What do you think?
Rate this book
Мещане
Мещане — первая пьеса Максима Горького, написанная в 1901 году. Впервые была напечатана отдельной книгой издательством «Знание» в 1902 году с заголовком «Мещане. Сцены в доме Бессемёнова. Драматический эскиз в 4 актах». В течение года был распродан тираж в 60 тысяч экземпляров. В 1903 году пьеса получила Грибоедовскую премию.
123 pages, Kindle Edition
First published January 1, 1901
13 people are currently reading
587 people want to read
About the author
Maxim Gorky
1,779 books1,772 followersRussian writer Aleksei Maksimovich Peshkov (Russian: Алексей Максимович Пешков) supported the Bolshevik revolution of 1917 and helped to develop socialist realism as the officially accepted literary aesthetic; his works include
The Life of Klim Samgin
(1927-1936), an unfinished cycle of novels.
This Soviet author founded the socialist realism literary method and a political activist. People also nominated him five times for the Nobel Prize in literature. From 1906 to 1913 and from 1921 to 1929, he lived abroad, mostly in Capri, Italy; after his return to the Soviet Union, he accepted the cultural policies of the time.
This Soviet author founded the socialist realism literary method and a political activist. People also nominated him five times for the Nobel Prize in literature. From 1906 to 1913 and from 1921 to 1929, he lived abroad, mostly in Capri, Italy; after his return to the Soviet Union, he accepted the cultural policies of the time.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 30 reviews
October 8, 2021
[image error]
-إن أي إنسان لابد وأن يهرب منكم.... أنا أحب الضوضاء والبهجة.. والعمل.. وبسطاء الناس الذين يمرحون... أتظنين أنكم أحياء؟ أنتم تتعلقون بأطراف الحياة.. ولسبب غامض لا أدريه تعيشون علي التأوه والأنين .... لا أدري.... من هو الإنسان.... بل ما هو الشئ الذي يرضيكم.
بعيداً عن التوجهات السياسية في المسرحية- فالأب هنا رمز للبرجوازي الذي يظل جامداً في مكانه ويعامل الناس والعمال بكبرياء- فإنها مسرحية عن التكرار، نفس الكلام يكرر مرة بعد أخري بدون أي نية من أبطال المسرحية بيوتر وتاتيانا في التغيير، فالجميع حولهم من أصدقائهم يعيش الحياة بكل مرحها ولا يكتفون بالجلوس وخوض نفس الكلام والمناقشات أما هم فيكتفون بالتأوه والشكوي عن ملل الحياة.
-إن أي إنسان لابد وأن يهرب منكم.... أنا أحب الضوضاء والبهجة.. والعمل.. وبسطاء الناس الذين يمرحون... أتظنين أنكم أحياء؟ أنتم تتعلقون بأطراف الحياة.. ولسبب غامض لا أدريه تعيشون علي التأوه والأنين .... لا أدري.... من هو الإنسان.... بل ما هو الشئ الذي يرضيكم.
بعيداً عن التوجهات السياسية في المسرحية- فالأب هنا رمز للبرجوازي الذي يظل جامداً في مكانه ويعامل الناس والعمال بكبرياء- فإنها مسرحية عن التكرار، نفس الكلام يكرر مرة بعد أخري بدون أي نية من أبطال المسرحية بيوتر وتاتيانا في التغيير، فالجميع حولهم من أصدقائهم يعيش الحياة بكل مرحها ولا يكتفون بالجلوس وخوض نفس الكلام والمناقشات أما هم فيكتفون بالتأوه والشكوي عن ملل الحياة.
December 11, 2016
Kitabı Salı günü başlayıp bitirdim ama ancak bugün yorum yazabildim, zaten bu sıra kitp okumaya bile zor vakit bulabiliyorum.
Küçük Burjuvalar sanki oynanmak için değil, okunmak için yazılan oyunlardan. Oyunda belli bir hikaye ve dekor vardı ancak diyaloglar durağan ve sıkıcıydı, hatta bir kısmını gereksiz buldum ben. Açıkçası başlamamış olsam yarıda bırakabilirdim, okurken sıkıldım, hem diyaloglar sıkıcıydı hemde belli bir amaca hizmet etmiyorlardı, en azından ben o amacı anlayamadım. Bazı yerler çok güzel ve anlamlıydı ancak ben bütünde bir ahenk ve çekicilik bulamadım. Kitabı sevememem daha çok kişisel sebeplerden muhtemelen, bilemiyorum, bu yüzden hakkında kötü konuşmak da istemiyorum.
http://yorumatolyesi.blogspot.com/201...
Küçük Burjuvalar sanki oynanmak için değil, okunmak için yazılan oyunlardan. Oyunda belli bir hikaye ve dekor vardı ancak diyaloglar durağan ve sıkıcıydı, hatta bir kısmını gereksiz buldum ben. Açıkçası başlamamış olsam yarıda bırakabilirdim, okurken sıkıldım, hem diyaloglar sıkıcıydı hemde belli bir amaca hizmet etmiyorlardı, en azından ben o amacı anlayamadım. Bazı yerler çok güzel ve anlamlıydı ancak ben bütünde bir ahenk ve çekicilik bulamadım. Kitabı sevememem daha çok kişisel sebeplerden muhtemelen, bilemiyorum, bu yüzden hakkında kötü konuşmak da istemiyorum.
http://yorumatolyesi.blogspot.com/201...
April 11, 2023
Gorki’nin tiyatro alanına adım atışının ilk örneğiymiş Küçük Burjuvalar. Nil karakteri ile döneminde ilk defa görülen kendini yetiştirmiş bilinçli işçi karakterini ortaya koymuş. Bu benim Gorki’den okuduğum 4. metin oldu. Diğer üçü otobiyografisi olan Çocukluğum, Ekmeğimi Kazanırken ve Benim Üniversitelerimdi. Onların içinde de en çok Çocukluğum ve Benim Üniversitelerim kitaplarını sevmiştim. Gorki döneminde toplumsal gerçekleri, işçi sınıfının, toplumdaki burjuva olmayan insanların yaşamlarını yalın ve çekincesiz bir dille anlatmasıyla ünlenmiştir.
Bu tiyatro oyununda Bessemyonov ailesinin büyükleri ve onların çocukları ile pansiyonerlerin diyaloglarını okuyoruz. Anne babaya onların fikirlerine baş kaldıran, onların yöntemlerini beğenmeyen Pyotr ve Tatyana ile Bessemyonovların evlatlıkları Nil ile çekişmeleri vasıtasıyla var olan yaşam şekline ve efendi-hizmetkâr ilişkisine eleştiri okuyoruz. Gelen devrimin ön habercisi olarak da düşünülebilir. Metinde verilmek istenen fikirler dolaysız ve açıklıkla anlatılırken, ki bu Gorki’nin yazım tekniği bence, yaşam sevinci nedir nereden gelir gibi konular tartışılmış. Teterev karakteri en sevdiğim karakter olurken, Tatyana ki kendisi bariz şekilde depresyonda olan bir karakter, içimi bayılttı. Ama Tatyana’nın düşündüğü birçok şeye de katılıyorum jdjdjdj, depresyonda olması haklı olabileceği gerçeğini değiştirmiyor sonuçta. Hafif okuma için öneririm.
Bu tiyatro oyununda Bessemyonov ailesinin büyükleri ve onların çocukları ile pansiyonerlerin diyaloglarını okuyoruz. Anne babaya onların fikirlerine baş kaldıran, onların yöntemlerini beğenmeyen Pyotr ve Tatyana ile Bessemyonovların evlatlıkları Nil ile çekişmeleri vasıtasıyla var olan yaşam şekline ve efendi-hizmetkâr ilişkisine eleştiri okuyoruz. Gelen devrimin ön habercisi olarak da düşünülebilir. Metinde verilmek istenen fikirler dolaysız ve açıklıkla anlatılırken, ki bu Gorki’nin yazım tekniği bence, yaşam sevinci nedir nereden gelir gibi konular tartışılmış. Teterev karakteri en sevdiğim karakter olurken, Tatyana ki kendisi bariz şekilde depresyonda olan bir karakter, içimi bayılttı. Ama Tatyana’nın düşündüğü birçok şeye de katılıyorum jdjdjdj, depresyonda olması haklı olabileceği gerçeğini değiştirmiyor sonuçta. Hafif okuma için öneririm.
June 5, 2018
Αν και γραμμένο πριν από ενάν αιώνα, διαβάζωντάς το κάποιος μπορεί να δει την σύχρονη κοινωνική κατάσταση, μια γνωστή οικογένεια ή ακόμη και την δικιά του. Μαζί με το εξαιρετικό κρατήστε σφιχτά το μικροαστισμό σας του Όργουελ είναι δυο αναγνώσματα που βοηθούν να στερεωθεί το στουπί στο μπουκάλι. Τραβηγμένο; μπορεί και όχι...
October 8, 2018
Politik buhranın insanlar üzerindeki etkisini, aile içindeki kültür farklılığını çok iyi yansıtan bir oyun olmuş. Keşke daha fazla yıldız verebilseydim.
March 17, 2019
*Zayıf bir insanım anlaşılan. Bu yaşam bana ağır geliyor. Bayağılığını görüyorum ama bunu değiştirecek, iyileştirecek bir şey yapamıyorum.
September 30, 2020
“Alışkanlıkla söyleyiverdiğin, artlarında ne gizli diye düşünmediğin sürüyle kelime var. Yaşam... Yaşamım... Neyle dolduracağım bu iki kelimeyi?”
January 14, 2022
o bessemenov eh IGUALZINHO meu pai e talvez eu seja um pouco Tatiana demais... mais do que eu gostaria de admitir
July 25, 2020
Σπίτι μου;; Για πες μου!! Κατά πού πέφτει?
'Eλα άσε τις σαχλαμάρες, θέλεις να σε πάω εγώ.
Όχι αδερφέ μου, δεν μπορείς εσύ να με πας.
Εγώ δεν έχω σχέση ούτε με τους κατηγόρους ούτε με τους κατηγορουμένους , εγώ ζω χώρια είμαι η υλική απόδειξη του εγκλήματος.
Η ζωή είναι χαλασμένη είναι κακοφτιαγμένη, δεν είναι στα μέτρα των τίμιων ανθρώπων, εσείς οι μικροαστοί την κοντύνατε, τη στένεψατε, την κάνατε στενάχωρη. Και να μαι τώρα εγώ, η υλική απόδειξη ότι ο άνθρωπος δεν έχει πού να ζήσει, ούτε με τι να ζήσει, ούτε λόγο για να ζήσει.
Οι Μικροαστοί.
Maxim Gorky.
23/03/1868.
'Eλα άσε τις σαχλαμάρες, θέλεις να σε πάω εγώ.
Όχι αδερφέ μου, δεν μπορείς εσύ να με πας.
Εγώ δεν έχω σχέση ούτε με τους κατηγόρους ούτε με τους κατηγορουμένους , εγώ ζω χώρια είμαι η υλική απόδειξη του εγκλήματος.
Η ζωή είναι χαλασμένη είναι κακοφτιαγμένη, δεν είναι στα μέτρα των τίμιων ανθρώπων, εσείς οι μικροαστοί την κοντύνατε, τη στένεψατε, την κάνατε στενάχωρη. Και να μαι τώρα εγώ, η υλική απόδειξη ότι ο άνθρωπος δεν έχει πού να ζήσει, ούτε με τι να ζήσει, ούτε λόγο για να ζήσει.
Οι Μικροαστοί.
Maxim Gorky.
23/03/1868.
March 28, 2021
Eu só consigo olhar ao redor e ficar de boca aberta. O retrato da pequena burguesia russa do início do século XX persiste e hoje, aqui do outro lado da fronteira, eu continuo encontrando a mesma estrutura, as mesmas falas, os mesmos pensamentos. Oq mudou?
July 22, 2016
مرة أخرى تفسد على الأسماء الروسية قدرتي على التركيز.. لا اعرف لماذا أجد لكل شخص اسمين بل و ثلاثة أسماء؟!!
كيف يمكنني ان اعرف من المتحدث عندما أجد احدهم ينطق باسم ما و لا أجده متواجدا في أسماء المحاورين؟!
على الرغم من تقدير الكثيرين للادب الروسي إلا ان ذاكرتي الضعيفة لن تستطيع أن تهضم هذا الكم من الأسماء في مسرحية واحدة..
كيف يمكنني ان اعرف من المتحدث عندما أجد احدهم ينطق باسم ما و لا أجده متواجدا في أسماء المحاورين؟!
على الرغم من تقدير الكثيرين للادب الروسي إلا ان ذاكرتي الضعيفة لن تستطيع أن تهضم هذا الكم من الأسماء في مسرحية واحدة..
August 7, 2012
كما كتبت في الوصف للكتاب .. لم يعجبني فيها فكرتها الاصلية بقدر ما اعجبتني الشخصيات .. خصوصا الاخ تيتيريف .. مزاج وجودي ناقد ساخر :)
July 30, 2019
Çok zevk alarak okudum. Sahnede izleyebilmeyi de çok isterim!
June 30, 2021
تقریبا تمام سوسیالیستهای جهان جزمیتگران، به این صورت که خودشون رو متجدد و غیر خودشون رو متحجر میدونن. این جزمیت گرایی -که به تبع گورکی هم ازش مستثنی نیست- روی سرتاسر این نمایشنامه سایه انداخته.
October 1, 2022
4- 4.5
●Kuşak çatışmasını ve yavaş yavaş serpilen politik anlayışları 3 ayrı taraf aracılığıyla gördüğümüz bir tiyatro eseri kanımca:
1. Geleneksel şekilde yetişmiş burjuva kuşağı
2. Bu kuşağa uyum sağlamayı kabul etmeyip hiçbir şey yapmayan bir yeni kuşak.
3. Arka kapakta da yazdığı gibi yaklaşan devrimin habercisi, burjuva karşıtı, işçi sınıfı ve haklarını savunan yeni kuşak.
Ancak bu 3 taraf da birbirini dinlemeyi ve anlamayı reddediyor. (Günümüzde de hala örnekleri var.)
●Teterev en sevdiğim karakter oldu. Ancak bu 3 kategorinin hangisinde bilemedim. Daha çok gerçekleri söyleyen gözlemci kişi gibi olabilir.
●Diyaloglar eğlenceliydi. (Özellikle Teterev'inkiler.) Tiyatro veya film olarak izlemek istedim okurken.
Dipnot:Ben 5 günde bitirdim ancak 1 günde bitebilecek bir kitap.
●Kuşak çatışmasını ve yavaş yavaş serpilen politik anlayışları 3 ayrı taraf aracılığıyla gördüğümüz bir tiyatro eseri kanımca:
1. Geleneksel şekilde yetişmiş burjuva kuşağı
2. Bu kuşağa uyum sağlamayı kabul etmeyip hiçbir şey yapmayan bir yeni kuşak.
3. Arka kapakta da yazdığı gibi yaklaşan devrimin habercisi, burjuva karşıtı, işçi sınıfı ve haklarını savunan yeni kuşak.
Ancak bu 3 taraf da birbirini dinlemeyi ve anlamayı reddediyor. (Günümüzde de hala örnekleri var.)
●Teterev en sevdiğim karakter oldu. Ancak bu 3 kategorinin hangisinde bilemedim. Daha çok gerçekleri söyleyen gözlemci kişi gibi olabilir.
●Diyaloglar eğlenceliydi. (Özellikle Teterev'inkiler.) Tiyatro veya film olarak izlemek istedim okurken.
Dipnot:Ben 5 günde bitirdim ancak 1 günde bitebilecek bir kitap.
December 30, 2024
"Abaixo ao Grão-duque!"
Pequeno-burgueses, sinônimo de classe média, são àquela camada de não ricos e não pobres, que possuem uma certa dependência financeira variável à ordem econômica. Não estando na base, nem no alto da pirâmide social, favoráveis ao protecionismo de patrimônio, longe de serem donos dos meios de produção, portam-se como se assim o fossem. No coração desta teratologia, a depender do esforço lucrativo dedicado somente à meritocracia do trabalho inversamente proporcional à saúde, obtêm-se na anemia popular o principal sintoma, cujos efeitos colaterais se convertem paradoxalmente nos status de posse. Em graus diferentes, a perda do senso coletivo de humanidade se espelha no modelo dominante da educação moral burguesa, que afastada do povo, e ao sabor das oscilações de mercado, capital e trabalho, tem-se por política oculta ver vantagem em situações de conluio, conspiração e conchavo. Não acompanhando o espírito do seu tempo, mais do que se apegar ao passado hegemônico, grande parte de tais grupos se apegam às desigualdades que os privilegiam. Desatentos ao problema abstrato da luta de classes entre a base e o topo da pirâmide social, geralmente são contrários às diferenças filosóficas, sociais, democráticas, culturais, antropológicas e existenciais. Sua tolerância se nivela a partir da cópia bem sucedida do capital simbólico da classe dirigente. Tudo o que foge a essa tendência de homogeneização do sujeito, torna-se alvo de especulações, julgamentos e perseguições, não apenas na expressão das ruas, ou nos gabinetes de negócio, mas principalmente, dentro do seio familiar, onde as discussões podem ser mais pesadas do que as questões de Estado.
Ao traçar este perfil entre as quatro paredes no contexto da classe média russa de 1900, desde a publicação até os dias de hoje, as reflexões contidas nessa peça teatral pouco se desatualizaram. De enredo quase totalmente preso ao cenário fixo dos interiores do casarão da família Bessemenov, todas as cenas se ligam a partir do velho patriarca, que anteposto ao viés oblíquo de personagens secundárias e terciárias, o autor tensiona o conflito de gerações quando a instrução como forma de conhecimento pode atrapalhar a ordem vigente das relações entre pai/filho(s), patrão/empregado(s), igreja/devoto(s) e professor/aluno(s). O segredo do teatro de Gorki ser popular talvez esteja em personagens que no subtexto trabalham como emissários metalinguísticos da reflexão social. Distante do simplismo proselitista, o antagonismo invisível da família Bessemenov é a própria catarse do espírito do tempo pregresso na plateia. A grande ironia é que no imóvel vivem inquilinos pelos quais a família Bessemenov depende do aluguel. Para ainda acirrar mais o tempero dos conflitos, também há agregados familiares moralmente cobrados por não atenderem as vontades tradicionais do pater familias. Além disso, há o sarcasmo implícito de todas as personagens orbitarem mais em torno da propriedade do que ao redor dele. Confrontado pelo seu afilhado adotivo, de classe operária, um tanto anti-intelectualizável por sentir-se pouco inclinado a assuntos filosóficos, como pivô da história, cita Marx sem o sabê-lo, da mesma forma, que hoje, muitos trabalhadores precários citariam Margaret Thatcher e/ou Ludwig Von Mises. O que de fato revela o quanto não estamos exatamente controlados pela consciência ideológica, mas sim, pela hegemonia ou quebra de paradigma semiológico do tempo que vivemos.
Como demonstrado no espetáculo, o niilismo político agrada e imobiliza descontentamentos de esquerda e de direita, por mais que, na maioria das vezes, a ordem das coisas não mude, em uma das cenas do último ato, quando os párias românticos da família saem definitivamente da casa Bessemenov, neste momento, percebe-se a construção emergente de uma sociedade justa cuja fé simbólica seria depositária da revolução comunista dezessete anos mais tarde. Enquanto isso, a vida seguiria, o velho se preocuparia ainda mais com a perda venal do seu capital político, em detrimento da filha suicida a qual não teve seu amor correspondido pelo afilhado apaixonado pela sobrinha. Sua esposa continuaria crédula e submissa. O filho herdeiro provavelmente não terminaria os estudos, com os mesmos preconceitos do pai tiraria proveito da jovem inquilina, viúva de um carcereiro, cujos objetivos eram libertar simbolicamente o garoto para o benemérito de seu próprio alpinismo social. O inquilino e cantor niilista permaneceria endividado no aluguel e na bebida. Seu irmão prosseguiria como um lunático caçador de passarinhos. A doméstica receberia as mesmas ordens parcimoniosas. O colega universitário do filho, o amigo e a colega de trabalho da filha continuariam esperançosos com alguma mudança política sonhada. As pessoas da rua fariam novas fofocas sobre o que acontece na casa. A filha provavelmente voltaria a ser uma apática professora do ensino infantil. E conforme sinalizado nas falas do texto, o povo russo cada vez mais se instruiria nesse tipo de teatro.
Grande mosaico de situações multilaterais, este drama familiar, precursor do teatro sociopolítico, influenciou plenamente o que se conhece hoje pela técnica dramatúrgica de aplicar o materialismo dialético ao drama social moderno. O espetáculo sofreu tesouradas da censura czarista, assim como, os sessenta mil exemplares vendidos, mas, nem por isso, Gorki deixou de participar da montagem. Durante a estreia, no Teatro de Arte de Moscou, com a cavalaria imperial na porta, pouco antes do espetáculo, a pedido do diretor Stanislavski, o elenco disse para a plateia conter os ânimos para que o autor continuasse escrevendo. Em outras palavras, sugeria que todos poderiam sair penalizados pelo regime czarista. De sucesso, sem precedentes, Pequeno-burgueses continua sendo um marco na história do teatro moderno.
(Yuri Ulrych)
Pequeno-burgueses, sinônimo de classe média, são àquela camada de não ricos e não pobres, que possuem uma certa dependência financeira variável à ordem econômica. Não estando na base, nem no alto da pirâmide social, favoráveis ao protecionismo de patrimônio, longe de serem donos dos meios de produção, portam-se como se assim o fossem. No coração desta teratologia, a depender do esforço lucrativo dedicado somente à meritocracia do trabalho inversamente proporcional à saúde, obtêm-se na anemia popular o principal sintoma, cujos efeitos colaterais se convertem paradoxalmente nos status de posse. Em graus diferentes, a perda do senso coletivo de humanidade se espelha no modelo dominante da educação moral burguesa, que afastada do povo, e ao sabor das oscilações de mercado, capital e trabalho, tem-se por política oculta ver vantagem em situações de conluio, conspiração e conchavo. Não acompanhando o espírito do seu tempo, mais do que se apegar ao passado hegemônico, grande parte de tais grupos se apegam às desigualdades que os privilegiam. Desatentos ao problema abstrato da luta de classes entre a base e o topo da pirâmide social, geralmente são contrários às diferenças filosóficas, sociais, democráticas, culturais, antropológicas e existenciais. Sua tolerância se nivela a partir da cópia bem sucedida do capital simbólico da classe dirigente. Tudo o que foge a essa tendência de homogeneização do sujeito, torna-se alvo de especulações, julgamentos e perseguições, não apenas na expressão das ruas, ou nos gabinetes de negócio, mas principalmente, dentro do seio familiar, onde as discussões podem ser mais pesadas do que as questões de Estado.
Ao traçar este perfil entre as quatro paredes no contexto da classe média russa de 1900, desde a publicação até os dias de hoje, as reflexões contidas nessa peça teatral pouco se desatualizaram. De enredo quase totalmente preso ao cenário fixo dos interiores do casarão da família Bessemenov, todas as cenas se ligam a partir do velho patriarca, que anteposto ao viés oblíquo de personagens secundárias e terciárias, o autor tensiona o conflito de gerações quando a instrução como forma de conhecimento pode atrapalhar a ordem vigente das relações entre pai/filho(s), patrão/empregado(s), igreja/devoto(s) e professor/aluno(s). O segredo do teatro de Gorki ser popular talvez esteja em personagens que no subtexto trabalham como emissários metalinguísticos da reflexão social. Distante do simplismo proselitista, o antagonismo invisível da família Bessemenov é a própria catarse do espírito do tempo pregresso na plateia. A grande ironia é que no imóvel vivem inquilinos pelos quais a família Bessemenov depende do aluguel. Para ainda acirrar mais o tempero dos conflitos, também há agregados familiares moralmente cobrados por não atenderem as vontades tradicionais do pater familias. Além disso, há o sarcasmo implícito de todas as personagens orbitarem mais em torno da propriedade do que ao redor dele. Confrontado pelo seu afilhado adotivo, de classe operária, um tanto anti-intelectualizável por sentir-se pouco inclinado a assuntos filosóficos, como pivô da história, cita Marx sem o sabê-lo, da mesma forma, que hoje, muitos trabalhadores precários citariam Margaret Thatcher e/ou Ludwig Von Mises. O que de fato revela o quanto não estamos exatamente controlados pela consciência ideológica, mas sim, pela hegemonia ou quebra de paradigma semiológico do tempo que vivemos.
Como demonstrado no espetáculo, o niilismo político agrada e imobiliza descontentamentos de esquerda e de direita, por mais que, na maioria das vezes, a ordem das coisas não mude, em uma das cenas do último ato, quando os párias românticos da família saem definitivamente da casa Bessemenov, neste momento, percebe-se a construção emergente de uma sociedade justa cuja fé simbólica seria depositária da revolução comunista dezessete anos mais tarde. Enquanto isso, a vida seguiria, o velho se preocuparia ainda mais com a perda venal do seu capital político, em detrimento da filha suicida a qual não teve seu amor correspondido pelo afilhado apaixonado pela sobrinha. Sua esposa continuaria crédula e submissa. O filho herdeiro provavelmente não terminaria os estudos, com os mesmos preconceitos do pai tiraria proveito da jovem inquilina, viúva de um carcereiro, cujos objetivos eram libertar simbolicamente o garoto para o benemérito de seu próprio alpinismo social. O inquilino e cantor niilista permaneceria endividado no aluguel e na bebida. Seu irmão prosseguiria como um lunático caçador de passarinhos. A doméstica receberia as mesmas ordens parcimoniosas. O colega universitário do filho, o amigo e a colega de trabalho da filha continuariam esperançosos com alguma mudança política sonhada. As pessoas da rua fariam novas fofocas sobre o que acontece na casa. A filha provavelmente voltaria a ser uma apática professora do ensino infantil. E conforme sinalizado nas falas do texto, o povo russo cada vez mais se instruiria nesse tipo de teatro.
Grande mosaico de situações multilaterais, este drama familiar, precursor do teatro sociopolítico, influenciou plenamente o que se conhece hoje pela técnica dramatúrgica de aplicar o materialismo dialético ao drama social moderno. O espetáculo sofreu tesouradas da censura czarista, assim como, os sessenta mil exemplares vendidos, mas, nem por isso, Gorki deixou de participar da montagem. Durante a estreia, no Teatro de Arte de Moscou, com a cavalaria imperial na porta, pouco antes do espetáculo, a pedido do diretor Stanislavski, o elenco disse para a plateia conter os ânimos para que o autor continuasse escrevendo. Em outras palavras, sugeria que todos poderiam sair penalizados pelo regime czarista. De sucesso, sem precedentes, Pequeno-burgueses continua sendo um marco na história do teatro moderno.
(Yuri Ulrych)
May 21, 2021
-Düşünmek iyidir, ama yaşamın ağır ve sıkıcı gelmemesi için insana biraz da hayal gücü lazım. İnsan ara sıra geleceği de düşünmeli, planlar yapmalı.
-Gelecekte ne var ki?
-Neyi görmek istersen o var!
-Evet... düşünmek lazım.
-İnanmak lazım aslında.
-Neye?
-Hayallerine.
İlk perdesinde ‘oyyy ben bu kadar Rus ismine nasıl hakim olacağım?’ diyerek ve biraz da sıkıcı diyaloglara dayanarak ikinci perdeye ulaştım. İyi ki ulaştım. Çok sevdim. Gorki’nin okuduğum ikinci kitabının bir tiyatro oyunu olması da çok hoş oldu.
Kitabın arkasında yazan ‘1905 devriminin ayak sesleri’ yorumu çok doğru. Kitapda, burjuva kibrini sonuna kadar hissediyor ve tiksiniyorsunuz.
-Gelecekte ne var ki?
-Neyi görmek istersen o var!
-Evet... düşünmek lazım.
-İnanmak lazım aslında.
-Neye?
-Hayallerine.
İlk perdesinde ‘oyyy ben bu kadar Rus ismine nasıl hakim olacağım?’ diyerek ve biraz da sıkıcı diyaloglara dayanarak ikinci perdeye ulaştım. İyi ki ulaştım. Çok sevdim. Gorki’nin okuduğum ikinci kitabının bir tiyatro oyunu olması da çok hoş oldu.
Kitabın arkasında yazan ‘1905 devriminin ayak sesleri’ yorumu çok doğru. Kitapda, burjuva kibrini sonuna kadar hissediyor ve tiksiniyorsunuz.
September 3, 2023
Her dönemin kendine ait bir toplumu olduğunu düşünürüz. Zamanda yolculuk yapmak isteriz geçmişi, geleceği görmeyi arzulariz. Liderleri, kahramanlari, olaylari, guzellikleri, çirkinlikleri ne yaptiklarini merak ederiz. Her bir varligin Var oluşlarındaki yerlerini bilmek isteriz. Oysa ufacik bir pansiyonun icinde ne olup bittigini detayli bir sekilde gözlemlediğimizde bazen bunlara hiç gerek duyulmaz. Sosyopolitik, hicivsel bu kitabi okuma amacim dogrultusundaki beklentimilerimi tam anlamiyla karsiladi.
December 19, 2024
Kalbim çarparak okudum yarısından sonrasını. Çok etkilendim. Her karakterin derinine inebileceğin sosyolojik politik psikolojik çıkarımlar yapabileceğin bir oyun yazmış Gorki. Capcanlı insanlar, capcanlı olaylar. Ve malesef hala güncel çatışmalar..
Sıcağı sıcağına yazıyorum şu an belki sonra biraz üstümdeki etkisi azalınca daha analitik bir not düşerim..
Sıcağı sıcağına yazıyorum şu an belki sonra biraz üstümdeki etkisi azalınca daha analitik bir not düşerim..
August 23, 2017
Nil gibi karakterler, Rusya'daki 1905 devrimin öncesini gözler önüne serer, bu anlamda burjuvazi kesiminin de çöken ahlaki değerlerini, ve sürekli mutsuz bir ruh halinde olmalarını da gözlemleyebiliriz. Bir solukta okunabilecek, oldukça leziz bir oyun.
February 23, 2018
Although Teterev could have taught us a good thing on drunkards, which even takes us to the grudge Iago holds against Othello; he's a very arrogant man, to the extent of living as an out-of-a-job drunk slob failure throwing quips all the time and telling people what to do.
September 1, 2025
Aynı hafta okuduğum bir diğer Gorki oyunu olan "Ayaktakımı Arasında"ya göre daha keyifli olsa da bu oyundan da fazla hoşlandığımı söyleyemeyeceğim. Maksim Gorki'nin oyun yazarlığındansa roman yazarlığını yeğlerim kesinlikle.
June 16, 2020
Yıllar sonra tekrar okurken bir kez daha su gibi akıp gitti. Kuşak çatışması ve sınıf sorunlarının aşk metaforu üzerinden anlatıldığı okunması gereken bir eser...
January 2, 2023
bayildim
October 19, 2025
زندگی لذت بخش است حتی اگر لوکوموتیورانی تنها درگیر طوفان در یک شب زمستانی باشی. تنها چیزی که در آن شادی وجود ندارد، فرمانبرداری از یک مشت دزد و ابله است؛ زندگی کردن نیاز به الگو ندارد.
از متن کتاب
از متن کتاب
December 6, 2025
excelente peça, ilustra muito bem os valores da pequena burguesia e o que viriam a ser os valores da classe trabalhadora organizada
February 6, 2017
Küçük Burjuvalar, tiyatro oyunu formunda yazıldığı için belki de benim için bir solukta okunan bir kitap oldu. Genelde yorumlarda oynanmak için yazılmayan bir tiyatro oyunu olsa daha iyi olurdu gibi bir yorum yapılmıştı. Ben aksine tam da zihnimde canlandırdığım dekorlar ile tam bir tiyatro oyunu olduğunu düşündüm.
Bu dönemde Rusya'nın Ekim Devrimi'ne giden değişim döneminde geçen okuduğum ikinci kitap oldu. Toplumsal ve sosyolojik değişimlere ve kuşak farkına yaptığı atıflar Dostoyevksi'nin novellelarından daha belirgin bir şekilde göze çarpıyordu. Ancak kuşaklar arasındaki uçurumun giderek arttığı bir toplumu betimlemek için karakterlerin olduklarından fazla acımasız kişiliklerle sunulduğu düşüncesindeyim. Öyle ki, Nil ile Bessemyov'un kavgaları bana belirli bir süreden sonra abartılı bir Yeşilçam sahnesi gibi gelmeye başladı. Genç nesil değişim uğruna ne kadar empatiden yoksunsa yaşlı olan nesil de o kadar didaktikti. Ama belki de Rusya'da artık toplumun emeğini sömüren sınıfa karşı işçi sınıfının sesini duyurabilmek için bu kadar yırtıcı karakterlere ihtiyacı vardı, bilemiyorum.
Tüm bunların sonunda bu kitap mutlaka okunmalı mı derseniz elbette cevabım evet olacaktır. Belki de tüm karakterlerin dışında sadece, benim için oldukça sarkastik bir karakter olan Teterev için bile okunabilir. :)
Bu dönemde Rusya'nın Ekim Devrimi'ne giden değişim döneminde geçen okuduğum ikinci kitap oldu. Toplumsal ve sosyolojik değişimlere ve kuşak farkına yaptığı atıflar Dostoyevksi'nin novellelarından daha belirgin bir şekilde göze çarpıyordu. Ancak kuşaklar arasındaki uçurumun giderek arttığı bir toplumu betimlemek için karakterlerin olduklarından fazla acımasız kişiliklerle sunulduğu düşüncesindeyim. Öyle ki, Nil ile Bessemyov'un kavgaları bana belirli bir süreden sonra abartılı bir Yeşilçam sahnesi gibi gelmeye başladı. Genç nesil değişim uğruna ne kadar empatiden yoksunsa yaşlı olan nesil de o kadar didaktikti. Ama belki de Rusya'da artık toplumun emeğini sömüren sınıfa karşı işçi sınıfının sesini duyurabilmek için bu kadar yırtıcı karakterlere ihtiyacı vardı, bilemiyorum.
Tüm bunların sonunda bu kitap mutlaka okunmalı mı derseniz elbette cevabım evet olacaktır. Belki de tüm karakterlerin dışında sadece, benim için oldukça sarkastik bir karakter olan Teterev için bile okunabilir. :)
October 8, 2024
başarısız 1905 devriminin ayak sesleri. ilk kez kendini entellektüel anlamda geliştirmiş, argümanlarını savunabilen işçi sınıfına mensup bir karakterin ön plana çıktığı bu oyunda proleteryanın çarlık rusya’sında 1905 devrimine doğru nasıl güçlendiğini görebiliriz. oyun aslında iki şekilde yorumlanabilir:
1- sosyal: rus geleneksel aile yapısına başkaldırı ve kuşaklar arası çatışma
2- politik: bessemyonov’un çarı temsil etmesi ve ona başkaldıran ailesinin ve çevresindeki insanların halkı temsil etmesi
oyunda aralarda gerçekleşen tartışmalar çok ilgimi çekti, özellikle nil ve pyotr arasında geçen şişkin hakkında olan tartışmada nil’in sunduğu argümanları çok beğendim. tatyana ve teterev’in tartışmalardaki karamsar ve nihilist tavırları da ayrı güzeldi.
oyundaki kuşaklar arası çatışma ve dönemin rus toplumunun eğitim, evlilik, gibi konular üzerindeki düşünceleri başarılı bir şekilde ortaya koyulmuş.
proleteryayla burjuvazi arasında sıkışmış olan küçük burjuvazi eleştirisini temel alan oyun, nil, tatyana ve teterev karakterleri sayesinde bi 8,7/10.
1- sosyal: rus geleneksel aile yapısına başkaldırı ve kuşaklar arası çatışma
2- politik: bessemyonov’un çarı temsil etmesi ve ona başkaldıran ailesinin ve çevresindeki insanların halkı temsil etmesi
oyunda aralarda gerçekleşen tartışmalar çok ilgimi çekti, özellikle nil ve pyotr arasında geçen şişkin hakkında olan tartışmada nil’in sunduğu argümanları çok beğendim. tatyana ve teterev’in tartışmalardaki karamsar ve nihilist tavırları da ayrı güzeldi.
oyundaki kuşaklar arası çatışma ve dönemin rus toplumunun eğitim, evlilik, gibi konular üzerindeki düşünceleri başarılı bir şekilde ortaya koyulmuş.
proleteryayla burjuvazi arasında sıkışmış olan küçük burjuvazi eleştirisini temel alan oyun, nil, tatyana ve teterev karakterleri sayesinde bi 8,7/10.
August 11, 2019
Максим Горький – драматург. Возможно ли? Его первый опыт на ниве написания пьес оказался очень удачным. Но что в том повинно? Действительный ли писательский талант или особое состояние русской драматургии тех лет? За образчик спешили брать всякое, за оный слепо принимая и в последующем. Только, если иные драматурги пожинают славу без дополнительных домыслов, содержательность пьес Горького отражала сугубо определённый момент, который ему хотелось особенно высказать. Произведением “Сцены в доме Бессемёнова”, в дальнейшем получившем название “Мещане”, Горький говорил о текущем, воспринимаемом людьми за бесконечное. Можно оценить данное литературное старание иначе, проведя сравнение со смысловым наполнением “Отцов и детей” за авторством Тургенева.
(c) Trounin
(c) Trounin
August 28, 2015
A leitura de Pequeno-Burgueses é uma leitura rápida e fluida. Rapidamente nos encontramos em uma casa de família pequeno burguesa da União Soviética de início do século XX. Desenrolando um drama nuclear desse tipo de família, Górki consegue satirizar o cotidiano de seus personagens e suas mentalidades confusas e limitadas. Enquanto deixa no ar reflexões sobre seus pequenos dramas.
Displaying 1 - 30 of 30 reviews