Ο Όμηρος, φορώντας το ψαθάκι του, φτάνει στην παραλία της Αυλίδας, αποφασισμένος να διεκδικήσει από τον Ησίοδο τον χάλκινο τρίποδα στον τοπικό ποιητικό διαγωνισμό. Τα βατράχια αναζητούν στον Άδη τον ποιητή που θα περιγράψει τα ηρωικά τους κατορθώματα στη μάχη με τα ποντίκια. Ο ερωτόληπτος Πολύφημος εξομολογείται το πάθος του στην όμορφη Γαλάτεια. Ο αββάς Παφνούτιος καταφεύγει στην εσωτερική έρημο, μάταια αναζητώντας τη σιωπή.
Οι τέσσερις αυτές ιστορίες, παραλλαγές σε δοσμένα θέματα της αρχαίας και της χριστιανικής παράδοσης, κλονίζουν μέσα από το παιχνίδι του ύφους τα αλληγορικά νοήματα, περιγράφοντας τη φυγή από τον κόσμο και την εξορία στο βασίλειο των ηδονών.
Ο Δημήτρης Καρακίτσος γεννήθηκε στον Βόλο το 1979. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Οι γάτες του ποιητή Δ.Ι. Αντωνίου (Το Ροδακιό, 2012), Βένουσμπεργκ (Αντίποδες, 2015), Παλαιστές (Ποταμός, 2016), Ιστορίες του Βαρθολομαίου Ολίβιε (Ποταμός, 2017), Ζαχαρίας Σκριπ (Ποταμός, 2019), Ιστορίες της Μάντσας (Θράκα, 2020), Ο δον υπαστυνόμος (Αντίποδες, 2020), Για να μην αποτύχουμε όπως οι Μπιόρλινγκ και Καλστένιους (Ποταμός, 2022).
Τέσσερις πανέμορφες ιστορίες. Η πρώτη έχεις ήρωες τον Όμηρο και τον Ησίοδο, βγαλμένη από τη μυθολογία. Οι δύο επόμενες κι αυτές από την αρχαία Ελλάδα, με μια πιο ποιητική γραφή που θυμίζει ομηρικά έπη. Η τελευταία προέρχεται από την εβραϊκή μυθολογία και είναι κάπως πιο διδακτική, μου έφερε λίγο σε Ζαρατούστρα (δεν ξέρω γιατί).
Προσωπικά μου ήταν όλες οι ιστορίες πολύ ευχάριστες. Ο Δημήτρης Καρακίτσος είναι ποιητής και είναι ταλαντούχος. Αψεγάδιαστη η δουλειά του. Εντυπωσιασμένος ακόμα μια φορά από τις εκδόσεις Αντίποδες, για την τρομερά προσεγμένη δουλειά, ποιότητα εκτύπωσης και επιλογή βιβλίων.
Εξαιρετικο! Ο Καρακιτσος σε μεταφερει στην κυριολεξια μεσα στον ιστορικο χρονο των κειμενων και με πολυ εξυπνο τροπο γραφης μας μεταφερει το στιλ και το υφους του καθε συγγραφεα..Η καθε ιστορια συνδεεται με την αλλη εντος ενος ιστορικου υφολογικου πλαισιου και ακολουθει εναν ρυθμο που ταιριαζει στον συγχρονο αναγνωστη, χωρις ωστοσο να ξεφευγει απο τα βασικα υφολογικα και γραμματικα στοιχεια του αρχικου συγγραφεα της..Μπορει ο αναγνωστης να μπρεδευτει λιγο στην αρχη, παρ'ολα αυτα εαν αφεθεις στο κειμενο κατανοεις την αξια του. Το εγχειρημα αυτο θα το χαρακτηριζα δυσκολο, αλλα οχι ακατορθωτο..Ο Καρακιτσος γνωριζει πολυ καλα την γλωσσα του καθε συγγραφεα και φαινεται οτι εχει μελετησει σε βαθος τον καθ'ενα χωριστα. Αλλωστε για να παραφρασω λιγο απο το κειμενο του του Καρακιτσου "απεραντη ερημο" της καθημερινοτητας και στα "ευκολα" του λογοτεχνικου κοσμου θα πρεπει να μαθουμε να "κορφολογουμε τις αρετες. Τα αγκαθια ξεραινονται. Αργοπεθαινουν. Οι αρετες δεν χανονται ποτε".
Gimmicky αλλά αρκετά διασκεδαστικό. Παραλλαγές σε ήδη ειπωμένες ιστορίες (τρεις από την ελληνική μυθολογία, μία από την χριστιανική αφήγηση), με έμφαση στο κωμικό στοιχείο, το οποίο είναι μάλλον το πιο δυνατό σημείο του συγγραφέα. Η ξεκαρδιστική ερωτική εξομολόγηση του Πολύφημου στη Γαλάτεια είναι ξεκάθαρα υλικό θεατρικής επιθεώρησης, με ό,τι καλό και κακό αυτό συνεπάγεται. Εγώ πάντως γέλασα με την καρδιά μου.
Εξαιρετικά πρωτότυπη σύλληψη, με πολύ καλό χειρισμό της γλώσσας και χιούμορ. Μου άρεσε πολύ παρά το γεγονός ότι η μυθολογία και η χριστιανική παράδοση είναι θέματα μακριά από τα ενδιαφέροντά μου.