Το Δάκρυ, το φρούριο των θρύλων, κυριεύτηκε και το Κάλαντορ, το Σπαθί που Δεν Είναι Σπαθί, έχει πλέον κάτοχο. Για τον Ραντ αλ’Θορ όμως, το βοσκό που έγινε ο Αναγεννημένος Δράκοντας, όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο η αρχή.
Καθώς εχθροί και φίλοι μηχανορραφούν και κινητοποιούνται, ο Άρχων Δράκοντας μελετά τα κείμενα των αρχαίων προφητειών και αγωνίζεται να ελέγξει τη Δύναμη, που έχει γίνει δική του. Όλοι όμως γνωρίζουν ότι πρέπει να γίνει πόλεμος - πόλεμος ενάντια στους Αποδιωγμένους και σε όλους τους εχθρούς του Αναγεννημένου Δράκοντα. Ενώ τα δεσμά που κρατούν τον Σκοτεινό φυλακισμένο, αργά αλλά σταθερά, χάνουν τη δύναμή τους. Σε αυτή, τη πρώτη μάχη, ο Ραντ αλ’Θορ ξέρει ποιόν πρέπει να αντιμετωπίσει...
Librarian Note: There is more than one author in the Goodreads database with this name.
Robert Jordan was the pen name of James Oliver Rigney, Jr., under which he was best known as the author of the bestselling The Wheel of Time fantasy series. He also wrote under the names Reagan O'Neal and Jackson O'Reilly.
Jordan was born in Charleston, South Carolina. He served two tours in Vietnam (from 1968 to 1970) with the United States Army as a helicopter gunner. He was awarded the Distinguished Flying Cross with bronze oak leaf cluster, the Bronze Star with "V" and bronze oak leaf cluster, and two Vietnamese Gallantry Crosses with palm. After returning from Vietnam he attended The Citadel where he received an undergraduate degree in physics. After graduating he was employed by the United States Navy as a nuclear engineer. He began writing in 1977. He was a history buff and enjoyed hunting, fishing, sailing, poker, chess, pool, and pipe collecting.
He described himself as a "High Church" Episcopalian and received communion more than once a week. He lived with his wife Harriet McDougal, who works as a book editor (currently with Tor Books; she was also Jordan's editor) in a house built in 1797.
Responding to queries on the similarity of some of the concepts in his Wheel of Time books with Freemasonry concepts, Jordan admitted that he was a Freemason. However, "like his father and grandfather," he preferred not to advertise, possibly because of the negative propaganda against Freemasonry. In his own words, "no man in this country should feel in danger because of his beliefs."
On March 23, 2006, Jordan disclosed in a statement that he had been diagnosed with cardiac amyloidosis, and that with treatment, his median life expectancy was four years, though he said he intended to beat the statistics. He later posted on his Dragonmount blog to encourage his fans not to worry about him and that he intended to have a long and fully creative life.
He began chemotherapy treatment at Mayo Clinic in Rochester, Minnesota, in early April 2006. Jordan was enrolled in a study using the drug Revlimid just approved for multiple myeloma but not yet tested on primary amyloidosis.
Jordan died at approximately 2:45 p.m. EDT on September 16, 2007, and a funeral service was held for him on Wednesday, September 19, 2007. Jordan was cremated and his ashes buried in the churchyard of St. James Church in Goose Creek, outside Charleston.
Η δεύτερη ανάγνωση στη μητρική ήταν σκέτη απόλαυση. Το 4ο βιβλίο είναι το προοίμιο του αγαπημένου μου βιβλίου της σειράς (Οι φλόγες του Ουρανού). Σε αυτό το βιβλίο οι χαρακτήρες αρχίζουν να συνειδητοποιούν τους ρόλους, που έχουν να διαδραματίσουν στην ύφανση του κόσμου. Ο Πέρριν είναι πια ο άρχοντας των δυο ποταμών με ότι αυτό συνεπάγεται. Δεν το θέλει αλλά είναι ο ρόλος που ο κόσμος τον σπρώχνει να είναι. Ο Ματ στο Ρουίντιαν καταλαβαίνει τις δυνάμεις του, τους κινδύνους, την τύχη ωστόσο οι ερωτήσεις που τον βασανίζουν μένουν ακόμα αναπάντητες. Όσο για τον Ραντ η συνειδητοποίησή του για το ρόλο του έχει έρθει νωρίτερα, αλλά ο συγγραφέας την προσφέρει τόσο όμορφα κάνοντας του υπόλοιπους ήρωες να ανησυχούν για τον Ραντ και να μαθαίνουμε μέσω των οπτικών γονιών τους, ότι ο Ραντ δεν είναι πια βοσκός αλλά μια φιγούρα που σύντομα θα μοιάζει στον Λιουζ Θέριν δρώντας σαν αυτόν. Στο τέλος του βιβλίου είναι ο μόνος κερδισμένος. Το κεφάλαιο με την Σίουαν σε κάνει πραγματικά να στενοχωριέσαι. Συνέβει στη μέση του τόμου και πραγματικά σε κάθε κεφάλαιο το σκεφτόμουν. Είναι δύσκολο να καταφέρουν χαρακτήρες να σε κάνουν να στενοχωριέσαι. Η Νυνάβε ο ορισμός της τόλμης. Η Ηλαίην έχει γίνει πια ώριμη. Η Εγκουέν αδιάφορη στο συγκεκριμένο, ίσως την επισκιάζει ο Ραντ και η Moirane. Η Αβιέντα και οι διάλογοι της με τον Ράντ είναι ίσως το πιο διασκεδαστικό σημείο στο βιβλίο. Η Έγκινιν και η Νυνάβε, οι σκέψεις της δεύτερης για την πρώτη σε κάνουν να νιώθεις πώς δυο διαφορετικοί άνθρωποι σε χρώμα και φυλή μπορούν να συνυπάρξουν. Γεωγραφικά ο τόμος σου δείχνει ένα μεγάλο μέρος του Αέλ και φυσικά το Ταντσίκο την πρωτεύουσα του Τάραμπον. Ο κόσμος του Jordan είναι τόσο πλούσιος γεωγραφικά που δε σε κουράζει ούτε λεπτό, πάντα έχεις να διαβάζεις καινούργια πράγματα.
Καταιγιστικές εξελίξεις… Ο Ραντ απομακρύνεται από την εικόνα του αφελούς χωριατόπαιδου και δεν εμπιστεύεται κανέναν. Τον περιβάλλει ένα ερωτικό τετράγωνο αποτελούμενο από τις Μιν, Ηλαίην, Αβιέντα και της Αποδιωγμένης Λανφίαρ. Μαθαίνει να στηρίζεται στον εαυτό του για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα…Σοκ αποτελούν τα γεγονότα στο Λευκό Πύργο και η δύσκολη αποστολή της Ηλαίην και της Νυνάβε μας χαλαρώνει με την παρουσία των 3 αντρών, Θομ, Ντόμον και Σάνταρ που μάχονται για την προστασία τους, πολλές φορές προκαλώντας το γέλιο….