten okuyabilirsiniz :
http://zifirisanat.com/brodeck-raporu/
March 12, 2023
Magnifique.
Chaque vignette est monumentale. On pourrait les encadrer toutes, une à une.
L’intrigue est noire, froide, sale et déprimante. A l’image d’un hiver glacial quelque part dans une forêt polonaise.
Chaque vignette est monumentale. On pourrait les encadrer toutes, une à une.
L’intrigue est noire, froide, sale et déprimante. A l’image d’un hiver glacial quelque part dans une forêt polonaise.
Displaying 1 - 30 of 80 reviews