Minutė tiesos

by Bjørn Sortland

Knyga skirta paaugliams ir visada jauniems tėvams, linkusiems svajoti ir mylėti, keliauti ir pažinti mus supančią kultūrą. Aktualių jaunimo klausimų sprendimo apsuptyje norvergų rašytojas Bjørnas Sortlandas subtiliai ir nepastebimai įtraukia kultūros ir meno istorijos faktus. Baigę skaityti šią knygą pajusite ne tik smagiau virpančią širdį, bet ir praturtinsit žinių bagažą.

Septyniolikmetė Frida sužino, kad serga sunkia akių liga ir nusprendžia nuo visko pabėgti. Nugvelbia iš mamos pinigų ir su InterRailo pasu vyksta į Italiją. Kol dar nevėlu, Frida nori pamatyti tai, kas gražiausia pasaulyje. Florencijoje ji susitinka meno mylėtoją devyniolikmetį Jakobą. Juodu leidžiasi į savitą kelionę, kurioje vaikinas išmoko Fridą naujomis akimis žvelgti į viską. Į meną, į save... ir palaipsniui į jį, Jakobą.



Ar įmanoma būti atviram bent minutę?
Gyvenime nepasiseka būti atviram ilgesnį laiką. (...). Vis labiau įsitikinu, kad, jei kas keturiolika dienų gebėsiu būti atvira nors vieną minutę, – pradžia bus gera. Vadinu tai tiesos minute. Jei tai taptų hitu, kuo aš labai abejoju, man tektų išradėjo garbė: Frida Rys – minutės tiesos išradėja. Išradimas paprastas: kas keturiolika dienų kalbėti tiesą ilgiausiai vieną minutę. Būti atviram dėl svarbiausių dalykų. Dėl to, kas svarbu ir yra tiesa. Minutę ir nė sekundės ilgiau.

– Ar žinai, jog Munko muziejus kai kam – populiariausia kabinimo vieta Osle? – klausiu.
– Šit kaip? O kam?
– Vaikinams. Tavo bendraamžiams. Jie suskelia panelei, kad mirtinai domisi menu, tada nusiveda ją į Munko muziejų, malonumas gana pigus, kainuoja maždaug tiek, kiek bilietas į kiną. Abu ramiai apvaikšto sales, sustoja ties kai kuriais paveikslais, ilgai žiūri, paskui juda toliau. Nieko nekalba. Tik vis eina prie kitų paveikslų. Ties vienais pastovi ilgiau, ties kitais – trumpiau. Dažniausiai mergina patiki, kad pagaliau rado gilų ir jautrų bachūrą ir tada ji jau yra pasiruošusi bet kam. Išmoninga, ane?

Genres: Young Adult, Romance, Contemporary, Novels, Scandinavian Literature, Art

440 pages, Paperback

First published January 1, 2005

Reviews

[Daiva Boleišienė · Rating 5 out of 5]

Knyga paaugliams. Parasyta lengvu idomiu stiliumi apie du paauglius, kur mergina susirgusi akiu ragenu liga bijodama apakti ir nespeti pamatyti meno paveikslu leidziasi i kelione, kurioje sutinka vaikinuka apie mena zinanti laaabai daug. Jie leidziasi i kelione kartu ir taip po truputi vaikinas pasakoja apie meno istorija ir zymiausius paveikslus. Kartu yra ir intriga, nes mergina vaikinuka isimyli.

[Monika · Rating 5 out of 5]

Knyga, kurią pasiėmiau bibliotekoje, nes patiko viršelis.
Puiki knyga pabaigti puikiai vasarai.

[Ava · Rating 4 out of 5]

'Volwassenen zouden zich beter moeten beschermen tegen hun kinderen.'

3,5 ster en een goed begin van het nieuwe leesjaar :D

Als pessimistische, onzekere Frida hoort dat ze ontsteking aan haar hoornvliezen heeft gaat ze uit van het ergste: wat als ze blind wordt? Impulsief vertrekt ze naar Florence om zoveel mogelijk te zien, waar ze natuurlijk meteen spijt van heeft want ze heeft geen idee wat ze aan het doen is. Maar als ze Jakob, intellectuele interessante kunstnerd tegenkomt, is ze op slag verliefd en besluit ze hem te volgen in zijn onderzoek naar kruisingingsschilderijen, met het risico dat ze blind zal worden.

Er zitten veel kanten aan dit boek (twijfel nogal tussen formeel 3 of 4 sterren geven) dus ik ga gewoon maar plus- en minpunten opnoemen.

+ punten
+ onzekere, twijfelende zeventienjarige die ook niet weet wat ze aan het doen is; heel erg fijn in contrast met John Green's tieners (eigenlijk is het te makkelijk om John Green af te zeiken)
'[...] ik voel de dommeblondjesfactor oplopen.' [Frida is niet blond]
+ droge opmerkingen van tieners waar ik regelmatig over moest lachen / snuiflachen
'Al klinkt Jakobs stem positief, ik voel me toch weer een beetje een dom blondje. Voor mij had Giotto net zo goed een staafmixer kunnen zijn.'
+ herkenbaar voor mij specifiek omdat ik kunstgeschiedenis studeer en er redelijk veel vanaf weet, en mensen als Frida soms best een beetje... veroordeel. Het was leuk om te zien hoe je er ook naar kan kijken ("goh het schilderij is erg... roze").
+ heel veel over kunst yay! En ook op echt een goede manier omschreven, zowel voor mensen die er niks als veel vanaf weten. Het geeft een goed genuanceerd beeld van de kunstgeschiedenis (in plaats van het typische stromingsdenken; eerst was er dit toen dit etc.), dat ook goed aansluit op mijn opleiding.
+ hoe ga je met kunst om? Wat verwacht je van kunst? Moet kunst een waarheid bevatten? Wat is 'goede' kunst? Vragen die goed zijn om over na te denken als je nog eens naar een museum gaat.
+ mooie plaatjes in kleur!!
+ thema's: naast kunst gaat het ook heel erg over zoekende tieners (seksualiteit, uiterlijk, vrienden maken, zelfstandigheid) en eenzaamheid en geloof
+ Jakobs benadering van geloof vond ik bijzonder goed. De vraag "ben je gelovig?" wordt veel rond gegooid, en dat is best een persoonlijke en lastige vraag. Je kunt natuurlijk voluit christen/moslim/boeddhist/e.d. zijn maar veel mensen zitten ergens op het spectrum waarbij ze het niet zo goed weten (zonder meteen agnost te zijn). Jakob waardeert bijvoorbeeld bepaalde waarden van het christendom erg en erkent dat hij er erg mee opgegroeid is, maar hij weet niet zo goed wat hij ermee moet. Mijn moeder ervaart dit ook zo, en ik in mindere mate ook. Ik vind dit een heel belangrijk thema om over na te denken.
+ ik heb me eigenlijk geen pagina verveeld
+ ik vond Frida en Jakob leuk samen :D
+ Frida's benadering over Ida was goed, het was niet meisjeshaat maar wel een heel herkenbare jaloezie, terwijl ze Ida totaal niet kende
+ laagdrempelige schrijfstijl, non-pretentious tieners (ja oke ik heb dit soortvan al gezegd).
"Oké," zeg ik weer. "Er is hier inderdaad heel veel kunst en zo, in Florence, bedoel ik."
Wat zeg ik nu weer? Kunst en zo. Intellectuele zelfmoord.'


- punten
- concept van één minuut eerlijkheid vond ik heel goed maar het werd een beetje raar gebruikt, heel willekeurig en om het de titel van het boek te maken vind ik meh
- soms wel hele lange monologen over kunst waardoor verhaal niet zo goed liep
- beetje veel gezemel over liefde, Frida was er wel heel erg geobsedeerd mee
- Frida was niet zo feministisch (niet dat ieder personage in een boek dat moet zijn maar totaal niet vind ik vervelend) en liep voortdurend achter Jakob aan, ook al wilde ze ergens blijven. Ze erkende dit wel van zichzelf, en ze is natuurlijk heel erg verliefd, maar ik blijf het vervelend vinden dat ze elke vorm van zelfstandigheid opgeeft.
- Jakob was een tikje één-dimensionaal, hij was vooral onzeker, mysterieus en nerderig. Oké.
Nu ik erover nadenk, Frida eigenlijk ook wel een beetje.
- einde vond ik niet zo bevredigend want wat ziet hij nou eigenlijk in haar?? De hele tijd dat ge-vindthijmeleuk en we doen niet aan overromantische dingen maar dan gaat ie toch achter haar aan met het vliegtuig? En ze wordt toch gewoon beter? Te happy end in contrast met de rest.

Vertaald uit het Noors - ik vond de vertaling erg goed omdat het taalgebruik erg klonk als tieners van nu. Ik weet niet hoe dat in het Engels is, maar ik denk dat die vertaling ook wel goed zou kunnen zijn.
Zeker aan te raden voor iedereen die enige interesse voor kunstwerken kan opbrengen; het is verder een goed boek met belangrijke thema's.

"Hier ongeveer. Dat is het eenzaamheidsplekje, het waarheidsplekje. Het verraadt dat je alleen op het strand of op vakantie bent, doordat het rood en verbrand is. Het is het bewijs dat je toch niet zoveel vrienden hebt, dat je misschien eenzaam en kinderloos zult sterven en dat je eigenlijk niemand hebt om kerst mee te vieren, of om voor te koken, als je boven de veertig bent."

[Hanna · Rating 3 out of 5]

Søt og sjarmerende bok, men litt vel mye kunsthistorie for min del, i tillegg til at de først kysset etter 400 sider, noe som også er en lidelse i seg selv

[Helena · Rating 3 out of 5]

denne byrja eg på ei gong for maNGe år sidan, og så vart eg aldri ferdig. og så, sidan eg ikkje skal tilbake fysisk til universitetet før etter eksamen fordi dei har bedt oss å halde oss vekke viss me kan, fant eg ut at no var ei perfekt tid for å lese den heilt gjennom. liker ganske godt kunstaspektet, men logikken til hovudpersonen er noko?? (men igjen ho er kva, 16 eller 17?)

[Dovilė Bagdonaitė · Rating 4 out of 5]

Knyga - komforto maistas. 33-ų nukryžiuotojo nuo ankstyvojo renesanso iki šių dienų paveikslų tyrimas ir coming of age istorija. Kas gali būti dar labiau netikėta??? xD Paėmiau skaityti dėl meno temos, bet susitapatinti su paauglių jausmais ir minutės tiesos idėja buvo labai lengva. Kaip ir labai lengva skaityti apie meną per Jėzaus vaizdavimo kaitą, įvilktą į pasakojimo formą. Autorius tikrai išmano apie ką rašo, tame legvume jaučiasi jo turimas nekuklus bagažas meno istorijos žinių. Susiplanuoti kelionę knygos maršrutu būtų puiku. Keista tokioje literatūroje sutikti krikščionybės ir temą, kadangi vienas iš veikėjų tuo tyrimu užsiėmė ne tik dėl meno, bet ir tikėjimo paskatų.

Veikėjų šnekamojoje kalboje pilna anglicizmų, knygos vertime jie palikti ir man jie kažkodėl jautėsi kažkaip anachronistiškai. Kaip ir sulietuvintos menininkų pavardės. Nemažai korektūros klaidų. Paprastai jų beveik nepastebiu, bet čia akis badė. Jaučiasi, kad ir vertime yra keistų vietų.

[Moment Memos · Rating 3 out of 5]

Read this for the first time at about 15 year old, and now somehow this book caught my eye in a charity shop and I sped through it as a 27 year old. Funny how so much changes in that time.

I remember thinking this as an exceptional book way back when. But this time I first found Frida so irritating that I considered giving up after a few dozen pages.

I‘m glad I kept going. Sortland writes dialogue beautifully and creates realistic conversations. This book also reignited my love for art history and I can‘t wait to see al the painting in real life.

And I grew to like Frida as well. I see a lot of myself in her when I was 17. Such a weird age, thinking of yourself as an adult even though you are still very much a child.

In short, it‘s a sweet book. If you don‘t like art history, don‘t bother. If you despise girls pining over boys, just don‘t even try (it was the thing that turned me off the most). But after all, the main character has a lot of depth, there are beautiful colourful pictures of the paintings and a lot of interesting information, and it‘s a light travel romance. Why not?

[Nelleke · Rating 3 out of 5]

Het is een twijfelgeval... het gegeven is best mooi, deed me overigens denken aan ‘de wereld van Sofie’ maar dan met kruisigingsschilderijen als leiddraad. Het is mooi dat je allerlei schilderijen van (meer of minder) beroemde kunstenaars langs ziet komen en dat er een verhaal in de tijd bij hoort, waardoor je echt heel graag meer van kunstgeschiedenis zou willen weten. Het verhaal over Frida die de jongen volgt is een beetje ‘dun’ en begon me af en toe te irriteren: veel herhaling van hetzelfde. Toch wilde ik het boek (om de schilderijen) graag uitlezen. Ook het feit dat er afdrukken van de schilderijen in staan is erg fijn. Goed dat de auteur (of de redactie) die eraan heeft toegevoegd.

[agota obsessed knygomis · Rating 2 out of 5]

2,7⭐️gal kazkaip labiau, nu bet nekenciu pagr veikejos, dialogas trashy, nekenciu kai ivelia angliskus arba jaunimo posakius tokius TIPO KAM RASYT “noriu kad ji butu happy” kai gali tsg rasyt “laiminga”🤬🤬as suprantu kad as pati taip kalbu pusiau angliskai, bet knygose tai ZIAURIAI UZKNISA
O siaip lb patiko Jakobas book bf🥰😫🥺🫢🤭🫣🫡🫡🤑😺😻🫶💋💄🫦👮🏼👰🏼‍♀️🧎🏼‍♀️💅💃👩🏼‍❤️‍👨🏽
Ir perskaicius knyga jauciuosi isprususi apie mena ir siaip jezu ir tikejima biski
Knyga siaip turi potencialo as buciau sugalvojus geriau
Galeciau daugiau ir pastumt ir pakalbet bet nespoilinsiu

[Ingvild · Rating 4 out of 5]

This was a very unexpected book. I didn't know what I was about to read, but this story was so powerful. And the main-person, Frida, is so wise and smart, although she has such beliefs that every teenager has, and that makes the book even more credible. I really liked this book, however the huge amount of art history was a liiittle bit too much sometimes. And yeah, the ending is very sweet. I will definetly read more by this author!

[Lotte · Rating 3 out of 5]

Het is duidelijk dat de auteur liever uiteenzettingen over kunst(geschiedenis) schrijft dan een fictie verhaal. Het verhaal zelf was nogal dun en voorspelbaar, maar toch 3 sterren omdat mijn interesse in kunst en geloof opnieuw aangewakkerd is door de rijke en begrijpelijke uiteenzettingen in dit boek.

[Karolina · Rating 4 out of 5]

Tai knyga, kurią tikrai rekomenduočiau kiekvienam paaugliui ir kiekvienam, kuris nuoširdžiai nori bent kiek prisiliesti prie meno istorijos. Prisiliesti tiek, kad sukiltų dar didesnis noras plėsti žinias ir eiti ieškoti jau rimtesnės literatūros. Ir, žinoma, įsigyti InterRail bilietą. O kas apie meilę... Čia nerasite labai gilios meilės istorijos. Pagrindinė veikėja Frida yra gan vieniša paauglė, prisikaičiusi meilės istorijų ir svajojanti viską išgyventi realybėje. Savo kelionėje ji sutinka meile menui degantį vaikiną Jakobą ir iki ausų įsimyli. Jos pamąstymai man pačiai priminė pirmą įsimylėjimą ir nuteikė šiek tiek nostalgiškai ir, aišku, kėlė šypseną. Man buvo žavu, kad ir Frida, Ir Jakobas nepasitiki savimi ir tai puikiai atsiskleidžia per tekstą. Iš veikėjų kalbos, mimikos, veiksmų galima daug pasakyti apie jų psichologiją ir tai suteikia galimybę labiau susitapatinti su jais.
Ir dar. Knygos dizainas ypatingai patogus. Modernaus meno centras atliko puikų darbą. Knyga surišta taip, kad vartymas ir skaitymas nesukeltų nepatogumų. Nors knyga ir nestandartinio formato, tačiau lengva ir susiskaito tiesiog akimirksniu :)

[Egle Gus · Rating 1 out of 5]

Nepatiko. Ir netgi labai. Skaičiau vien dėl to, kad įvykdyti vieną iš vasaros skaitymo iššūkio užduočių. Ko gero jau esu žymiai "per didelė" tokioms knygoms, nes ši man pasirodė - nepabijosiu to žodžio - kvailoka, su tapyba taip pat kol kas jokių didesnių ryšių nemezgu, todėl tai nebuvo aktualu, o ir knygos pabaiga - elementariausiai jos nebuvo. Pradingo. Todėl ši knyga, lygiai taip pat, pradings ir iš mano atminties.

[Håvard Bamle · Rating 4 out of 5]

Kjempefin intro til vestlig kunsthistorie ala Sofies Verden. Ikke fullt så detaljert, men i stedet med et fokus rundt en bestemt gjennomgående symbolikk i Europeisk kunst. Veldig elegant ramme med Fridas familie og medisinske tilstand. Jeg er litt usikker på om jeg likte hvordan selve "ærlighetsminuttet" fungerte, men tematikken bindes sammen helt til siste slutt på en ganske god måte.

[Eva · Rating 3 out of 5]

Read this as a teenager, and loved it. However, I tried to reread this recently, but couldn't relate to Frida at all. I haven't finished it since. I liked the art history, but at 22, I can't stand Frida's immaturity and lack of understanding of her own psychology. Oh well, I might finish it sometime...

[Ajok · Rating 2 out of 5]

Knygos idėja labai gera, galima rasti daug informacijos apie meną. Bet nebaigiau skaityti, nes siužetas nėra įdomus, turintis logikos spragų, o juk knygos esmė - nenuobodžiai pateikti žinių apie meną. Bet labiausiai nepatiko vertimas, bandyta atkartoti jaunimo kalbą, tačiau prašauta pro šalį.

[Liepa · Rating 3 out of 5]

Actual rating: 3.5 stars

[Skaiste · Rating 3 out of 5]

3,5⭐️

[Peppi · Rating 5 out of 5]

ihana

[Moony · Rating 5 out of 5]

Een van de gaafste boeken die ik ooit heb gelezen, het koste me jaren om weer terug te vinden maar gelukt!

[Elena · Rating 2 out of 5]

Lowkey a 2.5

[Evaldas · Rating 5 out of 5]

Labai patiko, lengvai skaitosi, apie meno istoriją daug pasakojama.

[Ida · Rating 4 out of 5]

As a person, I can hardly be considered a romantic. There was, that being said, a time when I was, and at that time, I sat down and read this book for the first time. I was fourteen years old, and even though I likely was more well-read than most my peers, I wasn’t particularly literary experienced, and so I considered just this youth novel the best I had ever read. Purely because I was in love, young and inexperienced (even more young and inexperienced than I am today).

Things changed, of course, and as time passed by, I developed into a cynical, rational and designated unromantic twenty-two-year-old, and one day, I oddly enough found myself with this book in my hands. Again. Of course my impression was somewhat different on my second time of reading it, however, I believe that happens with all perceptions of works of fiction. Yet it also left me with an impression in my reading of it as an adult, that I didn’t receive in my early teen years.

The book follows 17-year-old Frida Riis, who finds out she has a serious eye-infection. Worst case scenario: She goes blind. Despite all advice from her doctor that she shouldn’t strain herself too much, she decides that the worst case scenario is going to set, no matter how low the odds, and she travels to Italy by train, purely to see the world before it goes blank. In Italy she meets Jacob, a Norwegian arts fanatic of 19 years, who likes to appear quite a bit more intellectual than he probably is. And it works: Frida falls for him after only a couple of days. Together they travel south, through Italy and France to see famous paintings as a part of a project Jacob is working on: He wants to find 33 pictures of Jesus hanging on the cross, and write an article for youth about them.

In other words, the book is a story about travelling, falling in love, arts and religion. These themes intertwine cleverly within the 500 pages of this novel, and evolves into an entertaining and well-told tale. Frida, who also tells the story, is a very well developed character; Sortland has an outstanding ability to depict a teenage girls mindset as it often can be. Her love of Jacob and the uncertainty in that regard, is particularly well portrayed. She is emotionally complicated, she lies more than what can possibly be healthy and even though we can’t always agree with her choices, we still want her to achieve her happy ending.

That’s not to say I don’t have any criticism; of course I do. But it almost pains me to state it, given how incredibly important this book became to me during a time which, for all girls, is quite challenging. Ideologically speaking, there are a lot of themes that I identified with as a fourteen-year-old, but that, to me today, now sound completely ridiculous. And that is not because I have become an adult, it’s just because I’ve changed, as we all do sooner or later; I don’t know if I ever believed in love at first sight, but I certainly don’t now. Nor do I find it particularly believable that a person can care so little about their own physical well-being, that they decide to join a person they’ve only known for a couple of days, on a project that, strictly speaking, have nothing to do with them whatsoever. Additionally, all the talk of Christianity became a little too much for me in this day and age.

That being said, the book is significantly intellectual for a youth novel, the character depiction is clever, the metaphors are colorful and humorous, and the depiction of illness and the anxiety surrounding it, contributed to an atmosphere so uncomfortable that the reader could physically sense it.

[ambre · Rating 3 out of 5]

« Les gens de mon espèce voyagent à travers les livres. »

Ce livre, est comme L'Infini+Un, un de mes nombreux cadeaux d’anniversaire. Une amie me l’a offert, et je vous avouerais que, à première vue, je n’ai pas beaucoup apprécié le livre. Sa couverture étant très simple, elle ne m’a pas attiré. Je m’y suis tout de même plongé pour vous donner mon avis.

« - Il m'arrive aussi de me dire que tuer des gens, c'est plus simple que de les aimer. Enfin, je ne sais pas. C'est sans doute une petite phrase que j'ai lue quelque part, et que je répète pour faire maligne.
- Mais l'amour, ça t'obsède?
- Je suis une grande théoricienne. »

En lisant ce livre, j’ai trouvé quelques points négatifs. Tout d’abord, l’histoire tourne autour de l’art et du christianisme. Rien de mal jusque là, mais je trouve que les descriptions des tableaux sont beaucoup trop longues et trop importantes. J’aime l’art, et j’ai quand même eu du mal à me plonger dedans. De plus, Frida est complètement perdue. Elle ne sait plus ce qu’elle fait, et certaines de ses pensées sont désordonnées. Cela peut être voulu par l’auteur, mais il me perd et m’embrouille l’esprit. Par ailleurs, j’ai eu un peu de mal avec la fin, je trouve que la résolution de leur relation est trop simple, et le final sur le problème de ses yeux me laisse dans le doute. Et je déteste ça !

« Ce tableau-là [la crucifixion de Grünewald] donne l'idée qu'il y a de l'espoir.
Plus c'est noir, plus la lumière est forte. »

Mais ne vous inquiétez pas, il y a quand même des points positifs. Frida est amoureuse, alors elle cherche par tous les moyens à attirer le regard de l’élu, son envie, ses désirs. Elle ne vit plus que pour lui, et envisage même leur avenir à deux. Certains penseront que c’est trop girly, pourtant, je pense quand même que l’auteur essaye de décrire au mieux le sentiment amoureux. Parce que, et je me vois dans l’obligeance de vous le dire, quand on est amoureux on est débile. On fait n’importe quoi, même si cela consiste à suivre son amour à travers l’Europe. Ensuite, Bjørn Sortland décrit merveilleusement bien les problèmes de la vie actuelle des adolescents. Il explique l’amour, l’incompréhension, le doute, la tristesse, et pleins d’autres sentiments que je vous laisse découvrir. Enfin, j’ai apprécié de découvrir le christianisme à travers des tableaux dont les représentations sont fournies aux fils des pages.

« Exactement comme dans les films.
Ou alors c'est moi qui vois ce que j'ai envie de voir.
Parce qu'il faut que tout soit beau, maintenant. »

Pour conclure, j’hésite sur ce que je vais vous dire. Parce que quand j’en parle avec mes proches, je leur conseille avidement de lire le livre, mais quand j’exprime par écrit ce que je ressens réellement, je réalise que j’ai quand même trouvé du négatif. Alors je doute à propos de mon avis et sur ce que je pense. Ce livre m’embrouille ! Et pourtant, ce livre m’a fait voyager et je l’ai beaucoup aimé malgré les points négatifs abordés.

[Nora|KnyguDama · Rating 4 out of 5]

Šią knygą gavau knygų mugėje pačiu maloniausiu būdu. Dirbau ten, laksčiau be minutės poilsio ir tik capt mane už rankos studijų laikų draugė Ieva dirbanti "Modernaus meno centro" leidykloje. Ji čiupo "Minutę tiesos" nuo savo stendo ir greitakalbe išbėrė (nes darbo iki kaklo turėjo), kaip labai džiaugiasi pagaliau mane prigavus mugėje, mat bijojo, kad nebesutiks. Pasakė, jog labai seniai man šią knygą padovanoti norėjo, mat tiki, jog man tikrai patiks. Tada jau ir aš pasipuošiau plačiausia šypsena! Ir ne tik dėl to, jog romaną dovanų gavau. Apsidžiaugiau, kad žmonės prisimena, džiaugiasi, nebijo gero žodžio pasakyti ir dovanoja laimę. Apsikabinusi knygą parbėgau į savo darbo vietą ir nuo tada nekantravau "Minutę tiesos" perskaityti.

Frida suserga sunkia akių liga. Daktarai puse lūpų užsimena, jog gali reikėti operacijos jos regėjimui išsaugoti. Ir taip problemų turinti mergina (šeimą palikęs ir pasprukęs tėvas, bandanti iš dviejų lipdyti šeimą mama...) nusprendžia trumpam pabėgti nuo visko. Kol dar gali matyti, kaip ji pati sako, Frida nori pamatyti pasaulį, pakeliauti bent po Europą. Nusipirkusi "InterRail" bilietą ji pradeda savo kelionę po gražiausias Europos sostines. Tačiau numatytą kelionės planą sujaukia Italijoje "McDonald" sutiktas devyniolikmetis Jakobas. Jakobas keliauja po Italiją bei Prancūziją norėdamas apžiūrėti tam tikrus paveikslus. Jis jaunas menotyrininkas, ruošiantis straipsnį jaunimo žurnalui apie žymiausius nukryžiuoto Jėzaus paveikslus. Apie meną jis žino kone viską, ir savo entuziazmu, bei nuostabiomis rudomis akimis jis sužavi merginą. Fridą įsiprašo keliauti kartu su juo ir apsvaigusi iš susižavėjimo klauso visko ką Jakobas pasakoja apie žymiausius dailininkus ir meno istoriją. Nors kelionė nuostabi, Jakobas idealus, o jo pasakojimai atima žadą, Fridos akys vis blogėja, o gydytojų skambučius ji tiesiog ignoruoja.

Knyga man patiko viskuo. Visų pirmą - originaliu ir netikėtu apipavidalinimu, įrišimu. Nugarėlė "nuoga", be viršelio dalies, o visa knyga turi aplanką. Taip įrištą knygą buvo labai patogu skaityti ir studijuoti meno kūrinių iliustracijas. Taip - romane yra visi paveikslai apie kuriuos Jakobas pasakoja Fridai. Menas ir meno istorija man nėra svetimi dalykai, tačiau "Minutė tiesos" man pažėrė krūvą netikėtų ir labai įdomių faktų. Jakobo meno supratimas bei žinios - užkrečiančios. Knyga skirta paaugliams ir man veikėjų jausmai pasirodė šiek tiek netikroviški bei vaikiški. Na, bet juk paauglystėje tai atleistina, o pati jaunuolių meilės istoriją į meną ir keliones buvo darniai įpinta. Visas knygos grožis ir buvo būtent meno istorijos pateikimas, pažintis su garsiausiais pasaulio dailininkais. "Minutė tiesos" puikiai supina religijos, meno, meilės ir kelionių temas į vieną nuostabų pasakojimą, kurį kiekvienas paauglys ar žmogus norintis prisiliesti prie meno istorijos privalo perskaityti. Tai tikrai intelektuali, tačiau neapkraunanti nuobodžiais faktais knyga, parašyta įtaigiu jaunimui stiliumi. Nuoširdžios mano rekomendacijos!

[Helena]

Hirveän vaikea pala arvioitavaksi. Silmäsairauttaan reilausreissulle pakenevan Fridan ja Euroopan taideaarteita jahtaavan, ehkä-yhä-toisen-kanssa-seurustelevan taidenörtti Jakobin ympärillä pyörivä romanssijuoni on ihan hittikamaa, mutta helposti lähestyttävää kirjasta ei oikein saa millään. Siitä pitävät huolen Jakobin taideluennot, jotka tarjoavat tiukan läpileikkauksen länsimaisesta maalaustaiteesta 1200-luvulta 1990-luvulle ja jotka nielaisevat leijonanosan yli 500-sivuisesta teoksesta. Nautin itse suuresti, ja olisin luultavasti fiilistellyt taidehistoriaa kohderyhmäikäisenäkin, mutta ihan jokaisen kirja tämä ei kyllä ole. Erityistä tässä oli valtavirran nuortenkirjoille aika harvinainen uskonnon ja uskonkysymystenkin käsittely, joka nousee melko luontevasti Jakobin taidematkan aiheesta - tämä kirjoittaa nimittäin Pelastusarmeijan lehteen artikkelia ristiinnaulitun kuvista kautta historian. Sortlandin tapa rakentaa dialogia on jännä ja aika toimivakin, keskustelu katkeilee ja siirtyy varoittamatta toiseen aiheeseen oikeaa puhetta muistuttavasti.

Ja joo, juuri tältähän yksipuolinen ihastuminen 17-vuotiaana tuntuu. Voi huokaus.

[The Library World · Rating 3 out of 5]

=> http://wp.me/p6GslH-An

Avis de Marie :

Je remercie les Editions Bayard de m'avoir permis de découvrir "La Minute de Vérité" et son auteur norvégien.

Ce roman m'a tout d'abord attirée par sa couverture et son résumé : le fait qu'une jeune fille perdant la vue découvre l'art m'a tout de suite plu. Ma curiosité a été piquée au vif.

Frida, une jeune fille de 17 ans, vit très mal sa vie familiale depuis le départ de son père, tout comme sa vie sociale à l'école, car elle y a peu d'amis. Elle découvre en plus qu'elle est atteinte d'une maladie des yeux, qui pourrait lui ôter la vue !! Elle ne dit rien à personne et décide de partir pour l'Italie. Elle va rencontrer par hasard Jakob, un compatriote de 19 ans, qui est à Florence pour écrire des articles sur 33 tableaux représentant la crucifixion du Christ. Frida, qui se sent seule là-bas, lui demande de lui raconter l'histoire de ces œuvres d'art. Ils vont alors visiter ensemble les endroit où se trouvent ces tableaux en parcourant l'Italie, la France....Frida tombe tout de suite amoureuse de Jakob, comme lui est amoureux de l'art.

{Lire la suite sur le blog}

[Marite Juul · Rating 5 out of 5]

Etter min mening er denne helt i toppsjiktet av norsk ungdomslitteratur. Handlingen er lagt til påsken. Frida får beskjed om at hun lider av en alvorlig øyesykdom som i verste fall kan gjøre henne blind. I full panikk tyvlåner hun penger fra morens bankkonto og drar i vei på interrail til Italia, nærmere bestemt Firenze. Hun vil se verden før synet forsvinner. Her møter hun Jakob, han som skal skrive en artikkel om malerier som viser Jesus hengende på korset. Frida forelsker seg hodestups, Jakob er mer nølende, han har noe annet på gang. Tittelen spiller på at Frida sier hun bare tør være helt ærlig ett eneste minutt døgnet. Det er modig nok, når hun må svare fullstendig ærlig på alle spørsmål som stilles i dette ene minuttet. Boka svekkes ørlite av en helt unødvendig bihistorie om Fridas leting etter faren, men resten av i historien, og ikke minst den fantastiske slutten, veier så til de grader opp for dette lille feilskjæret. Selve historien og Fridas replikker er på bokmål, Jakobs er på nynorsk, et grep som fungerer utmerket.

[Petra · Rating 3 out of 5]

Het boek Een minuut Eerlijkheid gaat over een meisje wat niet te horen krijgt dat er kans is dat ze blind wordt... ze praat zichzelf dat aan en gaat op reis naar Italië om nog wat van de wereld te zien voordat ze misschien blind wordt... prachtige start van een verhaal. Dan ontmoet ze Jakob en hij weet veel van kunst en laat haar dat zien, aan de hand van het thema: de kruisiging van Jezus. Vooral die kunst sprak mij aan, dat was toch weer een nieuwe impuls aan het verhaal. En dat had het zeker nodig. Het duurde lang voordat ik echt betrokken was bij het verhaal en echt spannend werd het verhaal tussen Jakob en Frida niet. Al wilde ik op het einde toch weten hoe het zou eindigen. Ze reizen samen door Europa en bekijken kunst (die gelukkig in plaatjes is bijgevoegd in het boek, anders zou ik echt niet weten waar ze het over hadden...) en dan eindigt het boek naar mijn mening erg onbevredigend. Maar ik moet bekennen niet te houden van boeken met een (soort van) open einde.

[Marjolein (UrlPhantomhive) · Rating 4 out of 5]

Read all my reviews on http://urlphantomhive.booklikes.com

When I read this book some time ago, it left a great impression on me. When Frida hears that she will be turning blind, she decides to grab the opportunity and discover some art. This she does by looking at different interpretations, a total of 34, of the same event: the crucifixion of Jesus.

I really liked this original idea of interweaving a story and some art history. It was something I hadn't encountered before, and one of the reasons why the book has stayed with me for all this time.