ม่านมนตรา

by ชลนิล

พันธะแห่งสัจจา ร้องเรียกให้กลับมาชำระแค้น
พันธนาการแห่งหัวใจ สานสายใยให้กลับมาชำระรัก

‘มรรคา’ ไม่เคยรู้ จดจำได้เลยว่าตนมี ‘พันธะ’ สัญญากับใคร
จนได้มาปรับปรุง พัฒนาที่ดินอาถรรพณ์แปลงหนึ่ง

เรื่องราวความฝันตั้งแต่อดีตชาติ ดวงวิญญาณที่เฝ้าติดตาม
ประสบการณ์น่าสะพรึง เฉียดตาย ล้วนเรียงรายเข้ามาในชีวิต

‘พันเกลียว’ ไม่เคยรู้ จดจำได้เลยว่าตน ‘รับปาก’ อะไรไว้
แต่ก็ยังฝึกฝนเวทมนตร์ อาคม จนแกร่งกล้า ไม่แพ้ใคร

‘ปีกแก้ว’ ไม่เคยรู้ จดจำได้เลยว่าตน ‘อธิษฐานจิต’ ไว้เช่นไร
รู้เพียงแต่ เธอมีสัมผัสพิเศษ และพลังอันยิ่งใหญ่คอยคุ้มครอง

พันธะแห่งสัจจา ความรักข้ามชาติภพ
แรงแค้นฝังลึก แน่นอุรา...ก่อร่างเป็นกรงขัง
...พันธนาการหัวใจ...

376 pages, Paperback

First published March 1, 1999

About the author

Associated Names:
* ชลนิล
* ฉิกกง

ที่มา....ของนามปากกา "ชลนิล"

ที่มาของชื่อ "ชลนิล" จริง ๆฟังแล้วดูปัญญาอ่อนมากนะ ตอนม.2 ผมเขียนนิยายเรื่องแรกชื่อ "ใต้เงามันดาเร"
(เห็นมั้ย ชอบเขียนแนวลึกลับตั้งแต่เด็ก) เรื่องนั้นพระเอกชื่อ ภุชงค์ นางเอกชื่อ อินทนิล (ดอกตะแบก - อินทนิล สีม่วง เป็นดอกไม้ที่ผมชอบมากตอนเด็ก)

พอเขียนจบก็นึกเล่น ๆ ว่าถ้าเขียนภาคสอง ลูกของ ภุชงค์ กับ อินทนิล จะมีชื่อว่าอะไร
ตอนนั้นก็คิดชื่อ ชลนิล - อินทชล ออกมาได้ (เปลี่ยนคำว่าชงค์ เป็น ชล)
พอคิดสองชื่อนี้ได้ก็เกิดอาการชอบมาก อย่าใช้เป็นชื่อตัวละครเลย
เอามาเป็นนามปากกาของเราดีกว่า ! (ตอนเขียน ใต้เงามันดาเร ใช้นามปากกา ตรี อินทนิล)

นามปากกาหลังจากนั้นจึงเป็น "ชลนิล อินทชล" (ลิเกมั้ย)
ใช้เขียนเรื่องสั้นส่งตามนิตยสารต่าง ๆ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
โชคดีอย่างยิ่ง ที่ไม่มีนิตยสารเล่มไหนรับเรื่องสั้นผมไปพิมพ์
(เด็กอายุ 14-15 เขียนเรื่องสั้นแบบไหน ใครๆก็น่าเดาออกว่า มันคงไม่ได้เรื่อง)

ตอนม.ปลาย ผมบ้าการ์ตูนญี่ปุ่น ช่วงปิดเทอมเคยไปช่วยทำงานที่สำนักพิมพ์การ์ตูนแห่งหนึ่ง รู้จักพวกบรรณาธิการ ทีมงานการ์ตูนหลายคน เขาถามผมว่าชื่อ "ชลนิล" แปลว่าอะไร? ตอนนั้นผมก็พยายามเล่าที่มา ที่ไป พร้อมคิดคำแปลอย่างสวยงาม
(ตามประสาเด็กนั่นแหละ)

เขาฟังแล้วบอกคำเดียวเลยว่า... "ชลนิล" = "น้ำเน่า" ชล=น้ำ / นิล = สีดำ
น้ำสีดำ มันก็คือน้ำเน่านั่นแหละ ผมได้ยินอย่างนั้นแล้วชอบทันที...เออ...แปลว่า น้ำเน่าก็เข้าท่าดี ไหน ๆ เราก็ชอบเขียนนิยายอยู่แล้ว สมัยนั้น พอเพื่อน ๆ รู้ว่าเราเขียนนิยาย ก็ชอบถามเหมือนกัน "เขียนนิยายน้ำเน่าเหรอ?" เราตั้งนามปากกาแปลว่า น้ำเน่า ไปเลยดีกว่า แทนคำตอบพวกมันไปเลย แถมยังเท่ดี ไม่เหมือนใครด้วย

ทั้งหมดนี้เป็นความคิดสมัยผมเรียนอยู่มัธยม อายุแค่ 15-16 เองมั้ง

พอเรียนจบ มาทำงานอยู่ที่อุดรฯ
มีอยู่วันหนึ่ง เข้าเวร นึกครึ้มอกครึ้มใจ อยากเขียนเรื่องสั้นเล่น ๆ
อาศัยความรู้ที่ได้อ่านจากหนังสือเกี่ยวกับการเขียนเรื่องสั้น
ในห้องสมุดของวิทยาลัยครูอุดร มาเป็นแนวทาง
ลองเขียนตามที่หนังสือเขาสอน-แนะนำ

ผลก็คือ...ได้เรื่องสั้นมาเรื่องหนึ่ง เรื่องสั้นเรื่องนั้นชื่อ "เด็กชาย กองทราย และชิงช้า"
เขียนจบ ผมฝากเพื่อนให้เอาเรื่องสั้นนี้ไปให้อาจารย์ภาษาไทย(ในวิทยาลัยครู)
ช่วยวิจารณ์ - แนะนำ พออาจารย์ท่านนั้นอ่านจบ ก็ฝากเพื่อนผมมาบอกว่า...
"ให้เขาส่งเรื่องนี้ไปที่ นิตยสาร สตรีสาร"

นิตยสาร "สตรีสาร" สมัยนั้น ถือเป็นสนามนักเขียนที่มีมาตรฐานสูง
จนผมไม่เคยกล้าส่งงานตัวเองไปให้เขาพิจารณาเลย
พออาจารย์ภาษาไทยท่านนั้นแนะนำอย่างนี้
ผมเลยทำใจกล้า ส่งเรื่องสั้นไปที่ สตรีสาร โดยใช้นามปากกาว่า "ชลนิล" เฉย ๆ
ตัดคำว่า "อินทชล" ออก เพราะรู้สึกว่ามันเยิ่นเย้อ ลิเกพิกล
(ตอนนั้นโตพอจะรู้แล้วว่า ความคิดสมัยเด็กของตัวเองมันเพี้ยนๆ)

ผลคือได้ลงในนิตยสารสตรีสาร ภายในเวลาเดือนสองเดือน
ความดีใจครั้งนั้น ยิ่งกว่าคนเอ็นทร้านซ์ติดเสียอีก
เพราะนี่เป็นนิตยสารมาตรฐานฉบับแรก ที่ผมได้ลงเรื่องสั้น
แถมเป็นนิตยสารมีชื่อ ที่นักเขียนดัง ๆ หลายคนแจ้งเกิดที่นี่
ไม่ว่าจะเป็น "โบตั๋น" "ประภัสสร เสวิกุล" ฯลฯ

หลังจากนั้นผมก็มีไฟ เขียนเรื่องสั้นส่งสตรีสารอีกหลายเรื่อง
โดยใช้นามปากกาว่า "ชลนิล" มาตลอด
แต่ก็ไม่มีเรื่องสั้นได้ลงอีกนาน จนผมนำเรื่องสั้นที่เขียนส่ง "สตรีสาร" (แล้วไม่ได้ลง)
มารวมทั้งเรื่องสั้น "เด็กชาย กองทราย และชิงช้า"
แล้วส่งไปให้สำนักพิมพ์สนุกอ่านพิจารณา
...โดยไม่คิดว่า...
นี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของรวมเรื่องสั้นเล่มแรกในชีวิต "ละครภูต"
และเป็นการใช้นามปากกา "ชลนิล" บนแผงหนังสือครั้งแรกเช่นกัน

ชลนิล
20 ธ.ค. 56


ผลงาน

1. ต่างเวลา (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
2. ม่านมนตรา (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
3. พรุ่งนี้ดาวยังพราวแสง (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
4. รอยสาป (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
5. กรงอำพราง (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
6. เพลิงนาคา (พิมพ์ครั้งที่ 4 สำนักพิมพ์วันดี)
7. เรือนเวลา (สำนักพิมพ์นวนิยายบางกอก)
8. กรงไฟ (สำนักพิมพ์นวนิยายบางกอก)
9. เถ้าน้ำค้าง (สำนักพิมพ์วันดี)
10. อาคม (สำนักพิมพ์คำต่อคำ)

รวมเรื่องสั้น
1. ละครภูต (สำนักพิมพ์สนุกอ่่าน)
2. ผู้ถูกล่า (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน) (พิมพ์ครั้งที่1 ใช้ชื่อว่า "ในเงาสนธยา")
3. ลางมายา (สำนักพิมพ์นวนิยายบางกอก) (รวมจากสองเล่มเล็ก"ลางสังหารกับสีสันสยอง")

ผลงานเขียนอื่นๆ
1. ลมหายใจของสายลม (สนพ.สนานคิด) ประเภทบทกวี
2. ที่สุดปลายกระบี่ (สนพ.สนานคิด) รวบรวมถ้อยคำปรัชญาอันแหลมคมจากนวนิยายหลายเล่มของโก้วเล้ง
3. นิทานโทสะ (สนพ.วันดี) รวมบทความที่เขี

Reviews

[Monaliz Juang · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องที่สนุกมาก เรื่องราวของอดีตชาติ และสัจจะระหว่างเทพ
กับผู้มีอิทธิฤทธิ์

มรรคาพระเอกหนุ่มหล่อรูปงาม ที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์ประหลาดต่างๆ
จนตัวเองต้องประสบอุบัติเหตุ ทำให้เป็นสาเหตุให้เขาต้องสืบ
หาเรื่องราว วิญญาณหญิงสาวชื่อ กระพ้อคือใคร เหตุใดถึง
ทวงถามเขาว่าจำเธอไม่ได้

ปีกแก้ว น้องสาวต่างพ่อและแม่ของมรรคา สาวน้อยสดใส
ร่าเริง เป็นศูนย์รวมของรอยยิ้มของมรรคา มีเสียงเร้นลับ
คอยช่วยเหลือ เมื่อเจอเหตุการณ์แปลกประหลาด

พันเกลียว หมอผี ผู้ร่วมมีเหตุให้เจอกับมรรคา และ
ถูกทวงถามสัญญาจากหญิงสาวที่ชื่อกระพ้อเช่นกัน

ท่านจ้าววิญญาณร้ายมีออิทธิฤทธิ์ทวงถามหาอิสรภาพ
และสัจจะจากมรรคาผู้ซึ่งลืมแล้วเหตุการณ์ในอดีตชาติ
ที่ผ่านมา

เรื่องราวดำเนินเรื่องไปอย่างน่าติดตามว่าแต่ละคนนั้น
มีคำสัญญาอะไรกัน เสียงประหลาดที่คอยช่วยเหลือ
ปีกแก้วคือใคร กระพ้อมีความสำคัญแค่ไหน
คุณชลนิลสามารถบรรยายเรื่องมาอย่างได้สนุก
ไม่ขาดตอน ทั้งยังมีสอดแทรกธรรมะเหมือนเช่นเคย
โดยไม่น่าเบื่อ ทำให้ร่วมลุ้นไปกับตัวละครว่าจะทำเช่นไร
ต่อไป

[Patrawan Dear]

#ม่านมนตรา / ชลนิล

ตามอ่านย้อนรอย "พันเกลียว" ซึ่งเป็นตัวละครสำคัญจากเรื่อง "เพลิงนาคา" และ "อมฤต" มาจนถึงเรื่องนี้ค่ะ แม้จะเคยอ่านมาแล้ว กลับมาอ่านซ้ำก็ยังคงอ่านสนุก แต่ด้วยวัยที่เพิ่มขึ้น และได้ติดตามงานของผู้เขียนมาเรื่อย ๆ เราคิดว่าเรื่องนี้ดูเหมือนจะอิงไปในทางไสยศาสตร์และความเชื่อ เรียกว่ามีทั้งภูตผี มีหมอผี ไปจนถึงเทวดา แม้จะมีธรรมะสอดแทรกอยู่ เช่น เรื่องสติ เรื่องปล่อยวาง เรื่องกฏแห่งกรรม แต่ก็ยังไม่เด่นชัดนัก

สิ่งที่ชอบในการอ่านรอบนี้ไม่ใช่ฉากต่อสู้อันตื่นตา หรือหลักธรรมใด ๆ แต่กลับเป็นความรักระหว่างสามหญิงหนึ่งชาย ที่ผู้เขียนกำหนดความสัมพันธ์และหาบทสรุปได้ดีงามจริง ๆ

โดยรวมแล้วจัดว่าสนุกได้ตามมาตรฐานงานของผู้เขียนค่ะ :)

[Lily 百合花 · Rating 5 out of 5]

ชื่อเรื่อง – ม่านมนตรา
ผู้แต่ง – ชลนิล


ตัวละคร
มรรคา (มัค)
ปีกแก้ว (แก้ว)
พันเกลียว
กะพ้อ


รีวิวหลังอ่าน

เป็นเรื่องที่สนุกมาก ไม่สามารถหยุดอ่านได้เลย ต้องอ่านรวดเดียวจบ เพราะเหตุการณ์มันยิงยาวอ่ะนะ 555+ อยากรู้มากว่าจะเป็นยังไงไรงี้ และจบได้แบบที่คิดว่าดีงามแล้วค่ะ คือถ้าตอนเด็กๆ อ่านแล้วจบแบบนี้ อาจจะไม่ชอบใจ แต่พอโตขึ้นมา ความคิดเราก็เปลี่ยน และเราก็คิดว่าเรื่องราวเป็นแบบนี้คือดีที่สุดแล้วจริงๆ ค่ะ

หากใครจำ “พันเกลียว” ที่มีส่วนช่วยริวในเรื่อง “เพลิงนาคา” ได้ เล่มนี้ก็เป็นเรื่องราวของเธอแล้ว ซึ่งไปๆ มาๆ เราอ่านแล้ว ก็คิดว่าเธอเป็นเหมือนตัวประกอบมากกว่า 555+ เพราะจริงๆ บทหลักของเรื่องอยู่ที่ “มรรคา” กับ “ปีกแก้ว” เสียมากกว่า

อ่านแล้วจะอยากรู้ว่าทำไมเรื่องราวถึงเป็นแบบนี้ อะไรทำให้มรรคาถูกทวงถามถึงสัญญาในอดีตชาติที่ผ่านมา ไม่ใช่แค่เพียงมรรคา แต่ยังมีพันเกลียวด้วย ที่ทำให้ต้องตามหาว่าเมื่ออดีตชาตินั้นเคยให้สัญญาอะไรยังไงกับใครไว้

เรื่องนี้สอดแทรกคติธรรมทางพุทธศาสนาได้อย่างกลมกลืน อ่านแล้วละเมียดละไม รู้สึกเข้าถึงกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น และคิดว่าวิธีหาหนทางแก้ไขของตัวละคร เป็นไปในทางที่ดีที่สุดแล้ว

ตัวละครไม่ได้เป็นคนดี 100% มีผิดหวัง มีเสียใจ มีทำสิ่งผิดพลาด ไม่ได้เก่งกาจไปทุกสิ่งอย่าง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ตัวละครสามารถเรียนรู้ และยอมรับข้อผิดพลาดของตัวเอง แล้วแก้ไขให้เป็นไปในทางที่ควรจะเป็น

เพราะฉะนั้นใครยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้ ขอแนะนำให้ได้อ่านกันนะคะ นานๆ ทีเราจะอ่านแล้วยาวต่อเนื่องแบบไม่สามารถห้ามตัวเองให้หยุดอ่านได้อ่ะ 555+ แบบว่าตั้งใจจะทำอย่างอื่นบ้าง ก็ทำไม่ได้เลย ต้องอ่านให้จบเท่านั้น และผลงานของคุณชลนิลก็คือคำตอบที่ดีว่าสนุกจริงๆ


[สปอยล์]

มรรคาเคยเป็นทิชาเทพ เทพที่ลงมายังโลกมนุษย์ และได้ช่วยเหลือกะพ้อไว้ กะพ้อจะถูกหมอผีเผาทั้งเป็นเพื่อบูชา “จ้าว” ซึ่งทิชาเทพก็โดนจ้าวพูดจายั่วยุจนหลุดคำสัญญาว่าจะกลับมาเป็นมนุษย์ และจะสู้กับจ้าวด้วยสองมือของมนุษย์

ซึ่งจริงๆ เพราะความคิดชั่ววูบนี่แหละ เลยทำให้ต้องลงมาเกิดเป็นมนุษย์ ซึ่งเดิมทิชาเทพมีภรรยาแล้ว คือกนกรัศมี เธอเลยตามลงมาเกิดเป็นปีกแก้ว น้องสาวต่างสายเลือดที่มรรคารักมากที่สุด พ่อของกนกรัศมีเลยคอยดูแลห่างๆ เป็นคุณอาที่ปีกแก้วรู้สึกถึงและพูดคุยด้วยได้

พันเกลียวจริงๆ เป็นวิญญาณที่ถูกกักขังโดยจ้าวอยู่กับกะพ้อ พ่อของพันเกลียวไปเจอกับหลวงปู่ และได้ให้วิญญาณพันเกลียวมาเกิดเป็นลูกของเขา โดยสัญญาว่าจะสอนวิชาความรู้ต่างๆ ให้พันเกลียว

อดีตของจ้าวคือเกิดในตระกูลที่เก่งทางด้านวิชามนตรา แต่แล้วเขากลับตกหลุมรักจัณฑาล ทำให้ยอมสละทุกอย่างไปอยู่กับหญิงที่รัก แต่แล้วครอบครัวเขาก็ส่งคนมาบุกปล้นและข่มขืนภรรยาเขา ทำให้ภรรยาเขาบอกให้เขาฆ่าเธอเสีย เพราะเธอไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป เมื่อเขาสูญเสียคนรัก ก็ตามกลับมาทำลายล้างทุกอย่าง และเข้าสู่ความมืดดำในจิตใจอย่างเต็มรูปแบบ

มรรคาหาวิธีแก้ปัญหาของจ้าวได้ดีมากๆ เมื่อสามารถรู้ถึงอดีตของจ้าว เขาก็เลยยอมให้ ให้จ้าวได้สามารถพ้นจากความเจ็บปวดฝังใจมายาวนาน ที่ตอนนั้นไม่สามารถชนะโจรได้ ชอบฉากที่หญิงสาวทั้งสามสู้กับจ้าวและปีศาจ 555+ ดูเท่มากอ่ะ กนกรัศมี กะพ้อ และพันเกลียว แล้วมีมรรคาคอยเป็นกุนซือ

จบเรื่องราวของมรรคากับจ้าวได้ดีมาก เพราะในที่สุดจ้าวก็คิดได้ และก่อนจะจากไป ก็ขอยกเลิกเรื่องให้มรรคาเป็นทาส เปลี่ยนมาเป็นสหายกัน พอมรรคาตอบรับ จ้าวก็สลายไป

ตอนแรกคิดว่ามรรคากับปีกแก้วจะตายไป และกลับสู่สวรรค์ แต่จบเรื่องที่ทั้งสองกลับมาใช้ชีวิตปกติตามเดิม และลืมเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น มีแค่พันเกลียวเท่านั้นที่รู้ และปีกแก้วกับมรรคาก็เพิ่งรู้ตัวว่า ความรู้สึกพี่น้องที่มีให้กัน เปลี่ยนไปเป็นแบบหนุ่มสาวตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ส่วนพันเกลียวนั้นตกหลุมรักทิชาเทพตั้งแต่ได้ยินแค่ชื่อและเรื่องราวของเขา เหมือนที่กะพ้อรักทิชาเทพ เพราะเขาช่วยเหลือเธอไว้ เมื่อเขาไม่ได้สนใจพันเกลียวเลย เธอก็ได้แต่ทำใจ และมุ่งมุ่นปฏิบัติธรรม


Start 13.59 น. Tue 8 Nov 2016
End 21.13 น. Tue 8 Nov 2016
Review Date 10.14 น. Wed 9 Nov 2016

[Rada Chalapipat · Rating 4 out of 5]

ม่านมนตราเป็นเรื่องราวของ #ทิชาเทพ เทพหนุ่มรูปงามในชาติก่อนที่เคยลงมาตักบาตรพระภิกษุสงฆ์และช่วยเหลือสาวชาวบ้านไม่ให้ถูกหมอผีฆ่าสังเวยให้แก่ปีศาจหรือ #จ้าว ที่ผู้คนกราบไหว้...ทิชาเทพร่ายมนตรากักขังจ้าวไว้กับต้นไทรได้สำเร็จ แต่อารมณ์และความทะนงตนก็ทำให้ทิชาเทพให้สัจจะว่าหากเกิดเป็นมนุษย์เมื่อไหร่เขาจะปลดปล่อยและเอาชนะจ้าวให้ได้อีกครั้งโดยใช้เพียงปัญญาและสองมือ จากชื่อเรื่องและปกทำให้คิดว่าเรื่องนี้จะเด่นในทางความลี้ลับ แต่ผิดคาดที่พล็อตความรักความผูกพันระหว่างหนึ่งชายสามหญิงในสองชาติภพกลับโดดเด่นกว่า

#หนทางแห่งการระลึกชาติ คือพล็อตหลักช่วงต้นถึงกลางเรื่องที่เกิดจากฝีมือของจ้าวที่ส่งสมุนมากระตุ้นพระเอก ช่วงนี้จะเป็นแนวผีตามหลอนสลับกับภาพในอดีตที่มาแบบติดๆดับๆที่เกี่ยวข้องกับ

#พันเกลียว สาวสวยมาดนิ่งที่พ่อสอนให้นั่งสมาธิฝึกจิตและสอนคุณไสยแบบขาวตั้งแต่เด็กจนกลายเป็นหมอดูชื่อดังในสังคมไฮโซ เธอคือคนที่เข้ามาช่วยพระเอกไขปริศนาเรื่องวิญญาณร้าย เป็นตัวแทนผู้หญิงที่มีสติยับยั้งชั่งใจสูง รู้จักขอบเขตในการรักคนที่มีเจ้าของ เป็นอีกคนที่เกิดมาเพื่อช่วยเหลือภารกิจของพระเอกในชาตินี้และมีความผูกพันกับจ้าวในชาติก่อน

#ปีกแก้ว สาวน้อยที่มีเทพคุ้มครอง เธอเป็นความสดใสน่ารักที่นึกไม่ถึงว่านักเขียนผู้ชายจะทำออกมาได้มุ้งมิ้งหวานแหววมาก ในครึ่งหลังปีกแก้วจะมีบทเด่นขึ้นทั้งเรื่องของตัวเองและการช่วยเหลือพระเอก เป็นหนึ่งในสามขุนศึกสาวที่ช่วยมรรคาต่อสู้กับปีศาจ เป็นตัวแทนผู้หญิงมองโลกแง่ดีที่สั่งสมกรรมดีและเสียสละทุกอย่างได้เพื่อคนรัก

#กะพ้อ สาวชาวบ้านในชาติก่อนที่ทิชาเทพเคยช่วยชีวิตไว้ เป็นตัวละครที่น่าสงสารที่สุดที่ไปรักเทพมีเจ้าของ กะพ้อเป็นทั้งต้นเหตุและผู้มีพระคุณที่สละชีวิตตัวเองและทนทุกข์ทรมานเป็นทาสของจ้าวได้เพื่อคนที่เธอรัก เป็นผู้หญิงที่มีแต่ให้ที่ยังรู้จักผิดชอบชั่วดีไม่คิดแย่งใคร เป็นตัวละครที่ถูกสงสารแต่ไม่ถูกรักจนน่าหนักใจแทนพระเอกจริงๆ

ในเรื่องนี้เราชอบพล็อตความรักมากที่สุดทั้งในส่วนของตัวละครหลักและตัวละครสมทบรวมทั้งมิตรภาพที่เกิดขึ้นของตัวละครหลังจากผ่านเรื่องเลวร้ายมาด้วยกัน ในส่วนของเรื่องลี้ลับเป็นเรื่องเหนือจริงไม่ได้อิงตำนานใดๆเลยไม่ค่อยอินเท่าไหร่แต่ยอมรับว่าฉากต่อสู้ช่วงท้ายทำได้สนุก ตื่นเต้นและหาทางออกได้ฉลาดสมกับวางพล็อตไว่ว่า #เอาชนะด้วยปัญญาแต่แพ้ชนะมันสำคัญนักหรือ สำหรับข้อคิดเชิงธรรมะมีจุดเด่นเรื่องการมีสติไม่ว่าจะช่วงตื่นเต้นหวาดกลัวหรือหาหนทางออกไม่ได้ รองลงมาคือการปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นในทิฐิที่ช่วยให้มรรคาและพันเกลียวผ่านพ้นปัญหาได้สำเร็จ ในเรื่องกฏแห่งกรรมยังมองว่าสื่อได้ไม่ชัดเจนเท่าที่คาดไว้

[Polyj · Rating 5 out of 5]

5/5
ชอบมากๆค่ะ

ดูรีวิวเพิ่มได้ที่บล็อกนะคะ
http://www.bloggang.com/mainblog.php?...

[จันทร์กวี · Rating 5 out of 5]

เคยอ่านตอนเด็ก สนุกมาก ยังจำนิยายเรื่องนี้ได้จนทุกวันนี้
เป็นหนังสือที่สร้างแรงบันดาลใจให้ทำแต่ความดี งานของชลนิลหาอ่านยากมาก เลยได้อ่านเพียง 2 เรื่องเท่านั้น แต่ตอนนี้มีเป็น e-book แล้ว หวังว่าจะทยอยทำจนครบทุกเล่ม จะได้ตามอ่านให้ครบทุกเรื่องค่ะ

[Nattapan · Rating 2 out of 5]

2.5 for this fic. It's not that bad. The wording is good, but its storyline is too simple.