Blinde Woede

by Dirk Bracke, Herman Van Campenhout

Op haar zeventiende ontdekt Lena dat ze een erfelijke ziekte heeft die haar geleidelijk aan blind zal maken. Maar ze weigert haar leven daardoor te laten vernielen. Ze blijft naar school gaan, ook al laten haar vrienden haar één voor één vallen. En ze speelt de hoofdrol in een musical, die misschien wel eens het begin van haar muzikale carrière kan betekenen.

Op het moment van deze ingrijpende gebeurtenissen in Lena’s leven, verschijnt er een nieuwe jongen op school. Nicolas is charmant en behulpzaam, en krijgt Lena zelfs zo ver dat ze als straatmuzikant gaat optreden. Maar heeft hij wel goede bedoelingen? En is zijn beste vriend Fred wel te vertrouwen? Het Pukkelpop-drama geeft Lena’s verhaal een onverwachte wending…

Leeftijd 14+

Genres: Young Adult

208 pages, Hardcover

First published March 23, 2015

About the author

Dirk Bracke was a Flemish writer.

Dirk Bracke in de Nederlandstalige Wikipedia

Dirk Bracke in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Reviews

[Dettie Leestafel · Rating 2 out of 5]

Het is allemaal een beetje knullig verteld. Het verhaaltje is dun en nogal cliché. Gladde jongen versus onschuldig blind meisje. Hoe glad Nicolas is ontdekken we later. Hij doet erg vervelende dingen en is constant op eigenbelang uit.
Haar nieuwe vriend Fred is uit ander hout gesneden, hij is veel aardiger, maar alles pakt ook voor hem verkeerd uit... Ook op hem heeft Nicolas een vernietigende invloed.


Het einde is aan het begin van het boek al verteld, maar of je na het lezen van het verhaal kunt vaststellen dat er daadwerkelijk een reden was om twee mensen neer te schieten... Absoluut niet! Ik ben dus eigenlijk ook woedend maar dan op de auteurs. Hoe halen ze het in hun hoofd om zo'n verhaal te schrijven? Bovendien voor een leeftijdsgroep die dankzij de pubertijd toch al zo kwetsbaar is.

Is dit nu de ultieme oplossing om wraak te nemen? Gewoon twee jongens neerschieten? Nee, het is een idiote, ongeloofwaardige en veel te gewelddadige oplossing. Totaal misplaatst en een erg slecht voorbeeld voor jongeren, die zeker in dit facebook- twittertijdperk, mogelijk zelf ook wel het slachtoffer worden van mensen die misbruik van situaties maken of misplaatste competities voeren.

Een pistool leegschieten op iemand lost niets op en maakt dat degene die zo vervelend bezig waren geen verantwoording voor hun daden hoeven af te leggen, want ze zijn er niet meer. Alleen de dader van de schietpartij zit met de gevolgen en kan de straf gaan uitzitten. Dáár hadden de schrijvers goed op moeten wijzen en een heel andere oplossing moeten zoeken waarmee zowel Lena als de jongens gebaat waren. Dat hoeft helemaal geen softe aanpak te zijn. Maar iemand neerschieten... nooit. Het is te gek voor woorden.

Het verhaal zelf is bovendien ook erg zwak geschreven. De laatste boeken van Bracke en Van Campenhout balanceren sowieso aldoor al op het randje van geloofwaardigheid en lijken vaak te snel geschreven. Dit boek zal ik zeker niet aanraden maar vooral afraden. Het slaat nergens op.

[Ayla · Rating 2 out of 5]

Okay, first of, the message this story tries to tell is beautiful.

But...

I don't really agree with the way the story is being told. I did enjoy reading the book overall, but there were a few things I was annoyed by. The characters, I feel like, are a little bit 'one dimensional' as well.

But, since it was a nice quick read, I still rated this book two stars.