What do you think?
Rate this book
Διηγήματα και Μονόπρακτα. Μια επιλογή
Eκατό χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του Αντόν Τσέχοφ σε μια λουτρόπολη του Μέλανα Δρυμού. Ο Ρώσος συγγραφέας ήταν πενήντα τεσσάρων ετών• πίσω του άφησε θεατρικά έργα (το «Θείο Βάνια», τις «Τρεις αδελφές», το «Βυσσινόκηπο», το «Γλάρο»), νουβέλες, μονόπρακτα (όπως την «Πρόταση γάμου» και τις «Βλαβερές συνέπειες του καπνού»), καθώς και πλήθος διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στη διάρκεια της ζωής του (μερικά απ’ αυτά στο σατιρικό έντυπο «Τζιτζίκι») ή που έμειναν στα συρτάρια του. Ο Τσέχοφ, όπως οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, ασχολήθηκε με όλα τα είδη της πεζογραφίας και συνέδεσε το όνομά του με μισόν αιώνα ανθρώπινης ιστορίας: με την προεπαναστατική κατάσταση των πραγμάτων στη Ρωσία, με το θέατρο Στανισλάφσκι, που μόλις γεννιόταν• πολυγραφότατος και σε πείσμα της παλιάς γενιάς, που έβρισκε τα έργα του «χωρίς δράση», ο Τσέχοφ κατόρθωσε να ταυτιστεί με τη ρωσική «ψυχή» και να γίνει ο μάγος της. Το έργο του, αν και δεν του λείπει το χιούμορ, φέρνει τη σκιά του θανάτου, της αποσύνθεσης, της απελπισίας• οι ήρωές του παραμένουν ανήμποροι και νοσταλγικοί. Ο ίδιος έζησε τη φτώχεια και τον πατρικό αυταρχισμό –γεννήθηκε στο Ταγκαρόνγκ, ανάμεσα σε Έλληνες γείτονες– κι έπειτα τη φτώχεια των άλλων: σπούδασε ιατρική και την άσκησε χωρίς φιλοδοξία και χωρίς ανταμοιβές• σύντομα την εγκατέλειψε για τη λογοτεχνία. Εργαζόταν πάντα πολύ: πίστευε πως η ομορφιά της ζωής πηγάζει από την εργασία• η εργασία, οι κακουχίες και οι στερήσεις συνέβαλαν στο να προσβληθεί από φυματίωση. Αν και καθιερωμένοι συγγραφείς, όπως ο Τολστόι, του επιτέθηκαν, ο Τσέχοφ δεν άργησε να βρει τη θέση του στα ρωσικά γράμματα: η γαλήνια απελπισία του, η ακρίβεια της γλώσσας και των συναισθημάτων, ο βήχας που μοιάζει να ακούγεται πίσω από κάθε αστραφτερό διάλογο, η πολιτική του ανεξαρτησία συναρμολογούν το πορτρέτο ενός κλασικού. Όπως γράφει ο Ιβάν Μπουνίν στη βιογραφία του (1908), «ο Τσέχοφ ήταν ένας εξορκιστής... ο αληθινός του ήρωας είναι η απόγνωση...», μια απόγνωση που περιγράφεται χωρίς βαρυσήμαντες λέξεις, χωρίς αφρώδη συναισθήματα και βίαιες αντιδράσεις, αλλά με την ειρωνεία και τη διαύγεια ενός αδυσώπητου αλλά φιλάνθρωπου παρατηρητή.
Στον τόμο περιέχονται τα διηγήματα «Η ψυχούλα», «Το στοίχημα», «Το βιολί του Ρότσιλντ», «Χαμαιλέων», «Γυναίκα χωρίς προκαταλήψεις», «Οι εχθροί», «Αίσιο τέλος», «Η νύστα», «Η ιτιά», «Περιπτώσεις Mania Grandiosa», «Στην εξορία» και τα μονόπρακτα «Η επέτειος», «Η αρκούδα», «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» και «Πρόταση γάμου».
Στον τόμο περιέχονται τα διηγήματα «Η ψυχούλα», «Το στοίχημα», «Το βιολί του Ρότσιλντ», «Χαμελαίων», «Γυναίκα χωρίς προκαταλήψεις», «Οι εχθροί», «Αίσιο τέλος», «Η νύστα», «Η ιτιά», «Περιπτώσεις Mania Grandiosa», «Στην εξορία» και τα μονόπρακτα «Η επέτειος», «Η αρκούδα», «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» και «Πρόταση γάμου».
Στον τόμο περιέχονται τα διηγήματα «Η ψυχούλα», «Το στοίχημα», «Το βιολί του Ρότσιλντ», «Χαμαιλέων», «Γυναίκα χωρίς προκαταλήψεις», «Οι εχθροί», «Αίσιο τέλος», «Η νύστα», «Η ιτιά», «Περιπτώσεις Mania Grandiosa», «Στην εξορία» και τα μονόπρακτα «Η επέτειος», «Η αρκούδα», «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» και «Πρόταση γάμου».
Στον τόμο περιέχονται τα διηγήματα «Η ψυχούλα», «Το στοίχημα», «Το βιολί του Ρότσιλντ», «Χαμελαίων», «Γυναίκα χωρίς προκαταλήψεις», «Οι εχθροί», «Αίσιο τέλος», «Η νύστα», «Η ιτιά», «Περιπτώσεις Mania Grandiosa», «Στην εξορία» και τα μονόπρακτα «Η επέτειος», «Η αρκούδα», «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» και «Πρόταση γάμου».
- GenresShort Stories
272 pages, Paperback
Published June 1, 2004
2 people are currently reading
14 people want to read
About the author
Anton Chekhov
5,890 books9,760 followersDramas, such as
The Seagull
(1896, revised 1898), and including "A Dreary Story" (1889) of Russian writer Anton Pavlovich Chekhov, also Chekov, concern the inability of humans to communicate.
Born ( Антон Павлович Чехов ) in the small southern seaport of Taganrog, the son of a grocer. His grandfather, a serf, bought his own freedom and that of his three sons in 1841. He also taught to read. A cloth merchant fathered Yevgenia Morozova, his mother.
"When I think back on my childhood," Chekhov recalled, "it all seems quite gloomy to me." Tyranny of his father, religious fanaticism, and long nights in the store, open from five in the morning till midnight, shadowed his early years. He attended a school for Greek boys in Taganrog from 1867 to 1868 and then Taganrog grammar school. Bankruptcy of his father compelled the family to move to Moscow. At the age of 16 years in 1876, independent Chekhov for some time alone in his native town supported through private tutoring.
In 1879, Chekhov left grammar school and entered the university medical school at Moscow. In the school, he began to publish hundreds of short comics to support his mother, sisters and brothers. Nicholas Leikin published him at this period and owned Oskolki (splinters), the journal of Saint Petersburg. His subjected silly social situations, marital problems, and farcical encounters among husbands, wives, mistresses, and lust; even after his marriage, Chekhov, the shy author, knew not much of whims of young women.
Nenunzhaya pobeda , first novel of Chekhov, set in 1882 in Hungary, parodied the novels of the popular Mór Jókai. People also mocked ideological optimism of Jókai as a politician.
Chekhov graduated in 1884 and practiced medicine. He worked from 1885 in Peterburskaia gazeta.
In 1886, Chekhov met H.S. Suvorin, who invited him, a regular contributor, to work for Novoe vremya, the daily paper of Saint Petersburg. He gained a wide fame before 1886. He authored The Shooting Party , his second full-length novel, later translated into English. Agatha Christie used its characters and atmosphere in later her mystery novel The Murder of Roger Ackroyd . First book of Chekhov in 1886 succeeded, and he gradually committed full time. The refusal of the author to join the ranks of social critics arose the wrath of liberal and radical intelligentsia, who criticized him for dealing with serious social and moral questions but avoiding giving answers. Such leaders as Leo Tolstoy and Nikolai Leskov, however, defended him. "I'm not a liberal, or a conservative, or a gradualist, or a monk, or an indifferentist. I should like to be a free artist and that's all..." Chekhov said in 1888.
The failure of The Wood Demon , play in 1889, and problems with novel made Chekhov to withdraw from literature for a period. In 1890, he traveled across Siberia to Sakhalin, remote prison island. He conducted a detailed census of ten thousand convicts and settlers, condemned to live on that harsh island. Chekhov expected to use the results of his research for his doctoral dissertation. Hard conditions on the island probably also weakened his own physical condition. From this journey came his famous travel book.
Chekhov practiced medicine until 1892. During these years, Chechov developed his concept of the dispassionate, non-judgmental author. He outlined his program in a letter to his brother Aleksandr: "1. Absence of lengthy verbiage of political-social-economic nature; 2. total objectivity; 3. truthful descriptions of persons and objects; 4. extreme brevity; 5. audacity and originality; flee the stereotype; 6. compassion." Because he objected that the paper conducted against Alfred Dreyfus, his friendship with Suvorin ended
Born ( Антон Павлович Чехов ) in the small southern seaport of Taganrog, the son of a grocer. His grandfather, a serf, bought his own freedom and that of his three sons in 1841. He also taught to read. A cloth merchant fathered Yevgenia Morozova, his mother.
"When I think back on my childhood," Chekhov recalled, "it all seems quite gloomy to me." Tyranny of his father, religious fanaticism, and long nights in the store, open from five in the morning till midnight, shadowed his early years. He attended a school for Greek boys in Taganrog from 1867 to 1868 and then Taganrog grammar school. Bankruptcy of his father compelled the family to move to Moscow. At the age of 16 years in 1876, independent Chekhov for some time alone in his native town supported through private tutoring.
In 1879, Chekhov left grammar school and entered the university medical school at Moscow. In the school, he began to publish hundreds of short comics to support his mother, sisters and brothers. Nicholas Leikin published him at this period and owned Oskolki (splinters), the journal of Saint Petersburg. His subjected silly social situations, marital problems, and farcical encounters among husbands, wives, mistresses, and lust; even after his marriage, Chekhov, the shy author, knew not much of whims of young women.
Nenunzhaya pobeda , first novel of Chekhov, set in 1882 in Hungary, parodied the novels of the popular Mór Jókai. People also mocked ideological optimism of Jókai as a politician.
Chekhov graduated in 1884 and practiced medicine. He worked from 1885 in Peterburskaia gazeta.
In 1886, Chekhov met H.S. Suvorin, who invited him, a regular contributor, to work for Novoe vremya, the daily paper of Saint Petersburg. He gained a wide fame before 1886. He authored The Shooting Party , his second full-length novel, later translated into English. Agatha Christie used its characters and atmosphere in later her mystery novel The Murder of Roger Ackroyd . First book of Chekhov in 1886 succeeded, and he gradually committed full time. The refusal of the author to join the ranks of social critics arose the wrath of liberal and radical intelligentsia, who criticized him for dealing with serious social and moral questions but avoiding giving answers. Such leaders as Leo Tolstoy and Nikolai Leskov, however, defended him. "I'm not a liberal, or a conservative, or a gradualist, or a monk, or an indifferentist. I should like to be a free artist and that's all..." Chekhov said in 1888.
The failure of The Wood Demon , play in 1889, and problems with novel made Chekhov to withdraw from literature for a period. In 1890, he traveled across Siberia to Sakhalin, remote prison island. He conducted a detailed census of ten thousand convicts and settlers, condemned to live on that harsh island. Chekhov expected to use the results of his research for his doctoral dissertation. Hard conditions on the island probably also weakened his own physical condition. From this journey came his famous travel book.
Chekhov practiced medicine until 1892. During these years, Chechov developed his concept of the dispassionate, non-judgmental author. He outlined his program in a letter to his brother Aleksandr: "1. Absence of lengthy verbiage of political-social-economic nature; 2. total objectivity; 3. truthful descriptions of persons and objects; 4. extreme brevity; 5. audacity and originality; flee the stereotype; 6. compassion." Because he objected that the paper conducted against Alfred Dreyfus, his friendship with Suvorin ended
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
November 14, 2018
Αδύνατο να αντισταθεί κανείς στη γοητεία ενός διηγήματος σαν "Το στοίχημα"! Όχι πέντε, δεκαπέντε αστεράκια αξίζουν!
January 30, 2020
3,5/5
Ενδιαφέρουσα συλλογή. Τα μονόπρακτα δεν είναι τόσο του στυλ μου, αλλά τα διάβασα χωρίς να βαρεθω καθόλου. Όσο για τα διηγήματα, ήταν μερικά που μου άρεσαν πολύ. Ειδικά η ιστορία με το στοίχημα είχε πάρα πολύ έξυπνη κεντρική ιδέα και ανατρεπτικό φινάλε. Μέσα σε λίγες σελίδες (και μέσα από τον φυλακισμένο) ο συγγραφέας είχε να πει πάρα πολλά. Μου άρεσε πολύ και η ιστορία με τον γιατρό που λίγα λεπτά μετά από μια προσωπική απώλεια έπρεπε να επιτελέσει το καθήκον του.
Ενδιαφέρουσα συλλογή. Τα μονόπρακτα δεν είναι τόσο του στυλ μου, αλλά τα διάβασα χωρίς να βαρεθω καθόλου. Όσο για τα διηγήματα, ήταν μερικά που μου άρεσαν πολύ. Ειδικά η ιστορία με το στοίχημα είχε πάρα πολύ έξυπνη κεντρική ιδέα και ανατρεπτικό φινάλε. Μέσα σε λίγες σελίδες (και μέσα από τον φυλακισμένο) ο συγγραφέας είχε να πει πάρα πολλά. Μου άρεσε πολύ και η ιστορία με τον γιατρό που λίγα λεπτά μετά από μια προσωπική απώλεια έπρεπε να επιτελέσει το καθήκον του.
Displaying 1 - 3 of 3 reviews