Ποιήματα

by George Seferis, Γιώργος Σεφέρης, Δημήτρης Δασκαλόπουλος (Editor)

Η νέα έκδοση του τόμου Ποιήματα, περιλαμβάνει τα σεφερικά ποιήματα που είχε το ομότιτλο βιβλίο που κυκλοφορούσε από το 1972 έως σήμερα. Επιπλέον συσσωματώνονται στη νέα αυτή έκδοση, για πρώτη φορά, τα ποιήματα από το Τετράδιο Γυμνασμάτων β’.

Ο επιμελητής του τόμου Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ακολούθησε τις εκδοτικές αρχές του Γ.Π.Σαββίδη, όπως είναι διατυπωμένες στις μέχρι σήμερα εκδόσει των Ποιημάτων και του Τετραδίου Γυμνασμάτων β. Οι σημειώσεις του Γ.Π.Σαββίδη, αναθεωρήθηκαν και έγιναν μόνον οι απαραίτητες προσθήκες, διαγραφές, συγχωνεύσεις και ενοποιησεις.

Η νέα έκδοση των σεφερικών ποιημάτων συμπίπτει με την επέτειο των πενήντα χρόνων από τη βράβευση του ποιητή με το Νόμπελ. Οι αναγνώστες του Σεφέρη, παλαιότεροι αλλά και νεότεροι, έχουν τώρα την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με την κύρια ποιητική παραγωγή του και να συνεκτιμήσουν τις ποικίλες διακλαδώσεις του άλλοτε υπαινικτικού και άλλοτε απροσδόκητα παιγνιώδους χαρακτήρα της.

Η παρούσα έκδοση αντικαθιστά ην προηγούμενη, που δεν θα επανεκδοθεί. Σύντομα θα κυκλοφορήσει και η πανόδετη μορφή της, με κουβερτούρα, ενώ ετοιμάζεται και η κυκλοφορία του ebook.

Genres: Poetry, Nobel Prize, Greece, Literature

514 pages, Paperback

First published July 1, 1950

About the author

George Seferis, pen name of Georgios Seferiadis,
Greek: Γιώργος Σεφέρης

Awarded the 1963 Nobel Prize in Literature "for his eminent lyrical writing, inspired by a deep feeling for the Hellenic world of culture."
First Greek to win the Nobel Prize in Literature.

https://en.wikipedia.org/wiki/Giorgos...

Reviews

[Λίνα Θωμάρεη · Rating 4 out of 5]

Fog (σελ. 15)
Say it with a ukulele

"Πες της το μ'ένα γιουκαλίλι..."
γρινιάζει κάποιος φωνογράφος
πες μου τι να της πω, Χριστέ μου,
τώρα συνήθισα μονάχος.

Με φυσαρμόνικες που σφίγγουν
φτωχοί μη βρέξει και μη στάξει
όλο και κράζουν τους αγγέλους
κι είναι οι αγγέλοι τους μαράζι.

Κι οι αγγέλοι άνοιξαν τα φτερά τους
μα χάμω χνότισαν ομίχλες
δόξα σοι ο θεός, αλλιώς θα πιάναν
τις φτωχιές μας ψυχές σαν τσίχλες.

Κι είναι η ζωή ψυχρή ψαρίσια
-Έτσι ζείς; - Ναί! Τι θες να κάνω
τόσοι και τόσοι είναι οι πνιμένοι
κάτω στης θάλασσας τον πάτο.

Τα δέντρα μιάζουν με κοράλλια
που κάπου ξέχασαν το χρώμα
τα κάρα μοιάζουν με καράβια
που βούλιαξαν και μείναν μόνα...

"Πες της το μ'ένα γιουκαλίλι..."
Λόγια για λόγια, κι άλλα λόγια;
Αγάπη, που ναι η εκκλησιά σου
βαρέθηκα πια στα μετόχια.

Α! να'ταν η ζωή μας ίσια
πως θα την παίρναμε κατόπι
μ'αλλιώς η μοίρα του βουλήθη
πρέπει να στρίψεις σε μια κόχη.

Και ποια είν' η κόχη; Ποιος την ξέρει;
Τα φώτα φέγγουνε τα φώτα
άχνα! δε μας μιλούν οι πάχνες
κι έχουμε την ψυχή στα δόντια.

Τάχα παρηγοριά θα βρούμε;
Ή μέρα φόρεσε τη νύχτα
όλα είναι νύχτα, όλα είναι νύχτα
κάτι θα βρούμε ζήτα - ζήτα...

"Πες της το με ένα γιουκαλίλι..."
Βλέπω τα κόκκινα της νύχια
μπρός στη φωτιά πως θα γυαλίζουν
και τη θυμάμαι με το βήχα.



ΣΧΟΛΙΑ (σελ. 19)

Είχε η βεράντα σκοτεινιάσει
πλάι μας φτερούγισε μιά βιάση
στις δύο καρδιές είχε φωλιάσει
αντίρροπη μιά εξομολόγηση.

Και η άκαρπη φωνή εμαράθη
στα χείλια μας μελίσσι λάθη
και μόνο απ'του κορμιού τα βάθη
θεέ μου, προσμέναμε μια βλοήγηση.

Σκοτάδια βούιζε μες στο σπίτι
κι από το φως του αποσπερίτη
ως των μαλλιών σου το μαγνήτη,
θυμήσου τον απρόσιτο άγγελο

με τα γοργά τα δαχτυλίδια
πεσμένα ξάφνου, δύο ριπίδια
στη σκέψη που με δέηση ίδια
διαβάζαμε σαν τετραβάγγελο.

Γυναίκα της ψυχής μου ξένη
το ξάφνισμα σου μου απομένει
ωραία γυναίκα αγαπημένη,
το βράδυ αυτό το ανόητο, σήμερα

και των ματιών σου οι μαύροι κρίκοι
και της νυχτιάς ή ανάερη φρίκη...
Σκύψε να μπεις πάλι στη θήκη
λεπίδι της σιωπής μου χίμαιρα.


ΡΙΜΑ (σελ 23)

Χείλια, φρουροί της αγάπης μου που ήταν να σβήσει
χέρια, δεσμά της νιότης μου που ήταν να φύγει
χρώμα προσώπου χαμένου κάπου στη φύση
δέντρα... πουλιά... κυνήγι...

Κορμί, μαύρο μές στο λιοπύρι σαν το σταφύλι
κορμί πλούσιο καράβι μου, που ταξιδεύεις;
Είναι η ώρα που πνίγεται το δείλι
και κουράζομαι ψάχνοντας τα ερέβη...

(Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει)


[ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ]
(σελ. 67)

Στο στήθος μου η πληγή ανοίγει πάλι
όταν χαμηλώνουν τ'άστρα και συγγενεύουν με το κορμί
μου
όταν πέφτει σιγή κάτω από τα πέλματα των ανθρώπων.

Αυτές οι πέτρες που βουλιάζουν μέσα στα χρόνια ως που
θα με παρασύρουν;
Τη θάλασσα τη θάλασσα, ποιός θα μπορέσει να την εξαντλήσει;
Βλέπω τα χέρια κάθε αυγή να γνέφουν στο γύπα και
στο γεράκι
δεμένη πάνω στο βράχο που έγινε με τον πόνο δικός μου,
βλέπω τα δέντρα που ανασαίνουν τη μαύρη γαλήνη των
πεθαμένων
κι έπειτα τα χαμόγελα, που δεν προχωρούν, των αγαλμάτων.


ΚΑ' (σελ. 68)

Εμείς που ξεκινήσαμε για το προσκύνημα τούτο
κοιτάξαμε τα σπασμένα αγάλματα
ξεχαστήκαμε και είπαμε πως δε χάνεται η ζωή τόσο
εύκολα
πως έχει ο θάνατος δρόμους ανεξερεύνητους
και μια δική του δικαιοσύνη

και όταν εμείς ορθοί στα πόδια μας πεθαίνουμε
μέσα στην πέτρα αδερφωμένοι
ενωμένοι με τη σκληρότητα και την αδυναμία,
οι παλαιοί νεκροί ξεφύγαν απ'τον κύκλο
και αναστηθήκαν
και χαμογελάνε μέσα σε μιά παράξενη ησυχία.,.


ΆΝΤΡΑΣ (σελ. 120)
19-24

[....] Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη

Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν αγαπήσετε.
Αγαπήσαμε και βρήκαμε τη στάχτη.

Μας έλεγα θα νικήσετε όταν εγκαταλείψετε τη ζωή σας.
Εγκαταλείψαμε τη ζωή μας και βρήκαμε τη στάχτη.
[...]

Σελ. 149

Ανάμεσα σε δύο πικρές στιγμές δεν έχεις καιρό μήτε
ν'ανασάνεις
Ανάμεσα στο πρόσωπό σου και στο πρόσωπό σου
μια τρυφερή μορφή παιδιού γράφεται και σβήνει.

Readathon 2017 2/26: Ένα βιβλίο ποίησης

[Edita · Rating 4 out of 5]

And I with my hands holding nothing but a reed;
The night was desolate, the moon was on the wane
And the earth smelling of the last shower of rain.
I whispered : memory, wherever you touch it, gives pain

[Kyriakos Sorokkou]

Λέω πολλά περισσότερα στην κριτική μου στα ελληνικά στις βιβλιοαλχημείες.

George Seferis (1900-1971) was the first Greek winner of the Nobel Prize in Literature in 1963.
Like many other Nobel Prize winners he was also a poet diplomat.
Other poet-diplomats, also winners were:
Ivo Andrić (Yugoslavia), Gabriela Mistral (Chile), Saint-John Perse (France), Miguel Ángel Asturias (Guatemala), Pablo Neruda (Chile), Czesław Miłosz (Poland) and Octavio Paz (Mexico).

So as a diplomat he experienced historical events at first hand, something we can see in his poetry.

This is an edition of his Complete Poetry. 
There is also an English translation by Edmund Keeley called Complete Poems.

We studied his poetry at school but unlike many other Greek poets he has a special place in my heart because one of his collections was written and inspired by his visit(s) in Cyprus, my own country.
Almost all of his poems from this collection «Cyprus, where it was ordained for me» take place in Cyprus either in the Ancient, Medieval, or Modern times.

As a diplomat he was also against the Treaty of Guarantee as a result of an independent Cyprus.
A treaty that proved tricky, trappy and deceitful.
First it was the Greek coup d'état and then the Turkish invasion. Of course the third Guarantor (Britain) was watching like a mad scientist above a Petri dish labelled Cyprus Dispute.
Unfortunately nobody paid any heed to Seferis. . .

His first poetry collection «Strophe / Turn» (1931) proved to be a Turning point for Greek poetry, with the arrival of blank verse, modernism, and surrealism in Greek poetry, and the beginning of the Generation of the 30's, a generation of poets and novelists who made their debuts in the 1930's

The second in importance Greek poet of the Generation of the 30's, is Odysseus Elytis who published his first poetry collection «Orientations» in 1935, and won the second Nobel Prize in Literature for Greece in 1979, 8 years after Seferis' death.
2019 was the year I read Seferis' complete poems. I feel that 2020 will be the year I will read Elytis' complete poems.

[Vera · Rating 5 out of 5]

Λυρικός και τραγικός μαζί ο ΄Ελληνας νομπελίστας με τις ιστορικές του γνώσεις κατάφερε να δημιουργήσει μια βαθιά πολιτική και κοινωνική ποίηση...

μένει νὰ ξαναβροῦμε τὴ ζωή μας, τώρα ποὺ δὲν ἔχουμε πιὰ τίποτα.
Φαντάζομαι, ἐκεῖνος ποὺ θὰ ξαναβρεῖ τὴ ζωή, ἔξω ἀπὸ τόσα χαρτιά,
τόσα συναισθήματα, τόσες διαμάχες καὶ τόσες πολλὲς διδασκαλίες
θὰ εἶναι κάποιος σὰν ἐμᾶς, μόνο λιγάκι πιὸ σκληρὸς στὴ μνήμη...

Γιῶργος Σεφέρης. Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ «Τετράδιο γυμνασμάτων», ἐκδ. Ἴκαρος, 1993

[Λευτέρης Πετρής · Rating 5 out of 5]

"Το σπίτι σαν το καλοκοιτάξεις μέσα από τις παλιές κορνίζες
ξυπνά με τα πατήματα της μητέρας στα σκαλοπάτια
το χέρι που φτιάνει τα σκεπάσματα ή διορθώνει την κουνουπιέρα
τα χείλια που σβήνουν τη φλόγα του κεριού.

Κι όλα τούτα είναι παλιές ιστορίες που δεν ενδιαφέρουν πια κανέναν
δέσαμε την καρδιά μας και μεγαλώσαμε."

[ζανλίκ · Rating 5 out of 5]

Θέλω να είμαι ειλικρινής - αποφεύγω να κάνω κριτική γιατί είμαι ένοχη για κάτι που δε μου αρέσει να παραδέχομαι, αλλά θα το κάνω. Δε μου άρεσε ποτέ ο Σεφέρης - στο σχολείο τον μισούσα και στα προσωπικά μου διαβάσματα (όσα είχα κάνει) τον βαριόμουν. Μέχρι που στο προηγούμενο εξάμηνο χρειάστηκε να διαβάσω μαζεμένα όλα του τα ποιήματα ως ακαδημαϊκή υποχρέωση (κοινώς, για να πάω να δώσω μάθημα γιατί τα είχα ως ύλη). Είχα ξεκινήσει από το καλοκαίρι την προετοιμασία μήπως αλλάξω γνώμη και κατέληξα να διαβάζω τη συγκεντρωτική των ποιημάτων του κάθε λίγο και λιγάκι. Είναι μια από τις μέρες που δεν τον άγγιξα και πήρα την απόφαση να γράψω. Αν μπορούσα να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου όλες σε έναν μόνο στίχο του θα σας απαντούσα ότι η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει και θα το άφηνα εκεί. Και εκεί θα το αφήσω.

Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε φίλους που επέμειναν να του δώσω μια ευκαιρία και προπάντων στον καθηγητή που είχα στο ανάλογο μάθημα που με έκανε να ξυπνάω από μόνη μου αχάραγη για να ακούω για τον Γιώργη με περισσή προσήλωση. Χωρίς αυτά δεν θα άλλαζα γνώμη για αυτόν, κι ας παραμένει αδυναμία μου ο έτερος νομπελίστας μας. Δεν έχω άλλα πράγματα να πω, αλλά αν ήμουν το ρομαντικό παιδί που ήμουν στο λύκειο θα έλεγα πως η κριτική μου έχει γραφτεί σε πιο ανθεκτικά φύλλα από χάρτινα και ηλεκτρονικά.

ΥΓ. Αν ξεχώριζα ένα μόνο πράγμα που έχει γράψει για να διαβάζω στο υπόλοιπο της ζωής μου, την "απροσπέλαστη" Κίχλη θα διάλεγα και τίποτα άλλο. Και για να είμαι ειλικρινής, μπορεί να τον αγάπησα, αλλά δεν παύω να τον θεωρώ δύσκολο και εξεζητημένο ώρες ώρες.
ΥΓ2. Έχω κάτι μήνες που σιγοτραγουδάω από μέσα μου την Αφήγηση (βεβαίως σε ρυθμό Πασχαλίδη), να ανησυχώ γιατρέ μου;

[Vasileios · Rating 5 out of 5]

Τα χέρια που μας άγγιξαν δεν μας ανήκουν, μόνο
βαθύτερα, όταν σκοτεινιάζουν τα τριαντάφυλλα
ένας ρυθμός στον ίσκιο του βουνού, τριζόνια
νοτίζει τη σιωπή μας μες στη νύχτα
γυρεύοντας τον ύπνο του πελάγου

https://www.vintagestories.gr/poiimat...

[Jenny · Rating 5 out of 5]

❤️

[Demi · Rating 3 out of 5]

Χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω τη σπουδαιότητα του μεγάλου ποιητή, βαθμολογώ με 3,5 αστέρια το σύνολο των ποιημάτων του, καθώς δε με "άγγιξε" η πλειοψηφία τους. Κάποια από αυτά, ωστόσο, όπως την "Ελένη", τη "Λυπημένη",την "Άρνηση", τα "Σχόλια", τη "Ρίμα",τον "Ερωτικό λόγο" κ.ά.,ποιήματα με στίχους και ρυθμό που κάνουν ψυχή και σώμα να ανατριχιάζουν, τα θεωρώ αδιαμφισβήτητα αριστουργήματα και μεγάλη διανοητική προσφορά στην ανθρωπότητα.

《Με τι καρδιά,με τι πνοή, / τι πόθους και τι πάθος / πήραμε τη ζωή μας.λάθος! / κι αλλάξαμε ζωή.》~ απόσπασμα από την "Άρνηση"

[Czarny Pies · Rating 4 out of 5]

This slim volume of poems will be an absolute delight for any fan of T.S. Eliot. The fabulous translations by Rex Warner are in themselves wonderful works of poetry. Seferis like his master despairs in magnificent fashion of man's condition in the 20th century. However, at the same time there is a solid base for hope. For Seferis Homer is a contemporary. The human spirit is still great and no matter how bleak the wasteland the revival is always imminnent.

[lyria soso · Rating 5 out of 5]

Τ' άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.

Τ' άσπρο χαρτί μιλά με την φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι κείνη που σ' αρέσει
μουσική σου είναι η ζωή
αυτή που σπατάλησες.
Μπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις
αν καρφωθείς σε τούτο τ' αδιάφορο πράγμα
που σε ρίχνει πίσω
εκεί που ξεκίνησες.

Ταξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιους
άγγιξες νεκρούς και ζωντανούς
ένιωσες τον πόνο του παλικαριού
και το βογκητό της γυναίκας
την πίκρα του άγουρου παιδιού-
ό,τι ένιωσες σωριάζεται ανυπόστατο
αν δεν εμπιστευτείς τούτο το κενό.
Ίσως να βρεις εκεί ό,τι νόμισες χαμένο
τη βλάστηση της νιότης, το δίκαιο καταποντισμό της ηλικίας.

Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες
το άσπρο χαρτί.

[Joy · Rating 5 out of 5]

όποιος ποτέ του δεν αγάπησε θ' αγαπήσει,
στο φως·
και είσαι
σ' ένα μεγάλο σπίτι με πολλά παράθυρα ανοιχτά
τρέχοντας από κάμαρα σε κάμαρα, δεν ξέροντας από πού να κοιτάξεις πρώτα,
γιατί θα φύγουν τα πεύκα και τα καθρεφτισμένα βουνά και το τιτίβισμα των πουλιών
θ' αδειάσει η θάλασσα, θρυμματισμένο γυαλί, από βοριά και νότο,
θ' αδειάσουν τα μάτια σου απ' το φως της μέρας
πώς σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια.

[Ελένη Μουντζούρη · Rating 5 out of 5]

My country is "in default" from to day. Greece is under German possession. Our democracy is abolished. Many people from abroad accuse us.I have something to say: Last century Greece offer TWO Nobel prices to the civilization of the World, but our prosecutors TWO times brought bloodshed in the World.

[Nektaria · Rating 5 out of 5]

"Καληνύχτα.
—…γιατί τ’ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς.
Τ’ αγάλματα λυγίζουν αλαφριά… καληνύχτα."

Δεν ήταν για μένα από κείνα τα ποιήματα που τα λατρεύεις με την πρώτη ανάγνωση. Κάποια τελικά μου μίλησαν και με άγγιξαν, ενώ άλλα μου έμειναν αδιάφορα. Θα τα επισκεφτώ σίγουρα ξανά αλλά δεν πήραν θέση στα αγαπημένα μου.

[Floris Meertens]

De moderne Griekse literatuur is doordrenkt met de Griekse oudheid, en Seferis zelf was ook van mening dat dat amper vertaalbaar was. Deze vertalingen zijn, ondanks de Babylonische spraakverwarring, toch nog scherp genoeg om te boeien. Maar ik haakte wel regelmatig af.

[Leslie · Rating 3 out of 5]

3.5*

I don't know if it was the translation or the poems themselves but these appealed more to my intellect than my emotions. However, I liked them enough that I will try to read more by Seferis

[Irini Gergianaki · Rating 5 out of 5]

"Κάποτε συλλογίζομαι πως τούτα εδώ που γράφω δεν είναι άλλο παρά εικόνες που κεντούν στο δέρμα τους φυλακισμένοι ή πελαγίσιοι" Γ.Σ (Στη Μαρώ)

[Rick Lupert · Rating 5 out of 5]

Die in "Poesie" gesammelten Gedichte von Giorgos Seferis, dem ersten mit dem Literaturnobelpreis ausgezeichneten Griechen, übersetzt von Christian Enzensberger, sind Kleinode von gleichzeitiger Einfachheit und Kühnheit. Oft reichen Seferis einige Substantive, um Gefühle und Situationen und Landschaften klar auferstehen zu lassen - wenn sie dann obendrein noch von Verben begleitet werden, öffnen sie Räume, die seit der Antike dieses Land so faszinierend machen. Ein lyrisches Ich ist selten, und wenn es auftaucht, ist immer unsicher, ob es sich um eine Version des Autors, eine homerische Figur oder gar um eine Menschenmenge handelt.
Reich an Motiven, ist dieser Band vor allem durchströmt vom Wasser der Ägäis, von verschiedenen Pflanzen und von Statuen, die für vieles stehen können. Obwohl die Gedichte in ihrer Struktur oft klar sind, fällt man doch immer wieder in dunkle Zwischenräume, wo die Bedeutung unsicher wird und den Griechenlandurlaub beinahe gefährlich werden lassen. Doch selbst, wenn es gefährlich wird - schön ist es immer. Also: Empfehlung - wenn das ein bisschen öfter gekauft würde, bemühte man sich vielleicht, den Rest des Werkes dieses Nobelpreisträgers auch ins Deutsche zu übertragen. Ich bin sicher, es würde sich lohnen.

[Nadine in NY Jones · Rating 2 out of 5]

I was first introduced to "the modern Greek poets" in college: Cavafy, Seferis, Ritsos, and Kazantzakis.  It was a whole new world for me, and it was magical.  (The enthusiastic instructor helped, too.)  That was a long time ago and I thought it would be nice to revisit.  Unfortunately, there was no magic this time.  Seferis seems like a dusty old man in these pages, continually riffing on waves, rocks, pine trees, statues, and the night sky.  (I challenge you to find a poem in this collection that does not feature one or more of those things.)  Each poem opened with beautiful imagery, but then ended up harping on the same thing.  None of these poems really spoke to me.  I'm not sure if it's the translation, or a lack of an enthusiastic instructor, or because I've changed, or perhaps I was never really that keen on Seferis and my memory has tricked me.

[Del Trigo · Rating 3 out of 5]

«Hidra»

Delfines estandartes y tronar de cañones.
El mar antaño tan amargo para tu alma,
levantaba brillantes barcos policromos
se combaba, los bamboleaba, y todo azul con alas blancas,
antaño tan amargo para tu alma
ahora lleno de colores bajo el sol.

Velas blancas y luz y remos empapados
a ritmo de tambores golpeaban olas quietas.

Serían hermosos tus ojos si miraran
serían espléndidos tus brazos si se abrieran
se avivarían tus labios como antaño
ante un prodigio tal;
tú lo buscabas
¿y qué buscabas frente a la ceniza
o en la lluvia en la niebla o en el viento
aun mientras las luces se iban poniendo pálidas
y la ciudad se hundía y desde las baldosas
su corazón te mostraba el Nazareno?
¿Qué buscabas? ¿Por qué no vienes? ¿Qué buscabas?

Yorgos Seferis

[Alexander Mastros · Rating 5 out of 5]

Θερινό Ηλιοστάσι

Ο μεγαλύτερος ήλιος από τη μια μερια
Κι από την αλλη το νεο φεγγάρι
Απόμακρα στην μνήμη σαν εκεινα τα στήθη.
Ανάμεσο τους χάσμα της αστερωμενης νυχτας
Κατακλυσμός της ζωής.
Τ'αλογα στ'αλωνια
Καλπάζουν και ιδρωνουν
Πάνω σε σκόρπια κορμιά
Ολα πηγαίνουν ��κει
Και τουτη η γυναίκα
Που την είδες όμορφη, μια στιγμή.
Λυγιζει δεν αντέχει πια γονάτισε.
Ολα τ'αλεθουν οι μυλόπετρες
Και γίνονται άστρα.

Παραμονή της μακρύτερης μερας.


Τα Ποιηματα του κυριου Σεφέρη είναι γεμάτα εικόνες, σε ταξιδεύουν σε μια ιστορία αλλόκοτη και ξεχωριστή.

Μεγάλο ενδιαφέρον μου προκάλεσαν ποιήματα που γράφτηκαν εν καιρώ κατοχής.

[Dimitris Papadontas · Rating 4 out of 5]

Τους καλλιτέχνες που σχηματίζουν την αντίληψή μας για τον κόσμο, τις αναφορές μας, το σάουντρακ της ζωής μας δε γίνεται να τους προσπεράσουμε.

Τους κουβαλάμε πάντα μαζί μας, χωρίς πολλές φορές να το καταλαβαίνουμε, σαν δυο λέξεις που ενδεχομένως θα ψιθυρίσουμε σε κάποια στιγμή αγωνίας ή σαν μια αυθόρμητη χειρονομία, που παρ' όλα αυτά έχει τις ρίζες της σε κάτι που μας έκαναν να νιώσουμε και δεν το γνωρίζαμε νωρίτερα.

Η σεφερική ποίηση, μολονότι για μένα παραμένει εν πολλοίς απρόσιτη, δεν παύει να μου δίνει αυτή ακριβώς την αίσθηση.

Γιατί αυτό είναι που μετράει, στην τελική.

Και ας χτυπιούνται στα φροντιστήρια για τους κειμενικούς δείκτες.

[Dolf van der Haven · Rating 4 out of 5]

Nobel Prize 🏆 in Literature 1963.
From a Greek poet one can only expect a lot of mythology (via Homer and Euripides), history (WW-II), water and travel (by ship, of coarse). Seferis has it all in this great collection of his poetry until 1960.
This is my last book of 2022!

[Demetrios Georgalas · Rating 5 out of 5]

είναι η τρίτη ανάγνωση αυτής της ποιητικής συλλογής
ήταν 2 υπέροχοι αναγνωστικοί μήνες

[Cos Telow · Rating 4 out of 5]

Perfect book when you find yourself suddenly unemployed and in search of a purpose.

[Maria Ch · Rating 4 out of 5]

I often find myself coming back to Seferis' poetry and re-reading it.

My favorite poems are Mythistorema (especially numbers 1, 3, 8, 10, 15, 18)and Thrush. They are both long poems, the former one can argue is in fact comprised of 24 smaller poems while others suggest that they are in fact parts of the same long poem and are two of his most popular ones too.

When it comes to the English translations of the poems I am not very familiar with all of them especially the most recent ones, though I do trust Edmund Keeley (who is still considered one of the best translators of Cavafy's poetry) and Philip Sherrard.

27/09/12 Having re-read Seferis' entire poetry collection, I can confidently say he is my favourite Greek poet. As much as I love Cavafy and his elements of didactic poetry and eroticism, no one can paint the pictures Seferis can with his lyrics or address the issues he often addresses in his poetry (politics, war, poverty) in such a way, at times humane while at others detached, clearly influenced by his diplomatic status. His use of history and myth allusions, similes, allegories, images from foreign countries etc illustrate how poetry can be in fact timeless and universal. Among my favourite poems I now include “The Return of the Exile” and “An Old Man on the River Bank”.

[Argiris Fakkas · Rating 3 out of 5]

Τα περισσότερα από τα ποιήματα του Σεφέρη δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσαν ιδιαίτερα. Υπάρχουν, ωστόσο, διανθισμένοι μέσα στο έργο του, αρκετοί στίχοι πραγματικά αξιομνημόνευτοι, ενώ κάποια λίγα ποιήματά του μου άρεσαν ολόκληρα.

Σε πολλά ποιήματα δεν είναι εύκολο να καταλάβεις το νόημά τους, ακόμα κι αν προστρέξεις στις σημειώσεις, ενώ τα εκτενή ποιήματα με κούρασαν κάπως στην ανάγνωσή τους. Αυτό που μου αρέσει παρά ταύτα στην Σεφερική τέχνη είναι το πόσο στενά συνδεδεμένη με τον αρχαιελληνικό μύθο είναι.

Τα ποιήματα που ξεχώρισα ήταν τα: Η λυπημένη, Δημοτικό τραγούδι, Δ' Αργοναύτες, ΙΒ' Μποτίλια στο πέλαγο, Πάνω σ' έναν ξένο στίχο, Η τελευταία μέρα, Ο βασιλιάς της Ασίνης, Ελένη, Επί σκηνής Δ', Για ένα διαθέσιμο τριαντάφυλλο, Οι πυραμίδες, Επί ασπαλάθων.

Μερικοί στίχοι που μου άρεσαν ιδιαίτερα: "ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης· το ριζικό μου, ενός ανθρώπου που ξαστόχησε", "τη θάλασσα τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;" (δανεισμένο από την τραγωδία Αγαμέμνων), "ο θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας", "οι μέρες είναι πέτρες· σωριάζονται η μια πάνω στην άλλη...", "ανεξήγητο είπες ανεξήγητο δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους όσο και να παίζουν με τα χρώματα είναι όλοι τους μαύροι".

[Otto · Rating 3 out of 5]

Giorgos Seferis war der erste griechische Literaturnobelpreisträger. Hauptsächlich trat er (neben seiner Tätigkeit als Diplomat) als Lyriker in Erscheinung.
In diesem Band der Reihe Nobelpreis für Literatur, der mir vorliegt, sind 3 seiner Lyriksammlungen vereint: „Mythischer Lebensbericht“ aus 1934, „Gymnopädie“ 1935 und „Drossel“ 1946. Drossel, damit ist ein griechisches Kanonenboot gemeint, das vor der Küste von den Griechen versenkt wurde, damit es im 2. Weltkrieg nicht in die Hände der Deutschen fallen konnte und dessen aus dem Meer ragenden Schlot Seferis von seinem Haus aus gesehen hat.
Aus den Gedichten weht der Duft des Landes, Föhrenduft, Seeluft, Steinhitze, die Mythologie ist allgegenwärtig aber meines Erachtens auch die Schwermut, die wohl jedem Griechen der Seferis-Generation (geboren 1900 und so die Vertreibung durch die Türken aus Kleinasien – er selbst stammte aus der Nähe von Smyrna – schmerzvoll miterlebt) innewohnt.
Man kann die Gedichte ja als Vorbereitung auf einen Besuch von Eleusis, der heurigen (2023) Kulturhauptstadt lesen.
Die tollen Bände der Reihe Nobelpreis sind allerdings nur mehr antiquarisch zu erhalten.

[Anetq · Rating 3 out of 5]

Der er græsk udsigt, planteliv og mytologi, meget hav og rejser på spil... Jeg er ikke helt betaget, selv om det er en af de store græske modernister - måske er det bedre på græsk? Eller hvis man er mere betaget af den hellenistiske arv - som måske også var del af nobelkomiteens begrundelse: " A representative Hellenic poet"?
Nobelprisen 1963 - så del af Nobel-læsningen.

[Valia · Rating 3 out of 5]

Δεν με άγγιξε πολύ.