What do you think?
Rate this book
Unnskyld
Man må være to, sa du, og jeg skulle vært en bok, og jeg skulle vært uendelig. Jeg skulle stått i hylla di, eller ligget på bordet ditt, eller hvilt i hendene dine. Og du skulle bladd i meg, lest i meg, tegna kruseduller i margen min, små dyr og strekmennesker, lev vel og la stå. Jeg skulle ikke ønsket mer. Jeg skulle ikke ønsket lenger. Men at du ville tilgitt denne boka. De minste orda, og de aller største.
En ung kvinne møter en ung mann, de flytter sammen nærmest umiddelbart, fullstendig oppslukt av hverandre. Men etter kort tid kommer de første tegnene på at alt ikke er som det skal være. Hva vet de egentlig om hverandre, hvor mye vil de vite, og hvor går den faktiske grensen mellom sannhet og løgn, drøm og virkelighet?
En ung kvinne møter en ung mann, de flytter sammen nærmest umiddelbart, fullstendig oppslukt av hverandre. Men etter kort tid kommer de første tegnene på at alt ikke er som det skal være. Hva vet de egentlig om hverandre, hvor mye vil de vite, og hvor går den faktiske grensen mellom sannhet og løgn, drøm og virkelighet?
246 pages, Paperback
First published January 1, 2014
21 people are currently reading
903 people want to read
About the author
Ida Hegazi Høyer
12 books87 followersIda Hegazi Høyer er opprinnelig dansk-egyptisk, har røtter i Lofoten, og er oppvokst i Oslo. Hun har studert sosiologi, men nå skriver og bor hun i Oslomarka.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 114 reviews
February 6, 2018
Penetrante. Sorprendente. Excepcional. Con un ritmo que te obliga a leerlo del tirón sin poder soltarlo, mezclando elementos de intriga al más puro estilo novela negra (de la buena) con ese toque trágico especialidad de las autoras nórdicas. Con un retrato psicológico de las relaciones obsesivas, de cómo van de menos a más, anulan y alienan, que introducen al lector en la mente de la chica que quiere creer, que necesita creer, que no se atreve a preguntar y en la del chico encantador-perfecto-ideal, mentiroso compulsivo, culto y encantador con su manto de palabras. Lo he añadido a mi categoría personal de “imprescindibles”. Eso sí, no es un libro para cualquier momento pero, si pueden, busquen ese momento.
September 17, 2017
He leído este libro prácticamente de una sentada,a lo largo de una tarde y la mañana siguiente.
A pesar de que en ocasiones tenía que tomarme un respiro, puesto que hay pasajes de una intensidad emocional demoledora.
Es excelente.
Cuanto menos cuente mejor para todos, puesto que aunque a mitad del libro ya se sabe cuál es el final, como dice la narradora en una frase: "Por qué es siempre la peor pregunta". Esa es la que nos responde la historia.
La novela comienza como un bello día de primavera, soleado, el amor romántico, la posibilidad, la invencibilidad, pero va avanzando, y se va oscureciendo, y haciendo dura en muchos sentidos, y atraviesa el duro otoño de las relaciones, hasta desembocar en un terrible invierno.
Habla de muchas cosas,juega con muchas ideas, y da mucho que pensar. Pero paradójicamente todas esas ideas se van reforzando y retroalimentando, construyendo con lógica un desenlace.
Quizá la idea que más me haya atraído gire alrededor de la verdad del otro, cuánto estamos dispuestos a indagar, a saber, y que una vez sabido ese algo que buscábamos, ya no se puede dejar de saber, y que en ocasiones, si no sabíamos era porque no debíamos.
Este es uno de esos libros que te hace pensar, y se queda contigo mucho tiempo después de terminado.
La voz de la narradora, esa ella, esa pareja que indaga, es sublime, técnicamente increíble, salvando las distancias, y los tonos, me ha recordado a esos narradores soberbios de Javier Marías, y sus soliloquios magistrales.
De los mejores libros que he leído, y sin duda de los mejor que voy a leer este año.
A pesar de que en ocasiones tenía que tomarme un respiro, puesto que hay pasajes de una intensidad emocional demoledora.
Es excelente.
Cuanto menos cuente mejor para todos, puesto que aunque a mitad del libro ya se sabe cuál es el final, como dice la narradora en una frase: "Por qué es siempre la peor pregunta". Esa es la que nos responde la historia.
La novela comienza como un bello día de primavera, soleado, el amor romántico, la posibilidad, la invencibilidad, pero va avanzando, y se va oscureciendo, y haciendo dura en muchos sentidos, y atraviesa el duro otoño de las relaciones, hasta desembocar en un terrible invierno.
Habla de muchas cosas,juega con muchas ideas, y da mucho que pensar. Pero paradójicamente todas esas ideas se van reforzando y retroalimentando, construyendo con lógica un desenlace.
Quizá la idea que más me haya atraído gire alrededor de la verdad del otro, cuánto estamos dispuestos a indagar, a saber, y que una vez sabido ese algo que buscábamos, ya no se puede dejar de saber, y que en ocasiones, si no sabíamos era porque no debíamos.
Este es uno de esos libros que te hace pensar, y se queda contigo mucho tiempo después de terminado.
La voz de la narradora, esa ella, esa pareja que indaga, es sublime, técnicamente increíble, salvando las distancias, y los tonos, me ha recordado a esos narradores soberbios de Javier Marías, y sus soliloquios magistrales.
De los mejores libros que he leído, y sin duda de los mejor que voy a leer este año.
June 24, 2018
Hablar sobre el lado oscuro de las relaciones y hacerlo de una forma tan deslumbrante no es tarea sencilla.
Reconozco haber elegido el libro por su portada y haber temido tras las primeras 20 páginas,que hubiera sido una elección desafortunada ,pero Ida hilvana una historia que desciende por una pendiente cada vez más empinada,una historia sobre amor,dependencia y terrorismo emocional,y todo ello con prosa desnuda y sencilla,que ha hecho que no pueda parar de leer.
Magnifica y magnética.Todo un descubrimiento.
Reconozco haber elegido el libro por su portada y haber temido tras las primeras 20 páginas,que hubiera sido una elección desafortunada ,pero Ida hilvana una historia que desciende por una pendiente cada vez más empinada,una historia sobre amor,dependencia y terrorismo emocional,y todo ello con prosa desnuda y sencilla,que ha hecho que no pueda parar de leer.
Magnifica y magnética.Todo un descubrimiento.
Read
May 13, 2018Емоционален и тъжен е третият роман на норвежката писателка Ида Хегаси Хойер – „Извинявай”, който е удостоен с Наградата на Европейския съюз за 2015 година. В книгата си, авторката разглежда деликатната тема за самотата на човек, когато привидно е в щастлив семеен съюз. „Извинявай” е част от каталога на издателство „Колибри”, в превода на Мария Николова.
„Извинявай” разказва от първо лице историята на жена, която среща млад мъж и не след дълго време двамата заживяват заедно. Съжителството е розово и дълго време те не могат да осъзнаят, че това е реалност, а не сън. Ежедневието на главната героиня протича в детска градина, където работи, докато приятелят й Даниел Себастиан ловува от сутрин до вечер. Двойката си взема и куче, семейната идилия е пълна: двама прекомерно щастливи млади хора, още незасегнати от нормалността, която се крие зад всичко.
Те грабят от живота с пълни шепи, живеят така, сякаш никой не ги гледа. Всяка събота играят по пет игри на табла и се обзалагат с диви предизвикателства: загубилият трябва да тича гол из квартала, да свири като уличен музикант, да получи пристъп в парка, да открадне сладки от павилиона или да почука на някоя врата и да се престори на умствено изостанал, който се е изгубил.
Героите в „Извинявай” си имат безрезервна вяра, смятат по презумпция, че отсрещният е честен. Но дали? Прави ли ни любовта слепи? Скоро идва ден, в който става ясно, че не всички карти са били свалени на масата. Въпросът касае най-вече аспекти от живота на потайния Даниел Себастиан: от приятелите до работата му.
„Извинявай” поставя един от най-важните въпроси за всяка двойка: доколко трябва да сме открити с половинката ни, една ли е истината за всички или всеки има своя? Книгата на Ида Хойер е малко повече от 200 страници, но в нея има много пластове. Историята ви кара да се движите, докато главната героиня сякаш остава закотвена на едно място, за да каже „Извинявай”.
Ида Хегаси Хойер е сред ярките представители на съвременната норвежка белетристика. Модерната й проза, открояваща се със специфичен почерк, език и стил, бързо печели признанието на читателите и на критиката. През 2014 г. тя получава отличието на книгоразпространителите в Норвегия, присъждано на изявен млад талант. Автор е на три романа - „Под света“ (2012), „Вън“ (2013) и „Извинявай“ (2014).
„Извинявай” разказва от първо лице историята на жена, която среща млад мъж и не след дълго време двамата заживяват заедно. Съжителството е розово и дълго време те не могат да осъзнаят, че това е реалност, а не сън. Ежедневието на главната героиня протича в детска градина, където работи, докато приятелят й Даниел Себастиан ловува от сутрин до вечер. Двойката си взема и куче, семейната идилия е пълна: двама прекомерно щастливи млади хора, още незасегнати от нормалността, която се крие зад всичко.
Те грабят от живота с пълни шепи, живеят така, сякаш никой не ги гледа. Всяка събота играят по пет игри на табла и се обзалагат с диви предизвикателства: загубилият трябва да тича гол из квартала, да свири като уличен музикант, да получи пристъп в парка, да открадне сладки от павилиона или да почука на някоя врата и да се престори на умствено изостанал, който се е изгубил.
Героите в „Извинявай” си имат безрезервна вяра, смятат по презумпция, че отсрещният е честен. Но дали? Прави ли ни любовта слепи? Скоро идва ден, в който става ясно, че не всички карти са били свалени на масата. Въпросът касае най-вече аспекти от живота на потайния Даниел Себастиан: от приятелите до работата му.
„Извинявай” поставя един от най-важните въпроси за всяка двойка: доколко трябва да сме открити с половинката ни, една ли е истината за всички или всеки има своя? Книгата на Ида Хойер е малко повече от 200 страници, но в нея има много пластове. Историята ви кара да се движите, докато главната героиня сякаш остава закотвена на едно място, за да каже „Извинявай”.
Ида Хегаси Хойер е сред ярките представители на съвременната норвежка белетристика. Модерната й проза, открояваща се със специфичен почерк, език и стил, бързо печели признанието на читателите и на критиката. През 2014 г. тя получава отличието на книгоразпространителите в Норвегия, присъждано на изявен млад талант. Автор е на три романа - „Под света“ (2012), „Вън“ (2013) и „Извинявай“ (2014).
January 21, 2022
Extraordinario. Me ha encantado, me ha atrapado, me ha conmovido. Y qué difícil es escribir algo sobre este pequeño gran libro sin desvelar su contenido, esa intensa, dura, apasionada historia que tiene en su interior.
Magníficamente escrito, en primera persona, con un lenguaje sencillo y… no sé cómo decirlo… íntimo, personal; un estilo en el que la primera vez me costó un poco entrar (llegué a abandonarlo a las pocas páginas; menos mal que lo retomé meses después), pero que finalmente te envuelve, te atrapa, y te hace empatizar totalmente con la alegría, el amor, la tristeza y el drama, con la intensa historia de amor y autodestrucción de sus protagonistas.
Una historia de amor, una historia de juventud, mezclada con mentiras, con traumas y con tragedia. Una apasionada historia que no puedes dejar, en la que te sumerges casi con angustia, y que yo he devorado en poco más de un día. Una novela magnífica, de las que dejan huella. De lo mejor que he leído en mucho tiempo.
Magníficamente escrito, en primera persona, con un lenguaje sencillo y… no sé cómo decirlo… íntimo, personal; un estilo en el que la primera vez me costó un poco entrar (llegué a abandonarlo a las pocas páginas; menos mal que lo retomé meses después), pero que finalmente te envuelve, te atrapa, y te hace empatizar totalmente con la alegría, el amor, la tristeza y el drama, con la intensa historia de amor y autodestrucción de sus protagonistas.
Una historia de amor, una historia de juventud, mezclada con mentiras, con traumas y con tragedia. Una apasionada historia que no puedes dejar, en la que te sumerges casi con angustia, y que yo he devorado en poco más de un día. Una novela magnífica, de las que dejan huella. De lo mejor que he leído en mucho tiempo.
November 16, 2015
A nicely written story that convinced me and had me rather hooked for perhaps 40%, then it got a bit... too much. If I'd read it in one go, I think I may never have really thought about how weird the characters are, how unlikely their behavior is, and how annoying they really are. Are young Norwegians really that... stupid? There's something frustratingly familiar about them that I've encountered in some acquaintance somewhere, but I can't pin down what exactly that is. It could be the self-obsession and confidence, but I'm not sure.
Anyway, my biggest issue with it is that no one in this book reacts or acts in any way I've ever come across in real life. That's perhaps a good thing, since I wouldn't like these people if I actually knew them.
The drama part (which, as long as it was only hinted at, was excellent) is just too much. Sure, that could happen, but combined with the reaction of all parties involved it was a bit over the top. And what about legal repercussions? The author just comfortably ignores that aspect.
The structure of the story (the end at the beginning etc.) was nicely done, and the book was kind of creepy in a good way for a long time, but then it just fell flat. Still, 3 stars.
Anyway, my biggest issue with it is that no one in this book reacts or acts in any way I've ever come across in real life. That's perhaps a good thing, since I wouldn't like these people if I actually knew them.
The drama part (which, as long as it was only hinted at, was excellent) is just too much. Sure, that could happen, but combined with the reaction of all parties involved it was a bit over the top. And what about legal repercussions? The author just comfortably ignores that aspect.
The structure of the story (the end at the beginning etc.) was nicely done, and the book was kind of creepy in a good way for a long time, but then it just fell flat. Still, 3 stars.
January 11, 2015
Dette er den vakreste, vondeste og sterkeste boka jeg har lest noensinne tror jeg. Anbefales på det sterkeste, men vær varsom dersom du har mistet noen. Den er hjerteskjærende god.
July 25, 2024
4,5⭐️
Denne boka var tankevekkende, litt ubehagelig og ganske så hjerteskjærende, egentlig. Den tok noen langt mørkere vendinger enn jeg hadde sett for meg. Men jeg synes boka var utrolig bra. Elsker måten forfatteren skriver på.
Denne boka var tankevekkende, litt ubehagelig og ganske så hjerteskjærende, egentlig. Den tok noen langt mørkere vendinger enn jeg hadde sett for meg. Men jeg synes boka var utrolig bra. Elsker måten forfatteren skriver på.
odustajem
September 30, 2022U tebi su dva vuka.
Jedan hrče "honk-shoo", drugi hrče "hrrk-mimimimimi", i oba su zaspala čitajući ovu knjigu.
Jedan hrče "honk-shoo", drugi hrče "hrrk-mimimimimi", i oba su zaspala čitajući ovu knjigu.
Read
September 5, 2024denne var skikkelig fint skrevet og skikkelig trist
September 22, 2015
Denne traff meg dessverre ikke noe særlig. Språket er fint, men historien føles rett og slett ikke troverdig. Det ble litt for mye av alt, tror jeg.
January 22, 2022
For en spennende bok, litt som en grøsser. Her ligger det en underliggende uhygge fra første side, det er noe med kjæresten, som hovedkarakteren tror er den perfekte.
Forfatteren har mange nydelige betraktninger, hun skildrer godt hvordan forelskelsens nærsynthet kan overskygge alt annet.
Forfatteren har mange nydelige betraktninger, hun skildrer godt hvordan forelskelsens nærsynthet kan overskygge alt annet.
September 20, 2021
Knjiga napisana u drugom licu. Tema ubojstva, samoubojstva, obiteljskih problema već viđena, ali opet nekako zanimljivo ispričano. Nije mi za 5 jer nisam baš uživala, ali 4.5 neka optimalna ocjena.
February 22, 2019
Novela llena de la sensibilidad de la voz narradora, una chica de veinte años que se enamora de Sebastián, un joven que esconde varios secretos y traumas de la infancia que le han llevado a desarrollar una personalidad llena de carisma para esconder el dolor. Pero poco a poco, esa capa de seguridad empieza a hacer aguas, y la protagonista descubre que la historia de amor que se había imaginado no era tal.
El lenguaje está lleno de poesía. La narradora se dirige en todo momento en segunda persona a Sebastián mientras hace repaso de toda la historia de amor, desde el principio... hasta el final.
Una novela que nos hace reflexionar sobre el amor y el autoengaño. Una novela llena de sinceridad y sensibilidad.
El lenguaje está lleno de poesía. La narradora se dirige en todo momento en segunda persona a Sebastián mientras hace repaso de toda la historia de amor, desde el principio... hasta el final.
Una novela que nos hace reflexionar sobre el amor y el autoengaño. Una novela llena de sinceridad y sensibilidad.
April 10, 2018
Es una obra sobre el amor y las etapas del amor en toda regla. La prosa es excelente muy del estilo de Alessandro Baricco el personaje de él está muy bien trabajado pero el de ella me ha parecido un cliché en toda regla, es decir, es la típica chica veinteañera que se enamora enseguida y descubre algo escabroso del pasado de su amado. No obstante, tanto la prosa como el transfondo de la trama son impecables, pero para mi gusto falla mucho el personaje de la protagonista que es el hilo conductor de todo el relato
July 7, 2020
Ella tiene 20 años y él 25, cuando se miran a los ojos en la playa en un flechazo absoluto. A partir de ahí comienza una amor intenso, plagado de detalles sobre la deliciosa relación que mantienen y cómo se complementan en cada aspecto de sus vidas. Sin embargo, tras conocer la chica a los padres de Sebastian, le afloran algunas pequeñas piezas que no encajan con la imagen de su novio. O mejor, con lo que su novio dice que él es.
Una novela directa y sencilla que habla de la pasión del amor: de ese intenso flotar en la emoción diaria que tiene que convivir con algunas desazones. Considero que tiene a una buena narradora y protagonista que habla desde una posición verosímil, y que es prudente o valiente cuando la situación lo requiere. El personaje de Sebastian resulta inquietante desde el inicio, al ser un chico cordial y activo, pero que expone una filosofía de vida un tanto dura. La pareja, consciente de algunas diferencias entre ellos, no le da importancia hasta que la novia empieza a razonar al margen de la voz de su chico. Si bien el misterio que esconde el pasado de Sebastian es desgarrador, el desenlace no es muy sorprendente.
Diría que su viaje romántico es mucho más interesante que los detalles de la propia historia.
Una novela directa y sencilla que habla de la pasión del amor: de ese intenso flotar en la emoción diaria que tiene que convivir con algunas desazones. Considero que tiene a una buena narradora y protagonista que habla desde una posición verosímil, y que es prudente o valiente cuando la situación lo requiere. El personaje de Sebastian resulta inquietante desde el inicio, al ser un chico cordial y activo, pero que expone una filosofía de vida un tanto dura. La pareja, consciente de algunas diferencias entre ellos, no le da importancia hasta que la novia empieza a razonar al margen de la voz de su chico. Si bien el misterio que esconde el pasado de Sebastian es desgarrador, el desenlace no es muy sorprendente.
Diría que su viaje romántico es mucho más interesante que los detalles de la propia historia.
December 5, 2023
Todavía estoy un poco en shock con lo que acabo de leer. Sin dudas es una novela interesante, desde la historia que narra hasta la forma en la que está contada. La atmósfera asfixiante de la relación entre la joven asistente de guardería y el joven estudiante de filosofía es algo que recrea muy bien la autora. Si bien no es una relación abusiva físicamente (cuestionable) o verbalmente (igual de cuestionable), sí lo es psicológicamente, pues Sebastian, a primera vista, es un buen partido que termina siendo, a mi entender, un psicópata que anula a la protagonista y narradora (de la que ni siquiera nos enteramos cómo se llama).
Poco a poco y a lo largo de dos años vemos cómo esta relación envolvente e intensa se resquebraja por el peso de las mentiras. Pero es algo que se venía venir: la personalidad absorbente y abrumadora de Sebastian, que todo lo sabe, que todo lo refuta, que tiene su propia filosofía, te hace cuestionarte todo. Como lectora estás tan inmersa en esta atmósfera, que solo te da miedo lo que él pueda hacer.
Las metáforas del alce y el venado están loquis, pero son efectivas, además de la subtrama del niño pelirrojo que posiblemente sea víctima de abuso infantil. Y lo del anillo. Y la familia y casa de Sebastian (todo gris, deprimente, silencioso, incómodo). Y que todo sea narrado por ella para y hacia él lo hace aún más interesante. No podría decir que me encantó, pero está muy buena esta novela.
Poco a poco y a lo largo de dos años vemos cómo esta relación envolvente e intensa se resquebraja por el peso de las mentiras. Pero es algo que se venía venir: la personalidad absorbente y abrumadora de Sebastian, que todo lo sabe, que todo lo refuta, que tiene su propia filosofía, te hace cuestionarte todo. Como lectora estás tan inmersa en esta atmósfera, que solo te da miedo lo que él pueda hacer.
Las metáforas del alce y el venado están loquis, pero son efectivas, además de la subtrama del niño pelirrojo que posiblemente sea víctima de abuso infantil. Y lo del anillo. Y la familia y casa de Sebastian (todo gris, deprimente, silencioso, incómodo). Y que todo sea narrado por ella para y hacia él lo hace aún más interesante. No podría decir que me encantó, pero está muy buena esta novela.
August 22, 2022
I min smak var boken helt okey- ikke mer, ikke mindre. Skulle ønske jeg kunne annotere denna`
Jeg synes, hovedrollen blir urettferdig behandlet omtrent gjennom hele boken. De blir nyforelsket, men hun får et forvridd bilde over han. Videre, blir hun manipulert i tillegg til å bli løyet til ufattelig mange ganger i større og mindre grad.
Videre, er det interessant å se hvordan Sebastian med uhelbredt traumatiske opplevelser, klarer å prosjektere sine problemer, på de rundt seg. Etterhvert begynte hun å lyve også, bli spissere. Nesten som at de begge har satte utfall av hver av sine traumatiske opplevelser. Bare at hennes, var han.
I og med at birollen var filosofisk, så kom jeg naturligvis også i en ^filosofisk sone^, eller så bare føler jeg denne boken er mer edgy enn det har seg til... Så jeg liker å tro at denne boken hadde en god del metaforer, eller sammenligninger: RINGEN! Min spekulasjon er at ringen hadde en sammenheng m hvordan forholdet utspiller seg, men uavhengig så drar hun ikke fra han, eller- hun tar seg aldri av ringen. Den blir en del av henne, fordi det er deg og meg. Til og med på slutten, når han dør så er ringen inngravd i henne og det skal ikke endres.
Og krølltoppen. Da hun tok han inn på stellerommet, gråt jeg.
Annet enn det, er krølltoppen Sebastian? Hvordan opplevelser kan endre deg, voldelig, men også helt nummen og døende. Hvordan begge var så vakre i starten, før en stygg sannhet røpte seg. Begge la igjen hvert av sitt arr, ring og bitemerket.
Annet enn selve plottet, kunne skrivemåten minnes om ... på måten beskrivelser er så filosofiske og presise. Dette likte jeg. Det var en veldig uformelt skrevet bok, som noen liker, men jeg personlig synes blir litt smakløst etterhvert. Dessuten, får det fort å lese.
Jeg synes, hovedrollen blir urettferdig behandlet omtrent gjennom hele boken. De blir nyforelsket, men hun får et forvridd bilde over han. Videre, blir hun manipulert i tillegg til å bli løyet til ufattelig mange ganger i større og mindre grad.
Videre, er det interessant å se hvordan Sebastian med uhelbredt traumatiske opplevelser, klarer å prosjektere sine problemer, på de rundt seg. Etterhvert begynte hun å lyve også, bli spissere. Nesten som at de begge har satte utfall av hver av sine traumatiske opplevelser. Bare at hennes, var han.
I og med at birollen var filosofisk, så kom jeg naturligvis også i en ^filosofisk sone^, eller så bare føler jeg denne boken er mer edgy enn det har seg til... Så jeg liker å tro at denne boken hadde en god del metaforer, eller sammenligninger: RINGEN! Min spekulasjon er at ringen hadde en sammenheng m hvordan forholdet utspiller seg, men uavhengig så drar hun ikke fra han, eller- hun tar seg aldri av ringen. Den blir en del av henne, fordi det er deg og meg. Til og med på slutten, når han dør så er ringen inngravd i henne og det skal ikke endres.
Og krølltoppen. Da hun tok han inn på stellerommet, gråt jeg.
Annet enn det, er krølltoppen Sebastian? Hvordan opplevelser kan endre deg, voldelig, men også helt nummen og døende. Hvordan begge var så vakre i starten, før en stygg sannhet røpte seg. Begge la igjen hvert av sitt arr, ring og bitemerket.
Annet enn selve plottet, kunne skrivemåten minnes om ... på måten beskrivelser er så filosofiske og presise. Dette likte jeg. Det var en veldig uformelt skrevet bok, som noen liker, men jeg personlig synes blir litt smakløst etterhvert. Dessuten, får det fort å lese.
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 9, 2015
Denne boka glemmer man ikke så fort! Språket er helt min stil, levende og ekte, flere ganger følte jeg at Sebastian stod å skreik til meg. Jeg syns boka er vakker, men til tider creepy, den kryper under huden og setter seg skikkelig til temaet snus.
Vel anvendt lesetid pga språk og fortellerevne, men syns selve historien, bakteppet, er litt... Ja... Føltes liksom ikke helt riktig, men språket redder det.
Vel anvendt lesetid pga språk og fortellerevne, men syns selve historien, bakteppet, er litt... Ja... Føltes liksom ikke helt riktig, men språket redder det.
February 3, 2021
Dobar psihološki triler, pogotovo zbog načina pripovijedanja brzo uvlači čitatelja u mučnu atmosferu romana i um protagonistice pa se čita jako brzo. Ne sjećam se kad sam posljednji put pročitala nešto u jednom danu.
Na trenutke nervira autoričina potreba naglašavanja nekih očitosti (poput godina koje imaju djevojka i dečko) jer se tako, čini mi se, umanjuje čitateljska moć zapažanja i sposobnost zaključivanja.
Na trenutke nervira autoričina potreba naglašavanja nekih očitosti (poput godina koje imaju djevojka i dečko) jer se tako, čini mi se, umanjuje čitateljska moć zapažanja i sposobnost zaključivanja.
May 5, 2015
So exciting that I just dont want to stop!! A cruel strong and intimate reading experience, I haven't experience before.. just wish there is an english version so i can share this book.. No wonder the crown princess love it!
Så spennende at jeg ikke ville at den skulle slutte!! Narrativet som skapte nærhet og en intensitet som traff meg skikkelig. Det var en grusom, sterk leseopplevelse!
Så spennende at jeg ikke ville at den skulle slutte!! Narrativet som skapte nærhet og en intensitet som traff meg skikkelig. Det var en grusom, sterk leseopplevelse!
March 12, 2019
Me podía haber gustado mucho y no lo hizo porque posiblemente el personaje masculino sea el más egoísta y despreciable del que he tenido la suerte de leer.
January 10, 2021
Jeg elsker elsker elsker denne boken! Jeg bare elsker hver eneste detalj, og det er noe med de detaljene som jeg forelsket meg i.
January 3, 2024
Godt om traumer, forsøk på selvberging gjennom utvikling av et falskt selv, med-avhengighet og ønsket om å se det beste i noen uansett. Synes forfatter treffer svært godt med skildringene sine av skadelige relasjoner. Ei vond/ god bok som er klokt skrevet frem og som kommer til å sitte i en stund. God oppbygging. Bra driv. 4,5.
November 9, 2019
I really have no idea how many stars this book deserves. It is a nice story, a sad story, a lonely story, solitary, melancholic. About falling in love at once, with all your being, then losing everything you thought you had.
October 2, 2024
Fin, ubehagelig og trist. Tok en ordentlig og litt uforventet mørk vending. Lest i et jafs med et par nødvendige pauser for å roe nervene.
November 12, 2018
la historia prometía mucho y daba para mas, pero el tipo de escritura de la autora es deplorable, no se quien le dijo que el relato realista trata de un sin fin de descripciones tediosas y sin sentido, su nivel de querer hacer énfasis en las situaciones es tan ridículo y sencillo de querer repetir las cosas, de querer repetir las cosas, así de absurdo su énfasis y a lo largo del libro.
me llamo la atención que uno de los protagonistas era doctor en filosofía y pensé que los diálogos de este personaje resultarían ser profundos y reflexivos, pero no, habla como cualquier ciudadano y al momento de explicar un tema solo emite una opinión sin fundamentos ni sentido, y mucho menos son esas conversaciones que te dejan pensando respecto a su postura.
la protagonista me resulto realmente frustrante, y todo por culpa de la escritura, en verdad no se que genero quiso abarcar esta autora, pero de lo que si estoy seguro es que esto no es un relato de realismo, y si así lo consideran, que mal juicio tiene del realismo.
un vocabulario muy limitado de la autora y al final me quedo con una historia para nada sorprendente, nada que ver con lo que nos cuentan en la sinopsis, y no por un giro de tuercas en la historia, sino que sencillamente no se que quiso decir la autora, porque no encontré nada, ni el romance, ni el realismo, ni la filosofía, ni la trama y en cambio encontré una historia diferente que solo trata de los traumas de un protagonista que se revela en la ultima cuarta parte del libro, mientras te leíste 3/4 partes de descripciones sin sentido énfasis absurdos, absurdo énfasis. jijiji
me llamo la atención que uno de los protagonistas era doctor en filosofía y pensé que los diálogos de este personaje resultarían ser profundos y reflexivos, pero no, habla como cualquier ciudadano y al momento de explicar un tema solo emite una opinión sin fundamentos ni sentido, y mucho menos son esas conversaciones que te dejan pensando respecto a su postura.
la protagonista me resulto realmente frustrante, y todo por culpa de la escritura, en verdad no se que genero quiso abarcar esta autora, pero de lo que si estoy seguro es que esto no es un relato de realismo, y si así lo consideran, que mal juicio tiene del realismo.
un vocabulario muy limitado de la autora y al final me quedo con una historia para nada sorprendente, nada que ver con lo que nos cuentan en la sinopsis, y no por un giro de tuercas en la historia, sino que sencillamente no se que quiso decir la autora, porque no encontré nada, ni el romance, ni el realismo, ni la filosofía, ni la trama y en cambio encontré una historia diferente que solo trata de los traumas de un protagonista que se revela en la ultima cuarta parte del libro, mientras te leíste 3/4 partes de descripciones sin sentido énfasis absurdos, absurdo énfasis. jijiji
March 29, 2019
Estoy tentado de calificar este libro de excelente. Describe una bajada a los infiernos interiores de una pareja joven muy enamorada y cómo la relación, sobre todo consigo mismo, se deteriora en el corto periodo que cubre la historia, que no llega a los dos años. Ida mantiene el ritmo y el interés, mantiene un equilibrio entre la historia y la descripción de estados anímicos, moteado con un par de historias satelitales, que aportan cierta luz a la situación. la descripción de sentimientos tiene mucha fuerza, no en vano la historia está contada siempre en primera persona como un monólogo dirigido a la segunda persona. La transformación de los personajes está magistralemente tratada, a mi entender, su fusión progresiva, es decir, la degenración de la narradora, es desgarradora. Pero en ningún momento me generó angustia, pena, rechazo. Todo está tratado con mucho amor, con mucho cuidado, aunque la historia sea de un dramatismo importante. Quizá porque empieza contando el final.
March 31, 2018
Un chico y una chica se enamoran, así a primera vista. La voz narradora de la mujer da cuenta del nacimiento mismo del amor, hasta las pequeñeces insignificantes que denotan actos ruines que más tarde habrán de significar. Así, descubriendo el amor, descubren también lo más humano: la vileza.
El egoísmo y egolatría de quien sabe todo, de quien tiene las respuestas correctas, quien desde su soberbia intelectual se impone a la chica, quien desde esa misma edad, busca comprender lo que sucede al tiempo que acepta y perdona.
«Perdón» es una novela demasiado realista sobre el amor. No el de las películas, sino del que realmente sucede. Inesperada y cruel, cada capítulo descubre nuevos secretos, obviedades pero sobre todo, descubre un final estremecedor.
El egoísmo y egolatría de quien sabe todo, de quien tiene las respuestas correctas, quien desde su soberbia intelectual se impone a la chica, quien desde esa misma edad, busca comprender lo que sucede al tiempo que acepta y perdona.
«Perdón» es una novela demasiado realista sobre el amor. No el de las películas, sino del que realmente sucede. Inesperada y cruel, cada capítulo descubre nuevos secretos, obviedades pero sobre todo, descubre un final estremecedor.
Displaying 1 - 30 of 114 reviews