A stunning, sophisticated story about a boy's love for his older brother. Bing wants more than anything to become a soccer player like his big brother Mone. That's no easy matter for a Belgian boy of eleven or twelve, especially for a boy like Bing. It's the late 1930s, and Mone has been conscripted into the army, leaving Bing's mother more or less dysfunctional. With the clear understanding that if he wants to get anything he's going to have to do it by dint of brains, cunning, and perhaps a bit of chicanery, Bing asks the local soccer hero, Dani Bennoni, for help. Dani Bennoni kindly but firmly refuses to train him. Bing hatches a plan to get Dani's help, but the plan backfires, and the misunderstandings multiply. Dani decides to teach Bing a lesson. What follows—and the action all occurs in a twenty-four-hour period—involves deception, confrontation, panic, humiliation amid a bit of homosexual activity, and Bing's unsuccessful attempt to hide Dani's call-up notice. The motivating force behind all Bing's decisions and activities is his love for his brother, unencumbered by sentimentality, making it all the more profound.
De boeken, het toneel en de gedichten van Bart Moeyaert zijn sinds zijn debuut in 1983 door lezers van alle leeftijden ontdekt, wat hem een aparte plek geeft binnen de Nederlandstalige literatuur. Tot de meest bekende titels behoren ‘Het is de liefde die we niet begrijpen’, ‘Broere’, ‘Tegenwoordig heet iedereen Sorry’, ‘Morris’ en ‘Een ander leven’. Hij publiceerde drie dichtbundels: ‘Verzamel de liefde’, ‘Gedichten voor gelukkige mensen’ en ‘Helium’.
Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland, o.a. met de Vlaamse Cultuurprijs (de huidige Ultima), de Boekenleeuw, de Zilveren Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Deutsche Jugendliteraturpreis, en de Norske Oversetterpremien. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...). In 2002, 2012, 2020 en 2024 eindigde hij op shortlist voor de internationale Hans Christian Andersen Award.
Zijn werk verscheen tot hiertoe in achtentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen, de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was, en verhuisde naar de bossen en de rust van Heide, Kalmthout.
3.9* - Herlezing. Een typische Moeyaert: veel gebeurt er niet (en toch weer wel), maar het wordt wel mooi neergeschreven. Voor de Moeyaert-fan, misschien niet voor de gemiddelde lezer.
Interesting sensibility and style in this novel. This will not be widely reading among teens to younger, but it makes me want to explore his other books.
Dani Bennoni, een boek van Bart Moeyaert van 2004, werd onlangs opnieuw in een nieuwe uitgave uitgebracht bij Querido. Net als Barts andere boeken is het een boek voor alle leeftijden vanaf ongeveer 12 jaar, zoals het eigenlijk zou moeten zijn voor alle goede jeugdboeken. Dit verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van het begin van de Tweede Wereldoorlog in 1939. De oudere broer van de 9-jarige jongen Bing, Moon, is opgeroepen om mee te gaan vechten in de troepen. Bing beseft nog maar weinig van de oorlog maar de angst om Moon te verliezen is heel voelbaar. Hij mist hem enorm, maar in het volle geloof dat zijn broer terugkomt wil hij zich voorbereiden op Moons terugkeer door voetbal te leren van zijn voetbalheld bij de lokale voetbalploeg, Dani Bennoni. Hier wil hij die Dani Bennoni samen met zijn vriendje Lenny toe brengen door een list. Maar ook Dani Bennoni krijgt een oproepingsbrief in de bus.
Dit dunne boek gaat over gemis, angsten, adoratie, verlangen. De machtsrelatie die Dani Bennoni voor een groot deel over Bing heeft, komt een beetje terug tussen hem en Lenny in de andere richting, die hij zelf de nodige instructies kan geven. Hoe de relatie tussen Bing en Dani Bennoni eruit ziet, moet weer tussen de lijnen door gelezen worden, iets wat het werk van Bart Moeyaert erg kenmerkt. De auteur geeft je daar geen pasklare antwoorden op, maar de aanwijzingen die hij hier en daar verwerkt in verschillende scènes, zijn wel gemakkelijk te identificeren. Dat deze vragen onbeantwoord blijven, zou je als lezer minder voldoening kunnen schenken, maar zo gaat het ook dikwijls in het leven, zeker ook als kinderen opgroeien wanneer dergelijke vragen ook nog helemaal niet zijn beantwoord.
De vrouwen in het leven van Bing zijn heel aanwezig – mede door het vertrek van de mannen naar het front waarschijnlijk - zoals zijn moeder, zijn zus en haar vriendinnen, en de moeder van een vriendinnetje van de zus. Zijn zus zit hem veel op z’n kop, en noemt hem anders dan andere jongens en lacht hem uit met zijn emoties. Bing is ook een eenling die niet in een groep wordt opgenomen (opnieuw zo’n typisch kenmerk van Moeyaerts werk). Op een bepaalde moment gaat ze daar zelfs volgens haar vriendinnen te ver in.
Bing en Lenny verzorgen de communicatie tussen de mannen, Dani Bennoni en zijn vader, en het meisjeskliekje. Ze vervormen echter de boodschappen volgens hun eigen vrije interpretatie en hoe ze beter in hun bedoelingen zouden kunnen passen. Onbetrouwbare boodschappers zitten dus ook verweven in dit broeierige, spannende boek.
Veelzeggend en filmisch is de taal ook weer:
“We krijgen vleugels, we raken de weg niet, we scheren eroverheen.”
“Ik pluk een sleutel uit de lucht, en doe mijn mond op slot. De sleutel gooi ik weg over mijn schouder.”
Het verhaal op de voorgrond is perfect verweven met de oorlogsdreiging op de achtergrond en zo toont het wat dit kan teweegbrengen in een microkosmos. Zoals steeds zullen volwassenen meer uit het verhaal kunnen halen dan de jongste lezers, maar de combinatie van die laagjes is net wat dit verhaal weer zo sterk maakt evenals ander werk van Bart. En waardoor je veel langer kan reflecteren over een verraderlijk dun boek dan je in eerste instantie zou denken. Misschien net wat minder meeslepend voor mij dan de klassiekers Broere of Duet met valse noten. De cover van de nieuwe uitgave is overigens ook van Barts eigen hand, die zelf ook een begenadigd tekenaar/illustrator is.
Normaal hou ik wel van de verhalen van Bart Moeyaert maar dit viel serieus tegen. Is hoofdpersonage Bing nu een kind of een gehandicapte, omdat zijn benen nooit goed zullen voetballen? Wat een onnozel gedoe van de jonge vrouwen. Dat met zo'n onzin een boek kan gevuld worden, het lijkt bijna op een misverstand van F.C. de Kampioenen. Ik heb 1 mooie zin aangestipt die ik wil onthouden: Ze tilt het deksel van de soeppan op, en ruikt aan de damp, die als een geest van selder naar het plafond wolkt. Pg 71. Het laatste hoofdstuk is ietwat verhelderend. Helaas geen aanrader m.i.
Hoeveel kan er gebeuren op zo'n korte tijd. Niet te geloven hoeveel er te verwerken valt op enkele pagina's. Bing wil leren voetballen van Dani Bennoni, hij wil niet zo goed worden als Moon, zijn broer. Moon is opgeroepen en Bing wil als verrassing leren voetballen tegen de tijd dat zijn broer terug komt. De enige die hem dit kan leren is Dani maar laat dit nu toch een iets of wat vreemde jongen zijn. Iemand dat denkt dat hij alles mag vragen van iemand, iemand die denkt dat hij alles mag bepalen en iemand een lesje mag leren als hij hier zin in heeft.
Ik was zo blij dat ik nog eens een Bart Moeyaert in de tweedehandswinkel vond! En hij stelde niet teleur met dit boek waarin weinig lijkt te gebeuren, maar waar eigenlijk héél veel verhaal schuilt achter de eenvoudige (maar prachtige) schrijfstijl.
"Ze wrijft in haar handen, en kijkt een verhaal uit onze mond." (57)
20 (!) jaar gelden voor de eerste keer gelezen en blij dat ik het boekje nog eens heb bovengehaald. Een Moeyaert pur sang. Schitterend door eenvoud, ontroerend door de details.
Het boek is zeer mooi,zeer leuk verhaal.Het is ook niet te dik maar ook niet te dun.een mooie cover zeker ook goed voor andere mensen denk ik.Als je van voetbal houdt is dit boek echt iets voor jou.
"In Belgium in the summer of 1939, with his brother serving in the military, ten-year-old Bing asks his older neighbor, Dani, to repay a debt by teaching him to play soccer, but Dani refuses and sets Bing and his friend Lenny on a course for revenge." -from catalog description -
First off, let me be honest and say that I only read this because I needed to for a book review. I probably would not have picked it up or finished it otherwise. I didn't really care for the story or the characters. I'm not sure who I'd give this to.
Een bijzondere novelle maar wel een waarvan je je kunt afvragen of 12 tot 14-jarigen (voor wie het bedoeld lijkt) het in grote getale zullen waarderen. De taal is eenvoudig en direct maar er is zoveel tussen de regels door dat ik betwijfel of dat er door veel jongeren uitgehaald wordt. Subtiele verwijzingen, open eindjes, emoties en gevoelens worden niet expliciet genoemd maar moet je zelf afleiden uit wat er wel wordt gezegd en gedaan. Kortom: voor volwassenen prachtig maar jongeren kiezen het waarschijnlijk snel omdat het lekker dun is maar worden dan teleurgesteld.
Zoveel poëtische draadjes die aan het einde netjes worden afgewerkt, dat kan alleen Moeyaert zijn. Een schijnbaar eenvoudige vertelling bevat zoveel laagjes en zoveel inzicht in de menselijke natuur dat het heerlijk toeven is in dit kleinood. Geen woord te veel, geen woord te weinig... Prachtig.
3,5 sterren. Nadat ik eerder dit jaar Broere herlas, nam ik nu dit boek uit mijn kast. Ik herinnerde me niets meer van het verhaal (bijna 20 jaar geleden gelezen). Het is niet het beste werk van Moeyaert, maar ik blijf fan van zijn filmische schrijfstijl en dat je moet lezen tussen de regels door.
ik ben daar eerlijk in: bart moeyaert kan bij mij niet veel verkeerd doen. Dit is een klein, fijn boekje dat maanden in mijn handtas heeft gezeten en waar ik trager ging van lezen.