What do you think?
Rate this book
Tropenjaren
Door het lezen van haar vaders dagboek leert Emmy zijn échte levensverhaal kennen.
1979: wanneer balletdanseres Emmy Maris hoort dat haar vader na een ongeval in coma ligt, heeft ze maar weinig zin om hem te bezoeken. Hun relatie was altijd moeizaam, en de laatste jaren is hun contact bekoeld.
In het ziekenhuis treft ze een onbekende man aan het bed die vertelt dat hij samen dat hij Emmy's vader kent uit Nederlands-Indië. Zij waren daar als dienstplichtigen betrokken bij de beruchte politionele acties.
Het is een schok voor Emmy, die niet beter wist dan dat haar vader was afgekeurd.
Wanneer ze een oud notitieboekje krijgt uit zijn Indische tijd, gaat er een verborgen wereld open. Emmy's kijk op de relatie met haar vader maar ook haar kijk op de toekomst zullen voorgoed veranderen.
1979: wanneer balletdanseres Emmy Maris hoort dat haar vader na een ongeval in coma ligt, heeft ze maar weinig zin om hem te bezoeken. Hun relatie was altijd moeizaam, en de laatste jaren is hun contact bekoeld.
In het ziekenhuis treft ze een onbekende man aan het bed die vertelt dat hij samen dat hij Emmy's vader kent uit Nederlands-Indië. Zij waren daar als dienstplichtigen betrokken bij de beruchte politionele acties.
Het is een schok voor Emmy, die niet beter wist dan dat haar vader was afgekeurd.
Wanneer ze een oud notitieboekje krijgt uit zijn Indische tijd, gaat er een verborgen wereld open. Emmy's kijk op de relatie met haar vader maar ook haar kijk op de toekomst zullen voorgoed veranderen.
269 pages, Paperback
First published January 1, 2015
23 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
April 11, 2021
Vorige week liep ik langs de boekenhandel en zag ik allemaal afgeprijsde boeken buiten stan, waaronder deze. Het klonk erg interessant en tja, mee! Samen met wat andere boeken want ik mocht even de boekenhandel zelf in.
In dit boek ontmoeten we Emmy. Ze heeft een moeilijke relatie met haar vader (en ook wel met haar moeder op punten). Als hij een ongeluk krijgt komt ze erachter dat hij een heel verleden heeft. Verzet en opgepakt in de oorlog, en daarna naar Indonesië om daar te vechten. Het was heftig om te lezen wat hij heeft meegemaakt. We leren over het verleden door dagboekfragmenten en zien ook hoe de jeugd voor Emmy was door herinneringen.
Het verhaal gaat niet alleen over de vader, maar ook over haar moeder, over Emmy en haar beslissingen (wil ze nog wel dansen/ballet doen), over hoe Emmy reageert op dingen (ze heeft het moeilijk met relaties en vriendschappen en loslaten van dingen), en nog veel meer. Ik vond het heel interessant en goed geschreven met goede karakters (nou ja, ik weet nog steeds niet hoe ik denk over Tobias en Frederik... en soms ook een beetje Marga als zij weer los gaat over dingen).
Het einde was heel goed en ik was blij voor Emmy, maar ook voor haar vader.
Een boek dat ik zeker zou aanraden! Ik ben er doorheen gevlogen en blij dat ik het boek heb gevonden.
In dit boek ontmoeten we Emmy. Ze heeft een moeilijke relatie met haar vader (en ook wel met haar moeder op punten). Als hij een ongeluk krijgt komt ze erachter dat hij een heel verleden heeft. Verzet en opgepakt in de oorlog, en daarna naar Indonesië om daar te vechten. Het was heftig om te lezen wat hij heeft meegemaakt. We leren over het verleden door dagboekfragmenten en zien ook hoe de jeugd voor Emmy was door herinneringen.
Het verhaal gaat niet alleen over de vader, maar ook over haar moeder, over Emmy en haar beslissingen (wil ze nog wel dansen/ballet doen), over hoe Emmy reageert op dingen (ze heeft het moeilijk met relaties en vriendschappen en loslaten van dingen), en nog veel meer. Ik vond het heel interessant en goed geschreven met goede karakters (nou ja, ik weet nog steeds niet hoe ik denk over Tobias en Frederik... en soms ook een beetje Marga als zij weer los gaat over dingen).
Het einde was heel goed en ik was blij voor Emmy, maar ook voor haar vader.
Een boek dat ik zeker zou aanraden! Ik ben er doorheen gevlogen en blij dat ik het boek heb gevonden.
February 2, 2018
In tropenjaren beleef je hoe Emmy door een ongeluk ontdekt dat haar vader een oorlogsverleden heeft. Als lezer 'lees' je met haar mee in dagboeken, maar ook in de gesprekken die ze voert. Emmy, die altijd gedacht heeft dat haar vader is afgekeurd, vindt dat ze recht heeft op deze geschiedenis en komt in een strijd terecht met aan de ene kant haar vader's verleden, haar eigen heden én toekomst en vooral met een familie die altijd gezwegen heeft.
Roobol heeft geen fijne schrijfstijl, ze beschrijft vooral veel wat er voor mij als lezer niet altijd toe doet (vind ik althans). Dat maakte het lastig om in dit verhaal te komen, terwijl het boek niet dik is en het verhaal verder niet sloom verteld werd. Maar ik als lezer bleef op afstand van Emmy. Wat ergens ook weer toepasselijk is, ze heeft nooit geleerd om mensen toe te laten. Dat was toch jammer, als ik beter had kunnen relateren met haar en waarom ze dit zo graag wilde weten dan was ik misschien meer betrokken geweest. Nu dacht ik soms: waarom maak je het jezelf zo moeilijk!?
Roobol heeft geen fijne schrijfstijl, ze beschrijft vooral veel wat er voor mij als lezer niet altijd toe doet (vind ik althans). Dat maakte het lastig om in dit verhaal te komen, terwijl het boek niet dik is en het verhaal verder niet sloom verteld werd. Maar ik als lezer bleef op afstand van Emmy. Wat ergens ook weer toepasselijk is, ze heeft nooit geleerd om mensen toe te laten. Dat was toch jammer, als ik beter had kunnen relateren met haar en waarom ze dit zo graag wilde weten dan was ik misschien meer betrokken geweest. Nu dacht ik soms: waarom maak je het jezelf zo moeilijk!?
March 31, 2023
Citaat : Het beeld van haar vader Nicolaas schoot door haar heen. Zijn magere gezicht, met lijnen aan weerskanten van zijn mond. Het warrige, bruine haar dat grijs werd aan de slapen en de donkergrijze ogen die soms zwart leken in een bepaald licht. "Ziet een man die in coma ligt eruit alsof hij droomt?" vroeg ze zich af.
Review : Hoofdpersoon in dit boek is Emmy Maris, professioneel danseres. Haar hele leven in het Den Haag van 1979 draait om ballet. Als ze hoort dat haar vader na een ongeluk in coma ligt, voelt ze er weinig voor haar dagelijkse routine te onderbreken om hem te bezoeken. Ze heeft helemaal geen goede relatie met hem. Als ze toch langsgaat in het ziekenhuis, treft ze een onbekende aan zijn bed, een zekere Tobias. Deze man zegt met Emmy’s vader te hebben gediend in Nederlands-Indië. Hij geeft Emmy haar vaders dagboek uit die tijd, dat hij al jaren in bewaring had. Emmy is stomverbaasd, zij weet niet beter dan dat haar vader was afgekeurd voor het leger. Het verhaal in het dagboek werpt een heel nieuw licht op haar vader en op hun vader-dochterrelatie.
Tropenjaren vertelt op een heel intensieve manier het verhaal van een generatie geboren na de oorlog, die worstelt met ouders die de oorlog(en) meegemaakt hebben. Emmy’s leven is getekend door haar vaders trauma’s uit zowel de gruwelijke periode van het verzet tegen de Duitse bezetting als zijn diensttijd in Nederlands-Indië. Nederland rolde van de ene in de andere oorlog. Dat is de betrokkenen niet in de koude kleren gaan zitten, met alle gevolgen van dien voor henzelf en hun directe omgeving.
Door het lezen van haar vaders dagboek, leert Emmy zijn échte levensverhaal kennen waar hij zelf niet kon over praten. Haar vader blijkt in het Nederlandse verzet te hebben gezeten, later in een concentratiekamp en is bijna aansluitend betrokken geweest bij de beruchte politionele acties in Indonesië. Hierdoor vallen veel dingen op hun plaats voor Emmy: haar relatie met haar vader en het huwelijk van haar ouders. Haar kijk op zichzelf en de liefde, en waarom zij niet van kerst houdt. Alles wortelt in doodgezwegen geheimen. Emmy staat voor een keuze die haar kijk op haar verleden, maar ook haar toekomst kan veranderen.
Emmy uit Tropenjaren staat model voor duizenden kinderen die in de jaren '50 en '60 van de vorige eeuw opgroeiden bij ouders met een oorlogsverleden. Femke Roobol heeft een interessant stukje geschiedenis opgeduikeld dat ze heel knap heeft ingepast in een sterke roman. Door het personage van Frederik, de zoon van Tobias, in het verhaal te betrekken toont ze ook duidelijk aan dat zowel jongens als meisjes leden onder het oorlogstrauma van hun vader. Dit mooie verhaal maakt ons ook eens te meer duidelijk dat mensen wel de gruwelen van oorlogen en kampen overleefden, maar dat ze nadien terecht komen in het kamp van het oorlogstrauma.
Femke Roobol (1966) is geboren in Den Haag en woont in een klein dorp in de buurt van Alkmaar met haar man en twee kinderen. Ze studeerde Italiaanse taal- en letterkunde, en werkt als taaltrainer. In haar vrije tijd zoekt ze stambomen uit voor wie iets over zijn afkomst en voorouders wil weten. Deze hobby heeft ze ook een beetje laten meespelen in haar roman Tropenjaren.
Voor een eerder boek sprak ze met een man die diverse concentratiekampen had overleefd. Hij was ook een oorlogsveteraan die, nauwelijks bekomen van de oorlog tegen de Duitse bezetting, tegen wil en dank moesten gaan strijden in Nederlands-Indië, het huidige Indonesië. Dankzij deze man en de herinneringen van haar schoonvader en diens vader, wist ze zeker dat deze politionele acties als achtergrond voor Tropenjaren wilde gebruiken.
Review : Hoofdpersoon in dit boek is Emmy Maris, professioneel danseres. Haar hele leven in het Den Haag van 1979 draait om ballet. Als ze hoort dat haar vader na een ongeluk in coma ligt, voelt ze er weinig voor haar dagelijkse routine te onderbreken om hem te bezoeken. Ze heeft helemaal geen goede relatie met hem. Als ze toch langsgaat in het ziekenhuis, treft ze een onbekende aan zijn bed, een zekere Tobias. Deze man zegt met Emmy’s vader te hebben gediend in Nederlands-Indië. Hij geeft Emmy haar vaders dagboek uit die tijd, dat hij al jaren in bewaring had. Emmy is stomverbaasd, zij weet niet beter dan dat haar vader was afgekeurd voor het leger. Het verhaal in het dagboek werpt een heel nieuw licht op haar vader en op hun vader-dochterrelatie.
Tropenjaren vertelt op een heel intensieve manier het verhaal van een generatie geboren na de oorlog, die worstelt met ouders die de oorlog(en) meegemaakt hebben. Emmy’s leven is getekend door haar vaders trauma’s uit zowel de gruwelijke periode van het verzet tegen de Duitse bezetting als zijn diensttijd in Nederlands-Indië. Nederland rolde van de ene in de andere oorlog. Dat is de betrokkenen niet in de koude kleren gaan zitten, met alle gevolgen van dien voor henzelf en hun directe omgeving.
Door het lezen van haar vaders dagboek, leert Emmy zijn échte levensverhaal kennen waar hij zelf niet kon over praten. Haar vader blijkt in het Nederlandse verzet te hebben gezeten, later in een concentratiekamp en is bijna aansluitend betrokken geweest bij de beruchte politionele acties in Indonesië. Hierdoor vallen veel dingen op hun plaats voor Emmy: haar relatie met haar vader en het huwelijk van haar ouders. Haar kijk op zichzelf en de liefde, en waarom zij niet van kerst houdt. Alles wortelt in doodgezwegen geheimen. Emmy staat voor een keuze die haar kijk op haar verleden, maar ook haar toekomst kan veranderen.
Emmy uit Tropenjaren staat model voor duizenden kinderen die in de jaren '50 en '60 van de vorige eeuw opgroeiden bij ouders met een oorlogsverleden. Femke Roobol heeft een interessant stukje geschiedenis opgeduikeld dat ze heel knap heeft ingepast in een sterke roman. Door het personage van Frederik, de zoon van Tobias, in het verhaal te betrekken toont ze ook duidelijk aan dat zowel jongens als meisjes leden onder het oorlogstrauma van hun vader. Dit mooie verhaal maakt ons ook eens te meer duidelijk dat mensen wel de gruwelen van oorlogen en kampen overleefden, maar dat ze nadien terecht komen in het kamp van het oorlogstrauma.
Femke Roobol (1966) is geboren in Den Haag en woont in een klein dorp in de buurt van Alkmaar met haar man en twee kinderen. Ze studeerde Italiaanse taal- en letterkunde, en werkt als taaltrainer. In haar vrije tijd zoekt ze stambomen uit voor wie iets over zijn afkomst en voorouders wil weten. Deze hobby heeft ze ook een beetje laten meespelen in haar roman Tropenjaren.
Voor een eerder boek sprak ze met een man die diverse concentratiekampen had overleefd. Hij was ook een oorlogsveteraan die, nauwelijks bekomen van de oorlog tegen de Duitse bezetting, tegen wil en dank moesten gaan strijden in Nederlands-Indië, het huidige Indonesië. Dankzij deze man en de herinneringen van haar schoonvader en diens vader, wist ze zeker dat deze politionele acties als achtergrond voor Tropenjaren wilde gebruiken.
November 19, 2018
Dochter ontdekt verzwegen verleden in Nederlands-Indië
March 8, 2017
Ik moet zeggen dat ik begrijp waarom het minder ontvangen is. Het is niet af. Waar ik eerdere boeken het gevoel hadden schilderij met een pallet van kleuren te lezen was dit meer een pentekening.
Het was niet slecht, maar het miste diepgang.
Enmy werd nooit echt echt. De verhaallijn van haar vader lijkt langer meer intense te kunnen zijn. Het einde verbaasde me. Het voelde aflos er nog veel meer in het verhaal heeft gezeten, zou moeten zitten. Want dat is het gekke, de verhaal lijn zelf is wel heel erg interessant en heel erg Roobol.
Gevoelsmatig zeg ik er heeft iemand zonder de passie van Femke Roobol aan het verhaal zitten sleutelen en de kleur eruit gestript.
Ik kijk uit naar haar volgende boek wat weer beter schijnt te zijn
Het was niet slecht, maar het miste diepgang.
Enmy werd nooit echt echt. De verhaallijn van haar vader lijkt langer meer intense te kunnen zijn. Het einde verbaasde me. Het voelde aflos er nog veel meer in het verhaal heeft gezeten, zou moeten zitten. Want dat is het gekke, de verhaal lijn zelf is wel heel erg interessant en heel erg Roobol.
Gevoelsmatig zeg ik er heeft iemand zonder de passie van Femke Roobol aan het verhaal zitten sleutelen en de kleur eruit gestript.
Ik kijk uit naar haar volgende boek wat weer beter schijnt te zijn
February 11, 2017
Very personal emotional story about a father who fought in Indonesia during the Bersiap...reading his diary his daughter gets to know his personal history. My father had the same history and sometimes it was hard to read on... I did not want to know what he had experienced... After I had finished the book I had a good cry. In two words: PAINFUL RECOGNIZABLE!
Displaying 1 - 6 of 6 reviews